Bloempotjes.               Het theater.             De Place des Armes.        De Belforttoren.        

De ligplaatsen zijn er gratis. Er is plaats voor een tiental boten en er staan kasten met elektriciteit en water.  Je moet er wel een sleutel voor kopen maar we hebben hier al veel van die palen zien staan dus morgen gaan we er dan maar een halen.  Na het eten zijn we een stadswandeling gaan maken.  Het is een mooie stad, helemaal opgekuist, veel groen.  Als je de verhalen hoort over de verpauperde steden in Noord-Frankrijk valt het hier wel reuze mee. Vlak in de buurt van de ligplaatsen is een Aldi een Mac donalds en een E. Leclerck. De eerste sporen van bewoning in wat nu Douai is gaan terug tot de 7^e eeuw. Langs de boorden van de Scarpe ontwikkelde zich in de 12^e eeuw een grote lakenindustrie, werd later een belangrijke militaire nederzetting met een heuse kanonnengieterij en in 1945 het centrum van de koolmijnindustrie van Noord-Frankrijk.  Sedert de sluiting van de koolmijnen werden nieuwe industrieen aangetrokken.

Vandaag varen we verder want we moeten ergens water zien te tanken. Gezien het hier niet al te diep is en wij bij aankomst nogal veel zwarte moos omhoog werkten wil ik de boot met de hand draaien om hem daarna te starten en direct weg te varen om te verhinderen dat de filter gaat verstopt gaat geraken.

Ter hoogte van Douai.               De aanlegplaats Douai.          Het imposante stadhuis.

We vertrokken dan te 08:50 uur en na 300 meter waren we dus terug op het Canal de la Deule en gingen we over stuurboord richting Douai. Na 9 km arriveerden we te Courcelles-lès-Lens waar we het grote bassin invoeren op zoek naar een aanlegplaats met water.

De landbouwschool.                De voormalige kanonnengieterij met een hier gegoten kanon.

De steigers die er lagen lagen vol, met nog één plaats maar daar geraakten wij niet in.  Verderop is een schuine kant op een plaats waar te zien aan de bevestigingspunten ooit een vlottend ponton heeft gelegen en daar stond een elektriciteits en water aansluitpunt. Stilletjes de boot tegen de schuine kant laten aandrijven, vastgemaakt en met de ladder de dikke halve meter naar de kant overbrugd.  Het restaurant, waar volgens de boek van 2013 de aanmeerfaciliteiten moesten afgehandeld worden, is reeds geruime tijd gesloten en staat te koop. Gelukkig werkte het waterkraantje nog zodat wij de tanks hebben kunnen bijvullen.  Het is wel geen plaats om te blijven liggen tegen die schuine kant (onder water) waar de boot telkens tegen bonkt als er op het kanaal een vrachtboot langsvaart.  Gezien we nergens anders konden aanmeren, de diepgang in het kleine bassin is maar 1 meter, zijn we dan maar verder gevaren. Rond 11:30 uur arriveerden we ter hoogte van Douai waar al die vrachtschepen liggen.

Net voorbij dat grote bassin zagen we een invaart en daat zijn we maar eens gaan kijken hoe de situatie was.  In het begin lagen nog wat vrachtschepen maar verderop enkele slordige pontons waar geen plaats meer was.  Hier stond wel een wegwijzer naar de Halte Nautique in Doaui.  We hebben die richting dan maar gevolgd en kwamen dan op een prachtige ligplaats zo goed als in het centrum van de stad.

We hebben onze regenjassen thuis (allé, op de boot hé) gelaten omdat we dachten dat het een hete dag zoals gisteren ging worden. En ja hoor, in het zicht van de finish op twee straten en 2 km van het station van Cuinchy moesten we hals over kop gaan schuilen in een bushokje !  Het duurde een tiental minuten, de bui was niet zo hevig als we dachten dat het ging worden, en toen was het voorbij en begon het zonnetje terug te bakken. Een vijftal minuten later waren we aan de auto en begon de terugweg. Op de terugweg naar Courrières begon de GPS kuren te vertonen. Soms verdween de weg plots van het scherm, twee maal was hij het noorden kwijt en eenmaal stuurde hij ons weer in de richting van de autoweg richting Lille dit maal. Dan maar mijn eigen GPS in gang gezet, eens naar het zonneke gekeken en de goede kant uit gereden.  Onderweg zagen we dan het reklamebord van de Cora die blijkbaar in Courrières vlakbij was en we zijn dan maar tot daar doorgereden en daar lekkere mosselen met frieten (1 kg mosselen en véél frieten en dat voor maar 6.90 € !) gaan eten. Nu moeten we vandaag niet meer koken en ook niet meer afwassen hè.  Na het een nog gaan shoppen en dan terug naar de boot.  We lieten de auto op de kleine parking aan de brug op 300 m van de boot achter tot we hem een van de dagen komen ophalen. Namiddag lekker geluierd en een waterspelletje gehouden.

Normaal hadden we gisteren de auto nog opgehaald maar het was zo héét dat we besloten hem maar te laten staan tot vandaag en deze morgen op tijd te vertrekken voor het weer te warm zou worden.  Eerst deze morgen naar de bakker en te 09:30 uur met de fiets te vertrekken. We reden via Pont-de Verdin, Estevelles, Verdin-le-Vieulle, Wingles, Douvrin, Haisnes, Auchy-les-Mines naar Cuinchy, een ritje van 21 km. Ter hoogte van de kerk van Haisnes effe gestopt en op het scherm van de apotheek stond te 11:00 uur 30 °C op de teller !  De gevoelstemperatuur was wegens het aangenaam windje toch minder.

De gesneuvelden en het gemeenthuis te Pont-de-Verdin.  Geloof het of niet 10:59 – 30.5 °C.

Onderweg op de markt van Auchy-les-Mines gestopt om bij de kippenboer twe kippenbillen te kopen maar degene die hij nog liggen had waren al ‘gereserveerd’ en gezien een hele kip te veel is voor twee personen werd het dus géén kip. Toen we Auchy-les-Mines uit reden kondigde zich een onweer aan.  Dreigende wolken kwamen uit het westen opzetten en de horizon verdween onder een stevige regenbui.  Het zal maar weer lukken ! 

Mooi beschilderde watertoren.     De ligplaats in Courrières, langs het park.

Na het ontbijt de auto geparkeerd aan het station van Cuinchy en de fietsen op de boot gezet.  We vertrokken te 09:10 uur over het kanaal dat vandaag blijkbaar tot een het Canal de la Deule voor ons alleen was. Pas daar kwamen we he eerste vrachtschip tegen.  Wanneer we dit kanaal richting Doaui opvoeren zagen we nog een pleziervaarder uit de richting van Lille komen aanvaren.

Kunst onderweg.    Canal de la Deule.                       Mooie vlinder komt drinken.

Vervolgens kwamen we een aantal vrachtschepen tegen en één gewezen huurboot.  Te 11:45 uur draaiden we dan het Canal de Lens op waar we gisterenavond via Google Earth een steiger gevonden hadden. Toch een handig hulpmiddel dat programma.  Te 11:50 uur lagen we vast aan het 40 meter lange aluminium steigertje ter hoogte van de camping.  Het steigertje wordt ook niet veel gebruikt denk ik te zien aan de eendenpoep die er op ligt. Zoals gewoonlijk wordt door ons dat gedeelte van de steiger dat wij gebruiken gepoetst zodat we met propere voeten aan boord kunnen.

Deze morgen na het ontbijt begonnen met de montage van de demperplaat. De plaat was netjes gemaakt zoals op de tekening die ik had doorgestuurd maar de gaten van de paspennen kwamen niet overeen !

En het moét passen.

De gaten netjes bijgevijld en alles terug gemonteerd. De olie van de keerkoppeling maar mee ververst en te 12:30 uur konden we de motor terug starten.  We blijven hier vandaag nog wel liggen, we moeten nog inkomen doen.  Voormiddag een onweer gehad met een stevige bui het is hier niet meer zo warm als het gisteren onderweg was.  Namiddag kwam de zon er regelmatig door en dan werd het weer drukkend warm.

Op bezoek geweest bij onze moeders, namiddag naar de dienst voor de begrafenis van Annemie.  Te 19:15 uur terug vertrokken naar Cuinchy.  We hadden op de radio gehoord dat het overal aanschuiven was richting Frankrijk.  We hebben erop gegokt dat we na de files in Brussel zouden zijn en hebben inderdaad nergens moeten aanschuiven op de ring. Alleen ter hoogte van de afrit Jette gingen de auto’s voor ons op de rem. Er was net een ongeluk met blikschade gebeurd, er stond er eentje pal tegen de vangrail op de uiterst linkse rijstrook en twee stonden er op de pechstrook. We konden er gewoon langzaam voorbij rijden en verdergaan.  We zijn dan verder de ring afgereden tot in Halle en daar de E429 richting Doornik – Lille genomen. Hier was praktisch geen verkeer, we hebben tot ter hoogte van Lille ook maar twee vrachtwagens gezien ! Wat een verschil met de E40 en de E17 zeg. We arriveerden te 22:08 uur net voor het donker werd en na 242 km terug aan de boot. Het was onderweg wel serieus heet maar zolang je kan blijven rijden gaat het nog.

Te 08:15 uur naar huis vertrokken.  Namiddag demperplaat opgehaald in Maasbracht en nadien naar Hamont wegens overlijden van onze goede vriendin Annemie.

Vandaag het motorruim gekuist gezien ik er nu goed bij kan omdat de keerkoppeling gedemonteerd is met het oog op de hermontage van de demperplaat.  Het is heet vandaag maar uit de zon gaat het nog want er staat namelijk een lekker windje. Alles klaar gemaakt voor vertrek naar huis.

Namiddag een fietstocht van 23 km gemaakt die ons van Cuinchy, door Givenchy-lès-La-Bassee en via Les Fontaines, Festubert, L’Epinette, Le Touret, Le Hamel, Le Quesnoy, Le Préolan, Rue de Gorre en Cambrin terug naar Cuinchy.

Cemetery Le Touret.             Ingang.                                  Detail van een van de poorten.

Het begin van de route ging door de Marais de l’Avoué, een gebied met veel visvijvers omzoomd met veel groen. Natuurlijk kwamen we weer veel militaire begraafplaatsen tegen.  Elk dorp heeft er hier wel enkele, zo dik liggen ze hier gezaaid.  Een heel mooie is deze van Le Touret waar een mooi gebouw op staat.  Er is een lange galerij met twee die er haaks op gebouwd zijn.  In de nissen van de gallerij staan de namen van meer dan 13.000 ‘vermiste’ gesneuvelden waarvan niets meer terug gevonden werd na de verschillende veldslagen die hier in 1915 plaats hadden. Vervolgens ging de tocht terug richting kanaal en staken dit over ter hoogte van Le Quesnoy. Ter hoogte van Le Préolan staken we het stukje kanaal van Beuvry over.  Het eerste deel tot de originele ophaalbrug, waar vermoedelijk vroeger de kolen van de mijnen uit de buurt geladen werden, is nu de jachthaven van Beuvry.

De kerk van              Kapel onderweg.  Brug over kanaal      New York ?

Festubert.                                           in Beuvry.

Hier liggen aan de ene kant een aantal pleziervaarders en aan de andere kant vermoedelijk “langliggers”. We hadden al een tijdje uitgekeken naar een terrasje of een cafe maar terrasjes zijn onvindbaar en de cafetjes die er waren waren allemaal dicht. Gelukkig hadden we nog wat drankvoorraad bij.  Hier mag je niet weg rijden zonder iets te drinken mee te nemen. Vervolgens reden we door de Marais d’Annequin via Cambrin terug naar Cuinchy. Terug aan boord te 18:00 uur.  Gezien het zo warm was hebben we maar gewacht met eten tot 20:00 uur en daarna, na het nieuws op Tv te hebben gezien, buiten op het terras gezeten.

Gezien we hier toch moeten blijven liggen en wachten op het wisselstuk hebben we de boot nog eens een beurt gegeven.  Ze ziet niet zo heel vuil maar de spinnekoppen doen dit jaar hun uiterste best om grote constructies te maken.

Welke plant is het ?   Steenbergen van steenkoolmijnen.     St Mary’s advanced Dressing

                                                                                      Station Cemetery 1915 - 1918

Gezien we hier weer vast liggen hebben we namiddag een fietstocht gemaakt in de buurt. Het is hier een streek waar vroeger veel steenkoolmijnen waren.  Als je hier rondkijkt zie je overal “grote molshopen” liggen, de steenbergen van de mijnen. Tijdens de fietstocht kwamen we ook verschillende oude spoorwegbeddingen tegen van de spoorwegen die vermoedelijk de mijnen met het kanaal verbonden.  We reden van Cuinchy via Gambrin, Annequin, Noyelles-les-Vermilles, Vermilles, Hulluch, Haisnes en Auchy-les-Mines terug naar Cuinchy. 

Idem vorige foto.              Grote graanvelden rondom.     Ninth Avenue Cemetery.

Onderweg passeerden we weer enkele oorlogsbegraafplaatsen, een redelijk groot en twee kleine welke op geen 100 meter van mekaar lagen. De dorpjes hebben hier allemaal mooi aangeplante pleintjes, ronde punten en veel huizen staan er fleurig bij.  Een groot verschil met de dorpen in Belgie in de Borinage die ook vroegere mijnwerkersdorpen zijn.  Na 16 km waren we terug aan boord. Ondanks dat het zaterdag is zijn er nog veel vrachtschepen gepasseerd.

Nog verder gezocht op internet maar na een tip van Gerrit contact opgenomen met Houben in Maasbracht die onmiddellijk het nodige gedaan hebben om een nieuwe demperplaat te bekomen.  Dinsdag zou ze daar af te halen zijn. In de late namiddag nog een rondje gemaakt in de buurt gezien we nog wat inkopen dienden te doen.

Monument in Givenchy.    Ligplaats boven de sluis.

We reden van Cuinchy binnendoor naar Auchy-les-Mines waar een grote Carrefour zou zijn. Nadien  via binnenwegen terug naar Givenchy-lès-La Bassée en via de Rue du Moulin terug naar de sluis.  In La Bassée vonden we op de oude kanaalarm ( hier werd een bocht in het oude kanaal afgesneden) nog een aanlegsteiger maar aan de eendenpoep erop denken we dat hier niet dikwijls boten komen liggen. De rit van vandaag was maar 12 km.

Deze morgen te 10:00 uur vertrokken. Toen we de Bras Mort de Béthune uitvoeren hoorden we een metalig geluid van uit de machineruim. Na het wegnemen van het gas tot stationair toerental was het geluid verdwenen. Terug wat gas gegeven en het geluid was weg.  Niets aan de hand, niets abnormaals meer gehoord.  Te 11:30 uur arriveerden we aan sluis Cuinchy en daar wachtten we enkele minuten tot een vrachtschip dat net na ons gearriveerd was binnen was en we konden er ook achteraan.

De brug over het oude kanaal in Bethune.     De Jachthaven van Beuvry.

Toen we de sluis wilden uitvaren en ik de schroef terug in werking zette was het gerammel er terug, nu erger dan daarstraks.  We besloten de boot net na de sluis aan de kade te leggen voor een inspectie. Na het controleluikje voor de demperplaat te hebben geopend bleek de kunststof tussenstuk dat in de demperplaat zit volledig vernield te zijn. Dat betekend dat we hier zullen moeten blijven liggen tot het hersteld is.  Namiddag de zaak gedemonteerd en op internet voor een vervanging gezocht.

Rond 09:30 uur vertrokken om de auto op het halen in Lambres. Van de steiger over de oude kanaalarm ter hoogte van de oude stadsomwalling naar de overkant en dan via kleine wegen via Hingette en Hinges naar het nieuwe kanaal.  Vervolgens aan de overkant langs het jaagpad tot aan de brug van L’Epinette.  Daar terug overgestoken richting Busnes en via Guarbecque en Isbergues naar Lambres vaar we naar 29 km arriveerden.  Onderweg langs uitgestrekte velden met erwtjes gepasseerd. 

De kerk van .                           En de watertoren.

Vandaag varen we verder naar Béthune. Goed geslapen vannacht en nog een fikse regenbui gehad.  Rond 10 uur met de fiets vertrokken richting Arques om de auto op het halen. 

Steigertje te Air-sur-la-Lys.      Onderweg werd het druk.          Een pleintje in Béthune

We vertrokken richting Garlinghem, van daaruit langs het jaagpad naar de brug van Blaringem, hier de kanaal over en naar Racquinghem en via Wardrecques en Campagne le Wardrecques naar Arques.  Hier staken we via de spoorbrug aan de scheepslift van Fontinettes het kanaal terug over en zo tderug naar de jachthaven Arques.

Vervolgens met de auto terug naar Aire-sur-la-Lys waar we de auto parkeerden aan de Intermarche van Lambres op enkele kilometer van Air-sur-la-Lys en met de fiets terug naar de boot.

De kerk….                     Het stadhuis………          Het belfort in Béthune.

Vervolgens vertrokken we rond 14:00 uur met de boot richting Béthune.  Onderweg kwamen we nog een paar mooie plaatsjes om aan te leggen tegen maar die waren te kort bij.  Vandaag werd het druk, het is te zien dat het kanaal hier een maand gestremd geweest is. Geen pleziervaart gezien maar wel een groot aantal vrachtschepen.  We hebben op dit stuk geen sluizen dus moeten we nergens wachten.  Af en toe werden we opgelopen door een vrachtschip maar dat is hier gezien de breedte van het kanaal geen enkel probleem.  Te 16.30 uur voeren we de dode kanaalarm naar Béthune op. 

Eindelijk kunnen we verder.  We vertrokken te 09:30 uur en konden dadelijk na een afgaande schutting met vier vrachtschepen samen met een vrachtschip en de Bontekoe (NL) door sluis Flandres.  Wanneer we hier uit gingen lagen er al drie vrachtschepen te wachten om afgeschut te worden. 

Een kwartier later arriveerden we aan sluis Fontinette.  Hier stond het sein op rood en moesten we wachten voor een afgaande schutting met weer drie vrachtschepen.  Wanneer wij binnen waren moesten we nog even wachten op een derde pleziervaarder en konden beginnen aan de 13 meter naar boven. 

Ingang van Ecluse de Fontinettes.         Oude sluis op Lys in Aire sur la Lys.      

Gelukkig zijn hier drijvende bolders geinstalleerd. Na 20 minuten waren we boven en achter deze sluis lagen nog zeker 20 vrachtschepen te wachten om afgeschut te worden.  Het wordt hier voor de mannen van de sluis een drukke dag maar ze hebben dan ook een maand geen schip gezien.  Van hieruit ging het over het vroeger genoemde Canal de Neufosseé van de Aa naar de Leie in Aire sur la Lys.  Onderweg kruisten we vier vrachtschepen en een pleziervaarder. 

In het bassis de Quatre Faces kwamen vroeger het Canal de Neufossée ( verbinding Aa met Lys (Leie), de Lys en het Canal d’Aire (verbinding Lys met Deule). Met het verbreden van de kanalen werd een ‘kortsluiting’ gemaakt waardoor de schepen dit knelpunt konden omzeilen.

Vandaag zijn we met de auto naar Nieuwpoort gereden en gaan we op bezoek bij Koen, Kim, Lenn en Nout. We namen de fiets mee en reden met z’n allen naar Middelkerke waar de bierfeesten gehouden worden dit weekend. 

Zon onder de wolken.

Lenn reed zelf met zijn fiets tot in Lombardzijde.  Hij rijdt al goed ondanks dat de fiets eigenlijk nog iets te groot is. Alleen het vertrekken en stoppen gaat nog wat moeilijk. Na ondanks het weerbericht toch nog een goede maar winderige dag vertrokken we te 21:30 uur met de auto terug naar Arques.

Vandaag hebben we niet zon grote tocht met de fiets gedaan. We reden van de haven over de sluis terug tot aan de spoorbrug en daar de AA over richting van het station van St Omer.  Hiezr namen we de weg naar Clairmarais.  We doorkruisten het dorpje dat gekend is voor zijn groententelers die in de marais met bootjes hun groenten ophalen.  Het zijn hier allemaal grachten en sloten tussen de velden. 

Uitgestrekte groentenvelden.      Dooraderd met grachten.             En veel waterpret.

Vroeger was het hier een moerasgebied dat met de komst van de monniken van de Abbaye de St Bertin (zie in het verslag een week geleden) werd drooggelegd en nu de groententuin van de regio Nord Pas de Callais is. We reden ook tot de halte fluvial maar daar geraken wij met onze boot nooit.  Het is maar voorzien voor kleine bootjes. 

Het mooi gerestaureerde    In het Foret de Clairmarais.              Groot bos..

Kerkje van Clairmarais.       Voormalig V2 lanceerplatform.

Van hieruit reden we door het Foret de Clairmarais.  Een groot bos met in het centrum het Etang d’Harchelles.  Het is een bos dat je kan vergeleiken met het ‘Bosland’ tussen Eksel, Lommel, en Overpelt maar dan met loofbomen in plaats van dennenbomen.  Het is volgens mij echter niet aangepland. In het midden van het bos komen acht wegen samen.  Hier vindt je ook nog een van de plaatsen waar in 1944 een aantal V2 raketten ( geassembleerd in het fabriek onder de Coupole) vanop een mobiele lanceerinstallatie werden gelanceerd richting Londen. Van hieruit ging het via Renecure terug naar Arques.  In Renescure werd in 2014 een verwerkingsinstallatie voor de afval van de groentenkwekers en de mest van de melkkoeien opgericht.  Het levert nu bio-elekktriciteit aan de helft van het dorp.  Na 18 km waren we terug aan boord.

Tevens werden lange gangen naar de verschillende lanceerplatforms aangelegd.  Zodoende was het geheel vrij goed beschermd voor bombcardementen.  De treinen voor de aanvoer van materialen reden volledig in de grote gang aan de ingang zodat ze nooit ergens onbeschermd moesten halthouden. Het werk werd er gedaan dooropgevorderden en krijgsgevangenen die onder controle stonden van de duitsers.  In het gebouw is een permanente tentoonstelling over de ontwikkeling van de V1 en V2’s van in Peenemunde tot het afschieten.  Op panelen zijn kaarten te zien met de inslagen van V en V2.s in het Verenigd Koninkrijk en rond Antwerpen dat eveneens bestookt werd om de haven lam te leggen en te verhinderen dat de geallieerden de haven zouden gebruiken om te ontschepen.  De streek rond Antwerpen, de kuststreek van UK met alle havens en Londen zien zwart van de rode en zwarte stippen (V1 en V2 werden appart weergegeven). Uiteindelijk werd  de site tijdens een geallieerd bombardement getroffen door enkele Tallboy’s waardoor de ingang werd geblokkeerd. Ook de aanvoerlijnen werden gebombardeerd zodat de site door de duitsers ontruimd werd. Geen enkele bom geraakte echter door de koepel ervan. Een erfenis van de ontwikkeling van de vliegende bommen is de ruimtevaart. Na de bevrijding werden een groot aantal ingenieurs door zowel de Amerikanen, de Engelsen en de Russen ‘gevangen’ genomen en werden zij ‘tewerkgesteld’ in hun ruimtevaartontwikkeling.   De ruimtevaartwedloop kon beginnen.  Als je de site zou bezoeken reken dan op zeker 3 uur als je alles wil bekijken en alle informatie wil lezen.  Wij waren te 14:30 uur binnen gegaan en we waren bijna aan het einde van de rondgang toen te 17:45 uur werd opgeroepen dat iedereen wegens de sluiting naar de uitgang diende te gaan. Op de site is ook een planetarium gevestigd.  Als je alles samen wilt bezoeken raad ik aan reeds 's morgens naar ginder te gaan gezien je anders veel tijd tekort komt.