|
Wanneer we de oosterse aspecten van verlichting uit hun religieuze context nemen en verplaatsen naar het terrein van de bio- en neuro wetenschappen, ontdekken we dat het eigenschappen zijn die verband houden met het activeren van de prefrontale cortex, het deel van onze hersenen dat als laatste is geëvolueerd. Op functionele MRI-scans van mensen die regelmatig mediteren zien we dat zij hersenen hebben ontwikkeld die anders 'bedraad' zijn dan de hersenen van mensen die niet mediteren. Ze zijn beter in staat hun kalmte te bewaren en vrij te blijven van stress, in vrede te leven en mededogen in praktijk te brengen. Opvallend is dat gedurende de momenten dat zij in de toestand verkeren die wordt aangeduid met 'samadhi' (spirituele verlichting) de prefrontale cortex het meest actieve hersendeel is.
De Dalai Lama spreekt van verlichting als een 'zijnstoestand van bevrijding, niet alleen van contraproductieve emoties maar ook van beperkende gedachten (gezien de predispositie die door deze negatieve emoties tot stand wordt gebracht in het denken) en van het zich herhalende gedrag dat daardoor wordt veroorzaakt.
Willen wij de prefrontale cortex kunnen benutten, het hersendeel dat biologisch geprogrammeerd kan worden voor gelukzaligheid, een goed en lang leven, mededogen en vrede,,, dan moeten wij ons lichaam en ons denken op een dieper niveau gaan helen. Dit deel van ons brein is zeer lang onbenut gebleven en is het zwijgen opgelegd door dezelfde zaken waarvan het ons belooft te bevrijden: geestelijke armoede, geweld en trauma's.
Wordt vervolgd.
Alberto Villoldo
|
