Tastzin stelt ons in de mogelijkheid om door aan-raking, en het gevoel dat het met zich meebrengt, waar te nemen, te kiezen en te selecteren. Als zintuigen indrukken rondom ons heen regis-treren, dan is de tastzin is complexer en omvangrijker dan de andere zintuigen. De waarneming is immers dubbel : van binnen en van bui-ten. Hij heeft tevens een waarschuwende functie : een overprikkeling vermijden. Een reaktie van pijn (kokend water ) als verwittiging om erger leed te voorkomen.Tastzin is nodig om de begrenzing te voe-len. De zenuwen, de organen van de tastzin, ontvangen de prikkels op de huid.
Het letterlijke voelen als aanraken en betasten, heeft bij uitbreiding in zijn figuurlijke betekenis het voelen als emotie bijgekregen. En dit zowel in een heel scala van positieve en gewenste emotie-uitingen: het aanraken, aaien, strelen, omarmen en omhelzen van de moeder voor haarkind, van ieder voor zijn partner; zonder dat van dieren te vergeten. Als in de verscheidenheid van negatieve gedragingen zoals hand-tastelijkheden en ongewenste intimiteiten. Knuffelen is belang-rijk, in het bijzonder voor babies: het voelen van rechtstreeks huid-kontakt; maar in het algemeen is de knuffel een aangename liefko-zing.
Emoties zijn de motoren van ons bestaan: zij "raken" ons dus zowel van buiten, als langs binnen. Emoties hebben een ontladingsvermo-gen. Het lichaam voelt anders aan, wanneer het gevoelens opneemt of afgeeft. Emoties hebben ook een signaal- en uitwisselingsfunctie: ze zorgen voor een gepaste regeling van het spanningsveld binnen onszelf en tegenover anderen; door interaktie ontstaat er een balans, waardoor wij ons goed voelen met onszelf en met anderen.
Wie de emotionele beleving van het aanraken is verleerd of kwijt geraakt, kan het terug aanleren. De haptonomie met als grondlegger Frans Veldman kan men als de "wetenschap van de tastzin" be-schouwen: terug voeling leren krijgen. Als men reuk en smaak ver-liest, valt er eigenlijk weinig aan te verhelpen.Tastzin kan helpen bij slechtzienden of slechthorenden, en neemt dan gedeeltelijk de taak van de verloren zintuigfunkties over.
Zich goed in zijn vel voelen, is de gewaarwording dat het innerlijk harmonisch samenwerkt met het uiterlijke. Fingerspitsengefühl is dan weer het goed ontwikkeld ge-voel om een delicate situatie in te schatten en ermee met zorg om te gaan. Wie "groene vingers" heeft, heeft gevoel en liefde voor planten en bloemen.