Na de erg hoopvolle zege in de openingsmatch stond Berdi au grand complet (behalve de gekwetste Thierry) en met de moral torenhoog aan de aftrap tegen deze oude bekende.

Ik zou gemakkelijk een verslag van vorig seizoen kunnen hergebruiken, want ook met onze 2 nu-al-niet-meer-zo-nieuwelingen vervielen we in het algekende patroon.

Eerste kwart van de wedstrijd: tempo van de bezoekers ligt veel te hoog, wij komen overal te laat en er blinkt na 10 minuten al 0-3 op het bord.

Tweede kwart: Dino rust beetje op z’n lauweren, Berdi knokt zich beetje bij beetje in de match, scoort op karakter (knappe assist Bernard, Dimitri neemt de doelman tegenvoets) en begint steeds beter te combineren

Derde kwart: Berdi komt na de pauze op volle toeren en maakt er een echte match van. De kansen rollen aan, de een al groter dan de andere. De bezoekende doelman slaat echter alles uit z’n doelvlak. Ook Frank moet geregeld de handen uit de mouwen steken en het is duidelijk dat wie scoort de bovenhand zal halen. En ja hoor…

Vierde kwart: Berdi krijgt de doodsteek door een ongelukkige owngoal (1-4) en moet lijdzaam toezien hoe de tegenstander op de counter de boel afmaakt. Hendrik maakt na een hakje van Bernard nog een prachtig doelpunt maar het kalf was toen al een tijdje verdronken.

Conclusie: Berdi maakt het een kwalitatief sterkere tegenstander heel moeilijk en vermits een tikkeltje meer geluk / meer kwaliteit bij het afwerken / een iets zwakkere doelman bij de tegenstander zat hier mogelijks meer in maar uiteindelijk een terechte uitslag

Doelpunten: Dimitri en Hendrik

Zoals gewoonlijk kregen zij met plezier de bal van ons maar al gauw bleek dat ze daar niet zo heel veel mee konden aanvangen. De match ging gelijk op en dat vertaalde zich ook in de stand: Berdi kwam op 1-0 via nieuwe aanwinst Domi, Panters kwamen gelijk, nieuwe aanwinst 2 Waldo scoorde na een heerlijke dieptepas van Bernard, het werd 3-1 (weet niet meer wiens doelpunt) maar de Panters klampten goed aan. Aanvallend liep het wel vlot bij Berdi maar in verdediging was het nog zoeken en tasten. Toch nog even doorduwen en het stond 5-3 aan de rust. Dat bleek voldoende want in de tweede helft konden we gretig gebruik maken van de geboden ruimte, al moet gezegd dat het niveauverschil misschien wel kleiner was dan de 11-5 doet vermoeden. Berdi knutselde een paar mooie aanvallen in elkaar en vooral de veelvuldig inschuivende Domi met zijn atoomschot maakte het verschil. De bezoekers botsten op een attente Frank en bleken minder efficient in het afwerken.

Dus uitstekende competitiestart (was geleden van 2009 volgens mijn archief) en het feit dat we zeker nog beter op elkaar ingespeeld moeten geraken doet alleen maar het beste verhopen voor het vervolg op 19/9. Met Dino, Deportivo en Legia komen we bekende ploegen tegen die normaal iets sterker zijn dan ons dus dat wordt een prima waardemeter voor het Berdi-new-look.

Eindstand: 11-5
Doelpunten: Domi 5x, Jo 3x, Bernard 1x, Dimitri 1x, Waldo 1x

Helaas had dit resultaat veel krachten gekost en in het begin van de tweede helft liepen we constant achter de bal aan. We kwamen nog amper aan het bezoekende doel en de Bonito's deden elke minuut meer vertrouwen op. We zagen prachtige doelpunten (die vrije trap in de winkelhaak!) en ook al werd het spel af en toe wat bitsig, het moet gezegd dat deze ploeg echt wel heel goede voetballers lopen heeft. Getuige in de allerlaatste minuut een schot achter het steunbeen via de paal binnen. Wellicht de mooiste treffer die we dit seizoen zagen...Tussendoor konden we ook nog eens prikken maar we waren blij dat het allerlaatste fluitsignaal van seizoen 2012-2013 weerklonk.

Na de wedstrijd namen we definitief afscheid van doelman en man-achter-de-schermen Carlo, die een andere hobby gaat zoeken. Bedankt voor alles Carlo!
De overgebleven "oude rakkers" geven de strijd nog niet op. We eindigen dit jaar 11e op 14 ploegen, en konden stunten tegen Deportivo en Interforza. Erg veel matchen dit jaar waarin we het verschil klein konden houden (slechts 2x verloren met dubbele cijfers, slechts 4x was het verschil meer dan 5 doelpunten). Ons doelsaldo is dan ook historisch, amper 8 doelpunten meer binnen dan we gescoord hebben. We onthouden vooral dat we het bijna alle ploegen (behalve Galatasaray) minstens 1x héél moeilijk gemaakt hebben. Daarnaast alle 6 matchen tegen de ploegen achter ons gewonnen, kortom, zeker geen slecht resultaat voor de ploeg met de oudste gemiddelde leeftijd zoals Spel In Zicht het zo mooi op z'n site verwoordde.

Wij wensen alle ploegen een aangenaam intermezzo en geven rendez-vous in september!

Als we nog hogerop wilden moesten we de 3 punten pakken tegen Dino. Doelman Carlo moest verstek geven maar werd vervangen door Sam.

Voor de rest trad Berdi in vertrouwde opstelling aan en met een quasi perfecte organisatie werden de bezoekers ver van het eigen doel gehouden. Het tempo lag laag en dat ligt ons wel J

Vanuit die egelstelling kon Bernard een heerlijke lob-pas geven die Jo met een heerlijke lob over de doelman legde: 1-0 ! Dino bleef het balbezit houden maar Berdi werd wat overmoedig. Jo kreeg dé kans op de 2-0 maar de doelman redde en op de counter werd het 1-1. Een opdoffer voor Berdi en we kregen het erg moeilijk. De Dino’s speelden elke counter quasi perfect uit en kort na de rust stond het al gauw 4-1. Maar zoals zo vaak gaf Berdi niet op en een heerlijke combinatie Dimitri-Nils (die kort daarvoor heerlijk met links naar doel trapte maar door de paal werd gestuit) werd door deze laatste eenvoudig afgewerkt. Nu was het aan de Dino’s om te zwalpen en Berdi ging door op z’n elan: Bernard en Jo zorgden voor de gelijke stand! Ook Hendrik, Nils en Dimitri kregen kansen maar konden niet afwerken. Helaas moesten we daarna opnieuw wat gas terugnemen en de Dino’s toonden opnieuw hun klasse. Het werd 4-6 en we mogen nog van geluk spreken dat ze hun andere kansen niet afmaakten. Wij trokken in de laatste minuten voluit de aanvallende kaart en de lat verhinderde de gelijkmaker van Jo. Ook Bernard en Dimitri deden nog een paar wanhoopspogingen en door slecht uitverdedigen kon Jo 2 minuten voor tijd toch nog de aansluitingstreffer netten. Helaas ontbrak de tijd en de energie om net als tegen Interforza nog een puntje uit de brand te slepen.
Wedstrijd met ups en downs van Berdi maar tijdens de ups werd er door de hele ploeg voortreffelijk gevoetbald. Sam kreeg niet echt heel veel werk maar kende bij zeker 3 tegentreffers was pech. En dat de Dino’s na de match wat gefrustreerd rondliepen zullen we maar met de mantel der liefde bedekken.
Doelpunten: Jo 3x, Bernard 1x, Nils 1x
Volgende week allerlaatste match van het seizoen tegen Joga Bonito, graag gesteund door al onze supporters!

Met een fel gehavende ploeg (slechts 5 spelers waarbij Dimitri die gekwetst was en dan maar in doel ging staan) traden we aan tegen de nummer 4 in de stand. Terwijl de Rode Duivels in Macedonie de punten meenamen, begon Berdi niet slecht. Natuurlijk had de thuisploeg het balbezit maar na een paar minuten lukten we de 0-1: steal van Jo, alleen op doel af en de bal pal in de winkelhaak. Berd vatte moed maar kort daarna was het al gekeerd: 2-1 door een afgeweken schot. Maar we gaven niet op, deze keer ging Bernard helemaal alleen met de thuisverdediging in de clinch en met een heerlijke stifter maakte hij gelijk. Het geloof groeide maar Interforza stak een serieus tandje bij en met ééntijdsvoetbal werden we hopeloos weggetikt. Het stond dan ook logisch 4-2 aan de rust.

Berdi leek rijp voor de slacht, al trof Jo kort na de pauze nog eens de paal. Gelukkig vond de geluksfee dat ook voor Interforza een passende beloning, in de hele 2^e helft zouden zij tot 3x toe het doelhout tegenkomen. Voor de rest hield Dimitri zijn netten schoon, en toen Bernard een bijna identieke goal als in de eerst helft maakte, laaide de hoop op een stunt op. We dienden echter heel wat energie te steken in het verdedigend werk, en zoals zo vaak ging Carlo voorop in de strijd. Samen met Hendrik deden ze er alles aan om de thuisploeg het scoren te beletten, en aan de overzijde konden we wel wat dreigen maar de gelijkmaker viel maar niet. Tot in de allerlaatste seconden een volledig leeggespeelde Jo in een wanhoopspoging zijn man voorbijging en blindelings met de tip naar doel trapte. De bal schoof netjes in de hoek en Berdi was het delirium nabij. De scheids floot direct na de aftrap deze knotsgekke wedstrijd af en dé stunt van het seizoen was een feit.
Met een woord van troost en dank aan de ongelofelijk sportieve tegenstanders, die voetballend wel beter waren maar op basis van de vechtlust en het scorend vermogen mogen we denk ik toch stellen dat dit punt niet gestolen is. Forza Berdi, en nu op naar de 6-puntenmatch tegen Dino Lovendegem volgende week, waar beslist wordt over de 9^e plaats.

Doelpunten (4 echte beauty’s): Bernard 2x, Jo 2x

Berdi stond au grand complet (8 stuks) voor de confrontatie met Wildcats, Dimitri had wat last aan de enkel maar dat was al snel niet meer te merken.

De thuisploeg legde het tempo vanaf het begin vreselijk hoog. Met hun ongrijpbare spelmaker liepen ze dan ook logischerwijs al snel uit tot 2-0.
En dan legde Berdi de mooiste aanval van de wedstrijd (van de competitie?) op de mat, heerlijke combinatie en Jo mocht aan de tweede paal de eer opstrijken, maar eigenlijk had heel de ploeg verdienste.
Deze treffer gaf Berdi heel wat vertrouwen en de Wildcats waren toch wat geschrokken van zoveel technisch vernuft. We kregen wat kansjes maar op de counter slikten we toch de 3-1, de Wildcats maakten hun kansen voorbeeldig af.
We begonnen vol goede moed aan de tweede helft maar in een scrimmage duwde Philippe de bal in eigen doel. Dat deed Berdi naar adem snakken en Wildcats gingen door. Het werd 5-1 en een afstraffing dreigde. Gelukkig stond Carlo weer op een ongelofelijk hoog niveau te keepen (die redding op de poging van … Hendrik en de paal hielp ons ook een paar keer. Toen het tempo dan wat zakte kon Bernard L op briljante wijze een dieptepas van Dimi meepikken en afwerken. Toen hij kort daarna de hele verdediging oprolde en Bernard V met een hakje kon scoren werden de Wildcats zowaar nerveus. Tijdrekken, de hele tijd achteruit voetballen, mekkeren op alles en nog wat, kortom, de zenuwen gierden hen door het lijf. Maar een moegestreden Berdi kreeg de motor niet meer aan de praat en de logische overwinning voor Wildcats kwam dan ook niet meer in gevaar.

Goede match van Berdi maar het klasseverschil was net iets te groot.

Doelpunten: Bernard V, Bernard L en Jo elk 1x

Berdi does it again (of: “de kinderen worden groot” volgens Bernard) !

De match tegen eerste achtervolger Kid Smudie begon zoals zo vaak: Berdi vanuit de organisatie vertrekkend en loerend op een kansje. Maar die kansen kwamen niet! De wel erg jonge bezoekers speelden fris de bal rond en Berdi moest zich beperken tot verdedigen. De doelmannen aan beide zijden waren nogal werkloos. Deze studieronde duurde een tiental minuten, daarna scoorde Berdi dan toch via Jo. En net zoals vorige week was het hek van de dam. Berdi speelde de bal erg vlot rond en Kid Smudie kon amper de thuisdefensie verontrusten, laat staan Carlo. Doelpunten opnieuw van Jo, Bernard na een heerlijke knal van Philippe tegen de lat, Hendrik naar wekelijkse gewoonte en Nils met een subtiel opwippertje na een schitterende dieptepas van Philippe. Ja, Berdi danste over het terrein als in z’n beste dagen, het verdict was 5-0 aan de rust.
De wedstrijd verliep verder soortgelijk als die van vorige week. Na de pauze had Berdi ruim de bovenhand maar slaagde er eerst niet in om te scoren. Toen het dan toch 6-0 werd, was er geen houden meer aan. Vooral man van de match (of moet ik zeggen van de voorbije weken) Hendrik scoorde dat het een lieve lust was. Maar hij stond niet alleen, de hele ploeg bewoog en combineerde dat het een lust was. Kansen werden net iets minder vlot afgemaakt dan vorige week maar toch legden we er in totaal 11 in het mandje. De twee tegengoals zijn vooral sneu voor Carlo die heel goed stond te keepen. De tweede tegengoal was slapstick: Jo en Philippe dachten dat de vrije trap voor ons was, Dimitri en Bernard stonden al voor doel en Kid Smudie gaf een diepe bal zodat hun spits moederziel alleen voor Carlo kon afwerken. Jammer maar geen been gebroken natuurlijk. In de laatste minuut stuurt Nils Jo mooi de diepte in en die omspeelt de machteloze doelman.

Wel grappig: deze uitslag zorgt ervoor dat Berdi een doelsaldo van precies 0 heeft: evenveel doelpunten gemaakt als tegen. Het mooie van deze match was echter het combinatiewerk én de vlotte afwerking, en vooral dat laatste ontbreekt soms wel eens. Dat er in de tweede helft redelijk vaak uit positie gelopen werd is misschien niet voor iedereen even leuk maar wel begrijpelijk en heeft het resultaat op geen enkel moment in gevaar gebracht.

Berdi rules met een 6 op 6 en een doelsaldo van 31-4 en kijkt zonder vrees vooruit naar de wedstrijd van volgende week vrijdag tegen Wildcats Heusden

Nog een woordje van waardering voor de sportieve tegenstander die heel wat individueel talent heeft maar nog moet werken aan discipline en een goed spelsysteem. In de nabeschouwing waren we het er roerend over eens dat deze ploeg zeker toekomst in zich heeft, en misschien tonen ze dat volgend seizoen wel al, we wensen het hen van harte (maar liefst niet tegen ons)

Doelpunten: Hendrik 5x, Nils 1x, Bernard 1x, Jo 5x

Opnieuw slaagde Berdi er maar niet in om met een volwaardige ploeg aan de aftrap te komen. Hendrik ziek, Sam, Philippe en Bernard L verhinderd, het zou ons zuur opbreken…

Want Spel in Zicht was, laut hun website, na een rampzalige decembermaand net op tijd in vorm om Berdi aan te pakken. En blijkbaar hebben ze een nieuw geheim wapen, luisterend naar de naam Jens…

Nochtans was er in de eerste helft weinig aan de hand voor Berdi. Ja, we zagen amper een bal en ja, we moesten de hele tijd heen en weer lopen en overal de gaten dichten, maar Spel in Zicht kreeg toch verrassend weinig kansen. Carlo stond trouwens weer erg scherp te keepen en dook alsof z’n leven ervan af hing. En vanuit die egelstelling kwam Berdi zowaar op voorsprong. Zowat de enige keer dat we over de middellijn kwamen ramde Dimitri, die z’n torinstinct weer terug gevonden lijkt te hebben, een vrije trap los door de muur in doel. Kort daarvoor had de doelman ook al een prima schot van Dimi gered. Berdi dus comfortabel in een zetel, 0-1 voor en de bezoekers driftig zoekend naar een gaatje. Dat ze ook vonden, maar niet getreurd, een gelijkspel was ook mooi toch. Jammer genoeg slikten we vlak voor het rustsignaal een tweede treffer en dat deed wel wat pijn.
Want na de appelsientjes moest Berdi dus aan de slag en vooral de loopgraven in. Wat dan weer voor ruimte in de rug zorgde, en Spel in Zicht profiteerde opnieuw: 1-3. Zoals zo vaak liet Berdi niet zomaar begaan en we kenden een erg sterke 10 minuten. Een niet te stoppen Nils werd keer op keer door Bernard door de verdediging geloodst en het is bijna een mirakel dat Nils NIET scoorde. De mooiste poging strandde op de lat… Ook Dimitri liep alsof hij 3 longen had, en dat zou helemaal op het einde van de match nog beloond worden met een 2^e treffer, helemaal alleen geforceerd. En ook Jo kreeg van een alomtegenwoordige Bernard een paar uitstekende mogelijkheden gepresenteerd maar 2x de paal en een paar keer onhandig afwerken stonden meer treffers in de weg. Toen Jens, zie de inleiding, plots z’n duivels ontbond was het moedige Berdi er helemaal aan voor de moeite. De 4^e treffer was een borstbal, jawel, de bal met de borst keihard in doel geramd. Nooit gezien, een prachtactie. Het zou niet z’n laatste zijn want technisch sterke Jens dolde vanaf dan met de Berdi verdediging dat het een lust was en toen de rook optrok flikkerde 2-9 op het bord.

Samengevat: een typische Berdi match: eerste helft alles in verdediging en standhouden, toch achterkomen en alles op alles zetten om terug in de match te komen, de kansen laten liggen en dan in de laatste 10 minuten door gebrek aan wissels helemaal leeggestreden nog een paar treffers slikken.
Onze beide doelpunten werden gemaakt door Dimitri.

We bogen deemoedig het hoofd voor zoveel klasse en wensen de sympathieke Spel-in-Zichters een fantastisch seizoenseinde. Wij likken onze wonden en maken ons op voor de Derby van ’t Stad tegen Wanhoop. Afspraak dinsdagavond in de Keiskant.
Benieuwd naar de visie van de tegenstander? Surf naar http://voetbal.spelinzicht.eu/

Berdi begon nochtans vol vertrouwen na de stuntzege tegen de Neo's en met supersub's Philippe en Bernard L op appel. Ook de zaal bleek een voltreffer, helaas kregen de gunstige voortekens weinig vervolg op het veld. De thuisploeg bleek technisch erg vaardig én snel te combineren, en het leek of iedereen constant in beweging was. Philippe deed z'n best om de boel te organiseren maar we kwamen al te vaak een stapje te laat. De enige die voor dreiging kon zorgen was Dimitri maar z'n schoten misten (soms nipt) het doel. Voor de rest was RSEV baas, en gelukkig voor Berdi slaagden ze er voor de rust maar 1 keer in om Carlo te kloppen: een onverwacht afstandschot ging aan de eerste paal binnen. Voor de rest konden we, ten koste van veel energie, de schade beperken.

Na de pauze slikten we echter al snel een erg lullige tegengoal (mea culpa), en het vertrouwen zonk helemaal weg. Philippe paste de taktiek aan maar dat bracht weinig zoden aan de dijk. En toen Carlo zich verslikte in een houdbare bal (allé, dat leek vanuit mijn standpunt toch zo ) leek de match gespeeld. RSEV dacht dat ook en leunde achteruit. Dit gaf Berdi de gelegenheid om ook wat meer te dreigen (tot dan toe hadden we zowat voor ons eigen doel gekampeerd) en Bernard V bracht Bernard L alleen voor doel maar de uitstekende doelman redde. Dat was de grootste (en zowat enige) kans die ik me herinner, al kwam na de match ook een paar ballen op de paal ter sprake. Heb ik blijkbaar gemist, zegt veel over hoe goed ik in de match zat ... Enfin, Bernard L kon toch nog een eerredder forceren met een mooie dribbel en net toen Berdi dacht om er nog iets van te maken, legden de RSEV'ers de mooiste aanval van de avond op de mat en de arme Carlo kon er alleen maar naar kijken: 4-1 en boeken definitief toe.

De doelpunten werden gemaakt door: Jo 4x, Bernard V 1x, Dimitri 1x

Berdi bleek op alle vlak superieur en de dappere Evergreners deden erg hard hun best maar de zeldzame keren dat ze toch voor Carlo verschenen wou die van geen wijken weten. Berdi hield dan ook de 0, wellicht een unicum in de 20-jarige geschiedenis. Vooraan liep het eveneens vlot en iedereen stond nog eens aan het kanon (Nils van dichtbij, Hendrik met een atoomschot, Bernard L met de dribbel door het centrum, Jo scoorde 2x van dichtbij en Bernard V pikte ook nog een doelpuntje mee). Enkel de schoten van Dimitri wou de bezoekende doelman onder geen beding laten passeren. Een poging werd gekeerd met een schitterende reflex, eentje met veel geluk op de lijn en wat Dimitri ook probeerd, dame Fortuna had beslist dat er in deze match er geen doelpunt voor hem inzat.

Het was maar een detail in de voor de rest vlekkeloze match die eindigde op 11-0

Doelpunten: Jo 4x, Bernard V 3x, Bernard L 2x, Nils en Hendrik elk 1x

Donderdag al opnieuw een thuismatch, nu tegen de Neo's

Berdi startte vol vertrouwen na het schitterend resultaat uit de heenwedstrijd (9-3 gewonnen) én de aanwezigheid van onze nieuwe ster Bernard L

Maar de Deportivo’s wilden natuurlijk revanche en dat zullen we geweten hebben. Ze legden van in het begin een hoog tempo op met een snelle balcirculatie en snelle infiltraties. Carlo moest geen mirakels verrichten maar wel steeds geconcentreerd ingrijpen. De verdediging van Berdi hield met enige moeite stand maar aanvallend konden we heel weinig brengen. Toch moesten we een doelpunt slikken na jammerlijk balverlies.

De 1-0 ruststand gaf wel hoop, we spelen normaal steeds beter in de tweede helft. En dat was ook zo: Berdi kon eindelijk ook eens dreigen en hoe. De thuisploeg werd een tiental minuten van de mat gespeeld, kansen in overvloed en Carlo kon even vrijaf nemen. Vooral Bernard L liet zich opmerken en trof maar liefst 3x de paal/lat met parels van afstandschoten. Ook Bernard V kreeg z’n kansjes maar de thuisdoelman bleek onklopbaar en ranselde alles uit z’n doelvlak. Tot grote frustatie van de Berdians, en zeker toen hun spits een heerlijke treffer uit z’n mouwen, euh… schoenen schudde ging de “moral” naar beneden. Heel even flakkerde de hoop weer op toen Jo de doelman kon dribbelen en de 2-1 binnenschuiven. Maar kort daarna gingen de boeken helemaal toe toen we op de counter koud gepakt werden : 3-1. Leeggespeeld slikten we zelfs nog een 4^e treffer.
Conclusie: verdedigend zat alles snor, de weinige foutjes werden echter keihard afgestraft en we hebben ook kansen gekregen op meer maar botsten op een sublieme doelman en Dame Fortuna

Woensdag wacht (bibber, bibber) autoritair leider Galatasaray. Enkele cijfers…

Gemiddeld 12 goals gemaakt per match en 2,7 tegen. 8 van de 13 matchen met 10 goals of meer (waarvan 3 met 20 en meer) gewonnen, slechts 1 nederlaag (tegen Wanhoop) en 1 gelijkspel. Heenmatch was “slechts” 1-6 maar niemand die weet hoe we dat precies klaargespeeld hebben, we zijn na Wanhooop de ploeg die het minste goals tegengekregen hebben tegen deze superploeg. Verslag op donderdag…

Berdi behaalt moeizame overwinning…

Met een gehavende ploeg (Jo en Philippe licht gekwetst en een paar zware verkoudheden) maar met veel vertrouwen na de 9-3 tegen Deportivo begon Berdi erg slecht aan deze wedstrijd. De vloer bleek spiegelglad en de tegenstander veel taaier dan verwacht. Al moet het gezegd dat Berdi slap en ongeinspireerd speelde en amper een geslaagde combinatie op de mat kon leggen. Evergreen daarentegen was veel scherper, en gelukkig konden we rekenen op een beresterke Carlo die niet alleen keer op keer overeind bleef toen hij alleen tegenover een overmacht aan thuisspelers stond, zelfs vanop de stip was hij niet te kloppen. Daardoor hadden we aan de rust slechts 1 doelpuntje moeten slikken, terwijl dat er zeker 5 of 6 hadden kunnen zijn. Wij kregen zelf een aantal kansen (meestal via individuele acties) maar hun onorthodoxe keeper stopte heel wat, gelukkig stond Bernard op scherp : hij scoorde zelf 2x en bood Nils op een presenteerblaadje de 3^e treffer aan, zo was de ruststand 1-3, zeer gevleid … Vermeldenswaard was het knappe schot van Hendrik dat via de lat al dan niet de doellijn overschreed.

We weten intussen dat Berdi na de pauze meestal sterker voor de dag komt en dat bleek opnieuw. Positioneel bleek het plots beter te lopen en ook al viel Philippe uit (z’n liesblessure bleek te hardnekkig), toch kon Berdi nu wel een paar keer aardig combineren en ook al spartelde Evergreen nog tegen tot 2-4, doelpunten van Jo en Hendrik zorgden voor een schijnbaar geruststellende voorsprong. Berdi kon dan rustig uitspelen maar de thuisploeg had nog wat in de tank zitten en kon nog verdiend milderen tot 4-6, waarbij vooral hun 4^e treffer van fantastische makelij was (vluchtschot in de winkelhaak). Berdi liet ook nog een paar uitstekende kansen liggen zodat we toch met de daver op het lijf het eindsignaal haalden, want Carlo moest ook nog een paar keer serieus aan de bak…

Conclusie: zwakke eerste helft en ook de tweede was op de eerste 10 minuten na niet echt om naar huis te schrijven. Te veel kansen gemist, te veel balverlies en vooral veel te veel kansen weggegeven. Het is dat Evergreen een echte killer mist, anders had de uitslag zeker omgekeerd kunnen zijn. Wij konden gelukkig rekenen op uitblinker Carlo en Bernard z’n torinstinct.

We onthouden vooral dat we een reeks van 12 op 15 neerzetten en dat we de 3 staartploegen nu definitief op achterstand zetten zodat we nu omhoog mogen kijken en proberen Dino en Deportivo (onze tegenstanders begin januari) voorbij te steken. Maar eerst tussen kerst en nieuw een zware thuismatch tegen de Wildcats, virtueel 2^e in de stand.

Doelpunten: Bernard 3x, Jo 1x, Nils 1x, Hendrik 1x

Reddingen: Carlo een stuk of 20…

Helaas weinig tijd voor een verslagje en daarbij, om alles te vertellen zouden we 3 bladzijden nodig hebben.
Berdi breekt los en speelt zijn beste wedstrijd in jaren! Jammer voor onze vrienden van Deportivo, zij hebben waardig gestreden (het moet gezegd, met 5 man) maar dit Berdi was gewoon niet te stoppen. Ik probeer de doelpunten te herinneren:

1-0: Jo diep en door de benen van de doelman

2-0: Philippe met een solo-actie centraal en naast de paal binnengetikt

3-1, 4-1 en 5-1: Jo omspeelt de doelman, Jo trapt hard binnen op pas van Philippe en Jo scoort nog eens

6-1 : Bernard scoort, vraag me niet meer hoe

7-1 : Jo scoort op quasi identieke wijze als doelpunt 1 (dat kan ook doelpunt 6 geweest zijn)

8-1 : Philippe scoort door de bal hard naast de paal te trappen

9-3 : Bernard scoort eenvoudig in de korte hoek

De tegendoelpunten hadden allemaal een erg hoog Comedy Capers gehalte (2-1 bal door de benen van zowel Philippe als Carlo, 8-2 scrimmage met 5 doelpogingen in één actie en 8-3 met een schitterende assist van Bernard) maar Berdi speelde naast de 9 mooi uitgespeelde doelpunten nog een karrevracht kansen bij elkaar en raakte in totaal een keer of 8 het doelkader (Hendrik 3x, Jo een keer of 2, Sam 1x, Philippe ook een keer of 2, 3), soit allemaal te veel om op te noemen.

We onthouden vooral het uitgebalanceerd en gedisciplineerde spel met achteraan opnieuw zowel verdedigend als aanvallend Sam en Philippe in uitstekende doen, Hendrik die onophoudelijk z’n flank afdweilde en erg vaak voor de doelman verscheen (helaas voor hem lukte het maar niet om er eentje in de netten te leggen) en good old Bernard die zowel vooraan als op de flank steeds het overzicht behield en als altijd aanspeelbaar speerpunt vaak de opening creerde. Carlo had ondanks ons overwicht toch geen echt rustige avond en stond erg scherp te keepen en ik? Tja, soms heb je van die dagen… Al zal links en rechts wel altijd een probleem blijven )

Délégué Gerald en supersupporter Val spraken over samba-voetbal en een nooit gezien overwicht, en zij kunnen het weten want zij hebben zowat alle matchen in Berdi’s geschiedenis gezien.

Dus de emmer zelfvertrouwen loopt over momenteel, hopelijk zorgt dat niet voor een anti-climax tegen de rode lantaarn over 2 weken!

Na een break van bijna 3 weken en onze 6 op 6 hadden we er veel zin in tegen de nummer 5 in de stand

En in tegenstelling tot zowat alle vorige matchen begonnen wij het scherpst aan deze wedstrijd. Een lob van Bernard belandt al kort na de aftrap tegen de lat. Het spel golfde daarna gezapig heen en weer, en het was Interforza dat het eerste gaatje vond. Maar Berdi liet niet begaan en een solo van Jo zorgde voor de gelijkmaker. Die hij kort daarna persoonlijk weer teniet deed door slecht uitverdedigen en de bezoekers namen het cadeautje in dank aan. En toen een afstandschot pardoes in de winkelhaak plofte leek Berdi te kraken. Maar weer Jo zorgde weer met een dribbelactie voor de 2-3, meteen ook de ruststand.
Met een hinkende Dimitri (enkel omgeslagen) bleef Berdi  in deze aangename match goed meevoetballen maar de bezoekende doelman wou zich, net als Carlo trouwens, niet gewonnen geven. Zowat iedereen kwam wel eens in scoringspositie maar het lukte maar niet. Toen Jo uithaalde leek de gelijkmaker een feit maar de lat bracht redding. Kort daarna diende ook hij met een omgeslagen enkel het terrein te verlaten en Berdi kwam zwaar onder vuur. Het overgebleven 5-tal deed wat het kon maar een slap afstandschot week lichtjes af en hobbelde net naast de paal binnen: 2-4. Berdi was moegestreden, probeerde nog maar die dekselse doelman stuitte alles. Dat het nog 2-5 werd was enkel nog voer voor de statistieken, Interforza liet nog een aantal andere wenkende kansen liggen.

Berdi had gestreden maar bleef deels door pech en gebrek aan mankracht opnieuw puntenloos achter.