|
Boek 154: Het meisje op de rotsen
Auteur: Lucinda Riley
Aantal blz.: 521
Eerste druk: 2011
Leesstijd: 05/05/2014-30/05/2014
Algemene beoordeling: ****
Wat mij bij dit boek overtuigde om het te kopen, was de titel en de mooie cover. Toen ik dan de korte inhoud las, was ik helemaal overtuigd om het boek aan te schaffen. Het is een behoorlijke klepper, maar bij dit boek stoort dat geen moment. Als je na een zware werkdag in je bed ligt en je slaat je boek open en je komt in de wereld van je personages terecht, dat is genieten.
In "Het meisje op de rotsen" maken we kennis met Grania Ryan. Na een miskraam verlaat ze het drukke New York en zoekt ze de stilte en rust op van haar geboorteland Ierland om haar verdriet te verwerken. Met haar vriend, Matt, wil ze voorlopig niets te maken hebben. Grania houdt zich het liefst bezig met haar kunst en wandelingen langs de prachtige kliffen. Op een dag ziet ze een achtjarig meisje op de rand van de kliffen staan. Grania en Aurora, zo heet het meisje, maken kennis met elkaar en Grania maakt ook kennis met haar vader Alexander Lisle. Hij vraagt haar om het kindermeisje van Aurora te worden en aangezien Grania haar toekomst onduidelijk is, stemt ze toe. Grania's moeder is minder gelukkig dat haar dochter met Aurora Lisle optrekt, want blijkbaar is er jaren geleden iets gebeurd waardoor beide families met elkaar verbonden zijn. Gaandeweg het verhaal komen we te weten wat er jaren terug gebeurd is. Zal Aurora erin slagen de vete te doen vergeten?
Prachtig verhaal, prachtig geschreven. Dit was een eerste kennismaking met Lucinda Riley en ik ben zeker fan. "Terug naar Wharton Park" en "De lavendeltuin" liggen al mooi op mij te wachten.
|
