wijsgerige en spirituele aspiraties en inspiraties Als woorden mensen kunnen bewegen
om buiten hun oude geconditioneerde denkpatronen te treden,
dan hebben ze veel kans
om die mensen naar wijsheid te brengen!
02-01-2014
Ratelende gedachten
Wat
gebeurt er als we vergeten dat de mind bedoeld is om ons te dienen en als wij
hem toelaten ons leven te bepalen? We bedoelen niet het gefocuste verstand ten
behoeve van je werk maar daarbuiten. Het hoofd zit vol automatismen, de mond
ratelt en raast en de hele omgeving wordt verontreinigd door deze fabriek van
argumenten en meningen.
Maar
wacht eens even zegje, het denken
maakt ons tot mensen, het is de bron van alle vooruitgang, van alle grote
waarheden!
Als
je dat gelooft , doe dan eens het volgende experiment: ga in je kamer zitten
met de deur dicht, op een moment dat je zogezegd vrij bent. Zet een
bandrecorder aan of schrijf op geef jezelf de vrijheid alles te zeggen of
te schrijven wat je in je hoofd hebt op dat ogenblik. Als je echt alles er uit
laat komen zonder te censureren of te veranderen, zal je versteld staan van de
hoeveelheid rotzooi die er uitspuit.
Dan
zal je begrijpen wat ik bedoel met een hoofd vol automatismen. Op de
achtergrond is het er altijd, het hangt als een wolk om je heen. Zo kan je de
werkelijkheid niet kennen want die wordt vervormd door die wolk van meningen en
interpretaties. En de spirituele waarneming valt al helemaal totaal buiten je
waarnemingsveld. Die wolk moet je laten gaan. Je hoeft alleen maar te besluiten
ze los te laten en daar begint een evolutie.
Er is een wezenlijke
accentverschuiving in de wereld die maakt dat de mens zichzelf niet meer kan
ontvluchten, hij is verplicht zichzelf te leren kennen zoals hij is. Er is ook een
wezenlijk verlangen in de mens naar de diepte van zijn eigen leven.
Door het denken heeft de mens een
mogelijkheid om vooruit te komen maar anderzijds staat het denken voortdurend de
ontwikkelingvan zijn spirituele
dimensie in de weg en dat ziet hij niet.
Er bestaat heel veel ellende op deze wereld door het gemis aan
inzicht in de verschillende vormen van honger en in de verschillende vormen van
tekorten die er zijn. Heel veel mensen zijn rijk in deze Westerse wereld maar
hebben niet het minste besef van de werkelijkheden waar deze aarde voor staat
en van de verschuivingen die gebeuren in de innerlijke werelden. Dit is geen
luchtspiegeling, het is niet iets van boven, het is van deze aarde.
Hoe meer je daarover
weet, hoe meer je ervan kent, hoe meer je ervan ziet, hoe begrijpelijker je
leven wordt. Maar je moet het van jezelf kunnen verkrijgen om daar aandacht aan
te geven, er de tijd voor te nemen om tot bezinning te komen
over deze dingen en om er open voor te staan. Anders kan je het niet zien want
je ziet het dan te beperkt. Situeer je in relatie tot de hele grote wereld, tot
de verandering en tot de anderen, maar blijf in je dieper zelf. Wat de mens moet proberen is ruim te kijken.
Naarmate de (spirituele)
zoekende de mentale stilte tot stand brengt, het vitale met zijn onbevredigbaar
verlangen naar tot vrede brengt, en zich bevrijdt van zijn opgeslokt zijn in het
fysieke, maakt het bewustzijn zich los uit de duizenden activiteiten waarin het
zonder onderscheid was versmolten en versnipperd. Het verwerft zich een onafhankelijk
bestaan. Het is binnenin als een wezen aanwezig, als een Kracht die steeds intenser
vibreert en dan naar buiten straalt.
Het
eerste teken van de nieuwe (spirituele) mens is waarschijnlijk dat hij ontwaakt
tot het besef van een verschrikkelijk gebrek
aan iets. Iets dat noch de wetenschap, noch de kerken, noch zijn luidruchtige
genoegens hem kunnen verschaffen. Het komt door de herinnering in zijn diepste
wezen aan iets dat hij in de loop der tijden is verloren al weet hij niet wat. In
zovele vroegere beschavingen, op duizenden mijlen afstand van elkaar, die even glorieus
en verfijnd waren als de onze, hebben mensen die even intelligent waren als die
van onze universiteiten, het visioen en
de ervaring gehad van (voor
ons ) onzichtbare hiërarchieën en machtige psychische ritmes, die de kortstondige
pulsering van één enkel mensenleven te boven gingen. In deze tijd worden dergelijke
mensen, of zij die hier naar op zoek zijn, als zwevers, als mentaal afwijkend zelfs,
belachelijk gemaakt.
We
hebben het tijdperk der Mysteriën weggevaagd en dat heeft zware gevolgen voor de
huidige maatschappij met zijn ontevreden mensen!
Alles
moet weer worden verwijd, eindeloos verwijd!!!
Veel mensen
brengen hun hele leven door in gevangenschap, binnen de muren van hun eigen gedachten.
Ze komen nooit buiten een eng, door het verstand gemaakt, verpersoonlijkt zelfbesef
dat geconditioneerd is door het verleden.
In ieder
mens zit een dimensie van bewustzijn die veel dieper is dan het denken. En die dimensie
is de werkelijke essentie van wie je bent.
Alle
werkelijk wijze gedachten zijn al duizenden keren gedacht, maar om ze werkelijk
tot onze gedachten te maken, moeten we
er nog eerlijk over nadenken, totdat ze wortelen in onze persoonlijke ervaring.
Wat vormen
we ons snel een mening over iemand anders. Wat zijn we snel met onze conclusies.
Het geeft het ik-zuchtige verstand veel bevrediging andere mensen in een vakje
te stoppen, hun een begripsmatige identiteit te geven door ze in een bepaalde groep
te duwen en te benoemen, een rechtvaardig oordeel over hen uit spreken.
Ieder mens
is geconditioneerd om zich op een bepaalde manier te gedragen en op een bepaalde
manier te denken. Dit is zowel genetisch bepaald als door ervaringen uit zijn jeugd
en door het milieu waaruit hij afkomstig is.
Dat is niet
hoe mensen zijn maar hoe ze ons toeschijnen.
Als je
een oordeel over iemand uitspreekt, verwar je deze geconditioneerde patronen van
je verstand met wie ze ZIJN.
Wees
een Zorba de Boeddha die kan wijn drinken, op het strand kan dansen, zingen
in de regen en tegelijkertijd beschikt over het diepe inzicht en de wijsheid
van een wijze. Zorba alleen is hol. Zijn dansen heeft geen eeuwigheidswaarde,
het is een tijdelijk genot. Weldra krijgt hij er genoeg van.
Pas als
je over onuitputtelijke bronnen beschikt, afkomstig uit de kosmos zelf pas als
je existentieel wordt, als je jouw bestaan in
al zijn dimensies aanvaardt en ontwikkelt, kun je een heel mens worden:
fysiek rijk, verstandelijk en emotioneel rijk, rijk in bewustzijn. Hoe kan je
anders van een compleet mens spreken?
Algemeen kan men, rondkijkend in de mensenwereld, toch moeilijk geloven dat deze mens het eindproduct is van zijn evolutie. De ziel
heeft een vóórmenselijk verleden en een bóvenmenselijke toekomst.
De ziel
heeft nog niet voltooid wat ze te doen had door zich slechts te ontwikkelen tot
het niveau van de huidige mensheid. Ze moet dat mens-zijn nog verder ontplooien
tot zijn hogere mogelijkheden. Iedereen begrijpt volkomen dat de ziel die huist
in de Amerikaanse gangster of een moordende maffioso, de noodzaak van haar geboorte
als mens op aarde nog niet heeft uitgepluisd, de bewustzijnsmogelijkheden ervan
nog niet heeft ontplooid en het godsprincipe in de universele mens nog niet
heeft uitgewerkt. Evenmin de ziel die huist in een vitalistische Europeaan die
het zo druk heeft met zijn dynamische productie en zijn vitale genoegens, of de
ziel van het simpele keuterboerke dat volledig in beslag genomen wordt door de
onwetende kringloop van het huiselijke en economische bestaan.
Algemeen
kan men, rondkijkend in de mensenwereld, toch moeilijk geloven dat deze mens
het eindproduct is van zijn evolutie.
In
het Oosten, de bakermat van het spirituele leven, heeft men het lichaam verloochend,
de materie genegeerd en een illusie genoemd, maya. Deze helft van de mensheid
heeft de innerlijke wereld aanvaard en de uiterlijke verwaarloosd. Men heeft de
materiële wereld veroordeeld en om die reden is het Oosten nog grotendeels arm.
De
andere helft van de mensheid heeft de materiële wereld omarmd en de innerlijke
wereld verloochend, wat dan weer leidt tot innerlijke armoede.
Ze
leven allebei maar voor de helft! Als on-compleet mens.
Krijg je graag een mailtje als er een nieuw bericht verschijnt? Geef dan je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
