In deze blog worden onze wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Van Herreweghe Brigitta
Ik ben een vrouw en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gestopt met werken..
Ik ben geboren op 16/07/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, lezen.
Om halfzes werden wij gewekt door pelgrims die al in de keuken bezig waren. Wij zijn dan ook maar opgestaan, onze Duitse vriend niet, die snurkte heerlijk verder. De hospitalero had ontbijt klaargezet voor alle gasten en dat gingen wij eerst oppeuzelen, uiteraard enkel ons deel. Om 07.00 uur waren wij al ingepakt en vertrokken wij. Was dat even schrikken toen wij buiten kwamen, het was nog donker! Thuis is het om 6 uur al licht, hier dus niet. De weersvoorspelling is ook uitgekomen, het regende zachtjes, een salade-regentje. Toch maar op weg, de stad door en bij de eerste stop na ongeveer een uur, was het al dapper aan het regenen, zodat de tarp werd overgegooid ( voor zij die het vergeten zijn, een tarp is een soort poncho ). Ondertussen waren wij al aan het klimmen en aan het zweten, het was 15 graden, maar geen zuchtje wind. Het klom goed, we volgden de gele pijlen, die talrijk aanwezig waren. Het klimmen stopte en we volgden nog steeds de gele pijlen. Plots was er een splitsing, rechts omhoog stond een geel kruis geschilderd, links een paar gele pijlen. Er stond ook een bordje met de vermelding Jaizkibel, wat dubbelzinnig geplaatst. We volgden de gele pijlen dan maar. Na een uur zagen wij rechts in de hoogte de top van de Jaizkibel liggen. Shit, shit ( oh sorry, mag hier niet ), wij waren dus verkeerd en de variante aan het volgen, terugkeren was geen optie, dan verloren wij 2 uur, dus vooruit met de geit, verder maar.... ( waarom zet men aan die splitsing dan een kruis! ). De hoge route raadt men af bij slecht weer omdat de afdaling van de Jaizkibel steil en glad is. De lage route is zelfs een kilometer langer. Wij misten dus het uitzichtpunt daar, hoewel met dit weer zou je dan toch niets zien. Niet getreurd dus en verder wandelen. Onderweg zagen wij verschillende funtanas en Brigitta zei heel overtuigend 'dat je hier niet moet verdrinken'! Pardon, 'verdorsten' bedoel je waarschijnlijk. Tja, familiekwaaltje...
Rond 10.00 uur stopte de regen en ging terug over in een salade-regentje, tarp dus niet meer nodig. Een eind verder zagen wij andere pelgrims, die allen dezelfde route als ons gevolgd hadden, niemand was dus de berg opgegaan. Wat later begon het te dalen, steigen, dalen steigen, steil dalen, nog wat trappen en wij kwamen om 11.30 uur aan in Pasai Donibane, met een rammelende maag van de honger. Op een terrasje aten wij pinchos, versnaperingen dus, hoewel na 3 ervan de maag goed gevuld was. Doorspoelen met koffie en betalen. Dat feestje kostte amper 9 , spotgoedkoop! Op die plaats moesten wij ook een overzetboot nemen voor 0,70 per persoon. Een steile klim bracht ons naar de vuurtoren, dan een smal paadje vol dagjesmensen, nog een steilere klim, dalen, steigen en dan de afdaling naar San Sebastian. Ondertussen was de zon tevoorschijn gekomen en werd het zelfs warm, het weer was fel verbeterd. Nog een rustpauze aan het strand en op weg naar het pension waar wij gereserveerd hadden. Dat lag in het oude stadsgedeelte, dat wij wilden bezoeken. Na een korte zoektocht in de smalle straten vonden wij om 15.00 uur reeds het pension met de naam Pension Basic Confort ( tja, een beetje gelet op ons budget ), we zagen een oude toegangsdeur en na aanbellen moesten we een oude houten trap op naar het tweede verdiep. We dachten direct 'we zijn hier bij de aap gelogeerd'. Even later kwam de eigenares de trap op, zij woont daar niet, en opende de deur van het pension. Een andere wereld ging open. Het zag daar zeer verzorgd uit, niet oubollig en na inchecken toonde zij onze kamer. Die was perfect, ze hebben ook een hoge score bij Booking.com. Pension Basic Confort, what's in a name! Douche en dan begon het te regenen, te gieten in feite en het hield maar niet op. Van een wandeling door de oude stad kwam dus niets in huis. Brigitta's humeur sloeg om, verzamelde de goden om dan te moeten vaststellen dat deze actie niets opleverde. Straks gaan wij toch door dat hondenweer moeten om een restaurant te zoeken.
En wat hebben wij geleerd vandaag? ( met dank aan de Piet! ) Dat wij met deze tocht uit een geheel ander vaatje tappen ( dank voor deze uitdrukking aan Frank Debosere! ) dan de Camino Frances van vorig jaar. Het was hier steeds maar weer klimmen en dalen.
Hoeveel km wij vandaag gedaan hebben weten wij niet, de gidsen spreken elkaar tegen, van 24 tot 26 km. Aan mijn voeten te voelen, nemen we het maar op 26. Vorig jaar bouwden wij op, 13 km de eerste dag, de volgende 21, dan 25, daarna 30 km, en dat allemaal over vlak terrein. Nu van de eerste dag 26 km over berg en dal. Benieuwd hoe wij ons morgen zullen voelen. Het was in elk geval een prachtige wandeling.
Na het saaie verslag van dag 1, wou ik dag 2 wat ludieker opvatten, maar het slechte weer heeft daar lichtjes anders over beslist. Wel een lang verslag. Niet getreurd morgen beter... Ten minste als ik nu eens eindelijk van die ambtenarentaal vanaf geraak :-) Deleten die handel, moet lukken met.....( zelf in te vullen, suggesties zijn welkom, mag in reacties )
de ontbijttafel in de albergue wat heeft zij nu weer uitgespookt? dat waren nu onze bedden van de afgelopen nacht
het was nog vroeg toen wij vertrokken voor de eerste zware dagetappe mooi begin van het pad Hendaye in de verte modder, modder... dat wandelde iets makkelijker en dan het eerste zicht op de zee afdaling naar Pasai Donibane nog een jongeman, rechts naast mij... alles lag nog nat
en dan na het middagmaal op weg naar de overzet overzetboot(je) goed vasthouden
voilà we waren al over
en dan met trappen omhoog mooi zicht nog op de Pasai mooi landschap...en de zee zicht op de baai van San Sebastian even rusten van de afdaling en dan over de promenade verder naar... het pension natte beregende straat in de stad
Reacties op bericht (4)
27-04-2015
Goed vertrokken
Hallokes,zie dat jullie goed bezig zijn ,spijtig van de regen. Maar weet je het spreekwoord zegt na regen komt zonneschijn.en Willy je verslag is prima zo weten we waar jullie zijn op elk moment .doe zo verder de groetjes van ons allen uit Lier
27-04-2015, 09:14 geschreven door Annie
26-04-2015
Anders dan vorig jaar !
Beste BrigittA & Willy,
dat is ten minste een reisverslag. Zoals je zelf reeds opmerkte lijkt het duidelijk om een andere tocht te gaan ten opzichte van vorig jaar. Keep up the good work. Tot morgen.
Jos
26-04-2015, 22:38 geschreven door Jozef van Tiggel
goeie start
hallo vrolijke stappers,al goed gestart zo te zien.Zullen het al voelen in de kuiten zeker?Zullen jullie volgen op de tocht en wensen jullie het aller beste en zijn in gedachten aan jullie zijde.groetjes van ons 2tjes x
26-04-2015, 21:56 geschreven door andre en anita
rabbit
hallo willy en brigitta zien dat jullie goed zijn aangekomen en wensen jullie verder een aangenaam verblijf, en volgen jullie wegen met veel plezier verder, groetjes brigitte en francois.
26-04-2015, 19:48 geschreven door francois pauwels
Over mijzelf
Ik ben Leys Willy
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, viool spelen (poging), violen en altviolen bouwen..
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
