François Boucher was ongelooflijk productief en op vele terreinen. Naast zijn beroemde portretten van Pompadour en van haar dochtertje Alexandrine, produceerde hij etsen en cartons voor de tapijtweverijen van Beauvais, maar ook operadecors, modellen in biscuit voor de porseleinfabriek van Sèvres, interieurdecoratie, beelden voor de tuinen van het kasteel van Crécy van de Pompadour, enz. Hij was de succesrijkste rococokunstenaar van zijn tijd. Maar hij moest wel wachten tot de dood van zijn rivaal Carl Van Loo tot hij hem, net voor de opening van het Salon van 1765 kon opvolgen als Premier Peintre du Roi. Met zijn werk bracht hij niet een of andere boodschap, hij produceerde gewoon wat het publiek hem vroeg, en waar hij goed in was, en dat waren vooral des fesses et des tétons, sensualiteit en erotiek.
Bekend in dit opzicht is een werk uit 1752: Louise OMurphy sur un lit. Hiervan bestaan verschillende versies. De versie hier getoond is die van het Wallraf-Richartz museum te Keulen. Toen de koning, Louis XV, dit doek te zien kreeg gebeurde het onvermijdelijke. Het veertienjarig meisje belandde in zijn bed en zou twee jaar lang een van zijn favoriete minnaressen blijven, tot ze kapsones kreeg en probeerde de maîtresse en titre, Mme de Pompadour, buiten te werken. Dit werd haar eigen ondergang, vooral ook toen het hoertje zwanger werd van de koning. Duncan Sprott schreef een boeiende biografie van Louis O'Murphy onder de titel : Our Lady of the Potatoes (Faber & Faber, 1995)
