Bloempotjes.               Het theater.             De Place des Armes.        De Belforttoren.        

De ligplaatsen zijn er gratis. Er is plaats voor een tiental boten en er staan kasten met elektriciteit en water.  Je moet er wel een sleutel voor kopen maar we hebben hier al veel van die palen zien staan dus morgen gaan we er dan maar een halen.  Na het eten zijn we een stadswandeling gaan maken.  Het is een mooie stad, helemaal opgekuist, veel groen.  Als je de verhalen hoort over de verpauperde steden in Noord-Frankrijk valt het hier wel reuze mee. Vlak in de buurt van de ligplaatsen is een Aldi een Mac donalds en een E. Leclerck. De eerste sporen van bewoning in wat nu Douai is gaan terug tot de 7^e eeuw. Langs de boorden van de Scarpe ontwikkelde zich in de 12^e eeuw een grote lakenindustrie, werd later een belangrijke militaire nederzetting met een heuse kanonnengieterij en in 1945 het centrum van de koolmijnindustrie van Noord-Frankrijk.  Sedert de sluiting van de koolmijnen werden nieuwe industrieen aangetrokken.

Vandaag varen we verder want we moeten ergens water zien te tanken. Gezien het hier niet al te diep is en wij bij aankomst nogal veel zwarte moos omhoog werkten wil ik de boot met de hand draaien om hem daarna te starten en direct weg te varen om te verhinderen dat de filter gaat verstopt gaat geraken.

Ter hoogte van Douai.               De aanlegplaats Douai.          Het imposante stadhuis.

We vertrokken dan te 08:50 uur en na 300 meter waren we dus terug op het Canal de la Deule en gingen we over stuurboord richting Douai. Na 9 km arriveerden we te Courcelles-lès-Lens waar we het grote bassin invoeren op zoek naar een aanlegplaats met water.

De landbouwschool.                De voormalige kanonnengieterij met een hier gegoten kanon.

De steigers die er lagen lagen vol, met nog één plaats maar daar geraakten wij niet in.  Verderop is een schuine kant op een plaats waar te zien aan de bevestigingspunten ooit een vlottend ponton heeft gelegen en daar stond een elektriciteits en water aansluitpunt. Stilletjes de boot tegen de schuine kant laten aandrijven, vastgemaakt en met de ladder de dikke halve meter naar de kant overbrugd.  Het restaurant, waar volgens de boek van 2013 de aanmeerfaciliteiten moesten afgehandeld worden, is reeds geruime tijd gesloten en staat te koop. Gelukkig werkte het waterkraantje nog zodat wij de tanks hebben kunnen bijvullen.  Het is wel geen plaats om te blijven liggen tegen die schuine kant (onder water) waar de boot telkens tegen bonkt als er op het kanaal een vrachtboot langsvaart.  Gezien we nergens anders konden aanmeren, de diepgang in het kleine bassin is maar 1 meter, zijn we dan maar verder gevaren. Rond 11:30 uur arriveerden we ter hoogte van Douai waar al die vrachtschepen liggen.

Net voorbij dat grote bassin zagen we een invaart en daat zijn we maar eens gaan kijken hoe de situatie was.  In het begin lagen nog wat vrachtschepen maar verderop enkele slordige pontons waar geen plaats meer was.  Hier stond wel een wegwijzer naar de Halte Nautique in Doaui.  We hebben die richting dan maar gevolgd en kwamen dan op een prachtige ligplaats zo goed als in het centrum van de stad.

We hebben onze regenjassen thuis (allé, op de boot hé) gelaten omdat we dachten dat het een hete dag zoals gisteren ging worden. En ja hoor, in het zicht van de finish op twee straten en 2 km van het station van Cuinchy moesten we hals over kop gaan schuilen in een bushokje !  Het duurde een tiental minuten, de bui was niet zo hevig als we dachten dat het ging worden, en toen was het voorbij en begon het zonnetje terug te bakken. Een vijftal minuten later waren we aan de auto en begon de terugweg. Op de terugweg naar Courrières begon de GPS kuren te vertonen. Soms verdween de weg plots van het scherm, twee maal was hij het noorden kwijt en eenmaal stuurde hij ons weer in de richting van de autoweg richting Lille dit maal. Dan maar mijn eigen GPS in gang gezet, eens naar het zonneke gekeken en de goede kant uit gereden.  Onderweg zagen we dan het reklamebord van de Cora die blijkbaar in Courrières vlakbij was en we zijn dan maar tot daar doorgereden en daar lekkere mosselen met frieten (1 kg mosselen en véél frieten en dat voor maar 6.90 € !) gaan eten. Nu moeten we vandaag niet meer koken en ook niet meer afwassen hè.  Na het een nog gaan shoppen en dan terug naar de boot.  We lieten de auto op de kleine parking aan de brug op 300 m van de boot achter tot we hem een van de dagen komen ophalen. Namiddag lekker geluierd en een waterspelletje gehouden.

Normaal hadden we gisteren de auto nog opgehaald maar het was zo héét dat we besloten hem maar te laten staan tot vandaag en deze morgen op tijd te vertrekken voor het weer te warm zou worden.  Eerst deze morgen naar de bakker en te 09:30 uur met de fiets te vertrekken. We reden via Pont-de Verdin, Estevelles, Verdin-le-Vieulle, Wingles, Douvrin, Haisnes, Auchy-les-Mines naar Cuinchy, een ritje van 21 km. Ter hoogte van de kerk van Haisnes effe gestopt en op het scherm van de apotheek stond te 11:00 uur 30 °C op de teller !  De gevoelstemperatuur was wegens het aangenaam windje toch minder.

De gesneuvelden en het gemeenthuis te Pont-de-Verdin.  Geloof het of niet 10:59 – 30.5 °C.

Onderweg op de markt van Auchy-les-Mines gestopt om bij de kippenboer twe kippenbillen te kopen maar degene die hij nog liggen had waren al ‘gereserveerd’ en gezien een hele kip te veel is voor twee personen werd het dus géén kip. Toen we Auchy-les-Mines uit reden kondigde zich een onweer aan.  Dreigende wolken kwamen uit het westen opzetten en de horizon verdween onder een stevige regenbui.  Het zal maar weer lukken ! 

Mooi beschilderde watertoren.     De ligplaats in Courrières, langs het park.

Na het ontbijt de auto geparkeerd aan het station van Cuinchy en de fietsen op de boot gezet.  We vertrokken te 09:10 uur over het kanaal dat vandaag blijkbaar tot een het Canal de la Deule voor ons alleen was. Pas daar kwamen we he eerste vrachtschip tegen.  Wanneer we dit kanaal richting Doaui opvoeren zagen we nog een pleziervaarder uit de richting van Lille komen aanvaren.

Kunst onderweg.    Canal de la Deule.                       Mooie vlinder komt drinken.

Vervolgens kwamen we een aantal vrachtschepen tegen en één gewezen huurboot.  Te 11:45 uur draaiden we dan het Canal de Lens op waar we gisterenavond via Google Earth een steiger gevonden hadden. Toch een handig hulpmiddel dat programma.  Te 11:50 uur lagen we vast aan het 40 meter lange aluminium steigertje ter hoogte van de camping.  Het steigertje wordt ook niet veel gebruikt denk ik te zien aan de eendenpoep die er op ligt. Zoals gewoonlijk wordt door ons dat gedeelte van de steiger dat wij gebruiken gepoetst zodat we met propere voeten aan boord kunnen.

Deze morgen na het ontbijt begonnen met de montage van de demperplaat. De plaat was netjes gemaakt zoals op de tekening die ik had doorgestuurd maar de gaten van de paspennen kwamen niet overeen !

En het moét passen.

De gaten netjes bijgevijld en alles terug gemonteerd. De olie van de keerkoppeling maar mee ververst en te 12:30 uur konden we de motor terug starten.  We blijven hier vandaag nog wel liggen, we moeten nog inkomen doen.  Voormiddag een onweer gehad met een stevige bui het is hier niet meer zo warm als het gisteren onderweg was.  Namiddag kwam de zon er regelmatig door en dan werd het weer drukkend warm.

Op bezoek geweest bij onze moeders, namiddag naar de dienst voor de begrafenis van Annemie.  Te 19:15 uur terug vertrokken naar Cuinchy.  We hadden op de radio gehoord dat het overal aanschuiven was richting Frankrijk.  We hebben erop gegokt dat we na de files in Brussel zouden zijn en hebben inderdaad nergens moeten aanschuiven op de ring. Alleen ter hoogte van de afrit Jette gingen de auto’s voor ons op de rem. Er was net een ongeluk met blikschade gebeurd, er stond er eentje pal tegen de vangrail op de uiterst linkse rijstrook en twee stonden er op de pechstrook. We konden er gewoon langzaam voorbij rijden en verdergaan.  We zijn dan verder de ring afgereden tot in Halle en daar de E429 richting Doornik – Lille genomen. Hier was praktisch geen verkeer, we hebben tot ter hoogte van Lille ook maar twee vrachtwagens gezien ! Wat een verschil met de E40 en de E17 zeg. We arriveerden te 22:08 uur net voor het donker werd en na 242 km terug aan de boot. Het was onderweg wel serieus heet maar zolang je kan blijven rijden gaat het nog.

Te 08:15 uur naar huis vertrokken.  Namiddag demperplaat opgehaald in Maasbracht en nadien naar Hamont wegens overlijden van onze goede vriendin Annemie.

Vandaag het motorruim gekuist gezien ik er nu goed bij kan omdat de keerkoppeling gedemonteerd is met het oog op de hermontage van de demperplaat.  Het is heet vandaag maar uit de zon gaat het nog want er staat namelijk een lekker windje. Alles klaar gemaakt voor vertrek naar huis.