Op vrijdag 2/11 speelden we een tornooi in het verre Sint Genesius Rode.
We hadden 4 wedstrijden en natuurlijk wisten we niet wat ons te wachten stond. Al sloeg de schrik ons om het hart toen we de wedstrijd voor ons zagen...
Enfin, niet getreurd, we moesten eerst aan de slag tegen Beersel. En hopla, na 2 minuten was het al 2-0, jawel! We gaven de tegenstander geen enkele ruimte en tikten de bal schitterend rond. Doelman Mickey had een héél rustige eerste match. We zagen een paar schitterende doelpunten van Robin (3x), Louis (2x), Andreas en Jochen (elk 1x), eindstand een logische 7-0
Dat was een gemakkelijke binnenkomer! Maar de andere 3 tegenstander speelden allemaal competitie... In de tweede match tegen de Jamesons gingen we echter vlot op ons elan door. Louis ontpopte zich als een echte killer en scoorde slag om slinger. Zo ging het al gauw naar 4-1, maar de grijzen gaven zich niet zomaar gewonnen. We kregen het heel moeilijk, doelman Thibault deed al het mogelijke maar kon niet verhinderen dat de stand naar 5-5 werd kort voor tijd. We dachten dat we helemaal ten onder zouden gaan tegen de technisch sterke ploeg maar op de counter mocht Arthur helemaal alleen op de doelman af en hij maakte het koel af. Helaas blesseerde hij zich bij die actie zodat hij de rest van het tornooi op de bank moest toekijken. Andreas pikte ook nog een doelpuntje mee zodat we met 7-5 de baas bleven! Doelpunten: Louis 4x, Arthur 1x, Jochen 1x, Andreas 1x. En toen was het de beurt aan torenhoog favoriet Barcelona. Allemaal in Barca tenu, en een paar spelers met een ongelofelijk technisch vermogen. We moesten erg vaak terug maar hadden in de eerste helft zeker mogelijkheden om te scoren (oa. een steal van Jochen werd door de doelman nog nipt gepareerd). Barcelona zocht maar vond slechts 1 gaatje, 1-0 bij de rust. We knokten voor wat we waard waren maar de overmacht bleek te groot. Jammer balverlies centraal luidde de 2-0 in en dan toonde hun nummer 10 zijn uitzonderlijke klasse: dribbel door de beentjes tot 2x toe en dan koel afgemaakt, en dan een schot in de winkelhaak. De 5-0 was licht overdreven maar we hebben in elk geval een uitmuntende prestatie geleverd tegen een ploeg die in competitie bijna elke keer met dubbele cijfers wint. En zo stonden we voor een duidelijke opdracht in onze laatste match tegen de organisatoren Wittekes. Een punt was ruim voldoende voor de 2e plaats. Maar de match tegen Barcelona had veel kracht gevergd en we zagen een erg gesloten match. Het flitsende combinatievoetbal was wat weg en we slikten een treffer na een mooie combinatie. Gelukkig toonde ook Louis nog eens zijn klasse en dribbelde de doelman voorbij om vanuit een erg scherpe hoek de 1-1 te netten. In de tweede helft kregen we via Robin 2 uitstekende mogelijkheden maar de doelman hield z'n netten schoon. Ook Wittekes kwam nog erg dicht bij een treffer (schot onderkant lat botste net voor/achter de lijn weer in het veld) maar de stand wijzigde niet ondanks nog een heerlijke actie van doelman Mickey die nog zelf wou scoren ook. Doelpunt: Louis (1x) En zo werden we met 7 punten 2e op dit hoogstaande tornooi na een ongenaakbaar Barcelona (en het moet me toch van het hart, met 2 spelers U16 in de rangen!) Een schitterende prestatie dus van onze jongens: Mickey, Andreas, Thibault, Jochen en Robin. En met grote dank aan de broers Louis en Arthur die ons kwamen versterken. Er volgen nog een paar korte filmpjes via youtube.
Foto's op de website van Wittekes: http://www.wittekes.be/ (klikken op foto's jeugd)
Berdi moest naar Gentbrugge voor een ontmoeting met een ons onbekende tegenstander Kid Smudie. Hun uitslagen waren laat ons zeggen niet zo schitterend dus met Philippe erbij zagen we het goed zitten.
Toch begonnen we net zoals vorige week niet scherp genoeg. Met een schitterend schot in de winkelhaak moest Carlo zich al snel omdraaien. Jo kon de bordjes gelijk hangen maar Berdi bleef achter de feiten aanhollen. Gelukkig kon Bernard met een schitterende controle de doelman verschalken en zo stond het 2-2 aan de rust. Na de pauze nam Berdi de match resoluut in handen. De combinaties die op de mat gelegd werden waren bij momenten oogstrelend en de thuisploeg moest helemaal terug. Kans na kans werd afgedwongen, en voor een keer ook afgewerkt. Bernard en Jo hielden elkaar opnieuw in evenwicht en konden elk nog 2 keer scoren. De thuisploeg kon daar nog heel weinig tegen inbrengen en ook Nils, Dimitri en Philippe stonden nog aan het kanon maar de doelman kon hun pogingen keren.
Wellicht onze beste prestatie van het seizoen in de tweede helft na een zeer matige eerste. Nu 3 weken rust en op 15/11 de ontmoeting met de tweede in de stand Interforza
Na 6 goede wedstrijden en een paar keer net niet wilden we graag tegen onze collegas rode-lantaarn onze eerste puntjes in de stand bijschrijven. Helaas begonnen we heel erg slap: na een dikke minuut blinkte al 0-1 op het scorebord. We hadden erg veel moeite omonze organisatie, die ons in de vorige matchen zo veel geholpen had, te behouden en de Zeemeeuwen maakten daar dankbaar gebruik van. Gelukkig voor ons zagen zij het ook te rooskleurig in en Bernard, erg bedrijvig, onderschiep een foute pas en legde simpel binnen. Berdi leek gelanceerd en toen Bernard Hendrik in het straatje stuurde prikte de laatste de bal erg fraai binnen: 2-1. Berdi kreeg meer vertrouwen toen plots alles zwart zag. Letterlijk, want de verlichting viel uit. Het zag er benard uit maar de zaalwachter slaagde erin om alles weer aan de praat te krijgen en na een paar minuten kon de match hervatten. Toen een schot van Dimitri afweek kreeg Nils zn eerste Berdi treffer op een presenteerblaadje en leek Berdi eindelijk op weg naar de zege. Maar dat was te vroeg gejuicht. De Zeemeeuwen bleven knokken en onze organisatie bleef mank lopen. Samen met te weinig rust aan de bal en te snel balverlies zorgde dit ervoor dat de bordjes terug in evenwicht kwamen: 3-3.
Toch keerde de match nog in ons voordeel. Een heerlijke treffer van Dimitri vanuit een erg scherpe hoek bracht ons weer voor en dan ging het snel. Jo slalomde door het centrum en prikte binnen en Bernards tweede was ook heerlijk: Carlo gooit de bal uit tot in het strafschopgebied van de tegenstander en Bernard met een aai van het hoofd over de doelman binnen. Zo was het 6-3 en mochten de boeken normaal gezien toe. Maar de vermoeidheid begon toch te wegen en ook al kregen we nog een paar kansen, toch lieten we te veel ruimte voor hun counters en jawel, het werd kort voor tijd zowaar 6-5. Gelukkig waren ook de meeuwen moe en konden we vieren. Toffe uitsmijter: bij Berdi kon iedereen de weg naar het doel vinden, dus een collectief sterke prestatie zeker J
Doelpunten: Bernard 2x, Hendrik 1x, Dimitri 1x, Nils 1x, Jo 1x
Na de onwaarschijnlijke nederlaag tegen Wanhoop vorige week (0-1) moest Berdi opnieuw aan de bak tegen een ploeg uit de bovenste helft van de rangschikking. En met een noodploeg: Dimitri geschorst, Jo maar half fit en dus maar 1 bankzitter. De eerste helft was de slechtste van dit seizoen: ons positiespel klopte niet en de thuisploeg moest niet eens goed spelen om gemakkelijk afstand te nemen. Bernard bracht ons wel nog langszij na de 1-0 maar toen ging het vrij snel naar 4-1.
En na de pauze kwam er weinig beterschap. Joga deed wat het wilde en Berdi kon alleen maar toekijken hoe het verder uitliep naar 7-2. De frustratie aan beide kanten nam toe (beetje raar want Joga was toch wel duidelijk sterker ?) en de scheids (die voor elk pietluttig detail floot) had het allemaal niet echt in handen. Na wat gele kaarten kalmeerde de boel dan toch maar Joga was z'n concentratie kwijt. Veelvuldig balverlies en Berdi dat plots opnieuw wist hoe het moest combineren én scoren maakte er toch weer een wedstrijd van. Vooral Bernard hervond z'n torinstinct en zag de aansluitingstreffer nog uitsterven op de paal. Joga maakte geen gebruik van de geboden ruimte en haalde met knikkende knieën het eindsignaal.
Opnieuw hadden we het gevoel dat hier meer in zat... Doelpunten: Bernard 3, Jo 1, Hendrik 1
Volgende week tegen de collega's rode-lantaarn Zeemeeuw, misschien tijd voor het eerste puntengewin?
Spel in Zicht... Altijd leuke matchen, spannend en spektakelrijk. En altijd leuke verslagen daar, hier komt het onze.
De match in een paar sleutelmomenten:
Begin van de match: Gerald veegt als een Olympisch kampioen judo een aantal gevaarlijke ballen uit z'n doel... Dimitri lost een kogel, die treft de onderkant van de lat en botst weer het veld in. Volgens sommige bronnen een geldig doelpunt... Frank maakt z'n wederoptreden...
Halverwege eerste helft: aanval uit het boekje van Berdi, Dimitri diep gestuurd en heerlijk achteruit waar Bernard rustig afwerkt: voor het eerst dit seizoen staat Berdi voor: 0-1!!
Niet zo lang daarna: intrap SiZ, er wordt snel op doel getrapt en via het been van laatste man Jo dwarrelt de bal in doel: 1-1
Oef, rust. Gelijke stand is billijk, de thuisploeg meest aan de bal, Gerald staat goed te keepen. Berdi, met een bedrijvige debutant Nils, werkt zich te pletter en creert vrij vlot kansen. Om die dan te missen (of is het toch altijd de doelman die redt?)
Begin tweede helft: beide ploegen strijden voor wat ze waard zijn. Jo dribbelt door de verdediging en mist, de hoek was scherp. Berdi lijkt sterker en sterker te worden, verdedigend zit het goed in elkaar.
Dikke 10 minuten voor tijd: Frank moet moegestreden de strijd staken. Hendrik en Dimitri krijgen een paar prima schietkansen, de bal wil er niet in.
En dan het keerpunt? Jo zet een aanval op centraal, speelt de bal in de loop van Dimitri op links die maar net naast schiet. Aan de andere kant hinkt Jo met een pijnlijke grimas van het veld. Enkel geraakt...
Berdi blijft met 5 koene strijders over. Alles op de verdediging, puntje meenemen, SiZ neemt de bovenhand maar het lijkt vergeefse moeite, Gerald komt niet in de problemen.
5 minuten voor tijd. Hoekschop SiZ, bal centraal en bang... het is zover: 2-1. Dolle vreugde op hun bank, diepe droefenis op de onze. Geslagen strijders... Even lijkt de frustratie de bovenhand te nemen, maar de scheids grijpt in. SiZ countert nog eens raak en sluit het boek van deze wedstrijd. Kruiddampen trekken op, er flikkert 3-1 op het bord.
Hadden we een puntje verdiend? Ik denk dat de neutrale toeschouwer en zelfs tegenpartij geneigd zal zijn om "ja" te antwoorden. Maar dame Fortuna had er nog maar eens geen oog voor Berdi, Murphy had vorige week al z'n werk gedaan bij SiZ en keerde zich nu tegen ons.
We blijven puntenloos achter na 4 leuke matchen. 0 op 12 begin oktober, in de geschiedenis van Berdi is dat ooit nog eens voorgevallen in 1823, maar nu smaakt het zuur. Maar ook zoet, want we voetballen prima en kunnen het elke ploeg moeilijk maken. Alleen dat scoren nog...
Nu afwachten hoe de blessure van Jo evolueert, anders wordt het volgende week weer puzzelen om een volwaardige ploeg aan de aftrap te brengen tegen de buren van Wanhoop.
Doelpunt: Bernardo
De ongetwijfeld grappige en enige juiste analyse kan u natuurlijk hier lezen : http://voetbal.spelinzicht.eu/ (nog niet online bij het ter perse gaan dus toch 1 moment waarop we onze opponent in snelheid genomen hebben !)
Berdi komt heel dicht bij z'n eerste puntengewin...
Na een stresserende spelletje "spelers zoeken" reden we zonder verwachtingen naar Drongen. Gelukkige konden we op délégué Valéry rekenen zodat we good old Gerald op z'n vertrouwde plek in doel konden zetten. Met Carlo als laatste man mochten Jo, Dimitri en Bernard zich zo offensief uitleven. Bankzitters: 0
Het gelijkspel van RESV tegen Galatasaray deed vermoeden dat dit om een echt goede ploeg ging. Gelukkig voor ons bleken ze helemaal niet hun avondje te beleven. Het matchbegin (waarin we traditioneel het balbezit weggaven) probeerden ze wel de bal goed rond te spelen maar ze grossierden in slechte passes en foute controles. Berdi gaf af en toe een prikje, en zo kabbelde de match heen en weer. Toch vonden de bezoekers 2 gaatjes in de verdediging van Berdi en kwamen op een ogenschijnlijk geruststellende 0-2. Dachten ze toch, want plots toverden Jo en Bernard op een vierkante meter aan de cornervlag en zo verscheen onze all-time topscoorder moederziel alleen voor doel waar hij de doelman bijna fusileerde: 2-1. RESV maakte zich nog niet direct ongerust want kort daarop maakten ze 1-3.
Berdi probeerde met time-outs wat extra recuperatie te krijgen en kwam beter en beter in de match. Tegen een nochtans uitstekende verdediging creerden we toch heel wat kansen door mooie vlotte combinaties en veel beweging zonder bal. Zo kon Bernard Jo vrijspelen schuin voor doel en we kropen weer wat dichter: 2-3. Nu kreeg RESV het wel op de heupen en de match kreeg een leuke intensiteit. Opnieuw liepen ze uit, maar opnieuw kwamen we terug dankzij een slimme vrije trap van Dimitri die Jo centraal voor doel bediende. Diens schot werd gered maar Bernard stond op de goede plek: 3-4! De kansjes op de gelijkmaker kwamen, maar Dame Fortuna koos deze keer niet onze kant. Nochtans was dit een terechte uitslag geweest in deze erg leuke match met knappe doelpunten aan beide kanten. Dat we in de allerlaatste seconde nog een 5e doelpunt slikten is enkel voer voor de statistieken...
Volgende week kijken we uit naar het langverwachte debuut van Nils en met deze erg goede match in de benen en het hoofd kijken we vol vertrouwen uit naar de match van dinsdag tegen oude bekenden Spel in Zicht die geprikkeld aan de aftrap zullen staan door hun onverwachte 7-1 verlies tegen de Neo's (zie http://voetbal.spelinzicht.eu/)
Na onze hoopgevende prestatie moesten we een oude bekende bekampen in de Neo's. In het seizoen 2009-2010 hebben we ze al 2x bekampt, uitslagen 8-8 en 6-8 verloren. Een ploeg die ons dus moet liggen, en we hadden er zin in. We begonnen vanuit onze vertrouwde egelpositie maar al snel bleek dat deze ploeg heel wat efficienter zaalvoetbal speelde dan onze vorige tegenstander. In de aanvangsminuten werden we geregeld uit verband gespeeld en de paal, lat en Carlo moesten ons voor een vroege achterstand behoeden.
Wijzelf kwamen er maar sporadisch uit, al gaf de verdediging van de Neo's toch links en rechts wat ruimte weg. Toch vond de thuisploeg eerst een gaatje: het werd 0-2. Maar Berdi gaf niet af: Jo kon keer op keer alleen op de doelman af, meestal won die het pleit maar toen moest hij zich toch een keertje gewonnen geven: 1-2. De thuisploeg bleef de bal uitstekend rondspelen maar op karakter keerde Berdi terug: Dimitri buffelde op zijn geheel eigen wijze een vrije trap binnen: 2-2! Berdi kreeg een boost maar een domme verdedigende fout van ondergetekende maakte dat we de rust toch met een achterstand ingingen.
Het deed het vertrouwen geen goed...
Zeker niet toen het op de counter 2-4 en 2-5 werd. We hingen in de touwen maar knap doorzetten van Dimitri zorgde dat Jo z'n tweede treffer kon binnenprikken. Het sprankeltje hoop dat oplaaide werd door de thuisploeg vakkundig in de kiem gesmoord. Dat er nog iets raars gebeurde bij de laatste tegentreffer blijft voor altijd onder ons )
Conclusie: de Neo's brengen heel realistisch en vakkundig zaalvoetbal. Technisch heel wat minder fraai dan Galatasaray maar gebaseerd op een uitstekend systeem met een paar voetballers met inzicht hebben ze ons vooral veel achter de bal doen lopen wat zich in de tweede helft vertaalde in een gemakkelijke overwinning. Toch moeten we onthouden dat we erg veel kansen bij elkaar gespeeld hebben (al kwam ons gevreesde combinatievoetbal er net te weinig uit) maar de afwerkers kampen momenteel wat met een vormcrisis. Batterijen weer opladen en volgende week Frank recupereren en het debuut van Nils vieren en wie weet kunnen we dan in de Keiskant ons eerste puntengewin laten optekenen.
Zonder enige voorbereiding en met een "nood"ploeg stonden we aan de aftrap voor deze eerste wedstrijd van het seizoen. De tegenstander was volledig onbekend, al doet de naam Galatasaray wel een belletje rinkelen natuurlijk. Zelden zo'n "professionele" zaalvoetbalploeg gezien: hun opwarming (met 9 spelers!) was bepaald indrukwekkend.
Berdi begon heel voorzichtig en de bezoekers kregen het balbezit haast cadeau. Ze speelden dan ook mooi en vlot de bal rond maar de verdediging, georganiseerd door een uitstekend spelende Sam, gaf echt geen krimp. Er werd gelopen, gewroet, gewerkt en geroepen, en dat bleek te werken. De bezoekers kwamen kregen bitter weinig kansen en een sublieme Carlo sloeg alles uit z'n doelvlak. Zelf kwamen we echter weinig tot aanvallen, al moet gezegd dat Bernard en nieuwkomer Philippe (wat een debuut!) in een erg kansrijke positie kwamen maar de bezoekende doelman wierp zich telkens in de balbaan. Na een twintigtal minuten zorgde balverlies dan toch voor een treffer en de ruststand: 0-1. Een onverhoopt succes voor Berdi dat sterretjes gezien had maar op karakter en organisatie toch aardig meevoetbalde. Toen kort na de rust een aanval door het centrum werd afgewerkt (0-2), leek Berdi te kraken. Zeker toen het kort daarna met een afstandschot in de korte hoek 0-3 werd. Maar ook de 9 Galatasaray'ers konden dat enorm hoge tempo van de eerste helft niet meer vasthouden en we kregen ook wat meer ruimte. Op vrijschop kon Dimitri zo de eer redden:1-3. En bijna werd het nog meer: een dribbel langs de zijlijn en een tipper, helaas verhinderde de paal de 2-3. Het zou de zwanezang van Berdi worden, want de bezoekers vonden nog 3 keer de ruimte om te scoren. Bernard solliciteerde in het slot al vroeg in het seizoen naar "de mooiste goal van het seizoen" maar zijn schitterende volley werd door de bezoekende doelman met meer geluk dan kunde geweerd.
De conclusie na de match was dat we ons fantastisch verdedigd hebben tegen een jonge ploeg vol technisch begaafde voetballers. Als we dergelijke mentaliteit heel het seizoen kunnen opbrengen wachten ons nog mooie voetbalmomenten...
Met een hele hele dikke merci aan de supersubs Sam en Philippe die ons op weergaloze wijze uit de nood geholpen hebben.
Maandag wacht ons al de volgende opdracht tegen de Neo's.
Al in de vorig match hadden we gemerkt dat het niveau hier heel hoog zou liggen. We begonnen wat aarzelend maar hielden gelijke tred met de thuisploeg en er kwamen kansen aan beide zijden. Er werd echter goed verdedigd en goed gekeept en het tempo lag hoog. De wedstrijd verdiende geen verliezer maar een foutje bij het uitverdedigen resulteerde in een frommelgoal van de thuisploeg en Jong Berdi verloor onverdiend voor de eerste keer in zn nog jonge bestaan.
Jong Berdi Boom 2 4
Tegen het gestalterijke en technisch erg sterke Boom speelden we aanvankelijk uitstekend. Boom werd volledig vastgezet en kon amper dreigen. We liepen dan ook verdiend 2-0 uit, maar de fysiek en ervaring ontbrak ons om deze vast te houden. Het moet ook gezegd dat een foutje van de scheids (het zij hem vergeven) de directe aanleiding was voor de gelijkmaker. Daarna buitte Boom het technisch individueel overwicht uit en kon 2x scoren na een actie door het centrum.
Jong Berdi Rachid 2 5
In deze match waren we niet goed wakker en kwamen na een paar minuten al 2-0 achter. Het moet gezegd dat dit Rachid voetbaltechnisch een maatje te groot was, al konden we ons snel herpakken en de match weer spannend maken door tot 3-2 terug te vechten. Maar net als tegen Boom moesten we in het slot risicos nemen die de ervaren zaalvoetballers perfect wisten uit te buiten.
Etoile Temse Jong Berdi 1 - 2
Na 3 uitstekende prestaties mochten we Temse partij geven, het team dat zn doelman in de vorige match ongelukkig had zien uitvallen met een gebroken pols. Het moest een haalbare kaart zijn, maar ons voetbal was net dat tikkeltje minder zuiver dan in de vorige matchen. Toch konden we 2-0 uitlopen via oa. Mickey, maar Temse kon van een foutje in onze verdediging profiteren om dichterbij te sluipen, maar gelukkig lukte langszij komen niet meer.
CKB Puurs B Jong Berdi 0 - 2
Onze laatste match was wellicht de beste. Ook al ging het in het begin vrij gelijk op en moest doelman Reinout af en toe zn kunnen tonen. Eens het eerste doelpunt gemaakt (een fantastische solo én afwerking van Andreas) konden we rustig uitspelen en het orgelpunt zetten met een combinatie Jochen Robin, koel afgewerkt door de speler van het tornooi.
Conclusie: we hebben ons meer dan kranig verdedigd tegen ploegen die duidelijk meer ervaring en kracht in huis hadden. Mits een tikkeltje meer geluk had er zelfs meer ingezeten dan de 4e plaats, waarvoor we ons echter helemaal niet hoeven te schamen!
Met vele vele dank aan de uitstekende organisatie die ons op een ongelofelijk sympathieke manier ontvangen hebben.
Laat ons toch maar positief beginnen: door het forfait van Frank begonnen we slechts met 5 aan deze wedstrijd, en tegen de 10 thuisspelers vreesden we voor een afstraffing. Maar Berdi speelde uitmuntend: de organisatie was af en Bernard zorgde in zn eentje voor dreiging vooraan. Berdi liet de bal goed rondgaan en hield steeds voldoende mensen achter de bal. Enkel scoren lukte moeilijk, al kregen we wel een paar uitstekende kansen (ik herinner me een bal tegen de paal van Dimitri, een uitbraak van Hendrik en een scrimmige voor doel waar de doelman met alle middelen Bernard van een doelpunt hield). De thuisploeg kon daar enkel wat afstandschoten tegenover zetten maar Gerald zette opnieuw zn allerbeste reflexen in. Toch werd hij 2x gevloerd met een lage schuiver. Berdi hapte wat naar adem maar op een supersnelle uitbraak zette Jo Bernard op weg naar het doel en die maakte het af: 2-1, de stand aan de rust. Berdi wist dat het fysiek wellicht onmogelijk zou zijn om dit niveau aan te houden en dat bleek al gauw. De posities werden net iets minder gehouden, de passing werd steeds onzuiverder en de druk van de thuisploeg verhoogde. Toen ze dan ook met een gelukje een derde treffer maakten, zakte de moed ons in de schoenen. De wedstrijd was helemaal over toen we 6 minutenvoor tijd op de counter nog een 4e treffer slikten. Berdi in de touwen maar wat dan gebeurde tardt alle verbeelding. Tot dan toe heerlijke match, veel spanning, duels, maar geen moment problemen. En dan geduw, gespuw en een vuistslag Speler op de grond en de overgebleven Berdianen aan de grond genageld. Verwarring alom, gediscussieer, spelers verlaten het veld en de scheids maakt er een einde aan.
Een pikzwarte dag in de nochtans rijke geschiedenis van Berdi
Los van dit laatste non-event denk ik dat we nochtans mogen terugkijken op een geslaagde competitie. Ook al blijkt dat niet uit de cijfers (amper 23 punten, 13e op 15, 195 tegendoelpunten = gemiddeld 7 per match), toch hebben we een vrij constant niveau gehaald. In de aanval scoren we middelmaat (123 doelpunten) maar al te vaak zijn we fysiek op onze grenzen gebotst in de 2e helft, vaak door een gebrek aan wisselmogelijkheden. Ook scoren we te moeilijk en paradoxaal genoeg vaak pas in de tweede helft. Voetbaltechnisch en organisatorisch worden we nochtans steeds beter en beter (of dat denken we toch graag). En zonder deze laatste hallucinante rode kaart gerekend pakken we dit seizoen slechts 5 gele kaarten, wat toch ook wellicht dicht tegen een record moet zitten.
Ondanks hun fysieke ongemakken rekenen we volgend seizoen opnieuw op sterkhouders Frank en Carlo en mits een versterking of 2 moeten we er toch nog een mooi seizoen (het 20e) aan de al rijke geschiedenis kunnen breien. Gerald zet definitief een stap opzij als eerste doelman maar blijft ons op alle vlakken steunen. Bedankt Gerald voor alles (en dat mag u letterlijk nemen)
O ja, de topscoorderskroon wordt dit seizoen gedeeld, ook al kan er technisch gezien gediscussieerd worden over de validiteit van Bernards laatste treffer (en helaas kan ik hier geen smiley achter zetten)
Tot volgend seizoen!
P.S. Op 18 mei speelt Jong Berdi zn 2e tornooi in Niel, verslag volgt!
Terugwedstrijd tegen Jobs. Na de prima prestatie vorige week hadden we vertrouwen getankt, maar die kreeg een knauw omdat Dimitri verhinderd was (maar hij was er wel voor de derde helft, de sloeber J) en we dus met 5 de volledige match moesten volmaken.
Jobs had trouwens geleerd uit de vorige wedstrijd en greep ons direct naar de keel. Zo stond het ondanks onze organisatie al 4-0 na een paar minuten. We kwamen zelden over de middellijn, onze beste kans was een aftrap waarbij Bernard direct op doel trapte en de doelman bijna verraste.
Voor de rest moesten we leidzaam toezien hoe de thuisploeg elk foutje, hoe klein ook, afstrafte. Toch konden we ook eens scoren, na een scrimmage moest de thuisdoelman zich dan toch gewonnen geven op de knal van Bernard. Het kon het wedstrijdbeeld niet wijzigen, wij kregen wel nog een paar kleine kansjes maar scoren lukte niet meer, Jobs daarentegen scoorde nog 2x. Zo hadden we aan de pauze (6-1) al slechter gedaan dan vorige week.
Na de pauze ging het spel van kat en muis gewoon door, Jobs was niet van plan om de teugels te vieren en scoorden slag om slinger. De arme Gerald moest zich nog 9x omdraaien. Onze enige wapenfeiten waren de dribbels van Bernard (meestal alleen tegen 3 man) en de koelbloedige afwerking van Hendrik, die zijn fantastische match bekroonde met 2 quasi identieke doelpunten.
Want wat Bernard ook probeerde tegen de overmacht, nog een doelpuntje was hem niet meer gegund. En Jo en Frank probeerden achteraan alle gaten te dichten maar het was dweilen met de kraan open. Gerald verhinderde op wel zeer onorthodoxe wijze de 16e treffer (hands aan de middellijn) zodat de teller gelukkig stopte op 15-3
Doelpunten: Bernard 1x, Hendrik 2x
Zaterdag gaan we allemaal samen partyen op het geboortefeestje van onze Evita, en dan volgende week vrijdag in onze laatste wedstrijd van dit seizoen tegen R.S.E.V. worden nog 2 zaken beslist: vermijden we de voorlaatste plaats en wie wordt topscorer (Jo 44, Bernard 43)
Voor onze laatste thuismatch dit seizoen keken we de gevreesde Veugelfriends-killer Job in de ogen. Met ons vertrouwde 6-tal leek dit een onoverkomelijke Himalaya
Maar dit werd geen match zoals alle andere. Al gauw bleek dat de bezoekers er een nogal verrassende tactiek op na houden: in balverlies allemaal compact achter de bal en al helemaal geen druk op onze laatste man. Het was een beetje een schrikeffect maar Berdi past zich altijd en overal aan, en laatste man Frank organiseerde alles uitstekend. Jobs leek wat overmoedig en Berdi kon na goed stoorwerk van Bernard en nog beter doorzetten van Dimitri de openingsgoal netten. Helaas konden we deze voorsprong niet lang vasthouden: doelpuntenmaker Dimitri zag in verdediging een schot via hem in doel verdwijnen. Maar Berdi liet zich niet kennen en de wedstrijd ging goed heen en weer. Spits Bernard (die al een match met Ardennen achter de kiezen had) stond wel moederziel alleen vooraan maar zoals gebruikelijk loodste hij de vleugels Dimitri, Hendrik en Jo geregeld achter de bezoekende verdediging. Helaas stond een beresterke doelman tussen de palen. En op een zeldzame counter werd Gerald jammerlijk tussen de beentjes gevloerd: 2-1 aan de rust.
Deze ruststand was onverhoopt en gaf ons moed voor de 2e 25 minuten. Helaas viel de derde treffer voor JOB iets te snel: een streep in de winkelhaak. Berdi wankelde en moest een 4e treffer slikken. Jo kon met een individuele actie en een keihard schot nog milderen tot 4-2 maar dan begon de vermoeidheid te wegen. JOB (zelden een ploeg zien spelen met zo veel geduld) speelde het goed uit en Berdi kon niet meer scoren, hoewel Dimitri er alles aan deed maar de bezoekende doelman vond het welletjes. Conclusie: erg sterke wedstrijd van Berdi tegen het nummer 3. We dwongen zoals zo vaak wellicht evenveel kansen af als de bezoekers maar konden er slechts 2 van benutten. Het verschil tussen een topploeg en een kelderploeg zeker?
Volgende week dinsdag de terugmatch, hopelijk kunnen we nog eens 50 minuten dezelfde spirit opbrengen om dan op 4 mei het seizoen in schoonheid te beeindigen.
Doelpunten: Jo 1x, Dimitri 1x Het verslag van de algemene vergadering achteraf is helaas niet voor publicatie vatbaar J
Voorlaatste thuiswedstrijd tegen onze gehoorgestoorde vrienden. De mooie overwinning tegen dit sterke team in de heenmatch hing nog vers in het geheugen.
In de opwarming zagen we al een paar staaltjes van hun kunnen, maar Berdi begon schitterend aan de wedstrijd en vanuit onze gekende organisatie speelden we met de tegenstand. Zelden ging de bal zo vlot rond en Bernard kon algauw de score openen. We stoomden rustig door naar 2-0 en toen kwam er plots een kink(je) in de kabel. De communicatie en organisatie was even weg en Frank scoorde opnieuw, zij het in eigen doel met een rustig intikkertje: 2-1. Berdi schoot opnieuw wakker en Jo kon Hendrik centraal voor doel aanspelen. In de draai schoof die de bal voorbij de verraste doelman: 3-1. Dat werd ook de ruststand, ook al kreeg Berdi nog een paar mooie kansen. SVS Deaf had wel het meeste balbezit maar konden Gerald amper bedreigen. Een klein akkefietje tussen Dimitri en zn tegenstander kon daar geen verandering in brengen. Frank startte op de bank in de tweede helft en dat zouden we geweten hebben. SVS Deaf scoorde maar Bernard slalomde direct na de aftrap doorheen de hele verdediging en trapte overhoeks binnen: 4-2. Maar toen ging het licht uit voor een paar minuten. Gerald kwam in een schietkraam terecht en we kwamen overal tekort. Na een paar helse minuten flikkerde er plots 4-6 op het scorebord! Berdi in de touwen maar we gaven ons niet gewonnen. We herstelden de organisatie en het evenwicht en kwamen een paar keer héél dicht bij de aansluitingstreffer. De bezoekende doelman wou echter niet meewerken en kwam de bal zelfs aan de middellijn uit de voeten van de volledig vrijstaande Bernard tackelen. Ook Jo had kunnen/moeten scoren, er kwam overal steeds meer ruimteen Deaf had zeker ook nog eens een doelpunt kunnen maken. Maar dat deden ze niet en toen kort voor tijd Bernard helemaal op zn eentje de bezoekende verdediging, doelman inclus, oprolde legde hij de bal onzelfzuchtig op de voet van Jo die maar in te tikken had. Er bleven nog 5 minuten te spelen maar Berdi was moe gestreden en ondanks een paar hete standjes voor doel moest hun doelman geen wonder verrichten om de bezoekende overwinning veilig te stellen. De nederlaag deed pijn, vooral omdat we deze wedstrijd voor 75% volledig domineerden. Met rustig rondspelen van de bal hebben we voldoende kansen gecreeerd om te winnen maar een onzorgvuldige afwerking en een sterke bezoekende doelman kosten ons 3 punten zodat we nog altijd aan de staart van het peleton blijven bengelen. Met 2 wedstrijden tegen de nummer 3 in de stand niet direct een opbeurende gedachte, maar we richten onze aandacht eerst op de clash AA Gent KSV Oudenaarde van maandag 9 april waarbij Young Berdians Andreas en Jochen tegen elkaar in de arena zullen staan. Het verslag volgt asap!
Doelpunten gisterenavond: Bernard 3x, Hendrik 1x, Jo 1x
Vrijdagavond laat, college Melle. Berdi mocht op bezoek bij de laatste in de stand SDV Gent. Beide ploegen hadden er wel zin in maar de scheids had zijn kat gestuurd. De arme délégué van de thuisploeg (de enige niet-speler in de zaal) nam dan maar de 2 taken waar, waarvoor onze beste dank. De thuisploeg begon met veel enthousiasme, en dat zou het enige wapen blijken waarmee ze Berdi zouden bekampen. Ongelukkig genoeg zette Berdi daar niet veel tegenover, al moet gezegd dat de toestand van de vloer voetbal zo goed als onmogelijk maakte. Er werd meer gegleden dan gelopen en dat bleek geen voordeel, voor geen van beide ploegen. Het wedstrijdbegin was vrij gelijkopgaand, met misschien net iets meer kansen voor Berdi maar de thuisdoelman gaf een solide indruk. Het duurde dan ook een tijdje vooraleer Berdi een gaatje vond, het was Jo die 2x op rij de netten deed trillen. Maar de thuisploeg bleef ervoor gaan en een afstandschot verdween via het been van Frank naast de kansloze Gerald. Die had niet super veel werk maar moest toch attent blijven om een tweede thuisdoelpunt te vermijden. Kort voor de rust kon ook Bernard er nog eentje maken zodat er gewisseld werd bij een 1-3 stand. Na de pauze bleek Berdi eindelijk aangepast aan de vloer en er werd steeds vlotter gecombineerd. De arme thuisspeler gleden en slipten van links naar rechts maar opnieuw Jo brak de ban én de veerkracht van de thuisploeg. Onze 4e treffer maakte alles veel gemakkelijker en Berdi kon eindelijk nog eens mooie driehoekjes en doorsteekpasjes (dat opwippertje van Bernard!) op de euh glijbaan leggen en de doelpunten vlogen de thuisgoalie nu om de oren. Gerald had een rustige avond maar moest toch nog een paar keer goed tussenbeide komen. Na het laatste fluitsignaal blonken de 1-11 cijfers op het bord, onze 2e driepunter in de terugronde. Met dank aan de thuisploeg die ondanks hun 0 punten ons met veel plezier en enthousiasme partij boden.
Er resten ons nog 4 wedstrijden om toch nog een paar extra puntjes te sprokkelen en eventueel nog wat op te schuiven in de stand (we houden helaas amper 2 ploegen achter ons maar staan ook op amper 3 punten van de 9e plaats), te beginnen volgende week tegen Deaf die revanche zullen willen nemen voor onze verrassende overwinning in de heenmatch. Iedereen op post!
Na de pandoering van vorige week gingen we met een klein hartje de strijd aan met de 4e in de stand, Spel in Zicht. En dat zonder onze 2 roergangers Carlo en Frank (beide geblesseerd, de een al wat erger dan de andere). Gelukkige konden we op onze supersub Sam rekenen, en blij toe.
Een duel dat ook verbaal beslecht zal worden, vergeet zeker niet hun website http://voetbal.spelinzicht.eu/ te checken, altijd opmerkelijke en leuke verslagen. We mogen hier niet onder doen dus daar gaan we (in elk geval zijn we al in snelheid gekloptJ)
De wedstrijd zat vanaf het begin op slot, Berdi, zoals gezegd met een ei in de broek, kroop in verdediging en hun doelman had gerust een minuut of 10 later mogen arriveren. Maar ook Gerald werd goed afgeschermd door een verdediging die puik werd georganiseerd door Sam. Spel in Zicht had het meeste balbezit (de balbezitmeter was stuk maar ik schat toch 70%) maar hun aanvallen waren te stereotyp om Berdi uit verband te krijgen. En afstandschoten, daar wist Gerald wel raad mee. Halverwege kon Berdi toch ook een paar keer prikken: Dimitri trapte moederziel alleen voor de doelman keihard op het Beast (tja, moet hij het maar niet op zn trui zetten) en Jo, ook al in het straatje gestuurd door Bernard, koos de kruising als eindbestemming. Bernard zelf werd een paar keer gestuit door de bezoekende doelman. Mij leek het dat Berdi in die eerste helft de mooiste kansen kreeg maar ook Gerald moest steeds meer aan het werk. Gelukkig had hij een begenadigde dag, al spaarde hij zn mirakelreddingen vooral voor de tweede helft En kort voor de rust moest hij zich toch omdraaien toen we toch een keer volledig uit verband gespeeld werden en hun spits centraal voor doel eenvoudig kon binnenschuiven. Direct na de pauze nog meer onheil: weer konden de Spel-in-Zichters de bal ongrijpbaar maken en aan de tweede paal werd de 0-2 tegen de netten gejast. Berdi hing in de touwen maar zoals wel vaker dit seizoen gaven we ons niet zonder slag of stoot gewonnen. De bezoekers dreven het tempo op en het werd pompen of verzuipen. Gerald schudde nu het ene mirakel na het andere wonder uit zn gehavende handen (vooral dat handje linksonder toen de bal net naast de paal in doel zou verdwijnen zal wel nooit uit het collectieve geheugen verdwijnen) en de andere Berdianen trokken zich op aan zijn prestatie. De storm waaide over en de strijd werd naar het middenveld verlegd. Toen Jo daar met meer geluk dan kunde in balbezit kwam schudde hij een heerlijke diepe bal uit de sloffen waarmee Bernard iets fantastisch deed: namelijk in één tijd keihard die bal tegen de netten knallen. Dat is precies het doel van dit spel, en zoals hij het uitvoert lijkt het kinderlijk eenvoudig maar geloof me, dat is het niet. Kortom: een wereldgoal (alweer J). Berdi wou meer, Spel in Zicht hinkte op 2 gedachten en kreeg ook kansen om het af te maken. Maar de voetbalgoden waren dit keer voor de underdog. Ofwel lag het aan de net iets minder scherpe afwerking, dat kan ook. In elk geval bleef Berdi in de match en toen Bernard een even listig als subliem doorsteekpasje naar Hendrik bedacht, ramde die zonder genade de 2-2 op het bord. Totale euforie bij de Berdianen en misschien had er wel nog meer ingezeten maar de helden waren moe en koesterden het puntje als was het van goud. De centraal ijzersterk spelende Sam zette Bernard nog op weg naar een kopij van zn eerste doelpunt maar deze keer ging de bal nipt voorlangs. t Kan niet altijd lukken zeker. O ja, er was nog een fase waarbij Berdi mogelijks een strafschop verdiende (Hendrik werd op zeer verdachte wijze van een 2e treffer gehouden) maar we gaan beleefd blijven en niets over die arme scheids (de man had controle) schrijven.
Conclusie van een avondje Keiskant: De Vermeerens pakken een punt voor Berdi maar we kunnen niet voorbij aan de sterke prestatie van Sam die centraal een berematch speelde. Maar alleen kunnen ze het natuurlijk niet, we hebben er allemaal voor geknokt tot we er bijna bij neervielen. Onze voorzitter en secretaris zouden trots geweest zijn (ze waren er hopelijk in gedachten bij).
En Spel in Zicht komt in onze categorie Tegenstanders om graag tegen te spelen. We geven ze rendez-vous volgend seizoen. Volgende week de wei in tegen de laatste in de stand SDV, hopelijk kunnen we nog eens een overwinning boeken maar overschatting is uit den boze.
!)
2012-2013 
