Met Linda Van Rijn ga je steeds op vakantie. Het is niet de eerste keer dat ik een boek van deze schrijfster lees (zie Off piste, Winterchalet). Haar boeken zijn puur ontspanning, dus verwacht zeker geen gecompliceerde thriller met een verrassend plot. Met Blue Curaçao neemt ze ons mee naar de Nederlandse antillen.
Hannah is in de zevende hemel sinds ze zes maanden geleden de charmante Koen tegenkwam. De zogenaamde vonk sloeg over, ze stapten in het huwelijksbootje zonder dat iemand er weet van had en nu zijn ze op weg naar Curaçao op huwelijksreis. Koen en Hannah genieten volop van elkaar en ontdekken het wondermooie Curaçao. Op een dag gaan ze naar het strand, Koen gaat snorkelen en Hannah valt in slaap op het strand. Wanneer ze wakker wordt, is er van Koen geen spoor meer te bekennen. Totaal verbouwereerd stapt ze naar de lokale politie, maar die hechten niet veel belang aan het zoeken van haar man. Dus gaat Hannah zelf op onderzoek uit. Wat ze ontdekt is helemaal niet wat Hannah verwacht had en ze komt erachter dat ze haar man helemaal niet kende.
Ja dit is weer zo een leuk tussendoortje, verstand op nul en lezen maar. Met de aankomende vakantie in het verschiet is dit zeker een aanrader om op het vliegtuig of op je strandstoel te lezen maar dan hopelijk wel met de juiste partner.
Een collega op het werk vertelde mij dat "The maze runner", de film waarop dit boek gebaseerd was, niet slecht was. Ik zag het boek in de Carrefour staan en moest het hebben Ik ben er bijna meteen aan begonnen en hoopte op een spannend boek.
Het boek begint zeer bizar. Thomas komt via een speciale lift in een totaal andere wereld terecht. Wat er vooraf gebeurd is, weet hij niet. Een groep jongens die al een tijdje vast zitten in de zogenaamde Laar maken hem wegwijs. Ze vormen een kleine gemeenschap die omringd is door een gigantisch labyrinth. Overdag zijn er de Renners die het labyrinth in kaart proberen te zetten - proberen - want elke dag verschuift het labyrinth en verandert het pad. De grievers, mechanische monsters, maken 's nachts het labyrinth onveilig en de jongens maken Thomas duidelijk dat hij onder geen geval in het labyrinth mag. Thomas is echter geïntregeerd door het labyrinth en wil ontsnappen. Natuurlijk komt hij op een nacht vast te zitten in het labyrinth. Zal Thomas weten te overleven en is er een manier om het labyrinth te kraken?
Het boek wist mij niet te boeien. Het is ook weeral deel van een trilogie dus je weet nog steeds niet wat er gaande is. Je moet de andere twee boeken dus lezen om het geheim te ontsluieren. Ik heb ondertussen ook de film gezien en die is zeer afwijkend van het boek. Ook de film kon mij niet bekoren.
"Het lied van de wolken" is het tweede deel van de Nieuw-Zeeland trilogie van schrijfster Sarah Lark.
De familiesaga gaat verder met de kleindochters van de hoofdrolspelers Gwyneira en Helen uit "Het land van belofte".
Elaine, de kleindochter van Helen, is totaal overdonderd wanneer op een dag de Ier William Martyn het pension van haar grootmoeder betreedt. William is op zijn beurt zeer ingenomen met de leuke verschijning van Elaine. De twee beginnen afspraakjes te maken en al snel is Elaine tot over haar oren verliefd. Alles lijkt goed te gaan, een verloving ligt in het verschiet, tot haar nichtje Kura op het toneel verschijnt. Kura is alles wat haar nichtje niet is. Kura verafschuwt het plattelandsleven en droomt van een carrière als zangeres. Gwyneira, haar oma, verwacht echter van Kura dat ze Kiward station, het familiebedrijf overneemt. Wanneer William de beeldschone Kura ontmoet ziet hij Elaine niet meer staan en trouwt hij uiteindelijk met Kura. Elaine, totaal ontredderd stort zich halsoverkop in een huwelijk met Thomas Sideblossom. Maar zal Elaine gelukkig worden? En zal William de onstuimige Kura kunnen temmen?
Dit is het begin van het boek, er gebeurt natuurlijk nog veel veel meer. Want als je 585 pagina's moet volschrijven, begrijp je dat de twee hoofdpersonages veel gaan meemaken. Maar ik kan je nu al zeggen, ook dit deel leest als een trein, en je leeft werkelijk drie weken (zolang heb ik erover gelezen) mee met deze familie in Nieuw-Zeeland.
Zafons verhalen zijn op zijn minst apart te noemen. Als je mij dit boek laat lezen, zonder dat je mij laat weten wie de schrijver is, zal ik dit verhaal zeker herkennen als één van Zafon. Dit is één van de jeugdboeken die hij geschreven heeft voor hij faam kreeg met "De schaduw van de wind".
Het verhaal begint in Calcutta 1916. Een man is op de vlucht met twee baby's. Hij wordt achtervolgd door een duister individu en wil er alles aan doen om de baby's in veiligheid te brengen. Hij belt aan bij een groot huis en vertrouwt de kinderen toe aan de vrouw die openmaakt. Zij besluit de kinderen voor hun eigen veiligheid uit elkaar te halen en brengt de jongen naar het weeshuis. Daar groeit de jongen, Ben, op. Samen met zijn vrienden van het weeshuis richt hij een geheim genootschap op. Ze komen samen in het middernachtspaleis. Ben blijft in het weeshuis tot hij zestien wordt. De dag van zijn afscheidsfeest staat er een vrouw op de stoep met een meisje, waarmee hij zich meteen verbonden voelt. Al snel blijkt dat een bedreiging ervoor zorgde dat ze 16 jaar geleden gescheiden werden en dat nu hun leven in gevaar is.
Wanneer ik deze bespreking aan het neertypen ben, merk ik zelf dat de korte inhoud nogal verwarrend overkomt. Het verhaal in begin komt ook zo over, maar ik schreef het hier al eerder: Zafon schrijft bizarre verhalen, hij gaat de fantastische toer op en laat de realiteit achter zich. You love it, or you hate it. Ik persoonlijk hou meer van "De schaduw van de wind". Dit boek is op momenten best gruwelijk en kan zeker en vast door volwassenen gelezen worden.
In Danielle Steel's nieuwste boek "Winnaars" staat skiën centraal. De zeventienjarige Lily Thomas is bezeten van skiën. Ze is zelfs er zo goed in dat ze volop aan het trainen is voor de Olympische winterspelen. Gedurende de kerstvakantie gaat ze met haar vader op wintersport in Squaw Valley. Op een morgen staat ze vol enthousiasme op om terug de bergen in te trekken en haar favoriete sport te beoefenen. Maar dan slaat het noodlot toe. Lily krijgt een vreselijk ongeluk en belandt in een rostoel. Niet alleen Lily's wereld, maar ook die van haar vader stort volledig in. Langzaam maar zeker komen vader en dochter tot het besef dat ze voor eeuwig in de rolstoel zal blijven en dat ze haar geliefde sport nooit meer zal kunnen beoefenen. Haar dokter, Dr. Jessie Matthews, probeert Lily en haar vader zo goed mogelijk te begeleiden en op te vangen. Ze benadrukt dat Lily's leven niet afgelopen is en dat als ze dat zelf wil er een mooie toekomst voor haar weggelegd is.
Weeral een toppertje van Steel. Het begin van het boek is weer ijzersterk en de beschrijving van het ongeval, daar word je toch even stil van. Ze schrijft zoals altijd zeer vlot, het enige minpuntje vond ik dat de hoofdpersonages wat sneller bij elkaar mochten komen, maar ja, de liefde kan je niet forceren hé.
Hier ben ik al terug met een bespreking van een nieuw boek. Deze keer viel mijn keuze op "Buren" van Patrick De Bruyn. Ik denk dat er in mei een nieuw boek van hem verschijnt, dus het was de hoogste tijd dat ik met "Buren" zou kennis maken.
Tomas Vervoort lijkt het allemaal voor elkaar te hebben. Hij heeft een prachtig huis naast zijn schoonvader, waar hij samen met zijn vrouw en twee kinderen woont. Ook zijn goedbetaalde job heeft hij te danken aan zijn schoonvader. Tomas stelt zijn geluk niet in vraag tot er op een dag een persoon opduikt in zijn leven waarvan hij dacht dat die al vijftien jaar dood is. Tomas ergste nachtmerrie lijkt werkelijk te worden. Alle akelige herrinneringen die Tomas zo hard heeft proberen te verdringen, dreigen nu allemaal opgerakeld te worden. Wanneer kort daarna ook nog zijn oude buurmeisje Kimberley, die hij vijftien jaar geleden voor het laatst gezien heeft, met hem contact opneemt, staat het leven van Tomas totaal op zijn kop. Tomas verliest alle pedalen, zoekt zijn toevlucht tot de drank en probeert alles maar dan ook alles om zijn leven toch terug op de rails te krijgen.
Dit boek had mij direct mee, na twee dagen ontdekte ik het geheim van 'Buren' en nu staat het dus al op mijn blog. Op de laatste pagina's word je constant op het verkeerde been gezet en De Bruyn zijn ontknoping, zou ik toch wel zeer beklijvend en verrassend noemen. Het zet je toch eens aan het denken want je buren, die de meeste van de lezers toch allemaal hebben, ken je nooit helemaal . . .
"Cipressen in de storm" maakt deel uit van de bloemenreeks waar ik hier op mijn blog al verschillende boeken van heb besproken.
Ons verhaal begint in Napels in 1905. Sofia Manzone groeit er op als dochter van een rijke rederijhouder. Op een dag ontmoet ze Stefano Pasqualini, een arme Napolitaan die de kost verdient als steenhouwer. Sofia valt meteen als een blok voor deze knappe verschijning. Haar vader echter heeft andere plannen met zijn dochter en wilt dat ze een andere rijke man huwt om de toekomst van de familie te garanderen. Sofia ziet geen andere oplossing en stemt toe in het huwelijk. Maar niet voordat ze één nacht heeft met haar grote liefde. Stefano, die na het huwelijk van Sofia niet in Napels kan blijven, besluit Italië te verlaten. Hij komt terecht in een dorpje nabij Stuttgart en besluit daar een leven op te bouwen met Anna, de dochter van een bouwmeester die hem een job aanbood. Stefano slaagt erin zijn Sofia te vergeten en krijgt zelf een tweeling met Anna. Op een dag echter staat Sofia voor zijn deur met de mededeling dat Stefano nog een kind heeft ...
Dit is het begin van een prachtige familiesaga. We komen alles te weten over de nazaten van Stefano en Sofia en dit met de Duits-Italiaanse geschiedenis op de achtergrond.
Ik heb enorm genoten van dit boek. Het feit dat hier veel aandacht aan de pré-oorloogse periode wordt besteed, vond ik zeer interressant. De manier waarop wordt beschreven dat er een oorlog in het vershiet lag, is zo herkenbaar. Door de onrusten en gruwelijkheden die zich momenteel in het Midden-Oosten afspelen, hoopte ik als lezer dat de toekomst zich zeker niet zal herhalen.
In "De vuurtoren van Connemara" neemt Montefiore ons mee naar het prachtige Ierland. Ellen Trawton is het haar in keurslijf gegegoten leven beu. Haar nakende huwelijk, licht gedwongen door haar strenge moeder, ziet ze al helemaal niet zitten. Om al de lasten van haar huidig leven te ontlopen, ontvlucht ze het drukke Londen en gaat ze op bezoek bij haar tante Peg die in Connemara, Ierland, woont onder het mom dat ze daar een boek wil schrijven. Ellen komt helemaal tot rust in deze rustieke omgeving, de zee, de prachtige vuurtoren en de vele kastelen. Vooral de vernielde vuurtoren intrigeert Ellen enorm. Een aantal jaar geleden werd de vuurtoren vernield door een brand waarbij een vrouw omkwam. De wildste geruchten doen de ronde over wat er toen gebeurde en een groot deel van de bevolking is er van overtuigd dat haar man haar vermoord heeft. Emma doet er alles aan om te achterhalen wat er zich die avond afspeelde. Wanneer ze de weduwenaar ontmoet, valt ze als een blok voor deze robuuste Ier. Ze geniet volop, maar in haar achterhoofd knaagt het feit dat ze wil weten wat er die avond aan de vuurtoren is gebeurd.
Ik val in herhaling maar Montefiore stelt mij zelden teleur. Ook hier benadert ze haar verhaal weer op een totaal andere manier. Door de overleden echtgenote ook haar verhaal te laten vertellen, geeft dit een leuke dimensie aan het verhaal.
Na 173 boeken verschijnt uiteindelijk de koningin van de misdaad op mijn blog, namelijk niemand minder dan Agatha Christie. Wie kent haar niet? Zij is de moeder van de thriller, de geestesmoeder van Hercule Poirot en Miss Marple. Dit boek heeft ze geschreven in 1976, het jaar dat ze stierf.
Gwenda, een Australische, besluit met haar man in Engeland te gaan wonen. In het landelijke Dillmouth valt Gwenda's oog op een prachtig landhuis. Ze is meteen verkocht en besluit het huis te kopen. Wanneer ze op ontdekkingstocht gaat in het huis besluipt er haar een raar gevoel. Ze heeft het gevoel dat er iets akeligs gebeurd is in dit huis. Wanneer ze een soort van visioen krijgt en een dode vrouw in de hal ziet liggen, besluit ze samen met haar man op onderzoek te gaan en te gaan grasduinen in het verleden. In Engeland leert ze Miss Marple kennen, een oud vrouwtje geïntrigeerd door misdaad, en die helpt hun maar al te graag in hun zoektocht.
Dit is een typisch Brits boek: het verhaal wordt rustig opgebouwd, moord, onderzoek en ontknoping. Je weet wat er komt maar dat neemt niet weg dat dit een leuk boek is. Rustiger dan de hedendaagse thrillers, maar literair zeer goed geschreven.
Esther Verhoef haar nieuwe boek "De kraamhulp" is, voor mij alleszins, een pareltje. Het boek gaat over twee vrouwen: Myriam, hulpofficier van justitie en Hennequin, de kraamhulp.
Hennequin gaat als kraamhulp aan de slag bij een gezin waar zo pas een baby is geboren. Diddi, die een zware bevalling achter de rug heeft, is blij dat ze kan terugvallen op haar kraamhulp. Maar het koppel had zich de eerste dagen als kersvers gezin toch anders voorgesteld, want niets blijkt op rolletjes te gaan. Myriam gaat op eigen houtje op onderzoek wanneer haar broer sterft na een val van een trap. De val werd geklassifieerd als ongeval, maar Myriam is er rotsvast van overtuigd dat zijn vrouw hem geduwd heeft. En die vrouw is niemand minder dan Hennequin...
Meer ga ik niet vertellen maar dit boek kan ik zeker en vast aanraden. Vooral het plot vond ik fantastisch, daar word je toch even stil van, heel goed gedaan Esther!
Boek 171: De bijzondere kinderen van Mevr. Perregrine
Auteur: Ransom Riggs
Eerste druk: 2011
Aantal blz.: 378
Leestijd:20/01/2015-03/02/2015
Algemene beoordeling: ***
Wanneer je dit boek in de hand neemt en de titel leest, kan je al sterk vermoeden dat dit een bijzonder en uniek boek is. Als je de vreemde cover bekijkt en in het boek bladert worden de vermoedens enkel bevestigd: dit is een uitzonderlijk boek. De eerste pagina en de eerste foto zorgen ervoor dat het mysterie enkel vergroot, het mysterie waarover dit boek zal gaan.
Abraham en zijn kleinzoon Jacob zijn twee handen op één buik. Hij vertelt Jacob bijzondere verhalen over zijn jeugd die hij heeft doorgebracht in een weeshuis bij Mevr. Pellegrine. Een weeshuis waar hij verbleef gedurende de tweede wereldoorlog samen met kinderen die over bijzondere gaven beschikten. Hij illustreert zijn verhaal met bizarre vreemde foto's. Jacob weet niet of hij al die verhalen moet geloven maar één ding is zeker, hij is er gek op. Wanneer zijn opa op gruwelijke wijze wordt vermoord lijkt zijn dood geconnecteerd te zijn aan de bijzondere jeugd die hij gehad heeft. Jacob hoopt op het eiland waar zijn opa zijn jeugd heeft doorgebracht te achterhalen wat er precies gebeurd is. Daar aangekomen gaat hij op zoek naar het oude weeshuis en hoopt nog een overlevende te kunnen spreken ...
Dit boek intrigeert, daar is geen twijfel over mogelijk, met de donkere obscure foto's creëert de schrijver een bepaalde griezelsfeer. Je hebt als lezer totaal geen benul welke kant het verhaal zal opgaan. Je kan dit boek het best beschrijven als een sprookje uit de éénentwintigste eeuw.
Toch wist het boek mij niet te overtuigen, misschien waren mijn verwachtingen te hoog, maar nee ik hou meer van de oude sprookjes.
Montefiore wou met "De witte duif", een kortverhaal, haar Belgische en Nederlandse lezers verwennen. Blijkbaar waren België en Nederland fans van het allereerste uur van Santa Montefiore. Daarom zou dit boek enkel in deze twee landen verschijnen.
Na verdachte smsjes gelezen te hebben, is Daisy er rotsvast van overtuigd dat haar man haar bedriegt. Ze besluit Londen een weekje achter zich te laten. Samen met haar zoontje George bezoekt ze haar ouders in Dorset. Daisy komt meteen tot rust op het prachtige platteland van Dorset. Ook George merkt dat het leven meer is dan computers alleen. Daisy maakt kennis met Matthias, een Nederlander, die klusjes bij haar ouders opknapt. Ze raakt meer en meer in de ban van hem en ook hij raakt gefascineerd door haar. Ze worstelt met haar gevoelens. Is ze bereid zich op glad ijs te begeven en zal haar huwelijk dan nog te redden zijn?
Dit is wederom een verhaal over minnaars en overspel, niet meteen mijn favoriete verhaallijn, maar eind goed al goed, Santa stelde mij niet teleur.
"Voor Emma" is een boek geschreven door Tony Reynders, die zijn vrolijke meid verloor in de verschrikkelijke busramp van Sierre in Zwitserland.
Reynders besloot dit boek te schrijven deels als verwerking, deels om aan de wereld te laten weten wat een prachtmeid zijn dochter wel was, maar ook wil hij met dit boek achterhalen wat er die bewuste avond in de tunnel gebeurd is.
Emma, twaalf jaar, is dolenthousiast wanneer ze met haar klas mag gaan skiën in Saint-Luc, Zwitserland. Ze heeft er de tijd van haar leven. Wanneer ze 's avonds huiswaarts keren crasht na amper een half uur haar bus tegen de wand van een tunnel in Sierre. Het dodental is enorm, 28 doden. Haar vader wordt pas 's ochtends op de hoogte gesteld dat haar bus een ongeluk gehad heeft. Hij weet dan nog niet dat Emma het niet gehaald heeft. Hij vertrekt in allerijl naar Zwitserland waar hij het zwaard van Damocles al boven zijn hoofd voelt hangen. Zijn angst wordt bevestigd: Emma heeft de crash niet overleefd. De wereld van Reynders stort in en na haar begrafenis besluit hij alles op alles te zetten om te achterhalen wat de crash veroorzaakt heeft. Tot op de dag van vandaag is hij hier nog steeds mee bezig. Hij heeft zijn theorie, maar deze wordt door de autoriteiten niet bevestigd.
Het is duidelijk na het lezen van dit boek dat je kind verliezen het ergste is wat er bestaat. Wat mij in dit boek bij zal blijven zijn de woorden van Stefan Cypers, een vriend van Reynders: "ga nooit weg zonder een knuffel, ga nooit weg zonder een zoen. Want wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen!"
"De verborgen bibliotheek" van A.M. Dean, een Brits wetenschapper en tevens schrijver van dit boek wordt gepromoot als de nieuwe Dan Brown. Aangezien ik wel een fan ben van Dan Brown heb ik dit boek dan ook gekocht.
Arno Holmstrand, professor aan de universiteit van Minnesota, wordt vermoord teruggevonden in zijn kantoor. Wie hem vermoord heeft, blijkt een mysterie en het mysterie wordt groter wanneer ze ontdekken dat Holmstrand met zijn laatste krachten drie pagina's uit een boek heeft gescheurd.
's Anderendaags krijgt Emily Wess, een collega van de professor Holmstrand, een brief waarin de professor beweert te weten waar de verborgen bibliotheek van Alexandrië gevestigd is. Via cryptische boodschappen moet Emily achterhalen waar de bibliotheek zich bevindt. Emily is niet de enige die de locatie wil achterhalen, duistere figuren willen eveneens de invloedrijke informatie stelen die de bibliotheek bevat.
Ik bleef een beetje op mijn honger zitten. Misschien had ik er teveel van verwacht of vergeleek ik teveel met Dan Brown. Het ontbrak mij aan spanning en het verhaal miste vaart. Mijn vriend daarentegen, die dit boek ook las, vond het wel een leuk boek.
Sinds de vijftig tinten zijn de erotische romans de grond uitgeschoten. "Gestrand met een miljonair" is er daar één van. Ondanks het feit dat ik absoluut geen fan was van de vijftig tinten, sprak de korte inhoud van dit boek me wel aan.
Serveerster Brontë wint een reis en besluit met haar collega naar de Bahama's te gaan. De accommodatie is niet helemaal wat ze ervan verwacht had, maar ze besluit toch te genieten van deze gratise vakantie. De weersomstandigheden zijn ook niet volledig in hun voordeel, en wanneer er een storm uitbreekt, moet het hotel ontruimd worden. Tijdens de evacuatie komt Brontë vast te zitten in de lift samen met Logan Hawkings, een miljardair. Brontë denkt dat hij een bedrijfsleider is, in werkelijkheid is hij de eigenaar van het hotel. De twee zitten vast op het eiland en - je raadt het al - ze groeien naar elkaar toe. Terug in het echte leven lijkt het pad moeilijker te zijn, want hoe kan er een toekomst zijn voor een serveerster en een miljonair.
Luchtig tussendoortje, liefdescenes zijn er dertien in een dozijn, maar liefhebbers van het genre zullen er wel van genieten.
Acht jaar geleden werd het leven van kinderarts David Beck totaal overhoop gegooid. Toen werd David's vrouw tijdens een romantische wandeling aan het meer meegesleurd en vermoord. Geen dag gaat voorbij zonder dat David de gebeurtenissen van die dag herbeleeft. het lukt hem dan ook niet zo goed om het verleden achter zich te laten. Wanneer hij in zijn mailbox een bizar bericht krijgt, is David volledig in de war. In de mail staat een weetje dat enkel hij en zijn overleden vrouw weten. De mail leidt eveneens naar een link en wanneer David deze link aanklikt, is hij er zeker van dat op de beelden zijn vrouw te zien is, springlevend. David totaal onderste boven van de beelden is er rotsvast van overtuigd te onderzoeken wat er aan de hand is. Is zijn vrouw echt nog in leven en wat is er dan acht jaar geleden werkelijk gebeurd?
Ik vond dit verhaal minder dan het eerste boek dat ik van hem las. Op zijn schrijfstijl is nog steeds niets aan te merken, maar het verhaal en vooral de plot vond ik minder. Maar ik ga zeker nog van hem lezen.
Ik ben een tijdje van mijn blog weggeweest en ik dacht bij mezelf: hoog tijd om terug te gaan. Mijn keuze viel op Marc De Bel, de bekendste jeugdschrijver van Vlaanderen. Wie kent hem niet van Blinker en de zusjes Kriegel? Het is al een tijdje geleden dat ik een boek van hem las, maar in 2014 heeft De Bel besloten een thriller voor volwassenen te schrijven met in de hoofdrol niemand minder dan Blinker.
Blinker en Nelle zijn ondertussen twintigers. Nelle vertrekt naar Rome om voor haar job Leonardo di Caprio te interviewen. Wanneer Nelle weg is, moet Blinker zijn collega redacteur Kevin vervangen in het groot dictee der Nederlandse taal. Samen met de andere zeer uiteenlopende kandidaten wordt Blinker naar Den Haag gebracht om aan het dictee deel te nemen. Op de terugweg doet Blinker een akelige ontdekking in het toilet van de bus. Shana Sierens, miss België en één van de kandidaten, ligt vermoord in het toilet. Het parket komt ter plaatse en gaat op onderzoek uit, want één van de personen op de bus heeft Shana vermoord. Blinker blijft ook niet bij de pakken zitten en begint zijn eigen onderzoek naar het vinden van de moordenaar.
Om dit boek als een thriller voor volwassenen te bestempelen vind ik een beetje te hoog gegrepen. Ik vond het zeer leuk om Blinker en Nelle terug tegen te komen, het thrillerverhaal vond ik iets minder.
"Een weeffout in onze sterren" van John Green werd in 2014 verfilmd. "A fault in our stars" heb ik nog niet gezien, maar het was wel de aanleiding om het boek te kopen. Een paar van mijn collega's gingen naar de film kijken en vonden hem zeer mooi. Daarom werd "Een weeffout in onze sterren" mijn bondgenoot om de lange reis van het prachtige Lanzarote naar onze thuis te verlichten. Al zou ik dit niet bestempelen als lichte literatuur, toch ben ik blij dat ik dit prachtig boek gelezen heb.
Augustus en Hazel leren elkaar kennen in een praatgroep voor kankerpariënten. Hazel heeft shildklierkanker met uizaaiïngen in de longen. Door een experimenteel medicijn, Phalanxifor, is haar toestand stabiel. Augustus heeft botkanker. Nadat zijn been werd afgezet, is hij nu in remissie. Wanneer de twee elkaar ontmoeten, blijkt de anders zo saaie praatgroep toch een lichtpuntje in hun leven. Hazel is superfan van het boek "Een vorstelijke beproeving" van Peter Van Houten, een hollandse schrijver.
"Een vorstelijke beproeving" die één van de hoofdrollen op zich neemt, maakt dat Hazel en Augustus een Shakesperiaanse liefde beleven. Waarom ik het als een Shakesperiaanse liefde beschrijf, is omdat "een weeffout in onze sterren" een zin is uit een werk van Shakespeare en het lijkt alsof het verhaal door de master himself geschreven is.
Zeer mooi boek. Hoewel het over de vreselijke ziekte kanker gaat, leest dit boek als een vliegtuig . Leuk ook dat ik eens echt kon doorlezen aan een boek. Spijtig genoeg is dit enkel mogelijk als het vakantie is. Back to real life Anja.
"Losprijs" van Danielle Steel had de eer om met mij mee te gaan op huwelijksreis naar Lanzarote. Ik wou een romantisch verhaal, kwestie van in de juiste sfeer te blijven en daarmee ben je met Steel aan het juiste adres.
Fernanda Barnes' wereld stort in wanneer haar man Alan zelfmoord pleegt in Mexico. De steenrijke Alan heeft in een mum van tijd door tegenslagen zijn hele fortuin zien verdwijnen, waardoor Fernanda nu bankroet achterblijft met haar drie kinderen.
Peter Morgan komt in het begin van het boek vrij uit de gevangenis. Hij is er rotsvast van overtuigd om op het rechte pad te blijven, maar eens op vrije voeten blijkt het niet zo gemakkelijk. Carl Waters, een moordenaar komt op dezelfde dag vrij als Peter. Ook hij probeert zijn leven weer op het juiste spoor te krijgen.
Ted Lee is rechercheur en zit in een liefdeloos huwelijk. Door het lot kruisen de wegen van deze vier personen. Je kan al raden aan de titel wat er in dit boek gebeurt en hoe ongeveer elk persoon in dit plaatje past. Dit was niet het zeemzoete romannetje, voor mij was dit een goede softe thriller met het gekende Steel einde. Het enige spijtige aan Danielle Steel haar boeken is dat ze zo vaak in herhaling valt. Ze kan sommige zaken wel vier of vijf keer herhalen en dat is absoluut niet nodig. Ik snap niet dat haar reviewers daar geen opmerking over maken, maar ja wie ben ik natuurlijk?
In het ziekenhuis was één van mijn patiënten, een boek van Harlan Coben aan het lezen. Ze vertelde mij dat ze dol was op deze schrijver en dat ik zeker eens een boek van hem moest lezen. Dus heb ik er meteen één gekocht en ik moet zeggen, ze had gelijk.
Wendy Tynes, de host van het spraakmakende programma "Op heterdaad" is in haar nopjes wanneer ze de jeugdwerker Dan Mercer als pedofiel in haar programma kan ontmaskeren. Door deze onthulling slaat Mercer op de vlucht, maar de vader van één van de slachtoffers neemt het heft in eigen handen en vermoordt hem. Wanneer ze echter van familie van Mercer te weten komt dat ze in zijn onschuld blijven geloven, begint ook Wendy te twijfelen en hoopt ze dat ze geen onschuldige de dood heeft ingejaagd. Haar vermoedens worden echter bevestigd en ze komt erachter dat Dan het slachtoffer is geworden van een complot. Ze is vastbesloten om alles tot op het bot uit te pluizen om zo Dan's naam te zuiveren.
Harlan Coben heeft er een fan bij, ik heb ondertussen terug al twee boeken van hem gekocht. Zijn schrijfstijl is vlot, aangenaam en het verhaal wordt zeer goed verteld. Dit is geen thriller waar het bloed van de pagina's loopt, maar zo heb ik ze wel graag.
Ik ben er bijna meteen aan begonnen en hoopte op een spannend boek.
