Wat een weekend!
Vrijdag nog een leuke dag met bezoek van Evi en Anneke. Zo vliegt je dag toch een pak sneller voorbij. De avond is mama met Elena en Valentina naar hier gekomen. Altijd blij hen te zien!! Olivia bleef nog bij Anne slapen, want die gingen naar een ketnetshow.
Zaterdag terug bezoek, Fre en Lies en natuurlijk de kindjes met mama. Hoe meer bezoek hoe sneller de dagen vorderen. En het is gewoon leuk om een babbeltje te doen.
Mich is naar huis vertrokken om zondagochtend Matteo op te halen van sneeuwklassen.
Zondagochtend, Matteo komt ziek thuis.. 😔 hij heeft een superfijne reis gehad, maar de laatste dag ziek geworden en niet meer mee kunnen skiën. Dat vond hij wel heel jammer.
Hij wou echt naar Duitsland komen, dus hebben ze Olivia opgepikt en naar hier doorgereden.
Mich komt met de 3 meisjes op bezoek en Valentina vraagt meteen of ik wil proberen in een rolstoel te gaan zitten. Voor mijn kindjes alles 😉 dus proberen we het en het lukt! We gaan beneden in de cafetaria wat drinken, maar na een half uurtje begint de pijn door te wegen en moet ik terug gaan liggen.
Ondertussen is Matte zieker beginnen worden (mama is heel de tijd bij hem gebleven). Zware hoest, overgeven en tegen de 40 graden koorts. Mich kreeg geen dokter te pakken.. dus dan maar naar spoed. Na lang wachten en onderzoek zeggen ze gewoon buikgriep.. dus terug mee naar het horen. Wat nurofen en hopen dat t snel beter is.
Die nacht begint Elena te huilen en kronkelen van de pijn in haar buik. Niet meer te houden.. al een geluk is mama er ook dat die bij de andere kindjes kan blijven, want Mich met haar ook naar spoed. Omdat ze daar begon over te geven en ze dachten dat ze appendicitis had is ze met een ambulance naar een ander ziekenhuis overgebracht om daar in quarantaine te zetten. Waarom in quarantaine? Dat weet ik nog altijd niet..
In dit ziekenhuis zeggen ze geen appendicitis, maar nierstenen. Ze kunnen er niet meteen vinden, maar er zit veel urine in het bloed en er was een verwijding van de mond van de nieren naar de urineleider. Ze moet dus blijven.
De volgende dag bespreekt Mich de optie om met haar naar België te gaan en de artsen stemmen toe als ze meteen naar het ziekenhuis gaan.
Matteo is ook nog goed ziek.. Mich pikt al de kinderen op en vertrekt naar België.
In België aangekomen zet hij de 3 kindjes af bij Hilde en gaat meteen door naar het Uza. Daar hebben ze heel lang moeten wachten op spoed.. tegen 16u30 waren ze er om 20u30 zijn ze geholpen en hebben ze haar opgenomen..
Chapeau voor Mich om dit allemaal te doen.. en zo dankbaar dat mama hier dan was voor de andere kindjes en nu Hilde die voor de 3 anderen moet zorgen.
Matteo is nog steeds goed ziek. Hopelijk komt er snel verbetering in. De huisarts zegt ook griep, maar zijn hoest is blijft zo pijnlijk..
Elena moet zeker nog een nachtje blijven, ze gaan vandaag een ct-scan nemen om te zien of ze nog nierstenen vinden. Hopelijk mag ze dan morgen naar huis.
Ondertussen lig ik hier zeer gefrustreerd omdat ik niet kan helpen en er niet kan zijn voor mijn kindjes nu ze me nodig hebben. 😢
Morgen komen ze een ziekenhuisbed leveren. Omdat we niet meteen in een revalidatiecentrum binnen geraken zijn we thuis stilaan alles aan t klaarmaken. Moveosano uit kalmthout zou ook willen helpen met mijn revalidatie dus moeten we het eventueel zo doen.
Voor de kindjes begint het allemaal toch door te wegen. Valentina belde gisteren nog met dikke tranen dat ze ons zo mist en ze nu zoveel mensen moet missen.. papa, Elena, mama, moni,.. Ook Olivia heeft het er moeilijk mee.
Ik kan alleen maar hopen dat we allemaal snel terug bij elkaar zijn!
|