Vrijdag 16/3/2012, het zou een nieuwe mooie bladzijde in de Berdi geschiedenis worden.
Carlo hield een stevige knieblessure over aan de match van vorige week, maar in deze 6 puntenmatch tegen de Kafkas, 1 punt achter ons in de stand, konden we wel genieten van de vocale steun van onze kinderen, en ja zelfs Evita had de verplaatsing gemaakt !
Het kon dus gewoon niet mis gaan, en toch Ook al kwamen we op achterstand, en ook al liep het net allemaal iets stroever dan anders, toch hielden we aanvankelijk gelijke tred met een goed voetballende thuisploeg. Al moeten we zeggen dat we zeker niet gehinderd werden door hun doelman. Eens we doorhadden dat hij euh niet echt klemvast was, werd de arme jongen van alle kanten belaagd en Berdi stoomde lekker door naar 3-5. Maar helaas lieten we na om de kloof nog groter te maken, een tikje hoogmoed sloop in ons spel en de Kafkas bleven die bal maar lekker rondspelen: 5-5 aan de rust. Alles nog mogelijk, zeker gezien Berdi in de tweede helft meestal beter wordt.
Maar de thuisploeg wisselde na de appelsientjes van doelman en hield het tempo heel hoog, en beetje bij beetje brokkelde de Berdi vestiging af. Rots in de branding Frank (de enige op niveau in de tweede helft) liep de ziel uit zn lijf, maar op de momenten dat hij eventjes moest uitblazen op de bank viel het kaartenhuisje helemaal in elkaar. Wat volgde is het slechtste wat we dit seizoen lieten zien, met geen bezieling, geen druk op de bal, geen combinaties, gemekker op elkaar, de tegenstander en de ref en een aantal fouten die we zouden durven quoteren als erover. Het strekt de tegenstander tot eer dat ze zich niet lieten vangen en dat ze bleven voetballen, hoewel wij dat met man en macht probeerden te verhinderen. Jo trof nog eens de paal (een wekelijkse gewoonte) en in de herneming werd het schot van Dimitri met de hand uit doel geslagen waardoor Frank vanop de stip de enige treffer in de tweede helft kon binnentrappen. De Kafkas vonden door de enorme ruimtes tussen de Berdispelers vlot de netten waardoor in de 2e helft een 7-1 moesten slikken Dus eindstand 12-6, de op 1 na zwaarste nederlaag dit seizoen (Veugelfriends niet meegerekend ;-) en dat tegen een rechtstreekse tegenstander! Dat we hierdoor naar de 3e laatste plaats zakken doet extra pijn Deze klap kwam hard aan maar we moeten verder en vooral aan alle goede wedstrijden die we dit seizoen al gespeeld hebben in gedachten houden. Ook al wordt het komende donderdag opnieuw een aarstmoeilijke opdracht tegen Spel in Zicht, 4e in de stand.
Doelpunten: Bernard 2x, Dimitri 2x, Jo 1x, Frank 1x
Eigenlijk kunnen we hier gewoon opnieuw het verslag van de heenmatch publiceren. Heel eigenaardig hoe het wedstrijdverloop quasi 100% hetzelfde was, herlees het maar eens...
Eerst de beginsituatie: Berdi zonder Hendrik dus met 6 tegen de nummer 5 in de stand die slechts 5 spelers op het wedstrijdblad kregen.
Berdi begon zoals de voorbije weken: ongelofelijk sterk in de organisatie en flitsend in het aanvalsspel. Zo flikkerde er al na 10 minuten een droge 3-0 op het scorebord, en niet eens onverdiend! Doelpuntenmakers: Jo met de tipper, Bernard met de actie centraal voor doel en opnieuw Jo na een heerlijke intrap van Bernard over de hele bezoekende verdediging. En het had zelfs nog meer kunnen zijn ! Berdi werd evenwel gestuit in z'n aanvalsdrang door een ongelukkig incident nl. een heldhaftige en even pijnlijke als knappe redding van Gerald: hij gooide zich met ware doodsverachting in de baan van de bal en toen ging het licht uit. Bal vol in het gezicht, bloed, even van de wereld... Goal vermeden maar onze onverwoestbare doelman moest toch even bekomen langs de kant (en vooral de bloedneus stelpen). Dus Carlo in doel en Berdi moest even naar adem happen. De bezoekers toonden waarom ze verdiend op die 5e plaats kamperen en voerden de druk op. Gerald nam opnieuw plaats onder de lat maar moest zich voor de rust helaas nog 3x omdraaien. Ruststand 3-3. Berdi hapte naar adem maar begon opnieuw beter aan de tweede helft. Een tegentreffer kon ons niet raken want Jo dribbelde en scoorde opnieuw en zette zo de 4-4 op het bord. Maar het sloopwerk van Gent's Evolution had z'n werk gedaan. Berdi liep steeds meer achter de bal en er kwamen steeds grotere gaten in onze verdediging. Jo raakte wel nog eens de paal maar de bezoekers hadden hun prooi nu vast en we konden alleen maar toekijken hoe de score opliep tot 4-8. Niet dat we echt weggespeeld werden maar de krachten waren helemaal op en het laatste doelpunt van Jo (na een serieuse inspanning van Dimitri die vooraan in de laatste 10 minuten alles en iedereen onder druk zette) maakte geen verschil meer. Het verlies kwam vrij hard aan, iedereen geloofde vanavond in een stunt maar het mocht niet zijn. Integendeel, nog meer pech: een sterk offensief geinspireerde Carlo (ik denk dat hij in deze match meer naar doel getrapt heeft dan in alle vorige samen, ik herinner me oa. een borstcontrole gevolgd door een schitterend vluchtschot net over) mocht alleen op de doelman af maar werd in z'n actie gestuit door de doelman en zo helaas geraakt aan de kruisband van de knie. Hij lijkt voor weken buiten strijd ... We wensen hem een spoedig herstel en herstellen zelf van deze opdoffer(s), ook al mogen we eigenlijk trots zijn dat we deze sterke jonge ploeg zo hard in de problemen gebracht hebben.
En als uitsmijter: bedankt aan de tegenstander en de scheids voor deze echt wel heel toffe match. Er werd geknokt en gebikkeld maar alles in een uiterst sportieve sfeer waardoor de kleine wrijvingen die er onvermijdelijk ontstaan in zo'n spannende match met de glimlacht opgelost werden. Zo willen we wel elke week spelen! Hopelijk volgende week ook tegen de Kafka's?
Zelden na een wedstrijd twee ploegen zo even zeer ontgoocheld gezien. De thuisploeg had niet verwacht om puntenverlies te lijden maar gezien het wedstrijdverloop mocht Berdi zeker aanspraak maken op meer
Berdi begon ongewoon flitsend! Het balbezit was logischerwijs voor de thuisploeg maar de man met de bal werd steeds direct onder druk gezet waardoor er geen ruimte weggegeven werd. De eerste kansen waren dan ook voor Berdi via Frank (enig mooi voor doel gezet door Bernard) en een erg bedrijvige Hendrik.
Berdi kon die pressing niet aanhouden maar Vuve Barree nam nooit echt de bovenhand. Gerald moest wel een supersave uit de mouw schudden maar de goal viel aan de overkant: Bernard met de actie op de flank en Jo schoof centraal voor doel onder de doelman binnen: 0-1. En zeker niet onverdiend! De thuisploeg werkte hard om de achterstand ongedaan te maken en kende daarbij pech toen de paal in de weg stond maar ook Berdi had nog kunnen scoren toen Bernard Jo in het straatje stuurde en diens gekruist schot ging maar net voorlangs.
In de tweede helft stak Vuve met al zn wisselspelers (tegenover Berdi maar eentje) nog een tandje bij en Berdi kraakte in zn voegen. En het onvermijdelijke gebeurde: een slimme doorsteekbal in de rug van de verdediging en Gerald had geen verhaal: 1-1. Maar Berdi kraakte niet, integendeel. Bernard onderschepte, dribbelde en stifte heerlijk over de grabbelende thuisdoelman: 1-2. Hij kende even later brute pech toen in geharrewar voor doel zijn poging tegen de lat uitstierf Het zou Berdi zuur opbreken, want een half mislukte interceptie centraal zorgde voor de gelijkmaker kort voor tijd. Beide ploegen twijfelden tussen de gedachte om het ene punt te beschermen of voluit voor de 3 te gaan, wat zorgde dat de stand niet meer wijzigde, gevolg: twee ontgoochelde ploegen na het laatste fluitsignaal.
Op naar de volgende: Gents Evolution in de Keiskant
Het was wat onzeker of we wel een ploeg samen zouden krijgen maar onder leiding van délégué Valery stond iedereen paraat behalve Bernard (die stond op skilatten of ergens in een Stube)
De eerste helft was er een van uitzonderlijke kwaliteit. De bezoekers hadden wel meest balbezit en maakten de bal bij momenten ongrijpbaar maar Berdi deed wat het zo goed kan: een organisatie neerzetten waar geen doorkomen aan was. Daarnaast deden we ook wat we minder goed kunnen : scoren! Eerst werd Jo nog foutief gestuit terwijl hij alleen op doel afging (Dimitri ramde de vrije trap bijna binnen) maar halverwege de eerste helft bediende Dimitri Hendrik die heel knap in één tijd binnenschot: 1-0. De tweede treffer kwam op naam van Jo die helemaal alleen de boel forceerde: knappe steal, net iets sneller op de bal dan de laatste verdediger en de doelman, bal afrollen met links en binnentrappen rechts: 2-0. Berdi onverhoopt op voorsprong en de bezoekers konden daar bitter weinig tegenover stellen. Toch konden ze kort voor rust aansluiten toen een bal uit een onmogelijke hoek toch binnenging. Het gaf de bezoekers moed en ze verhoogden het tempo nog. Berdi kraakte onder de druk en moest even later de gelijkmaker toestaan: 2-2 bij de rust. Toch een onverhoopte tussenstand na een heel sterke eerste helft. Helaas had het sloopwerk van de bezoekers heel veel gevergd en direct na de rust gingen we collectief ten onder. We werden van het kastje naar de muur getikt (even dachten we dat we tegen Veugelfriends aan het spelen waren) en op een paar minuten tijd ging het naar 2-7. Gelukkig kon Spartak dit tempo niet aanhouden maar de schade was gemaakt. Berdi kon nooit nog een vuist maken en ook al ging het in het laatste kwart nog vrij goed heen en weer, het waren toch de bezoekers die de mooiste kansen de nek omwrongen (en Gerald die weerde zich zoals altijd als een duivel in een wijwatervat). De laatste vermeldenswaardige actie was een solo van Dimitri die helaas (zoals al te vaak bij ons) op de paal strandde.
Analyse na een nachtje slapen: erg sterke eerste helft maar uiteindelijk een logische nederlaag tegen een sterke tegenstander (nog altijd onduidelijk hoe we vorige keer een puntje uit de brand konden slepen)
Op naar Vuve Barree voor een topper in de middenmoot!
Torpedo had evenveel punten als ons, een onvervalste 6-puntenwedstrijd dus. Konden we deze concurrent achteruitslaan en aansluiten bij de middenmoot? Hendrik, net papa geworden, ontbrak op het appel en Dimitri was echt heel ziek (dikke merci om toch af te komen). Frank was zn eigen zelf en kwam rustig net na het startsignaal de zaal binnen.
De eerste helft
Globaal gezien een doorsnee match: de tegenstander was meest in balbezit en liet de bal bij momenten erg goed rondgaan. Berdi stond goed opgesteld en liep zoveel mogelijk de gaten overal dicht. Tweemaal lukte dat niet en zo kwam Torpedo op 0-2. Torpedo het velspel en Berdi de kansen, daarvoor speculeerde het vooral op de individuele actie maar scoren wou maar niet lukken, ondanks mooie kansen voor Bernard en Jo. De paal stond een paar keer in de weg, maar dé doelmanactie van de avond kwam net voor rust: Jo kapte zich centraal vrij en punterde vanop 2 meter naar doel maar met een ultieme reflex hield de bezoekende goalie zn netten schoon.
De tweede helft
Gezien het feit dat we ondanks onze gebrekkige conditie meestal beter voor de dag komen na de appelsientjes gaf die achterstand van 2 doelpunten ons nog hoop. En jawel hoor, Bernard wrong zich door de verdediging op de linkerflank en knalde mét links heerlijk in de verste hoek: 1-2. Jammer genoeg konden we deze opkikker niet lang vasthouden: een afstandschot verdween door het bos van spelers en Gerald had geen kans. Een mentaal tikje maar bij een collectieve aanval werd een schot van Carlo afgeblokt, de bal kwam via Jo bij Bernard terecht die er iets heel moois mee deed, een schaar-vluchtschot al vallend en de bal verdween opnieuw aan de verste paal in doel. Een staaltje van technisch vermogen en dé kandidaat voor het mooiste doelpunt van het seizoen! Maar opnieuw konden we de tegenstand hierdoor niet aan het twijfelen brengen: amper een paar minuutjes later stond er opnieuw een kloof op het scorebord : een té enthousiast aanvallend Berdi liet zn doelman in de steek en die schoof de bal netjes in de voeten van een tegenstander: 2-4. Boeken toe denk iedereen dan maar dan kent u Berdi nog niet! Vanuit de organisatie bleven we de Torpedo verdediging pijn doen en Jo moest tot 2x toe foutief afgestopt worden bij een kansrijke tegenaanval. Ook stond (u raadt het nooit) de paal een derde treffer in de weg (die knal van Dimitri, een schot van Jo) en was de bal wel tussen het kader, stond daar een zwarte boeman om het ronde ding te stoppen. Maar in voetbal weet je maar nooit en de ervaring van Berdi zorgt er voor dat we (bijna) nooit opgeven: vlak voor tijd kon Jo in een scrimmage voor doel werken en de hoop op een (oververdiend) puntje laaide weer op. Zo hoog dat na de aftrap Berdi vooruitstormde om druk te zetten maar Torpedo speelde het heel koel uit en maakte het even koel af: 3-5 en afgefloten.
De derde helft
Dimitri was intussen van het strijdtoneel verdwenen en bleek doodziek. Ook Frank bekende niet-helemaal-100%-in-vorm te zijn door een, laat het ons een probleemke met een klant noemen J Met 2 halve krachten bleek een nochtans goed voetballend (allé, vond ik toch) Berdi net te kort te komen om een puntje uit de brand te slepen. Een paar kleine foutjes kostten ons tegendoelpunten, en ja, mea culpa, scoren lukt toch o-zo-moeilijk. Alleen al in de eerste helft kansen genoeg voor 10 doelpunten maar als je pas diep in de tweede helft begint te scoren wordt het quasi onmogelijk om wedstrijden te winnen. Ook al leveren we verdedigend fantastisch werk.
De komende twee weken worden moeilijk door de vele afwezigheden maar we maken er het beste van en in maart gaan we resoluut op zoek naar nog een paar driepunters!
De derby tegen Wanhoop, elke keer een beladen duel. De heel nipte nederlaag in de heenronde wakkerde de hoop op puntengewin aan. Carlo en Hendrik moesten echter verstek geven, Sam werd opgeroepen om de verdediging te versterken.
Berdi begon goed vanuit de organisatie, op de tegenaanval kon Jo Bernard vrij voor doel zetten en die miste niet : 1-0. Wanhoop liet echter niet begaan en het tempo lag verschroeiend hoog in de aanvangsfase. Na de gelijkmaker kon opnieuw Bernard Berdi op voorsprong brengen met een individuele actie. Maar het hoge tempo eiste zn tol, Berdi ging steeds meer uit positie lopen en de thuisploeg liet de bal erg goed rondgaan. Met hun supergevaarlijke spits deden ze onze verdediging geregeld pijn en zo ging het naar een niet-onlogische 5-2 aan de rust
Berdi liet de kop echter niet hangen en drukte Wanhoop in het begin van de tweede helft tegen zn doel. De kansen en kansjes werden echter niet afgemaakt (Bernard tegen de lat, Sam met links net naast) en dat zou ons zuur opbreken. Ook al kon Bernard nog eens scoren (vraag me niet meer hoe J), een schitterende owngoal van Dimitri sneed ons de adem af. Het ging naar 7-3 en Berdi hing in de touwen. Met de moed der euh wanhoop bleef Berdi proberen en Jo kon milderen uit een heel scherpe hoek (na een schot van Bernard op de paal). Maar na de aftrap scoorde Wanhoop al direct na een fantastische combinatie: 8-4. Jo kon toch nog een dribbel uit de schoenen toveren (niet evident tegen een ijzersterke laatste man van Wanhoop) en met rechts scoren en na een heerlijk hakje van Bernard caprioolde het schot van Jo via de beide doelpalen en de rug van de doelman binnen. Helaas was het vat daarna helemaal af en Wanhoop kwam nog dichter bij een treffer dan Berdi, gelukkig lag Gerald goed in de weg.
Conclusie: organisatorisch zaten er af en toe wat zaken scheef, de conditie bij sommigen was rampzalig maar de inzet en de 6 mooie goals geven ons toch een goed gevoel tegen deze uitstekend voetballende en harde (maar faire) ploeg. Een klein wonder dat ze amper evenveel punten hadden als wij. Doelpunten: Bernard 3, Jo 2, 1 owngoal
Volgende week een heel moeilijke match tegen Torpedo en in de krokusvakantie zitten we met een serieus spelerstekort, hopelijk kunnen we in februari toch een aantal puntjes sprokkelen
