Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
07-04-2008
Altaar bel
In zilveren of ge-zwarte uitvoering met een handvat in de vorm van een halve maan. Graveerwerk met de 4 elementen (lucht, water, aarde, vuur). Deze bel geeft een uitert mooie klank weer. Kosten ongeveer 16 Euro.
Deze glazen tafelbel is een uniek object waarvan slechts weinig exemplaren bekend zijn. Herkomst is onbekend, maar in de Noordelijke Nederlanden wordt dit 16de-17de eeuwse voorwerp ook wel Ducd'Alf genoemd, naar de hertog van Alva. Men dronk uit deze vreemde bel-beker bij het declameren of zingen van een spotlied op de Hertog van Alva.
Zilveren "tafelbel" versierd met graveringen van bloem- en blad decor waaraan een balustervormige greep en koperen binnenbel. Anno 1858, Hollands, Amsterdam. H.= 17,5 cm. Diam.= 9,5 cm.
In de afgelopen jaren zijn in het Hollandse Geertruidenberg bij archeologische opgravingen allerlei gebruiksvoorwerpen aangetroffen. Die vondsten geven een beeld van wat onze voorouders zoal weggooiden.
Museum 'De Roos' richt zich in hoofdzaak op de geschiedenis van de stad Geertruidenberg en de kernen Raamsdonk en Raamsdonksveer. Het zal duidelijk zijn dat door de voorgeschiedenis het zwaartepunt bij het oude stadje ligt.
Een wel zeer zeldzame vondst is het restant van een zogenaamde "Duc d'Alve" die in een van de drie vitrinekasten te zien is.
Deze tafelbel annex drinkglas (drinkuyt) is waarschijnlijk gebruikt tijdens een banket aan het hof van Prins Willem l van Oranje aan de Koestraat. Het was bij de Hollandse adel van de late 16e eeuw gebruik om tijdens een banket een heildronk uit te brengen op de Staten van Holland en de hertog van Alva af te zweren en daarna het glas kapot te gooien. Vandaar de benaming "Duc d'Alve". Slechts in Antwerpen, Amsterdam en Geertruidenberg zijn dergelijke relicten gevonden. Prof. H. Henkes heeft dan ook terecht het Bergse exemplaar opgenomen in zijn standaardwerk over glas.
Leuke zilveren tafelbel gemaakt door C.M.Cohr uit Denemarken in 1936 of 1956, essayeur Jens Sigsgaard tussen 1933 en 1960, met een bakelieten handgreep. De bel is zowel helemaal binnenin als in de pegel gemerkt, maar beide zijn zeer moeilijk te zien. Mooie stevige bel met een helder geluid. Ze is 10,3cm hoog met een diameter 6,5cm.
Land van herkomst is Nederland (anno 1842) en is in uitstekende staat. Deze tefelbel is beslist een sieraad. het heeft een hoogte van 16 cm, heeft een diameter van 9,5 cm en weegt 177 gram. Dit kleinood kost zomaar eventjes 310 Eurootjes ! Gene rommel, als je het mij vraagt...
Zilveren tafelbel. Amsterdam, ca. 1890. Mt= K.Schuurman (1879- 1900). De bel met spiraalvormige zilveren greep, waaraan twee gedreven wijnbladeren. Met geelkoperen binnenbel. H. 15 cm.
Zilveren tafelbel. Rotterdam, 1833. Mt= Jan George Grebe jr. (1820- 1861). Zware gegoten tafelbel versierd met bladkransen rond het basement. De greep i.v.v. een kopstaande dolfijn. H. 14½ cm. Geh. 0.925. (gew. 339 gram)
Sinds kort is theehuis 'De Haan' bij Abrona Boerderij De Haan in het Nederlandse Benschop geopend. Dit kleine charmante theehuis is gevestigd in de voormalige hooischuur van de boerderij. Het theehuis wordt gerund door mensen met een verstandelijke beperking, onder begeleiding van een ervaren medewerker van Abrona.
Het theehuis biedt aan fietsers en wandelaars een plek om even uit te rusten en iets te drinken. Uiteraard zijn ook bewoners uit het dorp van harte welkom. Het theehuis is geopend van woensdag t/m vrijdag van 11.00 tot 16.00 uur en op zaterdag en zondag van 12.00 tot 17.00 uur.
Abrona Boerderij De Haan en het theehuis zijn gelegen aan de Beneden Noordzijde 408, 3405 CD Benschop. Kijk voor meer informatie over de boerderij en het theehuis op www.boerderijdehaan.nl
En er hangt daar zo'n typisch boerderijklokje aan de ingang, die je moet klingelen voor bediening.
Watermaal-Bosvoorde heeft sinds kort opnieuw een 'belleman' - of liever gezegd, een 'bellevrouw' ! Anne-Noël Gruselle roept iedere vrijdagavond op straat de berichten om die de buurtbewoners in een brievenbus hebben gedeponeerd.
Met haar wekelijkse ronde wil Anne-Noël Gruselle de mensen uit de buurt aanmoedigen om elkaar beter te leren kennen. Hoewel veel mensen al lang in de buurt wonen en elkaar kennen, is er veel veranderd. Daarom wil men ook de nieuwe bewoners bij het project betrekken.
De buurtbewoners reageren alvast positief op het initiatief. "Het is goed om bij elkaar te zijn," zegt buurtbewoner Jacques 'Poulou' Delange. "We moeten niet te veel alleen zijn, maar openstaan voor elkaar. En deze brievenbus is leuk, zo komen we een kwartier lang samen."
Wijkfeest Een brievenbus, een omroeper en een drankje, meer is er niet nodig om een gezellig buurtmoment te creëren. Gruselle haalde het idee uit een film. "In het begin keken de mensen geamuseerd toe. Daarna speelden ze het spel mee en hingen ze affiches op."
De onderwerpen die in de brievenbus belanden zijn zeer verschillend: gestolen fietsen, het wijkfeest, algemene opinies. Gruselle laat ze allemaal aan bod komen. Tot aan het grote wijkfeest van eind juni zal ze elke vrijdag berichten omroepen. "Nadien beslissen we samen of we ermee doorgaan, het is nu eenmaal een wijkproject," aldus de enthousiaste bellevrouw.
Haar ideeënbus hangt in de Piepelingenstraat/ Rue des Beguinettes.
Op de bovenste foto zien we de overblijfselen van een klokkenstoel die te vinden is op de Beestenmarkt naast een Chinees restaurant.Tegen het einde van de 19e eeuw woonde hier in de Schapenpoort 'Hein de Dikke'. Pas als Hein 's morgens de bel bovenin de poort had 'gelojen' mocht de veemarkt beginnen.
Foto twee laat ons een bel zien die bewoners van dit pand in het deel van de Kloksteeg tussen het Pieterskerkplein en het Rapenburg hebben opgehangen. De Kloksteeg is dus niet naar deze bel genoemd !
De mensen worden altijd voor ogen gehouden dat bellemannen / town criers van origine Engels zijn, maar dat is niet helemaal juist. Het waren de oude Grieken die op het idee kwamen om boodschappers (stentors) uit te sturen. De Engelse stads- en dorpsomroepers zijn er pas verschenen een kleine 1200 jaar geleden gedurende de regering van Willem de Veroveraar (1066-1087) : zij werden toen ingezet of aangewend om de edicten van het Hof naar de bevolking uit te dragen, voornamelijk om de kustbewoners te waarschuwen voor de invallen van de Noormannen.
Bellemannen kwamen 'ingescheept' in Noord-Amerika aan het begin van de 18de eeuw. Maar door de distributie van het 'geschreven woord' even later, kwamen de diensten van de bellemannen (en -vrouwen) in onbruik, zowel in Europa als in Noord-Amerika. Tegenwoordig is de rol van de belleman enkel en alleen nog om de herinnering aan die traditie weer boven te halen en als folkloristische trekpleister voor hun dorp of stad.
Er zijn nu ongeveer 350 stadsomroepers in de wereld in dienst, waarvan 250 in Engeland alleen al.
Sinds gisteren - 1 april - hebben ze in Orangeville nu hun eigen Town Crier : het stadsbestuur aldaar heeft Betty Kading voorgedragen om vanaf heden daar de dienst uit te maken van officiële bellevrouw van Stad Orangeville. Deze jubilante en energieke Betty zal nu haar "Oyez... " uitbrengen op menig evenement gedurende de eerste zomermaanden.
Door correspondent Martien Keunen. Maandag 31 maart 2008
Dorpsomroeper Gerard van Gelder uit Ravenstein, een van de welbespraakte deelnemers aan het eerste stads- en dorpsomroepersfestival in Deurne. foto Ton van de Meulenhof
DEURNE - "Boeren, burgers en buitenlui / hoort allen naar mijn stemgeluid / hoe trots u bent op het Deurne van heden / zo roemrijk is ook uw verleden / reeds acht eeuwen wordt uw naam genoemd / en nog steeds als plaats geroemd / zoals uw burgemeester Daandels steeds laat horen / beweegt u thans als nooit tevoren".
De Friese dorpsomroeper Sibe van der Meulen was zaterdagmiddag 29 maart in Deurne bepaald niet op zijn mondje gevallen tijdens het eerste stads- en dorpsomroepersfestival.
Maar ook de anderen lieten zich niet onbetuigd.
Voor voorzitter Christ Manders van de afdeling detail en horeca van de Ondernemers Vereniging Deurne reden om het concours, met de Brabantse titel als inzet, voortaan om de twee jaar te houden op Hemelvaartsdag. Het neemt dan de plaats in van het Dweilorkesten-festival.
Er waren negen dorpsomroepers uit het hele land afgereisd naar Deurne. Zij maken deel uit van de Eerste Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers Nederland, die in 1979 werd opgericht.
De omroepers ontpopten zich in Deurne in woord en daad ook als een soort van ambassadeurs van hun eigen woonplaats. Zij deelden folders uit en ze hadden verder allemaal een cadeautje meegebracht voor burgemeester Gerard Daandels.
's Middags op de Markt werd de echte wedstrijd gehouden. Een geluidsinstallatie was voor de negen mannen taboe.
De drie juryleden hadden het moeilijk. Ze moesten letten op originaliteit, algemene indruk en verstaanbaarheid.
De Brabant bokaal en het Kampioenschap van Zuid-Nederland werd uiteindelijk met 55 punten gewonnen door Klaas Koper uit Zandvoort, vóór Peer Witzel uit Alphen aan de Maas (54 punten) en Henk van den Nieuwenhuizen uit Oisterwijk (53 punten), de huidige kampioen van Nederland.
Klaas Koper, stadsomroeper van Zandvoort, won zaterdag in Deurne de Brabant Bokaal. Tweede werd Peer Witzel uit Alphen aan de Maas en derde Henk van den Nieuwenhuizen uit Oisterwijk.
De omroepers werden beoordeeld door een driekoppige jury: wethouder Lemlijn, OVD-voorzitter Joosten en jury-voorzitter Henny Manders. In totaal deden acht leden van de Eerste Nederlandse Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers mee aan de wedstrijd. Met luide stem verkondigden zij tijdens de wedstrijd een lofdicht op hun stad of dorp. Eerder op de dag lieten zij bij diverse winkeliers van zich horen tijdens een ‘sponsorroep’. Voorzitter Christ Manders van de sectie Detail en Horeca van de OVD zal de groep rond voorzitter Wim de Smit, die zelf ook meedeed als omroeper van het Zeeuwse Nisse, over twee jaar opnieuw uitnodigen. De Smit daagde Deurne uit om dan ook een dorpsomroeper ‘te leveren’.
Op 29 maart togen wij naar Deurne. Het was nog vroeg in het jaar, dus we wisten niet wat we moesten verwachten. Eenmaal in Deurne aangekomen, zagen wij de wagen van onze secretaris/ regelneef al op het marktplein voor het gemeentehuis staan. Na onze auto geparkeerd te hebben, gingen we naar het gemeentehuis alwaar omgekleed moest worden.
Binnen werden we hartelijk ontvangen door de bode en, wat later bleek de ongekroonde burgemeester van de Stationstraat, Cris Manders.
Toen we bijna voltallig waren, alleen Klaas was nog onderweg, ging de burgemeester ons voor naar de “Goeie kamer”.
Dit was de oude raadszaal die geheel in stijl gerestaureerd was. Prachtige eikenhouten lambrisering, een met eiken panelen ingelegd plafond, een stookplaats met (op de schouw) een levensgroot schilderij van onze voormalige vorstin koningin Juliana en gebrandschilderde glas in lood ramen waren een paar details die ons gelijk in het oog sprongen.
De burgemeester vertelde zo het een en ander van de geschiedenis van Deurne en het ontstaan van de Peel en werd steeds enthousiaster. Een ambtenaar, die bij ons gezelschap was, herinnerde hem aan een afspraak die hij om half elf had, dus kon hij niet doorgaan met zijn betoog.
Beneden aangekomen had Klaas zich reeds in het pak gehesen en konden wij onze geloofsbrieven van onze burgervaders overhandigen. Nadat deze plichtplegingen gedaan waren, gingen we te veld.
In twee groepen gingen we door het vernieuwde koopcentrum.
Cris vertelde ons waar onze sponsoren zaten, zodat we daar van onze roep verkondigden, echter niet voordat Cris deze naar buiten gehaald had.
Het was zover. Om half twee werden de messen geslepen. De jury werd voorgesteld. Deze bestond uit de volgende drie leden: voorzitter Henny Manders, een provinciaal jurylid wat betreft jurering van “tonnepraoters”, Jos Joosten voorzitter van de O.V.D. ( Ondernemers Vereniging Deurne) en mevrouw Lemlijn, de verantwoordelijke wethouder van de herinrichting van het dorpshart van Deurne.
Het moest gaan over het vernieuwde koopcentrum, een plaatselijk herkenbaar gebeuren of vereniging en natuurlijk de sponsors. Doordat een paar omroepers hadden afgebeld, was het voor Wim de Smit een zeer moeilijke opgave om toch al de sponsoren tevreden te stellen, maar hij slaagde met vlag en wimpel.
Nadat de omroepers allemaal aan de beurt waren geweest, werd er een kleine pauze ingelast om de kelen te smeren. Om drie uur ging het weer van “jetje”. De vele aanprijzingen van alle parels waren weer aanwezig. Een enkeling had zijn roep veranderd of aangepast, om zich zo te ontworstelen van de eenheidsworst die dit onderdeel dreigt te worden.
Om iets over half vier had laatste toon van de laatste omroeper geklonken.
De jury ging nog in beraad en om vier uur zou de uitslag bekend worden gemaakt.
Nu moet gezegd worden dat dit de eerste keer was dat we volgens het nieuwe systeem beoordeeld werden.
Verstaanbaarheid: het luid en duidelijk laten klinken van je boodschap.
Originaliteit: de originaliteit van de tekst en of de opdracht klopt met de verkondigde boodschap.
Algemene indruk: komt de omroeper over op het publiek en weet hij dat te boeien, gebruik maken van zijn instrument.
Terwijl de jury in het gemeentehuis in conclaaf was, probeerde Wim de stemming wat op te vijzelen door met het nummer: Zeeuwse Mosselen “live” mee te zingen door de microfoon. Dit werd niet door iedereen gewaardeerd, want het publiek begon langzaam weg te trekken. Gelukkig kwam de jury op tijd naar buiten, anders hadden we alleen op een leeg nieuw plein gestaan.
De jury deelde als eerste mede dat elke jury begint met de woorden dat het een zeer moeilijke beslissing was geweest, “dus daar zullen wij geen uitzondering op maken, het was een zeer moeilijke beslissing, maar zijn er uiteindelijk toch uit gekomen”.
Toen ik tijdens de opname een mop vertelde deed "deze buitenlandse gaste" (die achteraf een rasechte vlaminge bleek) alle moeite van de wereld om niet in een lach te schieten...
Pas veel later had ik de situatie door...
U ziet deze actrice rechts op de foto, in het midden onze mechelse kandidate Kenza....
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
.JPG)
