Na het zeer goede Achter gesloten deuren wou ik zeker nog andere titels lezen van B.A. Paris. Haar volgend boek dat werd gepubliceerd, is het boek dat ik nu ga bespreken: Gebroken.
Op een avond keert Cass terug van een feestje. Haar man zegt nadrukkelijk dat ze niet mag naar huis rijden via de verlaten en obscure weg die door het bos loopt. Maar Cass gooit zijn advies in de wind en rijdt toch via de gevaarlijke weg naar huis. Op deze weg ziet ze een wagen in een inham staan. Wanneer ze passeert, ziet ze een vrouw nogal afwezig in de wagen zitten. Cass besluit echter niet te stoppen en rijdt naar huis en vergeet het voorval. s Anderendaags vertelt haar man haar dat er een vrouw gruwelijk vermoord teruggevonden is langs de weg die Cass gisteravond genomen heeft. Ze besluit niets aan haar man te vertellen, maar Cass kan het voorval maar moeilijk vergeten. Daarbovenop heeft Cass het gevoel dat ze meer en meer vergeet, ... of is dat echter maar schijn?
Ik raad dit boek zeer zeker aan. Vanaf het begin wist ik al wie erachter zat, maar dat neemt niet weg dat ik dit boek met heel veel plezier heb gelezen. Het leest als een trein... dus lezen maar!
In de lente van 2019 kwam er een nieuwe reeks uit namelijk: Wetsdokters. Een programma waarin verschillende wetsdokters oude zaken uit de doeken deden. Ik heb met heel veel plezier naar deze reeks gekeken. Eén van deze wetsdokter was de Antwerpse Werner Jacobs. Samen met José Masschellin, gerechtsjournalist van Het Laatste Nieuws, heeft hij zijn meest opmerkelijke zaken in dit boek gebundeld.
Verschillende zaken waar Werner Jacobs werd bijgeroepen komen aan bod. Hij vertelt ons dat niet altijd alles is wat het lijkt en dat daarom zeker een wetsdokter moet gevraagd worden als er ook maar de minste twijfel is bij een overlijden. Jacobs kaart aan dat verschillende overlijdens niet als moord op de overlijdensakte komen te staan. Omdat er geen wetsdokter gevraagd werd, kan dit ook niet meer weerlegd worden. Maar dan zijn er ook overlijdens waar dubbel en dik geschreven staat dat het om een moord gaat, tot de wetsdokter het tegendeel kan bewijzen.
Ook dit boek heb ik met veel plezier gelezen. Het is in begrijpelijke mensentaal geschreven. Misschien had ik beter de reeks nog niet gezien, want verschillende zaken kwamen ook in de reeks voor. Ik heb het genoegen gehad om Werner Jacobs te ontmoeten op de boekenbeurs. Daar heeft hij mijn boek gesigneerd met de woorden: Voor Anja, veel leesplezier in de zoektocht naar de perfecte moord. Tja, dan had ik misschien dit boek toch niet mogen kopen ...
In juni 2019 werd ik gecontacteerd via mijn blog door Karolien Joossens, de schrijfster van het boek De tragedie van Swerthout-Wittebeek. Ik sta steeds open voor leestips en ze raadde mij aan, als ik het zag zitten, om haar boek eens te lezen. Al snel bestelde ik het boek bij haar uitgeverij en een paar dagen later was het reeds in mijn bezit. Ik heb speciale moods om een bepaald boek te lezen. Misschien klinkt dit belachelijk, maar voor mij was dit een boek dat ik moest lezen in de herfst- of wintermaanden. Dus in de maand oktober was het zover, ik ging mij naar Swerthout-Wittebeek begeven. Dit verhaal is fictief, maar is, zoals men bij een film zou zeggen, inspired on true events. Het is gebaseerd op het drama dat zich afspeelde in 1944 in Meensel-Kiezegem.
Wat dit boek zo uniek maakt, is dat het hoofdpersonage geen persoon is maar een dorp. De oorlog is in volle gang, en de dorpen zijn in verdeeldheid, zo heb je enerzijds de Zwarten, Vlamingen die meeheulden met de Duitsers, en anderzijds heb je de Witten, het verzet. Iedereen doet zijn best om te overleven in deze barre tijden. Op een dag echter wordt Adolf, de zoon van de invloedrijke en pikzwarte familie Creemers neergeschoten door iemand van het verzet. Vanaf dat moment gaan de poppen pas echt aan het dansen in het dorp. De moeder van Adolf zint op wraak, net als haar zonen. Samen met de Duitsers, beramen ze twee razzias waarbij bijna alle mannelijke bewoners worden opgepakt. Slechts acht ervan zullen levend terugkeren...
Elk hoofdstuk in dit boek is een persoon. Deze speciale benadering zorgt ervoor dat meer dan 30 personen de revue passeren. Ik raad wel dit boek in een ruk uit te lezen. Zo zit je meteen in het verhaal en waan je je in Vlaanderen anno 1944. Haar schrijfstijl is zeer vlot, de dialecten die ze erin laat voorkomen geven het verhaal alleen maar een authentieker cachette. De tragedie van Swerthout-Wittebeek heeft mij geraakt en daardoor is de schrijfster denk ik in haar opzet geslaagd. Bedankt voor de tip!
Alles of niets is het eerste deel van de Onvoorwaardelijk serie van Jennifer Probst, een schrijfster van romantische verhalen. In dit eerste deel maken we kennis met Caleb Pierce, die samen met zijn vader aan het hoofd staat van het familiebouwbedrijf. Wanneer de vader sterft, komen zijn twee broers waar hij geen contact meer mee heeft naar huis voor het lezen van het testament. De relatie tussen de drie is volledig verziekt, nadat Caleb in het verleden de kant van zijn vader koos en niet die van zijn broers. Bij het lezen van het testament eist de vader echter dat de drie broers gedurende één jaar het bedrijf samen leiden en dat ze op het einde van dat jaar winst maken. De broers besluiten op het voorstel in te gaan. Op hetzelfde moment maakt Caleb kennis met Morgan Raines, een binnenhuisarchitecte, die een aantrekkelijk bouwproject heeft voor de broers. Ze besluiten er hun schouders onder te zetten en gaandeweg komt niet alleen hun project tot een goed einde, maar worden ook de gebroken relaties geheeld. Caleb verliest zijn hart aan Morgan, maar is er dan niets dat hun geluk in de weg zal staan?
Alles of niets is een ontspannend, romantisch, vlot geschreven liefdesverhaal. De romantische spanning wordt langzaam opgebouwd en ook het verhaal met de broers boeit enorm. Jennifer Probst heeft naar mijn mening een goed boek afgeleverd. Ze wist mij te triggeren, zodat ik niet kan wachten om het verhaal van de andere broers te lezen. Dat is toch het opzet van iedere schrijfster denk ik, dat je ook haar volgende boek gaat kopen,... en lezen natuurlijk.
Ik heb besloten om dit boek een tweede leven te geven en in het circuit van de boekenjagers verder te laten circuleren. De boekenjagers is een groep die opgericht werd door Veerle Nijs. Hiermee kunnen mensen boeken ergens droppen en dit melden op haar Facebookpagina: De boekenjagers. Zo kunnen andere mensen eveneens meegenieten van een mooi verhaal dat anders toch alleen maar stof neemt op het enorme boekenschap.
Nu over naar het verhaal: dit speelt zich af in 1643. Een schip vertrekt uit de Engelse haven Deptford naar de Britse kolonie Virginia in Amerika. Aan boord zijn mannen en vrouwelijke criminelen, die naar Amerika gevoerd worden om daar de kolonies te gaan versterken. Constance Morrow, een vrouw van adel, wil haar oom een laatste groet brengen voor hij zeven jaar naar Amerika vertrekt. Door een misverstand wordt ook zij gevangen genomen en in het ruim gesmeten op weg naar een toekomst als tabaksbruid.
Drew O Conner, die in Virginia woont, is niet meteen op zoek naar een vrouw maar eerder naar iemand die hem kan helpen in het huishouden. Zo komt hij in contact met de temperamentvolle Constance en neemt hij haar, in ruil voor een zak tabak voor de kapitein, mee naar zijn huis. Ze beweert bij hoog en bij laag dat ze de dochter is van een graaf en niet op schip was als tabaksbruid. Maar ze schikt zich uiteindelijk in haar rol en gaat mee met Drew. Constance is nu niet meteen wat je noemt het voorbeeldige huisvrouwtje, maar is gefascineerd door getallen en wiskunde. En ze wil maar één ding: terugkeren naar Engeland. Maar beetje bij beetje leert ze haar man kennen en lijkt teruggaan naar haar thuisland niet meer zo verleidelijk als het aanvankelijk was.
Je zit meteen in het verhaal en de eerste 200 paginas waren super... Je weet dat dit verhaal uiteindelijk naar een romantische climax zal leiden. En toch... Bij dit boek verwacht je dat de romantiek er van afdruipt en ik zat toch een beetje op mijn honger. Dit boek is bijna een kopie van Dwars door het vuur, boek 243 dat hier op mijn blog te lezen is. Toen ik het checkte, bleek echter dat de tabaksbruid eerder verscheen, dus daar kon Deeanne Gist niets aan doen. Een mooi boek, maar ik verwachtte wat anders.
In de zomer van 2019 deed het tijdschrift Dag Allemaal een speciale actie, elke week werd een boek van Deflo aan een speciale voordeelprijs aangeboden. Ik had nog nooit één boek gelezen van deze Mechelse misdaadauteur, die spijtig genoeg in 2018 overleed ten gevolge van kanker.
Nadia Mendonck, een Mechelse politie-inspecteur wordt na een traumatische gebeurtenis overgeplaatst naar het politiecorps van Antwerpen. Al gauw wordt ze met haar collegas opgeroepen, een psychiater en zijn secretaresse zijn op brutale wijze vermoord. Nadia zet meteen haar tanden in de zaak en is vastbesloten om erachter te komen wat er precies gebeurde. Ze kan amper geloven maar de sporen leiden gauw naar iemand uit Nadias dichte omgeving. Of lijkt het echter alleen maar zo?
Ik moet zeggen dit boek had mij direct mee. Toffe schrijfstijl, genoeg spanning en ik was al helemaal verkocht. Ik vroeg zelf aan mijn broer of hij nog boeken van Deflo in zijn boekenkast had en ja hoor mijn collectie Deflos groeit al zienderogen... Het enige minpuntje was het einde van het boek. Daar had hij toch iets anders mee kunnen doen. Ik vond dit totaal niet passen bij het zeer goede verhaal dat we voorgeschoteld kregen. Spijtig daarvoor maar drie sterren.
In de lente van 2019 kwam dit boek uit, de cover sprak mij direct aan en ik vermoedde dat dit boek voor mij geschreven zou zijn. Een romantisch kostuumdrama daar kon ik alleen maar enthousiast op reageren.
Dit boek is het deel van een reeks en gaat over de familie Bridgerton. De hele reeks bestaat uit acht delen , acht delen voor elk kind van de familie. De schrijfster begint met Daphne Bridgerton, de vierde in rij van de acht Bridgerton kinderen. Daphne die steeds beschouwt wordt als een goede vriendin maar nooit als huwelijksmateriaal, besluit een pact aan te gaan met Simon Basset. Een pact, meer bepaald een verloving, waarbij Daphne hoopt meer mannen aan te trekken en Simon verlost wordt van de irritante moeders die Simon als een goede partij beschouwen. Maar gaande weg de verloving komen ze tot de constatatie dat ze best wel een goede match zijn. Simon echter heeft een traumatische jeugd achter de rug en is er niet van overtuigd dat hij alles kan bieden wat Daphne van hem verwacht.
Ik moet zeggen het boek leest wel vlot. Maar toch vond ik dit nu niet een boek waar de romantiek van afloopt. Hoewel de twee hoofdpersonages wel je sympathie weten op te brengen ergerde de inmenging van haar broers mij mateloos. Misschien kwam het daardoor maar ik denk niet dat ik de rest van de boeken in deze reeks zal lezen.
De korte inhoud van dit boek zorgt ervoor dat je denkt dat het een razend spannend boek zult te lezen krijgen en ook op de cover beweerde Stephen King dat het een vreselijk spannend boek is, dus daarom mijn aankoop.
Het verhaal speelt zich af in een appartementsblok in Engeland. Daarin wonen zes verschillende personen samen met een Huurbaas die door en door slecht is. Elke persoon leeft zijn eigen leven en elk met zijn eigen geheimen. Zo wonen er twee vrouwen op de vlucht voor het verleden, een asielzoeker en een seriemoordenaar. Op een nacht vindt er een schokkende gebeurtenis plaats waardoor de bewoners gedwongen worden om samen te werken en de hoofden samen te steken. Maar al het gebeurde zal ervoor zorgen dat hun levens nooit meer hetzelfde zullen zijn.
Het boek wist mij niet echt te boeien. Je denkt steeds ja nu gaat het komen maar het kwam maar niet. Een thriller zou ik dit niet noemen. Ook al waren er volgens mij alle ingrediënten om er een goede thriller van te maken slaat de schrijver voor mijn part de bal totaal mis.
Na het prachtige De dochters van Cavendon Hall was ik overtuigd dat ik op een dag ging terugkeren. Omdat het toch al een hele tijd geleden was dat ik het eerste boek in deze trilogie gelezen heb, besloot ik toch nog eens het eerste boek te herlezen. In mei 2019 ben ik teruggekeerd naar Cavendon, we situeren ons nu in het jaar 1926.
De eerste wereldoorlog is achter de rug, maar een ander probleem steekt langzaam de kop op. De financiële crisis verspreidt zich langzaam over de hele wereld en treft ook Cavendon. Hugo, Daphne Inghams man zet alles op alles om Cavendon te redden en het mooie landgoed in al zijn glorie staande te houden. De Swanns die steeds de rechterhand waren van de Inghams gaan ook nu zoals voorheen, alles op alles zetten om hun geliefde werkgevers bij te staan. Naast het staande houde van Cavendon is er natuurlijk ook tijd voor romantiek. In dit boek staat vooral de onmogelijke liefde tussen Cecily Swann en de getrouwde Miles Ingham centraal. Is er ooit een toekomst voor hun weggelegd?
Ik ben blij dat ik begonnen ben met het eerste boek te herlezen. De boeken bevatten enorm veel personages, waardoor het toch beter is van de boeken achter elkaar te lezen. Ik vond dit boek minder meeslepend dan het eerste boek, maar het is zeker geen slecht boek en ga zeker het derde deel weldra lezen.
Eén blik op deze cover en ik had dit boek mee naar huis. Het verhaal is wel fictie, misschien klinkt dit raar, maar dat vond ik eigenlijk wel spijtig. Nu, op naar de korte inhoud.
Korede en Ayoola zijn zussen, Ayoola is de knappe zus en mannenverslindster, Korede is de serieuze van het gezelschap. Ayoola heeft echter één kleine afwijking, ze vermoordt haar vriendjes. Wanneer Ayoola the looks weer eens één van haar veroveringen om het leven brengt, belt ze zoals altijd naar haar zus Korede the brains. Zij helpt haar zusje om hun van het lijk te ontdoen en alle sporen te wissen. Maar op een dag laat Ayoola haar oog vallen op de arts waarmee Korede samenwerkt. Ook hij is meteen betoverd door de oogverblindende schoonheid van Ayoola. Korede moet met lede ogen toekijken hoe hij als een blok valt voor haar terwijl ze zelf stiekem verliefd is op hem. Korede staat voor een dilemma, kiest voor haar dokter, of toch voor haar zusje ...
Dit was best wel een goed boek. Het is in zeer korte hoofdstukken geschreven, dus het was uit voor ik het goed en wel besefte. Het einde kon wat beter maar het is zeker eens de moeite dit boek te lezen.
Toen ik de korte inhoud van dit boek in de winkel las, kon ik het mij weeral niet laten om dit boek aan te schaffen. Op de cover stond te lezen dat het voor de liefhebbers van Lucinda Riley is, (schrijfster van Het meisje op de rots) en dat het een Duitse variant is op de hitserie Downton Abbey. Ik was overtuigd: dit kon niet meer stuk.
Het verhaal speelt zich af aan de vooravond van de eerste Wereldoorlog. Marie, een weesmeisje, wordt door de rijke familie Melzer aangenomen om zich bij de staf te voegen en als keukenmeid aan de slag te gaan. Marie is gefascineerd door deze totaal nieuwe, ongekende wereld. Kitty, één van de kinderen sluit Marie meteen in haar hart en merkt dat Marie heel wat in haar mars heeft. Maar ook Paul, Kittys broer, moet maar één oog op Marie laten vallen en is meteen verkocht. Hun vader, Johan Melzer is niet meteen tevreden met alle aandacht die ze Marie geven. Door de komst van Marie en al de aandacht die ze krijgt, vreest hij dat het geheim dat hij al verscheidene jaren met zich meedraagt onthuld zou kunnen worden. Ook Marie wil maar al te graag achterhalen wie haar ouders nu waren.
Zwaar ontgoocheld liet dit boek mij achter. Het was niet de hoge dosis romantiek die ik verwachtte toen ik de korte inhoud las, het verhaal is veel te langdradig. Bovendien zorgt de schrijfster er op de voorlaatste pagina voor dat je nog met een wrang gevoel achter blijft. Ik raad dit boek niet aan.
Dit is de eerste maal dat ik kennismaak met Corina Bomann, een Duitse romanschrijfster. Dit is haar laatste nieuwe boek, maar eerder verschenen al andere titels.
Alexa Petri, wonende in Berlijn, vertrekt naar Hamburg omdat haar moeder Cornelia in een coma ligt nadat ze een beroerte heeft gekregen. Het gevoel is dubbel, want Alexa heeft niet wat je kan noemen een goede band met haar moeder. Toen Alexa elf was, verdween haar moeder een paar weken en kwam ze opeens weer terug. De relatie van weleer was definitief gedaan en Cornelia was niet meer de persoon die ze eens was. Alexa besluit echter haar moeder bij te staan in deze moeilijke tijd. Op hetzelfde ogenblik verschijnt er een heer in de boekhandel van haar moeder die beweert dat hij Alexas moeder zeer goed gekend heeft zoveel jaren geleden. Samen met brieven die Alexa vindt in de boekenwinkel, wordt het mysterie ontrafeld van wat er zich zoveel jaren geleden heeft afgespeeld en waarom Cornelia zo een persoonlijkheidsverandering heeft ondergaan.
Alexa zet alles op alles nu om haar moeder beter te leren kennen en hoopt op een betere relatie met haar moeder in de toekomst.
Van deze schrijfster ga ik zeker en vast nog boeken lezen! Heel goed geschreven, een zeer mooi verhaal dat wordt afgewisseld met het heden en verleden. Dit boek stevende regel recht af op de vijf sterren maar de laatste vijftig paginas verloor hij spijtig genoeg één ster. Tja, het einde kon beter, maar dat neemt niet weg dat ik dit boek met heel veel plezier heb gelezen.
Ik had besloten om niet te lang te wachten met het vervolg op Ik reis alleen: boek 251 op mijn blog. Uiteindelijk is het toch een meerwaarde de verschillende delen van een thrillerreeks zonder grote tussenpozen te lezen. Daardoor ga je nog meer meeleven met Munch en Kruger, de twee speurders van dienst.
Munch wordt gecontacteerd wannneer er een meisje ritueel vermoord blijkt te zijn. Hij aarzelt niet en vraagt direct aan Mia Kruger of ze mee haar tanden wil zetten in deze zaak. Wat later duikt er een zeer macaber filmpje op, afkomstig van het Dark Net, waarop het meisje te zien is in vreselijke omstandigheden. Op de achtergrond is een figuur te zien gekleed als vogel, de doodsvogel. Intussen heeft Munch zijn dochter te kampen met relationele problemen. Munch, van geen kwaad bewust, zet alles op alles om deze zieke geest zo vlug mogelijk te vatten.
Ik ben fan van deze schrijver. Misschien was dit boek nog iets beter dan zijn vorige boek, maar dat kan ook zijn omdat je nu Munch en Kruger al kent. Dit boek was mijn kompaan toen ik s nachts in het ziekenhuis bij mijn terminaal zieke moeder bleef. Niet meteen de meest opbeurende titel, ik geef het toe, maar ik was dit boek al aan het lezen voor ze opgenomen werd. 22 februari was dit boek uit, 23 februari overleed ze.
Ik ben sinds kort lid van de Libelle leesclub. Een van de lezers vond dit een zeer goed boek. Toevallig vond ik het in het kruitvat, en hop, voor het boek het zelf wist was ik het al aan het lezen.
Nora wordt door Clare uitgenodigd om deel te nemen aan haar vrijgezellenfeest. Nora is verontwaardigd dat ze een uitnodiging krijgt, want de twee hebben elkaar al tien jaar niet meer gezien of gesproken. Na lang beraad besluit ze de uitnodiging toch aan te nemen en samen met Nina, ook een jeugdvriendin, vertrekt ze naar een huis in het bos, waar het vrijgezellenweekend doorgaat. Daar aangekomen voelt Nora zich zeer ongemakkelijk in het gezelschap en ze vraagt zich constant af wat ze daar in hemelsnaam doet. Wanneer ze dan opeens ontwaakt in het ziekenhuis, weet ze niet hoe ze daar is terechtgekomen, noch hoe het vrijgezellenfeest eindigde.
Zeer leuk spannend boek, zeer vlot geschreven en het verhaal neemt je direct mee. Dit is een ander soort thriller dan Ik reis alleen, hier moet je minder je hoofd bijhouden. Je weet welke kant het verhaal opgaat, maar de ontknoping was verrassend en goed!
Deze Noorse schrijver werd mij aangeraden door een collega. Ze had mij een paar titels gegeven waar zij veel van genoten had en deze was er één van.
Een zesjarig meisje wordt opgehangen met een springtouw gevonden aan een boom, met rond haar nek een bordje Ik reis alleen. Het tafereel is extra macaber,want het meisje ziet eruit als een pop en heeft ook poppenkleren aan. Holger Munch wordt samen met zijn team op de zaak gezet en hij wil dat zijn vroegere collega Mia Kruger mee aan het onderzoek deelneemt. Kruger kampt echter met een serieuze depressie en balanceert op de rand van zelfmoord. Maar Mia besluit haar eigen zorgen opzij te zetten. Ze is een experte in haar vak en ze vermoedt dat het niet bij één slachtoffer zal blijven. Twee dagen later wordt een nieuw meisje op de exact dezelfde manier vermoord aangetroffen. Munch en Kruger zetten alles op alles om de moordenaar zo snel mogelijk te vatten, want ondertussen blijven de slachtoffers vallen.
Ik heb enorm genoten van dit boek. De schrijver neemt je direct mee in zijn verhaal en bouwt de spanning geleidelijk aan op. De laatste 100 paginas kon ik het boek nog zeer moeilijk weg leggen. Ook de twee inspecteurs hebben mijn sympathie, dus ik kijk al uit om aan zijn andere twee boeken De doodsvogel en De jongen in de sneeuw te beginnen!
Een nieuwe mijlpaal is aangebroken op mijn blog. De laagte van de koningin van de misdaad, is mijn tweehonderdvijftigste boek op deze blog! Ik voel enkel fierheid als ik besef dat ik tweehonderdvijftig recensies heb geschreven. Maar goed, terug naar de essentie, de bespreking van het boek.
De laagte is een landgoed in het prachtige Engeland waar lady Lucy Angkatell en Sir Henry de scepter zwaaien. Wanneer de twee een feestje organiseren, is ook onze goede vriend Hercule Poirot uitgenodigd. Natuurlijk waar Poirot is, is een misdaad in de maak. Wanneer hij op het landgoed aankomt, ziet hij op de rand van het zwembad een man die net neergeschoten is met daarnaast een vrouw met een revolver in haar hand. Poirot laat zich niet misleiden en denkt aan het spreekwoord schijn bedriegt en zet zijn grijze cellen aan het werk om te onderzoeken hoe de vork aan de steel zit.
Oh, spijtig, maar ik vond dit geen goed boek. Het is een zeer traag verhaal, ik miste spanning en Poirot kwam veeeeel te laat in het verhaal. Dit boek zou ik echt niet aanraden als je de eerste maal Agatha Christie leest.
Marc de Bel, een begrip aan het firmament van de Vlaamse jeugdschrijvers, pakte in 2016 met een nieuwe trilogie. De trilogie volgt drie vrouwen, Ule in de eerste wereldoorlog, Mette in het interbellum en Marie in de tweede wereldoorlog.
We starten natuurlijk met Ule. Het verhaal begint in Cruyshoutem in 1914. Ule is veertien jaar en gaat voor het eerst in haar leven dienen bij dokter Jan in het dorp. Een nieuwe wereld gaat voor haar open. Daar waar ze opgroeide als plattelandsdochter, leert ze hier bij de bourgeoisie over boeken, schilders, muziek , etc.
Maar al vlug doen de geruchten dat er een oorlog dreigt. Haar familie denkt dat het niet zo een vaart zal lopen maar ze vergissen zich. De Duitsers verschijnen in het straatbeeld en hun vader wordt opgeroepen om te vechten aan het front. Hun moeder beslist om te vluchten naar haar familie in Elverdinghe in de Westhoek. Met angst en wanhoop verlaten ze hun thuis in de hoop dat ze op een dag kunnen terugkeren.
Het verhaal van Ule is gebaseerd op de grootmoeder van Marc De Bel. Het boek zelf wordt naar een hoger niveau getild door fotos en krantenartikels uit die tijd. Ook het verhaal verdient een pluim, zeker door volwassenen te lezen. Het is een verhaal dat niet echt snel gaat, maar dat neemt niet weg dat de sfeer van die tijd perfect wordt weergegeven.
Mijn man heeft ettelijke malen mij proberen te overtuigen om dit boek zeker eens te lezen. Na een hele tijd ben ik dan toch moeten zwichten en heb ik mij aan dit klassiek werk gewaagd. Dit boek werd in de negentiende eeuw geschreven en nu in de eenentwintigste eeuw verschijnt hij hier op mijn blog.
Het verhaal speelt zich af in 1672 ten tijde van Willem van Oranje. Cornelius van Baerle is maar door één ding bezeten in zijn leven en dat is door het kweken van tulpen. Hij heeft zijn zinnen nu gezet op het ultieme, het kweken van de zwarte tulp. Cornelius is niet de enige die deze droom wil bereiken. Zijn buurman, die eveneens tulpenkweker is, zet alles op alles om dit ook te doen. Hij gaat zelfs zo ver dat hij Cornelius beschuldigt van landverraad om zo de geheimen voor het kweken van de tulp te kunnen stelen. Cornelius wordt gevangen genomen en zo leert hij Rosa kennen, de dochter van zijn cipier in de gevangenis. Zij besluit hem te helpen, zodat hij toch nog een zwarte tulp kan creëren. Cornelius beseft dat, met het groeien van de tulp, zijn liefde voor deze bloem gedeeld zal moeten worden met zijn liefde voor Rosa.
Oké, oké ik moet toegeven dat dit een goed boek was. Het eerste hoofdstuk moet je wel doorgeraken, maar éénmaal de tulp ten tonele komt, had het mij helemaal mee. Een boek dat bijna tweehonderd jaar oud is, maar eigenlijk merk je dat geen moment. Dus, dank u echtgenoot om mij te overtuigen. Je had gelijk ;-).
Dit boek wist mij te triggeren door zijn toch wel opmerkelijke, kinderlijke titel. Kinderlijk is allesbehalve wat je Iene miene mutte kan noemen. Het is een bloedstollende, tenenkrommende en bij momenten lugubere thriller.
Het verhaal speelt zich af in Southampton waar Helen Grace een keiharde politie-inspecteur is. Alles begint wanneer er een meisje totaal uitgemergeld en uitgeput uit een bos komt rennen. Ze beweert dat ze een paar dagen daarvoor is ontvoerd samen met haar vriend Sam. Slechts een van hen kon de vrijheid terugwinnen. Hiervoor moest een van hun beiden de ander neerschieten. De vraag is natuurlijk: wie wordt het slachtoffer en wie wordt de dader en vooral wie zit er achter dit ziekelijke spelletje. Niet lang daarna verdwijnen er weer twee personen. Helen en haar team beseffen dat ze hier met een duivelse seriemoordenaar te maken hebben, die enerzijds onrechtstreeks zorgt voor een slachtoffer, maar die er anderzijds ook voor zorgt dat de overlevende eigenlijk een moordenaar is en met een bijna ondraaglijk schuldgevoel opzadelt. Helen zoekt een link tussen de slachtoffers en zet alles op alles om er achter te komen wie verantwoordelijk is voor deze afschuwelijke daden.
De schrijfstijl van Iene miene mutte is zeer vlot en het boek leest als een trein. Sommige passages zijn degoutant gruwelijk maar toch wist dit boek mij te raken. De schrijver laat je als lezer achter met een wrang gevoel en mijn geweten was toch niet helemaal akkoord met het hoofdpersonage. Dit is het eerste boek in de Helen Grace reeks en ik ben wel benieuwd hoe dit hoofdpersonage zal evolueren in de volgende boeken.
Het is altijd terug thuiskomen, als ik een boek van Gerritsen in mijn handen neem, en zeker als het met mijn favoriete duo Rizolli en Isles is.
In Ik weet een geheim worden Rizolli en Isles opgeroepen om een zeer lugubere moord te onderzoeken. Op de crime scene wordt een jonge vrouw vermoord teruggevonden met haar ogen in haar handen. Het slachtoffer Cassandra Coyle is een liefhebber van het horrorgenre en ze maakte samen met haar vrienden horrorfilms. Al snel valt er een tweede slachtoffer, dat ook op zeer lugubere en vreemde wijze werd omgebracht.
Rizolli zet haar tanden in het onderzoek en na grondig alles na te gaan, vindt ze de link tussen beide slachtoffers. Nu blijkt dat deze link nog meerdere mogelijke slachtoffers prijsgeeft. Het is aan ons briljante speurdersduo natuurlijk om deze andere slachtoffers in veiligheid te stellen en de moordenaar te ontmaskeren.
Wederom een pareltje van een boek. Tess stelt mij eigenlijk nooit teleur en daarom is het zo leuk om haar boeken te lezen. Vlot geschreven, spannende verhaallijn, een goed plot en natuurlijk de persoonlijke levens van Rizolli en Isles die dit boek compleet maken.
