Ook heb ik vorige week een nieuwe ervaring gehad hier in missie. En wat mij betreft hoeft dit niet meer te gebeuren.
De eerste aarbeving ooit die ik meemaak. We hadden er verschillende gedurende een 5-tal dagen. De zwaarste was 4.5 op de schaal van Richter. En man, dit joeg me toch schrik aan. Met plezier ga ik als eerste binnen bij een inval in een huis, een aardbeving daarentegen maakt je (mij) bang en onrustig. Tijdens desbetreffend "geschud" zaten we op onze burelen, liepen we naar buiten, en zagen we onze Nissan Patrols dansen op de tarmac. Heel bizar!
Hervé (Franse Gendarm) was op missie in Haïti wanneer de aardbeving gebeurde in 2010. Ik kan bevestigen dat hij er écht een trauma aan overgehouden heeft... Hij liep heel onrustig heen en weer, dat is het minste wat je kan zeggen... Je zou voor minder...
De tijd doden na de uren wordt nu nog moeilijker deze tijd van het jaar. Het is hier een uur vroeger donker dan in België. Dus besliste ik een 3-tal weken terug een fuif voor EULEX personeel te Mitrovica te organiseren, in naam van TFM en IG (Intervention Group). Locatie werd gezocht en gevonden (tent in de Logbase), DJ geregeld (Jurgen, Belgische collega PZ Brussel), discolichten, regelingen voor de drank (en ik wilde absoluut bier van het vat, en geen Kosovaars bier (oftewel rioolwater). Uiteindelijk in geslaagd, Duits bier van het vat), regelingen voor personeel, verkoop tickets, snacks voor tijdens de fuif (plaatselijke Verkindere ;-)), regelingen met security (je organiseert niet zomaar een fuif in de basis) en dergelijke meer... Van de Security kreeg ik toestemming om de fuif te organiseren tot maximum 12 uur 's nachts. Uiteraard veel te vroeg om dan al naar huis te gaan. Dan maar een plan B organiseren, ttz een afterparty. Ik nam contact op met de eigenaar van een lokale pub in Mitro, en vroeg hem of hij het zag zitten om tot 12 uur open te blijven om daarna nog wat volk te ontvangen. Hij vroeg me uiteraard voor hoeveel mensen dit zou zijn. Ik heb geen glazen bol, en kon daar dus niet op antwoorden, maar probeerde hem wat te motiveren door te zeggen dat er minstens 30 personen zouden afkomen. Ik vroeg hem te zorgen voor muziek, lichten en drank. Hij stemde in...
Een reden voor het sluiten van de tent om 12 uur is het feit dat er een voorgeschiedenis is, waar ik verder niet op in ga, maar het is nu eenmaal zo dat sommigen in missie niet overweg kunnen met alcohol. Ter informatie, de voorbije 3 weken zijn er 5 mensen uit Mitro huiswaarts gestuurd, zonder meer...
Vrijdag ll was het dan zover. En, het was top!! Een ongelooflijke opkomst. 150 aanwezigen! (In Mitro werken 280 internationalen) Blijkbaar zou er nooit eerder zoveel volk in Mitro op een fuif (in de logbase) afgekomen zijn, zo hoorde ik toch van verschillende commentaren. Nu, de TFM reputatie zal ook wel een rol gespeeld hebben... ;-)
Ook de "afterpary" werd enorm gesmaakt. Ik kwam als laatste toe in de pub waar de afterparty zich afspeelde (want moest de tent in de Logbase nog opkuisen), en onmiddellijk liep de eigenaar van de zaak naar me toe, en gaf me zowaar een knuffel. Man man, het kot vol, ik vermoed dat iedereen na de fuif naar de pub ging. Het was er drummen om aan een pilsje te geraken. Ik moest echter maar mijn hand in de lucht steken, en de eigenaar liet me bedienen...
Niet anders dan complimenten gekregen zodus, op organisatie en muziek (bedankt Jurgen (DJ, en collega van PolBru), en op zaterdag nog nagenoten met de gekende "side effects"...
Uiteraard heb ik dit niet helemaal alleen verwezenlijkt. Als feestcommissaris had ik enkel de leiding...
.
Op het werk van onderzoeken zal ik hier allicht nooit mijn stempel kunnen zetten (om tal van redenen die ik niet wil/kan aanhalen), echter heb toch mijn stempel kunnen afleveren op een ander gebied... ;-)
Ondertussen zijn de voorbije week ook de eerste sneeuwvlokken gevallen. Een 10-tal centimeter, en ook temperaturen onder het 0-punt, en dan nog een snijdig windje, man, wat is het koud als je dat niet meer gewoon bent. Dit vertaalt zich ook in mijn huis. Enkel een snelbouw steentje van 9cm als muur houdt niet echt koude buiten. Mijn landlord heeft een lading hout aangevoerd, en dit is geen overbodige luxe, een houtkacheltje... Wat gezellig toch...
Het moorddossier blijft draaien (lees ronddraaien), en op heden nog geen dader in de gevangenis, zonder meer.
Binnenkort zou er ook een redelijke actie (inval) door ons op het getouw staan, die momenteel voor heel wat onrust zorgt (bij het "hogere" echelon). Momenteel zonder meer, ik denk dat ik nog dit jaar een blog daaromtrent zal schrijven.
Inzake deze actie moet ik komende week terug de lucht in voor een "recce" (verkenning). Alle vorige vluchten waren in T-shirt met open deuren. Zoals het weer nu is, zal dit al heel wat minder aangenaam zijn, want ik heb opnieuw de eer om op het landingsgestel van de heli te staan. Plezier is uiteraard een geseling waard... ;-). Echter, heel wat van de komende aktie zal afhangen van mijn resultaat...
Ik doe de recce samen met enkele personen van IG (Intervention Group) en Hervé van TFM, die "case officer" is in desbetreffend dossier.
Hervé is Frans Gendarm, en elk uur in de lucht voor dienstredenen telt mee voor zijn pensioen. Misschien moet ik ook maar eens een mailtje sturen naar Catherine (De Bolle)... Ik dacht dat de Belgische politie verzoop in tal van premiestelsels. Vergeet het maar, in vergelijking met de Franse Gendarmerie. Zo krijgen de Franse Gendarmes ook voor elk jaar missie 2 dienstjaren. Dit is Hervé's 4e missie, en hij denkt eraan om op pensioen te gaan op 51 jaar, met vol pensioen.
Ze krijgen dan ook nog eens een hogere graad per missie... We kunnen nog leren van de Fransen zodus... ;-)
Sinds oktober is er nog een nieuwe collega bijgekomen, van de Police Nationale van Frankrijk. Hij heeft er toch een serieuze functie in Frankrijk, en samen met Hervé geeft dit uiteraard de nodige sfeer (Gendarmerie vs Police). Tiens tiens, waar heb ik dit nog gezien/gehoord. Echter allemaal heel ludiek en humoristisch...
Momenteel (zondag) "standby" voor de finale verkiezingsronde. De 2 winnaars van de verkiezingen van 17 november staan nu tegenover elkaar. Voorlopig is alles rustig, en het ziet ernaar uit dat alles zo zal blijven...
Bij mijn volgende blog is het einde écht nabij...
