Te 09:45 uur de sluis Fintéle binnen gevaren.  Het is een sluis met schuine sluiswanden maar aan een zijde is een steiger gebouwd voor de pleziervaart.  Hier gaan we nu ook maar een kleine meter omlaag.

Het soms smalle Lokanaal.                      Spoorbrug Veurne.

De sluisdeuren worden hier nog met de hand opengedraaid.  Het zal voor ons de laatste keer zijn gezien de sluis in het najaar geautomatiseerd zou gaan worden. De sluis en al de bruggen op het Lokanaal zullen dan vanuit één centrale bediend gaan worden.  Het Lokanaal is maar een smal en redelijk ondiep kanaal en je mag er maar 7 km/uur varen.  Het heeft voor ons ook geen zin om sneller te willen varen gezien we dan maar meer zuiging veroorzaken en toch niet veel sneller vooruit komen. 

De kerk van Veurne.           Mooie preekstoel.

Het sturen wordt dan ook lastiger.  De ophaalbruggen en de draaibrug in het kanaal worden vlot en ruim op tijd voor ons geopend en te 12:30 leggen we aan in Veurne.  We gaan hier een paar dagen blijven liggen gezien wij met de trein de auto gaan ophalen en ook op bezoek willen bij mijn moeder, bij de moeder van Annie en bij onze vrienden Annemie & Roger in Hamont.   

Voormiddag wat geluierd en ’s middags bij de Lisdodde gaan eten.  Nadien een fietstocht gemaakt van 44 km langs Pollinkhove, Lo, de gehuchten Blauwoet, Ashoop, Rozendaal, Rabbelare, Krispoek naar Lampernisse en via Schapershoek, Grote Fokkewerve, Oerenburg en Fortembrug tot Alveringem. Daarna via de verdwenen dorpskern van St Rijkers naar St Rijkers, Izenberge, Hoogstade terug naar Pollinkhove en terug naar Fintéle. Onderweg maar enkele fietsers tegengekomen ondanks dat het toch redelijk goed weer was. Ik denk dat het wild vandaag “hazekensdag” vierde. Vandaag onderweg zeker 20 hazen zien lopen.  Op één plaats, in een weide boven op een heuvelglooiing zaten 8 hazen bijeen, de oren allemaal rechtop. 

Oude stadspoort Lo.                                                  Wie is dit ?

Het leek wel of ze in een kring “in vergadering” zaten !. Toen een van hen ons opmerkte sloeg deze vermoedelijk alarm gezien zes van hun plots het hazenpad kozen. Als een TGV stoven ze weg, zigzaggend door de velden. De twee andere bleven stoïcijns zitten, het leek wel of ze in zoutpilaren veranderd waren.

Ijzertoren in de verte.                              Gewezen café in Lampernisse.

Zelfs toen we hun op twintig meter afstand voorbij reden verroerden ze niet.  Normaal spurten ze weg of leggen ze zich plat tegen de grond met hun oren plat in hun nek maar deze twee hadden lef en bleven netjes in “geef acht” op post.  Na de fietstocht zijn we ’s avonds nog naar Lo terug gereden omdat het daar vandaag avondmarkt was. 

Om 10:15 uur vertrokken en na 100 meter al prijs met “rommel” in de filter. Het is hier niet zo diep en er ligt allerlei rotzooi op de bodem. Er komt zwarte drek boven met het schroefwater.

Het monument van de gebroeders Van Raemdonck.     Golven op de Ijzer.

Voormiddag hebben we het museum In Flanders Fields bezocht. Je wordt er stil van.  Je zou denken dat de mensheid hieruit geleerd zou hebben maar nee.    Namiddag zijn we een fietstocht gaan maken in de buurt van Ieper.  Overal waar je komt zijn begraafplaatsen en gedenktekens.  Ze liggen er allemaal mooi onderhouden en vredig bij.  Het staat in schril cocntrast met de foto’s en filmpjes in het museum. Toen lag hier werkelijk alles plat. Op de fietstocht van 33 km zijn we negen begraafplaatsen tegengekomen.  We kwamen ook voorbij “Hill 62” waar toen hevige gevechten geleverd zijn.  Nu is het een gedenkteken. Ten zuiden van Ieper werd in vroegere tijden ook een begin gemaakt met het graven van een kanaal tussen het kanaal Ieper-Ijzer en Komen. Bij het ontwerp zou hiervoor een tunnel van 750 m gegraven zijn doch wanneer  het werk werd uitgevoerd en een gedeelte klaar was stortte deze in en lagen de werken enkele jaren stil.  Later werd een ontwerp voorzien met een tunnel van 250 m en twee sluizen. 

In het museum In Flanders Fields.               De cafetaria van het museum in de

                                                                Lakenhalle.

De tunnel stortte eveneens in en de werken lagen weer stil. In het laatste plan werd een sleuf door de heuvel gegraven en werd ter hoogte van St Elooi een brug voorzien.  Toen het kanaal en de brug zo goed als klaar waren deden zich er enkele grondverschuivingen voor waardoor de brugpijlers verschoven en instortten. 

Het monument op Hill 62.                            Nabij de Kemmelberg.

Dit betekende het einde van het kanaal Ieper-Komen.  Restanten van de brugpijlers zijn nog altijd te zien in de door de natuur terug veroverde sleuf door de heuvel.  Verderop terug richting Ieper staat er nog effectief water in de bedding. Toen de Duitsers later aan de ingestortte brug kwamen dachten ze dat de Engelsen de brug hadden opgeblazen en daardoor is deze plaats nog altijd gekend als de “gesprongen brug”.  

Voormiddag hebben we het museum In Flanders Fields bezocht. Je wordt er stil van.  Je zou denken dat de mensheid hieruit geleerd zou hebben maar nee.    Namiddag zijn we een fietstocht gaan maken in de buurt van Ieper.  Overal waar je komt zijn begraafplaatsen en gedenktekens.  Ze liggen er allemaal mooi onderhouden en vredig bij.  Het staat in schril cocntrast met de foto’s en filmpjes in het museum. Toen lag hier werkelijk alles plat. Op de fietstocht van 33 km zijn we negen begraafplaatsen tegengekomen.  We kwamen ook voorbij “Hill 62” waar toen hevige gevechten geleverd zijn.  Nu is het een gedenkteken. Ten zuiden van Ieper werd in vroegere tijden ook een begin gemaakt met het graven van een kanaal tussen het kanaal Ieper-Ijzer en Komen. Bij het ontwerp zou hiervoor een tunnel van 750 m gegraven zijn doch wanneer  het werk werd uitgevoerd en een gedeelte klaar was stortte deze in en lagen de werken enkele jaren stil.  Later werd een ontwerp voorzien met een tunnel van 250 m en twee sluizen.  De tunnel stortte eveneens in en de werken lagen weer stil. In het laatste plan werd een sleuf door de heuvel gegraven en werd ter hoogte van St Elooi een brug voorzien.  Toen het kanaal en de brug zo goed als klaar waren deden zich er enkele grondverschuivingen voor waardoor de brugpijlers verschoven en instortten.  Dit betekende het einde van het kanaal Ieper-Komen.  Restanten van de brugpijlers zijn nog altijd te zien in de door de natuur terug veroverde sleuf door de heuvel.  Verderop terug richting Ieper staat er nog effectief water in de bedding. Toen de Duitsers later aan de ingestortte brug kwamen dachten ze dat de Engelsen de brug hadden opgeblazen en daardoor is deze plaats nog altijd gekend als de “gesprongen brug”.  

In de kazematten.                                   Stadsvesten.     

Veel indrukwekkende gebouwen waaronder natuurlijk de markt met de Lakenhalle, het Gerechtsgebouw, iets verderop de Menenpoort, de stadsomwallingen met de kazematten , de ijskelder , de kathedraal.  Je kan hier wel een tijdje rondlopen voor je alles gezien hebt.  Op aanraden van de havenmeester vertrokken we al vroeg naar de Menenpoort voor het bijwonen van de ceremonie van de Last Post welke elke avond klokslag 20:00 uur gehouden wordt. Wanneer we er arriveren staat er al veel volk aan te schuiven.  We hebben nog een goed plaatsje onder de bogen en staan op de  tweede rij.

Menenpoort.                            Menenpoort.                            The Last Post.

Voor we vertrokken namen we contact op met de bediening van de Knokkebrug gezien we van de havenmeester vernomen hadden dat we daar anders mogelijk lang moesten wachten. Er werd ons verzekerd dat er “iemand zou zijn” tegen dat wij er waren. We gooiden rond 10:00 uur de trossen los. Vanaf hier wordt de Ijzer meer een kronkelende rivier die in een wijde boog richting Frankrijk draait.

Mooi stulpje langs de Ijzer.   Kanaal Ieper Ijzer.                   VVW Ieperlee.

Er zitten weer veel reigers op de kant en aalscholvers duiken er lustig op los.  Er zal hier dan toch wel veel vis zitten vermoed ik. Wanneer we aan Knokkebrug komen is er inderdaad al iemand op post en de brug gaat netjes op tijd open.  Na Knokkebrug gaan wij bakboord naar het kanaal Ieper-Ijzer.  In het begin is dit kanaal maar smal, zo lijkt het toch door de bomen die er aan beide zijden over groeien.  Hier en daar ligt een sedert lange tijden omgewaaide boom soms tot in het midden.  Veel onderhoud wordt en niet meer gedaan. Sommige stukken zijn dan weer breed met aan een zijde betonnen boorden.

De Lakenhalle.                               Ingang ijskelder.           De kathedraal.

In het kanaal passeren we eerst de sluis Boezinge-sas en later sluis Boezing-Dorp.  Deze worden bediend door een vriendelijk juffrouw die met ons mee beide sluizen komt bedienen. Beide sluizen hebben een verval van ongeveer 2.5 meter.  Het laatste stuk van het kanaal, ter hoogte van het langgerekte industrieterrein van Ieper, is veel breder en eindigt aan de rand van de stad waar de jachthaven VVW Ieperlee gelegen is.  We vinden een plaatsje en leggen te 13:45 uur vast.  Na het eten maken we een stadswandeling.  Er is hier echt wel veel te zien.  Natuurlijk veel verwijzingen naar de oorlog maar de stad heeft wel een zeer rijke geschiedenis.         

De Ijzertoren.                         De Ijzervaarders Diksmuide. 

Hier gaan we nog eens twee nachten blijven liggen.  Na het eten zijn we de stad ingetrokken. Het is hier vandaag de jaarlijks kaas en botermarkt en er is veel volk op de been. Op de markt en in de omliggende straten staan kraampjes, drank en eetstalletjes en er lopen hier en daar straatacrobaten rond.  De Kaasbollenfanfare van Kaaskerke is ook van de partij. Te 17:00 uur moest ons bezoek terug aan het station zijn om de bus naar Nieuwpoort te halen.  Wanneer deze vertrok waren we weer met z’n tweetjes.