Met de fiets van Ieper naar Compostela, verder naar Tarifa en terug naar Ieper
19-04-2011
een frisse dag
Een behoorlijk frisse start vanmorgen en ook een behoorlijk drukke start, om Pamplona te verlaten. De stadsdrukte op de weg en de pelgrimsdrukte op het voet- / fietspad. De wandelaars hebben de gewoonte om behoorlijk vroeg te vertrekken, terwijl ik minstens wacht tot het licht wordt. Dat gebeurt hier omstreeks 7 uur maar mijn vertrek is tegenwoordig tegen 8 uur. Deze voormiddag trok de lucht stilaan dicht, eerst achter mij en daarna ook voor mij. Boven mij bleef het nog lang positief maar het begon toch een beetje dreigend te worden. Kort na Pamplona week ik even af van de route die ik aan het volgen was, om een eind verder dan aan te sluiten op een andere route die dan weer in Puente la Reina samen kwam met de route die ik volgde. Die lichte afwijking deed ik om te passeren langs een redelijk fotogeniek kerkje Ermita de Eunate. Het licht (de zon) stond wel een beetje slecht om het op zijn best in beeld te brengen. Toen ik daar even was werd er een bus nederlanders gedropt, die me ook enkele kilometers verder in Puente la Reina weer voor de voeten liepen. Van Puente la Reina ging het verder naar Estella. En ja hoor, ook daar, ondertussen 20 Km verder, liepen die nederlanders weer in beeld. Ondertussen was de lucht boven mij ook dichtgetrokken en bij het verlaten van Estella was het zo ver, na 18 dagen trok ik voor het eerst mijn regenvestje aan voor een buitje motregen. Na een half uurtje was het alweer voorbij en trok de lucht zelfs terug open, ik heb het al wel erger meegemaakt . Voorbij Estella kwam ik dan al vlug in een nieuwe wijnstreek terecht, van Navarra. Van Estella ging het verder naar mijn doel voor vanavond, Viana. Daar kreeg ik te maken met de gisteren besproken voorrangsregel voor wandelaars, voor 17 uur worden geen fietsers binnengenomen. Dit betekende voor mij nog ruim een uur wachten met 13 plaatsen in reserve, terwijl ik bij het naderen van Viana zo'n 15 wandelaars passeerde. Ik kon opteren om ineens verder te gaan tot Logroño, 10 Km verder, maar besloot het er toch op te wagen en te wachten, omdat dit zo'n leuk compact stadje is terwijl Logroño weer een behoorlijk grote stad is waarvan ik er sowieso nog enkele zal aandoen. Met nog een half uur te gaan bleven er nog 5 plaatsen open en toen er een kwartier later nog steeds niemand meer opgedaagd was, mocht ik met een kwartier voorsprong mijn plaats innemen. Vanavond zit ik dus de Albuergia Andres Muñoz in Viana. Ik moet hier in Spanje voorlopig niet veel vlakke wegen meer verwachten. De hele dag ging op en af, en soms behoorlijk stevig. Zo'n dag op en af leverde me op het eind van de dag toch een totaal van 1360 hoogtemeters op, dit is zelfs iets meer dan gisteren met mijn grote beklimming. Km vandaag: 95 Km totaal: 1553
Deze voormiddag, nog een stuk voor de top van mijn eerste hindernis, ben ik Spanje binnengereden. En wat opvallender is, is dat ik dit gedaan heb zonder regen. Dit betekent dat ik (in april!) Frankrijk doorkruist heb zonder regen , mijn laatste regen was tijdens mijn nacht in Doornik (het lijkt al een hele tijd geleden). Vlak na het uitrijden van St-Jean begon dus mijn eerste echte beklimming. De eerste 10 Km nog rustig, wat op en af met telkens een beetje meer op dan af. Van 10 tot 12 Km ging het al een beetje steviger, waarna er een afdaling van zowat een kilometer volgde. En dan volgden nog 12 Km om de laatste 700 meter hoogte te overwinnen. Uiteindelijk stond ik na 25 Km, of 2 uur en 20 minuten, op de Ibañeta pas op 1057 meter hoogte. En zoals wel meer op een pas, stond er boven een behoorlijke bries maar ik had me erop voorzien en mijn windvest bij de hand. Vandaar het ontbreken van mijn fluojasje op de foto, voor de afdaling heb ik ze nog wel van plaats verwisseld ... steeds met fluojasje op weg. Op de top heb ik eerst nog even genoten van een deel van mijn lunchpakket, uit de herberg, en dan volgde een korte afdaling tot Roncevalles. Roncevalles is nog een veel gebruikte startplaats, met als voordeel dat je niet moet beginnen met de oversteek van de Pyreneeën. Later volgden nog enkele stevige klimmetjes maar ook een paar mooie afdalingen. En uiteindelijk was meer afdaling dan klim, aangezien Pamplona zo'n 500 meter lager ligt dan de Ibañeta. Op de geografische hindernissen na was er aan de rit van vandaag niet veel moeilijkheid. De hele tijd dezelfde weg volgen tot een beetje voor Pamplona. Bij het naderen van Pamplona verloor ik wel even het spoor maar vond het uiteindelijk vlug terug. De goede week, die me in St-Jean nog een palmzondag proccesie opleverde, houdt nu schijnbaar een pottentiëel probleem op. Nogal wat Spanjaarden maken van de goede week, die schijnbaar voor velen een week verlof oplevert, gebruik om een stuk van de Camino te lopen. Dat maakt dat het behoorlijk druk kan zijn in de herbergen, deze van Pamplona was niet zó lang na mijn aankomst volzet. In principe hebben voetgangers voorrang maar hier heeft men toch steeds een klein aantal plaatsen beschikbaar voor fietsers, in die mate dat ze voor de voetgangers zijn natuurlijk. Mogelijk moet ik verder in deze week hier of daar wel een alternatief zoeken, misschien dat ik toch nog zal kamperen op dit deel. Vannacht overnacht ik alvast in de Albergue Jésus y Maria in Pamplona. Km vandaag: 75 Km totaal: 1458
Mijn eerste indruk van de herberg heeft me niet in de steek gelaten, het was een hartelijke ontvangst en een leuk verblijf. En 's avonds gingen we met zijn allen samen aan tafel voor een internationaal diner met: een koppel uit Venezuela, een koppel uit Canada, een koppel uit Australië, nog een Australiër, vier uit Duitsland, drie uit Nederland, een Zwitserse, een Ierse, een Spanjaard, een Belg en onze Nederlandse gastheer en -vrouw. En het eten was fantastisch, niet alleen was het gewoon stevige huiskost maar het was ook nog eet zoveel je kan. Net wat een fietser (of wandelaar) nodig heeft om terug reserves op te doen. De 'l Esprit du Chemin is dus een aanrader, volgens mij. St-Jean ademt gewoon Camino. Het is historisch altijd een belangrijke stopplaats geweest, de laatste voor de (vroeger) gevaarlijke en (nu) lastige oversteek van de Pyreneeën. Tegenwoordig is het ook een traditionele vertrekplaats voor velen, vanaf nu zal het dus een stuk drukker worden. In 2010 werden in St-Jean 35.698 pelgrims geregistreerd, waarvan 796 Belgen. Er is een enorme variatie in vertrekkers / passanten die je hier ziet: dik/dun, jong/oud, man/vrouw, ... ook de variatie van fietsers is behoorlijk groot: je hebt mountainbikers met een rugzakje, je hebt mountainbikers met een lichte bepakking (de mountainbikers volgen gewoonlijk effektief de wandelroute, met op sommige plaatsen het nodige klauterwerk om met de fiets over bepaalde obstakels te geraken), je hebt weg fietsers met een gewone standaard bepakking (2 tassen voor, 2 tassen achter en een stuurtas) en dan heb je pippo's zoals ik die ook nog een volledige kampeeruitrusting meezeulen . Vanaf hier is de Camino ook gewoon buisseness. Niet zozeer voor de pelgrim zelf, die nog steeds in de stopplaatsen terecht kan voor een goedkope overnachting en (meestal) een goedkope maaltijd, maar er bestaat op vele plaatsen ook een gewone toeristische industrie rond. Toevallig was het vandaag ook nog palm zondag, met proccessie. Een klein extraatje bovenop de gewone passage. En dan morgen dus de herstart. Die wordt vrij stevig, met vrijwel meteen na het verlaten van St-Jean de eerste échte hindernis. Via de Col de Ibañeta over de Pyreneeën, 25 Km klimmen voor een hoogte verschil van goed 900 meter. Tenslotte een Camino verhaal van een van de nederlandse gasten. Zij lijdt aan een spierziekte en kon 5 jaar geleden nog amper gaan zonder wandelstok. Toen beslistte ze om haar leven om te gooien, o.a. door te scheiden. Met opbouwende oefeningen en ondersteunende therapiën (o.a. Muziek) herpakte ze zichzelf, hoewel de ziekte op zich ongeneeslijk is. En nu begint ze dus aan een wandeltocht van zo'n 800 Km. Hoever ze ook komt, elke wandeldag is een mooie dag voor haar. Als je nog inspiratie zoekt om er zelf aan te beginnen ... Voor mij, via de fietsroute, ligt Compostela nog een kleine 900 Km verwijderd.
Vandaag was het gedaan met de vlakke, oneindig rechte wegen. Vandaag mocht er weer al eens geklommen worden, en soms wel eens stevig. Dit is allemaal echter maar opwarming voor wat me wacht na mijn rustdag, de oversteek van de Pyreneeën. Na net geen 100 Km kwam ik vandaag, passend via de "Porte Saint-Jacques", aan in St-Jean-Pied-de-Port, de laatste stopplaats in Frankrijk. En hier houd ik morgen dus rustdag. Dit betekent voor, pakweg, de volgende twee weken het einde van het kamperen. Vanaf nu zal ik gebruik maken van de pelgrimsherbergen. Voor een prijsje krijg je daar een bed in een, in grote variërend van plaats tot plaats, slaapzaal. Om gebruik te maken van die herbergen moet je in het bezit zijn van een credencial del peregrino. Eigenlijk je paspoort als pelgrim, die je onderweg ook op verscheidene plaatsen laat afstempelen als bewijs van je pelgrimstocht. Het eerste dat ik dus deed toen ik in St-Jean-... aan kwam was mezelf zo'n credencial bezorgen in het pelgrims onthaalcenter, ik ben al wel een tijdje onderweg maar pas nu ben ik ook officiëel pelgrim. Je kan zo'n credencial ook al in België verkrijgen maar dan moet je je, volgens mijn info, aansluiten bij het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela en dat vond ik wat overdreven. Bovendien had ik de credencial in Frankrijk, waar ik steeds kampeerde, niet echt nodig. In een officiële pelgrims herberg kan je echter geen 2 nachten verblijven, een pelgrim moet steeds verder. Omdat ik hier toch wel een rustdag wou, ben ik hier in een privaat uitgebate herberg. Keuze genoeg in St-Jean, ik koos maar direct voor de herberg tegenover het pelgrims onthaalcenter l' Esprit du Chemin uitgebaat door nederlanders. Ik ben nog maar pas toegekomen maar de eerste indruk is positief. Ik verblijf hier voor 20 per nacht, ontbijt en avondmaal van de vrouw des huis (en incl. wijn aan tafel) inbegrepen, in een drie persoonskamer. Mijn kamergenoten voor vandaag heb ik nog niet ontmoet maar tenminste één van hen zou ook een nederlander zijn. Km vandaag: 99 Km totaal:1383
Van het weer geen nieuws, 's morgens koud en tegen de middag mooi en warm. Omdat er vandaag een kortere rit op het programma stond heb ik het vandaag wat rustiger aan gedaan. Onder andere deze voormiddag rustig de tijd genomen om wat inkopen te doen. Dat was me de voorbije dagen niet erg gelukt, veel gesloten winkeltjes en anders geen degelijk aanbod, en daardoor zat ik, op brood en konfituur na, vrijwel door mijn voorraad. Voor wie zich afvraagt wat tegenwoordig zowat mijn dagelijkse kost is: 's morgens brood met konfituur of choco (ben momenteel bezig aan een pot konfituur, de volgende is weer choco); tussendoor een variatie aan cereal-bars, gedroogde abrikozen en vers fruit (momenteel vooral banananen); 1 of 2 keer per dag een paar koffiekoeken (gaat er altijd in); kort na aankomst op de camping graag een noedelsoepje maar die ben ik de voorbije dagen niet meer tegengekomen en 's avonds 250 gram pasta of rijst met een bokaal van een of andere saus (vanavond de klassieker spaghetti bolognaise). Na mijn inkopen ging het verder over veelal vlakke, oneindig rechte wegen(tjes) door de, al dan niet gerooide, bossen. Er wordt hier behoorlijk veel gerooid voor de moment. In Scandinavië rooit men ook grote zones, op een paar bomen na die dan voor de herbegroeiing moeten zorgen. Hier kiest men er schijnbaar voor om nieuw plantgoed uit te zetten, allemaal mooi op een rijtje. En zo kwam ik na 76 Km op de camping, die volgens mijn info geöpend was vanaf 1 april maar volgens hun info pas opent op 1 juni en aangezien zij het hier voor het zeggen hebben ... De beheerders, die op de camping woonden, waren wel bereid om me een nachtje te laten blijven maar alle WC's waren proffesioneel buiten werking gezet voor de winter. Verder dus maar. Voor een tiental kilometer verder was er een camping op de boerderij aangekondigt, daar naartoe dan maar. Daar trof ik echter niemand thuis en, nadat ik al even rondgekeken had, toen ik me daar op een bankje gezet had en mijn mogelijkheden voor de volgende dagen te herbekijken, besloot ik om direkt nog maar een eindje door te doen en tegelijkertijd de rest van de rit van morgen bij die van overmorgen te voegen, voor alweer een 100 Km dan, en morgen dus door te gaan tot de voet van de Pyreneeën. Waar ik dan mijn rustdag zal nemen. En dus ging ik verder tot de camping St-Vincent-de-Paul. Het werd dus toch weer een lange dag maar ook een goede dag. Km vandaag: 115 Km totaal: 1284
Vrij frisse start vanmorgen maar geen ijstoestanden meer zoals gisteren. Verder een mooie warme, zonnige dag. Al vrij snel begon ik op St Emilion te naderen, volop terug in wijnland dus. Ik was de voorbije dagen nog op verscheidene plaatsen mini-wijngaardjes tegen gekomen, ik veronderstel van hobby-isten voor eigen gebruik. Nu was het echter weer the real thing, wijngaarden zover je maar kon zien. En dat ging zo nog een zeventig kilometer door, tot ik weer het bos in dook. Maar eerst bereikte ik dus St Emilion. Best een mooi stadje, ietwat toeristisch. Je kan er overal wijn kopen maar een brood, ho maar! Ik heb tijdens mijn bezoek zo wat het hele centrum afgewandeld zonder een bakker tegen te komen. Pas bij het verlaten van het stadje vond ik er een aan de rand. Na de middag passeerde ik dan Cadillac. Een gelijkaardig stadje als St Emilion, ook met veel wijn maar wat minder toeristisch en dus met wat meer gewone zaken in de stad. De laatste 30 á 40 Km gingen dan terug door de bossen. Na weer een lange rit ben ik dan geëindigd op de, vrije, camping bij de gite / vakantiecentrum / natuurcenter in Saugnac-et-Muret. Morgen mag het iets korter. Km vandaag: 120 Km totaal: 1169
Vanmorgen was het écht wel koud bij het opstaan, de dauw en de condens was bevroren op mijn (buiten-)tentzeil. Behoorlijk fris om buiten te ontbijten ook, een beetje zoals destijds bij ons in Duitsland. Het monde vandaag trouwens wel uit op een mooie zonnige dag. In de waszaal vanmorgen nog een babbeltje geslagen met een engelse camping-gast. Hij was hier om een huis te kopen, de bevolking van het dorp waar hij uiteindelijk zijn huis gekocht heeft bestaat al voor de helft uit engelsen! De engelsen nemen uiteindelijk toch beetje bij beetje Frankrijk over. De omgeving waar ik door rijd bestaat meer en meer ook uit bossen. In een van die bossen kwam ik vanmorgen mijn eerste hert tegen, op slechts een twintigtal meter afstand. Ik weet wel dat je die tegenwoordig overal kunt zien, achter draad of sommigen zelfs gewoon door de venster op het werk. Als je ze echter in't wild tegen komt vind ik het toch nog net iets meer hebben. Stoppen, voet aan grond zetten, camera pakken, ... dat duurt natuurlijk een eeuwigheid en zo lang wacht zo'n hert nu ook weer niet, met die foto is het dus niets geworden. Na de middag ben ik er nog een tegen gekomen in een veld, dit bleef wel staan maar dat was dan weer omdat het net iets te ver stond om een behoorlijke foto van te nemen. Ook al veel gezien zijn roofvogels. Ook een soort die vrijwel wit is met zwarte vleugel einden, geen idee wat het zijn maar opvallend zijn ze wel (die andere weet ik trouwens ook niet wat ze zijn maar ze zijn gewoner). Op de middag even gestopt aan de bronnen van de Touvre, waarvan het water gewoon omhoog borrelt in een meertje. Toch wel iets specialer dan die van de Schelde. En zoals gezegd werd het vandaag weer een lange dag, en als ze dan de camping ook nog eens dik 3 Km aan de verkeerde kant van het dorp leggen is het helemaal niet plezant meer. Maar uiteindelijk ben ik dus op die camping in St Antoine sur l'Isle geraakt en nu sta ik hier helemaal alleen op deze camping, die op 1 april opent maar pas op 1 mei het warm water open zet. Weer een koude douche dus vanavond, nu volgens Kim Gevaert is dat goed ... zij nam zelfs ijsbaden. Voor mij na zo'n rit toch maar liever een warme douche. De opvolgende lange ritten, steeds weer op en af, beginnen toch wat door te wegen. Nu een pelgrimstocht moet een beetje lastig zijn veronderstel ik. Morgen nog eens zo'n lange maar daarna volgen een paar kortere. Km vandaag: 125 Km totaal: 1049 PS: Vandaag dus de 1000 K gepasseerd. Nu lijkt het alsof ik al behoorlijk gevorderd ben. Twee jaar geleden reed ik op 1000 K "maar" net Denemarken in en moest alles eigenlijk nog echt beginnen
Vanmorgen behoorlijk koud bij het opstaan. Gewoonlijk wijst dit op een open hemel en een mooie dag in het verschiet, vandaag niet. Het was zo nog wel bij het opstaan maar na alles opgeruimd, ingepakt en geladen te hebben, was er al bewolking en een fris windje komen opzetten. Het werd wat wisselend bewolkt maar het warmde pas in de namiddag een beetje op. Vanavond is het echter weer mooi blauw en redelijk warm. Kort na het vertrek, na 10 Km, passeerde ik Poitiers, een historische stad met een ruime keuze aan kerken. Wat me ook opviel was de keuze aan muziekscholen en een muziek academie. Omdat ik toch een lange dag voor de boeg had wou ik hier niet té veel tijd spenderen maar je moet het toch even bekijken en je bent zo toch al vlug ruim een uur verder, ook al ligt alles redelijk dicht centraal bij elkaar. Na Poitiers ging het verder over kleine baantjes langs kleine dorpjes. In de voormiddag, na Poitiers, nog redelijk vlak maar na de middag ging het terug behoorlijk stevig op en af. De hollanders heb ik vandaag niet meer gezien, schijnbaar zijn we er toch in geslaagd om elkaar te ontlopen. Vanaf Poitiers gaat er een alternatieve route langs de kust. Waarschijnlijk hebben zij, tegen mijn verwachting, die gekozen, terwijl ik de meer traditionele aanhoud. Wel gezien vandaag zijn engelsen. Het winkeltje waar ik nog waat inkopen deed werd uitgebaat door een engelse dame en ook de camping van vanavond, in St Angeau, wordt uitgebaat door een engels koppel. Zoals gezegd werd het vandaag een lange dag, en morgen ... morgen wordt er ook weer zo één. Weer ruim boven de 100 Km voor ik een geöpende camping tegen kom. Ik ga zo vlug aan mijn volgende rustplaats zijn. Km vandaag: 111 Km totaal: 924
Vanmorgen dus Tours verlaten, ik ben er zonder verwachtingen aangekomen en het is er goed meegevallen. Ik heb het wel verlaten met terug een laagje meer aan, terug grijs en behoorlijk wat frisser vanmorgen. Op de middag kwam er dan echter toch de zon door en toen mocht dat laagje extra al weer weg. Best goed fietsweer vandaag. Bij het verlaten van Tours heb ik nog een echte pelgrim gezien, één te voet dus. En dat was dan de tweede in totaal, nadat ik er gisteren namiddag nog net eentje de kathedraal zag binnengaan. Toch nog steeds een heel eind stappen van hier. In Ste Catherine-de-Fierbois ben ik dan Jean d'Arc tegengekomen, die deze plaats schijnbaar ook wel placht te bezoeken. Vandaar ging het langs de Vienne naar Chatellerault en daarna nog een eindje verder. Ik had eigenlijk na een 95 Km willen stoppen, op een camping die eventjes van de route weg lag, maar toen viel mijn oog op een camping die niet veel verder wel op de route lag. Voor die paar kilometer extra kon ik dus even goed op de route blijven. Van deze camping kende ik echter niet de openings periode en effectief bleek deze pas in juni open te gaan. Dan nog maar even door gegaan, nog eens 5 kilometer verder was er nog een optie die zeker open was maar die wel als prijzig aangekondigd stond. Toen ik daar aankwam leek dat inderdaad wel iets bijzonder, met een soort enorme serre over een zwembad en dergelijke. Bovendien stonden de campers en caravans aan te schuiven om zich aan te melden. Ik heb er dan nog maar een paar kilometer bij gedaan om uiteindelijk te eindigen op de kleine, propere camping van Poitou bij Futoroscope, dat ik onderweg rechts van mij overigens kon zien liggen. Dit alles maakte het vandaag toch wel een lange dag en morgen lijkt er ook zo één te gaan worden. Nogal wat campings op dit deel van de route opent pas in mei of zelfs juni, dat beperkt de overnachtingsmogelijkheden wel engiszins. En tot slot nog een stukje over de hollanders. Gisteren had ik ze vanaf een terras zien voorbij fietsen. Waaruit dus bleek dat zij ook een rustdag namen in Tours, zij het op de camping even buiten de stad. Voor mij mag het op een rustdag toch iets meer zijn. Aangezien zij dezelfde route volgen als ik was het dus ook niet verwonderlijk dat ik ze in de loop van de dag weer terug zag en ook verschenen ze vanavond weer op dezelfde camping. Het is daar bij opmerkelijk dat geen van beide partijen de aanwezigheid van de andere écht appreciëert. Ik vind, vooral, de ene nogal hooghartig en wanneer ik mezelf op een camping geïnstalleerd heb en zij daar enige tijd later ook toekomen, dan installeren zij zich steevast in een andere hoek van de camping. Waaruit ik afleid dat zij schijnbaar ook geen behoefte hebben aan mijn gezelschap. Gezien de beperkte mogelijkheden lijken we echter gedoemd om enigszins samen te vorderen op deze route. Km vandaag: 114 Km totaal: 813
1. alles wat terug behoorlijk proper moest zijn is terug behoorlijk proper, incl. ikzelf 2. alles wat moest opgeladen worden is terug opgeladen, incl. ikzelf 3. momenteel werk ik nog op het netwerk van de herberg maar ik zie al wel een mobiel netwerk beschikbaar dus het ziet er naar uit dat mijn tussenkomst gelukt is (wat je zelf doet doe je best, schijnbaar) en dat ik vanaf nu iets regelmatiger zal kunnen bloggen.
En dan nu Tours. Tours blijkt een best leuke, aangename stad te zijn met een variatie aan eetgelegenheden met gisterenavond gezellig, met een mix van jong (studenten (?)) en oud (toeristen (?)), gevulde terasjes (geholpen door het goede weer natuurlijk). Op die terrasjes kan je voor een redelijke prijs een behoorlijke menu eten. Men serveert dan wel geen porties die een fietser dagenlang bezig houdt, dus heb ik me op de weg terug naar de herberg nog een hamburger besteld als extra desert. En dan vandaag, na de karweitjes, een stadswandelingetje gemaakt, wat het aangename karakter van de stad bevestigde. Tours is ook historisch een verzamelpunt van Compostela pelgrims, wat zich uit in een groot aantal kerken, abdijen, ... of restanten daarvan. En terwijl ik dit schrijf zie ik Tom Boonen vallen in Parijs Roubaix, waarvan ik deze week nog het parcours passeerde ... op een van de betere delen weliswaar.
Ik hoop dat er niemand te ongerust geworden is bij het uitblijven van nieuws, ik ben wel degelijk nog onderweg en al behoorlijk gevorderd. Op de franse campings die ik in het begin deed was er voor de tent-reiziger niet veel electriciteit te rapen en mijn laptopje heeft dat wel degelijk nodig om te werken. En toen ik dan wel electriciteit vond toen liet Mobistar me in de steek, geen verbinding met enig mobiel netwerk. Mogelijk heeft er in de winkel in Ieper iemand geknoeid, ik heb geprobeerd of ikzelf on-line beter kan. Morgen meer (hopelijk goed) nieuws.
En hier dus een klein relaas van de afgelopen dagen.
Zondag 3 april: Na een niet zo aangename nacht, carnaval in de stad en regen op mijn dak, was het wel aangenaam ontwaken met de ochtend serenade van de vogels en met geen regen meer. De rest van de dag bleef het grijs en frisjes maar, in tegenstelling tot de voorspelling heeft het niet meer geregend. Doornik heb ik verlaten langs de Schelde, die ik een eindje gevolgd heb. Daarna ging het door de velden richting Frankrijk, dat ik na 21 Km bereikte. Verder ging het langs golvende velden, en dus ook wegen, af en toe afgewisseld met een uitgestrekt bos richting Cambrai. Cambrai is de hoofdplaats van het historische middeleeuwse bisdom Cambresis, of in het nederlands Kamerrijk. Men heeft mij ooit gezegd dat de naam Cambré hiervan zou afkomstig zijn. Bij een vroeger bezoek heb ik dit eens nagevraagd in het regionale museum. Ze konden dit bevestigen noch ontkennen maar het is wel een vaststaand feit dat dit bisdom ooit reikte tot in de Kempen. Anderzijds zouden alle namen met Camb, bv ook Cambridge, afkomstig zijn van de Romeinen en die zijn ook tot in de Kempen geweest. Alleszins heeft Cambré in Cambrai overnacht, op een behoorlijke camping met weinig faciliteiten. Km: 73
Maandag 4 april: Fris, grijs en een pittig windje, het lijkt wel een flashback naar twee jaar geleden. Als je naar het zuiden rijdt zou je denken dat je het warm krijgt als je de wind op de kop hebt maar dat blijkt niet altijd zo te zijn. Een groot verschil met twee jaar geleden is het terrein, waar ik toen nog een behoorlijke vlakke aanloop kreeg is dit ditmaal niet zo. Vanaf het begin golft het behoorlijk op en neer. Eerst in golfjes van 34 %, dan 4-5 % en ondertussen al geregeld aan 7-8 %. Samen met de kopwind maakt dit het toch behoorlijk lastig. Vandaag nog enkele malen de Schelde gekruist, tot ik ze nabij Gouy gewoon uit de grond zag komen, de bron van de Schelde. Vandaag ook verscheidene aanwijzers voor de wandelroute naar Compostela tegen gekomen maar waar zij veelal voor de bospaden kiezen geef ik de voorkeur aan de beter berijdbare wegen. Via Saint Quentin lag het eindpunt vandaag op een, behoorlijk vervallen, camping te Salency bij Noyon. Km: 100
Dinsdag 5 april: Vanmorgen geprobeerd om eerst nog Noyon te bezoeken maar ik ben er vastgeraakt in een gigantische markt, de halve stad groot. Via Compiègne ging het dan verder, op dezelfde stramien als de voorbije dagen. Ik had verwacht dat Compostela pas echt zou leven vanaf de Pyreneeën maar ik werd in deze streek toch ook al twee maal gevraagd of ik onderweg was naar Compostela en vanavond kwamen er nog twee compostela-fietsers toe. Twee Hollanders maar ze gaan voorlopig een stuk sneller dan ik, ze zijn eveneens zaterdag vertrokken maar dan vanuit Nederland. Goed voor een gemiddelde van zo'n 120 Km per dag. Dat hoeft voor mij niet. Eindpunt vandaag: een camping in Liancourt, bij Clermont. Km vandaag: 83
Woensdag 6 april: Eerst Clermont bezocht, een leuk oud stadje ... boven op een berg. Daarna de weg voort gezet zoals de vorige dagen, over golvende wegen tussen de velden met af en toe een dorp / stadje of een bos. Het grootste nieuws komt vandaag van het weer. Koud opgestaan maar met een mooie blauwe lucht en zon. Nog wel een fris windje maar uit de wind en berg op was al behoorlijk warm en vanavond op de camping al de hele tijd met korte mouwen. De camping van vanavond bevindt zich in Grisy. Km: 67
Donderdag 7 april: Mooi fietsweer vandaag. Behoorlijk warm uit de wind en tijdens de klimmetjes, een beetje afkoeling in de wind en tijdens de afdalingetjes. Het duurde even om behoorlijk op gang te komen maar met de zon schijn ik mijn ritme gevonden te hebben, een goede dag vandaag. Kort na mijn vertrek passeerde ik Marines en even later Us, ik vraag me af of deze dorpjes misschien na WO II hernoemt zijn. De sensatie van de dag gebeurde net na een groot rond punt, toen ik vanuit een politie-combi uit de tegengestelde richting aangemaand werd om aan de kant te stoppen. Ik was er al van overtuigd dat ik een of andere overtreding begaan had en me aan een preek en boete kon verwachten. Hij was echter op zoek naar een man in een motorvest die gaan lopen was en wou even weten of ik iets gezien had. Om de hoek een paar honderd meter verder was er een behoorlijke zwaailicht activiteit. Ik veronderstel dat de gast met de moto een ongeval veroorzaakt heeft en het op een lopen gezet heeft. Alleszins mocht ik rustig verder. Vanavond ben ik geëindigd op een camping in Chartres, een echte camping met nog andere toeristen. Mijn vorige campings hadden meer weg van woonwagen parken. Gehoord op een van die campings: kijk daar, een kampeerder!. Ook weer hier, die twee hollanders. Dat is geen 120 Km per dag meer. Km: 112
Vrijdag 8 april: Mooi fietsweer. Vannacht gevoeld dat de blootgestelde delen gisteren enigszins verbrand werden, tijd om de zonnecreme boven te halen. Vanmorgen eerst Chartres bezocht; een mooi, oud stadje ... boven op een berg. Verder een relatief vlakke rit, wegens het volgen van de vallei van de Loir (zonder e). Wel af en toe een (stevig) klimmetje maar niet de hele tijd op en af. Na de middag een paar keer haasje over gespeeld met de hollanders, die ook weer geëindigd zijn op dezelfde camping als ik. Deze camping in Fréteval is zeer mooi gelegen maar bied wel een koude douche. Km: 98
Zaterdag 9 april: Weer uiterst mooi weer. 's morgens om op te staan is het nog erg fris maar al vlug wordt het aangenaam tot warm, deze namiddag toch al eens 27° zien staan op een thermometer. Verder weinig nieuws. De laatste 15 á 20 kilometer, voor Tours, schijn ik mijn eerste wijnstreek gepasseerd te zijn, hoewel het er momenteel allemaal maar dor en triest bij ligt. Mijn eindpunt vandaag ligt dus in Tours. Hier neem ik mij morgen een rustdag, om een aantal zaken nog eens behoorlijk te wassen en zelf ook even terug op te laden. En die rustdag neem ik me in de jeugdherberg, waar ik zowaar een enkel kamertje heb en dus ook internet vond. Km: 90 Km toaal: 699
De kop is er af, de eerste dag zit er weer op en ik ben blij dat ik weer onderweg ben. Zo'n laatste week voor het vertrek is toch altijd een beetje stressen. Het begon omstreeks 9 uur, voor het eerst sinds lang alles weer opladen en dan, nog even geëscorteerd door Harry en Claudia, op weg. Het was de bedoeling om er een relatief rustige dag van te maken maar ik heb hier en daar een beetje gedoold, waardoor het toch iets meer is geworden. De eerste stop was in Wervik, waar ik, bij een goede tas koffie, mijn "vrijwillig opgeschortte" (voor de niet militairen: vrije vertaling = pre-gepensioneerde) ex-collega Ronny noch even gaan groeten ben. Van daar ging het langs de Leie richting Menen en verder, met inbegrip van dat dolen dus, via een hoekje Frankrijk, Moeskroen en Dottenijs naar Doornik. Doornik was, wegens carnavals toestanden, grotendeels afgesloten en daar heb ik dus niet veel gedaan. Ik had origineel de route via Doornik gemaakt om daar nog een nachtje door te brengen in de jeugdherberg. Toen ik die enkele dagen geleden even checkte op internet bleek ze echter volzet, rechtstreeks naar de camping dus maar. En zo sta ik dus meteen met mijn nieuwe tentjje, ik heb gekozen voor een iglo type omdat deze iets windbestendiger en stabieler lijken dan mijn oude tentje, op een camping met niet echt veel faciliteiten maar op een best aangenaam plekje en met vrij veel vogels in de omgeving, dat wordt aangenaam wakker worden morgen. Een keukentje is er niet en ik heb geen zin om al een maaltijd te koken op mijn vuurtje (een noedelsoepje heb ik al wel gehad) dus denk ik dat ik maar naar lunch garden ga voor mijn avondmaal. Km vandaag: 76 Km Tot later,
Gisteren goed nieuws gekregen. Na lang treuzelen heeft de minister eindelijk mijn TALO (loopbaanonderbreking) getekend en kan ik dus met een gerust hart vertrekken
Hallo, welkom op mijn blog. Op 2 april zal ik van thuis, in Ieper, beginnen aan mijn fietstocht. In eerste instantie zal ik de klassieke Franse route naar Compostela volgen. Daarna zal het via Portugal verder gaan richting Tarifa, het zuidelijkste punt van Europa (enkele eilanden terzijde gelaten). Van Tarifa zal ik via het Spaanse binnenland en Frankrijk terug huiswaarts keren. In tegenstelling tot mijn vorige tocht, naar Noordkaap in 2009, is er aan deze geen aktie gebonden. Dit hoeft u er echter niet van te weerhouden om de links rechtsonder eens te bekijken en eventueel te steunen. Alle giften vanaf 40 zijn fiskaal aftrekbaar, de organisatie zal u daarvoor een attest overmaken. Alvast bedankt en tot later
. Voorbij Estella kwam ik dan al vlug in een nieuwe wijnstreek terecht, van Navarra.
, mijn laatste regen was tijdens mijn nacht in Doornik (het lijkt al een hele tijd geleden).
