Dag 6: opgestaan om 06.00 uur. Dan een verkwikkende douche nemen, de rugzak inpakken en naar de ontbijttafel. De gastvrouw had alles al klaar gezet en koffie gemaakt. Het werd een leuke babbel tijdens het ontbijt. Blijkt dat de dame een altvioliste is die les geeft in een muziekschool.
Na het ontbijt hebben wij afscheid genomen en waren we op weg om 08.00 uur. Bij de eerste stop ging de jas al uit, wegens veel te warm. De zon scheen volop en was de ganse dag onze gezel. Na drie etappes waren we in Jodoigne, waar Brigitta inkopen deed voor het middagmaal en voor het avondmaal, want op de overnachtingsplaats zou het niet mogelijk zijn om te blijven eten. Het middagmaal werd ter plaatse genuttigd onder een fel schijnende zon.
Aangezien wij de Via Brabantica verlaten hadden en wij nu op de Via Monastica wandelden, mochten de gidsen van de eerste Via terug naar huis gezonden worden. Wij keken beiden rond om een postbus te vinden, en vonden er geen. Toen wij vertrokken viel mijn blik op iets rood op een paal. Bleef dat dat een postbus was, op amper 5 meter van de bank waarop wij het middagmaal genuttigd hadden. Stel je voor, met twee staan zoeken en niet vinden, en dan staat die postbus op amper 5 meter van je..... Vlug in een op voorhand geschreven briefomslag gestoken en de spookbus in!
Dan verder over de Ravel 2, een oude spoorwegbedding die omgevormd is tot fiets en wandelpad. 3 ettapes verder waren wij op de bestemming, een uur te vroeg, want ik had laten weten dat wij daar zouden zijn rond 16.00 uur. Nog een extra rustpauze genomen en om 15.30 uur gingen wij aanbellen. Emmanuel kwam open doen en verwelkomde ons met een drankje ( cola hé! ). Daarna toonde hij ons de kamer op de tweede verdieping. Bleek dat die gehele verdieping voor ons was, inclusief badkamer. Douche nemen en essentiële kledij uitwassen. Daarna hebben wij in de keuken ons avondmaal mogen opeten, met een lekker glaasje alcoholvrije wijn, in het gezelschap van de gastheer en gastvrouw, die onverwacht veel vroeger thuis gekomen was.
Tja.... die alcoholvrije wijn, die had brigitta gekocht in het warenhuis in Jodoigne en had niet gezien dat er geen alcohol in zat. Was ook niet moeilijk, want met haar linkeroog, dat bijna volledig dicht zit.... het is eigenlijk een wreed zicht dat oog. Ik ben al van plan geweest om met een onuitwisbare alcoholstift, twee lijnen te tekenen, zodat het lijkt alsof zij een zwart ooglapje draagt.... ;-)
Genoeg gelachen, nu ernstig! Vandaag hebben wij 23 km gedaan van het pad ( en nog 1,1 km om naar de overnachtingsplaats te gaan ), dat geeft een totaal van 124 km. Morgen gaan wij naar Namen.
Op de ravel 2 in de richting van Namen.
Bank, schoenen uit ... ze kickt op mijn zweetvoeten, denk ik!
Kan er blijkbaar niet genoeg van krijgen...
Weer op een bank, dit keer in Jodoigne.
We zochten een brievenbus om boekjes terug te sturen, vonden geen bus, hoewel ze op enkele meters van ons vandaan stond, zegt al veel...
|
