|
Het volgende domein van de waarneming, waar de vorige twee in besloten liggen, is dat van de ziel. De taal van dit niveau is beelden, muziek, poëzie en dromen, niet het onbewust dromen in de slaap, maar het wakkere dromen van nieuwe werkelijkheid.
De sfeer van dit niveau is de mythe, waar de ziel zichzelf op een heilige reis kan ervaren in plaats van vast te lopen in negatieve wereldbeelden.
De staat van waarneming van de kolibrie hangt samen met de neocortex. de meest recente aanwinst van de menselijke hersenen. De neocortex heeft zich zo'n honderdduizend jaar geleden ontwikkeld en is verantwoordelijk voor ons vermogen tot redeneren, visualiseren en creëren. Op ziel-niveau worden problemen die we in de geest ( ratio) niet kunnen oplossen, plotseling oplosbaar, iets wat door mensen vanuit een reptielbrein-perceptie onmogelijk blijkt.
Op het niveau van de kolibrie luisteren we onder de oppervlakte naar de woorden en horen hun verborgen boodschap. In de Chinese geneeskunde bijvoorbeeld wordt gezegd dat onderdrukte woede in de lever zit. Bij leverklachten vragen we ons dan niet alleen af: wat voor medicijn moet ik nemen, wat heb ik verkeerd gegeten? maar: hoe kan ik leren vergeven, mezelf en de anderen? We weten op dit perceptieniveau dat ziekte een waarschuwing kan zijn, die ons vertelt dat er iets aan de hand is dat om onze aandacht vraagt op een dieper niveau.
Als we met onze jaguar-perceptie al verder zagen dan met ons slangenbrein, dan zien we vanuit de kolibrie-perceptie nog veel verder en dieper in wat zich afspeelt in ons leven. De oplossingen en het belevingsniveau zijn navenant. Evolutie!
Alberto Villoldo
|
