Ontbijt was beperkt. 2 stukjes brood, croissant en chocobrood. Brood bijgevraagd, maar was helaas op. Dan maar zo vertrokken. Gr links laten liggen En kortste weg naar arfeuilles gezocht. Tony ziet echt af.
Stappen gaat moeilijk. Ik kan hem nu bijhouden, wat geen goed teken is.
Vooral langs rustige d wegen gestapt. Landschap wordt echt mooier en mooier. In de verte zien we al wat bergen opdoemen.
In arfeuilles willen wij een pintje drinken. Helaas alles was dicht. Het leven is niet simpel voor een dorstige pelgrim. Hiernaast regende het stevig. Gelukkig konden we schuilen in een bushokje, zonder bus.
Om half 4 werden we afgehaald. Sinds reims onze vrouwen niet meer gezien.
We zullen zien hoe het met tony zijn been evalueert. Best wat rusten en de rest zien we wel.
Het puimsteentje heeft wonderen gedaan. Vandaag de eerste keer vertrokken zonder pijn. Ik wist niet dat eelt zo vervelend kon doen. Vandaag een rustige wandeldag, geen auto's, geen wind, geen regen.
Na de vlakke etappe begon het weer te stijgen. Naast het landschap begonnen ook de koeien te veranderen. Nu bruine koeien met grote horens. Weer viel best mee. Af en toe een buitje, soms niet lang genoeg om de paraplu of poncho boven te halen.
Zoals in het hele traject, heel veel roofvogels gezien. Meestal buizerds en af en toe een sperwer, valk of wouw. Kraaien zijn heer en meester, we zien regelmatig kraaien roofvogels verjagen. Toch gek. Een kraai verjaagt soms meerdere buizerds.
Grotendeels op gps gestapt, maar toch leuke wegen. Af en toe kruistte de gr ons pad. Gr gaat over iedere puist in het landschap terwijl gps makkelijker route zoekt.
Wat minder goed is, is dat Tony problemen gekregen heeft met zijn been. Stappen gaat niet goed en krampen zijn soms pijnlijk.
Na 30 km eens gebeld naar onze slaapplaats. Om uitleg te vragen hoe we best afkwamen. bleek dat we nog 6 km te gaan haddeN. 1.5 km tot stadje en dan nog 4.5 tot hotel. Dat is de ellende met de boekjes van lapere. Je weet stadje wel, maar er kan best nog een hoop kilometers bijkomen. Voor wandelaars echt vervelend. Zeker met pijnlijke voeten of benen.
Gelukkig kwam mevrouw ons halen. Voor de zoveelste keer waren we de enige in het hotel en restaurant. Ook hier zag de eigenaresse het niet meer zitten. Fransen op het platteland zijn precies collectief depressief.
Mevrouw had voor ons de haard aangestoken, wat reuzegezellig was. Hotel lag wat van restaurant af. In restaurant wel wifi, maar op de kamer niet. Vandaar de vertraging van de blog.
Omdat we alleen waren kwam eten erg snel, en zaten we om half negen op de kamer. Ben hier als een blok in slaap gevallen. Om 11 uur heeft tony mij maar wakker gemaakt zodat ik kon gaan slapen.
Morgen slapen we terug met onze vrouwen en is ons slaapprobleem opgelost tot donderdag. Niet simpel om slaapplaats te vinden. Na de ardennen, champagne en bourgogNe, blijkt ook de Auvergne leeg te lopen.
Dag 34 Bourbon-Lanzy - Saligny sur Roudon 27.59 km
Veel goede raad meegekregen om de Voie Verte te volgen. Dit zijn oude spoorlijnen die omgevormd tot fietspaden. Eindelijk eens een vlak parcours.
We vertrokken weer met miezerregen. Na een km moesten poncho's en andere regenkleding aangetrokken worden. De Voie Verte vinden was niet zo simpel. We vonden ze wel Na veel vragen en zoeken.
We kwamen ook oom agent tegen die wat goede raad mee te geven had. Niet de bossen in, teveel modder, in geval van nood nr 17 draaien, ze zouden ons altijd vinden. laat ons hopen dat we het niet nodig hebben.
De tocht kondigde zich aan als makkelijk, 20 km stappen en vlak.
Voor we op de Voie Verte zaten, waren we al een paar km extra aan het stappen.
De oude spoorlijnen waren wel veilig, maar beetje saai, auto's rijden op ettelijke tientallen meters van ons af En we wandelen tussen 2 hagen door.
De brug van de loire overgestoken en tussen de velden door gestapt. in Saligny aangekomen de weg naar onze slaapplaats gezocht. We waren vol goede hoop want afstand was maar 1800 meter. Mon oeuil.
Zeker nog 5 km gestapt alvorens we aankwamen. Daar ging onze rust. Alles samen weer 27.5 km Ipv 20.
Aangekomen bleek dat we op een paardenfokkerij sliepen. 2 vrouwen, een van Nederland en een uit Zwitserland, kweekten lusitaniers.
Onze slaapplaats was op de grond in een veranda zonder enige verduistering. Naast paarden en kippen, stikte het er van de katten en honden. Eentje moesten we regelmatig uit ons bed jagen. Soms zelfs met harde hand.
's Avonds, heel laat, een vegetarische maaltijd gekregen. Zeker niet slecht.
Gelukkig was er veel bewolking en niet teveel regen zodat we meer dan behoorlijk geslapen hebben.
Wel allergie tabletten tegen katten moeten innemen. Toilet konden we pas gebruiken na een grondige poetsbeurt. Wat er aan de hand was weten we niet, maar het heeft wat geduurd voordat we er op mochten.
Ontbijt was een heerlijk gebakken ei met spek. Lang geleden dat we dit nog eens gekregen hebben.
Onze gastvrouw bood een lift aan naar het centrum van het dorp. Wij dit met 2 handen aangenomen. dit scheelt weer 3 km. Wat brood voor onderweg ingeslagen en weg waren we. Vandaag viel weer mee, wat wolken maar steeds meer zon. In ieder geval waren we blij met het droog weer. Terug gr gevolgd.
Weg was afwisselend tussen de weilanden, bossen etc. De roofvogels waren enthousiast aanwezig.
Om een riviertje over te steken moesten we over een wankel brugje cq loopplank, met gevaar voor een natte broek.
Het valt ons op dat als we reetjes zien, ze alleen zijn. Vandaag weer een mwat nog opvalt zijn de vervallen huizen. huizen raken maar niet verkocht en men laat ze gewoon verkrotten. 10 jaar terug stegen de prijzen enorm, maar door het vertrek van Engelsen en Nederlanders zijn de prijzen geimplodeerd.
' s Avonds kwamen we aan in ons stadje. Eindelijk eens een wat de moeite is om te bezoeken.
Voeten waren al een paar dagen erg pijnlijk door eelt. Een apotheek opgezocht om oplossing te zoeken. Schuursponsje meegenomen, dadelijk gebruikt en morgen resultaat.
Gaan uit eten in een restaurant. Hier was echt een Italiaanse invasie bezig. geen een Fransman enkel Italianen en 2 belgen. Eten heeft ons goed gesmaakt en nu onder de wol.
In de Haut Morvan vertrokken met droog weer. In de heel erg verte schhen de zon. Vandaag was keuze moeilijk. Zeer veel wind, echt beukend en donkere regenwolken met een slecht weerbericht. Keuze was ofwel GR door het woud volgen ofwel de gps met veel wandelen over de weg volgen.
Toch maar gekozen voor de weg langs de D wegen, wegens te gevaarlijk in het bos.
Weg ging constant bergaf tot bijna half 2. Striemende ijskoude regen, wind, die ons bijna van de weg blies, auto's die kort langs ons af reden en 's middags geen plaats om te eten. Plezant was anders.
Pas rond 2 uur in de namiddag vonden we een plaats om te eten. Gelukkig was het brood heerlijk. Meegekregen van onze leuke gastvrouw in Anverse. Deze b&b bij Josje en Pim,was een echte ontdekking. Mooie kamer, lekker avondeten bij de familie, heerlijk ontbijt (eindelijk eens met vlees) etc. een aanrader voor de mensen achter ons. In luzy een maredsous gedronken van 2.3 euro. Goedkoper dan bij ons.
Onze moed bijeen geraapt en vertrokken. Tegen 6 uur onze slaapplaats gebeld, om de weg te vragen. We zaten toen echt kapot. Ganse dag dalen is niet simpel. Je belast je spieren en pezen anders dan gewoon, maar dan uren aan een stuk. Wat waren we blij dat de man aanbood ons te komen halen. Ons op bed laten vallen en 's avonds avondeten met de familie. Dit was een heus feestmaal. Man man man wat hebben we gegeten. Ook dit adres is een aanrader voor trekkers. Ook hier weer een b&b met Nederlandse roots.
Na 4 dagen regen beginnen de voeten lastig te doen. We dachten dat we dit gehad hadden, maar helaas. Gelukkig hebben we zalfjes genoeg bij.
Heb mij ergens van dag vergist. Maar dit is echt dag 31.
's Morgens nog wat rondgebeld voor een slaapplaats. Na een paar telefoontjes eindelijk prijs. Een slaapplaats in Anverse.
In de gietende regen nog maar eens vertrokken voor een pittig tochtje. We moesten over het dak van de bourgogNe. Van 500 tot 900 meter. Toch al pittig met de tussenklimmen erbij.
Natuur is hier prachtig, het weer heel wat minder.
We moesten, volgens de boekjes bevoorraden in Anost. Daarna de leegte. Helaas, driewerf helaas. Op maandag alles dicht. Van onze gastvrouw gelukkig een stevige homp brood gekregen. Nu hebben we al brood van vrijdag, zaterdag en zondag . We durven niks weggooien, bang om honger te hebben. Nu dat van maandag er nog bij.
Enfin, een leuke en vooral droge picknickplaats gevonden.Met glazen raampjes. Wij daar ons brood van maandag opgegeten. Rest houden we toch maar wat.
Zonnetje liet zich af en toe eens zien. Zodat we al konden beginnen te drogen en eindelijk terug wat foto's maken.
Ganse dag gestapt op kleine d wegen, maar ze waren wel rustig. GR links laten liggen, wegens te nat en te gevaarlijk.
Onze klim afgestapt en terug naar beneden. In glux en glenne is een café voor een frisse pint. Pech. Gesloten Op maandag. Maandag is hier precies een nationale feestdag.
Na nog wat kilometers in Anverse aangekomen in een leuke b&b, beheerd door Hollanders. Sympathieke mensen wel.
Morgen door naar Issy l'eveque, 33 km in hopelijk niet te nat weer. Avondeten en overnachting hebben we al.
