Ik ben gisterenavond tegen 21u30 in slaap gevallen. Tegen 5u word ik plots wakker. Mijn chemo is nog niet gestart, ik bel meteen de verpleging. Het was blijkbaar een hectische nacht op de gang, patienten die naar andere kamers gingen enz. Al een geluk lig ik in de achterste kamer en heb ik geen last gehad.

Ze starten meteen mijn laatste zakje chemo van 4u.

Ik val terug een beetje in slaap, maar als ik tegen 8u wakker ben voel ik me volledig uitgeput, ik ben leeg..

Omdat het eten door de misselijkheid zo moeilijk gaat heb ik nog maar weinig energie over. De dietiste komt langs en zegt me dat ik echt alles moet proberen te eten, ook al is het ongezond.

Ik wou eerst geen suikers meer innemen, omdat een tumor zich ook tegoed doet aan deze suikers. Maar volgens haar is dit in mijn geval geen goed idee. Omdat ik te hard aan het verzwakken ben door de zware chemo is het belangrijk dat ik eender wat eet zodat mijn lichaam toch op krachten blijft. Als mijn lichaam te hard afzwakt kan het ook niet strijden tegen de chemo.

Ik krijg een frangipane om toch iets binnen te krijgen. Hier doe ik 4 uur over om dit op te eten.

Zo zot, iets wat je normaal in 4 happen wegslikt, moet je nu 4 uur over doen.

Vandaag mag ik naar huis.💪🏻

Als de chemo er eenmaal inzit komen ze de centrale catheter eruit nemen. Op mijn gemakje ga ik me wat opfrissen.

Mich komt mee helpen inpakken en voor we vertrekken vraag ik toch nog even om een beetje te rusten.

Om 13 u hebben we een afspraak bij Sanke voor pruiken en of sjaaltjes te gaan passen.

De rit naar daar is heel vermoeiend, als ik uitstap is er net een fris windje en lichte regen.

Ik adem diep in, wat doet dit goed. Dat windje, druppels in m’n gezicht, zuurstof.

Er zijn verschillende soorten pruiken, synthetische of met echt haar. Toevallig heeft ze er net 2 binnen in mijn haarkleur voor een andere dame.

Die met het echt haar zit meteen goed. De pruik heeft de lengte van mijn haar nu, maar ik zou het toch graag wat langer willen zodat ik het mooi kan opsteken.

Nadien pas ik nog de synthetische pruik, maar voel me meteen de bomma met de verkeerde pruik op! Wat een vreselijk zicht!

Het zal dus die met echt haar en lang haar worden. Ladies met de extentions, ge gaat nog jaloers zijn 😉 (grapje)

Toch denk je dan ook wel aan de kinderen, hopelijk gaan ze niet uitgelachen worden.. de mama zonder haar. Het is zo een gemakkelijk mikpunt om te kwetsen.

Ik hoop van harte dat dit niet zal gebeuren. 😔

Thuis gekomen ga ik meteen rusten.

Mama heeft hier alles samen met Rita klaar voor me gemaakt.

Er zijn prachtige bloemen aangekomen, kaartjes, cadeautjes.. Waarvoor allen heel erg veel dank!!! 🌷

De kindjes komen thuis van school en het is zalig om hen een knuffel te geven.💞

Toch voel ik me heel snel uitgeput.

Bompa en Ini brengen soep en nemen hun mee naar hun sporten.

Een tante en nichtje komen nog eten langsbrengen en masseren nog even mijn voeten.

Nadien trek ik met terug in een donkere kamer en ga de strijd tegen de misselijkheid aan.

Het is een zware nacht, de misselijkheid blijft de overhand nemen.