Na het afleveren van de sleutel van de elektriciteitskast vertrokken we te 10:30 uur terug richting Duinkerke.  Op het einde van het het Canal de Bergues gingen we dus over bakboord het Canal de Bourbourg op.  Sluis Jeux de Mail was dicht maar de deur werd onmiddellijk opengedaan wanneer we hadden opgeroepen en we konden zo binnen. Hier werd het vignet en alle gegevens gecontroleerd. 

Die varen hier ook.                         Aan de horizon de portaalkranen van de nieuwe haven

                                                    van Duinkerke.

Na vijf minuten waren we ongeveer 1.5 meter omhoog gegaan en konden we buiten.  Dit kanaal is weer een stuk breder dan we de laatste week gevaren hebben en het water terug wat properder.  Na enkele kilometers arriveren we aan de Derivation naar de nieuwe haven van Duinkerke.  Hier gaan we linksaf en na weer enkele kilometers gaan we rechtsaf het oude Canal de Bourbourg op.  In het begin van dit kanaaltje liggen enkele schepen maar eenmaal hier voorbij zijn we weer alleen.  Hier is het kanaal nog smaller dan ons kanaal naar Beverlo.  Net voor het stadje Bourbourg komen we aan de eerste sluis. Terwijl we liggen te wachten, de sluis is nog handbediend, zien we  tijdens het maneuvreren weer zwarte “smos” komen bovendrijven.  Het is hier dus echt niet diep en ik hoop dat we weer geen last met de filter krijgen. 

Het Canal de Bourbourg.                Rechts het oude Canal de Bourbourg.

Voormiddag nog wat “huishoudelijke werken” uitgevoerd en te 14:00 uur de sleutel voor de elektriciteitskast opgehaald.  Nadien vertrokken voor onze dagelijkse fietstocht.  We reden  van Bergues via kleine wegen langs de dorpen Steene, Krochte, Bissezele, Zegerskappel, Ekelsbeke, Soks en Hooimille terug naar Sint Winoksbergen, Bergues heet dat nu dus. 

Het kasteel van Ekelberg met de kasteeltuin, jammer genoeg niet te bezichtigen.

Het ging langs soms smalle straatjes door het licht glooiende landschap welk doorsneden wordt met beken en grachten.  Boven op de glooien hadden we mooie vergezichten en door het mooie weer zagen we tot de Casselberg. 

Vandaag is het tropisch warm geweest. Maar toch, rond 16:00 uur kwamen er onweerswolken opzetten.  We waren rond 13:30 uur vertrokken voor een fietstocht van Bergues, via Hooymille, Hondschoote, Kullem, Lynde, Oostcapel, Wylder, Wormhout, en terug naar Bergues.

Bergues.  Het oud slachthuis.                        Het belfort.                             Toren van de oude

                                                                                                                Abbaye de St Winnocke.

De twee torens van de oude abdij.                     De stadsomwalling.

Het gaat door een vlak landschap met dorpen en straten waarin je de vroegere Vlaamse benamingen nog goed ziet.  Dit deel van Frankrijk, ook Frans Vlaanderen genoemd, was doorheen de eeuwen een twistpunt tussen Frankrijk en De Nederlanden en behoorde afwisselend tot een van die partijen. 

Met een stralend zonnetje onder een wolkenloze hemel opgestaan.  Het belooft voor vandaag!

Klokslag 09:00 uur vertrokken en onmiddellijk door de eerste ophaalbrug, die van Ghyvelde, op weg richting Duinkerke.  Iets later door de ophaallbrug van Zuydcoote.  Van hieruit gaat het zonder opstakels tot sluis Duinkerke.  Toen we voorbij de laatste bocht voor de sluis waren hadden we zowaar een tegenligger.  Aan de sluis aangekomen stond deze open met een groen licht dus konden we onmiddellijk binnen.  Eenmaal door de sluis volgden nog enkele kronkels en daarna gingen we linksaf naar het Canal de Bergues (8 km) tot aan de halte fluvial aan het versterkt stadje. Te 11:50 lagen we vast.  Er is nog plaats voor één jacht nu gezien er al een 25 meter omgebouwd vrachtschip aan de steiger ligt.

Watertoren van het   Net uit de sluis van Dunckerque.       Het strand in Zuydcote. 

Usine de Dunes.        

Vandaag vertrokken we pas te 10:30 uur gezien we eerst nog langs de markt wilden gaan. De havenmeester is nog steeds niet langs geweest maar langer gaan we niet wachten en we hebben dus vannacht gratis gelegen. Eigenlijk is 15 euro liggeld zonder toilet en douche in vergelijking met andere havens (13 euro mèt water, WC en soms ook nog douche) wel veel, maar we hebben nu dus drie nachten voor de prijs van twee !. Aan de eerste brug, Ieperbrug hadden we al prijs.  De brug marcheerde niet.  Als we zo lang moeten gaan wachten als Jean-Pierre en Arlette enkele weken geleden liggen we hier nog effe ! Die hadden hier 1:30 uur liggen wachten.  Het feit dat die panne zich wéér voor doet zegt toch wel iets over het onderhoud me dunkt. Te 11:30 uur (!) konden we door de brug. Na de brug volgen de kronkels in het kanaal (op de luchtfoto van Veurne te zien volgt het kanaal ten zuiden van de stad de vroegere verdedigingsgrachten met enkele aan mekaar geregen V-vormige bochten) tot aan de Diksmuidebrug waar we een haakse bocht bakboord maken en waar het kanaal weer een respectabele breedte krijgt. 

Steiger voorbij de Ieperbrug.                     Grens Belgie-Frankrijk.

Van hieruit gaat het op enkele flauwe bochten na rechtdoor tot in Adinkerke (Voor wie Adinkerke niet weet liggen, tot aan Polpsaland)  Hier wilden we aan een steiger gaan liggen waar vroeger het douane-ontvangkantoor op de dijk ligt maar daar waren geen voorzieningen om vast te maken (of ze moeten in het metershoge gras op de dijk gelegen hebben!) We voeren dan maar door en te 12:32 uur hesen we het Franse vlagje vooraan op de boeg toen we de grens overstaken.

Het strand in Bray-Dunes.                           Gedenkteken op de dijk.

Enkele kilometers verder kwamen we aan de brug van Ghyvelde – Bray-Dunes waar we moeten stoppen en onze “intrede” in het land moeten aangeven. Net voor de brug ligt een recent aangebracht aanlegsteiger en we besloten hier aan te leggen omdat we anders misschien tot in Duinkerken moeten varen. 

Voor de middag eerst een “probleemke” gaan oplossen op iets dat ik in de weken voor ons vertrek gemaakt had. Na de middag vertrokken we na het bezoek aan ons moeder terug naar Veurne.  We hadden geluk, nergens moeten aanschuiven, zelfs nergens ook maar effe moeten stilstaan.  Op een goede twee uur waren we terug in Veurne.  ’s Avonds nog rap een waske gaan doen in het wassalon

Deze morgen met de trein van 09:02 uur in Veurne vertrokken.  Er zit hier mog maar weinig volk op de trein dus hadden we een mooie plaats in de rijrichting. In de volgende stations stapten er steeds meer volk op maar in Gent St Pieters gingen wij er uit voor de aansluiting naar Antwerpen.  Daar moesten we in tegenstelling met de planning die normaal 53 minuten wachttijd vermeldde maar 20 minuten wachten.  Ook op de volgende trein en later op die van Antwerpen naar Hamont was het kalm. We hadden onder ons twee afgesproken dat we eerst bij onze vrienden Annemie & Roger zouden langsgaan. Wanneer we rond 14:30 uur in Hamont arriveerden moesten we nog een kwartiertje te voet tot bij hen.  Daar bleven we tot we de trein van 16:20 uur terug dienden te nemen .  Thuis gekomen vlug de gazon nog eens “geschoren” zodat die er weer enkele weken tegen kan. Vervolgens gingen we op bezoek bij Bomma (moeder van Annie).  Voor haar was het ook een verrassing gezien we niet gezegd hadden dat we zouden langs komen.