Dinsdag zijn we terug binnen gegaan. Ik had geluk, kamer alleen!!!

Echt zo content!🎉

Die ochtend moesten Valentina en Elena ook op controle in het UZA voor hun oortjes zijn, dus ben nog even met hen meegegaan.

Daarna hadden we een afspraak met de orthopedisch oncologische chirurg.

Dat was toch weer een heftig gesprek.

Ik weet wel dat ik een heel grote, slechte en moeilijk te bereiken tumor heb, maar je hoopt toch dat ze hem op de duur kunnen wegnemen.

Deze chirurg was het nu echt nog geen optie om te opereren. Hij zou een deel van mijn rug en bekken moeten wegnemen. Hij zou een monster van me maken.

Nu spreken we wel op dit moment, omdat de tumor nog zo groot is. We kunnen dus enkel hopen dat hij snel krimpt!

Omdat er ook een deel van de rus weggenomen zou worden (heiligbeen), is er ook veel kans dat ik de rest van mijn leven incontintent zou zijn en een stoma zou krijgen.

Dit kwam toch wel even aan.

Nu hoop ik nog harder dat de chemo op de tumor inslaat en hem op de juiste plaatsen laat inkrimpen.

Nadien zijn we met de chemo gestart en vandaag zit ik ondertussen aan mijn 4^e chemo.

Ze hebben ook meteen zware medicatie tegen de misselijkheid opgestart.

Deze werkt heel goed, maar ik slaap er eigenlijk heel de dag en nacht van. Voor mij niet erg, zo vliegen de dagen vooruit.

Ik heb soms wel wat ‘spasmen’ in mijn handen.. ook van de medicatie.

Als ik dus foutjes getypt heb, kan dit ermee te maken hebben.

Voor de rest mag ik deze chemo niet klagen, ben nu niet ziek en slaap veel.

Hopen dat t zo blijft!