Het dagboek van een jaar in Mitrovica (Kosovo) als "organized crime investigating officer" in opdracht van de fedpol en EULEX. (9 februari 2013 - 9 februari 2014) FACEBOOK: BART IN MITROVICA
16-07-2013
Airborne
Alweer een tijdje geleden dat er nog een blog gepost werd, doch dit heeft dan ook zijn redens. De aanslagen met granaten en EOD's blijven gewoon zijn gang verder gaan, in het noorden. Al is het de laatste 3 weken wel heel kalm geworden, het is nu eenmaal verlof voor de criminelen ook.
Heel interessante lectuur is dit dan ook allicht niet voor jullie, telkenmale te moeten lezen; "granaatje gegooid, schade, CSI, report, contact met de procureur, en how!!! stop hier, de dialoog en de politiek niet in het gedrang brengen... Er zijn de laatste maanden verschillende verdachten geïdentificeerd, doch arrestaties mogen/kunnen we momenteel niet doen, om redenen die ik niet wil/kan zetten op mijn blog. Desalnietemin is de sfeer binnen de groep TFM heel goed, in feite super, wat onze frustraties wat onderdrukt.
Zo het thuis gaat, na ieder verlof het afscheid die telkens weer hard is, zo gaat het ook in het team. We hebben vorige maand afscheid genomen van onze Zweedse collega Anna. Ze kon het bleiten niet onderdrukken bij het afscheid van TFM, wat in feite een weerspiegeling is van de ongelooflijke groepssfeer. Dit is ook een deel van het "missieleven". Hoe zou het ook anders kunnen, 5 werkdagen per week à 10 uur per dag samen, en dan in het weekend samen uitstappen doen... Maar goed; that's life, en voor iedere vertrekker een vervanger, al zal Anna vervangen zeer moeilijk zijn, al dan niet onmogelijk... Een nieuwe Zweedse (Frida) heeft zich ondertussen bij de groep gevoegd. Mijn vorige stelling klopt (voorlopig)...
Ondertussen is TFM ook versterkt met nog een Hongaar (Istvan) en een Franse gendarm (Herve). Andermaal 2 toffe kerels, en vorige week was er andermaal een selectie voor investigators. De laatste stap in de selectie is het telefonisch interview. Er waren 8 kandidaten (geen Belgen), doch er werd maar 1 kandidaat geschikt bevonden, een Amerikaan. Hij zal ons team in de maand augustus vervoegen. Dit was zeer interessant om eens te zien hoe er kandidaten geselecteerd worden... Ondertussen stijg ik hier ook op de anciëniteitsladder, want ik ben reeds 5 maand in missie. Dit vertaalt zich in bepaalde opdrachten die je toegeschoven worden, eerste lijns permanentie, en dergelijke meer... De nieuwkomers vragen je dan ook tal van zaken, waarin je jezelf herkend enkele maanden terug....
Ook leeft de selectie van een nieuwe teamleader (TL) momenteel heel sterk. Onze huidige TL kan gewoon niet vervangen worden. Niet anders dan lof voor Brent, de Amerikaan!! Er waren 40 kandidaten voor de positie, die gefilterd werden tot 10 en daarna tot 4 voor telefonisch interview door hogerhand. Vandaag het finale intervieuw, om in september het roer van TFM over te nemen. Een collega van TFM (Jean-Marc, Franse gendarm), en momenteel investigator is tevens één van de resterende 4 kandidaten. De groep is wat verdeeld over zijn kunnen als mogelijke teamleader, doch dit zal in eerste instante het finale interview uitwijzen, en daarna zien we wel...
Het meest spectaculaire en grootste hoogtepunt van de missie tot op heden was de helicoptervlucht boven bepaalde delen van Kosovo, waar we op zoek gingen naar cannabisplantages, in de bergen. Een allicht unieke ervaring!! Michel en ik waren verantwoordelijk voor logistieke steun. Wij bezitten met TFM redelijke zoomlensen, en we werden door Dieter (PZ Oostend) gevraagd voor bijstand. Het dossier betrof een dossier van de KP, "gemonitord" door Dieter en Jurgen, beiden Belgische collega's. Er werd dan ook een duchtig woordje "gepraat" over de "Belgian flight". Na de korte briefing van Brent (TL); indien er op de heli geschoten wordt, niet terugschieten, dit heeft geen enkele zin!! De schoten horen ze beneden niet, en met uw pistool kun je op 20 meter bewegend toch niet raken... OKAY!! Amerikaans? Niettegenstaande heeft hij ook nog tal van andere interessante zaken meegegeven met betrekking tot de operatie, want dit was één van zijn taken in Amerika, het opsporen van plantages vanuit de lucht. Van ervaring gesproken, niet te doen... Wat het schieten betreft was iedereen er zich inderdaad van bewust, als je weet dat ze hier vetes om wat illegale houtkap in de bergen beslechten met Kalashnikovs. Wakker zijn dus. Gezien Michel en ik foto's dienden te nemen, mochten we plaatsnemen op de boord van de heli, met open deuren en de benen buiten. Wat een super ervaring en gevoel. De mensen van de KP waren er echter niet zo gerust in, één hield zich vast aan alles wat binnen handbereik was, de ander had een eerder witte gelaatsuitdrukking tijdens de vlucht. Persoonlijk vond ik het "kicken". De piloot gaf ons ook een veiligheidsbriefing. Het principe van middelpuntvliegende kracht. (ben weer wat slimmer geworden). Hoe schuin de heli ook draait, je kan NIET uit de heli vallen, als je uiteraard zelf niet springt. Dit werd gedemonstreerd met een open fles water. De piloot hield de fles schuin, en draaide rond zijn as met de fles in de hand. Er viel geen water uit. Daarna demonstreerde hij hetzelfde door de fles enkele loopings te laten maken... Ik vroeg de piloot om te vliegen zoals hij graag vliegt, en dat we het nog een tijdje zouden herinneren. Met een knipoog. De tolk hoefde dit voor mij niet te vertalen aan de KP...
En inderdaad, een paar keer gingen we helemaal schuin, en ondervond geen enkel moment het gevoel eruit te vallen, integendeel, je werd op je plaats geduwd... Uiteraard droeg ik een harnas rond mijn middel, maar dit zou op geen enkel moment nodig geweest zijn... Eerlijkheidshalve kan ik wel zeggen dat bij dergelijke draaien naar wat adem gehapt wordt, en de buik precies ook tegen de zitplaats geduwd wordt... De co-pilote keek dan even achter haar met een lachje om te zien of alles OK was, en gaf haar een lachje in combinatie met een duim terug. Ik checkte ondertussen ook even de broek ter hoogte van de broeksriem van de KP'er waarop ik zicht had. Dit zag er nog steeds normaal uit, doch heel uitbundig lachen deed hij niet. Mogelijks 2 locaties waargenomen met planten, die later door KP troepen gecontroleerd zouden worden... Mijn mening over het verdere verloop, waarbij ik hoogstwaarschijnlijk gelijk zal hebben, geef ik hier niet. (Enkele foto's van de operatie op mijn FB)
Ondertussen is de ramadam hier ook volop bezig. Man, dat is me toch ook iets speciaals hoor... 's Avonds overal muziek en feest, en dat al een hele week. Maar als je een pint durft te vragen, bekijken ze je scheef. Twee straten verder lopen er dan met een fles sterke drank in de hand rond te zuipen. Ik versta het allemaal niet zo goed, en troost me met de gedachte dat het wel aan mij zal liggen...
Sinds enkele weken speel ik ook wekelijks "zaalvoetbal" op kunstgras. Heel leuk spelen, met EULEX collega's tegen locals. Vorige week voor de eerste maal gewonnen, met 1 goaltje verschil. Dit is dan ook weer een avond die ingevuld is. De eerste match had ik echter een serieuze verreking. Aanvankelijk dacht ik een scheurtje. Ik kon 4 dagen met moeite gaan, doch dan verbeterde het zienderogen. Zodus, een verrekking zal de diagnose geweest zijn. Een dokter heb ik hier niet geraadpleegd, omwille van bepaalde redenen... Ik stel wel vast dat er serieus moet opgepast worden voor blessures, want die mannen gaan er toch redelijk hard in, niettegenstaande ze heel technisch zijn. We nemen het (voorlopig) niet persoonlijk.
Vorig weekend was ik samen met de andere Belg van TFM (Michel) uitgenodigd als VIP op de "quatorze juillet" viering in het Franse KFOR kamp. Wat "ge-netwerkt" met tal van persoonlijkheden, en bovenal een ongelooflijk leuke avond beleefd. Enorme bufetten met oa fruits de mer, kazen, wijnen, ... Je ziet het al voor je allicht... Daarna op tgemak nog wat gedronken in het "kamp café". Ik vermoed niet dat we voor de Belgen iets gelijkaardigs zullen hebben op 21 juli...
Eind volgende week trek ik voor 23 dagen naar vrouw en kind voor een nieuw verlof. Daarna een nieuwe blog bij een noemenswaardige gebeurtenis. Ik zal dan ook al voorbij halfweg zijn in mijn missie. Man man, wat vliegt de tijd, when you're "having fun"...
