Balenais eenEverson 33, een 10 m lange zeilboot, met vaste
zomerligplaats in Wolphaartsdijk (NL). In voor- en najaar beleven we vooral
leuke zeiltochten op het Veerse Meer en de Oosterschelde. DeBelgische en Nederlandse Kust
en de Westerscheldestaan
eveneens regelmatig op het programma.
In de vakanties gaan we verder : Denemarken (in 2009 en
2010), tot Edinburgh (Schotland in 2011), naar Jersey en Guersney, tot St Malo
en St. Cast (in 2012), de Engelse Oostkust, Londen, Chatham en dan zuidelijk
tot Weymouth (in 2013), Bornholm en zuid-Zweden (2014) en de Duitse Hansesteden en Rügen in 2015. Vakantie 2016 was 2,5 week Veerse Meer wegens motorproblemen, en nadien nog tot de Engelse Oostkust en Wells-next-the Sea ! 2017 werd het Kopenhagen, met heenreis via de Eider en het Kielerkanal.
2018 staat onze neus opnieuw richting de Oostzee... om samen met vrienden retour te komen naar Zeeland.
Zoeken in blog
Zeiljacht Balena
Zeilavonturen dichtbij en verder weg met onze Everson 33
09-07-2014
Nerveus windje
Woensdag 9 juli:
Svaneke
Een onrustige nacht achter de rug, de wind wakkerde gestaag
aan, en de zeilboot die gisteren naast ons was komen liggen, de Akela, die we
ook al in Allinge en Christiansø gezien hadden, had geen lijnen naar de wal
gezet; gevolg was dan ook dat er heftig met de boten werd geschud.
Na ontbijt en douche, verlegt de Akela zich, en we proberen
iets rustiger vast te leggen, spring vaster of losser, het blijft nerveus
schokkerig. Ik ga ondertussen maar eens naar de wasserette in het havengebouw
om 2 machines te draaien, dan gebeurt er toch iets. Het blijft wel fantastisch
zonnig, maar de golven breken met kracht tegen de havendammen, we meten in de
haven al met gemak tot 20 kn wind. Ook de golfslag is al deftig. Volgens de
weersites en de gribfiles zit er een sterke windzone rond Bornholm en Rügen, en
naar de voorspellingen toe zal dit tot vrijdag zo zijn.
S' Avond kiezen we één van de vele restaurantjes uit, het is
er nog lekker vertoeven op het zonnige terras.
Een rustige en warme dag. Na het ontbijt, zoeken we een ander plaatsje, aan de kademuur en de hogewal, we vervangen het genuazeil en hijsen de high aspect voor de volgende dagen, nu Is er nog niet te veel wind.
'S middags wandelen we eerst naar de Rogeri (visrokerij) en nadien via het kustwandelpad (dat helemaal rond het eiland loopt) tot het haventje Årsdale, langs een camping die vlakbij het rotsstrand ligt, en langs de vuurtoren die ook als vakantiehuis verhuurd wordt, mooi hoor ! Årsdale is een klein vissershaventje, er staat ook molen waar graniet wordt verwerkt, maar verder niet zo veel te zien.
In Svaneke wandelen we nog langs enkele mooie boetieks, er zijn veel mooie design winkeltjes, vnl. Glaswerk, glazen juwelen, ook bedrukte stoffen en,... Chocoladebereidingen. Ik bezoek de glasworkshop waar je een eigen ontwerp kan maken, het glas wordt gezandstraald en je kan dus zelf een tekening maken op je glaswerk. Mooi resultaat al zeg ik het zelf.
We eten aan boord, ondertussen is het goed beginnen waaien... We meten in de haven al gemakkelijk 5 bft, benieuwd naar morgen.
Het blijft hier prachtig weer, staalblauwe hemel bij ontbijt, en meer dan bakpak en iets heel licht erover, hebben we niet nodig. Om 10.30 u. moeten enkele boten zich verplaatsen omdat de wekelijkse ophaaldienst in de vorm van een oude vissersboot komt aanmeren.
We wandelen rond de middag naar Frederiksø en gaan nog even baden bij een leuk baaike waar ook een wipplank voor de jeugd staat. Na een klein hapje, zijn we klaar en verlaten we dit idyllische eilandje. Een beetje wind, en die is bijna half, dus gaat de halfwinder snel naar boven, 5,5 en 6 knopen met dit beetje wind, leuk zo... Maar het duurt niet lang want dan plots, niets meer. Verder tuffen tot Svaneke, het meest oostelijke punt van eiland Bornholm, en gekozen als mooiste stadje van Europa (of was het Denemarken). In het kleine havenkommeke, het meest beschut, Is geen plaats meer, dus terug naar de buitenhaven. Daar is nog een plaats vrij, maar we zien niet hoe we achteraan moeten aanmeren, de andere boten hangen aan een lijn die uit het water komt. De vriendelijke buurman komt ons helpen en legt ons het systeem uit, je moet dus met je pikhaak een dikke touw vanaf vooraan volgen, en aan die lijn trek je je eigen boot naar achter op spanning. Weer wat nieuws maar snel gaat het niet.
We aperitieven in een brandende zon en eten aan boord. Nog even de weerberichten bekijken. Het zou vanaf morgen gaan waaien. Zullen nog even hier blijven wellicht.
Een rustige nacht in een vol havenkommetje, een beetje te
vergelijken met die van Veere. We liggen als eerste aan de kant, naar ons een
Deense en een Duitse boot. Ze maken los om ons vrij te laten, het Deens koppl
vertrekt zoals wij naar Christiansø. Weinig wind, we proberen af te kruisen wnt
onze bestmming is weer voordewinds, maar als de speed tot 2 knopen vermindert,
gaat de motor op.
Ons doel is niet ver verwijderd maar we zien het eiland pas
laat omdat het zo laag Is, het is bovendien niet groot. Samen met Frederiksø en
Græsholm, vormt Christiansø een eilandengroepje dat de erwteneilanden wordt
genoemd. Græsholm is een natuureiland voor broedende vogels en niet
toegankelijk. De andere twee zijn met een kleine houten draaibrug verbonden en
tusse de smalle doorgang kunnen jachten links of rechts aanmeren. We kiezen een
plaats aan de kade van Christiansø.
We betalen aan de automaat, dat Is dus bijna overal zo
tegenwoordig in Denemarken, en gaan het eilandje verkennen. Groot is het dus
niet, je bent altijd op max. 15 min. van de haven. Het is hier prachtig:
iedereen te voet, geen wegen, enkel paden en oude geplaveide wegeltjes, resten
van de verdedigingsmuren, alles zeer oud en zoveel mogelijk in originele staat.
Ook kleine verzorgde huisjes, maar dus geen moderne huizen. Er is 1 restaurant,
een kiosk, een supermarktje en enkele musea... we verkiezen deze namiddag te faulenzen,
we zoeken een rotsstrandje uit, spreiden de handdoeken, en proberen een niet te
gladde toegang via de rotsen tot de zee te vinden, t is een klein paradijsje
schoon water en zon. In de late namiddag verlaten de echte toeristen met een
klein ferryke het eiland, en blijven enkel de overnachters over: dat zijn de
bootjesmensen, enkele kampeerders en het eiland heeft ook 8 hotelkamers
We gaan in het enige restaurant uit eten, op een
zonovergoten terras, en nadien verkennen we het andere eilandje, Frederikso. We
belanden uiteindelijk op het Deense schip van Birte en Lars, die vanmorgen
samen met ons vertrokken, een ouder koppel uit Kopenhagen.
Zoals gisteren verkassen we ook vandaag naar een volgend
haventje op Bornholm, wederom al lekker warm als we om 8 u. losgooien, en op de
genua dobberend op de Oostzee zeilen... 't Is vandaag zoals op de Volkerak, er
zit hier precies een blauwe alg in het water. En ook kleine insectjes zweven
boven het wateroppervlak, wegens bijna windstil. Als we de noordkaap van het
eiland naderen, trek de wind aan, en die draait ook helemaal, nu oostenwind,
very stange. We varen het haventje van Sandvig voorbij, dat is te ondiep voor
ons, en zoeken een plaats in het kleine havenkommeke van het "stadje"
Allinge. Eerst even in wacht naast een andere boot, en dan aan de kademuur, als
eerste dus. Maar we weten wel dat we straks niet meer alleen zullen liggen. Het
is nu al behoorlijk druk, en nog maar 10 uur, EN het is weekend.
We gaan even het stadje verkennen, ook naar de supermarkt,
en diesel tanken. Aansluitend een wandeling langs het hinterland via een site
met oude runetekens en dan tot tot Sandvig... In het haventje komen we aan de
praat met enkele locals, ze geven ons de naam van een cafeetje in Allinge waar we vanavond de match Argentinië - België kunnen gaan zien. Het bier kost er in
hun clubhuis slechts 10 kronen (1,3 euro ongeveer) en daar wordt naar
gehandeld.
Langs de rotsstrandjes strompelen we verder, tot ons
haventje. Het is bloedheet in het havenkommeke, niks wind en ondertussen goed
vol komen te liggen. Tegen 18 u zitten we in de Hut li Hut, een tamelijk
marginale pub, beetje Engels aandoend met veel getatoeëerde kettingrokers. Een
Deense vrouw, eigenlijk meer een heks, roept zo hard in Kurt zijn oor dat ze
zich komt excuseren. De aanwezigen supporteren mee voor België maar het mocht
niet baten.
Terug aan boord: kaas en wijn, en de vlag naar beneden.
When in Rome, do as the Romans do... Dus handelen we vandaag zoals de Denen, vroeg vertrekken, vroeg een plaatske zoeken. Om 8.15 zijn we weg, zonnig, windje 3 bft, ruim voor onze bestemming, het wordt "Veersemeerzeilen", enkel de genua op en à 4 knopen tot de volgende bestemming, langs de mooie heuvelachtige kust en kliffen van het Bornholmse granieten eiland.
Voor 10 uur lopen we Hammer Havn aan, het is hier PRACHTIG !! We liggen vlug vast, aan een mooie houten kade, alle voorzieningen maar zeer in harmonie met de omgeving, granieten muur, houten steigers, walstroom mooi weggestopt, echt een voorbeeldinrichting. Bovendien een fantastische omgeving, met uitzicht op een monumentale ruïne.
We wisselen de zeiluitrusting voor de wandeltenue, en vertrekken via het mooie kustpad naar Hammer Hus, de ruïne hoog boven de haven. Weer lekker klimmen natuurlijk en warm, echt zomer hier. Ik heb gelezen dat hier de meeste zonuren van Denemarken genoteerd worden. men noemt het ook Capri van het noorden.
Weer mooie panorama's van zee, haven en kasteel. Af en toe even een stop om wat te drinken en we hebben vandaag onze lunchbokes meegenomen (act as the Romans do;-)). Men is volop bezig met de restauratie van de ruïne, en die zou tegen 2016 klaar zijn.
Aansluitend wandelen We verder noord, richting de oude vuurtoren, mooie wandelpaden, tussen enkele meren in steengroevekraters. Hier duiken jonge gasten vanaf ca.10 m het meer in. Het ziet er verleidelijk uit maar we passen toch. Vanbovenop de vuurtoren weer andere kiekjes, en dan dalen !!! Terug het zeepad tot de haven voor een zeer verfrissende duik in ons groot privé zwembad rond de boot. En dan chillen aan boord. Vanaf 18 uur beginnen de Denen zich te verplaatsen naar de banken bij het havenkantoor, gewapend met bbq's en wijnboxes. We verkiezen de gezelligheid van de eigen kuip, nog steeds in de felle zon en genieten van een dinertje aan boord. Super !
Vandaag even uitrusten... Naar de havenmeester, en even bekijken wat we willen doen: fietsen, met de bus het eiland verkennen, wandelen ??
We gaan gewoon een stapje doen in de omgeving hier... volgens het boekje dat we van Ines en
en Luc gekregen hadden, is er hier een rokerijmuseum bij de haven, hop daarnaartoe... Ingang is gratis, maar het is dan ook niet zoveel zaaks als museum, daarentegen, des te meer zaaks als restaurantje... Fiskebuffet met allerlei soorten gerookte en gekruide soorten (makreel, haring, sprotjes?, zalm,...) en ook ingelegde haring in vele smaken. Dat kunnen we dus niet weerstaan, en al is het nog maar middag, het buffet is geopend. Kurt bestelt hier een groot glas bier, en dat hier nog groter dan in Duitsland, nl. 75 cl !!
Aansluitend een wandeling zuidelijk via bos en strand tot een klein meertje en terug naar het dorp. Daar vinden we een bakker en een supermarkt, en zo belanden we terug aan boord voor een rustige avond.
Woensdag 2 juli - Klintholm - Hasle Havn op Bornholm - 85 M
Nog een laatste efforeke... Wekker om 5.40, om vroeg te vertrekken natuurlijk. Kattewasje, thee en warm water voor onderweg, en wij gooien los, klaar voor een lange dag op "open" zee. We hebben al vlug geen telefoonbereik en eigenlijk is het te vergelijken met de oversteek van Breskens naar Lowestoft.
We vertrekken motorend, iets te weinig wind en zo varen We rustig langs de kliffen die we gisteren uitvoerig bewandeld hebben, een heel ander zicht nu natuurlijk. Dan koers Bornholm: bijna pal voor de wind, not my favourite ! Het lukt wel om een lekker omeletje te maken en zo een deftig ontbijt te hebben.
Na enkele uren brommen, wordt het stil, de zeilen op dus, er Is genoeg wind voor de halfwinder die Kurt probeert te zetten als spinnaker, met de boom erbij . Dat wordt echter een fiasco... Zeilbril overboord, en veel geroep, en dan maar gewoon de genua op en verder kwakkelen voor 8 lange uren, een frustrerend traject dus. Gelukkig ben ik niet zeeziek, en kan de stuurautomaat goed zijn werk doen. Tot 14 uur hebben we GEEN ENKEL SCHIP gezien. Dan komen we bij het verkeerscheidingsstelstel van het Bornholmse gebied, en moeten we even uitkijken voor enkele cargo's, met onze AIS-ontvanger is dat wel veel "ontspannender" dan vroeger. Enkele gijpen en dan rechte koers tot Hasle Havn op het Deense eiland Bornholm, dat al oostelijker ligt dan de zuidpunt van Zweden, en ten noorden van Polen.
Het is ondertussen meer beginnen waaien, en de golven hebben natuurlijk een aanloop kunnen nemen om zich op te bouwen. Kurt neemt het over van Masssimo, den autopilot, en iets na 20 uur strijken we de zeilen en varen Hasle Havn binnen. Niet te veel bezoekers precies, we zien vlug een groene box met een zeer smal zijsteigerke, eigenlijk slechts een balk in plastic. Maar er staan geen bolders op om af te remmen, en de wind zit tamelijk achterlijk... Omdat ik geen held ben om vooraan van de boeg te stappen bij het afmeren, probeer ik meestal een spring over een bolder te gooien. Gelukkig komt een vriendelijke buurman helpen, en houdt de boot af. Ondertussen stapt Kurt op balk, maar die zinkt meteen 40 cm in het water!! Hij kan zich bijna niet meer op de boot trekken , twas wel een grappig zicht. Gelukkig had hij zijn laarzen aan. Als hij Terug op de boot geklommen is, zien we dat de meertouwen achteraan door een kleine ring moeten gestoken worden, ofwel doe je dat met een traditonele pikhaak, hetgeen een geprul Is en niet snel gaat natuurlijk... Ofwel moet je in het gangboord gaan liggen, en zo de meertouw ertussen frutselen. En de Zweden en Denen hebben er hier een speciale pikhaak voor met een systeempje waarbij de lijn ineens in de ring kan gestoken worden (we hebben er zo eens ene gebruikt toen we een boot gecharterd hadden in Stockholm, het lijkt een beetje op de staf van sinterklaas ;-)... Soit, veilig binnen na een lange tocht, de laatste 2 uren waren echt lang. Maar het is droog gebleven de ganse dag, we hebben veel zon gehad en we zijn op BORNHOLM. Soms moet je een tandje bijsteken omergens te komenkomen, dit was een serieuze wijsheidstand maar we zijn hier toch.
Een blauwe lucht en witte wolkjes ! en dat voor de hele dag.
Het waait meer dan gisteren, we blijven hier een dag, en halen de fietsen uit
ons stalleke ! Doel is niet zo ver, maar toch pittig, een 7-tal km op en
neer, nl. de witte krijtkliffen van Mons Klint, een kliffenpartij ontstaan na
de ijstijd, van zon 150 m hoog en steil omhoog rijzend vanuit de zee. We parkeren de fietsen en moeten te voet
verder. Er is hier een GeoCenter, een interactief museum maar dat laten we
links liggen. We starten één van de bewegwijzerde routes, via het bos en vele
houten gangpaden tussen de bomen door slingerend, en dan via een trappengang
naar het strand. Tijdens de hoogtewandeling, prachtige panoramas op een azuurblauwe/groene
zee en wit blinkende kliffen, achter elk hoekje een nieuw zicht en telkens
wordt het foto-apparaat bovengehaald. Zon 600 treden lager, komen we op het
stenen strandje, zeer smal, met grote keien, en moeilijk begaanbaar, maar zeer
idyllisch en mooi. We rusten uiteraard ook even, maar zwemmen zit er niet in.
Te veel wind, en toch ook net te fris.
En dan, ongeveer 700 treden terug omhoog !! de inactiviteit
van de voorbije zeildagen worden vandaag meer dan genoeg ingehaald. Rond 14 u
zijn we terug bij de fietsen en de start. Even een koffiebreak
We fietsen terug naar de haven, kiezen een andere weg, terug
op en neer, af en toe goed klimmen, ik denk dat we vandaag zoveel
hoogteverschil hebben afgelegd dan een sportieve skidag
In de haven : platte rust en voorbereidingen voor morgen. We
eten aan boord, en luisteren nog even naar radio 1, misschien dat we wakker
kunnen blijven voor dé match vanavond
Maandag 30 juni - Burgstaaken (eiland Fehmarn) - Klintholm (eiland Møns) - 61 M
Zonnig als we opstaan, maar er zou ook plaatselijk een bui kunnen vallen, en nog steeds, die windvlagen van 7 bft die we nog nergens tegenkwamen.
We verlaten het gezellige haventje van Burgstaaken, het smalle geultje op motor, maar meteen op zeil als we eruit zijn. Een rustig half windje en een plat water, dat vraagt al snel om de halfwinder. We zeilen zeer comfortabel, onze derde man aan het stuur, een route bestaande uit slechts 3 waypoints, steeds halve soms ruime wind. We dachten dat dit een tamelijk druk water was omdat het ook de route naar Zweden en Polen Is, maar we hebbemn vandaag net geteld 1 cargo gezien, op min. 3 mijl.
Rond de middag kan ik warm eten maken op ons cardanisch vuurtje... Kwestie van iets om handen te hebben. Nadien nog wat lezen en zoeken naar andere zeilbootjes, maar het is nog niet druk. In de namiddag rond 16 u is de wind op. We draaien genua in en laten het grootzeil zakken. Motor op, het is dan nog 18 mijl... Na een halfuurtje echter, terug wind, en die is behoorlijk gekrompen, zodat we opnieuw aan halve wind koers zetten naar Klintholm, op het eiland Møns. De aanloop is gemakkelijk, in de haven even een plaatske zoeken en we meren iets na 19 u af...
Wat een mooie zeildag, We dachten niet droog te blijven, maar we hebben bijna de ganse dag zon gehad, het bleef wel tamelijk fris, maar als we in de kuip in de haven zitten, brandt het zonneke toch.
We liggen naast een NL boot uit Port Zelande, en er kigen hier nog verschillende andere Nederlandse boten. We wandelen naar het havenkantoor, en zoals is vele Deense havens is er een automaat die als havenmeester fungeert. Nog even de beentjes strekken, en zo belanden we nog in een Italiaanse pizzeria aan de haven.
Zondag 29 juni - Moltenört - Burgstaaken (eiland Fehmarn) - 42 M
Het is bewolkt als we opstaan, maar droog. Een snel ontbijt en om 8.30 u varen we de haven uit, het is heel rustig in het Kieler Förde, eerst nog enkele cargo's, maar als we koers oostelijk gaan, zien we enkel nog pleziervaart. Een NW en later W windje, 2/3 bft, daar moeten we het meedoen, maar we zeilen en omdat er hier dus geen getijstroom is, schiet dat rustig op... De zon probeert erdoor te komen, stilaan warmt het wat op, maar echt zomer is dit niet.
We varen dus Oost, richting het eiland Fehmarnm dat de toegang vormt tot Denemarken via de overzet naar Rodby. Wij varen ten zuiden van het eiland, onder de 22 m hoge brug.
We willen het kleine haventje vlak bij de brug binnen varen, maar horen dan het geraas van de trein en van de autobaan. Dan maar even verder, nog een viertal mijl, tot Burgstaaken, in een kleine baai, een leuk vissershaventje. We meren aan in een "groene" box om 17 u, en zoeken de havenmeester op.
Een deel van de haven wordt ingenomen door kleine traditionele vissersbootjes, en enkele grote werkboten die bij de silo's liggen afgemeerd. Enkele leuke terrasjes die nu wel in het zonneke staan. Goed voor een zondagse visschotel en een verrukkelijke HUGO !!! Bij het cafeetje vlakbij stoppen we nog voor koffie en WK: aiai, Nederland staat in de 65ste minuut 0-1 achter, maar dan komt de gelijkmaker, en ook de penalty: Oranje gaat dus verder, de Duitsers hier supporterden allen voor de Nederlanders.
Gisteravond hebben we nog even met het traceernummer van de
zending gecheckt waar het verwachte pakje is: afgegeven aan de koerier, en
onderweg naar Duitsland... Als we het vandaag niet krijgen, zal het pas maandag
zijn... We hebben geen zin op er dan op te wachten, en zullen dan wel een
oplossing zoeken. Maar als we deze ochtend nog eens kijken, constateren we dat
de zending op weg is voor aflevering: dat is hoopgevend. Na douche en tweede
nacht betalen, gaat Kurt even naar de stad om vers brood en ja hoor, ondertussen werd het pakje afgegeven bij de "hafenmeisterin"...
On the road again !
We gooien los om 11 u. en we hebben dan nog ruim tij mee tot
Brünsbuttel, die 17 mijl leggen we af in exact 2 uur, het is me wat met de
stroom hier.
Omdat de jachtensluis in onderhoud is, moeten alle schepen via de
grote professionele sluizen versast worden. We zien dat er een hoop zeiljachten
liggen te wachten; als we er bijna zijn
kunnen we meteen de sluis , aanmeren bij een 15m grote motorboot, zo snel gaat
dat soms.
Om 13.30 u vangen we het traject van 100 km/52 M aan. Het is
windstil, het was vanmorgen nog zonnig en warm, stilaan begint het te
overtrekken maar de "isolated thunderstorms" waarover DP07 (de lokale
weerman) al 4 dagen spreekt, hebben we (gelukkig) nog nergens tegengekomen. Op
het kanaal tuffen we à 6 knopen richting Holtenau. Wellicht zullen we dan bij
km paal 85 in de Flemhuder See moeten overnachten op ons anker, want je mag niet varen na een bepaald uur. We dachten dat dat 22 u was maar als ik oproep,
blijkt het nu pas 23 u te zijn, en zo geraken we nog wel tijdig bij de sluis van Holtenau !
Kurt heeft de hele dag buiten wacht gedraaid, ik heb gekookt
en de hele binnenkant op orde gebracht en gepoetst , en zo gaat dit traject ook
goed en leuk vooruit.
Samen met 2 grote cargo's van st. Johns worden we als enige
sportbootje geschut, Kurt klimt naar boven om te betalen, maar dat lukt niet
aan de nieuwe betaalautomaat die sinds gisteren geïnstalleerd werd. Een
kwartiertje later varen we het Kieler fjord op, het is nu donker en we zien nog
enkele grote zeiljachten richting Kiel zeilen, waaronder de Oosterschelde. Het
is hier de Kieler Woche, een groots zeilevenement. We varen nog 2 mijl verder,
naar het haventje van Moltenört, waar we in een supergrote box afmeren. Content
dat we hier zijn, worden we nog getrakteerd op een mooi vuurwerk in de verte !
Geen wekker, rustige ochtend, betalen bij havenmeester. Hij zegt dat vandaag om 11 u de Kielerparade aanvangt, tja, daar kunnen we wel voor wachten. We liggen hier eigenlijk op de eerste rij, de promende aan onze steiger begint al om 10 u aardig vol te lopen. Kurt installeert zich met fototoestel en statief. Het was aanvankelijk zonnig maar steeds meer wolken komen naderbij. Als de parade bijna bij Moltenort is, begint het te onweren en grote plensbuien trekken over de Kieler Förde. We gaan schuilen in de boot, er trekken nu ook hagelbuien over.
In de namiddag wandelen we naar het dorp, dat is Heikendorf, naar de supermarkt. Nadien langs de strandboulevard tot waar een lokaal Gildenfeest plaatsheeft. ' s Avond eten we bij het lokale bootrestaurant een lekker scholfilet met spekjes.
Omwille van logistieke redenen, crossen we deze ochtend wat
rond, en informeren hier en daar. We belanden zelfs voor een ontbijt in de
Fährhafen, en uiteindelijk beslissen we impulsief om de snelle catamaran naar
Helgoland op te stappen om 11.30 u. Die ging binnen de 5 minuten vertrekken dus
lang moesten we niet twijfelen. De zee was rimpelloos, en deze Cat gaat zo'n 31
kn per uur. Een mooi ritje van ca. 1,5 u.
Helgoland is eigenlijk maar een grote rode rots in de
beruchte Duitse bocht, bekend omdat je er taxfree kan shoppen. Vele
dagjestoeristen, die met de catamaran of de gewone overzetboot komen, ook
zeilers want het is een bekende haven als alternatief bij slecht weer.
We wandelen het klifpad, samen met vele anderen, maar toch
de moeite waard. Aan de noordkant broeden vele zeevogels, zoals jan-van-genten,
zoals we die ook gezien hebben op Bass Rock in Schotland.
Langs de andere kant van het eiland passeer je mooi
verzorgde volkstuintjes, en zo kom je dan weer in het commerciële deel, met
eethuisjes, winkels met allerlei taxfree producten, drank, sigaretten,
parfum,... Om 16.45 vertrekken we retour, en het personeel van de ferry is in
WK-tenue: zo worden we eraan herinnerd dat Duitsland speelt, en straks dus ook
België.
We wandelen nog even in de stad, en dan retour naar de
haven.
Vannacht heeft het flink geregend toen we gingen slapen en
ook de wind trok behoorlijk aan. Als we opstaan rond 7 u, is de zon van de
partij: zo kunnen we straks de kuiptent droog opvouwen.
Ontbijt en douche,
boterhammekes met een omeletje gemaakt voor onderweg. We luisteren het
weerbericht uit van de DP07: noord 3/4, kans op plaatselijk onweer met buien en
windvlagen van 7 bft... Dat eerste is perfect, dat laatste: tja, dat kan overal
zijn. We vertrekken iets vroeger dan voorzien, klaar is klaar, en gelijk met
ons nog zo'n tiental andere zeiljachten
Het is een prachtige zeiltocht, zon en voldoende wind, we
dachten eraan om de genua te vervangen door een kleiner zeil, maar gelukkig
hebben we dat niet gedaan, eerst scherp nadien steeds ruimer. We halen enkele
zeilers in, niet om te stoefen, maar we gaan echt snel. We hebben aanvankelijk
een lang stuk de stroom mee, maar het was niet de beste situatie om te
vertrekken, idealiter hadden wevannacht of in de namiddag moeten vertrekken,
maar ja, dan moet je daar weer je nacht aan opofferen. Bij de Elbemonding
hebben we dus wel een tijdje tegen.
Bij de traffic lanes van
de grote rivieren Jade en Weser is het superrustig, en ook de aanloop van de
Elbe is probleemloos. Ondertussen hebben vele zeilers hun motor bijgezet en
steken ze ons voorbij, maar we blijven voldoende snelheid zeilend houden, dus
we volharden... Rond 21.40 u lopen
Cuxhaven binnen, 12 uur na vertrek en 66 mijl op de gps.
Nog een snel warm hapje gemaakt en lekkere espresso in de
kuip, en dan valt de nacht...
We blijven een dag rusten. Toch zijn we al op tijd wakker,
eindelijk eens een normaal ontbijt en voor de eerste keer in 5 dagen: koffie.
Voor wie onze koffiegewoonten kent, weet dat dit uitzonderlijk is !
Dan bezoekje aan de havenmeester, die ons verwelkomt
"na 4 afwezige jaren"! Het is een typische Duitse havenmeester, met
petje inclusief, zeer vriendelijk en correct.
Kurt vult mazout aan en gaat ook nieuwe kopen, ik rommel wat
op en rond de middag zijn we klaar voor een wandeling, richting stad, via de
mooi aangelegde wandelboulevard langs het noordzeestrand en ook even
pootjebaden. Het doet goed om te stappen na 3 lange vaardagen. Norderney is een
leuk stadje, vroeger een mondain kuuroord voor de rijke aristocratie. Nu zijn
er nog vele hotels met spa, sauna, zwembaden, enz. Het is er nog rustig maar
toch al gezellig. Na even zoeken, en vragen, komen we terecht in de kleine
visbistro waar we vroeger al eens geweest waren: een Duitse bouillabaisse en
een gebakken visje mit kartoffelsalat und bratkartoffelen... We nestelen ons op
het terras maar dan begint het wat te druppelen. Gelukkig de regenjasjes mee, en
zo wandelen we terug, met nog een koffiestop in een mooi gerestaureerde molen.
Het blijft in de late namiddag grijs, en we vertoeven aan
boord, wat lezen, blog maken, foto's kijken... Het internetsignaal is hier
echter zeer zwak, en ik ga maar even naar het Bootshaus gewapend met tablet, en
kan daar live de nederlaag van Gli Azzurri meemaken: die Italiaanse vlag hebben
we dan ook al niet meer nodig ...
Om 5 u vertrekken we, alleen een tasje thee gedronken, wegens geen honger zo vroeg.
Het eerste stuk vanaf Vlieland tot op zee is tamelijk
scherp, en gaat op motor. Als we goed en wel kunnen zeilen, neemt de wind
aanvankelijk toe, tot 18/20 knopen soms, de zeegang is nog steeds zoals
gisteren, nogal wat (onregelmatige) golven zodat het verre van comfortabel is.
Nadien steeds minder wind zodat de motor aangaat om snelheid te houden voor
deze lange dag. Ik ben ondanks de reeds beproefde pillekes toch zeeziek.
Hangerig, kouwelijk, niet veel waard.
Kurt stuurt bijna het ganse traject, af
en toe neem ik een uurtje over, maar als ik dan weer even binnen moet, duurt het
bijna een halfuur eer ik terug wat beter ben. Ik heb ook geen zin om eten,
enkel een banaan ging binnen en juist geteld 1 cm² brood .(Dat varen op de
motor doet er geen goed aan, want je wordt door de golven telkens weer door elkaar
geschud. Ik lig dan ook vaak te rusten op de kuipvloer, op een kussen, de beste
plaats op dat moment.)
Het is gelukkig een zonnige dag, enkel rond 19 u. beginnen
de wolken zich op te stapelen en vangt de drizzle aan... We zijn ondertussen
bijna bij de aanloop van Norderney... Hoogwater is rond 21 u., dus er staat nu
wel wat water. De boeien van de Geul Schluchter vinden we echter niet op hun
vroegere plaats. Spannend, want we zien geen boeien en varen toch voorzichtig
de "Oude weg" in... Totdat we beginnen twijfelen en iets verder brekers zien...
Hop, terug op ons passen, verder gaan zoeken. En ja hoor, iets meer oostelijk,
een nieuwe veiligvaarwaterboei en daarop aansluitende de groene en rode tonnen
van de Schluchter, dat was nog even adrenaline. Eens deze geul voorbij, terug
diepwater voor de aanloop naar de haven van Norderney. De havenmeester in al
weg, geen douche dus. We zijn allebei stikkapot, drinken nog een glas in de kuip onder de nieuwe tent, en dan tijd voor de nacht.
Naschrift... Na een nachtje
slapen, denken we een oplossing gevonden te hebben voor de autopilot: we hebben
in het manuelboek, de code van het verlengstuk gevonden, even Mevr. Dien Boone van Watersportzaak Jos
Boone gebeld, en ze gaat het stuk bestellen en naar Cuxhaven laten verzenden...
Daar gaan we dus zeker stoppen en bij de havenmeester het pakketje ophalen: met
dank aan deze watersportzaak uit Middelburg !
Op tijd wakker en voor 8 uur, de haven uit, we zijn zelfs
niet aan wal geweest. Direct zeilen op, en scherp aan de wind vertrokken. De
voorspelde richting NW blijkt NNW, en eigenlijk hadden we dus beter de high aspect
(iets kleiner zeil) gezet, dan hadden we zeker scherper kunnen zeilen,. Maar zo
gaat het snel, en schuin natuurlijk zodat het telkens weer een hele opgave is
om bv. naar het toilet te klauteren.
Bij Den helder steken we een rak in zee, om de smalle en
niet meer betonde geul van het Molengat te omzeilen. Kurt stuurt ondertussen manueel,
de autopilot ligt doelloos in de kuip, het verlengstuk dat we nodig hebben,
heeft Kurt in zijn regenjasje.... Tot plots, een plons, bij een
overstagmaneuver het zonodige stuk overboord dondert ! Ik kan u verzekeren dat
er even gevloekt werd: want dat betekent natuurlijk alles manueel sturen, en
met nog enkele lange trajecten in gedachten, is dat een tegenvaller. Soit, het
zij zo, We zullen er een nachtje over slapen.
Ondertussen passeren we Texel, waar de wind nog aanwakkert,
genua rollen we een stuk is, maar de zee is behoorlijk woelig, met toch golven
van zo'n 2 m. We zeilen tot we bijna Vlieland aanlopen, dan nog een klein
stukje op motor, en rond 20.30 liggen we vast. Vlak over een bekende Zeeuwse boot, Denonzen uit het Goese Sas.
Vandaag werd er niet gekookt vanwege te
oncomfortabel, dus gaan we nog even naar het restaurant The Dining.
"Dan kunnen we nu weer aftellen naar de Kerst", zei die Nederlander vanochtend bij de Roompotsluis...
Tja, wij kijken meer uit naar de Midsummernight, de langste dag, de kortste
nacht van dit jaar.
Vanochtend zaten we precies op jeugdbewegingskamp, wekker om
6.30, koude douche en brooddoosje gemaakt voor onderweg... Je weet niet wat het gaat worden vandaag...
We gooien los even voor 8 uur, nog alles zeevast zetten in
het stukje tot de Roompotsluis, waar net een groot schip buitenvaart: zo worden wij meteen geschut. Voorbij de sluis nog even aangemeerd om te
ontbijten, en dan... off we go !
Het is droog en zonnig, en de zeilen gaan meteen omhoog, 3
bft, leuk windje, en w, zw-lijk zelfs. Na de geul van de Banjaard gaat de
halfwinder erop, we schieten mooi op, nadien kunnen we zelfs ombouwen naar
spi-uitvoering. Bij het naderen van de Maasmond-regio (dat is om de haven van
Rotterdam aan de lopen) wakkert de wind aan en gaat het lichtwindzeil eraf,
terug de genua open dus. We hadden de intentie om deze area verder in zee over te
steken, maar de Pilot Maasmond raadt het ons ten stelligste af, dus ja, even
koers verleggen (8 mijl oostelijk, spijtig natuurlijk) en naar het zebrapad
voor de pleziervaart.
Vanaf hier is het scherper zeilen, de wind is wat geruimd,
en staat NNW. Het is een mooie zeildag, we waren deze morgen vertrokken met de
idee van "nachtje door", maar hoe dichter we bij IJmuiden komen, hoe
scherper het wordt, bovendien koelt het serieus af... Dus wordt het toch IJmuiden, we meren af rond 22.30, gelukkig hebben we tijdens de tocht een
tortilla en kip kunnen opwarmen in de oven.
Vrijdag 20 juni...
De laatste werkdag voor het verlof is tevens
onze eerste vakantiedag. We laden vers eten aan boord en willen nog
vanavond vertrekken. We gooien los voor 19 u, op genua tot de Zandreeksluis
waar we meteen versast worden. Terug genua open in de smalle geul, maar eens op
de Oosterschelde met stroom en wind op de neus, zetten we de motor bij, en zo
kan de ovenschotel de oven in. Gemakkelijk en snel. Na de opening van de Zeelandbrug is het mooi zeilen, half windje tot de Roompot marina, we meren er aan
rond 23u, het is nog niet donker, goed om weten voor morgen... Een Duitser
vraagt ons de code van wifi en sanitair, hij is solo op weg van Bretagne naar Mecklenburg, met een Pogo 30 die hij pas gekocht had. Die komen we misschien
nog wel tegen op onze weg.
, twas wel een grappig zicht. Gelukkig had hij zijn laarzen aan. Als hij Terug op de boot geklommen is, zien we dat de meertouwen achteraan door een kleine ring moeten gestoken worden, ofwel doe je dat met een traditonele pikhaak, hetgeen een geprul Is en niet snel gaat natuurlijk... Ofwel moet je in het gangboord gaan liggen, en zo de meertouw ertussen frutselen. En de Zweden en Denen hebben er hier een speciale pikhaak voor met een systeempje waarbij de lijn ineens in de ring kan gestoken worden (we hebben er zo eens ene gebruikt toen we een boot gecharterd hadden in Stockholm, het lijkt een beetje op de staf van sinterklaas ;-)... Soit, veilig binnen na een lange tocht, de laatste 2 uren waren echt lang. Maar het is droog gebleven de ganse dag, we hebben veel zon gehad en we zijn op BORNHOLM. Soms moet je een tandje bijsteken omergens te komenkomen, dit was een serieuze wijsheidstand maar we zijn hier toch.
!
...
.(Dat varen op de
motor doet er geen goed aan, want je wordt door de golven telkens weer door elkaar
geschud. Ik lig dan ook vaak te rusten op de kuipvloer, op een kussen, de beste
plaats op dat moment.)
