Namijmeringen dus...

·         Héérlijk om terug te keren naar NY, er valt altijd iets nieuws te ontdekken en als je je ergens op een bankje of terrasje neervlijt, hoef je je geen seconde te vervelen, er is veel teveel te zien en te genieten.

·         De parken zijn échte oases van rust, kalmte, groen en frisse lucht, en nu zeker, nu er absoluut niet meer mag gerookt worden! Central Park behoeft geen krans meer, maar Bryant is één van onze favorieten in de stad (en daar zit die ginger margarita ook een piepklein beetje voor iets tussen!! (www.bryantpark.org)

·         Ongelofelijk hoe veel mensen er een tatoeage hebben!

·         Ongelofelijk hoe weinig mensen er nog roken! 
·         Century 21 is echt wel de shopping place to be voor koopjes!( www.c21stores.com)

·         Volgende keer moeten we onze shopping nog wat beter voorbereiden...

·         Onze favoriete stadsdelen zijn Greenwich Village en SoHo, zonder enige twijfel!( www.nycgv.com en www.sohonyc.com )

·         We hadden hele toffe hotels, maar het laatste was echt prijs/kwaliteit de max! Vooral de hele goeie ligging vlakbij de subway en het dakterras waren pluspunten!( www.hamptoninn.com)

·         Het kan heel goed zijn dat er betere cupcakes te vinden zijn, maar wij vonden die van Sweet Revenge echt superjummie, zonder het vulling-uit-tanden-snokkend-zoet dat je overal treft!

(www.sweetrevengenyc.com)      

·           Deze keer hebben we heel veel gewandeld, leuke wandelingen uit de 100% New York-gids die echt een aanrader is! (www.100procentreisgidsen.com)

·           Heerlijk die gourmet-zaken waar je voor niet al teveel geld, lekker en gezond eten kan uithalen, bijvoorbeeld bij Gourmet Garage in Broome Street @Mercer street (www.gourmetgarage.com) en je kan het dan lekker opsmikkelen op het bankje tegen de zaak of ergens in een park.

·           Wij hadden héél veel geluk met stralend weer, 10 dagen lang, vandaar dat we weer eens geen enkel museum hebben gedaan, het zou zonde geweest zijn van de mooie dag buiten!

·           Boston krijgt ook enkel superlatieven, niet enkel voor het toffe, lichtjes gedateerde maar piekfijn onderhouden Omni Parker House (www.omnihotels.com) maar vooral omdat het een zalige stad is waar alles op loopafstand ligt (behalve dan de Harvard University!!!) en omdat de gejaagde “buzz” van NY er niet heerst!

·           Jammer voor de gemiste walvissen, maar die komen we dan nog wel eens een andere keer bekijken!

·           Reizen met de trein is in Amerika zeker zo comfortabel als het vliegtuig en was bij ons echt een meevaller! En als je een goeie loper en elleboogwerker bent, zit je zeker safe!

·           Als je iets ziet en je wil het kopen, metéén doen! Niet wachten tot een volgende kans, want soms komt die niet meer!

Dingen die we zeker nog eens moeten doen: een aperitiefje drinken op het dak van het Gansevoort hotel en dan celebs spotten, de ferry nemen naar Staten Island, een wandeling doen langs de kaden in New Jersey, een kijkje gaan nemen in Hoboken, makkelijk te bereiken via de PATH-trein, een theatervoorstelling bekijken, het Metropolitan Museum bezoeken, in Central Park de bronzen standbeelden van Alice in Wonderland gaan zoeken, nóg eens over Brooklyn Bridge by night wandelen, de High Line verder wandelen want we konden maar tot amper halfweg omdat ze nog aan het werken waren, eens tijd genoeg nemen om in Century 21 te gaan shoppen...

Tjah...die Big Apple zit echt wel goed vastgebeiteld in ons hart! We gaan zeker nog eens terug! Want wat een zalige stad is dit!! En je hoort ons niet klagen over het goeie weer, maar veel heter mocht het niet worden, want ik denk dat het dan een Finse sauna in het enorm wordt, en dat je dan nog eens extra wordt ondergedompeld in geuren en walmen en of je daar nu op zit te wachten?

Maar dit is echt een stad waar alles kan, alles mag en waar mensen ook alles gewoon zijn! Het is een kleurige, multiculturele en multireligieuze smeltkroes en dat maakt het zo interessant! Ieder doet zijn eigen ding, ieder probeert er op zijn beste te leven en iets te maken van zijn leven. Ik denk dat het niet makkelijk is om te overleven in NY, tenzij je een goedbetaalde job hebt.  En echt willen wonen...dat liever niet (hoewel, als ze mij een huis in the Village aanbieden, zeg ik niet nee!  ) want de rust en de kalmte en het vogelgekweel van ons eigenste tuintje is ons toch nog dierbaarder!

Allemaal, bedankt om deze blog te lezen! Jullie commentaar is altijd welkom!

Tot een volgende keer!

Marc & Ann

05-06-2011 om 19:04 geschreven door Ann & Marc  

Donderdag 2/6/2011

We zijn heerlijk gaan eten in the Mercer kitchen ( www.mercerhotel.com ), eerst een cava-tje gedronken en Marc een margarita op basis van gember, nadien had Marc kabeljauw op een bedje van groenten waaronder asperges, champignons, ui en nog mashed potatoes erbij, lekker en heb ik een sù-hùperlekkere hamburger met heerlijke frietjes gesmikkeld. De cappuccino nadien heeft mij een beetje de das omgedaan: ik heb nogal slecht geslapen, dan weer te warm, dan weer wat maagpijn, en waarschijnlijk ook een bitje reis-stress. Debiel, want we hebben meer dan genoeg tijd!

Vanmorgen (!) ontdekt dat we eigenlijk een hotel hadden met ontbijt inbegrepen, ahum! Dus moesten we dat eens proberen hé en ik heb zowaar een ronde wafel gebakken! Gedeeld met Marc en stroop erover, was ok, maar een halve was meer dan genoeg. Het vers fruit vonden we een beetje bweurrek, bitje overrijp en eigenlijk niet lekker, maar we zijn niet moeilijk ;o)  Ik heb een havermoutpapje gegeten: beetje melk opgewarmd, havermout erbij en knal! Alle vullingen uit je tanden! In ALLES foeffelen ze hier suiker! Het is echt geen wonder dat hier zoveel dikkerds zijn! Ook als je gezond wil eten, moet je dubbel en dik uit je doppen kijken want voor je het weet heb je lepels suiker binnen, ook al doe je je best om dat wat te vermijden. Soit, het was dus niet zo’n ramp dat we dit ontbijt al twee dagen gemist hadden :o)

Nadien hebben we alles klaargemaakt om te vertrekken: uitgecheckt, zakken in bewaring gegeven, en dan nog even een laatste wandeling door SoHo….ààààhhhhh! diepe zucht. Het weer is vandaag een pak “luchtiger” dan gisteren: het is warm, zonnig, maar droog en dus veel beter uit te houden dan die kleffe warmte die er gisteren hing! Nog wat langs de winkels in Broadway gekuierd, de New Yorkse sfeer nog wat opgesnuffeld, lekkere springrolls gegeten op het bankje bij Garage Gourmet in Broome street (dat kenden we nog van vorige keer en is altijd lekker!) Ondertussen wat mensjes gekeken en …OMG! Kwam daar ineens een kreatuur voorbijgetrippeld (ik kan het niet anders noemen) we denken dat het een man was, maar dan toch ene die héééééél graag vrouw zou willen zijn, op enorme stelten van hakken en een hele spannende gouden(!!) broek! De derrière werd wulps geschud, de heupjes van links naar rechts gegooid, en gelukkig dat zijn/een vriend ernaast liep om deze diva af en toe wat te ondersteunen! Woehoe!!  Knap eigenlijk,want je moet het maar durven! Jammer genoeg was hij ook “gezegend” met nogal een stevige baardgroei, niet echt een zacht vrouwelijk perzikvelleke! Maar hey, daar kan je niet meer aan beoordelen of iemand man of vrouw is, want gisteren werd ik in de boekwinkel te woord gestaan door een jonge vrouw met een donzig, ravenzwart, fluffig pelske op de wangen, richting hals…sèxy!

Stilaan teruggewandeld naar het hotel, een jeans aangetrokken, alle zakken bij elkaar gegrabbeld en richting JFK gegaan.  We waren dik op tijd vertrokken, zo rond half twee, de metro was achter de hoek van het hotel (trouwens: een kei en keigoed hotel! En dichtbij metro en boenk in SoHo, dus ideaal!!) en we moesten zelfs niet overstappen! We hebben er zo’n 45 minuten over gedaan, dan nog de airtrain in richting de luchthaven (da’s ook altijd een staaltje van hoffelijkheid en respect! Jongens!) en tegen half vier waren we er! Dus eigenlijk niet eens zooooveel te vroeg als je bedenkt dat we om zes uur vliegen en rond half zes dus boarden. De security check ging niet zo heel vlot, maar kom  we hadden tijd zodus…

03-06-2011 om 00:00 geschreven door Ann & Marc  

Okee, de beste pizza van New York, of toch van Brooklyn…bwah, kweetet toch zo niet hoor! De verwachtingen waren hoog gespannen, en nog hoger toen bleek dat we in de rij (!!) moesten gaan staan tot er een tafeltje vrij kwam. Na zo’n dik halfuurke was het aan ons, we werden naast onze buren gewurmd, met halfweg de tafel zo’n verhoogje, waar dus de pizza zou op komen. Je kon een maat van pizza kiezen (6 slices of 8 slices) en wij waren voorzienig genoeg om de small te kiezen, je kan nog wat toppings aan 2$ de topping (pepperoni, kappers, gedroogde tomaten, ajuin, champignons,…) allee, wij hebben de zwikzwak die we hiernaast vermeldden erop laten kappen. En toen arriveerde hij dus…hmjah…niet slecht, maar wij kennen een pizzabakker in de Anselmostraat (ons aller La Grappa) die hier miljonair zou kunnen worden, met twee vingers in de neus!!! Allee, hij was niet slècht hé, maar tja, aangezien de verwachtingen zo hoog waren…ik denk zelfs dat onze pizza twee jaar geleden een beetje verder aan de brug lekkerder was. Soit, weeral een ervaring erbij zie! Het was in elk geval vechten om die pizza met zijn 6 slices binnen te krijgen, en toen zagen we een koppel, allebei van het type gespierde stylo, die ELK een pizza bestelden!! Ik weet niet of ze die hebben opgekregen, maar dit is Amerika hé, dus een doggy bag is snel meegekregen en dan heb je er nog een dagje plezier van (smaakt dan waarschijnlijk wel als rubberen sjik, maar soit!)

Na ons dineetje, zijn we gezellig over Brooklyn bridge gewandeld en heb ik ons allebei eens in de arm geknepen, zachtjes “in New York!!” zingend. Alicia Keys’ oren zullen weeral geteut hebben! Hier liepen we dan, wij twee Belgskes, op een warme zomeravond, over Brooklyn Bridge, te kijken naar de lichtjes van de skyline van Manhattan en de rest van New York.

Dit klinkt misschien heel melig, maar wij zijn twee zondagskinderen: een reis naar the big Apple en Boston en dan tien dagen stralend weer!!! Zalig toch!

Vanmorgen opgestaan met een drommig vergezicht, de eerste dag dat de hemel niet stralend blauw was, maar warm was het des te meer! Het was echt dodelijk heet de hele dag en dan wil je eigenlijk niet in een stad rondlopen.Elke keer als je buiten kwam, was het of ze je een hete doek op je hoofd gooiden! Dus binnen de kortste keren zweet tussen de billen en okselvijvers en een klef velleke! Heerlijk toch! Maar je hoort ons niet klagen hoor, beter dat dan regen! Eerst de innerlijke mens wat versterkt in Bari, een Italiaans-achtig ontbijtplekje waar ik een granola en Marc een garden omelette hebben verorberd, onderwijl mensjes kijkend en situaties beschrijvend vanachter het raam waar jachtig en jagend New York voorbijsjeesde.

Vandaag was zowat ons “afwerken van het shopping lijstje”. Jongens! Deze stad veroorzaakt stress, want hier is zoooooooooveel te kopen, en het is ook wel goedkoper dan bij ons en dat hebben we ook nog efkes nodig en… pfffff!  Anderzijds zou het zonde zijn als je hier enkel kwam om te shoppen, de stad heeft zoveel meer te bieden! We hebben daarom ook algauw nog een wandeling uit 100% New York meegepikt en zo kwamen we ook weer langs mooie gebouwen. Want het moet echt wel gezegd: New York heeft pràchtige gebouwen en dan spreek ik niet over de gigantische wolkenkrabbers van staal en glas, maar over de juweeltjes die her en der verstopt liggen, zoals the Singer Building, waar nu Mango in huist, maar ook heel veel gotische huizen, art nouveau, en nog zowat stijlen waar ik niet zo direct op kan komen. Het enige wat je moet doen is niet enkel opzij van je kijken, naar waar de winkels zijn, maar vooral heel veel omhoog turen, want er zitten daar mooie dingen tussen…jawadde!

Ondertussen was het zo bloedheet, dat we soms gewoon een winkel binnenliepen om even af te koelen, die airco’s doen hier overuren!  We gingen ook nog “even” langs Abercrombie & Fitch…jongens! Stond daar toch wel een rij aan te schuiven om binnen te mogen zeker?! OM GELD UIT TE GEVEN HE !? allee, soit, wij dus ook… Maar het ging heel goed vooruit en na weeral een beeld van een man-met-sexy-sixpack gepasseerd te zijn gingen we dus op jacht. Zag ik daar een heel mooi T-shirt, dus ik vraag waar ik het kon vinden. Zegt die beauty: “euh, ik ben bang dat die uitverkocht zijn!” waarop ik: “waarom staat het hier dan nog gepresenteerd?” Hij :” good question” gevolgd door “blank look” . Zie hé, dààr word ik dus nijdig van en ik heb echt het idee dat je om bij A&F te werken gewoon ofwel knap en gespierd moet zijn ofwel mager en goed met je heupen kunnen draaien en in de weg staan aan de trappen! ’t Is duidelijk, er moet enkel licht branden en dat mag een vree schriel en mager peerke zijn, er hoeft niet persé iemand thuis te zijn!! DUUUHHH!!!

Na A&F zijn we  naar Hollister gegaan (www.hollisterco.com), de goedkopere versie van A&F, en …OMG!! Alles wat in A&F hangt, hangt hier ook maar minstens 10$ goedkoper!! Er staat natuurlijk geen schattige eland op, maar voor de rest is alles hetzelfde: luide muziek, winkel is heel gelijkaardig, stukken zijn gewoon krèk hetzelfde, logo is een soortement van zwevende vogel, dus ja…minder tot de verbeelding sprekend dan een eland. Kennelijk komt er een Hollister in Waasland Shopping Center en in Wijnegem, maar de prijzen zullen wel licht gepeperd zijn.Of dit echt de nieuwe hype gaat worden, is maar de vraag, maar dat zien we dan wel weer.

Stilaan begon onze eland, euh beer te grollen dus gingen we op zoek naar eten. Dat hebben we gevonden onder de vorm van een lekker zelf samen te stellen slaatje, dat we gezellig hebben verhapsjakt in Bryant Park (www.bryantpark.org) Altijd gezellig om weer hier te komen, deze keer mochten de mensen wel weer op het gras zitten, dus dat maakte het nog een tikje gezelliger dan vorige week (toen moest het gras nog groeien en was het “keep off”)

Ondertussen was er een stevige bries komen opzetten, die voorspelde niet veel goeds, maar het regent nog steeds niet, dus waarschijnlijk is het veel geblaat en weinig wol, en hopelijk kan het stevig windje de “doeffigheid” wat wegkrijgen.

Oh ja, Marc en ik waren echt cupcake-maagden (ja, ik weet het, niet te begrijpen hé!) maar dat behoort nu tot de verleden tijd, in “Sweet Revenge” aan 62, Carmine Street (www.sweetrevengenyc.com) hebben we ons laten verleiden tot het verorberen van een cupcake met een Sauvignon Blanc. Juuuuuuuhùùùùùm! En tijdens happy hour kan je dit doen voor slechts 10$. Marc had een cupcake Crimson and Cream,  Raspberry Red Velvet Cake with Cream Cheese Frosting , op basis van aardbeien, met een zachte binnenkant en een heerlijk bovenlaagje met kaneel en nog iets en ik had een “Dirty”, met donkere chocolade en chocolade truffel frosting met daarbovenop(!) nog wat bittere chocoladepoeder. Jongenslievendeugd!!! LEKKEUEUEUEURRR!! En het paste supergoed bij het wijntje.

Nadien maar naar het hotel geteend, en daar zitten we nu, op het terras met in de ijsemmer de zalige fles Shiraz (Craneford- Vintage 2008 van South Australia) die we van Michèle gekregen hebben. Vergezeld van het constante buzzen van de airco en het getoeter van auto’s die de Holland Tunnel doorwillen richting New Jersey (vergelijk het met de Kennedy tunnel in het midden van de stad). En nu komt er zopas godmiljaar nog iemand die geweldige atmosfeer, de frisse New Yorkse geur, 19 hoog (bijna in de stratosfeer dus) nog algauw even zit te verpesten met een sigaret!! Hoe is het God’s mogelijk?!

Tijd dus om af te sluiten, pc dicht en een zalige verfrissende douche te nemen, al het zweet van vandaag af te spoelen en een tof restaurantje te vinden voor het avondeten.

Nadien rugzak intassen en alles klaarzetten voor onze terugkeer naar ons eigenste stekje in Kontich…met gemengde gevoelens: dit is zo’n zalige stad, zoveel te beleven, zoveel te kopen,zoveel te doen en zoveel te zien en..en….en…. maar het zal deugd doen om ook eens op ons terras te zitten, te genieten van de rust en de kalmte zonder het constante gezoem dat hier eigenlijk overal heerst…

02-06-2011 om 01:10 geschreven door Ann & Marc  

Dinsdag 31/05/2011

Onze voetzoolkes hebben het weer mogen kunnen vandaag!! Na wat gefotter door aan de foute kant de metro in te duiken (en dus alleen maar Uptown te kunnen rijden ipv Downtown) kwamen we dan toch op de bestemming aan: South Ferry, alwaar we een mooi zicht hadden, zij het wat van ver, van Lady Liberty! Toen we Battery Park uitkwamen, kwam er een heel bataljon soldaten voorbij gemarcheerd, luid weetikveelwat skanderend en genietend van het applaus en het gejuich en het aangemoedig dat hun aanwezigheid veroorzaakte. Want het moet toch echt gezegd: de Amerikanen zijn toch echt wel heel vaderlandslievend! Overal hangen Amerikaanse vlaggen, zoiets kan je je in België nauwelijks of niet voorstellen!  Vorige week was het hier Navy Fleet Week en toen werd de stad overspoeld met mariniers, die in spierwitte kostuums flaneerden door de straten. Wij werden zelfs door ene aangesproken om met hem op de foto te gaan!! Tis dat we zelf zo’n filmsterren zijn hé!

Ergens in het Financial District zijn we in een sjiek koffiebarke gaan ontbijten: youghurt met granola (nog zoiets dat ze bij ons eigenlijk niet kennen, ze kennen enkel het meer bedroevende muesli, wat er eigenlijk nog niet aan kan tippen!)

En verder langs Wall Street, Stone Street, Church Street,…met even (?!) een stop in Century 21, maar als het zo heet is buiten, dan heb je eigenlijk niet zoveel zin in shoppen, en al zeker niet om een half uur aan te schuiven om iets te passen, dus waren we vrij snel terug buiten.

Even binnengesprongen in St.Paul’s Chapel, vlak bij Ground Zero, alwaar  er allemaal memorabilia stonden van de gebeurtenissen van 11/9.  Marc vond het vrij cynisch dat “9/11” eigenlijk ook het algemene alarmnummer is van Amerika: 911…

Het doet je toch iets hoor, als je zo al die foto’s ziet, van verongelukte en vermiste mensen! Het moet nogal wat geweest zijn, dat kunnen we ons niet voorstellen, maar als je hier zo tussen die wolkenkrabbers staat, dan kan je je toch wel iets bedenken bij het feit dat het zo’n massavernietiging was met chaos alom! Want je kan in die straten niet weg hé!... Te gruwelijk voor woorden!

Nu verrijst er stilaan een nieuwe toren op Ground Zero en zijn ze al aardig aan het opschieten met Ground Zero Memorial. Tegen volgende keer dat we hier zijn, staat die “pin” er waarschijnlijk!

Dan verder via Chinatown…jongenslievendeugd! Het lijkt écht alsof je in China bent hé! Met spugende Chinezen inclusief! via Bayardstreet langs de Ice cream factory www.cinatownicecreamfactory.com. Volgens onze gids zouden ze hier de lekkerste ijsje hebben en ik moet toegeven het rodebonenijs kun je nergens anders lekkerder vinden als je het al ergens anders vindt. Meer en meer breidt Chinatown zich uit, ten nadele van Little Italy dat nog maar een paar straten telt. Op één ervan was er commotie: een troep bijen/wespen had bezit genomen van een brievenbus (da’s hier zo’n groot, blauw, vuilnisbakachtig ding) en die beestjes werden nu door twee mannen in imker-vermomming verwijderd. Allee, ’t is te zeggen, ik denk dat dat wel de bedoeling was, maar die gasten stonden daar maar te draddelen…

Nog een stukje door Soho gelopen, toch wel één van mijn persoonlijke favorieten hoor! En toen waren we reeds aan het hotel. Op het negentiende is er een klein dakterras, jammer genoeg heb je geen 360° zicht en staat er een airco uitgang méér dan het beste van zichzelf te geven, maar het is toch gezellig zitten. Daar heb ik net wat kaartjes geschreven, want die waren we voordien nog nauwelijks tegengekomen onder het genot (??) van een Budweiser (ik) en een Becks (Marc)

Mijn betere helft neemt nu een deugddoend doucheke om het zweet van een dag stappen en vooral de vermoeidheid van het vege lijf te spoelen.

Hopelijk blijven er niet teveel geuren, die we her en der opsnuiven, aan ons lijf plakken, want met deze hitte is het op sommige plekken toch niet zo heel lekker toeven! Vooral de metro, die begint nu op sommige plaatsen toch wel danig naar urine (lees: en sorry voor het mottige woord, maar het zegt alles: ZEIK) te ruiken. Bweurrek!  Op die geurmomenten wenste je dat je er putteke winter was, maar voor de rest hoor je ons niet klagen! Wie had dat kunnen dromen, dat we zo’n zalig tropisch weerke hier zouden hebben? Héérlijk!

01-06-2011 om 00:32 geschreven door Ann & Marc  

 We zijn nog maar eens naar Feanel’s Market geweest (of zoiets) alwaar alle leven zich lijkt af te spelen de laatste dagen, en daar nog even gauw een spurtje gedaan naar de American Eagle Outfitters en dan neergekwakt bij Wagamama, met een heerlijke cocktail (gember voor mij, mango voor Marc) en dumplings en noedels. Juhum! Lekker!

Daarna rustigjes naar het hotel gekuierd, het was een zware dag, vooral voor onze voetjes en onze kuitekes! Oh ja, was ik ook nog vergeten te zeggen: zondag is hier duidelijk loopdag! Het begon al vanmorgen met de Memorial Day-run en het bleef de hele dag duren in parken en straten: joggende en zwetende medemensen! Hoedje af voor elk van hen hoor, bij deze temperaturen, maar anderzijds: daar kan je een studie over maken: over hoe iemand loopt! Toch wel heel grappig soms…komen we op een moment, midden in de stad, ene tegen met een soortement “marcelleke”, maar dan één van het totààl uitgeloterde soort, dat zijn borstjes bloot liet en eigenlijk gewoon een velleke textiel voor zijn buik was…en hij liep of er nog een stukje inzat…allee,het was waarschijnlijk gewoon een hele verwijfde homo, maar hilarisch om te zien!

In het hotel onze rugzak ingeladen en dan bedje in.

30 mei 2011

Onze laatste minuten Boston, uitchecken en dan op weg met de metro naar het South Station. Het was alweer heel warm vanmorgen vroeg, dus dat belooft voor vandaag. Maar in Boston is het altijd een beetje bewolkt, dus lijkt het er nog een beetje “doefer”dan ergens anders. In South Station hebben we een ontbijtje gesmikkeld en dan mensjes gekeken tot het tijd was om te vertrekken. We hebben zowaar de halve cast van Harry Potter zien passseren (allee, mensen die er zodanig uitzagen dat ze makkelijk een plekje als tovenaar of heks zouden veroverd kunnen hebben!!) Ook nu weer wachtten ze tot de laatste minuut om het perron te vermelden en dan was het even stevig doorbenen. Maar het voordeel was, dat dit het beginstation was want de trein rijdt tot in Washington DC, dus nog héél veel plek. En vooral KOUD op die trein!! Wat hébben die Amerikanen toch met airco?! Ijs en airco…als het maar ijzig koud is en je binnenste doet verkleumen!

Rond kwart over twee aangekomen in Penn Station en dan metro naar het hotel. In die metro ook weer wat meegemaakt: een zwarte, oudere man die geen zitplaats had en dus tegen de deur zat, kreeg plots een aanval.. boenk omgevallen, gelukkig tegen Marc zijn scheenbeen en niet met zijn bol tegen een paal of de vloer. Terug helpen rechtzitten, iemand stond zijn plek af, en toen kreeg hij het nog eens, totààl weg die mens! Gelukkig was er iemand op de metro, die doorhad waar het om ging en die is dan bij die mens gebleven. Wij moesten er vroeger af, maar toch wel griezelig hoor!

Ons hotel ligt dit keer dicht bij de Holland Tunnel (Hampton Inn) en we kijken vanuit onze kamer pal op het Empire State building (we liggen op het 18^de) en dus op een mooie skyline.

Alles gauw neergekwakt en dan hup ! Op weg naar Michèle, een vriendin die in New Jersey logeerde. Dus dat betekende dat we de PATH train moesten nemen, ook weer een nieuwe ervaring, vooral als ze niet zeggen waarheen die juist gaat, ttz, dat die van Hoboken niet rijdt omdat het Memorial Day is en je dus de PATH naar Newark moet nemen en onderweg overstappen! Duuuhhh! Het water liep intussen in straaltjes van mijn billen, want het is hier héét, en dan nog wat stress erbovenop! Gene zever! Een Finse sauna heeft er niets aan!

Maar…zoals steeds zijn we er geraakt en hebben we dus ook wat rondgekuierd op New Jersey, een aanrader!! Dat gaan we nog doen!

Omdat we om half acht een reservatie hadden bij Spice Market in het Meatpacking District zijn we maar op tijd terug richting the City gegaan, alwaar we ons schromelijk in East en West gemist hebben en op het einde nóg maar eens een spurtje (lees: stukje snelwandelen) konden trekken richting restaurant.

Maar we zijn nog redelijk op tijd gearriveerd en hebben dan echt genoten (GENOTEN!!!) van de heerlijke dingen die op ons bord kwamen. Alleen…zaten we daar pal onder een ventilator…wat hébben die Amerikanen toch met dat onderkoelen?! Buiten was het 27°C of zo, wat wij een “héérlijke zomeravond” zouden noemen, neen, zij maken er dan een herfstachtige 19° van of zo…pfff!

Daarna totaal in coma in ons bed gevallen (allee, ikke toch) vandaar dat de blog er niet meer bij kon.

Vanmorgen wakker geworden met de skyline van New York die weeral baadde in zomerzon, het belooft weer een hete dag te worden. Vandaag gaan we wat kuieren in het Financial District. Tot morgen!

XXX

31-05-2011 om 14:49 geschreven door Ann & Marc