Het weekendje weg was zalig!

In de voormiddag ging Mich samen met Fre en Lies met de kids zwemmen, zo kon ik rusten. Na het middageten gingen we dan naar het pretpark, voor mij met rolstoel. Het was een stukje wandelen, dat was nog net te ver voor mij.

De kinderen plezier zien maken, zien genieten..is zo zalig!💞

Toch durft er dan een stemmetje te boven komen dat weekend, wat als dit de laatste keer is? Dan breek je weer.😥

Ik doe zo graag zo’n uitstapjes met de kinderen. Dit mag niet de laatste keer zijn. Ik wil hen zien opgroeien!

Zondagavond heeft Mich me naar huis gebracht, omdat ze maandagochtend bloed kwamen trekken.

Voor Matteo was dit zeer moeilijk. Hij wou met me mee. Ik heb hem gezegd dat hij nog een extra dagje voor mij mee moest genieten.

Dat er nog maar veel van zo’n weekends mogen komen.

Maandag zijn ze dan bloed komen trekken en in de namiddag kreeg ik het bericht dat de chemo door mocht gaan.

Dinsdagochtend vroeg naar het ziekenhuis vertrokken. Geen kamer alleen vrij..

Ik lig dus met 2. Al een geluk een rustige dame die ook niet te veel bezoek krijgt.

Maar alleen is toch fijner om te liggen.

Dan is de verpleegster gekomen om een infuus te steken. Zodat ze de spoeling voor de chemo al konden doen. Ze hebben 3 keer geprobeerd en iedere ader sprong kapot, met dikke blauwe handen tot gevolg. De 4^e keer hebben ze dan maar gewoonbloed genomen.

Tegen 11u45 zijn ze me voor de plaatsing van de port-a-cath komen halen. Hier heb ik dan nog een tijd op moeten wachten. De plaatsing liep niet vlotjes. Ik had al zo een schrik om dit te laten doen, na de plaatsing van de centrale lijn. Eerst hebben ze een grote incisie gemaakt, daar vonden ze geen ader. Dan hebben ze er nog een extra chirurg bijgehaald. Nadien 2 incisies in de hals, ook geen aders.. Dan zeggen ze dat ze het via een weg gaan doen waardoor je een klaplong kan krijgen. Toen kreeg ik toch een paniekaanval. Ik heb nog gevraagd onder volledige verdoving te doen, maar dan was het pas volgende week… ook geen optie, want de chemo moest beginnen..

Als iemand dit ooit moet laten doen, doe het onder volledig narcose! Het was een hel.

Tegen 4u was ik pas terug op de kamer.

Al een geluk was Mich er, dat ik even goed kon uithuilen. Ik heb zo’n schrik tijdens de procedure gehad.

Gisterenavond zijn ze met de chemo begonnen.

Vanochtend zeer misselijk wakker geworden, iets daarna beginnen overgeven.

Het is een miserabel dagje. Hopelijk voel ik me snel weet beter!