wegens geen internet in onze studio (zucht) zitten we nu in een bedoempt internet cafe in de pikkedonker te zweten en een kamer voor morgen te boeken. de blog is klaar en zal verstuurd worden zodra we terug online kunnen op een comfortabele manier ! tot dan!
Goeie avond iedereen! Even laten weten dat ik hier met een geweldige, nagenietende grijns zit, want we hebben vanavond supergeweldigenormheerlijkfantastisch gegeten!!!! Aaaaaahhhh, geprezen zij het boek 100% Sicilië, want alles wat we al deden dat daarin beschreven staat, is een topper van formaat!!
Maar laat me beginnen bij het begin: na het ontbijt in het klooster, compleet met echte kloosterkoffie (lees: pikzwart, je moest hem bijna doorknippen als je kop vol was!!) maar ook met heerlijke prosciutto crudo, vers fruit, tomaatjes en zowaar baguetten, zijn we nog even het stadje ingedoken, om het ook eens by day te bekijken! En dat was zeker een goeie keuze! We hebben ons schandelijk laten gaan bij Pasticceria Maria Grammatico (www.mariagrammatico.it) de crème de la crème van Siciliaanse banketbakkers, alwaar we heerlijke koekjes en kleine gebakjes hebben gekocht voor onderweg (mierenzoet wel hoor, zo van het soort waar de vullingen al spontaan van uit je tanden komen gevallen als je de zak opent!) Nog een paar kiekjes genomen van het kasteel in zonlicht, van de prachtige kust en van de zoutpannen en Trapani in de verte. Dan de auto in, richting Trapani.
Hmjah het blijft een havenstad, ons kon het niet meteen bekoren, hoewel het oude centrum best gezellig is, maar het had hét niet. (ok, wij zijn redelijk moeilijke mensen, maar waarschijnlijk ook al veel Italiaans schoon gewoon en dat is dan voor ons de regel) Dan maar doorgereden naar de zoutpannen. Dat was nog eens de moeite zie! Dat zout wordt losgefreest en dan lopen er een tiental mannen met kruiwagen om dat zout op te scheppen en in een bak te gooien. Dit Siciliaanse zout zou één van de beste van Europa zijn, ons was het vooral te doen om het pittoreske! Maar amai die mannen die daar met hun sandalen inzaten, dan moet je geen wondje in je teen hebben hoor! Waarschijnlijk wel héél zachte voetjes van de voortdurende scrub! Na het zout, het verleden, dus togen we richting Segesta, waar we de Tempel van Artemis zijn gaan bekijken. Moooooooi! En zo intact! Ok, er staat geen dak op en de verticale groeven in de zuilen ontbreken omdat hij eigenlijk niet af was, maar hij staat er zo perfect in het landschap indrukwekkend!
En helemaal opgeladen van dit moois, vonden we dat we best te voet de 1,5km lange klim naar het amfitheater konden doen, ipv de bus te nemen, kwestie van die mottige pizza van gisteren eraf te werken. Ahum! Het was wel palna de middag, de zon op onze bol wie heeft er nog een saunabezoek nodig?! Zweten tot waar je het niet wil weten ! Maar het resultaat mocht er zijn: ook weer écht helemaal dik de moeite, heel deze site die ze nog steeds verder aan het onderzoeken en ontdekken zijn. En een bonuspunt: de tempel zag er vanuit de hoogte nog mooier uit! De afdaling was drie keer niets natuurlijk, dus waren we zonder een spatje moeite gauw weer bij de auto. Richting Marsala deze keer!
Hier hebben we ons even laten gaan en een superhotelletje geboekt: Hotel Carmine (www.hotelcarmine.it), een stukje duurder dan de vorige, maar dsjiezeseffingkraaist!!!! We hebben een droom van een kamer en een wolk van een badkamer! Heerlijk toch!! Dus onmiddellijk een lekkere douche genomen, vastgesteld dat we danig verbrand waren en dan terug de stad in. Kwamen we aan een prachtig gerestaureerde kerk, de Chiesa Madre en was er toch wel weer een huwelijk aan de gang zeker!!! Op een bankje hebben we de lokale bevolking (en de toeristen, die haal je er zo uit!) gadegeslagen en nadien genoten van de mooie mensen en het mooie koppel!
Dat verdiende een aperitief, dus wij naar een pinoteca: "La sirena ubriaca", een kleine enoteca met krukken binnen en buiten én ze geven een boel lekkere hapjes bij je glaasje Marsala wijn. En we hadden de indruk dat de baas een Ted Danson lookalike!- alles allemaal even voorproefde! Heerlijk toch! Dit is echt genieten! Potje pesto met pistachenoten gekocht, juhum!
Nadien verder naar het restaurantje van de avond: Il gallo e linnamorata (www.osteriailgalloelinnamorata.com) Dit was een supervoltreffer van formaat! Het verdient pluimen, duimen omhoog, sterren, gelukwensen, bloemen en kransen ! voor amper 35 kregen we het volgende: een voorgerechtje van inktvis met een zalige, smeuïge aardappelpuree met citroendruppels, een arancine (bal met rijst en zalm, normaal met vlees, het heet zo omdat het eruit ziet als een sinaasappel, deze was mini versie dus mandarine ), een puree van vis met munt en een gegrild/gefrituurd visfiletje met aubergine, kappers, tomaat en olijven. Al maar goed dat we dit voorgerechtje gedeeld hadden!! (één voor ons twee) nadien had Marc pasta met verse tomaten, tonijn, tonijneitjes en ik had van die opgedraaide pasta (busceria, lekker maar zwaar omdat het veel is per sliert!) met pistachepesto, verse tomaten, garnalen en look.
Toen konden we geen pap meer zeggen, maar we kregen nog een bordje met amandel- en sesamkoekjes van de zaak, én een likeurtje, juhum! Nog even Franse toeristen uit de nood geholpen die geen letter anders dan Frans spraken en mijn goeie daad voor de dag was ook weer een feit!
Daarna naar ons hotel nagenietend, genieten van het heerlijke weer hier, van de relaxte sfeer er is zo weinig nodig om gelukkig te zijn
15/09/2011: Monreale, Castellamare di Golfo,San Vito lo Capo en Erice
Hey iedereen! Toch even melden dat we gisterenavond héérlijk gegeten hebben!! In La Dispensa de Monsù,aan de mooiere kant van Palermo. De Via de la Libertad is zoals de Champs Elysée en vlak ernaast liggen mooie straten. Awèl, daar dus, in een delicatessenwinkel annex restaurant, waar we heerlijke gefrituurde scampi met een soort van engelenhaar rond hebben gesmikkeld en nadien pasta met verse visragoût, doorgespoeld met een bio dynamische Siciliaanse wijn en een Limoncello toe! Meer moet dat niet zijn! Vanmorgen na het ontbijt:rugzakken aan en hop, naar het autoverhuurbedrijf. Het was al danig warm, dus het zweet stond mij als snel in de schoenen! (ik hou het proper!)Ons autootje is een Fiat 500, crèmekleurig dus we doopten het Vaniglia, omdat het lijkt op een bolleke vanille ijs! Nog gauw even de volle asbak leeggestofzuigd (bweikh!) en toen hebben we ons in het Palermitaanse verkeer gestort! OMG!!! Gene zever hoor! Want ze vallen van alle kanten aan! En alomtegenwoordig zijn ook de scooters, motos en Vespas, de moeite!!
Zonder ongelukken hebben we toch Monreale bereikt, alwaar we ons zwaar zijn gaan vergapen aan het goudmozaïek in de Duomo. Net zoals de Capella Pallatina maar dan in het groot! Enorm veel fragmenten uit het Oude maar ook het Nieuwe Testament zijn hier te zien, je kijkt je ogen uit! (en mét ons, volledige busladingen met halfbejaarden, hun begeleiding met het obligate felgekleurde parapluutje in de lucht! ) Na nog een bezoek aan de toren, met pràchtig uitzicht op de kloostertuin van de Benedictijnen, zijn we nog een cappuccino gaan drinken om nog even na te genieten van het mooie plein. (jammer genoeg zaten we achter wat struiken!!!)
Dan richting Castellamare di Golfo, heel pittoresk gelegen in u raadt het nooit!- de Golfo di Castellamare! We denken dat het toeristische seizoen zowat op zijn einde loopt, want wij waren bijna de enige wandelaars in het haventje (ofwel de enige zotten die bij die hitte s middags op straat komen!) Dus dan maar verder gereden naar de oude Tonnaro, voorbij Scopello (heel lieflijk strandje ook weer, met pràchtig azuurblauw water!!) Dat is een oude tonijnverwerkende fabriek, die al jaren leeg staat, maar gelukkig niet neergehaald is. Hier werden scènes uit Oceans Twelve opgenomen, dus de verwachtingen waren hooggespannen Awèl zie: een echte toeristenval! We waren diep teleurgesteld! Je moet dan 3 betalen om binnen te mogen en als je dan een steil weggetje hebt afgewandeld, stoot je niet op tonijn, maar op een hoop mensen die daar liggen te bakken en te braden in de zon! Wèg charme van het hele plekje!!! Dan maar terug weggebeend! Maar: eerlijk is eerlijk: de oude gebouwen liggen er super lieflijk tegen een achtergrond van rotsen en diepblauw water.
Onze volgende bestemming was San Vito lo Capo. We hebben meteen ontdekt waar de rest van al die toeristen zaten!! Een blik op het volgepakte strand, deed mij meteen denken aan een kaart die we ooit in Benidorm zagen: een grote paëllapan met bradende mensen en de zon met koksmuts erboven. Need I say more?! En toen was het eerste ijsje een feit! Marc proefde van pistache en zuppa inglese en ik had iets met amandelen, juhùm! Maar het was smikkelen tegen de klok, want het ijs was nogal zacht
Toen kwam onze eindbestemming in zicht: een berg met zijn hoofd in de wolken en daar bovenop Erice, zon 750 meter boven de zeespiegel, enkel te bereiken langs een kronkelende weg. Maar dit is echt een heel liefelijk vestingstadje met maar liefst 60(!!!) kerken en met straatjes zoals je die in Italië voorsteld: afgesleten kasseien. Héérlijk! Achter elke hoek ligt er iets moois, is het geen kerk, dan een kasteel dat sfeervol verlicht is, of een parkje met een leuke fontein, of gewoon, de gezellige straatjes.
We slapen in een oud klooster, Il Carmine (www.ilcarmine.com), sereen, stil, zo weer eens iets anders. Na een verkwikkende douche, zijn we nog even het stadje gaan verkennen, je hebt hier adembenemende vergezichten,soms komen de wolken ook heel dichtbij zoals een zendmast die ineens een suikerspin leek! en redelijk wat winkeltjes. Alleen de pizza vanavond was bijna gedrenkt in kaas, bweurrek! Geen goede keuze en het bewijst wat we eigenlijk al wisten: eet nooit ofte nimmer ergens waar de gerechten met fotos staan afgebeeld!!! Nu is het tijd om in onze alkoof te kruipen, na nog eerst het rozenhoedje natuurlijk! slaap lekker! xx
Na een rustig nachtje onder de Palermitaanse volle maan en onder ons baldakijn (ja echt!) hebben we ontbeten. Ook hier stonden er taarten en vlaaien ongelofelijk toch hé, zo s morgens vroeg!- maar gelukkig ook youghurtjes, vers fruit,muesli, broodjes en beleg. Aan de Caffé Americano ga ik me niet meer wagen (sterk en niet zo lekker), morgen wordt het een cappuccino! Na het ontbijt op trot voor een nieuwe dag vol ontdekkingen! En dat was het eigenlijk, Palermo is niet zo "makkelijk" als Barcelona of Rome, de mooie plekjes zitten goed verstopt en je moet deze stad echt wel leren kennen. Maar ze mocht wel wat properder zijn!
Als eerste stond het Teatro Politeamo op het programma, een prachtig gebouw, heel indrukwekkend op een mooi plein. Dan verder gekuierd naar het Teatro Massimo, mogelijks nog mooier! Hier zou zich op de trappen- de dramatische slotscène van de Godfather 3 hebben afgespeeld. We passeerden het postkantoor en het leek wel een goed idee om alvast postzegels te kopen. Je trekt een nummertje al naargelang wat je wil doen. Jammer genoeg stond aan het loket waar ik moest zijn, een familie die een halve uitzet moest versturen, vergezeld van zo leek het toch- zijn en haar hele familiehistorie! ààààrrrggghh! Na zon dik kwartier geduldig wachten, kreeg ik het danig op mijn heupen en ben ik maar doorgegaan! Zeg! En in de andere loketten was er geen enkele ziel die mij eens wou helpen, phuh! Verder gewandeld naar de Mercato del Capo, een supergezellig marktje in verschillende straatjes, met groenten, verse vis ( we zagen zwaardvis, baby haaitjes of iets wat er danig op leek, )kruiden, fruit, Verder langs een huis met een schattig meneerke dat op een oude Singer naaimachine een jeansbroek aan het herstellen was, zonde dat mijn Italiaans zo minimaal is, maar een glimlach is universeel hé!
Verder naar de ONGELOFELIJKE cathedrale di Palermo. Jongenslievendeugd! Het leek wel alsof we een ansichtkaart binnenstapten: een prachtig gebouw in beige-bruine stenen, in verschillende bouwstijlen: Arabisch, Normandisch, gotisch, barok en neo-classistisch en gelegen aan een mooi plein. We hebben ons tussen de jeugd van het Lyceo op de bankjes gekwakt en hebben het uitzicht eens rustig geabsorbeerd, ondertussen geamuseerd en bijna bedwelmd door de hormonen die tegen topsnelheid rondvlogen! Leuk om die jonge mensen te bekijken. Binnenin was de kathedraal eerder teleurstellend want heel eenvoudig, maar altijd fijn om even te bezinnen op zon kerkbankje!
En verder ging het, richting de meest macabere bezienswaardigheid van Palermo: de Catacombe dei Cappuccini. Ahum! Dit heb je nog nooit gezien! Beetje akelig zelfs: er hangen meer dan 8000 gemummificeerde lichamen en skeletten van Palermitanen uit de 17de tot halverwege de 20ste eeuw.Sommigen hebben zelfs hun vel nog aan!!! Brrr! Sommige gezichten zijn zelfs nog heel herkenbaar en de parel aan de kroon (allee, eigenlijk de parel in het knekelhuis!!) is het lijkje van Rosalia, de laatste gebalsemde/gemummificeerde, een meisje van 2 jaar oud, dat er al van 1920 ligt en precies pas vorige week gestorven is. Ik weet zo niet hoor, je komt met een apart gevoel buiten!
Nadien terug afgezakt naar het Palacio dei Normanni en de Capella Palatina. Dat Palacio is niets speciaals, maar de Capella is van boven tot onder bekleed met goud en mozaïek en het plafond is Arabisch houtsnijwerk. Je kijkt er je ogen uit! Eigenlijk moet je er ergens gaan zitten- mocht niet!- en gewoon urenlang rondkijken. Zo mooi! Nadien nog een tentoonstelling van Christo en Jeanne-Claude bekeken en dan weg richting de heremieten! De San Giovanni degli Eremiti-kerk, die we niet binnen zijn gegaan. We hebben ze vanuit de klokkentoren bekeken. Daarvoor moesten we eerst een veiligheidshelm op en dan een kiekenleertje opklauteren (waarbij we ons hoofd maar bleven stoten, vandaar dus de helm) Het uitzicht was spectaculair, vooral omdat het ging onweren, je zag de bui gewoon van de bergen af komen rollen!
Een beetje later was het van dat! We zijn dan maar gaan schuilen bij een Laboratorio del Dolci. Wat dàt weer was:die mensen maakten figuurtjes van suiker die ze dan beschilderden, allemaal om ter grotesk en mottig, maar wel schattig om te zien. We mochten eens proeven en prompt vielen bijna alle vullingen uit onze tanden! Ondertussen was het beginnen gieten, dus hebben we bijna een half uur onder de mens zijn afdak doorgebracht! Maar nadien was het ook meteen terug zonnig en warm en leuk! Op zoek naar een plekje voor een koffietje, kwamen we toch wéér een kerk-met-huwelijk tegen zeker?! Ongelofelijk toch hé! Wéér tientallen mensen op hun paasbest! Zalig!
Op een gezellig pleintje zijn we in Bar Mazarra (www.ristorantiitaliani.it/mazzara) een heerlijk gebakje met cappuccino gaan nuttigen aaahhhh! (verzaligde zucht) en dan op het gemakje terug naar het hotel. Alwaar Marc mij een rolberoerte liet krijgen door te zeggen dat zijn portefeuille weg was!!! (niet dus) Stof van onze vege lijven gespoeld en nu klaar om nog even rond te dwalen in Palermo bij valavond.We hopen een leuk restaurantje te vinden en gaan ook nog een kijkje nemen bij de gevangenis.
Na een volle maanovergoten nachtje, rond half zes opgestaan, gedoucht en alles bij elkaar geraapt (wat heb ik toch weer veel teveel ingepakt!!!), de auto in en weg naar Joris, die ons naar de luchthaven voert. Dankjewel Jo! Ik had meteen al geluk ook: ik draaide een waterke uit de machine (wat normaal 2,5 kost) en kreeg zowaar 1,45 terug! Woehoe! Dat smaakte dubbel! Het inchecken was in een wip geklaard, bokes opgesmikkeld en dan richting gate. Onze vlucht was stipt op tijd. Marc zat eerst geklemd tussen mijzelf en een andere stevige madam, maar die is omdat de vlucht niet volgeboekt was- een rij naar voren geschoven. Aaaahhhh .heerlijk! De vakantie kon nu écht beginnen! Al was het maar alleen al door dat heerlijke, zangerige Italiaans weer te horen.
En we kregen zelfs koffie/thee of frisdrank met koekjes of zoutjes. Wat een service toch! En dat allemaal in dat prachtige Italiaans! In Milaan hadden we ook al geluk, want onze transfertvlucht vertrok aan de gate naast die waar we uitgekomen waren! En een superbonus erbij: een soortement van Italiaanse Gary Glitter/Eddy Wally zat toch wel op onze vlucht zeker! Lid van kennelijk een heel populaire Italiaanse band. Iedereen wou ermee op de foto! Eum niets aan te zien trouwens, de kerel had zwart gekleurd en geföhnd (!!!!) haar en een tandpasta smile om u tegen te zeggen, bweurrek! Soit, de mens moet ook leven en kennelijk is hij een BV, want ook in Palermo wou iedereen ermee op de foto.Grappig en liever hij dan wij.
We namen de bus naar Palermo city en ons hotel was ook vrij snel gevonden. Leuke, grote, romantische kamer en dito badkamer. Jeuj! Frissere kleren en schoenen aan en wijle weg. Palermo .tjah wat zal ik ervan zeggen? Op dit moment vinden we het een beetje een smoezelige stad, niet echt proper en opgekuist (ze kunnen hier heeeeel veel leren van andere Italiaanse steden als Firenze of Sienna qua properheid en onderhoud van de gebouwen), lijkt wat vervallen, heel druk verkeer, maar veel hoffelijker als in andere grote steden op het Italiaanse vasteland, mooie gebouwen, maar wat opkuis zou wonderen doen! En ik lijk de urine- en hondepoepgeur niet echt uit mijn neus te krijgen (bleukh!)
En het is vandaag trouwerkesdag! op deze doordeweekse dinsdag, hebben we zowaar een huwelijksmis bijgewoond! Zo mooi dat al die mensen gekleed waren!!! Die kwamen allemaal uit een doosje! En de mannen woehoe!!! Maar de vrouwen moesten zeker niet onder doen hoor! Allemaal op stilettos in designerkleedjes! (zat ik daar met mijn bermuda en Birkenstocks!!!)
Vlakbij in een hele oude focacceria, de Antica Focacceria di San Francesco (150 jaar bezig)een pane con mizla gesmikkeld: de specialiteit van het huis: een broodje milt (?!), kaas en mozarella.(denken we, van de milt zijn we zeker!) Loodzwaar maar lekker en heel authentiek!
Nadien nog wat rondgekuierd en minstens nog vier trouwparen tegengekomen! Schooooooon toch!!
Stilaan terug afgezakt naar ons hotel Vecchio Borgo (www.hotelvecchioborgo.eu), douche genomen en naar een restaurantje: Acanto Blu (geen website) alwaar we heerlijk in de tuin hebben gedineerd, met een mojito vooraf, een Siciliaans wijntje en een lichtjes overprijsde hoofdschotel en een heerlijk dessert! Dubbele zucht zalig toch om EINDELIJK eens buiten te kunnen eten zonder een fleece deken om je heen te moeten slaan!!
Voila zie, onze eerste dag zit er al op! Morgen gaan we proberen een boel moois hier te ontdekken. We houden jullie op de hoogte!
Na een meer dan geslaagd lang weekendje in Zuid- Engeland, alwaar we zelfs stralende zon kregen ipv de voorspelde plensbuien, zetten we nu de neuzen richting Sicilië, om daar tien dagen rond te gaan toeren. Veeeeeeeeeeeel te kort, maar ja, da's foute planning hé! Dus morgenvroeg eerst naar Rome en dan van Rome naar Palermo, alwaar het maffia-avontuur kan beginnen. Nu moet ik dringend in mijn bedje duikelen, anders geraak ik er morgenvroeg zeker niet uit! daaaaaag!
Italië 2024
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Shocked"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Sad"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
