Inhoud blog
  • 28/10
  • 21/9
  • 13/09
  • 01/06
  • 25/04
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    We gaan de strijd aan!

    01-03-2020
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.01/03
    Laatste dag van de vakantie. Die is weer voorbij gevlogen!
    Voor mij mag ze langer duren, iedereen samen thuis. Mich had enkel maandag verlof, dinsdag is hij naar Dusseldorf gereden en de rest van de week thuis gewerkt.


    Sinds vorige week is precies alles beginnen doordringen van de laatste 6 maanden. Het is heel stom gekomen.. Ik was een foto van onze hond Odin aan het opzoeken in mijn GSM en kwam zo de foto's tegen van voor dat ik wist dat ik kanker had. Plots liepen de tranen over mijn wangen.
    Foto's waar ik wel veel pijn had in mijn rug, maar het nog niet wist. Het huwelijk van Sarah en Glen, op reis naar mijn broer, onze vrijgezellentrip naar Londen. Allemaal zo'n leuke herinneringen die toch al gepaard gingen met zo veel pijn. 
    Ik kan me nog heel goed het moment herinneren in Londen met de vriendinnen dat we een high tea gingen doen. In een prachtig hotel, je kan je de locatie niet mooier voorstellen. Ik moest constant naast mijn stoel gaan staan wiegen om de pijn te kunnen ondergaan. Het was zo gezellig samen, maar toen iemand iets over de pijn vroeg kon ik het niet meer houden en begon ik te huilen. Alles wat ik deed werd overschaduwd door de pijn.

    Door de foto's te zien gebeurde er toch iets in mij. Het besef van de laatste maanden en het verlangen naar de periode voor de kanker. 
    Het dringt precies nu pas door. Ik wil niet huilen, vroeger huilde ik nooit zoveel. Nu komt het zo regelmatig en Mich zegt dan dat het heel normaal is, dat het na alles wel normaal is dat ik huil. Maar soms wil ik gewoon dat het stopt. 
    Ik wil niet de klagende persoon zijn. Want ik ben zo gelukkig dat ik hier nu nog ben. Ik leef! Dus waarom moet ik dan huilen..

    Vorig weekend is Mich met wat mannen een avondje uit geweest. Er eens even tussenuit. Voor hem is het allemaal ook heel zwaar en dat is iets waar ik heel erg mee inzit. Hij heeft het zo druk op het werk. Doordat hij heel vaak verlof heeft moeten nemen is zijn werk spijtig genoeg niet door de kabouterkes gedaan. Binnenkort is de deadline en moet de game afgewerkt zijn. Ik hoop echt dat ze de datum van de deadline niet opschuiven, zodat er nadien wat rust voor hem komt. Hij heeft ook nog geen tijd gekregen om dit allemaal te plaatsen, te verwerken. Hij is deze periode ook in een soort waas doorgekomen.

    Die avond is Sarah me dan wat gezelschap komen houden en hebben we goed kunnen praten. De meisje waren allemaal gaan logeren waardoor enkel Matteo thuis was. Die kan daar dan zo van genieten. Ik had met hem afgesproken dat ik dan in het ziekenhuisbed in de living zou slapen en hij dan naast me in de zetel kon slapen. Wat zo zalig was is dat toen we gingen slapen Matteo dan begon te praten. Maar zo echt alsof er een vriendje komt slapen en dan toch nog babbelen in plaats van te gaan slapen ook al heeft mama of papa al 5 keer geroepen dat het wel tijd is om te gaan slapen en we moeten stoppen met babbelen. 😂 
    Ik had Mich zo rond 2 a 3u thuis verwacht. Maar tegen half 1 kreeg ik melding van de camera dat er een persoon op de oprit gezien was. Nu moet je weten dat er hier een inbraakgolf in de buurt bezig is. Dus ik zeg meteen tegen Matteo, doe de lichten aan!! (zelf kun je dan niet uit bed..) Dat venteke in alle paniek de lichten aan! Ik bel meteen naar Mich.. bleek hij dat te zijn dat op den oprit stond. Natuurlijk had ik hem nog niet thuis verwacht. Ocharme Matteo, die liet zich op de zetel vallen en zei; ik wou echt weglopen, maar toen realiseerde ik me dat ik je niet kon achterlaten! De schat.. 

    Met de kinderen gaat het echt goed. Sinds ik thuis ben gekomen is bij hen de angst precies ook weg. Daarnet was ik nog met Matteo hierover aan het spreken en hij zei ook dat hij zich terug goed voelde, dat de stress weg is.

    Donderdag ben ik naar St. Augustinus moeten gaan voor de voorbereidingen van de bestraling. Zeer vriendelijk en behulpzaam personeel. Ik moet me blijkbaar telkens onderaan volledig uitkleden. Niet gemakkelijk.. ik kan me in de rolstoel nog niet voorover bukken. Ik kan nog niet tot aan mijn voeten komen, dit is gewoon nog te pijnlijk. Natuurlijk is het wel de bedoeling dat ik dat op den duur ga kunnen, maar dan moet er meer herstel van de zenuwen zijn.
    Eerst moest er een ct-scan gemaakt worden. Waarom je in die machines telkens op zo een harde plaat moet gaan liggen?? Net alsof je op de grond ligt. Als je een ct-scan laat maken is dat toch meestal omdat je ergens pijn hebt. Kunnen ze dat dan niet wat zachter en comfortabeler maken?
    Ik lag er nog maar 2 minuten in en mijn neus begon al te jeuken. 😄 Typisch.. en dan moet je vooral proberen er niet aan te denken en op te focussen, moeilijk! 
    Nadien hebben ze met een soort roodsel lijnen op mijn buik en zijden getekend. Het is heel belangrijk dat die erop blijven staan. Dan hebben ze van mijn houding op de tafel wat foto's genomen (je mag dus echt geen gene meer hebben, want daar lig je dan naakt) en deze houding moet ik dan telkens aannemen tijdens de bestraling.
    Over 2 weken begint de bestraling en dit dan voor 6 weken, iedere dag behalve de weekends.






    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)



    Archief per week
  • 25/10-31/10 2021
  • 20/09-26/09 2021
  • 13/09-19/09 2021
  • 31/05-06/06 2021
  • 19/04-25/04 2021
  • 12/04-18/04 2021
  • 29/03-04/04 2021
  • 22/02-28/02 2021
  • 04/01-10/01 2021
  • 28/12-03/01 2021
  • 21/12-27/12 2020
  • 30/11-06/12 2020
  • 19/10-25/10 2020
  • 21/09-27/09 2020
  • 03/08-09/08 2020
  • 13/07-19/07 2020
  • 15/06-21/06 2020
  • 01/06-07/06 2020
  • 25/05-31/05 2020
  • 18/05-24/05 2020
  • 11/05-17/05 2020
  • 04/05-10/05 2020
  • 27/04-03/05 2020
  • 13/04-19/04 2020
  • 30/03-05/04 2020
  • 16/03-22/03 2020
  • 09/03-15/03 2020
  • 02/03-08/03 2020
  • 24/02-01/03 2020
  • 17/02-23/02 2020
  • 10/02-16/02 2020
  • 03/02-09/02 2020
  • 27/01-02/02 2020
  • 20/01-26/01 2020
  • 13/01-19/01 2020
  • 30/12-05/01 2020
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 09/12-15/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 25/11-01/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 21/10-27/10 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs