|
Woensdag 2 juli - Klintholm - Hasle Havn op Bornholm - 85 M
Nog een laatste efforeke... Wekker om 5.40, om vroeg te vertrekken natuurlijk. Kattewasje, thee en warm water voor onderweg, en wij gooien los, klaar voor een lange dag op "open" zee. We hebben al vlug geen telefoonbereik en eigenlijk is het te vergelijken met de oversteek van Breskens naar Lowestoft.
We vertrekken motorend, iets te weinig wind en zo varen We rustig langs de kliffen die we gisteren uitvoerig bewandeld hebben, een heel ander zicht nu natuurlijk. Dan koers Bornholm: bijna pal voor de wind, not my favourite ! Het lukt wel om een lekker omeletje te maken en zo een deftig ontbijt te hebben.
Na enkele uren brommen, wordt het stil, de zeilen op dus, er Is genoeg wind voor de halfwinder die Kurt probeert te zetten als spinnaker, met de boom erbij . Dat wordt echter een fiasco... Zeilbril overboord, en veel geroep, en dan maar gewoon de genua op en verder kwakkelen voor 8 lange uren, een frustrerend traject dus. Gelukkig ben ik niet zeeziek, en kan de stuurautomaat goed zijn werk doen. Tot 14 uur hebben we GEEN ENKEL SCHIP gezien. Dan komen we bij het verkeerscheidingsstelstel van het Bornholmse gebied, en moeten we even uitkijken voor enkele cargo's, met onze AIS-ontvanger is dat wel veel "ontspannender" dan vroeger. Enkele gijpen en dan rechte koers tot Hasle Havn op het Deense eiland Bornholm, dat al oostelijker ligt dan de zuidpunt van Zweden, en ten noorden van Polen.
Het is ondertussen meer beginnen waaien, en de golven hebben natuurlijk een aanloop kunnen nemen om zich op te bouwen. Kurt neemt het over van Masssimo, den autopilot, en iets na 20 uur strijken we de zeilen en varen Hasle Havn binnen. Niet te veel bezoekers precies, we zien vlug een groene box met een zeer smal zijsteigerke, eigenlijk slechts een balk in plastic. Maar er staan geen bolders op om af te remmen, en de wind zit tamelijk achterlijk... Omdat ik geen held ben om vooraan van de boeg te stappen bij het afmeren, probeer ik meestal een spring over een bolder te gooien. Gelukkig komt een vriendelijke buurman helpen, en houdt de boot af. Ondertussen stapt Kurt op balk, maar die zinkt meteen 40 cm in het water!! Hij kan zich bijna niet meer op de boot trekken :-P, twas wel een grappig zicht. Gelukkig had hij zijn laarzen aan. Als hij Terug op de boot geklommen is, zien we dat de meertouwen achteraan door een kleine ring moeten gestoken worden, ofwel doe je dat met een traditonele pikhaak, hetgeen een geprul Is en niet snel gaat natuurlijk... Ofwel moet je in het gangboord gaan liggen, en zo de meertouw ertussen frutselen. En de Zweden en Denen hebben er hier een speciale pikhaak voor met een systeempje waarbij de lijn ineens in de ring kan gestoken worden (we hebben er zo eens ene gebruikt toen we een boot gecharterd hadden in Stockholm, het lijkt een beetje op de staf van sinterklaas ;-)... Soit, veilig binnen na een lange tocht, de laatste 2 uren waren echt lang. Maar het is droog gebleven de ganse dag, we hebben veel zon gehad en we zijn op BORNHOLM. Soms moet je een tandje bijsteken omergens te komenkomen, dit was een serieuze wijsheidstand maar we zijn hier toch.
|
