Auteur: Ransom Riggs

Eerste druk: 2011

Aantal blz.: 378

Leestijd:20/01/2015-03/02/2015

Algemene beoordeling: ***

Wanneer je dit boek in de hand neemt en de titel leest, kan je al sterk vermoeden dat dit een bijzonder en uniek boek is. Als je de vreemde cover bekijkt en in het boek bladert worden de vermoedens enkel bevestigd: dit is een uitzonderlijk boek. De eerste pagina en de eerste foto zorgen ervoor dat het mysterie enkel vergroot, het mysterie waarover dit boek zal gaan. 

Abraham en zijn kleinzoon Jacob zijn twee handen op één buik. Hij vertelt Jacob bijzondere verhalen over zijn jeugd die hij heeft doorgebracht in een weeshuis bij Mevr. Pellegrine. Een weeshuis waar hij verbleef gedurende de tweede wereldoorlog samen met kinderen die over bijzondere gaven beschikten. Hij illustreert zijn verhaal met bizarre vreemde foto's. Jacob weet niet of hij al die verhalen moet geloven maar één ding is zeker, hij is er gek op. Wanneer zijn opa op gruwelijke wijze wordt vermoord lijkt zijn dood geconnecteerd te zijn aan de bijzondere jeugd die hij gehad heeft. Jacob hoopt op het eiland waar zijn opa zijn jeugd heeft doorgebracht te achterhalen wat er precies gebeurd is.  Daar aangekomen gaat hij op zoek naar het oude weeshuis en hoopt nog een overlevende te kunnen spreken ...

Dit boek intrigeert, daar is geen twijfel over mogelijk, met de donkere obscure foto's creëert de schrijver een bepaalde griezelsfeer. Je hebt als lezer totaal geen benul welke kant het verhaal zal opgaan. Je kan dit boek het best beschrijven als een sprookje uit de éénentwintigste eeuw. 

Toch wist het boek mij niet te overtuigen,  misschien waren mijn verwachtingen te hoog, maar nee ik hou meer van de oude sprookjes.