Na ons nachtje in de voetbalclub, waren we compleet geradbraakT. Het was duidelijk waarom de burgemeester verveeld was. Maar het was er warm, droog, toilet was proper, je kan ook niet alles verwachten. Buiten had het stevig gevroren.
Wij al gapend naar de bakker en vertrokken. Opnieuw langs Bourgondisch kanaal. Eigenlijk was dit een dag veel tussen de velde velden en op de weg. Het weer was wel prachtig. Je hebt hier niet zoveel aan, als geen café vind om een terrasje te doen.
' s Middags aten we in een rustig dorpje. Allez op de tgv na die alle 3 minuten door het dorp raasde. Verder zalige picknickplaats.
Na de middag nog maar eens een pijltje gemist. Dankzij de samenwerking van de gps, de kaart en de tekst, toch weer onze weg gevonden. graan, kool en andere velden gingen plots over in wijngaarden. Chablis was in aantocht. de manier van snoeien en opbinden was heel anders dan in de champagne. Alles lijkt meer machinaal te gebeuren. Als je de foto's van de champagne nog hebt, kun je de methodes met elkaar vergelijken. Ik zou zeggen zoek de verschillen.
Toen we een draai om kwamen, zagen we chablis plots liggen in de zon. De activiteit in de velden was groot. Om te laten zien dat onze link met de natuur verbetert, gaan we op basis van de info een weersvoorspelling doen. We vermoeden dat het gaat regenen. De boeren willen waarschijnlijk klaar zijn, zodat water kan indringen. Het is maar een gok.
In chablis aangekomen, terras in de zon gezocht. Niet te vinden. Echt erg was dit. Na onze dagelijkse pintjes, naar het hotel gegaan. Alles zo dood als een pier. Antwoordapparaat stond op om 17:00. Wij bepakt en bezakt terug naar toeristische dienst. Daar gehoord dat baas beetje raar was, en mevrouw beginnen bellen voor andere plaats. Na tijdje zoeken, iets gevonden. Ondertussen was het half 6 al lang voorbij. Wij naar nieuw hotel maar toch maar even gebeld omdat prijsverschil toch pittig was. Bleek dat de brave man hotel pas open deed om half 6. Veel paniek voor niks. Hotel zag er niet uiT. Deuren stonden scheef, alles zag er versleten uit. Het eten was echter heerlijk, het bed was ok en ontbijt mocht er ook zijn. Een heerlijke chablis gedronken.
Wij zoals steeds om kwart voor zeven op, ontbijt wat van de vorige dag al klaar stond opgegeten. We stonden klaar voor de strijd. Het enige wat ontbrak was onze was. Helaas was mevrouw hem vergeten uit de wasmachine te halen de vorige dag. Op zich niet zo erg, maar we hadden pas een bakker op 16 km. Mevrouw beweerde bij hoog en laag dat bakker tot 1500 uur open was. Voor alle zekerheid toch maar aangedrongen om brood mee te krijgen. En gelukkig maar. De enige bakker sloot om 01 uur. We zouden nogal honger geleden hebben. Het is hier echt oppassen om eten te vinden. Vooruitziend zijn is de boodschap.
Voor de eerste keer van ons leven waren we ook echt opgesloten. Diverse hekken waren dicht. Raar gevoel toch wel.
De wandeling daN. Die was echt leuk en afwisselend. Veel bos waar de natuur echt ontploft is. Bosannemonen, daslook, etc etc. Waren in volle bloei. De vogels floten dat het een lieve lust was. Zeer veel tjiftjafs gehoord. Aan waterplassen reigers en zilverreigers. Buizerds met de massa. Leeuwerikken in het veld en eenmaal een geelgors gehoord.
Wat het weer betreft, koud maar droog. Zon erdoor jassen uit, zon weg jassen aaN. Vervelend als je met de rugzak moet stappen.
Naast de vogels nog maar eens een troep reetjes gezien. Prachtig zicht.
Na lang stappen kwamen we in ons dorpje aan. De bewegwijzering was vandaag top. Mag ook eens gezegd worden. in het centrum aangekomen, wij de burgemeester gebeld. Wij de brave man weggehaald uit een of andere verkiezingsmeeting. Wij met onze vuile kleren in de man zijn dikke auto en hij onsafgezet aan de voetbalclub. Samen met de thuisploeg nog een paar pinten gedronken en toen hadden wij het rijk voor ons. Allez rijk. Bekijk de foto's maar. Het was duidelijk dat slapen niet top zou zijn.
Nog een heerlijke pizza gaan eten in het centrum (nog maar eens een km of zo op en terug) en we waren klaar voor de nacht.
Zoals gezegd vandaag vroeg uit de veren om de bus te nemen. Eerst gepasseerd aan de slager om heeeeel lekkere gekookte hesp te halen. Samen met wat notenbrood heerlijk. Met de bus weg uit troyes. Aangekomen was het zoeken naar de weg. Was het de mist of iets anders, maar we gingen wel degelijk de mist in. Kilometers verkeerd gelopen, maar op den duur zaten we toch goed. Wandeling was in het begin saai, koud en mistig. Niks te vertellen dus. Nadat we een bokrijk dorpje gepasseerd waren kwamen we het bos in. Echt een mooi stukje bos. We hoorden weer vogeltjes fluiten en zagen af en toe eens iets passeren. Pad was ook goed bewandelbaar. Op een klein stukje na, dat was echt klauteren en klimmen tussen de takken door.
Op het einde van de dag kwam de zon erdoor. We zagen de zon hollen over de heuvels, een mooi gezicht van boven uit.
Tegen 17:00 arriveerden we aan onze slaapplaats. Een uit de kluiten gewassen tuinhuis met douche, bed etc. Morgen zal het wat minder zijn. We slApen dan in een voetbalkantine.
Voor de kuringenaars onder jullie, we hebben de paardenvijgen, erwtensoep en jenevers gemist.
Vandaag halve rustdag. Net zoals in België speelde de zon een hoofdrol. In de voormiddag een gedeeltelijke zonsverduistering. Omdat we geen brilletje hadden, waren we eigenlijk wel blij met de wolken. Zonlicht werd gefilterd zodat we konden volgen wat er gebeurde. Eigenaardig was dat de vogels volop begonnen te fluiten toen het licht sterker werd. Precies alsof ze dachten dat het terug dag werd. Temperatuurverschil was ook goed te voelen. toeval of niet, maar andere vogels gehoord en gezien: staartmeesjes, tjif tjaffen gehoord etC. Het zonnetje werd sterker en sterker zodat we in de zon op een bank (jawel ze stond eens op de plaars waar ze moest staan).
De rest van de wandeling was niet de moeite om over te praten. Altijd gewone weg tot in troyes. We hadden ook de bus kunnen nemen. Morgenvroeg gaan we dit doen tot we uit de stad zijn.
De tegenstelling tussen de slaapplaatsen kon niet groter zijn
Gisteren grote luxe, vandaag armoe troef. We slApen in een ex seminarie. Bij gebrek aan priesters mogen wij er slapen in een soort internaat cel. Dit hoort bij de camino.
Troyes was als stad de moeite, zeker in het zonnetje en de terrassen open. In een Ierse pub hebben we dan maar even de toerist uitgehangen. Voor de rest een beetje sightseeing gedaan en foto's gemaakt.
Morgen start deel 3 in ons boek, troyes - vezelay. hopelijk halen we deze mijlpaal.
Deze morgen in de familie ontbeten. Reuze gezellig met 2 oudjes die de tv keihard opzetten en kijken naar alles wat beweegt. Ondertussen zitten wij met de rug naar de tv ons boterhammetje met gelei op te eten. Gisteren bij avondmaal hetzelfde scenario.
Half negen waren we weg. Redelijk snel zaten we naast een kanaal waar we 2 statige zwanen tegenkwamen. Halfweg en op het einde kwamen we nog een koppel tegen. Feitelijk werden we de ganse dag door de zwaantjes geEscorteerd
geEscorteerd.
Een kilometer of ettelijk naast dergelijk kanaal is best leuk. 30 km zijn.er wel veel. Het aantal watervogels wat we zagen was echt beperkt: een reiger, wat eenden, een meerkoet en dat was het dan. Wat ook weer ontbrak waren de signalisatie. Op nutteloze plaatsen zag je aanduidingen. Op kruispunten echter niet. Voor vrouwen moet dit stuk niet simpel ziJn. Je moet immers kunnen kaartlezen ). Kanaal lag er ook onbevaarbaar bij. Bomen die de doorgang versperden, sluizen die geblokkeerd waren etc. Het water was wel mooi blauw groen. Omdat de zon verstek gaf hebben we 's middags toch maar een fleece aangedaan. Voor de rest, perfect wandelweer. In het stadje waar we brood kochten, werden we aangeklampt door een mevrouw die ons bij de pastoor wilde.slapen leggen. Enthousiast was ze wel.
Ja 27 km wandelen hadden we de moed opgegeven om nog iets noemenswaardig te zien. En plots uit het niets dook plots een otter op. Weer eens iets nieuws. Ook nieuw waren diverse heeeel klein vogeltjes. We vermoeden winterkoninkjes. Als iemand ons op ornithologisch gebied iets wil bijbrengen, houden we ons ten zeerste aanbevolen. Tot zolang gokken we een beetje.
Onze b&b was dan weer wel een plaatje. Jacuzzi, sauna, massage tafel, douche met muziek, verlichting, zij voor en achtersproeiers, regendouche.... Kortom alles in een. Alleen mochten we alleen de douche gebruiken. A ja, avondeten was er ook niet. We kregen de man zo ver dat hij voor ons ging winkelen en we hebben heerlijke spek en eieren gebakken. Een pelgrim mag geen honger hebben. Later op de avond kregen we nog bezoek. Een veldmuisje kwam even gedag zeggen. Voila morgen naar Troyes. Ne korte zodat we even kunnen recuperen.
Prachtig weer in sezanne. Jean luc van het lokale compostellagenootschap zou een paar uur meewandelen. Wat vandaag bij een leffe beloofd wordt, wordt morgen niet altijd uitgevoerd. In het zonnetje toch meer dan 20 graden. Als je de foto's ziet, is de gevoelstemperatuur niet voor iedereen gelijk. Vandaag de wijngaarden achter ons gelaten. Met een wijnboerin gesproken over hoe snel ze wel niet was (met opbinden van ranken). De weg was heel wat vlakker. We hebben het de "het gras is altijd groener aan de andere kant van de heuvel " wandeling genoemd. Bijna uitsluitend akkers gezien in een heuvelachtig landschap. Ook vandaag kregen we bij de minste aarzeling advies over onze route. Echt leuk hoe die Fransen meeleven. Wat minder was, was de bewegwijzering. voor de lezers van de blog die na ons komen, zonder boekje lukt het niet. Soms onlogische pijlen of ontbrekend op kritische plaatsen. lang naast een spoorweg gestapt. Een close encounter gehad met 3 reetjes. Ze werden door ons opgeschrikt en vlogen nog geen 10 meter van ons af uit de struiken. We waren te verrast om foto's te maken. Een beetje verder liep een konijntje tony bijna omver. Die wachten echt tot het laatste moment. Een grote vlucht tsjakkers (vogels die tsjak roepen) zien passeren. naast een massa patrijzen niet veel beestjes meer gezien. Anglure zagen we al ver liggen. Allez de graansilo's dan toch. Er was toch nog een stuk te gaan. We werden opgevangen bij particulieren. Een klein pittig vrouwtje van 1.5 meter ontving ons. Ze maakte eten, deed onze was etc. Naast hotels is dit toch weer eens wat anders.
Morgen nog eens een lange tocht van 30 km. Men voorspelt iets lagere temperatuur. We zien wel.
Ps om de taalpuristen ook wat bezigheid te geven, hebben we gisteren een dikke taalfout in de blog gestopt. Breien is natuurlijk met korte ei. Andere taalfouten en eventuele dt fouten zijn wel per vergissing gemaakt. ;-))
Wat een prachtige dag vandaag. Na een pelgrimsmaaltijd (boterham met gelei, waren we weer weg. Eerst nog wat brood en kaas ingeslagen voor onderweg. Toen we onze gps aan het starten waren, stopte er een vriendelijke Fransman om de weg naar compostella te wijzen. Daarna bos in. Nog wat leuke foto's gemaakt van landschap in de mist En dan de cadans erin. Het deed wel wat pijn na de trip van gisteren. Aangekomen aan een kerkje van de 11de eeuw, zochten we een bank om een tussendoortje te nuttigen. Opnieuw een vriendelijke Fransman die de weg naar compostella wees. Bleek dat de brave man trucker was en België goed kende. Hij wou ons verleiden om zijn visvijver te bezoeken. Gezien het tijdverlies hebben we dit toch maar geweigerd. Dan nog maar eens een berg op. Tussen de sporen van herten, everzwijnen en God weet wat nog allemaal zijn we naar boven geklauterd. Boven hadden de evers geweldig hun best gedaan. Eens op een vlak stuk hebben we onze croissantjes opgegeten. We raakten vandaag moeilijk in ons ritme. Voor de rest van de dag hadden we vooral een bosrand wandeling. Gelukkig vaak met schaduw want de eerste warmte woog toch wel. De kilometers en de dorpen passeerden onder onze voeten. We waren wel verbaasd dat we geen dieren zagen. Waarschijnlijk ook last van de warmte. We passeerden nog een dorpje met een slotgracht zonder kasteel uit de 11de eeuw. Een beetje verder een engelse mevrouw die een prachtig paard liet grazen op een weide. De bosrand wandeling ging weer verder. Plots zaten we weer tussen de wijngaarden. Van sezanne deze keer. Ook hier hebben ze champagne. De kathedraal zagen we al van ver liggen. Na een trip tussen de druiven kwamen we in sezanne aan. Een welverdiende pint gedronken op een terrasje en dan naar het hotel. Hier was de verantwoordelijke van het compostellagenootschap. De brave man voelde zich geroepen om de beste slaapplaatsen tot vezelay aan te duiden. Helaas kwam het zo snel dat we maar de helft verstaan hebben. 's avonds nog een lekkere maaltijd en bedtijd. Kwam daar geen limburger uit bilzen binnen. Voor de dames onder ons, hij was groothandelaar in brijwol. Hij bekloeg zich wel dat in Hasselt niet veel gebreid werd. We liepen achter. Dus dames geef er een lap op.
Vandaag hebben we in totaal 382.16 km achter de kiezen. We zijn fier op ons zelf. Ondanks de pogingen van de hondeneigenaars hebben we nog niet in een str..... getrapt. Pittig detail in het geheel.
Vandaag hebben we geen wifi. Daarom geen foto's op g mail. Wel een ellendig trage computer om dit verhaal in te geven. Na een beetje gepluimd te zijn in ons hotel, zijn we terug vertrokken.Deze keer voor een lange, vandaar vertrek om 08:30. we begonnen direct met boem klets erop met een pittig klimmetje. Het uitzicht was wel weer om vingers en duimen af te likken. We werden dadelijk overdonderd met de mooiste picknickplaatsen. Helaas waren we er niks mee, wegens te vroeg. de dag begon tussen de wijngaarden en bossen. Gelukkig moesten we niet te fel klimmen en dalen. Het verkeerd lopen liep deze keer goed af. ergens een pijltje gemist, maar de weg werd snel een paar 100 meter korter. Voor de middag moesten we ca 5 km door het bos van Argensolle. We hebben de weg herdoopt in avenue des sangliers. De wilde varkens (ik bedoel niet wij) hebben de hele bosweg omgewroet. Voor ons ook wroeten om deze weg af te leggen. Constant uitkijken dat we niet mistrapten, onze voet niet omsloegen etc. Waar de evers niet geweest waren stond alles onder water. Echt een zwaar parcours. Bij een grote vijver zagen we 6 ooievaars (of iets anders). We probeerden deze vogels op de gevoeilige plaat vast te leggen. De vogels hebben we niet, maar groot was onze verbazing toen we de foto uitvergrootten. We hebben onverwachts een uil gefotografeerd. Morgen krijgen jullie de zoekopdracht op de gmail.
's Middags nogmaals op een heerlijke picknickplaats gezeten. Over weer beginnen heeft geen zin. Blog wordt dan te saai. Weeral prachtig weer gehad. Zon schijnt, alles uit moeten doen. In het zonnetje ca 19.5 graden. Vandaag ook onze eerste hagedis gezien. Teken dat het al lekker warm is. Ook onze eerste konijn gespot. Bleef zitten tot we een halve meter van hem af waren.
Iets na de middag arriveerden we in Montmort Lucy. Zoals steeds was er niets te vinden. geen winkeltje of niets, en we hadden water nodig. We hebben een vriendelijk vrouwtje om water gevraagd en gekregen. Een fles Louize water (zou stoelgang bevorderen we zien wel) gekregen van mevrouw in ruil voor een praatje. Toen de velden in voor 11 km. Weer een stuk recht toe recht aan. Onderweg weer veel trekvogels gezien. Ook een grote wolk kleine vogels (spreeuwen of zo). Morgen ook hier een zoekopdracht : zoek de vogels. Dit is wel een makkie. Ook een zeer grote vogel gezien, namelijk een Awacs vliegtuig dat laag overvloog. Na nog wat bos en velden gezien te hebben arriveerden we in Baye. Een deel werkmannen gezien die een praatje maakten over onze tocht. Hotel is gene grand luxe. De tijd heeft hier wat stilgestaan. De mensen zijn wel vriendelijk en het eten is lekker. Bij aankomst ontspon er zich met wat stamgasten een boeiende discussie over de kwaliteit van onze schoenen, en hoe het in het leger er aan toeging. Ik heb het niet goed begrepen maar het had iets te maken met te grote schoenen en 2 paar sokken.
Voor degenen die dit als bedverhaaltje lezen : oogjes dicht en snaveltjes toe. Anders geen verhaaltje meer van Mijnheer de Uil.
Nadat we afscheid genomen hadden van onze vrouwtjes, gingen we weer op weg. Het wandelen ging niet zo vlot vandaag. Het afscheid zal er niet vreemd aan zijn. In ieder geval, weg waren we. Nog even langs de weg en dan het bos in. We hoorden allerlei kleine vogeltjes zoals koolmezen, suskewieten en vele anderen. Spechten waren ook regelmatig van de partij.
Na de obligate modderpoel doorworsteld te hebben, kwamen we aan een vijver in het midden van het bos. Mooi zicht zo 's morgens. Zeker als je het bos bijna alleen hebt. Aan de vijver was een bordje met wc op een boom genageld. Voor de rest niets te zien. Al verder stappend passeerden we diverse wildsporeN.
Na een paar kilometer kwamen we in belvue. Het was inderdaad een mooi zicht Over de vallei van de marne. Na nog wat kilometers arriveerden we in hautvillers. Aan de auto's zag je dadelijk dat we bij de champagneboeren gearriveerd waren. De meeste gevels waren versierd met een uithangbord wat uitbeeldt wat er achter de gevel zich afspeelt. Kapper, brandweer, druivensnoeier etc. Alle champagnehuizen waren open, helaas hadden we geen tijd om te proeven. Onze picknickplaats was weer een plaatje. Mooi uitzicht op de wijngaarden van hautvillers. Na een passage langs het graf van dom perignon doken we tussen de wijngaarden. Hier hebben we onze obligate vergissing van de dag gemaakt. we staken de marne over en na een stevige klim kwamen we aan de andere kant van het dal met opnieuw wijngaarden. Bovengekomen werden we getrakteerd op ons derde uitzicht, deze keer op epernay. We hielden een tijdje zicht op epernay. Na nog een paar stevige afdalingen en klimmen kwamen we in onze slaapplaats. We slApen in een hotel waar tony nog geslapen Heeft in een ver en grijs verleden. Of we vandaag kunnen slapen zullen we nog zien, er is hier een dikke fuif bezig met een enthousiaste dj.
We zijn er weer aan begonnen. omdat we de route een beetje hertekend hebben, zijn er 2 etappes van ca 20 km, daarna 29.5 km ten slotte nog 22.5 km. De rest blijft voorlopig. deze morgen aan de notre dame van reims vertrokken. Brood voor onderweg gekocht en weg ware. We moesten natuurlijk nog eens fout lopen, maar dan definitief weg.
Lekker ontbijtje (zelfgekocht) gegeten met een lekkere tas koffie bij de lokale mama. Ze had een naald bij om een vervelende blaar te doorprikken. Dit is reeds de zoveelste behulpzame Fransman of fransvrouw die redder is in nood. Hartverwarmend is het om vast te stellen dat er nog mensen zijn die klaar staan om een wildvreemde te helpen.
Nog maar eens een trip door de velden. Vandaag een heel stuk Romeinse heirbaan gevolgd. Rechter kan echt niet. Om 2 uur waren we al binnen. Als een duif zijn duivin gaat bezoeken, kan hij toch nog wat meer. We kwamen aan aan de kathedraal van reims
We zagen ze al van kilometers liggen. Ik weet dat het ook voor jullie saai wordt, maar het was weer een prachtige dag. De blauwe lucht op de foto's is echt niet gefotoshopt. Qua beestjes waren vandaag de hazen van de partij. Er waren er echt heel veel. Een 20 tal hebben we zeker gezien. Ook de trekvogels waren weer van de partij. Kleine vogeltjes in wolken die waarschijnlijk de juiste wind zochten en dan weer weg waren. Andere klein vogeltjes vliegen als een speer voorbij in v formatie.
Leeuwerikken beginnen als koppeltjes op te treden en niet alleen Maar als zoekend. Deze wijziging heeft ons er toe aangezet een interessante discussie te ontwikkelen over het sexleven van de leeuwerik.
In ieder geval zagen we ons vrouwen, we zijn samen de kathedraal gaan bezoeken en de rest is geschiedenis. Morgen rustdag waarschijnlijk ook geen blog.
In ons kamer voor 1 waar we met 4 kampeerden hebben we toch nog behoorlijk geslapen. Nachtelijk verkeer reed soms precies door de kamer maar voor de rest cava. Ontbijt gekocht in de supermarkt en we mochten het op eten in de tabakszaak. Tasje koffie erbij en we zijn ermee weg. Ons vrouwelijk gezelschap heeft het precies moeilijker. weinig of geen mogelijkheid tot overnachting in het volgende eindpunt en een pijnlijke voet is niet direct motiverend. we horen waarschijnlijk later hoe het afloopt. De dag begon mooi. Aan een riviertje zagen we 2 gele kwikstaartjes. Herinneren we ons nog van eerdere wandelingen. vogeltrek is volop begonnen. Verschillende groepen zien overkomen. Verder een discussie tussen een buizerd en een kraai gezien en een rij bomen vol nesten met kraaien. Naar het einde toe een groep van 9 hertjes gezien. Zoek ze allemaal op de foto's van ons email. vogelgezang ontbrak op een paar dappere leeuwerikken na. Voor de rest velden met of zonder tractoren. De vergezichten waren soms mooi met een lange weg die zich voor ons ontrolde. Alles samen gene vette qua natuur. Hoop op beterschap maar het zal niet voor direct zijn. Aangekomen in Bazancourt gingen we de sleutel halen. Eerste keer dat we onze geloofsbrieven moesten laten zien. kamer is proper met mogelijkheid tot slapen op het podium. Bed is wel niet voorzien op pelgrims van meer dan 100 kg. Resultaat te zien op Gmail. Douche was ok, rest zien we wel. Morgen dag 13 en dan rust.
We hebben nog eens apart geslapen. Was weer wat wennen zo zonder gesnurk. Voor de eerste keer in mijn leven de nachtemmer moeten meenemen. Terug naar grootmoeders tijd. Na nog wat vrijblijvende filosofie geluisterd te hebben zijn we vertrokken. Croissantje voor onderweg ingeslagen en weg waren we. Vandaag een korte etappe. Rustig gestapt en af en toe gepauzeerd. Onze eerste ontmoeting was met een groep reetjes. Grappig als je die witte kontjes ziet weglopen en rondspringen. Om 11.30u zagen we de eerste auto. Voor de rest geen Kat gezien. Vandaag was het mistig. Natuur heeft dan iets speciaals. De stilte hoor je dan beter. ardennen liggen achter ons, champagne komt er aan. Natuur verandert in velden, zo ver je kan kijken. vandaag ook de eerste refuges gezien. we slApen zelf ook in een kleintje. we hebben ons ondertussen geïnstalleerd, we lagen rustig op ons bed. Plots horen we gerammel aan de deur. De 2 Nederlandse dames van een paar dagen eerder komen binnengestommelD. Dit gaat wat geven vannacht. Met 4 in een klein kameRtje. Het is bijlange niet zeker of we nog aan het toilet geraken. Ook dit is pelgrimeren. We zien wel.
Om eens met iets anders te beginnen, allemaal hartelijk bedankt voor de vele hits op onze blog. We zijn echt aangenaam verrast door de aandacht die onze schrijfsels krijgEn. Geloof het of niet, dit geeft energiE En goesting om verder te doen. Ondertussen zijn we dag 10, sommige spieren en gewrichten doen een beetje vervelend, een hernia laat van zich horen, blaren met de massa, maar het gaat en we blijven goed op schema. Om meer foto's te kunnen zien, kan je WhatsApp op de smartphone zetten, gsm nr hier beneden in je contacten zetten en een mail sturen dat je foto's wil via WhatsApp. Zo kunnen we meer foto's bezorgen. Nu de wandeling. We missen de vogelkenners een beetje. We hebben zelf een indeling gemaakt. Klein vogels die we niet kennen of herkennen noemen we gewoon klein vogels. Vandaag dus verschillende groepen klein vogels zien passeren. Leuk om te zien hoe ze van boom tot boom vliegen. Ook een gefluit van jewelste. Overal waar kreupelhout is hoor je ze kwetteren en tetteren. Sommigen hebben echt al koppeltjes gevormd, bij andere is het gevecht nog bezig. Ook een paar keer een grote zilverreiger gezien die vlak voor ons opvloog. Van buizerds wil ik zelfs niet meer spreken, zoveel. We denken dat we in het bos zelfs een uil hebben zien opvliegen. Verder was dit zeker een van de mooiere wandelingen. Veel klimmen en dalen, mooie bossen en niet teveel asfalt. Modder mocht niet ontbreken natuurlijk. Ook veel leegstaande huizen gezien, huizen die op instorten staan etc. Een gehucht dat meer dan half leeg staat is niet ongewoon. Ook heel veel te koop hier. Overnachten doen we bij een uitgeweken Nederlander. Beetje ne speciale zullen we maar zeggen met stevig alternatieve ideeën en gedachten. Zo moeten er ook zijn. Vanaf morgen 3 korte etappes en dan rust. Zal ons deugd doen.
Rocroi is een leuk vestingstadje. Vanuit onze b&b trokken we erdoor. Na rocroi trokken we door de velden en daarna de bossen in. Vroege vlinders fladderden over ons pad. Af en toe huppelden eekhoorntjes over. De verrassing van de dag was een grote groep kraanvogels. Ze waren met honderden. Een tweede groep hoorden we wel, maar we zagen ze niet. Nadeel van in de bossen te zitten. Vandaag was het grotendeels een macadam wandeling. Een welgekome afwisseling met de modderpoel van gisteren. Ondertussen een paar Nederlandse pelgrimas voorbij gestapt. Er zijn er nog onderweg. Een weetje, er overnachten meer dan 400 pelgrims per jaar in rocroi. Over het decor valt er niet veel te vertellen. De foto's zeggen genoeg. Heuvelachtig landschap met veel groen en af en toe een dorpje zonder cafe bakker of winkel. Voor onze picknick hadden we een wereldplaats. Riviertje, groen en een bankje. De Nederlandse dames kwamen de boterebij ons nuttigen blijkt dat we op dezelfde plaats overnachten, dezelfde routE volgen en hetzelfde tijdschema hanteren. We zijn er nog niet van af. Na de middag weer verder tot we in onze slaapplaats arriveerden. Men zegt dat het venijn in de staart zit, hier zeker ook. Wat een klim Op het einde van de dag. De ontvangst was hartelijk, de leffe fris en de douche heerlijk. Samen met de familie avondeten genuttigd. De wijn vloeide hevig. Na een voor, hoofdgerecht, kaasschotel en 3 nagerechten was ons buikje weer rond. Klaar voor de volgende trip. Onze Nederlandse metgezellen waren in het begin wat stroef, maar de wijn deed zijn werk. De combinatie van rosé en kaas verbaasde een beetje maar voor de rest ca va.
Dit was het weer voor vanavond. Groetjes en slaapwel.
Na een, tegen alle verwachtingen in, rustige Nacht, opgestaan om 07 uur. 8 uur waren we weg. Brood en beleg gaan kopen en op weg. Nu nog een tas koffie. In het midden van het bos zagen we visvijvers met een kantine. Beleefd gevraagd of we koffie konden krijgen. En ja hoor. Man maakte zelf elektriciteit zodat eerst wat dingen afgezet diende te wordenOm koffie te kunnen zetten. Prijs 1 euro. En we kregen nog eenwaalse kus van de zonen die binnenkwamen. Toen te goei op weg. Voormiddag ging lekker. Eifelsteiggevoel was nooit ver weg. Bijna ganse dag in de ardeense bossen rondgewandeld. Best is wel dit te doen na een droge periode. Wandelwegen zeer vaak overstroomd en nog geen klein beetje. Later veranderde water in modder. Tot onze enkels gingen we er in. En dan spreken we nog van geluk dat onze schoenen niet bleven steken. Middageten genuttigd in een jachthut. Lekker uit de wind. Daarna verder de modderpoel in. Trop is teveel zei ooit iemand. Hier was het ook zo. Na een spectaculaire duik in een holle weg kwamen we allebei ongedeerd, op een kromme wandelstok na, uit het bos. Gisteren en vandaag hadden we vaak op de kruispunten geen enkele schelp gezien. Op wegen waar we moesten volgen stond dan alle 10 meter een teken. En plots jawel wel 10 schelpen en aanwijzingen op hetzelfde bord. Maar goed we konden weer verder tot de fameuze aanwijzer van rocroi. 2543 km te gaan tot compostella. Nog wat te gaan, maar we hebben er toch al 200 km opzitte. we werden stevig afgeblaft. Honden, honden en nog eens honden in alle maten en gewichten. Uiteindelijk kwamen we via kleine wegen in rocroi. Gelukkig werden we van de straat geplukt door een vriendelijke mevrouw. Vermoeid als we waren hadden we geen oog voor de straatnaam en bijbehorende b&b. Mevrouw deed direct onze was en ons buikje lekker rond gegeten met couscous,kaas, ijs met gecarameliseerde appelen En tot slot een pruimen schnaps. Voila het zit er weer op. Tony ligt hier al te snurken, dus we zullen er ok maar aan beginnen. Tot morgen en een Waalse kus voor iedereen.
Deze morgen vroeg opgestaan, stevig ontbijt en om half negen wij foetsie. Het was koud en mistig. We zagen amper de andere kant van de maas. Wel leuke foto's kunnen maken. In de buurt van chooz volgden we het maaskanaal tot in aubrives. Brood voor onderweg gekocht bij, de verplichte dagelijkse vergissing en weer verder. Buiten aubrives namen we afscheid van de maas. Hier trokken we de bossen in tot in hierges. Leuk stadje om eens te bezoeken. Korte maar stevige klim, voor de rest prachtig wandelpad met mooie uitzichten. Onze boterhammen opgegeten aan zulk uitzicht. Verder gestapt tot in België via de gewone weg tot we in Treigne ArriveerdeN. Hier hebben we een Toine gedronken. We konden bijna niet anders. Weer verder door natuurgebied met de Viroin als metgezel. Stevig stromend riviertje met veel meanders tussen en langs het groen. Aangename wandelweg voor een pelgrim. Niet te veel klimmen en dalen, maar toch mooie naTuuR. Iets na 4 kwamen we in onze slaapplaats. Een kamer voor 14 helemaal voor ons alleen. Verblijf zoals 40 jaar geleden bij de ziekenkas. We gaan ook het gezelschap hebben van ettelijke tientallen jongeren. On vera. Ontbijt morgen zelf te versieren.
Morgen cruciale dag. Geen van beiden heeft ooit langer dan een week gestapt. Morgen onze 8ste dag. Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Donderdag morgen 6 uur. Carillon begint te spelen in de AbdiJ. De stilte en de nachtrust was voorbij. We bleven volharden en probeerden nog een uiltje te vangen. Helaas om 06:15 begon het opnieuw. En ook de volgende kwartieren. Puur genieten. De vroomste van ons 2 is dan maar naar de mis gegaan en mocht nog eens meezingen over Israël en mozes. Daarna een eenvoudig ontbijt en weg waren we. Een stel clochards wou ons overtuigen dat compostella de andere kant op was. We hadden echter onze kaarten en de gps. Opnieuw weer langs de maas met gezelschap van ganzen en de rest. Wandeling was heel wat avontuurlijker. Ook prachtige rotspartijen gezien, gebruikt door alpinisten. Af en toe moesten we de maas verlaten en dat hadden we geweten. Steil omhoog door modderig parcours. En natuurlijk terug omlaag. Eens ferm gevallen met als gevolg weer was. picknick hebben we op een aanlegsteiger voor kleine bootjes genuttigd. Zon en zicht op de maas maakte het volledig. Leven als God in Frankrijk. Namiddag verder gestapt en de weg afgesneden. Was geeeen goed idee. Misschien minder kilometers maar meer hoogtemeters en veel meer zweet. Wel mooie natuur en op het einde een mooi douanehuisje. Aangekomen in givet direct ons bed op. Maar niet voor lang. Toch maar een welverdiende pint gaan drinken. Tot morgen en slaapwel. Bij ons gaat dit niet ontbreken.
). Kanaal lag er ook onbevaarbaar bij. Bomen die de doorgang versperden, sluizen die geblokkeerd waren etc. Het water was wel mooi blauw groen. Omdat de zon verstek gaf hebben we 's middags toch maar een fleece aangedaan. Voor de rest, perfect wandelweer. In het stadje waar we brood kochten, werden we aangeklampt door een mevrouw die ons bij de pastoor wilde.slapen leggen. Enthousiast was ze wel. 
