Na 173 boeken verschijnt uiteindelijk de koningin van de misdaad op mijn blog, namelijk niemand minder dan Agatha Christie. Wie kent haar niet? Zij is de moeder van de thriller, de geestesmoeder van Hercule Poirot en Miss Marple. Dit boek heeft ze geschreven in 1976, het jaar dat ze stierf.
Gwenda, een Australische, besluit met haar man in Engeland te gaan wonen. In het landelijke Dillmouth valt Gwenda's oog op een prachtig landhuis. Ze is meteen verkocht en besluit het huis te kopen. Wanneer ze op ontdekkingstocht gaat in het huis besluipt er haar een raar gevoel. Ze heeft het gevoel dat er iets akeligs gebeurd is in dit huis. Wanneer ze een soort van visioen krijgt en een dode vrouw in de hal ziet liggen, besluit ze samen met haar man op onderzoek te gaan en te gaan grasduinen in het verleden. In Engeland leert ze Miss Marple kennen, een oud vrouwtje geïntrigeerd door misdaad, en die helpt hun maar al te graag in hun zoektocht.
Dit is een typisch Brits boek: het verhaal wordt rustig opgebouwd, moord, onderzoek en ontknoping. Je weet wat er komt maar dat neemt niet weg dat dit een leuk boek is. Rustiger dan de hedendaagse thrillers, maar literair zeer goed geschreven.
Esther Verhoef haar nieuwe boek "De kraamhulp" is, voor mij alleszins, een pareltje. Het boek gaat over twee vrouwen: Myriam, hulpofficier van justitie en Hennequin, de kraamhulp.
Hennequin gaat als kraamhulp aan de slag bij een gezin waar zo pas een baby is geboren. Diddi, die een zware bevalling achter de rug heeft, is blij dat ze kan terugvallen op haar kraamhulp. Maar het koppel had zich de eerste dagen als kersvers gezin toch anders voorgesteld, want niets blijkt op rolletjes te gaan. Myriam gaat op eigen houtje op onderzoek wanneer haar broer sterft na een val van een trap. De val werd geklassifieerd als ongeval, maar Myriam is er rotsvast van overtuigd dat zijn vrouw hem geduwd heeft. En die vrouw is niemand minder dan Hennequin...
Meer ga ik niet vertellen maar dit boek kan ik zeker en vast aanraden. Vooral het plot vond ik fantastisch, daar word je toch even stil van, heel goed gedaan Esther!
Boek 171: De bijzondere kinderen van Mevr. Perregrine
Auteur: Ransom Riggs
Eerste druk: 2011
Aantal blz.: 378
Leestijd:20/01/2015-03/02/2015
Algemene beoordeling: ***
Wanneer je dit boek in de hand neemt en de titel leest, kan je al sterk vermoeden dat dit een bijzonder en uniek boek is. Als je de vreemde cover bekijkt en in het boek bladert worden de vermoedens enkel bevestigd: dit is een uitzonderlijk boek. De eerste pagina en de eerste foto zorgen ervoor dat het mysterie enkel vergroot, het mysterie waarover dit boek zal gaan.
Abraham en zijn kleinzoon Jacob zijn twee handen op één buik. Hij vertelt Jacob bijzondere verhalen over zijn jeugd die hij heeft doorgebracht in een weeshuis bij Mevr. Pellegrine. Een weeshuis waar hij verbleef gedurende de tweede wereldoorlog samen met kinderen die over bijzondere gaven beschikten. Hij illustreert zijn verhaal met bizarre vreemde foto's. Jacob weet niet of hij al die verhalen moet geloven maar één ding is zeker, hij is er gek op. Wanneer zijn opa op gruwelijke wijze wordt vermoord lijkt zijn dood geconnecteerd te zijn aan de bijzondere jeugd die hij gehad heeft. Jacob hoopt op het eiland waar zijn opa zijn jeugd heeft doorgebracht te achterhalen wat er precies gebeurd is. Daar aangekomen gaat hij op zoek naar het oude weeshuis en hoopt nog een overlevende te kunnen spreken ...
Dit boek intrigeert, daar is geen twijfel over mogelijk, met de donkere obscure foto's creëert de schrijver een bepaalde griezelsfeer. Je hebt als lezer totaal geen benul welke kant het verhaal zal opgaan. Je kan dit boek het best beschrijven als een sprookje uit de éénentwintigste eeuw.
Toch wist het boek mij niet te overtuigen, misschien waren mijn verwachtingen te hoog, maar nee ik hou meer van de oude sprookjes.
Montefiore wou met "De witte duif", een kortverhaal, haar Belgische en Nederlandse lezers verwennen. Blijkbaar waren België en Nederland fans van het allereerste uur van Santa Montefiore. Daarom zou dit boek enkel in deze twee landen verschijnen.
Na verdachte smsjes gelezen te hebben, is Daisy er rotsvast van overtuigd dat haar man haar bedriegt. Ze besluit Londen een weekje achter zich te laten. Samen met haar zoontje George bezoekt ze haar ouders in Dorset. Daisy komt meteen tot rust op het prachtige platteland van Dorset. Ook George merkt dat het leven meer is dan computers alleen. Daisy maakt kennis met Matthias, een Nederlander, die klusjes bij haar ouders opknapt. Ze raakt meer en meer in de ban van hem en ook hij raakt gefascineerd door haar. Ze worstelt met haar gevoelens. Is ze bereid zich op glad ijs te begeven en zal haar huwelijk dan nog te redden zijn?
Dit is wederom een verhaal over minnaars en overspel, niet meteen mijn favoriete verhaallijn, maar eind goed al goed, Santa stelde mij niet teleur.
"Voor Emma" is een boek geschreven door Tony Reynders, die zijn vrolijke meid verloor in de verschrikkelijke busramp van Sierre in Zwitserland.
Reynders besloot dit boek te schrijven deels als verwerking, deels om aan de wereld te laten weten wat een prachtmeid zijn dochter wel was, maar ook wil hij met dit boek achterhalen wat er die bewuste avond in de tunnel gebeurd is.
Emma, twaalf jaar, is dolenthousiast wanneer ze met haar klas mag gaan skiën in Saint-Luc, Zwitserland. Ze heeft er de tijd van haar leven. Wanneer ze 's avonds huiswaarts keren crasht na amper een half uur haar bus tegen de wand van een tunnel in Sierre. Het dodental is enorm, 28 doden. Haar vader wordt pas 's ochtends op de hoogte gesteld dat haar bus een ongeluk gehad heeft. Hij weet dan nog niet dat Emma het niet gehaald heeft. Hij vertrekt in allerijl naar Zwitserland waar hij het zwaard van Damocles al boven zijn hoofd voelt hangen. Zijn angst wordt bevestigd: Emma heeft de crash niet overleefd. De wereld van Reynders stort in en na haar begrafenis besluit hij alles op alles te zetten om te achterhalen wat de crash veroorzaakt heeft. Tot op de dag van vandaag is hij hier nog steeds mee bezig. Hij heeft zijn theorie, maar deze wordt door de autoriteiten niet bevestigd.
Het is duidelijk na het lezen van dit boek dat je kind verliezen het ergste is wat er bestaat. Wat mij in dit boek bij zal blijven zijn de woorden van Stefan Cypers, een vriend van Reynders: "ga nooit weg zonder een knuffel, ga nooit weg zonder een zoen. Want wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen!"
"De verborgen bibliotheek" van A.M. Dean, een Brits wetenschapper en tevens schrijver van dit boek wordt gepromoot als de nieuwe Dan Brown. Aangezien ik wel een fan ben van Dan Brown heb ik dit boek dan ook gekocht.
Arno Holmstrand, professor aan de universiteit van Minnesota, wordt vermoord teruggevonden in zijn kantoor. Wie hem vermoord heeft, blijkt een mysterie en het mysterie wordt groter wanneer ze ontdekken dat Holmstrand met zijn laatste krachten drie pagina's uit een boek heeft gescheurd.
's Anderendaags krijgt Emily Wess, een collega van de professor Holmstrand, een brief waarin de professor beweert te weten waar de verborgen bibliotheek van Alexandrië gevestigd is. Via cryptische boodschappen moet Emily achterhalen waar de bibliotheek zich bevindt. Emily is niet de enige die de locatie wil achterhalen, duistere figuren willen eveneens de invloedrijke informatie stelen die de bibliotheek bevat.
Ik bleef een beetje op mijn honger zitten. Misschien had ik er teveel van verwacht of vergeleek ik teveel met Dan Brown. Het ontbrak mij aan spanning en het verhaal miste vaart. Mijn vriend daarentegen, die dit boek ook las, vond het wel een leuk boek.
Sinds de vijftig tinten zijn de erotische romans de grond uitgeschoten. "Gestrand met een miljonair" is er daar één van. Ondanks het feit dat ik absoluut geen fan was van de vijftig tinten, sprak de korte inhoud van dit boek me wel aan.
Serveerster Brontë wint een reis en besluit met haar collega naar de Bahama's te gaan. De accommodatie is niet helemaal wat ze ervan verwacht had, maar ze besluit toch te genieten van deze gratise vakantie. De weersomstandigheden zijn ook niet volledig in hun voordeel, en wanneer er een storm uitbreekt, moet het hotel ontruimd worden. Tijdens de evacuatie komt Brontë vast te zitten in de lift samen met Logan Hawkings, een miljardair. Brontë denkt dat hij een bedrijfsleider is, in werkelijkheid is hij de eigenaar van het hotel. De twee zitten vast op het eiland en - je raadt het al - ze groeien naar elkaar toe. Terug in het echte leven lijkt het pad moeilijker te zijn, want hoe kan er een toekomst zijn voor een serveerster en een miljonair.
Luchtig tussendoortje, liefdescenes zijn er dertien in een dozijn, maar liefhebbers van het genre zullen er wel van genieten.
Acht jaar geleden werd het leven van kinderarts David Beck totaal overhoop gegooid. Toen werd David's vrouw tijdens een romantische wandeling aan het meer meegesleurd en vermoord. Geen dag gaat voorbij zonder dat David de gebeurtenissen van die dag herbeleeft. het lukt hem dan ook niet zo goed om het verleden achter zich te laten. Wanneer hij in zijn mailbox een bizar bericht krijgt, is David volledig in de war. In de mail staat een weetje dat enkel hij en zijn overleden vrouw weten. De mail leidt eveneens naar een link en wanneer David deze link aanklikt, is hij er zeker van dat op de beelden zijn vrouw te zien is, springlevend. David totaal onderste boven van de beelden is er rotsvast van overtuigd te onderzoeken wat er aan de hand is. Is zijn vrouw echt nog in leven en wat is er dan acht jaar geleden werkelijk gebeurd?
Ik vond dit verhaal minder dan het eerste boek dat ik van hem las. Op zijn schrijfstijl is nog steeds niets aan te merken, maar het verhaal en vooral de plot vond ik minder. Maar ik ga zeker nog van hem lezen.
Ik ben een tijdje van mijn blog weggeweest en ik dacht bij mezelf: hoog tijd om terug te gaan. Mijn keuze viel op Marc De Bel, de bekendste jeugdschrijver van Vlaanderen. Wie kent hem niet van Blinker en de zusjes Kriegel? Het is al een tijdje geleden dat ik een boek van hem las, maar in 2014 heeft De Bel besloten een thriller voor volwassenen te schrijven met in de hoofdrol niemand minder dan Blinker.
Blinker en Nelle zijn ondertussen twintigers. Nelle vertrekt naar Rome om voor haar job Leonardo di Caprio te interviewen. Wanneer Nelle weg is, moet Blinker zijn collega redacteur Kevin vervangen in het groot dictee der Nederlandse taal. Samen met de andere zeer uiteenlopende kandidaten wordt Blinker naar Den Haag gebracht om aan het dictee deel te nemen. Op de terugweg doet Blinker een akelige ontdekking in het toilet van de bus. Shana Sierens, miss België en één van de kandidaten, ligt vermoord in het toilet. Het parket komt ter plaatse en gaat op onderzoek uit, want één van de personen op de bus heeft Shana vermoord. Blinker blijft ook niet bij de pakken zitten en begint zijn eigen onderzoek naar het vinden van de moordenaar.
Om dit boek als een thriller voor volwassenen te bestempelen vind ik een beetje te hoog gegrepen. Ik vond het zeer leuk om Blinker en Nelle terug tegen te komen, het thrillerverhaal vond ik iets minder.
"Een weeffout in onze sterren" van John Green werd in 2014 verfilmd. "A fault in our stars" heb ik nog niet gezien, maar het was wel de aanleiding om het boek te kopen. Een paar van mijn collega's gingen naar de film kijken en vonden hem zeer mooi. Daarom werd "Een weeffout in onze sterren" mijn bondgenoot om de lange reis van het prachtige Lanzarote naar onze thuis te verlichten. Al zou ik dit niet bestempelen als lichte literatuur, toch ben ik blij dat ik dit prachtig boek gelezen heb.
Augustus en Hazel leren elkaar kennen in een praatgroep voor kankerpariënten. Hazel heeft shildklierkanker met uizaaiïngen in de longen. Door een experimenteel medicijn, Phalanxifor, is haar toestand stabiel. Augustus heeft botkanker. Nadat zijn been werd afgezet, is hij nu in remissie. Wanneer de twee elkaar ontmoeten, blijkt de anders zo saaie praatgroep toch een lichtpuntje in hun leven. Hazel is superfan van het boek "Een vorstelijke beproeving" van Peter Van Houten, een hollandse schrijver.
"Een vorstelijke beproeving" die één van de hoofdrollen op zich neemt, maakt dat Hazel en Augustus een Shakesperiaanse liefde beleven. Waarom ik het als een Shakesperiaanse liefde beschrijf, is omdat "een weeffout in onze sterren" een zin is uit een werk van Shakespeare en het lijkt alsof het verhaal door de master himself geschreven is.
Zeer mooi boek. Hoewel het over de vreselijke ziekte kanker gaat, leest dit boek als een vliegtuig . Leuk ook dat ik eens echt kon doorlezen aan een boek. Spijtig genoeg is dit enkel mogelijk als het vakantie is. Back to real life Anja.
"Losprijs" van Danielle Steel had de eer om met mij mee te gaan op huwelijksreis naar Lanzarote. Ik wou een romantisch verhaal, kwestie van in de juiste sfeer te blijven en daarmee ben je met Steel aan het juiste adres.
Fernanda Barnes' wereld stort in wanneer haar man Alan zelfmoord pleegt in Mexico. De steenrijke Alan heeft in een mum van tijd door tegenslagen zijn hele fortuin zien verdwijnen, waardoor Fernanda nu bankroet achterblijft met haar drie kinderen.
Peter Morgan komt in het begin van het boek vrij uit de gevangenis. Hij is er rotsvast van overtuigd om op het rechte pad te blijven, maar eens op vrije voeten blijkt het niet zo gemakkelijk. Carl Waters, een moordenaar komt op dezelfde dag vrij als Peter. Ook hij probeert zijn leven weer op het juiste spoor te krijgen.
Ted Lee is rechercheur en zit in een liefdeloos huwelijk. Door het lot kruisen de wegen van deze vier personen. Je kan al raden aan de titel wat er in dit boek gebeurt en hoe ongeveer elk persoon in dit plaatje past. Dit was niet het zeemzoete romannetje, voor mij was dit een goede softe thriller met het gekende Steel einde. Het enige spijtige aan Danielle Steel haar boeken is dat ze zo vaak in herhaling valt. Ze kan sommige zaken wel vier of vijf keer herhalen en dat is absoluut niet nodig. Ik snap niet dat haar reviewers daar geen opmerking over maken, maar ja wie ben ik natuurlijk?
In het ziekenhuis was één van mijn patiënten, een boek van Harlan Coben aan het lezen. Ze vertelde mij dat ze dol was op deze schrijver en dat ik zeker eens een boek van hem moest lezen. Dus heb ik er meteen één gekocht en ik moet zeggen, ze had gelijk.
Wendy Tynes, de host van het spraakmakende programma "Op heterdaad" is in haar nopjes wanneer ze de jeugdwerker Dan Mercer als pedofiel in haar programma kan ontmaskeren. Door deze onthulling slaat Mercer op de vlucht, maar de vader van één van de slachtoffers neemt het heft in eigen handen en vermoordt hem. Wanneer ze echter van familie van Mercer te weten komt dat ze in zijn onschuld blijven geloven, begint ook Wendy te twijfelen en hoopt ze dat ze geen onschuldige de dood heeft ingejaagd. Haar vermoedens worden echter bevestigd en ze komt erachter dat Dan het slachtoffer is geworden van een complot. Ze is vastbesloten om alles tot op het bot uit te pluizen om zo Dan's naam te zuiveren.
Harlan Coben heeft er een fan bij, ik heb ondertussen terug al twee boeken van hem gekocht. Zijn schrijfstijl is vlot, aangenaam en het verhaal wordt zeer goed verteld. Dit is geen thriller waar het bloed van de pagina's loopt, maar zo heb ik ze wel graag.
"Een zoete zomer", voor mij de perfecte titel die zeker aanzet om het boek te gaan lezen. Ook dit boek is er ééntje van de Clavis uitgeverij, een uitgeverij voor young adults boeken.
Rory keert voor de zomervakantie terug naar East Hampton bij de familie Rule, waar ze vorig jaar haar tante kwam helpen in de huishouding. Vorige zomer werd ze verliefd op Connor, de zoon des huizes. Rory kijkt er dan ook enorm naar uit om haar vriendje terug te zien. Anderzijds is ze wel een beetje zenuwachtig, want zal ze passen in de mondaine wereld van de Rules? Tijdens haar vorige vakantie raakte ze ook bevriend met Isabel, de zus van Connor. Isabel, had vorig jaar de perfecte zomer met Mike maar spijtig genoeg eindigde de vakantieliefde in mineur. Zij heeft echter haar zinnen gezet op de leuke Evan, maar toch kan ze Mike niet vergeten. Beide meisjes komen tot de vaststelling dat het voor hen misschien toch geen zoete zomer wordt.
"Een zoete zomer" is zoals je hier al kan lezen, het vervolg op een eerder boek "Soms smaakt liefde zout". Dit boek is zeker geschikt voor tienermeisjes. Het is een ontspannend boek zeker geen zware literatuur. Maar toch is het zeer herkenbaar, de ideale zomerliefde, maar hoe moet het verder als een zomerliefde een relatie wordt. Heb van dit boek genoten en ga zeker de prequel lezen.
Via mijn blog werd ik door Clavis, een uitgeverij van young adultboeken, gecontacteerd om boeken van hen te recenseren. Ik koos voor "Vitro" van de Amerikaanse schrijfster Jessica Khoury.
Sofie Crue krijgt van haar moeder een verontrustend mailtje: ze moet meteen naar haar toe komen. Sophie, die samen met haar vader in Boston woont, heeft haar moeder, die als wetenschapper werkt op Skin Island, sinds lange tijd niet meer gezien. Hals over kop vertrekt ze, maar op Skin Island geraken blijkt geen sinecure. Geen enkele piloot wil Sophie naar het eiland brengen. Gelukkig is er haar jeugdvriend Jim Julien, eveneens piloot, die ze weet te overtuigen om haar naar haar moeder te brengen. Na een zeer moeizame landing, lopen ze Nicholas, een bewoner van Skin Island tegen het lijf. Hij leidt hun naar de plaats waar de wetenschappers hun onderzoeken uitvoeren. Eénmaal aangekomen in het instituut doet Sophie een zeer schokkende ontdekking. Langzaam maar zeker komt Sophie erachter wat ze op het eiland geheim willen houden, maar nu Sophie weet wat er zich allemaal afspeelt is ook haar eigen leven in gevaar.
Alle ingrediënten zijn hier aanwezig om ons een zeer goed science fictionboek voor te schotelen. Een verlaten eiland, mysterieuze laboratoria, Vitro's, ontploffingen en die ene slechterik waarbij je op voorhand al weet hoe het afloopt voor hem. Dus voor mensen die graag SF lezen, raad ik dit boek zeker aan, voor mensen die graag wat meer het romantische pad bewandelen zoals ikzelf zou ik een ander boek kiezen. Maar ook ik was zeker geïntrigeerd om er achter te komen wat Vitro's zijn.
Met "De dochter van de imker" betreedt Montefiore de wondere wereld van de bijen. Het zijn niet enkel de bijen die de hoofdrol spelen in haar nieuwste boek, we maken eveneens kennis met Grace Hamblin.
Het verhaal begint in 1973. Grace, een karaktervolle vijftigjarige vrouw, woont met haar jeugdliefde Freddie in Amerika. Hun enige negentienjarige dochter Trixie, beleeft de zomer van haar leven met Jasper, die zijn droom voor liefde voor muziek wil waar maken door rockster te worden. Zijn droom wordt aan diggelen geslagen wanneer er thuis een drama plaatsvindt. Jasper is noodgedwongen terug te keren naar Engeland, waardoor hij zijn geliefde Trixie moet achterlaten. Hij belooft haar echter dat wanneer hij in Engeland zijn zaken op orde heeft gezet, hij Trixie laat overkomen en met haar zal trouwen. Trixie belooft op hem te wachten.
Grace moet toekijken hoe haar dochter hetzelfde pad bewandelt als zijzelf. Ze denkt terug aan vroeger toen zij in Engeland woonde samen met haar jeugdvriend Freddie en Rufus, de zoon van lord Penselwood, waarop Grace stiekem verliefd is. Grace kiest voor Freddie, maar wanneer deze terugkeert uit de oorlog is hij niet meer de man met wie ze trouwde. Freddie brengt een geheim mee en ook Grace verzwijgt zaken.
Zoveel jaren later komt ook Trixie er achter dat haar beide ouders een zware last met zich meedragen. Ze besluit naar Engeland af te reizen op zoek naar antwoorden, naar Engeland, naar het land van haar Jasper.
Dit was niet Montefiores sterkste verhaal, qua schrijfstijl perfect maar ik had medelijden met Freddie en ook met Trixie. Deze personages verdienen een mooiere verhaallijn. Ik kon ook geen begrip opbrengen voor het hoofdpersonage, ze stelde mij teleur. Deze keer maar drie sterren. Sorry, Santa.
Het tijdschrift TV familie geeft tijdens de zomermaanden vrouwenthrillers bij aan een schappelijke prijs. De eerste die ik gelezen heb, was "Naderend onheil" van de Canadese Joy Fielding, die al een hele reeks thrillers op haar palmares heeft.
Een ouder koppel wordt brutaal vermoord in hun bungalow in de Adirondacks (VS).
Valerie Rowe belandt totaal onverwacht in een kampeertrip met haar dochter, haar ex-man en diens nieuwe verloofde Jennifer. Een koppel vrienden van Val nemen mee deel aan de reis die leidt naar ... hoe raad je het... Shadow creek in de Adirondacks. De sfeer tussen Val en Jennifer is enorm gespannen, maar toch proberen ze er het beste van te maken. Haar tienerdochter Brianne zorgt ook voor de nodige ophef. Zo spreekt ze steeds in het geniep af met haar nieuwe vriendje, dit tot groot ongenoegen van haar moeder. Op een nacht spreekt ze terug af met haar vriendje, hun auto belandt in de greppel en ze moeten hulp zoeken. Maar de seriemoordenaars waden nog steeds rond in de bossen en zijn op zoek naar nieuwe slachtoffers...
Langs de ene kant is dit boek bij momenten enorm schokkend, dan denk ik bijvoorbeeld aan de boterhammenscene - hoe je als schrijfster erop komt - gewoonweg degoutant. Maar langs de andere kant vond ik het toch niet superspannend. Het begint spannend maar dit wordt niet aangehouden. De verhaallijn over Jennifer en Valerie vond ik wel goed, maar aanraden doe ik dit boek niet.
Voor mijn verjaardag kreeg ik weer vier nieuwe boeken van de moeder van mijn vriend. "Tot in lengte van dagen" was er één van. Als je de korte inhoud van dit boek leest, verwacht je een totaal ander verhaal dan datgene dat je de eerste 177 pagina's voorgeschoteld krijgt.
New York 1975. Wanneer Bill Sweet de mooie Jenny Arden ontmoet, is hij op slag verliefd op haar. De twee worden al snel een koppel. Bill is jurist maar droomt van een leven als predikant, dit dik tegen de zin van zijn familie. Jenny, die mode adviseur is, is de enige die hemt steunt en hij beslist om terug te gaan studeren. Het lukt Bill om de studies te voltooien, predikant te worden en al zijn liefde aan zijn Jenny te wijden. Dan slaat het noodlot toe...
Pennsylvania 2013. Lillibet, een Amish meisje staat in voor de zorg van haar vader en broers nadat haar moeder overleden is. Ze doet dit met plezier, maar haar echte passie gaat uit naar lezen en schrijven. Ze heeft een roman geschreven en waagt haar kans bij een New Yorkse uitgever, Robert Bellagio. Robert is volledig weg van haar verhaal en besluit haar te ontmoeten. Van bij de eerste ontmoeting is hij volledig betoverd door haar en ook zij vindt het leuk in zijn gezelschap te vertoeven. Ze vindt het heerlijk om van die andere wereld te proeven maar anderzijds wil ze haar Amishovertuiging niet overboord gooien. Maar is er een toekomst weggelegd voor deze geliefden?
Keer op keer lees ik de boeken van Danielle Steel met heel veel plezier. De vijf sterren kon ik echter niet geven. Het verhaal is top geschreven maar het einde vind ik een klein beetje met het haar getrokken. Misschien geloof ik daarvoor net niet genoeg.
Praten over boeken is één van de liefste dingen die ik doe. Goede titels uitwisselen, verschillende meningen hebben over éénzelfde boek, ik geniet ervan en vind het bovendien fascinerend. Wat voor de ene persoon een goed boek is, kan voor de andere persoon een totaal andere ervaring geven. Maggie, mijn collega, is fan van onze streekgenoot Jos Pierreux. Ik mocht het allereerste boek dat hij geschreven heeft van haar lezen.
De verhalen van Jos Pierreux spelen zich af in het Knokse politiecorps met als hoofdpersonage Luk Borré.Knokke maakt zich stilaan klaar voor een nieuw hoogseizoen. Maar echt rustig is het niet voor de politie. Op het kerkhof worden verschillende graven vernield. Op de lokale camping wordt één van de bewoonsters vermist en wordt Knokke geteisterd door een vlaag van diefstallen. Er wordt eveneens een vooraanstaande baron vermoord en bovenop dit alles houdt een niet-opgeëiste lottowinst de Knokse bevolking in de ban. De politie heeft de handen vol aan al deze zaken. Ook Luk Borré zet zijn tanden in deze zaken maar hij wordt toch wat afgeleid door zijn privéleven. Zijn vriendin is namelijk een prostitué die eruit wil stappen. Tegelijk wordt zij in één van zijn zaken gelinkt.
Voor mij was dit boek in het begin wel even slikken. Hij schrijft bij momenten zeer schunnig, daar waar dat niet nodig is. Niettegenstaande kan hij bepaalde passages prozaïsch beschrijven. Ik weet niet hoe hij zijn andere boeken geschreven heeft, maar voor mij geeft hij het gevoel dat hij nog aan het aftasten is. Het verhaal deed mij eerder denken aan het leven zoals het is bij de politie. Je vraagt je op een moment af of de zaken wel opgelost gaan geraken. Gelukkig werd mijn volharding beloond en bezorgde hij mij toch wat ik noem een goed einde. In zijn totaliteit was het niet echt mijn ding.
In tegenstelling tot de andere Tess Gerritsen boeken komen in dit verhaal Rizolli en Isles ons wel gekend duo, niet voor. Ze gooit het over een totaal andere boeg of moet ik zeggen ruimteschip. Inderdaad, in "Alarmfase rood" neemt Tess ons mee in de ruimte.
Emma Watson, arts en astronaute, wordt eerder dan voorzien de ruimte ingestuurd om een collega ruimtevaarder te vervangen in het ISS. In het ISS wordt research gedaan naar levende organismen op aarde en hoe die zich gedragen in de ruimte. Wanneer één van de astronauten ziek wordt, moet Emma machteloos toezien hoe de man steeds verder aftakelt. Emma slaagt er niet in hem te redden en weet niet wat de dood van de astronaut veroorzaakt heeft. Wanneer ook de andere bemanningsleden één voor één besmet geraken, weigert NASA de astronauten terug te halen naar de aarde uit angst voor een epidemie. Gelukkig is er Emma's man Jack die weigert zijn vrouw zomaar op te geven en doet er werkelijk alles aan om haar te redden; niet alleen uit de ruimte maar ook van het dodelijk virus dat sluimert in het ruimtestation.
"Alarmfase rood" was duidelijk een ander boek dat we normaal gezien van Tess gewend zijn. Voor mij persoonlijk iets minder dan haar andere boeken maar doordat het verhaal zich in de ruimte afspeelt is dit zeker eens een interessant alternatief.
Wat mij bij dit boek overtuigde om het te kopen, was de titel en de mooie cover. Toen ik dan de korte inhoud las, was ik helemaal overtuigd om het boek aan te schaffen. Het is een behoorlijke klepper, maar bij dit boek stoort dat geen moment. Als je na een zware werkdag in je bed ligt en je slaat je boek open en je komt in de wereld van je personages terecht, dat is genieten.
In "Het meisje op de rotsen" maken we kennis met Grania Ryan. Na een miskraam verlaat ze het drukke New York en zoekt ze de stilte en rust op van haar geboorteland Ierland om haar verdriet te verwerken. Met haar vriend, Matt, wil ze voorlopig niets te maken hebben. Grania houdt zich het liefst bezig met haar kunst en wandelingen langs de prachtige kliffen. Op een dag ziet ze een achtjarig meisje op de rand van de kliffen staan. Grania en Aurora, zo heet het meisje, maken kennis met elkaar en Grania maakt ook kennis met haar vader Alexander Lisle. Hij vraagt haar om het kindermeisje van Aurora te worden en aangezien Grania haar toekomst onduidelijk is, stemt ze toe. Grania's moeder is minder gelukkig dat haar dochter met Aurora Lisle optrekt, want blijkbaar is er jaren geleden iets gebeurd waardoor beide families met elkaar verbonden zijn. Gaandeweg het verhaal komen we te weten wat er jaren terug gebeurd is. Zal Aurora erin slagen de vete te doen vergeten?
Prachtig verhaal, prachtig geschreven. Dit was een eerste kennismaking met Lucinda Riley en ik ben zeker fan. "Terug naar Wharton Park" en "De lavendeltuin" liggen al mooi op mij te wachten.
. Leuk ook dat ik eens echt kon doorlezen aan een boek. Spijtig genoeg is dit enkel mogelijk als het vakantie is. Back to real life Anja.
