Zondag 5 juni: Betley - Folkestone - Calais - Middelkerke
Vannacht zijn we wakker geworden van pletsende regen op het dak, en dat was nog steeds bezig toen het tijd was om op te staan. Wat een geluk dat het gisteren en de afgelopen dagen zon mooi weer was, dat we konden wandelen en konden genieten van buiten zijn zonder te moeten spurten naar een afdak of rond te hossen onder een paraplu!
Het ontbijt bestond uit banaan, granola, zaden en yoghurt. Eigenlijk hebben we hier bijna altijd gezond gegeten 👌🏻. En om eerlijk te zijn, om nu zo s morgens op je nuchtere maag een full Scottish breakfast binnen te wurmen, laat maar.
Je moet het zeker wel eens eten als je in Schotland bent, want het is de moeite, je hoeft dan ook voor de rest van de dag niet meer uit te kijken naar een lunch gelegenheid 😁 Maar het is zoals een English breakfast: als je het een keertje gegeten hebt, heb je het geprobeerd en klaar! Wij zijn niet zon fans van de gebakken tomaat en champignons en bonen in tomatensaus enzo, laat staan van black pudding op je nuchtere pudding!!
Rond kwart over negen trokken we de deur van de Studio achter ons dicht, zwaaiden we nog even naar Shaun en Sally die in de keuken naar ons keken en wijle weg! We moesten nog even een rap-rap bezoek langs David brengen, 🤫 want ik was gisteren het dankjewelvooralles-kaartje domweg vergeten ! Dus nu, op onze velouren sokken nog tot daar gebold, zit die hun brievenbus toch wel poef in de voordeur zeker!? Dju, en met Twiggy die voor een ijle niet gromt Ik moest verdorie nog wat druk op de kaart zetten om ze door dat brievenbusgat gewrongen te krijgen en hoorde een kleine grom, dus maken dat ik weg was voordat Twiggy alarm sloeg. Later kreeg ik een berichtje van David dat de kaart op madam haar hoofd terecht gekomen was 🤭
En toen was het écht zover: onze laatste trek richting de Eurotunnel. Jammer genoeg dretste het nog steeds maar het leek minder erg dan bij ons, omdat de chauffeurs zich gewoon normaler gedroegen.
Het is grappig, maar op heel veel verkeersborden staat er The South ipv een opsomming van de volgende steden/dorpen. Natuurlijk heb je die wel op de afritten maar toch. Dat is iets wat je bij ons niet ziet. Toen we vertrokken, viel het ons ook op dat we richting The North reden en dat was zo een hele tijd.
We zijn telkens na een tweetal uren gestopt, voor een koffietje en een sanitaire stop en de laatste keer voor een hapje. Die service stations zijn mini-shopping malls precies 😳: je kan er shoppen, gamen, verschillende soorten snelle hap krijgen, koffie tanken en natuurlijk ook een toilet bezoeken.Waarbij ik echt wil benadrukken dat de toiletten hier schoon zijn, een opmerkelijk verschil met de etablissementen langs de Autoroute du Soleil! En hier komt ook een halve wereldbevolking langs per dag, dus daar kan het niet aan liggen
Het was even de billen dichtknijpen rond Birmingham en later rond Luton en Londen, maar eens we goed en wel onder Londen reden, was het terug rustig en bedaard op de weg. Het was intussen gestopt met regenen en dat maakte het ook wat aangenamer. Ik had een massale uittocht verwacht richting The South, maar dat was het gelukkig niet. Het was eerder een invasie richting The North en wij reden op de rustigere snelweg, oef!
Een tweetal uren vroeger dan origineel gepland, kwamen we aan bij de Eurotunnel en gelukkig konden we ook meteen boarden . Nu, dat meteen is met een stevige brok zout te nemen hoor, want je moet daar eerst een hele toer doen, langs het gebouw met de winkels en de koffie en dan helemaal zigzag terug en dan moet je gaan aanschuiven tot het tijd is.
We reisden deze keer ook weer bovenin, het heeft wel wat. En - eerlijk is eerlijk - ook in de Eurotunnel was het toilet heel schoon! (En geen rij die stond te wachten, oef!) Voor we het goed en wel wisten, waren we in Calais en was het nog een klein uurtje trotten richting Middelkerke.
Daar kwamen we rond 19 uur aan (ha ja, wij staan al een uurtje verder dan in Engeland hé!) en we konden nog snel langs de Spar voor wat eten voor vanavond en morgen.
We hebben - om in de sfeer te blijven- een aflevering van Vera opgezet en zijn nadien in ons super king bed gekropen. Aaaaaaaaahhhhhhh (gelukzalige zucht), héérlijk om terug in een ruim bed te slapen!!
Wat was dit een fantastische reis! Een ongelofelijke trip die me nog heel lang zal bijblijven.
Een dikke dankjewel aan Marc om alles zo fantastisch te plannen! En ook om de hele reis zo rustig en bedaard te rijden aan de foute kant van de weg, met maar één klein vergissinkje in Cambridge. Die tegenligger zijn hart klopt nu nòg een slagje sneller, maar kom 🥴 En om zijn kalmte te bewaren op de supersmalle wegen, vol met gaten en putten op Isle of Skye of gewoon overal waar het geen snelweg was.
Wat ikzelf één van de hoogtepunten van de reis vond - naast het bezoek aan vrienden, maar dat spreekt voor zich - zijn de Kelpies! Dat is echt letterlijk adembenemend en van een bijna buitenaardse schoonheid! Kelpies zijn eigenlijk mythische wezens die verschillende gedaanten kunnen aannemen, maar meestal als paard verschijnen. Je moet zelf maar eens de mythe nalezen. Ik hou het hier op de schoonheid van die stalen paardenhoofden en de magie die ze uitstralen. Die ging recht naar mijn hart en zal ik niet licht vergeten!
Fairy Glen is een ander hoogtepunt, dat is zo magisch, zo heerlijk sprookjesachtig, en vooral, toen wij er waren, was het een druilerige dag hetgeen alles nog wat meer magie gaf!
Cambridge staat een beetje los van de eigenlijke Schotland-reis, maar dat is echt een fantastische stad die je zeker eens moet bezoeken en vergeet dan niet om te gaan punten op de rivier Cam.
Mocht ik bij iemand de reiskriebels aangewakkerd hebben, onthou dan vooral goed dat je best al je slaapplekken op voorhand reserveert, want in Inverness, op Isle of Skye, in Helensburgh, in Fort William, eigenlijk overal, waren de B&Bs no vacancies, dus als je niet onder een brug wil slapen
Neem ook zeker in mei/juni warme kleren mee, ja het is bijna zomer, maar daar doen ze in Schotland toch niet zo enthousiast aan mee, dus neem warme spullen mee, zodat je niet half blauw een winkel moet instuiken zoals wij in Inverness om dan een winterjasje te kopen.
Proef zeker Cullen Skink, geniet van een pint Hobgoblin (even donker als Guiness maar zoeter en zachter), bezoek een bekende whisky stokerij en koop desnoods je whisky nadien ergens anders, degusteer een hapje Haggis (anders heb je Schotland niet bezocht 😉 ) en geniet van de warmte van de mensen, van hun vriendelijkheid, hun hoffelijkheid, hun gezelligheid en neem vooral de tijd om het land te absorberen.
Ik heb heimwee naar al die diepe tinten van groen, naar de prachtige natuur, naar de wezenloos mooie wolkenformaties, naar het puffen op hellingen en het ademloos staan kijken naar prachtige vergezichten,
Dan kan ik enkel nog zeggen: beannachd lead Alba ofte tot ziens Schotland! ❤️
Italië 2024
