|
Donderdagavond/nacht streek het heldenteam neer in Champagney, een
vredig dorpje in de Vogezen dat als startplaats fungeert voor de jaarlijkse 3
Ballons cyclo. De helden voelden zich vermoeid na een drukke werkweek en er werd dan
ook snel onder de wol gekropen in de plaatselijke B&B Clos Fleuri. Clos Fleuri kenmerkt zich door een aparte decoratie dito inrichting en
een vrij stroeve gastheer met autistische trekjes desalniettemin kunnen we deze
B&B aanraden als het gaat om prijs/kwaliteit.
Vrijdagochtend werd er vroeg opgestaan en aan de gezamenlijke
ontbijttafel deed ATC zich duchtig tegoed aan kaas , stokbrood , huisgemaakt rozijenbrood
en confituur en werd ook kennisgemaakt met onze medebewoners Benny en Ludo,
twee el sympaticos op leeftijd van
een superieur soort!Na het ochtendtafereel werd er naar de start gereden om de nummers op te
halen, er werd nog een klein verkenningritje georganiseerd op La planche des
belles filles en werd er volop aan de fietsen gesleuteld om deze klaar te
stomen voor de grote dag. Ik verkoos carbonnen wielen van VA_CORSE gezien de
zonnige dag die meteofrance.fr voorspelde voor de dag erna. Uiteraard was de
carboloading ook weer van de partij en werd er duchtig pasta en pannekoeken
gegeten bij de plaatselijke Italiaan. Zelfs gerenommeerd Veltec rijder Geert
Plancke verkoos dit etablissement. Ja hoor , de helden zaten weer op het juiste
adres.
Zaterdag 11/06/2011 5.15 am,
Stijn vond het nodig om zn medebewoners Matsu Matsu en Jokke wakker te
maken en spontaan zn koolhydraten peil aan te vullen. We zullen het de kopman
maar vergeven want op deze grote dag kon dit wel eens van pas komen. Wanneer we naar buiten keken bleek meteofrance.fr toch niet echt de correcte weersvoorspellingen
doorgegeven te hebben. Donkere wolken beheersten namelijk Champagney en toen
onze gastvrouw de pasta opdiende vielen dikke regendruppels neer op het
terras
een kleine ramp want met
carbonnen velgen in regenweer rijden leek mij niet echt de ideale situatie. Dan
maar snel de wielen en remblokken vervangen, maar veel tijd was er niet met als
gevolg dat ik als allerlaatste aansloot op de startgrid. Een inhaalrace kon
beginnen, die al na 500m werd gestaakt door voet aan de grond te zetten vemits
een lompe stoot zich vastreed op de spoorwegovergang van Champagney. De eerste 18 km werd al slalommend
afgelegd tegen dik 40km/u, om vervolgens met opgeblazen beentjes te beginnen
aan de Ballon de Servance. Dit is een zeer onregelmatige klim die een dikke
15km lang is. Onderweg kwam ik helden Wim, Rik en Matthias tegen die ergens vooraan waren gestart. In de smalle en
hobbelige afdaling van de Servance
verloor ik mn drinkbus inclusief bidonhouder, niet echt een goede timing met
nog 170km voor de boeg. Er zat niks anders op dan naar omhoog rijden en deze
terug op te pikken en in mn achterzak te stoppen. Na deze gevaarlijke afdaling werd koers gezet
riching het tweeluik Col dOderen en Col de Bramont, twee mooi glooiende
lopers. Ik reed van groepje nr groepje en kwam met een goed gevoel boven op de
Bramont. Maar het venijn zat hem in de
korte afdaling die gevolgd werd door nog een pittige klim via route des
Américains naar de Grand Ballon. De drinkbus was ondertussen reeds enkele
malen uit mijn acherzak gedonderd en ik besloot ze dan maar achter te laten
boven op de routes Américains. Boven op de Grand Ballon halverwege race ( 3u45
gereden ) en een kleine 3000hm verder werden toch de eerste tekenen van
vermoeidheid geconstateerd. Vlug even de drinkbus opvullen en een vleugje olie
aan de ketting gesmeerd ( blijkbaar iets te heftig ontvet de dag ervoor ) en de
afdaling tot aan de voet van Col de Hundsdruck kon beginnen. Ook een lastige
klim van een 7 tal km met af en toe stijgingspercentages boven 15%. De afdaling gaf ik volle gas door , maar dit
bleek niet echt de juiste keuze want vanaf Masevaux tot de voet van de volgende
Ballon dAlsace bleken nog 20 heel vervelende kilometers te zijn die ik
helemaal alleen aflegde met een vervelende tegenwind. Aan de voet van de Alsace
was het dan ook temporiseren en het juiste ritme zoeken wat me maar met moeite
lukte, de top werd dan ook op gejuich onthaald.
Na de supersnelle afdaling ging het over een golvend parcours richting
Champagney tot aan de voet van de slotklim La planche des belles filles. Ik
zat in een goede groep en tegen een snel tempo deze laatste tussenstrook tot
aan de slotklim. Mn Garmin vertelde me dat ik reeds 7u15 onderweg was en dus
een tijd onder de 8u was zonder twijfel mogelijk. Ik ging dan ook goed van
start op de eerste km van La planche,
maar een kilometer later ontving ik een klop van de hamer die me nog
maar zelden is overkomen. Geen poot kwam
ik vooruit en een suikerklop van jewelste, een gelleke zou hier soelaas kunnen
brengen maar mn achterzakken waren leeg
was het de zwarte kat waar ik 15 kilometer eerder
over reed of Murphy die toesloeg , ik weet het niet , maar zwalpend reed ik
naar boven om uiteindelijk af te klokken op 8u05 aan de eindmeet. Goud was wel
ruim binnen, maar mijn doelstelling, onder de 8u blijven bleek net niet
gelukt te zijn.
|
