Vandaag word ik om 12u in het UZA opgenomen.

Morgen gaan ze in de voormiddag een harpoentje in mijn long steken en dit wijst de nodule die eruit moet aan.

In de namiddag word ik dan geopereerd.

Ze gaan een klaplong laten krijgen en dan de nodule verwijderen.

Ik dacht net te positief over mijn ziekenhuisverblijf.. ik dacht na 2-3 dagen thuis te zijn, dit klopt dus niet.. het is minstens 5-6 dagen na de operatie.

Door de klaplong zal ik nadien een drain hebben steken en een buisje voor de lucht, zodat de long mooi open blijft en zich terug goed kan hechten.

Dit heeft even tijd nodig.

Het was dus een zware kutochtend!

Weer eens de kinderen afzetten op school met tranen in hun ogen en in de mijn.. dikke knuffel geven nen welgemeende 'I love you' en daar gaan ze dan.

Man, dat is zo een rot gevoel! Dit is gewoon niet te beschrijven. Het is gewoon niet fair! Ik wil mijn kinderen geen pijn bezorgen.

Wat ik ook verschrikkelijk vind is dat er totaal geen bezoek mag krijgen. KUTCORONA! 

Wakker worden na de operatie en niemand die er voor je staat.

De dagen nadien, niemand dat een babbeltje komt doen.

Het gaan lange dagen worden. 

En ja, ik weet wel dat ik kan facetimen, maar dat is toch anders dan menselijk contact.

Bij het gesprek met de chirurg zei ik dat ik gerief voor juwelen te maken ging meenemen. Toen keek hij me maar raar aan en zei dat ik de operatie niet mag onderschatten. Dat ik nadien vooral moet rusten. (ik heb toch wat steentjes mee voor armbanden te maken, moest het mij lukken 😉)

Gisteren hebben we nog een gesprek gehad met Dr. Van Beeck, ze heeft me ook wel wat gerust gesteld dat ze volledig vertrouwen heeft in de 2 chirurgen die me gaan opereren. Omdat ze weet dat ik het heel moeilijk heb dat ik geen bezoek mag krijgen zei ze dat zij me wel eens ging komen bezoeken. Ze zei ook dat ze wist dat dat niet hetzelfde was.. maar ze weet niet hoeveel dit toch voor me betekend. We hebben samen al veel gesprekken gehad en ik weet dat ik met haar wel kan spreken.

Ik moet nu gewoon de knop omdraaien.. de klik maken die ik in Duitsland op een bepaald moment ook heb gemaakt.

Me er gewoon aan 'onderwerpen'. Let it go, go with the flow..

Hopelijk lukt het in het ziekenhuis ook de blog wat aan te vullen en dat ik jullie wat op de hoogte kan houden.

Voor Revero, bestellingen kunnen gemaakt worden, maar de leveringen zullen iets later zijn. Ik hoop begin mei terug te kunnen verzenden!

Dikke kus😘,

Vero