Balenais eenEverson 33, een 10 m lange zeilboot, met vaste
zomerligplaats in Wolphaartsdijk (NL). In voor- en najaar beleven we vooral
leuke zeiltochten op het Veerse Meer en de Oosterschelde. DeBelgische en Nederlandse Kust
en de Westerscheldestaan
eveneens regelmatig op het programma.
In de vakanties gaan we verder : Denemarken (in 2009 en
2010), tot Edinburgh (Schotland in 2011), naar Jersey en Guersney, tot St Malo
en St. Cast (in 2012), de Engelse Oostkust, Londen, Chatham en dan zuidelijk
tot Weymouth (in 2013), Bornholm en zuid-Zweden (2014) en de Duitse Hansesteden en Rügen in 2015. Vakantie 2016 was 2,5 week Veerse Meer wegens motorproblemen, en nadien nog tot de Engelse Oostkust en Wells-next-the Sea ! 2017 werd het Kopenhagen, met heenreis via de Eider en het Kielerkanal.
2018 staat onze neus opnieuw richting de Oostzee... om samen met vrienden retour te komen naar Zeeland.
Zoeken in blog
Zeiljacht Balena
Zeilavonturen dichtbij en verder weg met onze Everson 33
02-07-2014
Frustrerend traject
Woensdag 2 juli - Klintholm - Hasle Havn op Bornholm - 85 M
Nog een laatste efforeke... Wekker om 5.40, om vroeg te vertrekken natuurlijk. Kattewasje, thee en warm water voor onderweg, en wij gooien los, klaar voor een lange dag op "open" zee. We hebben al vlug geen telefoonbereik en eigenlijk is het te vergelijken met de oversteek van Breskens naar Lowestoft.
We vertrekken motorend, iets te weinig wind en zo varen We rustig langs de kliffen die we gisteren uitvoerig bewandeld hebben, een heel ander zicht nu natuurlijk. Dan koers Bornholm: bijna pal voor de wind, not my favourite ! Het lukt wel om een lekker omeletje te maken en zo een deftig ontbijt te hebben.
Na enkele uren brommen, wordt het stil, de zeilen op dus, er Is genoeg wind voor de halfwinder die Kurt probeert te zetten als spinnaker, met de boom erbij . Dat wordt echter een fiasco... Zeilbril overboord, en veel geroep, en dan maar gewoon de genua op en verder kwakkelen voor 8 lange uren, een frustrerend traject dus. Gelukkig ben ik niet zeeziek, en kan de stuurautomaat goed zijn werk doen. Tot 14 uur hebben we GEEN ENKEL SCHIP gezien. Dan komen we bij het verkeerscheidingsstelstel van het Bornholmse gebied, en moeten we even uitkijken voor enkele cargo's, met onze AIS-ontvanger is dat wel veel "ontspannender" dan vroeger. Enkele gijpen en dan rechte koers tot Hasle Havn op het Deense eiland Bornholm, dat al oostelijker ligt dan de zuidpunt van Zweden, en ten noorden van Polen.
Het is ondertussen meer beginnen waaien, en de golven hebben natuurlijk een aanloop kunnen nemen om zich op te bouwen. Kurt neemt het over van Masssimo, den autopilot, en iets na 20 uur strijken we de zeilen en varen Hasle Havn binnen. Niet te veel bezoekers precies, we zien vlug een groene box met een zeer smal zijsteigerke, eigenlijk slechts een balk in plastic. Maar er staan geen bolders op om af te remmen, en de wind zit tamelijk achterlijk... Omdat ik geen held ben om vooraan van de boeg te stappen bij het afmeren, probeer ik meestal een spring over een bolder te gooien. Gelukkig komt een vriendelijke buurman helpen, en houdt de boot af. Ondertussen stapt Kurt op balk, maar die zinkt meteen 40 cm in het water!! Hij kan zich bijna niet meer op de boot trekken , twas wel een grappig zicht. Gelukkig had hij zijn laarzen aan. Als hij Terug op de boot geklommen is, zien we dat de meertouwen achteraan door een kleine ring moeten gestoken worden, ofwel doe je dat met een traditonele pikhaak, hetgeen een geprul Is en niet snel gaat natuurlijk... Ofwel moet je in het gangboord gaan liggen, en zo de meertouw ertussen frutselen. En de Zweden en Denen hebben er hier een speciale pikhaak voor met een systeempje waarbij de lijn ineens in de ring kan gestoken worden (we hebben er zo eens ene gebruikt toen we een boot gecharterd hadden in Stockholm, het lijkt een beetje op de staf van sinterklaas ;-)... Soit, veilig binnen na een lange tocht, de laatste 2 uren waren echt lang. Maar het is droog gebleven de ganse dag, we hebben veel zon gehad en we zijn op BORNHOLM. Soms moet je een tandje bijsteken omergens te komenkomen, dit was een serieuze wijsheidstand maar we zijn hier toch.
Een blauwe lucht en witte wolkjes ! en dat voor de hele dag.
Het waait meer dan gisteren, we blijven hier een dag, en halen de fietsen uit
ons stalleke ! Doel is niet zo ver, maar toch pittig, een 7-tal km op en
neer, nl. de witte krijtkliffen van Mons Klint, een kliffenpartij ontstaan na
de ijstijd, van zon 150 m hoog en steil omhoog rijzend vanuit de zee. We parkeren de fietsen en moeten te voet
verder. Er is hier een GeoCenter, een interactief museum maar dat laten we
links liggen. We starten één van de bewegwijzerde routes, via het bos en vele
houten gangpaden tussen de bomen door slingerend, en dan via een trappengang
naar het strand. Tijdens de hoogtewandeling, prachtige panoramas op een azuurblauwe/groene
zee en wit blinkende kliffen, achter elk hoekje een nieuw zicht en telkens
wordt het foto-apparaat bovengehaald. Zon 600 treden lager, komen we op het
stenen strandje, zeer smal, met grote keien, en moeilijk begaanbaar, maar zeer
idyllisch en mooi. We rusten uiteraard ook even, maar zwemmen zit er niet in.
Te veel wind, en toch ook net te fris.
En dan, ongeveer 700 treden terug omhoog !! de inactiviteit
van de voorbije zeildagen worden vandaag meer dan genoeg ingehaald. Rond 14 u
zijn we terug bij de fietsen en de start. Even een koffiebreak
We fietsen terug naar de haven, kiezen een andere weg, terug
op en neer, af en toe goed klimmen, ik denk dat we vandaag zoveel
hoogteverschil hebben afgelegd dan een sportieve skidag
In de haven : platte rust en voorbereidingen voor morgen. We
eten aan boord, en luisteren nog even naar radio 1, misschien dat we wakker
kunnen blijven voor dé match vanavond
Maandag 30 juni - Burgstaaken (eiland Fehmarn) - Klintholm (eiland Møns) - 61 M
Zonnig als we opstaan, maar er zou ook plaatselijk een bui kunnen vallen, en nog steeds, die windvlagen van 7 bft die we nog nergens tegenkwamen.
We verlaten het gezellige haventje van Burgstaaken, het smalle geultje op motor, maar meteen op zeil als we eruit zijn. Een rustig half windje en een plat water, dat vraagt al snel om de halfwinder. We zeilen zeer comfortabel, onze derde man aan het stuur, een route bestaande uit slechts 3 waypoints, steeds halve soms ruime wind. We dachten dat dit een tamelijk druk water was omdat het ook de route naar Zweden en Polen Is, maar we hebbemn vandaag net geteld 1 cargo gezien, op min. 3 mijl.
Rond de middag kan ik warm eten maken op ons cardanisch vuurtje... Kwestie van iets om handen te hebben. Nadien nog wat lezen en zoeken naar andere zeilbootjes, maar het is nog niet druk. In de namiddag rond 16 u is de wind op. We draaien genua in en laten het grootzeil zakken. Motor op, het is dan nog 18 mijl... Na een halfuurtje echter, terug wind, en die is behoorlijk gekrompen, zodat we opnieuw aan halve wind koers zetten naar Klintholm, op het eiland Møns. De aanloop is gemakkelijk, in de haven even een plaatske zoeken en we meren iets na 19 u af...
Wat een mooie zeildag, We dachten niet droog te blijven, maar we hebben bijna de ganse dag zon gehad, het bleef wel tamelijk fris, maar als we in de kuip in de haven zitten, brandt het zonneke toch.
We liggen naast een NL boot uit Port Zelande, en er kigen hier nog verschillende andere Nederlandse boten. We wandelen naar het havenkantoor, en zoals is vele Deense havens is er een automaat die als havenmeester fungeert. Nog even de beentjes strekken, en zo belanden we nog in een Italiaanse pizzeria aan de haven.
Zondag 29 juni - Moltenört - Burgstaaken (eiland Fehmarn) - 42 M
Het is bewolkt als we opstaan, maar droog. Een snel ontbijt en om 8.30 u varen we de haven uit, het is heel rustig in het Kieler Förde, eerst nog enkele cargo's, maar als we koers oostelijk gaan, zien we enkel nog pleziervaart. Een NW en later W windje, 2/3 bft, daar moeten we het meedoen, maar we zeilen en omdat er hier dus geen getijstroom is, schiet dat rustig op... De zon probeert erdoor te komen, stilaan warmt het wat op, maar echt zomer is dit niet.
We varen dus Oost, richting het eiland Fehmarnm dat de toegang vormt tot Denemarken via de overzet naar Rodby. Wij varen ten zuiden van het eiland, onder de 22 m hoge brug.
We willen het kleine haventje vlak bij de brug binnen varen, maar horen dan het geraas van de trein en van de autobaan. Dan maar even verder, nog een viertal mijl, tot Burgstaaken, in een kleine baai, een leuk vissershaventje. We meren aan in een "groene" box om 17 u, en zoeken de havenmeester op.
Een deel van de haven wordt ingenomen door kleine traditionele vissersbootjes, en enkele grote werkboten die bij de silo's liggen afgemeerd. Enkele leuke terrasjes die nu wel in het zonneke staan. Goed voor een zondagse visschotel en een verrukkelijke HUGO !!! Bij het cafeetje vlakbij stoppen we nog voor koffie en WK: aiai, Nederland staat in de 65ste minuut 0-1 achter, maar dan komt de gelijkmaker, en ook de penalty: Oranje gaat dus verder, de Duitsers hier supporterden allen voor de Nederlanders.
Gisteravond hebben we nog even met het traceernummer van de
zending gecheckt waar het verwachte pakje is: afgegeven aan de koerier, en
onderweg naar Duitsland... Als we het vandaag niet krijgen, zal het pas maandag
zijn... We hebben geen zin op er dan op te wachten, en zullen dan wel een
oplossing zoeken. Maar als we deze ochtend nog eens kijken, constateren we dat
de zending op weg is voor aflevering: dat is hoopgevend. Na douche en tweede
nacht betalen, gaat Kurt even naar de stad om vers brood en ja hoor, ondertussen werd het pakje afgegeven bij de "hafenmeisterin"...
On the road again !
We gooien los om 11 u. en we hebben dan nog ruim tij mee tot
Brünsbuttel, die 17 mijl leggen we af in exact 2 uur, het is me wat met de
stroom hier.
Omdat de jachtensluis in onderhoud is, moeten alle schepen via de
grote professionele sluizen versast worden. We zien dat er een hoop zeiljachten
liggen te wachten; als we er bijna zijn
kunnen we meteen de sluis , aanmeren bij een 15m grote motorboot, zo snel gaat
dat soms.
Om 13.30 u vangen we het traject van 100 km/52 M aan. Het is
windstil, het was vanmorgen nog zonnig en warm, stilaan begint het te
overtrekken maar de "isolated thunderstorms" waarover DP07 (de lokale
weerman) al 4 dagen spreekt, hebben we (gelukkig) nog nergens tegengekomen. Op
het kanaal tuffen we à 6 knopen richting Holtenau. Wellicht zullen we dan bij
km paal 85 in de Flemhuder See moeten overnachten op ons anker, want je mag niet varen na een bepaald uur. We dachten dat dat 22 u was maar als ik oproep,
blijkt het nu pas 23 u te zijn, en zo geraken we nog wel tijdig bij de sluis van Holtenau !
Kurt heeft de hele dag buiten wacht gedraaid, ik heb gekookt
en de hele binnenkant op orde gebracht en gepoetst , en zo gaat dit traject ook
goed en leuk vooruit.
Samen met 2 grote cargo's van st. Johns worden we als enige
sportbootje geschut, Kurt klimt naar boven om te betalen, maar dat lukt niet
aan de nieuwe betaalautomaat die sinds gisteren geïnstalleerd werd. Een
kwartiertje later varen we het Kieler fjord op, het is nu donker en we zien nog
enkele grote zeiljachten richting Kiel zeilen, waaronder de Oosterschelde. Het
is hier de Kieler Woche, een groots zeilevenement. We varen nog 2 mijl verder,
naar het haventje van Moltenört, waar we in een supergrote box afmeren. Content
dat we hier zijn, worden we nog getrakteerd op een mooi vuurwerk in de verte !
Geen wekker, rustige ochtend, betalen bij havenmeester. Hij zegt dat vandaag om 11 u de Kielerparade aanvangt, tja, daar kunnen we wel voor wachten. We liggen hier eigenlijk op de eerste rij, de promende aan onze steiger begint al om 10 u aardig vol te lopen. Kurt installeert zich met fototoestel en statief. Het was aanvankelijk zonnig maar steeds meer wolken komen naderbij. Als de parade bijna bij Moltenort is, begint het te onweren en grote plensbuien trekken over de Kieler Förde. We gaan schuilen in de boot, er trekken nu ook hagelbuien over.
In de namiddag wandelen we naar het dorp, dat is Heikendorf, naar de supermarkt. Nadien langs de strandboulevard tot waar een lokaal Gildenfeest plaatsheeft. ' s Avond eten we bij het lokale bootrestaurant een lekker scholfilet met spekjes.
Omwille van logistieke redenen, crossen we deze ochtend wat
rond, en informeren hier en daar. We belanden zelfs voor een ontbijt in de
Fährhafen, en uiteindelijk beslissen we impulsief om de snelle catamaran naar
Helgoland op te stappen om 11.30 u. Die ging binnen de 5 minuten vertrekken dus
lang moesten we niet twijfelen. De zee was rimpelloos, en deze Cat gaat zo'n 31
kn per uur. Een mooi ritje van ca. 1,5 u.
Helgoland is eigenlijk maar een grote rode rots in de
beruchte Duitse bocht, bekend omdat je er taxfree kan shoppen. Vele
dagjestoeristen, die met de catamaran of de gewone overzetboot komen, ook
zeilers want het is een bekende haven als alternatief bij slecht weer.
We wandelen het klifpad, samen met vele anderen, maar toch
de moeite waard. Aan de noordkant broeden vele zeevogels, zoals jan-van-genten,
zoals we die ook gezien hebben op Bass Rock in Schotland.
Langs de andere kant van het eiland passeer je mooi
verzorgde volkstuintjes, en zo kom je dan weer in het commerciële deel, met
eethuisjes, winkels met allerlei taxfree producten, drank, sigaretten,
parfum,... Om 16.45 vertrekken we retour, en het personeel van de ferry is in
WK-tenue: zo worden we eraan herinnerd dat Duitsland speelt, en straks dus ook
België.
We wandelen nog even in de stad, en dan retour naar de
haven.
Vannacht heeft het flink geregend toen we gingen slapen en
ook de wind trok behoorlijk aan. Als we opstaan rond 7 u, is de zon van de
partij: zo kunnen we straks de kuiptent droog opvouwen.
Ontbijt en douche,
boterhammekes met een omeletje gemaakt voor onderweg. We luisteren het
weerbericht uit van de DP07: noord 3/4, kans op plaatselijk onweer met buien en
windvlagen van 7 bft... Dat eerste is perfect, dat laatste: tja, dat kan overal
zijn. We vertrekken iets vroeger dan voorzien, klaar is klaar, en gelijk met
ons nog zo'n tiental andere zeiljachten
Het is een prachtige zeiltocht, zon en voldoende wind, we
dachten eraan om de genua te vervangen door een kleiner zeil, maar gelukkig
hebben we dat niet gedaan, eerst scherp nadien steeds ruimer. We halen enkele
zeilers in, niet om te stoefen, maar we gaan echt snel. We hebben aanvankelijk
een lang stuk de stroom mee, maar het was niet de beste situatie om te
vertrekken, idealiter hadden wevannacht of in de namiddag moeten vertrekken,
maar ja, dan moet je daar weer je nacht aan opofferen. Bij de Elbemonding
hebben we dus wel een tijdje tegen.
Bij de traffic lanes van
de grote rivieren Jade en Weser is het superrustig, en ook de aanloop van de
Elbe is probleemloos. Ondertussen hebben vele zeilers hun motor bijgezet en
steken ze ons voorbij, maar we blijven voldoende snelheid zeilend houden, dus
we volharden... Rond 21.40 u lopen
Cuxhaven binnen, 12 uur na vertrek en 66 mijl op de gps.
Nog een snel warm hapje gemaakt en lekkere espresso in de
kuip, en dan valt de nacht...
We blijven een dag rusten. Toch zijn we al op tijd wakker,
eindelijk eens een normaal ontbijt en voor de eerste keer in 5 dagen: koffie.
Voor wie onze koffiegewoonten kent, weet dat dit uitzonderlijk is !
Dan bezoekje aan de havenmeester, die ons verwelkomt
"na 4 afwezige jaren"! Het is een typische Duitse havenmeester, met
petje inclusief, zeer vriendelijk en correct.
Kurt vult mazout aan en gaat ook nieuwe kopen, ik rommel wat
op en rond de middag zijn we klaar voor een wandeling, richting stad, via de
mooi aangelegde wandelboulevard langs het noordzeestrand en ook even
pootjebaden. Het doet goed om te stappen na 3 lange vaardagen. Norderney is een
leuk stadje, vroeger een mondain kuuroord voor de rijke aristocratie. Nu zijn
er nog vele hotels met spa, sauna, zwembaden, enz. Het is er nog rustig maar
toch al gezellig. Na even zoeken, en vragen, komen we terecht in de kleine
visbistro waar we vroeger al eens geweest waren: een Duitse bouillabaisse en
een gebakken visje mit kartoffelsalat und bratkartoffelen... We nestelen ons op
het terras maar dan begint het wat te druppelen. Gelukkig de regenjasjes mee, en
zo wandelen we terug, met nog een koffiestop in een mooi gerestaureerde molen.
Het blijft in de late namiddag grijs, en we vertoeven aan
boord, wat lezen, blog maken, foto's kijken... Het internetsignaal is hier
echter zeer zwak, en ik ga maar even naar het Bootshaus gewapend met tablet, en
kan daar live de nederlaag van Gli Azzurri meemaken: die Italiaanse vlag hebben
we dan ook al niet meer nodig ...
Om 5 u vertrekken we, alleen een tasje thee gedronken, wegens geen honger zo vroeg.
Het eerste stuk vanaf Vlieland tot op zee is tamelijk
scherp, en gaat op motor. Als we goed en wel kunnen zeilen, neemt de wind
aanvankelijk toe, tot 18/20 knopen soms, de zeegang is nog steeds zoals
gisteren, nogal wat (onregelmatige) golven zodat het verre van comfortabel is.
Nadien steeds minder wind zodat de motor aangaat om snelheid te houden voor
deze lange dag. Ik ben ondanks de reeds beproefde pillekes toch zeeziek.
Hangerig, kouwelijk, niet veel waard.
Kurt stuurt bijna het ganse traject, af
en toe neem ik een uurtje over, maar als ik dan weer even binnen moet, duurt het
bijna een halfuur eer ik terug wat beter ben. Ik heb ook geen zin om eten,
enkel een banaan ging binnen en juist geteld 1 cm² brood .(Dat varen op de
motor doet er geen goed aan, want je wordt door de golven telkens weer door elkaar
geschud. Ik lig dan ook vaak te rusten op de kuipvloer, op een kussen, de beste
plaats op dat moment.)
Het is gelukkig een zonnige dag, enkel rond 19 u. beginnen
de wolken zich op te stapelen en vangt de drizzle aan... We zijn ondertussen
bijna bij de aanloop van Norderney... Hoogwater is rond 21 u., dus er staat nu
wel wat water. De boeien van de Geul Schluchter vinden we echter niet op hun
vroegere plaats. Spannend, want we zien geen boeien en varen toch voorzichtig
de "Oude weg" in... Totdat we beginnen twijfelen en iets verder brekers zien...
Hop, terug op ons passen, verder gaan zoeken. En ja hoor, iets meer oostelijk,
een nieuwe veiligvaarwaterboei en daarop aansluitende de groene en rode tonnen
van de Schluchter, dat was nog even adrenaline. Eens deze geul voorbij, terug
diepwater voor de aanloop naar de haven van Norderney. De havenmeester in al
weg, geen douche dus. We zijn allebei stikkapot, drinken nog een glas in de kuip onder de nieuwe tent, en dan tijd voor de nacht.
Naschrift... Na een nachtje
slapen, denken we een oplossing gevonden te hebben voor de autopilot: we hebben
in het manuelboek, de code van het verlengstuk gevonden, even Mevr. Dien Boone van Watersportzaak Jos
Boone gebeld, en ze gaat het stuk bestellen en naar Cuxhaven laten verzenden...
Daar gaan we dus zeker stoppen en bij de havenmeester het pakketje ophalen: met
dank aan deze watersportzaak uit Middelburg !
Op tijd wakker en voor 8 uur, de haven uit, we zijn zelfs
niet aan wal geweest. Direct zeilen op, en scherp aan de wind vertrokken. De
voorspelde richting NW blijkt NNW, en eigenlijk hadden we dus beter de high aspect
(iets kleiner zeil) gezet, dan hadden we zeker scherper kunnen zeilen,. Maar zo
gaat het snel, en schuin natuurlijk zodat het telkens weer een hele opgave is
om bv. naar het toilet te klauteren.
Bij Den helder steken we een rak in zee, om de smalle en
niet meer betonde geul van het Molengat te omzeilen. Kurt stuurt ondertussen manueel,
de autopilot ligt doelloos in de kuip, het verlengstuk dat we nodig hebben,
heeft Kurt in zijn regenjasje.... Tot plots, een plons, bij een
overstagmaneuver het zonodige stuk overboord dondert ! Ik kan u verzekeren dat
er even gevloekt werd: want dat betekent natuurlijk alles manueel sturen, en
met nog enkele lange trajecten in gedachten, is dat een tegenvaller. Soit, het
zij zo, We zullen er een nachtje over slapen.
Ondertussen passeren we Texel, waar de wind nog aanwakkert,
genua rollen we een stuk is, maar de zee is behoorlijk woelig, met toch golven
van zo'n 2 m. We zeilen tot we bijna Vlieland aanlopen, dan nog een klein
stukje op motor, en rond 20.30 liggen we vast. Vlak over een bekende Zeeuwse boot, Denonzen uit het Goese Sas.
Vandaag werd er niet gekookt vanwege te
oncomfortabel, dus gaan we nog even naar het restaurant The Dining.
"Dan kunnen we nu weer aftellen naar de Kerst", zei die Nederlander vanochtend bij de Roompotsluis...
Tja, wij kijken meer uit naar de Midsummernight, de langste dag, de kortste
nacht van dit jaar.
Vanochtend zaten we precies op jeugdbewegingskamp, wekker om
6.30, koude douche en brooddoosje gemaakt voor onderweg... Je weet niet wat het gaat worden vandaag...
We gooien los even voor 8 uur, nog alles zeevast zetten in
het stukje tot de Roompotsluis, waar net een groot schip buitenvaart: zo worden wij meteen geschut. Voorbij de sluis nog even aangemeerd om te
ontbijten, en dan... off we go !
Het is droog en zonnig, en de zeilen gaan meteen omhoog, 3
bft, leuk windje, en w, zw-lijk zelfs. Na de geul van de Banjaard gaat de
halfwinder erop, we schieten mooi op, nadien kunnen we zelfs ombouwen naar
spi-uitvoering. Bij het naderen van de Maasmond-regio (dat is om de haven van
Rotterdam aan de lopen) wakkert de wind aan en gaat het lichtwindzeil eraf,
terug de genua open dus. We hadden de intentie om deze area verder in zee over te
steken, maar de Pilot Maasmond raadt het ons ten stelligste af, dus ja, even
koers verleggen (8 mijl oostelijk, spijtig natuurlijk) en naar het zebrapad
voor de pleziervaart.
Vanaf hier is het scherper zeilen, de wind is wat geruimd,
en staat NNW. Het is een mooie zeildag, we waren deze morgen vertrokken met de
idee van "nachtje door", maar hoe dichter we bij IJmuiden komen, hoe
scherper het wordt, bovendien koelt het serieus af... Dus wordt het toch IJmuiden, we meren af rond 22.30, gelukkig hebben we tijdens de tocht een
tortilla en kip kunnen opwarmen in de oven.
Vrijdag 20 juni...
De laatste werkdag voor het verlof is tevens
onze eerste vakantiedag. We laden vers eten aan boord en willen nog
vanavond vertrekken. We gooien los voor 19 u, op genua tot de Zandreeksluis
waar we meteen versast worden. Terug genua open in de smalle geul, maar eens op
de Oosterschelde met stroom en wind op de neus, zetten we de motor bij, en zo
kan de ovenschotel de oven in. Gemakkelijk en snel. Na de opening van de Zeelandbrug is het mooi zeilen, half windje tot de Roompot marina, we meren er aan
rond 23u, het is nog niet donker, goed om weten voor morgen... Een Duitser
vraagt ons de code van wifi en sanitair, hij is solo op weg van Bretagne naar Mecklenburg, met een Pogo 30 die hij pas gekocht had. Die komen we misschien
nog wel tegen op onze weg.
Vrijdagavond beleven we met een handvol Nederlanders, maar eigenlijk meer Belgen, de schitterende openingingsmatch van Oranje op het WK in de jachtclub van Wolphaardsdijk : wat een pandoering voor uittredend WK-kampioen Spanje (1-5)... als dat zo doorgaat, gaan ze zweven die Nederlanders !
Zaterdag wordt het DE GROTE BUNKERDAG, kledij, droge voeding, drinken worden gewikt en gewogen, en weggeborgen. Ook de bakskisten worden gevuld met reserverdiesel, duikmateriaal, en in de achterkooi wordt de bijboot, de fietskes, het elektrisch motorke, ... vastgesjord om verschuivingen te vermijden. Uiteindelijk vinden we nog plaats voor de spinnaker, zodat die voor het eerst mee op reis mag. Maar wel onder een belangrijke voorwaarde: enkel uit te proberen bij 1 of 2 bft - we zijn maar met twee, en we hebben dat nog nooit gedaan. De halfwinder is een ander paar mouwen, want die is uitgerust met een "kous" (slurf) dus gemakkelijker hanteerbaar.
Zondag brengen we nog enkele kleine prutsen in orde, en zo zijn we op tijd thuis voor een andere afspraak.
Vrijdagavond,
6 juni, we hebben ons voorgenomen om meteen te vertrekken als we
arriveren in Wdijk eerst nog even wat
op de boot gooien van Inge en Erik, die zullen er nog niet zijn. Maar jawel
hoor, Jest-crew is aan boord, en tja, zoveel overredingskracht kunnen we niet
weerstaan. We overnachten dus in de WSVW. De Roompot zal wel blijven liggen tot
morgen.
Zaterdag
vertrekken we niet te vroeg, we kunnen best van de stroom gebruik maken om in
de Roompot te geraken, want veel wind moeten we niet verwachten. Voor de eerste
keer dit jaar, is de Zandkreeksluis echt goed gevuld, er staat weer een sluis-steward
aan de wal om naar iedereen te roepen : aansluiten beste schippers, en toch
zijn er steeds een aantal boten die liever alles blokkeren dan stil naar voren
te varen. Op de Oosterschelde, een zeer lichte bries, die gaat van 7 naar 6
naar minder knopen maar tij mee schiet het toch een beetje op. Vanaf na de
Zeelandbrug, is de wind stevig gedraaid, nu ZW, en dat betekent scherp zeilend
en opkruisen tot de Roompot. En dan wakkert hij plots aan met vlagen tot 27
knopen, bizar Ondertussen hebben we voor Kats ook al een malse bui mogen
incasseren, ttz, Kurt is buiten gebleven, en ik mocht binnen droog blijven J !
Maar koud is het allesbehalve.
Als we de Roompot binnenvaren, vragen we 4 boxen dicht bij
elkaar, in ons zog arriveren Jest, Goton en Oban. Later komt ook nog het
Sextantje onze hoop vervoegen.
Dit weekend hebben we vooropgesteld om enkele attributen te
testen, en de eerste zijn onze plooifietsen. Weer een hele onderneming, fietsen
uit de achterkooi, ontvouwen, banden oppompen en dan kunnen we vertrekken. Het zonneke brandt, maar langs
de Oosterschelde en bij de Banjaard is er toch wat koelte te verteren. We
stoppen even bij Seafarm, waar o.m. een delicatessenwinkeltje is en een lekkere
snakbar. We eten er een sanwich met vers gepelde garnalen, en fietsen dan
verder naar een camping bij de Banjaard, waar een buurman van ons verblijft.
Daar dus ook even een stop, en tegen het aperitief zijn we terug in de Roompot.
Bedoeling is om met zn allen te gaan BBQ-en op het strand. Gepakt en gezakt
dus op weg, maar als we ons willen installeren, wordt het wel heel donker, en
Jeroen merkt op de buienradar dreigend onheil. Dus terug naar de boten, en
ieder heeft dan in zijn eigen hutje gekookt/gegeten. Nadien nog wel op de
koffie bij de Goton, maar we maken het niet te laat want,
zondag
hebben we de wekker om 5 u gezet, Kurt wil de zonsopgang fotograferen, ca. 5.27
u volgens ons boekje. Hij vertrekt met het fietsje en ik ga lopen, dus 2
vliegen in één klap. Spijtig maar het is eigenlijk wel bewolkt, toch is het een
mooie ochtend, en aansluitend gaan we aan het strand ook maar meteen zwemmen.
Terug aan boord, uitgebreid ontbijt met eitjes en spekjes, we hebben nu toch
alle tijd, en dan is de bijboot aan de beurt om getest te worden. Dus fietsen
terug weg, en pompen aan de boot.
Het is ondertussen weer snikheet, en bijna geen wind te
bespeuren, we vertrekken met de stroom richting Colijnsplaat, op slechts 5,5
mijl afstand, maar toch weer een andere haven. Maar het moet op motor. Ook daar
kunnen we weer dichtbij elkaar liggen. De drukkende hitte doet ons vanzelf naar
het strandje wandelen, en daar gaan we zwemmen, met laagwater is dat wel ver
eer je kan gaan liggen, maar het water is verfrissend !
Terug in de haven nog even een bezoekje aan de Vivre, Piet
en Riet liggen hier sinds gisteren, en aansluitend is het apero-time op de
Oban. En opnieuw op het menu : BBQ en deze keer lukt het wel, we wandelen met
bbq-s, stoeltjes, handdoeken, eten, bestek, borden, vlees, kruiden en een verse pasta, naar het rode
havenhoofd van Colijn, alwaar we op een lanzarote-achtig stenenstrand (het
ziet eruit als lava) de openluchtkeukens installeren, en daarrond dus 8
stoeltjes (met dan aan de geleende stoeltjes van de Jest-crew). Het is een
mooie avond, met een uniek zicht op de Zeelandbrug Koffie aansluitend bij ons
aan boord met Inge en Erik.
Maandag heeft
Kurt opnieuw de wekker gezet om 5 u, hij heeft afgesproken met Yves om te gaan
fotograferen. Maar ik draai me nog eens om, vannacht heeft het lang geonweerd
en gebliksemd, ben er lang door wakker gebleven. Maar ook hij komt nadien terug
even slapen. Plan is om vandaag op tijd te vertrekken, zodat we onder de
Zeelandbrug kunnen, en dus een omweg via de brug besparen. We kunnen zeilen na
de Zeelandbrug, er staat een licht oostelijk windje, maar erg stabiel is die
niet. Rond 11.30 zijn we met een hele bende bij de sluis, en rond 12 u meren we
aan bij het steigerke op het Veerse Meer, vlakbij de sluis. Het duurt niet
lang, of we zijn weer aan het zwemmen, t is erg proper water. Wat rusten, en
nog een bezoekje van de Saltwater, die op weg is van Arnemuiden (clubtocht)
naar Wemeldinge. Christel is jarig vandaag, en dat hebben we blijkbaar vannacht
uitgebreid gevierd J !
Rond 17 u wordt het wel heel donker, en we besluiten om maar naar onze eigen
haven te varen, we zijn nog maar net binnen of de eerste frisse regen verfrist
ons opnieuw. We rommelen binnen en buiten op, laten de bijboot af, maar we
krijgen die vandaag toch niet droog, dus die gaat mee terug naar huis. We eten
nog aan boord, en Inge en Erik komen s avonds nog even gedag zeggen.
Het was een zomers weekend, met al echt een vakantiegevoel !
Woensdagavond 28 mei, na het werk, afspraak in de AH in
Stabroek en zo verder tot de haven. We hebben afgesproken met Jest, Fast
Forward en Saltwater om morgen naar de Belgische Kust te varen.
Op de feestdag van OHH-vaart vertrekken we rond 9 u. richting
kanaal van Walcheren, alles gaat vlot en we zijn snel bij de sluis van Veere. We
verkiezen om in Middelburg aan te meren, te wachten op Saltwater om later, om
14.45 aan te sluiten bij de blauw golf. Zo hebben we bovendien nog de tijd om
naar de stad te wandelen en te lunchen op een terraske bij de markt.
Saltwater is netjes op tijd, en op een uurtje zijn we in
Vlissingen. Jest en FF zijn dus al vertrokken. We zitten ongeveer op de
kentering als we rond 16.15 u. onze eerste zeetocht van het seizoen aanvatten.
Gelukkig hebben we deze middag de high aspect vervangen door de genua, en
hoewel er niet al te veel wind is, kunnen we toch een mooie snelheid over de
grond noteren, uiteraard dankzij de springstroom. Bij Zeebruggeis het zoals gewoonlijk
weer even kwakkelen, ook minder wind en Kurt zet de halfwinder bij. Iets na 21
u varen we Oostende binnen. Daar is het behoorlijk druk wegens Oostende voor anker. Het is laagwater, en de Antwerp
Flyer ligt bijna op zijn zij. We hebben onderweg wat kleins gegeten, ben zowaar niet zeeziek geweest, maar had wel een pilleke genomen uit voorzorg. Saltwater
ligt als vierde naast o.m. Jest, en wij meren aan bij FF.
Vrijdag, brugdag,
eerst even gaan lopen op de dijk, leuk nu er nog niet veel volk is, ik loop tot
het zwembad en terug. Ondertussen hebben ma en pa laten weten dat ze op bezoek
komen. Tegen de middag loopt het goed vol in de stad, moeilijk om een parking
te vinden dus. Even langs de stallekes en marktje wandelen, en dan in het
zonnetje in de kuip voor een middagsnack, er is wel een fris windje. Nog samen even
langs de mooie vloot gewandeld, en dan vertrekken ze alweer.
's avonds eten we samen met Christel en Stef bij ons aan
boord; Jean heeft de pastasaus van Erik "gepimpt", 't heeft ons lekker gesmaakt, de koffie nemen
we later allemaal samen.
Zaterdag hebben we geen haast, het tij loopt maar rond 14 u. Jest en FF vertrekken vroeger, hun bestemming is de Roompot, wij slechts tot
Blankenberge dus maar een kleine 10 mijl. Het is lekker zeilen en het gaat
snel, eigenlijk té snel, want als we bij BB arriveren, ligt er een hele vloot
te wachten. Blijkt dat al deze boten deelnamen aan de zeewijding en in konvooi gevaren hebben. En nu mogen we niet binnen omdat de reddingsboten een
demo aan het geven zijn in de haveningang. Saltwater wordt twee maal terug
gefloten door de politeboot .
Om 16 u. mogen de deelnemers aan de botenwijding eerst
binnen, dan de kleine sportvisserkes, en dan de gewone passanten, wij dus. We
liggen vlug in een box, dichtbij Goton en Eclipse.
We gaan op het terraske van de club een pintje drinken, het
zijn hier de laatste dagen van de jachtclub zoals die nu bestaat, en dat laat
de gemoederen niet onberoerd. We eten aan boord van de Saltwater, Christel tovert een lekker diner boven, met
tortilla, kip en sla. Aansluitend gaan we nog even naar het clubhuis: alles
moet op, en we gaan meehelpen dus, leuke bende en dj zelfs aanwezig.
Zondag vrije voormiddag, en rond 13 u. vertrekken we onder een
mooie blauwe lucht meteen met de halfwinder.
Een licht windje en een sterke tijstroom duwen ons de delta binnen en we
beslissen om Breskens aan te lopen.
Samen met Christel en Stef eten we in de jachtclub, een mooie afsluiter. Maar
ons weekend is nog niet gedaan dankzij een extra verlofdag op maandag. Tijd dus nog om te gaan joggen, tot het strandje bij de veerhaven. Als we even
rekenen wanneer de blauwe golf start vanuit vlissingen, is het nog even
spannend. We gooien los om 11.15 u, Saltwater wacht op de vloedstroom om tot Hansweert te varen. Op motor steken we de westerschelde over, en we hebben geluk
want de sluis staat open, en zo pikken we dus aan op de snelle doorgang van het
kanaal. Rond 14 u varen we de sluis van Veere binnen en op het meer is het een
maandagse rust: zalig, we meren aan op de Schutteplaat, en nemen een plonske in
een "privé-zwembad", het water is nu bijna 20 gr. Na lunch en rust, zeilen we tot Wolphaartsdijk en ruimen de boot op.
Een mooi weekend kondigt zich aan: veel zon, weinig wind,
maar onze neuzen staan richting Burghsluis ! Vrijdag gaan we uiteraard al aan
boord : we hebben met Paul en Gonda afgesproken om samen te eten, gezellig weer
bijbabbelen van de afgelopen (lange) winterperiode. We blijven in onze veranda
zitten tot middernacht.
Zaterdag willen we vroeg vertrekken, en dus zetten we de
wekker om 6u30 JAWEL !! net zo vroeg als in de week afwaske en weg om 8.15 u.,
gelijk met Alcyone en Jest. De Najade Ngataki zal dra volgen. We proberen te
zeilen als we op de Oosterschelde zijn, maar al vlug hangen de zeilen zo plat
als een vijg. Motoren dus, en tijd voor koffie en ontbijt Het is een tweetal
uur voor laagwater, en we kunnen onder de Zeelandbrug door, hoogtemeter staat
op 16.10 m. En toch, als je er bijna onder ligt, ga je bukken, stom hé !
Dan kunnen we toch zeilen, niet snel, maar dankzij de (spring)stroom
die er staat, is het heerlijk traagzeilen. Het laatste stuk is dan weer niet
meer bezeild, en verder tuffen we richting Burghsluis, langs de witte, bijna
Grieks aandoende, zandbanken die even eilandje worden. Tegen 12u30 meren we
aan. Even overleggen hoe we de andere boten gaan verdelen over deze steiger, dat
lukt zo ongeveer naar ons goesting, tja helemaal privé kan ook niet in zon druk
bezochte haven.
Na een kleine jogging gaan we zwemmen bij het strandje, nog
fris natuurlijk, maar we kunnen er toch al even in blijven. Op enkele boten
begint de lokroep van het aperitief al ondertussen is iedereen gearriveerd, we
zijn met 7 boten op dit Clockhuys & Bruesselmans-treffen. En niet te
vergeten ; op tijd de bestelde kreeften gaan halen ! Het is voor het eerst dat
we de kreeft in de kuip kunnen oppeuzelen en daarvoor nemen we de tijd. Een
hele onderneming natuurlijk met vier op een klein tafeltje kreeft en salade en
brood en een sausje en een glas maar met een beetje geduld en veel goesting in
de beestjes lukt dat wonderwel
En dan de verrassing van Kapp Linné en Najade Ngataki : de
échte Scrappino van het Vispaleis als dessert op de steiger : met vanille-ijs,
vodka, en prosecco en dan nog muziek, kortom een echt steigerfeestje tot rond
middernacht, dan was alles op !
Zondag waren we weer op tijd wakker, ca. 7 uur was Kurt al
gaan wandelen, en dan een ontspannen voormmiddag, want we moeten zeker niet te
vroeg weg. Ik ga nog joggen met Gwen, en aansluitend nog eens zwemmen met Kurt,
vandaag veel warmer al dan gisteren, lekker int water. Océane is al vroeg
vertrokken, Marc ging duiken en moet dus ook rekening houden met het tij. Wij vertrekken
pas rond 14 u, met Jest, Alcyone, Kapp Linné en Najade Ngataki; Saltwater
vertrok ook wat vroeger. Het is bakken en braden aan boord : badpakkenweer dus,
en die dagen komen niet zo vaak voor. We kunnen weer onder de Zeelandbrug door,
dus weer tijd gespaard, en vanaf dan is het lekker zeilen tot aan de
Zandkreeksluis. Rond 17u30 meren we aan in Wdijk, alles oprommelen en nog een
hapje eten aan de picknicktafel van de WSVW
Dit weekend hadden we afgesproken dat Mirella en Patrick, Rama en Nando zouden komen logeren en mee zeilen : niet dus ! Al sinds het begin van de week sprak men over wind, véél wind en windvlagen en regen... en dat hebben we gekegen !
Vrijdagavond gaan we na een etentje in Stabroek toch aan boord slapen, maar dus zonder ons bezoek. Zaterdag even een uitstap naar de markt in Goes, en nog enkele boodschappen in de stad, mét de auto wel te verstaan. Niemand vertrekt met de boot, terecht want het wakkert nog steeds aan. 's avonds worden we uitgenodigd voor een pastadiner op de FastForward, en ook daar is het "schudden en beven" aan boord, tot ca. 45 kn in de vlagen naar het schijnt. Maar goed, we liggen veilig en gezellig in de haven.
Zondag nog steeds vliegende storm, en na het ontbijt gaat het voor ons richting Schoten...
Woensdagavond vertrekken
we vanuit Schoten richting boot. We laden de auto uit en de boot vol, en
ontvangen Marc en Annick en ook Inge en Erik. Vertrekken zit er niet meer in,
hoewel onze vrienden in het Goese Sas dat nog wel verwacht hadden. De meteo
wordt nog even bekeken... Tja, de Belgische kust is wellicht nog niet voor dit
weekend.
Donderdagochtend is
het fris en nevelig, maar de zon doet haar best. We vertrekken op motor met de
Najade Ngataki tot de sluis, direct versast en de Oosterschelde op. Ook daar:
geen of te zwakke wind. We varen dus richting Bruinisse, bij de
Grevelingensluis is het nog rustig, voornamelijk Belgen want hier in NL is het
een gewone weekdag. We meren aan na de verrassing voor onze lunch, en kort
daarna arriveert de Kapp Linné ook. Kort overleg over de bestemming: dat wordt
Ouddorp vandaag. Ondertussen is het mooi zonnig, we hijsen de zeilen en zetten
noordelijke koersen. Snel gaat het niet, en uiteindelijk moet toch weer even de
motor aan.
In Ouddorp leggen we ons aan de passantensteiger, Annick
moet dringend douchen, en wij verbroederen in de kuip van de Kapp Linné. De
opstappers Hilde en Dirk zijn aangekomen en de dames rijden met de auto naar
restaurant Het vispaleis. Op het menu: onbeperkt sliptongetjes en we laten ons
daartoe verleiden... Na een goed gevulde vissoep komen de tongetjes op het
bord. De 3 geserveerde exemplaren zijn eigenlijk voldoende, toch nog enkele
bijgevraagd. Het was een zeer gezellige avond.
Vrijdag kondigt
zich zoals verwacht zeer winderig aan. Na het ontbijt, de hamvraag: gaan zeilen
of niet? Na wat overwegingen organiseren we het zo dat Kapp Linné en Balena
vertrekken naar Brouwershaven, ruime wind en enkel op het fokje, het gaat snel.
Najade Ngataki blijft standby in Ouddorp, mét de sleutel van Dirks auto, in het
geval we niet retour komen. In Brouwershaven meren we in het centrum aan, voor
de lunch bij ons aan boord, en aansluitend een wandeling en bezoek aan de
vishandel. En dan retour naar Ouddorp, nu onze bestemming in de wind dus. Kapp
Linné vaart met opstappers en Charlotte op motor, wij hebben 2 reven in
grootzeil en ook de high aspect wordt gereefd. Best pittig natuurlijk, een
eerste rak opkruisend, heel wat buiswater over en lekker schuin; nadien dankzij
de keuze voor een ommeweg, is ons doel scherp bezeild. Even later dan Kapp
Linné meren we aan in Ouddorp. Het was een leuke trip. Het waait nog stevig
door, maar we kunnen allemaal samen nog aan de openluchtclubtafel aanschuiven
voor een drankje en dan vertrekken Hilde en Dirk naar huis. We improviseren ons
diner: Annick bereidt een Thaise mieschotel, en ik maak verse ratatouille met
speltpasta. We zitten tot laat in de kuip, wel onder onze nieuwe tent. Bij enkele whiskys
worden beloftes gemaakt
Zaterdag: ontbijt
en briefing: eerst een stop in port Zélande, kwestie van een
"weddenschap"... !? We zeilen de enkele mijlen op fok, meren aan en
wachten... Ja hoor: Annick lukt in haar opzet mede dankzij een uitgekiend
scenario .
Dan zeilen we verder tot de werkhaven van Bommenede. Ook vanavond
een gezellig treffen voor het diner, nu op de Kapp Linné, met Zeeuwse vissoep en pasta all'improvista.
Meer moet dat niet zijn.
Zondag, een zeer
zonnige, toch frisse dag. We zeilen op halfwinder richting sluis, maar wegens
zo weinig wind, starten we na een uurtje toch de motor. We worden geschut, en
dan vatten Annick en Marc hun retour aan. Luc en Inès en wij hebben nog een
extra dag, we varen dus verder en lopen st. Annaland aan. Eerst een vieruurtje
en dan nog een klusje: ik wax de kuip, dat was er nog niet van gekomen, en Kurt
gaat bij Luc de winches servicen. Dîner in rest. Buutengaets, zoals steeds zeer
smakelijk, met een onverwachte "pauze" van 2 minuten wegens de
dodenherdenking. Dat zullen we vanaf nu nooit meer vergeten.
Maandag is de zon
opnieuw de hele dag van de partij. En daarop volgt een perfecte zeildag, 3 tot
4 bft, zo mag het altijd zijn. Het hele traject tot Wolphaartsdijk bezeild. We
varen tijdig binnen en poetsen de boot: zout (buiten) en stof (binnen) moeten
eraan geloven. En met nog een eenvoudige Luikse salade sluiten we deze leuke
vijfdaagse af...
Vrijdagavond eerst even langs bij Jos Boone: na gepruts met ons toilet, gelijk beslist om een nieuwe te plaatsen. We stappen over van een RM69 sealock naar Jabsco. Een fikse hagelbui op ons dak, en nadien terug "warm". In Middelburg zien we Koningsdag al aangekondigd met oranje water spuitende fonteinen !
In Wolphaartsdijk zitten we net in de kuip als De Jong onze kuiptent komt installeren ! Dat komt goed uit, zo kunnen we nog de hele avond "beschut" buiten zitten. Annick en Marc komen ons vervoegen, en zo is het vlug middernacht.
Zaterdag vertrekken we even na 10 u voor een korte zeiltocht, alles enkel op het fokje, tot het Goese Sas. Even een stop bij Ines en Luc, korte lunch en dan verder, de brug in het centrum van 15 u halen we niet, dus wachten we op die van 17 u. Ondertussen is plaatst Kurt het toilet, en bezoek ik de Praxis. We meren af in de gezellige museumhaven De Werf. Kurt neemt de eerste winch onder handen : onze winches hebben dringend nood aan een servicebeurt, je hoort ons op een km afkomen als we aan 't opkruisen zijn :). 's avonds gaan we wandelen en uit eten in Goes. De feestdrukte is wat geluwd, veel oranje kostuums natuurlijk nog...
Zondag nog wat poetsen en dan is ook de andere winch aan de beurt. Het is vandaag koopzondag en rond de middag gaan we nog enkele boodschappen doen. Maar we houden de klok in het oog, want we willen nu wel de brugopening om 15 u hebben. Zo varen we rustig tot Wilhelminadorp, even vastgelopen, omdat we uiterst stuurboord moesten aanhouden omdat er een groot binnenschip binnenvoer, en dat was in een zeer smal gedeelte van het kanaal. We geraakten snel los, maar het was toch even "stressy". Op de Oosterschelde, zeer rustig zeilend, niet te veel wind, gelukkig tij mee zodat we hier niet moesten motoren. We blijven nog eten aan boord, en vertrekken pas na 21 u naar huis.