Toen ik Steels nieuwste boek in de boekenwinkel zag liggen en de korte inhoud las, was ik meteen verkocht en heb ik het boek ook onmiddellijk gekocht.
Jane Willoughby kan niet wachten om als advocaat aan het werk te gaan, maar voorlopig moet ze haar stage in de rechtbank van New York afwerken. De Metropotitan Bank vraagt haar om langs te komen om te kijken wat er in een kluis zit die al drie jaar niet meer bezocht werd. De procedure luidt dat iemand van de rechtbank aanwezig moet zijn om de kluis te openen en te kijken wat de inhoud is.
De verbazing is groot wanneer ze botsen op zeer dure sierraden, brieven en oude fotos. De kluis behoorde toe aan een zekere Margaretha Di San Pignelli. Ze doet beroep op Christies om de sierraden te taxeren en komt terecht bij Philip Lawton. De twee ontmoeten elkaar en zijn meteen geïntrigeerd door de vrouw op de fotos. Als er geen erfgenaam opduikt, wordt de inhoud van de kluis geveild en gaat de opbrengst naar de staat. Beiden weten echter niet dat die wettige erfgenaam zeer dichtbij is.
Typisch Danielle Steel verhaal, boy meets girl, worden verliefd en leven nog lang en gelukkig. We krijgen zelfs nog een extra happy-end voorgeschoteld.
Het was een zeer mooi verhaal, het begon zeer mysterieus wat direct een spanning in het verhaal geeft, maar het vlotte elan van in het begin slabakt een beetje. Spijtig maar toch een mooi boek.
Bijna echt gebeurd is het derde boek dat ik van deze schrijfster lees. Haar schrijfstijl is voor mij al zeer herkenbaar en ook in dit boek gaat ze op hetzelfde elan door. In het begin van haar verhalen kom je te weten dat er zich een drama heeft afgespeeld, maar pas op de allerlaatste paginas kom je te weten wat dat drama was.
Erika nodigt haar beste vriendin Clementine en haar man Sam uit op een etentje bij hun thuis. Diezelfde dag echter botst ze op haar buurman Vid. Ze raken aan de praat en ze vertelt hem dat Clementine en Sam op bezoek komen. Vid stelt voor dat het ganse gezelschap bij hem komt barbecuën. Erika ziet geen uitweg om te weigeren en stemt toe. De sfeer zit erin, iedereen is ontspannen, de kinderen amuseren zich. Maar dan gebeurt er iets waardoor de avond volledig misloopt. Hierdoor zal het leven van de personages veranderen.
Het ganse boek draait rond deze gebeurtenis. Zo zijn er enerzijds de hoofdstukken die handelen over de interne relaties tussen de hoofdpersonages en anderzijds de hoofdstukken die ons meer laten weten over de dag van de barbecue.
Ik vond dit boek niet goed, enorm langdradig, er komt echt geen schot in de zaak. Het wist me even te boeien wanneer de schrijfster het drama onthult, maar dan vervalt ze weer in een niet boeiend verhaal. Bal misgeslagen, hopelijk is het de volgende keer er weer recht op.
Eén van de boeken die over de tongen rolde in 2016, was zeker en vast Het smelt van Lize Spit. Als achtienjarige debuteerde ze met deze 480 paginas tellende klepper. Ik hoorde van mensen dat ze het fantastisch vonden, anderen antwoorden wat gereserveerder en vager en dan was er nog een groep die er absoluut niets aan vond. Er zat maar één ding op: ik was genoodzaakt dit boek ook te lezen.
Eva krijgt na veertien jaar een uitnodiging voor een feestje van haar jeugdvriend Pim. Ze laadt haar auto met een gigantisch ijsblok en vertrekt naar haar geboortedorp Bovenmeer, richting haar doorgebrachte jeugd. We keren met haar terug in de tijd, naar de zomer van 2002. Eva is een tiener, en trekt de hele tijd op met haar leeftijdsgenoten, Pim en Laurens. Om de tijd te verdrijven komt Pim met een spel op de proppen waar Eva een belangrijke rol in speelt. Het spel ontspoort echter totaal en betekent het einde van hun vriendschap. Na al die jaren keert Eva terug naar haar geboortedorp, maar wat zijn haar intenties en wat is ze van plan met het grote ijsblok in haar kofferbak?
Ik moet zeggen, in het begin van het boek had de schrijfster mij zeker mee. Maar na 200 paginas begon ze mij stillaan te verliezen. Haar schrijfstijl is op zijn minst choquerend te noemen, wat haar misschien wel uitzonderlijk maakt. Ik kon er mij echter absoluut niet in vinden. Ze zorgde ervoor dat telkens ik een kleurpotlood, pingpongbal, prittstift of een zak chips zal vastnemen ik spijtig genoeg aan haar zal denken. Het uiteindelijke plot leek verdacht veel op één van de Black Stories (een gezelschapsspel waar je moet raden hoe iemand gestorven is), waardoor ik al vrij snel wist hoe het verhaal inéén zat en hoe het zou eindigen. Dit is een verhaal waar je helemaal niet vrolijk van wordt, dat moet ook niet altijd - dat besef ik wel - maar het laat je als lezer ongemakkelijk achter. Not my cup of tea.
Dit boek is er ééntje van het jaar 2016. Vele auteurs voelen zich geroepen om het meisje in ..., in hun titel te gebruiken. Denken we maar aan Het meisje in de trein of Het meisje in de rode jas. Zo ook Robert Bryndza die koos voor het meisje in het ijs. Korte inhoud en cover van het boek spraken mij aan, vandaar mijn aankoop.
Een meisje wordt in de bevroren vijver van een park in Zuid-Londen teruggevonden. Het blijkt om de steenrijke en jonge Andrea Douglas-Brown te gaan, de dochter van een invloedrijke familie in Londen. Voor Erika Foster, politie-inspecteur, is dit de eerste zaak waar ze wordt opgezet na het traumatische overlijden van haar man Mark, die tevens politieagent was. Erika is erop gebrand deze zaak op te lossen maar de familie van Andrea is niet zo blij. Zij hebben vooroordelen ten opzichte van Erika en willen niet dat zij de zaak van hun dochter moet oplossen. Erika is echter niet van plan om de zaak los te laten, en wanneer de moordenaar haar in het oog krijgt, beseft ze dat ze haar eigen hachje riskeert, maar dit betekent ook dat ze op het juiste spoor zit.
Dit boek kreeg zeer lovende kritieken, en inderdaad, het leest vlot. Toch is dit niet een verhaal dat me lang zal bijblijven, vandaar de drie sterren.
Het boek In seizoenen werd mij aangeraden door één van de lezers van mijn blog. Ik las al een thriller van Judith Visser die mij niet echt wist te boeien. Mijn blogleester vertelde mij dat Visser zich nu enkel toelegt op romans en dat ik dit boek zeker moest lezen. Bij deze...
Annabel Wismar, een negenvijftigjarige Nederlandse vrouw, die in het verleden te maken kreeg met vulvakanker die gelukkig werd overwonnen, voelt nu een knobbeltje in haar lies. Er wordt een ct-scan uitgevoerd en het gevreesde verdict wordt onvermijdelijk uitgesproken, Annabel is terminaal en heeft nog maar enkele seizoenen. Haar zoon David en Annabel zelf, blijven echter niet bij de pakken zitten en al hun hoop wordt op Leuven gezet. Daar willen ze haar nog een chemokuur geven die eventueel succesvol zou kunnen zijn. David besluit bij zijn moeder in te trekken om haar te allen tijde te ondersteunen. De zware beproeving die chemo met zich meebrengt, heeft ook op Annabel een verwoestend effect en om haarzelf wat op te beuren leest ze haar dagboek van toen ze veertien jaar oud was en voor de eerste keer verliefd werd. Ondertussen blijven Annabel en David vechten tegen het afschuwelijke monster dat kanker heet in de hoop dat ze op een dag weer beter wordt.
Het is inderdaad een zeer mooi, prachtig boek. De schrijfster baseerde haar verhaal op de ervaring die ze beleefde toen ze haar eigen moeder verloor aan kanker. Het onderwerp is voor mij op dit ogenblik spijtig genoeg zeer actueel waardoor het boek zeer, zeer herkenbaar lijkt. Het onpersoonlijke ziekenhuis, artsen die nog steeds de kwantiteit van het leven hoger in het vaandel stellen dan de kwaliteit, en je moeder die je zelf ziet als een onaantastbare superheld wordt nu iemand die lijdt en aftakelt, waarbij jijzelf machteloos aan de zijlijn staat.
Dank u voor deze tip! Als je een goed boek gelezen hebt, laat het mij weten en wie weet verschijnt het vroeg of laat op mijn blog.
Wanneer Frankie telefoon krijgt van Daniel, de broer van haar beste vriendin Sophie, met de vraag of ze wil terugkeren naar haar geboortedorp Oldcliff, staat Frankie hier niet om te springen. Haar beste vriendin Sofie werd namelijk 20 jaar geleden vermoord aan de oude pier. Een stoffelijke rest van Sofie spoelde nu aan en Daniel hoopt dat de waarheid achter de tragische nacht naar boven komt. Frankie wil Sofies broer niet teleurstellen en besluit te gaan. Terugkeren naar haar geboortedorp, geeft Frankie de rillingen. Het kleine, grijze dorpje geeft haar enkel maar pijnlijke herineringen aan haar beste vriendin.
Wat is er de nacht dat Sofie stierf gebeurd en wie is de dader?
Frankie vertelt het verhaal in het nu. Afwisselend vertelt Sofie het verhaal twintig jaar geleden terug. De maanden voorafgaand aan haar dood worden uit de doeken gedaan, met op het einde van het boek, een prachtige apotheose. De pier was voor mij een zeer goede thriller, een thriller zoals een thriller moet zijn. Vlot geschreven en als kers op de taart een zeer goed einde. Daarom geef ik dit boek met veel plezier vijf sterren!
Achter gesloten deuren prijkte verschillende maanden in de bestsellerslijsten van 2017. In januari 2018, na het horen van veel lovende kritieken, besloot ik hem ook te lezen.
De buitenwereld beschouwt Grace en Jack als het perfecte koppel. Jack, een imposante en knappe man, lijkt de droom van iedere vrouw. Het begint allemaal als een sprookje voor Grace. Op een dag ontmoet ze Jack in het park, wanneer ze optrekt met haar zusje Millie, die aan het syndroom van Down lijdt. Ze geraken aan de praat, worden verliefd en trouwen. Op de huwelijksnacht echter komt Grace erachter dat Jack niet de charmante man is, die ze eerst had gedacht. Grace belandt in een regelrechte nachtmerrie. Jack blijkt een eersteklas manipulator, tiran en masochist te zijn, en vindt niets leuker dan Grace te bedreigen en te treiteren. Hoe zal ze ooit uit deze gevangenis kunnen ontsnappen?
Zeer goed boek, ik raad hem iedereen aan. De schrijfster wisselt in de hoofdstukken heden en verleden af, en beetje bij beetje kom je te weten hoe Grace in zijn val loopt en er maar niet uitgeraakt. Toffe ontdekking. Haar volgende boek Gebroken ligt al op mij te wachten.
Dit boek deed ik mijn schoonzus cadeau op 1 januari 2015. Toen ik dit boek kocht veronderstelde ik, aangezien ze geschiedenis gestudeerd heeft, en erg geïnteresseerd is in historische verhalen, dat dit echt iets voor haar was. Nu twee jaar later, hebben mijn broer, mijn man en ik nu het boek gelezen. Er is er echter nog eentje die dat niet gedaan heeft ..., maar wat niet is kan nog komen natuurlijk.
Diana Morgan is steeds geboeid geweest door het verhaal van de Amazones. Die interesse werd gewekt door haar grootmoeder die beweerde zelf een Amazone te zijn. Haar grootmoeder, die bij hen inwoonde, verdween echter van het ene op het andere moment, de jonge Diana achterlatend met enkel een schrift vol bizarre tekens. Diana besluit filologie te studeren en weet een baan aan het prestigieuze Oxford University te bemachtigen. Op een dag wordt ze benaderd om een archeologische site te gaan bezoeken die mogelijks het bestaan van de Amazones zou kunnen bewijzen. Diana beseft dat ze deze kans niet links kan laten liggen. Gewapend met haar schrift en haar kennis besluit ze op onderzoek te gaan.
Dit is echt wel een historisch verhaal. Het begint echt zeer, zeer goed, maar naar mijn mening kan de schrijfster die spanning niet in stand houden. Dit neemt niet weg dat er ons een boeiend verhaal wordt voorgeschoteld. Het verhaal speelt zich af in het heden en een deel in het verleden. Mij boeide het heden meer dan het verleden, maar ik kan aannemen dat iemand die geboeid is door de geschiedenis dat deel dan weer beter vond dan het heden. Toch blij dat ik het gelezen heb. Nu mijn schoonzus nog .
Toen ik aan het snuisteren was in de Standaard boekhandel, botste ik op het boek "13 minuten" van Sarah Pinborough. Leuke cover en een korte inhoud die mij wel wist te boeien. Toen ik met het boek thuis kwam, besefte ik dat ik al eerder een boek van deze schrijfster had gelezen, namelijk "Wat jij niet ziet" boek 225 dat ik hier op mijn blog besproken heb. Dit boek is eigenlijk voor young adults, maar dat houdt mij zeker niet tegen om het te lezen.
Wanneer een man met zijn hond in de vroege ochtend een wandeling maakt, doet hij een lugubere ontdekking. Een jong meisje ligt levenloos in de rivier. Hij begint haar meteen te reanimeren en wonder boven wonder komt ze terug tot leven. Het meisje blijkt Natasha Howland te zijn, het populairste meisje van de school. Natasha blijkt zich echter niets meer te herrineren van wat er die avond gebeurd is en hoe ze in de rivier terecht gekomen is. Haar boezemvriendinnen Hayley en Jenny gedragen zich zeer vreemd en het lijkt erop dat ze iets verbergen. En de grote hamvraag luidt natuurlijk: wat is er nu echt gebeurd en wie spreekt de waarheid?
Zeer tof boek, Pinborough is een zeer goede schrijfster, dat valt niet te betwisten. Op een bepaald moment had ik wel door hoe de vork in de steel zat en ik verwachtte toch nog een clifhanger die er niet meer kwam. Dit neemt niet weg dat ik genoten heb van dit boek en het zeker ook zou aanraden.
De cover van het boek was me al meermaals in het oog gesprongen. Tijdens het bezoeken van de boekenbeurs in Antwerpen was ik niet meer te houden en bracht hem met me mee. Het is bovendien ook een schrijver van eigen bodem, die kunnen we alleen maar steunen.
Philippe Rigaux komt terug van vakantie. Op de terugvlucht komt er een mooie dame, Leila genaamd, naast hem zitten. Ze vraagt of ze het katern van zijn krant waar de sudoku's in staan, mag hebben. Beiden raken aan de praat. Op het einde van de vlucht geeft ze hem het katern terug. Wanneer Philippe de sudoku bekijkt, staat er tussen de getallen HELP ME. Philippe weet zich geen raad met deze boodschap. Zijn vader raadt hem aan om er niet op in te gaan, maar we hadden natuurlijk geen verhaal als hij het gewoon had laten rusten.
Een zeer korte inhoud, ik besef het maar al te goed, maar als ik verder uitbreid, verklap ik alles. Het maakt dit verhaal ook spannend, omdat je in het begin geen idee hebt welke kant het uitgaat. Eénmaal je weet hoe het verhaal in elkaar zit, is er nieuwe spanning aanwezig, namelijk hoe gaat dit verhaal eindigen? Toffe ontdekking, ik ga zeker nog van deze auteur lezen. Hij schrijft vlot en het boek is uit voor je het goed en wel beseft.
"Pegasus" kon ik voor 5 euro op de kop tikken in de supermarkt. Eigenlijk was ik niet echt zeker of ik het boek nog niet gekocht had, maar ik was niet te houden. Ik moest het hebben. Thuis gekomen kwam ik tot de constatatie dat ik het boek al in het engels had gekocht, maar bon, ik had het alleszins nog niet in het Nederlands.
Ik ben er eigenlijk direct aan begonnen en werd meteen meegevoerd op de vleugels van "Pegasus".
Het verhaal situeert zich in Beieren aan de vooravond van de tweede wereldoorlog. Nicholas Von Bingen geniet als aristocraat van een luilekker leven, van ritjes te maken in zijn Bugatti en van paardrijden. Dit leven verandert op slag en omkeer als blijkt dat zijn moeder die hij nooit gekend heeft, half-Joods blijkt te zijn. Zijn vader, die vreest voor hun veiligheid, stuurt Nicholas samen met zijn twee zonen naar Amerika om daar een nieuw leven op te bouwen. Aangezien Nicholas niet echt een beroep uitoefent, solliciteert hij bij Ringling brothers, het bekende circus, en wonder boven wonder mag hij er starten met zijn lipizanerpaarden. Nick en de kinderen zijn radeloos dat ze hun land moeten achterlaten en de onbekende wereld van het circus betreden. Langzaam maar zeker aarden ze in hun nieuwe omgeving. Ook al zijn ze aan de genocide ontsnapt, de oorlog loert ook in Amerika om de hoek.
Zeer mooi boek, ik heb hier echt van genoten. Toch éen van haar betere verhalen vind ik. De twee grote onderwerpen, het circus en de tweede wereldoorlog maken van dit boek een toppertje, die geen moment verveelt. Op het einde heb ik zelfs een traantje moeten wegpinken.
In 2017 pakt Dan Brown uit met een nieuw boek, namelijk "Oorsprong". Ik denk dat het de eerste week dat het uitkwam al op mij lag te wachten toen ik thuiskwam. Ik ben er dan ook meteen aan begonnen, want ik was zeer benieuwd wat Brown deze keer voor ons in petto had.
Robert Langdon wordt uitgenodigd door zijn vriend Edmond Kirsch, futuroloog en wetenschapper, om naar het Guggenheimmuseum in Bilbao te komen. Edmond heeft namelijk een ontdekking gedaan die de wereld op zijn grondvesten zal doen daveren, en wil deze vanavond aan de wereld kenbaar maken. De avond verloopt niet echt rimpelloos, waardoor Edmond zijn ontdekking niet heeft kunnen uit de doeken doen. Robert besluit om het hier niet bij te laten en samen met Ambra Vidal, de verloofde van prins Julian van Spanje wil hij erachter komen wat Edmond nu precies ontdekt heeft. Hun zoektocht leidt hen naar de Sagrada Familia in Barcelona. Hier hopen ze de sleutel om dit mysterie te kunnen oplossen te vinden.
Om zijn vorige boek "Inferno" te evenaren, ging Brown goed zijn best moeten doen. Spijtig genoeg is hij daar niet helemaal in geslaagd. Maar dat neemt echter niet weg dat Brown een zeer goed schrijver is. Het eigenlijke plot vond ik wat teleurstellend, maar op het einde kan hij mij telkens toch weer verrassen. Dat heeft hij in dit boek ook zeker gedaan, waardoor hij toch nog vier sterren gekregen heeft.
Als ik nood heb aan een boek waar ik zeker van weet, dat het mij niet van mijn stuk zal brengen, maar mij zal meenemen op een romantische, ontspannende wolk, dan weet ik dat het weer tijd is om een Jill Mansell te lezen.
Het verhaal begint op de luchthaven. Clemency staat op het punt om haar vliegtuig naar Londen te missen. Gelukkig lukt het haar nog net om het te halen en komt ze naast een knappe man te zitten. Sam, de man in kwestie is niet opgezet met zijn praatzieke buurvrouw. Clemency doet er alles aan om een gesprek aan te knopen met hem en uiteindelijk lukt het haar om Sam aan de praat te krijgen. Wat blijkt, op het einde van de vlucht is er de zogenaamde "klik" tussen de twee. Maar door samenloop van omstandigheden gaan ze elk hun eigen weg. Drie jaar later brengt Belle, Clemency's zus, haar nieuwe vriend mee. Clemency kan haast niet geloven wanneer ze de vriend van haar zus ziet, want het blijkt niemand minder dan Sam te zijn. Het ergste is, de aantrekking tussen hen is nog zeker niet verdwenen!
Oké, in andere recencies wordt beweerd dat dit verhaal voorspelbaar is, maar in dit soort genre hou ik van voorspelbaarheid. Een boek waar je instant een goed gevoel aan overhoudt. Een boek waar Jill Mansell erin slaagt de sfeer weer te geven van een rustig kuststadje en de alom aanwezige liefde die in de lucht hangt. Dan zeg ik missie geslaagd, dit is een goed boek!
Terug van weggeweest. Wegens familiale omstandigheden is het stil gebleven op mijn blog. Ik heb even gedacht om niet meer terug te keren, maar dat zou jammer zijn. Ik heb mijn moed bijeengeraapt en hier ben ik terug.
"Wat jij niet ziet" is een boek waarvan de korte inhoud mij direct wist te boeien en voor het boek het besefte, lag het al in mijn winkelmandje.
Louise is een alleenstaande moeder. Op een avondje stappen ontmoet ze de charismatische David. Ze laat zich meeslepen in het moment, maar de ontnuchtering volgt meteen als blijkt dat David haar nieuwe baas is en getrouwd is. Meer zelfs, ze is zijn persoonlijke secretaresse. In het begin weerstaan ze aan de verleiding om hun verhouding verder te zetten, maar al gauw zwichten ze voor elkaar. De situatie wordt alleen maar ingewikkelder, wanneer Louise Adele, de vrouw van David ontmoet. Louise besluit vriendschap met Adele te sluiten maar verzwijgt dit voor David. Je merkt het al: "this stinks", en kan zo niet blijven duren. Wat zal er gebeuren als Adele erachter komt dat Louise met haar man slaapt, of David ontdekt dat Louise en Adele beste vriendinnen zijn?
Ik vond dit een zeer goede thriller, zeer vlotte schrijfstijl en toch wel een verrassend plot. Dit is een boek dat je goed of slecht vindt, alleen als je het leest zal je begrijpen wat ik bedoel. Meer kan ik niet zeggen om niets te verklappen.
Sophie Kinsella is eigenlijk weeral een primeur op deze blog. Ik kende haar al van de verfilming van het bekende "Confession of a shopoholic".
"Aanpakken" heb ik direct in mijn winkelmandje gelegd. Toen ik de korte inhoud las, sprak het mij onmiddellijk aan.
Samantha Sweeting is een top juriste, die enkel en alleen leeft voor haar job. Ze staat op het punt vennoot te worden in haar bedrijf, maar precies op de dag dat ze deze promotie waar ze jarenlang naar uitkeek, hoopt binnen te rijven, maakt ze een cruciale fout. Compleet ontredderd verlaat ze Londen, springt op een trein en komt terecht op het Engelse platteland. Wanneer ze aan een groot landhuis aanbelt voor een overnachting, denken de eigenaars dat de nieuwe huishoudster is. Samantha die nog van slag is, heeft niet door dat ze opeens aangenomen wordt als de nieuwe huishoudster. Ze zit met de handen in het haar want ze heeft nog nooit iets gedaan in het huishouden. De knappe tuinman Nathaniel kijkt met argusogen toe welke kooknachtmerries Samantha allemaal aanricht in de keuken tot hij besluit haar te helpen.
Kan Samantha haar ware identiteit verborgen houden en heeft ze haar leven als jurist voorgoed vaarwel gezegd?
Heel tof, ontspannend en humoristisch boek. Zou ik aan iedereen aanraden die houdt van een goede chicklit. Heb echt een paar keer goed moeten lachen, wat ik niet zo snel doe met een boek.
Het boek "De wereld aan haar voeten" is er nog eentje uit de boekenkast van mijn moeder.
Denise, Carly en Katie zijn zeventien en drie hartsvriendinnen. Alle drie delen ze een passie voor theater en wanneer ze maar kunnen, repeteren ze samen in een schuur, dromend dat ze ooit op een dag op de planken in Broadway zullen staan. Aan hun dromen komt abrupt een einde wanneer Denise en Carly op een avond aangevallen worden. De tol is zwaar. Denise sterft en Carly komt in een coma terecht. Katie blijft alleen achter. Van de dader ontbreekt elk spoor.
Tien jaar later heeft Katie haar droom bereikt en is ze een actrice geworden. Ze staat op het punt om haar eerste grote rol te spelen in een Broadwayproductie. De horror van tien jaar geleden is ze nog steeds niet vergeten. Maar Katie besluit voor haar vriendinnen door te zetten en probeert haar leven verder te zetten, maar de moordenaar loopt nog steeds vrij rond.
Het verhaal begint ijzersterk, de betere thriller zou ik zelfs durven zeggen. De eerste honderd pagina's vliegen erdoor, maar wanneer het verhaal een sprong van tien jaar maakt, valt voor mij het verhaal wat in elkaar. Barbara taylor Bradford is dan ook geen schrijfster van thrillers maar één van romans. Het plot, wie dan de uiteindelijke moordenaar is, is dan ook teleurstellend. Maar het boek eindigt mooi en ik moest zelf een traantje wegpinken. Al bij al vond ik het toch de moeite.
Angel DeMarco heeft het allemaal. Hij is een superster in Hollywood en vrouwen liggen aan zijn voeten, het motto drank, sex en rock and roll is volledig op hem van toepassing. Maar zijn zware leven eist zijn tol, en na een avond feesten zakt hij in elkaar. Het verdict is niet mals, het hart van DeMarco is volledig op en enkel een transplantatie kan zijn leven redden. Wanneer de bekende hartchirurg Madeleine Hillyard erbij geroepen wordt die de transplantatie zal leiden, schrikt ze zich een ongeluk. Angel is geen onbekende voor haar, hij is niemand minder dan haar jeugdliefde. Spijtig genoeg werd haar hart gebroken door Angel en bleef ze alleen achter, hoewel ..., negen maanden na het vertrek van Angel werd Lina geboren. Gelukkig was er Angel's broer Francis die Madeleine steunde en er nu nog altijd voor haar is. Lina is nu een zestienjarige puber die wil weten wie haar vader is, iets wat Madelaine al die tijd verborgen wist te houden. Dus nu zeventien jaar later staan Angel en Madeleine weer oog in oog met elkaar. Beiden niet echt gelukkig, maar beiden nu wel volwassen geworden. Zal het lukken om alle plooien glad te strijken en vooral zal er tijdig een nieuw hart gevonden worden?
Heel mooi verhaal, misschien wel voorspelbaar, maar er komt toch een serieuze twist in die ik niet zag aankomen. Die twist zorgt voor een zeer mooi verhaal waar je op het einde toch een traantje bij wegpinkt. Een aanrader!
Wanneer je dit boek voor de eerste keer ziet, verraadt de cover van dit boek onmiddellijk dat dit om een thriller gaat. De korte inhoud zet mensen wel aan om dit boek te kopen.
Angus en Sarah Moorcroft proberen hun leven weer op het juiste spoor te krijgen nadat hun dochter Lydia veertien maanden geleden is overleden. Ze besluiten Londen te verlaten en trekken naar een Schots verlaten eiland waar ooit de grootmoeder van Angus woonde. Hun dochter Kirstie gaat met hen mee. Kirstie, die de tweelingzus is van Lydia, vertoont echter bizar gedrag op het eiland. Ze beweert dat zij Lydia is en dat veertien maanden geleden, Kirstie de dodelijke val van het balkon heeft gemaakt. Sarah begint haar dochter wat nauwer in het oog te houden en ze moet toegeven dat het gedrag van Kirstie inderdaad veranderd is sinds de dood van haar zus. Ze besluit haar man hiervan op de hoogte te brengen, maar deze reageert niet echt hoe Sarah verwacht had. Op school raakt Kirstie niet ingewerkt en Sarah doet tevergeefse pogingen om haar dochter zich thuis te doen voelen op het eiland. Sarah is ten einde raad, ze kan het vreemde gedrag van haar dochter maar niet doorgronden en ze blijft maar zitten met de vraag wat er op die fatale dag veertien maanden precies gebeurd is.
Zoals zo vaak, een perfect begin, goede sfeersetting, het boek valt zeer vlot te lezen maar voor mij was het plot te dun. Een goede thriller schrijven van A tot Z is blijkbaar een moeilijk iets.
Tijd voor een serieuze klepper "In het land van de koraalboom" is het eerste deel van een trilogie. Het is in het genre van Sarah Lark, die de prachtige saga schreef over twee vrouwen die in Nieuw-Zeeland een nieuw leven beginnen. (Ook terug te vinden op mijn blog).
In deze trilogie volgen we ook twee vrouwen, Anna en Victoria, die een nieuw leven willen starten in Argentinië. De twee leren elkaar kennen tijdens de lange overtocht van Duitsland naar Buenos Aires in 1863. Aan boord maken ze eveneens kennis met de knappe en charismatische Julius. Deze kennismaking maakt de overtocht voor Anna een stuk aangenamer. Ze is gecharmeerd door Julius en voelt zelf een zekere aantrekking, maar Anna is getrouwd en haar man wacht al op haar in Buenos Aires.
Eens aangekomen, blijkt het leven niet makkelijk te zijn. Anna vindt een baan in een stoeterij maar heeft moeite om haar familie te onderhouden. Bovendien wordt haar man ziek en ten einde raad besluit ze haar vriendin Victoria op te zoeken om haar om hulp te vragen. Maar ook Victoria kampt met haar eigen problemen.
Dit is het begin van een lang verhaal, waar voor mij iets meer in mocht gebeuren. Het nam mij niet echt mee. Het verhaal is bijna een copycat van Sarah Lark, dus als je zin hebt in een prachtige familie saga zou ik eerder die aan raden dan die van Caspari. Ben wel benieuwd naar de twee andere delen.
Degene die mijn blog regelmatig lezen, zullen kunnen beamen dat ik zeker tot de fans van Danielle steel behoor. In "Een perfect leven" speelt Blaise samen met haar dochter Salima de hoofdrol. Blaise is een bekende tv-ster, die haar carrière boven alles stelt. Haar blinde dochter, Salima, woont niet bij haar moeder, maar is op internaat waar ze bijgestaan wordt door een persoonlijke begeleidster. Wanneer de begeleidster komt te overlijden aan hersenvliesontsteking zijn ze verplicht het internaat voor onbepaalde tijd te sluiten. Blaise zit met de handen in het haar. Maar het internaat biedt haar een oplossing onder de vorm van Simon Ward, die bereid is om samen met Salima en Blaise naar New York te verhuizen. Salima is doodongelukkig. Niet alleen mist ze haar begeleidster die haar vertroetelde als een kind, Sam is een complete tegenpool, die de zelfstandigheid van Salima alleen maar wil stimuleren. Maar naarmate de tijd vordert, komen Salima en ook Blaise tot het besef dat zijn aanpak positief blijkt te zijn. Ook Blaise gaat het gezelschap van Simon meer en meer appreciëren, en hoewel er een leeftijdsverschil van vijftien jaar is, kunnen ze hun gevoelens voor elkaar niet langer ontkennen.
Simon, Blaise en Salima genieten van hun nieuwe leven, maar is er een toekomst weggelegd voor hen allen?
Mooi ontspannend boek. Elke keer opnieuw vindt ze toch een ander thema om over te schrijven. Dat maakt dat ik elke keer terug naar haar boeken grijp, ik ben en blijf dus een fan.
vertelde mij dat Visser zich nu enkel toelegt op romans en dat ik dit boek zeker moest lezen. Bij deze...
