Het dagboek van een jaar in Mitrovica (Kosovo) als "organized crime investigating officer" in opdracht van de fedpol en EULEX. (9 februari 2013 - 9 februari 2014) FACEBOOK: BART IN MITROVICA
20-02-2013
Ontspanning in de gym...
Dinsdag besloot ik om samen met Michel te gaan fitnessen. Dit is nu een dagelijkse activiteit geworden, na het werk. De fitnesszaal is nagelnieuw, en je hebt er echt ALLES!! EULEX zorgt hier echt wel voor zijn mensen (toch op het gebied van sport en vrije tijd...).
We startten omstreekse 19.00 uur, en er waren nog 2 collega's van het team. Een ervan was Csaba, hij is deze week "on call" (van permanentie). En, je voelt me al komen... 20.15 uur. Csaba krijgt telefoon van de TL. Alweer een aanslag (zonder gewonden), over de rivier, in het warme noorden; "je moet erheen om vaststellingen te doen"... Csaba vraagt: "you wanna come with me?" Dit moet je mij uiteraard geen 2 keer vragen... We nemen vlug een douche want om 20.30 uur pikt het SWAT-team ons op aan onze unit om ter plekke te gaan :))))
We dienen volledig uitgerust (en dan bedoel ik qua materiaal) ter plekke te gaan. Kogelwerende vest en helm (15 kg, remember) en volledige wapengordel...
Dan stap je in in het voertuig van het SWAT. We gaan ter plaatse met 2 voertuigen (Toyota Land Cruisers V8, ruim 3500 kg, granaat en Rocket Propelled Grenade/RPG (check google) proof). Ik moest bijna twee handen gebruiken om de deur toe te trekken. Dan stap je daar als onderzoeker in in een voertuig met mannen tot de tanden gewapend, en neem dit gerust voor letterlijk; kalashnikov, pistool, dolk, taser,... En dat had elkeen... Daar stond ik met mijn pepperspray, telescopische matrak en Glock 9mm aan mijn been...
De V8 motor is fenomenaal!! ;)) Wij hebben binnen de onderzoeksunit ook een dergelijke wagen (hierna B6 voertuig) ter beschikking, doch zal daar jammer genoeg nooit mee kunnen rijden, want men moet een C rijbewijs hebben daarvoor.... :(((
Bij aankomst op de Crime Scene staan er al tal van diensten, waaronder het merendeel Kosovo Police (hierna KP). De crime scene is door middel van lint afgezet en KFOR rijdt heen en weer in de straat met 2 tankvoertuigen... What the F***!!
Ik zal het kort houden wat betreft de "afstapping". Er werd een granaat gegooid naar een woning. Een 10-tal KP'ers had al heen en weer gelopen op de Crime Scene, enkele omwonenden staan daar te kijken, doch heeft geen enkele zin hen iets te vragen, bewoners/slachtoffers in shock (wat dacht je), doch is bijzaak, verhoren blijft bij wat notities, nazicht van GSM's en/of telefonie hoeft niet, want we geloven de slachtoffers op hun woord; er zijn nooit eerder bedreigingen geweest. De KP recherche kijkt ons bijna buiten, en nadat er ongeveer 15 mensen binnen en buiten gelopen hebben komen de "forensics" (labo). Succes guys! Zij hebben het na een kwartier ook al gezien, en dan komt de Bomb Squad om de restanten van de granaat te zoeken... De KP heeft de leiding over het onderzoek en 1 van de aanwezige KP rechercheurs is een goede kennis van het slachtoffer... Als ik dan nog eens (een 2e maal) aan het slachtoffer, via de Language Assistent (vertaler, hierna LA) vraag of er geen dreigementen geuit zijn ten aanzien van haar familie, antwoordt de KP rechercheur, de goede kennis, in haar plaats, dat dit al gevraagd is... Ik begreep de boodschap...
Twee uur later zitten we terug in het voertuig bij het SWAT, richting onze basis. In Belgie zou de straat minstens 24 uur afgezet worden, voor gelijkaardige feiten (zal er niet ver naast zitten), hier 2 uur. Van efficient werken gesproken. Onze taak; het maken van een verslag van onze verrichtingen, verder niets, want KP heeft de leiding...
Eerste dossier, en zo wordt me gezegd, zullen veel dossiers gelijkaardig verlopen, met hier en daar een uitzondering...
Maandagmorgen ll. werd ik samen met mijn directe (Belgische) collega Michel Valette (FGP Verviers) verwacht op de unit (Organized Crime Investigating Unit/hierna OCIU). Michel verblijft momenteel ook nog een week bij mij op mijn appartement omdat het appartement dat hij zal nemen maar volgende week vrij is. Voor de geinteresseerde (i is met trema op de i, weet ik, maar we moeten hier typen met f***ing qwerty-klavier, en een trema bestaat niet!!), het appartement van Luc Braem, die volgende week vertrekt...
Eerst en vooral moeten we nog een hele administratieve molen doorlopen (pff, alweer!) en heel wat nodige materialen ophalen. Vooraleer we hieraan begonnen konden we de briefing van de dag bijwonen. Onze teamleader (hierna Steven of TL) is een Amerikaan (pur sang). Hij deed al "duty" in Irak en Afghanistan, dus respect moet hij al niet meer afdwingen (vind ik). Per zin hoor je dan ook meerdere keren f***, of f***ing of motherf***ers... Ongelooflijk hoe snel je dit zelf dan ook opneemt. Shit zeg!
Een eerste indruk van het team is dat deze groep allicht heel erg aan elkaar hangt (dit zie je aan de begroeting 's morgens) en geen gelegenheid uit de weg gaat om aan "teambuilding" te doen.
In ons team zijn we met 11 collega's, waaronder 2 Amerikanen, 1 Zweedse, 1 Slovaakse, 1 Oostenrijker (Salzburg ;))), 2 Slovenen, 1 Fransman, 1 Hongaar en dus nog 2 Belgen...
Ik heb de indruk dat het de eerste weken serieus "inlopen" zal worden qua manier van werken. Laat het ons zo verwoorden dat we niet in elk onderzoek zullen kunnen doen wat er "normaal" gezien gedaan (zou) moeten worden. Onze TL heeft ons al benadrukt dat leven met (zware) frustraties dagelijkse kost zal worden, en "you'll better get used to it"...
Verder kan ik onthouden (en meegeven) van de briefing dat het team momenteel aan het "verzuipen" is in het werk inzake onderzoeken en vaststellingen. Ik zal niet in detail treden, doch kan gewoon meegeven dat iedereen bezig is met onderzoeken inzake aanslagen met granaten en EOD's (zelfgemaakte bommen) , weliswaar steeds met stoffelijke schade... (ik zal er dan verder maar geen tekening bij maken he...)
De materie lijkt uiterst interessant, doch steeds indachtig zijn dat er veel frustratie bij deze onderzoeken naar voor komt (om, kort gezegd, weer zonder details, politieke redenen... ).
Met betrekking tot de accomodatie kan ik zeggen dat we gezien de omstandigheden zeker niet kunnen klagen. We zijn gehuisvest op de grens tussen zuid en noord Mitrovica in grote containers. We zitten hier samen met de Special Units (SWAT en Close Protection), en dat is heel wat testosteron (en vooral spieren) samen! Het hele domein is omheind door 4 meter hoge betonnen muren, met bovenaan prikkeldraad en her en der hoge uitkijkposten. En ik kan je verzekeren, je komt hier niet zomaar binnen. Maar, zo zeggen ze, het is hier echt wel veilig... Ik kan dit echter tot heden zeker bevestigen, wij hebben op nog geen enkel moment ook maar enige vijandigheid waargenomen.
Hopelijk komt er gauw een einde aan de ongelooflijke administratieve molen en kunnen we aan het echte werk beginnen...
Met betrekking tot het vorige verslag ("gesetteld) sprak ik van het fenomeen "happy shooting". Zondag ll. was het, zoals gezegd, Indepence Day. Ik denk dat IEDEREEN op straat liep te vieren. En ik die dacht dat moslims niet (mochten) drinken... (weer een illusie rijker). We liepen in de menigte met de rest van de Mitrobelgen, doch hebben visueel geen happy shooting vastgesteld. Wel hoorden we een 4-tal schoten (niet automatisch) verder van ons, doch tussen de gebouwen "weerhalmde" dit wel ferm! Dan komt je hoofd toch wat dichter bij je schouders, maar de feestvierders zelf reageerden niet eens...
EINDELIJK, in Mitrovica! Gisteren in de vooravond aangekomen in mijn appartement, alles een plaats gegeven en de eerste boodschappen gedaan. En ik moet zeggen, het voelde goed aan. Naar "Mitrovicaanse, of Mitroviceese (weet in feite het juiste woord niet)", what ever, normen zit ik in feite heel goed. "Heel rustig", en zicht op de Ibarrivier. Dé natuurlijke grens bij uitstek tussen Kosovo en Servië, en geloof me, ze wordt niet onnodig overgestoken (want momenteel hebben we ook een absoluut verbod)...
Mijn appartement ligt in een doodlopende straat, en heb daarom ook weinig last van storend lawaai. Ook zitten er nog 5 andere Belgen in deze straat. De "landlord" (zo noemen ze hier de eigenaars van de appartementen) spreekt hier al van "Belgium street"
Gisteren bood de pater familias mij aan om aan te schuiven voor het avondeten. Gezien mijn prille verblijf hier én het feit dat de maag hier nogal wat te verduren krijgt wat het eten betreft, heb ik mij beleefd geëxcuseerd, met als reden dat we nog een belangrijke briefing hadden met de Belgen. Niet dat dit helemaal gelogen was, want we zijn allen samen gekomen om te gaan eten...
Onder deze Belgen heb ik ook reeds een "partner in crime" gevonden. Mijn buur, Jurgen Willems (PZ Brussel Hoofdstad) is een fanatiek veldrijder en rijdt goed mee bij de amateurs! Toch nog een ander niveau dan ik, de kermiskoerser... Maar goed, hij sport dagelijks, wat uiteraard een super drijfveer is om ook telkens mee te gaan.
Van geluk gesproken!
Deze morgen een eerste keer gaan lopen met Jurgen, en het was pittig. Het gaat hier fel op en neer maar heb de indruk dat de luchtkwaliteit beter is. Maar ook hier terug (ik kan er echt niet over), in feite een mooie natuur, maar volgestort met vuilnis...
(Wat de buur betreft staat dit uiteraard in schril contrast met thuis in België, dit is een ongekende luxe...)
Verder kan ik dus ook meegeven dat de eerste week er zodus al op zit. Het was een hele week opleiding over politiek, culturen, Human Rights en gedragscode. Ook was er een halve dag rijtest met een Nissan Patrol en Pathfinder 4x4. Laat het ons beleefd houden en zeggen dat er interessante en minder interessante momenten waren.
Waar we in de cursus ook van op de hoogte gesteld werden is dat wij hier diplomatieke onschendbaarheid genieten. We dienen altijd in het bezit te zijn van onze EULEX dienstkaart en deze te presenteren bij "controles". Het geeft echter NIET carte blanche om het varken uit te hangen...
De groep was OK, we waren met 25. Heel wat andere nationaliteiten vermoedden dat ik een Zweed ben, ik zou niet weten hoe dat komt.
Deze week ben ik ook 2 maal gaan lopen in Pristina. Iemand die 2 pakken sigaretten rookt per dag, en hoest, ik weet nu hoe die mens zich voelt. Ik denk dat ik daags nadien ongeveer hetzelfde voelde. Heb dan ook maar beslist om er in Pristina mee te stoppen.
(Voor de collega's van het AIK Brugge, die half mei de halve marathon van Pristina komen lopen, heb ik in feite geen raad, maar geloof me, van een gezonde prestatie zal hier NIETS over blijven, en indien mogelijk zou ik een andere halve marathon uitkiezen...)
Gisteren zijn we ook eens gestopt in "Film City". Dit is de KFOR basis van het Amerikaanse leger. Heel wat andere nationaliteiten zijn daar aanwezig met kledij, schoenen, eten, parfums,... On-ge-loof-lijk! Kledij en materiaal voor politie, leger, vrije tijd, en jawel, om te jagen! Als er een hemel bestaat, dan zal deze plaats het allicht dichtst benaderen!! Nu weet ik eindelijk hoe mijn vrouw zich voelt als ze weer een schoenwinkel of een handtassenwinkel binnen stapt! Ik heb dit nooit verstaan, tot gisteren...
In film city heb je tal van gekende merken zoals "the north face", columbia, levi's, nike, 511,...
Om enkele voorbeelden te geven; schoenen van columbia die in AS Adventure 140 kosten, daar 35. Jagersvesten die bij ons 250 kosten, daar 80. Levi's 501 die bij ons 110 kosten, daar 32. PSVita kost bij ons 200, daar 105... Het is fenomenaal! Alles minstens aan de helft van de prijs! Van solden gesproken...
Net naast KFOR heb je dan ook nog eens een gebouw zo groot als een Carrefour, met ook allemaal kledij. Dit is van de Kosovaren, met alleen maar namaak. Echter, er wordt gezegd, zeer goede namaak. Bij mijn volgende dag vrijaf zal ik deze eens bezoeken...
Gisteren heb ik reeds contact gehad met mijn "teamleader". Zij vroeg me om morgen al stand-by te zijn.
Morgen, zondag, is het namelijk "independence day" in Kosovo. Kosovo viert morgen zijn "5e verjaardag". De Serven zullen dit uiteraard niet vieren. Normaal gezien zou alles rustig moeten verlopen, maar zo zei mijn teamleader, "you'll never know"...
De collega's van de "gates" (grenscontrole) zitten in feite toch "iets warmer". De laatste 6 weken zijn daar 8 granaten gegooid. Er zijn er maar 2 tot ontploffing gekomen, en is in feite nooit gericht om slachtoffers te maken. Dit is pure intimidatie, en daarom gooien ze ook soms gewoon granaten met de pin er nog in... Dan komen wij (de investigators) in aktie om dat te onderzoeken...
Morgen dus independence day hier, en heel wat festiviteiten. Als er hier gefeest wordt komt een typisch fenomeen terug (zo hebben "de anciens" mij hier gezegd), namelijk het fenomeen van "happy shooting". Her en der bevinden er zich personen met automatische machinegeweren (AK47 - Kalashnikov). Zij vuren hun lader leeg in de lucht, kwestie van hun geluk te uiten... Voor ons ondenkbaar, hier blijkbaar heel gewoon. Jaarlijks sterven er door het fenomeen gemiddeled 3 tot 6 kinderen (want ook kinderen zouden hieraan meedoen) in Kosovo. Als je die statistieken zou doortrekken naar België zouden er bij ons zodoende jaarlijks 21 tot 42 kinderen verongelukken bij een schietincident. Je ziet, bij ons écht ondenkbaar!
* de jongste bevolking van de EU heeft (gemiddelde leeftijd 27 jaar),
* 30% van de bevolking onder de armoedegrens leeft,
* er een zeer hoge werkloosheidsgraad is (45%),
* het gemiddeld maandinkomen (zoals dat van een politie-inspecteur) tussen 200 en 250 bedraagt,
* ik hier voor mijn appartement 400 betaal (en daarbij een gezin met 5 kinderen onderhoud) - (daar komt nog eens bij dat de sympathieke (oude) vrouw des huizes aangeboden heeft om te kuisen, mijn was en strijk te doen, wat ik uiteraard met veel dank aanvaard heb),
* een brood hier 20 of 40 CENT kost,
* je op restaurant 1 tot max 1,5 voor een halve liter betaalt :))), een cola 90 cent, een grote pizza 3 , een rijkelijk slaatje 2,5, en diesel 1,2/l (benzine is hier zodoende zeer duur voor de bevolking, maar daar hebben de Kosovaren uiteraard iets op gevonden. Vanuit tal van richtingen wordt benzine gesmokkold aan zeer goedkope prijzen. Wat had je gedacht...)
* de EULEX missie uit 1200 leden bestaat uit alle landen van de EU (+USA, Zwitserland, Turkije en Kroatië),
* daarvan 88% mannen en 12% vrouwen zijn,
* onze werkuren van 08.30 uur tot 17.30 uur zijn (1 uur middagpauze)
* we ten allen tijde standby zijn, en daarom in het bezit gesteld zijn van de dienstGSM, die we kosteloos binnen Kosovo kunnen gebruiken,
* we daarom verplicht zijn ten allen tijde onze GSM bij te hebben, alsook onze persoonlijke dienstradio (in geval GSMnetwerk uitvalt),
* we 4 dagen verlof per maand hebben, op te nemen naar eigen keuze,
* de luchthaven van Pristina vergeleken kan worden met het treinstation van Beernem,
* we aangeraden worden om ons appartement te kiezen tussen het 2e verdiep (zodat inbrekers niet kunnen inbreken dmv een ladder, want dit is hier een nogal frequent fenomeen, uiteraard, we zitten in het hol van de leeuw... ;)) en het 6e verdiep (omdat ladders van de brandweer niet hoger reiken dan 6 verdiepen) - (ik verblijf op het 1e verdiep om het wat spannend te maken (een heterdaad is toch altijd fijn, niet?) én omdat mijn appartement maar over één verdiep beschikt ;),
* er aan de Kanun nog steeds (heel veel) waarde gehecht wordt. Wat is de Kanun? Check wikipedia, doch zal in een later blogverslag daar misschien iets meer tijd aan besteden, omdat ik me voorgenomen heb deze in mijn vrijetijd eens helemaal te lezen. Dit kan hier én in mijn verdere loopbaan bij de FGP misschien nog van pas komen. Kort: de Kanun is in feite een erecode die zijn bestaan/oorsprong heeft in de Balkanregio. Vrouwen en kinderen zijn vrijgesteld. Anderen niet. Een voorbeeld: zo is er hier een collega die bij wettige verdediging een Albanese crimineel doodschoot tijdens dienst. De familie van de crimineel vond de wettige verdediging niet zo "wettig". De familie van de crimineel kan de Kanun toepassen en zodoende wraak nemen op deze politieagent (lees vermoorden). Er is echter een regel (en ze respecteren die, zo fair zijn ze) dat er niet geraakt mag worden aan een persoon die op zijn eigendom verblijft. Zo komt deze politieagent al jaren niet meer buiten zijn domein, want dat is de enige plaats waar hij "veilig" is.
Later misschien meer...
* EULEX een zeer goede verzekering heeft voor zijn leden. Indien mij iets overkomt in de missie, zal EULEX (verzekering) mijn vrouw en kinderen "onderhouden", alsook de studies (tot max 25 jaar oud) betalen,
* ik op heden al in het bezit ben van tickets voor de voetbalmatch Macedonië - België van 23 maart as in Skopje :)))
* voor de collega's onder de lezers, ik vandaag vernomen heb dat ik vanaf heden EINDELIJK voor 100% rechercheur ben bij de FGP, want ik ben geslaagd voor FGO luik 2...
Gisteren vertrokken in Zaventem, en het moet gezegd zijn, het afscheid was toch (veel) zwaarder dan gedacht!
Dan het inchecken. Man man man, wat was me dat allemaal! Vooreerst hadden we een hele hoop problemen met onze wapens. De maatschappij was niet op de hoogte dat er wapens mee moesten op de vlucht, een lang verhaal (2 uur) kort gemaakt, en vele lange discussies met de bevoegde diensten later kon onze vlucht vertrekken, met een vertraging (met dank aan de FedPol...)
We dienden een tussenlanding te maken in Slovenië. Daar werd ons het gelukkige nieuws gemeld dat er 11 valiezen niet mee waren, 11 valiezen van ons (we zijn met 11 vertrokken)
De pret kon uiteraard niet op!
Aangekomen te Pristina Airport konden we uiteraard niet wachten om te zien wie er allemaal in de prijzen zou vallen. Er waren collega's die 2 valiezen (we mochten er 3 meenemen) mankeerden, er waren er die al hun valiezen hadden en ik, ik was 1 valies kwijt. Gelukkig de valies met zomerkledij en mijn kogelwerende vest. Op zich niet direct een probleem gezien de tijd van het jaar, doch noodzakelijk om te werken...
Er werd ons beloofd dat deze ASAP bezorgd zou worden, maar konden niet garanderen wanneer...
Dan passage aan de grenscontrole. Alle wapens in orde behalve één, de mijne! Het serienummer, doorgegeven door Brussel aan Kosovo bleek niet te kloppen. Ik zat daar dus met een "onbekend/illegaal" wapen, weliswaar mijn persoonlijk dienstwapen. Na de nodige Kosovaarse mayonaise (lees officieren) erbij gehaald te hebben kon alles met 1 krabbel recht gezet worden... We zijn goe bezig...
Na wat lichte frustratie, niet anders dan lof voor de collega's die ons opvingen in Pristina. We werden er opgehaald en afgezet aan ons hotel. s'Avonds hadden ze een diner voorzien met alle Belgische collega's. Binnen 14 dagen verlaten er ons 18 collega's. Zij hebben hun "tour of duty" zo goed als achter de rug. Dan nemen wij hun taken over.
Het mandaat van de missie loopt af in 2014. Er gaat nu al "het gerucht" de ronde dat wij allicht de laatste lichting "uitverkoren" Belgen zullen zijn, toch zeker wat betreft de executives (hebben mandaat om op te treden zoals in België). Het deel monitoring en advising zou mogelijks wel nog blijven bestaan (maar de fedpol staat op de rand van het faillissement...), maar, tijd zal raad geven, en ik heb alvast geluk...
Vandaag, zondag, ben ik samen met nog een collega (Dieter Laurent, PZ Oostende) naar Mitro gebracht. We zijn op jacht gegaan naar een appartement. We zijn daarbij super geholpen door de collega's Willems Jurgen en Declerq Ine, waarvoor dank. Ik bezocht maar één appartement en het was OK voor mij. Ruim appartement met 2 slaapkamers, in een doodlopend straatje, met nog tal van collega's van andere landen die er logeren. Ook heb ik een oprit aan mijn appartement, wat belangrijk is voor het parkeren van het dienstvoertuig. Ik word namelijk volgende week in het bezit gesteld van een persoonlijk dienstvoertuig, een Nissan Patrol. De leiding vindt het dan ook belangrijk dat het voertuig "veilig" geparkeerd staat...
Wat het werken in Mitro betreft, hangt hier nogal wat mysterie rond... Het is niet echt duidelijk, maar overal krijgen we nu al het nodige respect. Veel vragen hoeven we nog niet te stellen, alles wordt wel duidelijk (zo zeggen ze...)
Ook wordt er ons aangeraden nu al met de nodige discretie te werken, zodoende wordt ons opgedragen geen gegevens met betrekking tot onze onderzoeken bloot te stellen, zodoende kan/mag ik niet in detail treden over het werk...
Dit maakt me alvast heel nieuwsgierig. ;))
Dan is er ook nog het verkeer. Vandaag leerden we alvast één gouden regel: er zijn geen regels!! Dit is wat we moeten onthouden.
Ook is het zo dat de eerste altijd voorrang heeft, nu, met een Nissan Patrol kan je andere bestuurders toch al eens aan het denken zetten :).
Wij hoeven echt niet te klagen in België over het wegennet. Hier heb je overal putten en bulten. Ongelooflijk!
En als je me dan zou vragen, geef eens een indruk van Pristina/Mitrovica, dan kan ik maar een paar woorden aanhalen: dikke smog en een ongelooflijke stank!! Nooit eerder geroken. Het is zoals je in een tunnel staat waar veel verkeer doorrijdt, maar dan veel erger! Je kan er de smog hier effectief zien!
Overal wordt de vuilnis op straat of in de rivier gegooid, en als ze dan al de weg naar een container vinden (dewelke her en der in het straatbeeld terug te vinden zijn) steken ze deze in brand eenmaal vol. Van gemak gesproken... Dan wordt hier ook nog eens gestookt op bruine kool. Fabrieken en huizen stoten een bruine rook uit die ook overal hangt, en uiteraard heerlijk ruikt. Ik had me voorgenomen om weer te beginnen lopen, doch denk niet dat dit zo gezond is in deze omstandigheden. Er werd me wel gemeld dat het beter is in de zomer... Ik denk dat ik toch maar de gesloten fitness zal raadplegen de eerste maanden.
Vandaag een beetje hoofdpijn, ik steek het dan ook op de smog ;))
Voor de rest zijn er geen klachten, en zijn we klaar voor een week "induction training". Normaal gezien zou vrijdag mijn eerste werkdag moeten zijn, en het kan daar in feite niet rap genoeg zijn. Normaal gezien dus eind deze week een nieuw verslag(je)...
(Zojuist de "goednieuwsmelding" gekregen dat mijn verloren valies in Pristina aangekomen is)
Op dit eigenste moment zit ik volgende week al op het vliegtuig richting Pristina...
Sedert begin deze week (28/01) ben ik (voor de periode van 1 jaar) geen lid meer van de FGP Brugge, maar ben ik afgedeeld naar het CGI, de instantie binnen de Federale Politie die zich onder andere bezig houdt met Internationale Politiesamenwerking. Ik word (werd) er afgedeeld om nog tal van opleidingen te volgen in het kader van onze ontplooiing te MITROVICA. Hier kregen we reeds te horen dat er 25 kandidaten door CGI naar voor gebracht werden bij de EU voor de missie naar Kosovo, en dat wij, 12 collega's uit alle windrichtingen van België, de uitverkorenen waren...
De opleidingen zijn vooral briefings, met betrekking tot de politieke situatie, manier van werken, onze plichten én rechten, EHBO, en dergelijke meer...
Woensdag moesten we bij de legerbasis te Ieper ook ons materiaal gaan oppikken. Maar liefst 20 kilo materiaal, waaronder een slaapzak, een gasmasker, kogelwerende helm en vest (categorie 4). Wat die vest betreft, deze weegt maar liefst 15 kilo. Hij biedt echter wel een serieuze bescherming, want deze "zou" bestend zijn tegen cal. 7,62 (oa. Kalashnikov). Laten we maar hopen dat we deze niet te veel nodig hebben...
Oorsprong conflict Kosovo: In de jaren '90 werd er in Joegoslavië een zeer grimmige strijd uitgevochten tussen verschillende minderheden.
Het voormalige Joegoslavië is ontstaan na WOI, en werd geleid door de Kroatische Josip Broz TITO.Joegoslavië was een communistische signatuur, maar de verhoudingen met de Sovjet-Unie waren op zijn minst gezegd woelig
Na het overlijden van TITO (1980) borrelden tal van tegenstellingen (opnieuw) op.
Servië was de grootste deelrepubliek.In 1989 werd de overtuigde nationalist en communist Slobodan MILOSEVIC president van Servië, nadat hij het nationalisme onder de Serviërs serieus had aangezwengeld.Het uiteenspatten van Joegoslavië was nu onafwendbaar geworden.Dé twistappel was KOSOVO, dat bestond uit een minderheid Serviërs (+/- 10%) en een meerderheid Albanezen (+/- 90%).Het zuidelijke KOSOVO en het noordelijke VOJVODINA waren destijds autonome provincies binnen de Servische deelrepubliek.MILOSEVIC voegde de gebieden terug integraal bij Servië.
Met deze evolutie in het achterhoofd, staken de nationalistische bewegingen in de andere deelrepublieken de kop op: Slovenië, Macedonië, Kroatië en Bosnië-Herzegovina.Kroatië, Slovenië en Macedonië riepen de onafhankelijkheid uit (1991).
Naast het uiteenvallen van de republiek was nu ook de burgeroorlog definitief begonnen
Het kwam tot een bloedige oorlog tussen Servië en Bosnië-Herzegovina, dat bestond uit Bosnische Serviërs (31%), Bosnische moslims (44%) en katholieke Kroaten (17%).De Serviërs waren in Bosnië-Herzegovina in de minderheid.De Bosnische troepen stonden onder het bevel van Ratko MLADIC, en diens politieke superieur Radovan KARADZIC.Beiden waren verantwoordelijk voor talrijke etnische zuiveringen.
Het trieste hoogtepunt in de Bosnisch-Servische oorlog is de overmeestering van SREBRENICA in 1995.SREBRENICA was een safe area, een gebied dat onder bescherming stond van de VN, met als doel de gevluchte bevolking onderdak te bieden.Er werd bescherming geboden aan zon 40.000 mensen.MLADIC viel met veel machtsvertoon de enclave binnen en ging over tot moorddadige plunderingen.SREBRENICA is de geschiedenis ingegaan als de grootste slachtpartij in Europa sinds WOII
Tijdens MILOSOVIC beleid werd KOSOVO in de verdrukking geduwd.Dit leidde tot verzet bij de Kosovaren.Woorden werden daden en het Kosovaarse bevrijdingsleger (UçK) zag het licht.Albanese Kosovaren trokken ten strijde tegen de Servische overheerser.De reactie van de Serviërs was navenant: slachtpartijen, plunderingen, brandstichtingen
De oorlog in Kosovo was in feite een oorlog die met horten en stoten plaatsvond, en dit tussen 1991 en 1999.
Het aantal bloedbaden en plunderingen kent een trieste balans, daarom werden tal van organisaties betrokken bij het opgraven en identificeren van lijken.
Een EULEX missie werd evenzeer in plaats gesteld op 09 december 2008.Ze is geënt op 3 pijlers:
·Justitie
·Politie
·Douane
De pijler politie is opgesplitst in 3 delen:
·Police Strengthening Department (Mentor, Monitor en Advise Kosovo Police)
·Police executive Department
·Special Police Department (Close Protection unit, crowd riot control, EOD, )
Ik bevind mij onder de Police Executive Department.
Het betreffen gespecialiseerde onderzoekscellen waar de onderzoeken zeer gevoelig zijn (betrokkenheid hooggeplaatste figuren, discretie bij bescherming van getuigen en informanten, ), en waar het lekken van informatie catastrofale gevolgen zou hebben.
De belangrijkste onderzoekscellen binnen de Police Executive Department zijn:
1.War Crimes investigation Unit
2.Financial Investigation Unit
3.Organized Crime & Counter Terrorism
4.EU office for Criminal Intelligence
Ik maakhet komende jaar deel uit van onderzoekscel 3, en zal me hoofdzakelijk bezig houden met Serious Organized Crime.Wat ik me daar (in Kosovo) moet bij voorstellen is voor mij even onbekend als voor U.Tijd zal raad geven, en meer uitleg daaromtrent zal hoogstwaarschijnlijk volgen in het verdere verloop van de blog en het komende jaar
Via deze weg zal ik jullie proberen op de hoogte te houden van mijn verblijf te Mitrovica (Kosovo). Ik word er te werk gesteld als "organized crime investigating officer". Veel woorden voor het werk wat ik al bijna 7 jaar doe, nl. Rechercheur bij de politie.
Ik heb alvast goede voornemens om de blog up to date te houden, maar ben zelf niet overtuigd...
