RODDELS ZIJN VOOR EEN BEPAALDE PERS ONONTBEERLIJK.
Roddels worden geschreven om een op sensa-tie belust publiek te bevredigen. Zij onthullen verdoken feiten of verborgen gebreken. Roddels worden de wereld ingestuurd als echte informatie en leiden van dan af een eigen bestaan ,waarbij de geviseerde persoon de rol van slachtoffer of van held krijgt. Men beweert hierbij, dat als iemand in de kijker gesteld wordt, "hij daar zelf om heeft gevraagd". Publiciteit is immers nooit ver weg voor wie aandacht vraagt, en krijgt, maar hij moet er dan navenant leren mee leven en omgaan, heet het dan.
Roddels bevredigen zogezegd ook de menselijke nieuwsgierig-heid .Goede eigenschappen zijn minder "interessant" en worden daarom meestal niet dik in de verf gezet. Minder goede daarente-gen juist wel. Over geluk spreek men zelden: het is vooreerst te banaal, en vervolgens stemt het geluk van anderen melancholisch. Groot geluk konfronteert met het eigen tekort of gebrek eraan: als men zich eraan spiegelt, valt de vergelijking ermee in zijn nadeel uit, en voelt men zich nog ongelukkiger dan ervoor. Volmaakt geluk werkt deprimerend. Maar konfrontatie met mensen die het slechter dan hemzelf stellen, doet de vergelijking in zijn "voordeel" verlopen: kijk eens, zoveel mensen die het slechter hebben dan ikzelf!
Een dagblad openslaan of naar het nieuwsbericht op tv kijken, is in feite de miserie van de hele wereld tot zich nemen. En als men dan om zich te ontspannen naar een film of reeks op tv kijkt, zijn dat meestal gewelddadige films, thrillers, oorlogsfilms: een zeer arbitrai-re weergave van de werkelijkheid. Ook de glitter en glamour die dan weer in de reeksen en feuilletons worden tentoon gespreid, zijn in de eerste plaats produkten van de verbeelding, want die maken slechts deel uit van het dagelijks leven van een rijke minoriteit. Grote luxe en sier, rijkdom, is zowat de doelstelling van deze Westerse materia-listische kultuur, en zij die dat hebben, roepen zowel de bewonde-ring als de afgunst op. Groot is de "opluchting" dan ook wanneer ook zij die alles hebben om volmaakt gelukkig te zijn een heleboel problemen blijken te hebben! De roddels die over hen breed in de pers worden uitgesmeerd, werken daardoor louterend. Het leed-vermaak om wat de "groten" moeten meemaken en doormaken, doet onszelf heel wat minder "klein" voelen. Het ledigt een opgeropte rancune: dat zal hen leren, met al hun pocherige rijkdom en macht! De goedgemeente ziet graag "de elite" met de billen bloot gaan of van hun voetstuk vallen, als een kompensatie voor de dagelijkse portie miserie waar zij zelf doorheen moeten. Al vergeet men daarbij dan weer, dat het in de eerste plaats mensen zijn zoals iedereen, die dan het slachtoffer van roddels of pesterijen worden.
De roddelpraktijken van een bepaalde pers, en ook op het Net, zijn dus kwalijke praktijken, die inspelen en appeleren aan de de kleine en bekrompen hebbelijkheden van de mens: ze doen niet beroep op het beste, maar op het minder fraaie en mooie in hem. Roddels vinden daar hun eigen bevestiging en legitimatie in. En inspelend op deze negatieve instelling, dienen zij in de eerste plaats hun eigen profijt: roddels doen een blad verkopen, doen de oplage stijgen. Net zoals bij ordinaire roddels, die van mens tot mens worden doorge-geven om iemand neer te halen, kwaad te spreken over iemand, of gewoon om zichzelf interessant te maken, zijn ook de roddelberich-ten in de pers gevaarlijk voer. Hoed je dus voor berichten, die door-gegeven worden om verder verteld te worden; deze "van horen zeggen"! Ze houden alleen hun eigen noodzakelijkheid in stand, en zijn vergif voor de geest.