Zoals gezegd vandaag vroeg uit de veren om de bus te nemen. Eerst gepasseerd aan de slager om heeeeel lekkere gekookte hesp te halen. Samen met wat notenbrood heerlijk. Met de bus weg uit troyes. Aangekomen was het zoeken naar de weg. Was het de mist of iets anders, maar we gingen wel degelijk de mist in. Kilometers verkeerd gelopen, maar op den duur zaten we toch goed. Wandeling was in het begin saai, koud en mistig. Niks te vertellen dus. Nadat we een bokrijk dorpje gepasseerd waren kwamen we het bos in. Echt een mooi stukje bos. We hoorden weer vogeltjes fluiten en zagen af en toe eens iets passeren. Pad was ook goed bewandelbaar. Op een klein stukje na, dat was echt klauteren en klimmen tussen de takken door.
Op het einde van de dag kwam de zon erdoor. We zagen de zon hollen over de heuvels, een mooi gezicht van boven uit.
Tegen 17:00 arriveerden we aan onze slaapplaats. Een uit de kluiten gewassen tuinhuis met douche, bed etc. Morgen zal het wat minder zijn. We slApen dan in een voetbalkantine.
Voor de kuringenaars onder jullie, we hebben de paardenvijgen, erwtensoep en jenevers gemist.
Vandaag halve rustdag. Net zoals in België speelde de zon een hoofdrol. In de voormiddag een gedeeltelijke zonsverduistering. Omdat we geen brilletje hadden, waren we eigenlijk wel blij met de wolken. Zonlicht werd gefilterd zodat we konden volgen wat er gebeurde. Eigenaardig was dat de vogels volop begonnen te fluiten toen het licht sterker werd. Precies alsof ze dachten dat het terug dag werd. Temperatuurverschil was ook goed te voelen. toeval of niet, maar andere vogels gehoord en gezien: staartmeesjes, tjif tjaffen gehoord etC. Het zonnetje werd sterker en sterker zodat we in de zon op een bank (jawel ze stond eens op de plaars waar ze moest staan).
De rest van de wandeling was niet de moeite om over te praten. Altijd gewone weg tot in troyes. We hadden ook de bus kunnen nemen. Morgenvroeg gaan we dit doen tot we uit de stad zijn.
De tegenstelling tussen de slaapplaatsen kon niet groter zijn
Gisteren grote luxe, vandaag armoe troef. We slApen in een ex seminarie. Bij gebrek aan priesters mogen wij er slapen in een soort internaat cel. Dit hoort bij de camino.
Troyes was als stad de moeite, zeker in het zonnetje en de terrassen open. In een Ierse pub hebben we dan maar even de toerist uitgehangen. Voor de rest een beetje sightseeing gedaan en foto's gemaakt.
Morgen start deel 3 in ons boek, troyes - vezelay. hopelijk halen we deze mijlpaal.
Deze morgen in de familie ontbeten. Reuze gezellig met 2 oudjes die de tv keihard opzetten en kijken naar alles wat beweegt. Ondertussen zitten wij met de rug naar de tv ons boterhammetje met gelei op te eten. Gisteren bij avondmaal hetzelfde scenario.
Half negen waren we weg. Redelijk snel zaten we naast een kanaal waar we 2 statige zwanen tegenkwamen. Halfweg en op het einde kwamen we nog een koppel tegen. Feitelijk werden we de ganse dag door de zwaantjes geEscorteerd
geEscorteerd.
Een kilometer of ettelijk naast dergelijk kanaal is best leuk. 30 km zijn.er wel veel. Het aantal watervogels wat we zagen was echt beperkt: een reiger, wat eenden, een meerkoet en dat was het dan. Wat ook weer ontbrak waren de signalisatie. Op nutteloze plaatsen zag je aanduidingen. Op kruispunten echter niet. Voor vrouwen moet dit stuk niet simpel ziJn. Je moet immers kunnen kaartlezen ). Kanaal lag er ook onbevaarbaar bij. Bomen die de doorgang versperden, sluizen die geblokkeerd waren etc. Het water was wel mooi blauw groen. Omdat de zon verstek gaf hebben we 's middags toch maar een fleece aangedaan. Voor de rest, perfect wandelweer. In het stadje waar we brood kochten, werden we aangeklampt door een mevrouw die ons bij de pastoor wilde.slapen leggen. Enthousiast was ze wel.
Ja 27 km wandelen hadden we de moed opgegeven om nog iets noemenswaardig te zien. En plots uit het niets dook plots een otter op. Weer eens iets nieuws. Ook nieuw waren diverse heeeel klein vogeltjes. We vermoeden winterkoninkjes. Als iemand ons op ornithologisch gebied iets wil bijbrengen, houden we ons ten zeerste aanbevolen. Tot zolang gokken we een beetje.
Onze b&b was dan weer wel een plaatje. Jacuzzi, sauna, massage tafel, douche met muziek, verlichting, zij voor en achtersproeiers, regendouche.... Kortom alles in een. Alleen mochten we alleen de douche gebruiken. A ja, avondeten was er ook niet. We kregen de man zo ver dat hij voor ons ging winkelen en we hebben heerlijke spek en eieren gebakken. Een pelgrim mag geen honger hebben. Later op de avond kregen we nog bezoek. Een veldmuisje kwam even gedag zeggen. Voila morgen naar Troyes. Ne korte zodat we even kunnen recuperen.
Prachtig weer in sezanne. Jean luc van het lokale compostellagenootschap zou een paar uur meewandelen. Wat vandaag bij een leffe beloofd wordt, wordt morgen niet altijd uitgevoerd. In het zonnetje toch meer dan 20 graden. Als je de foto's ziet, is de gevoelstemperatuur niet voor iedereen gelijk. Vandaag de wijngaarden achter ons gelaten. Met een wijnboerin gesproken over hoe snel ze wel niet was (met opbinden van ranken). De weg was heel wat vlakker. We hebben het de "het gras is altijd groener aan de andere kant van de heuvel " wandeling genoemd. Bijna uitsluitend akkers gezien in een heuvelachtig landschap. Ook vandaag kregen we bij de minste aarzeling advies over onze route. Echt leuk hoe die Fransen meeleven. Wat minder was, was de bewegwijzering. voor de lezers van de blog die na ons komen, zonder boekje lukt het niet. Soms onlogische pijlen of ontbrekend op kritische plaatsen. lang naast een spoorweg gestapt. Een close encounter gehad met 3 reetjes. Ze werden door ons opgeschrikt en vlogen nog geen 10 meter van ons af uit de struiken. We waren te verrast om foto's te maken. Een beetje verder liep een konijntje tony bijna omver. Die wachten echt tot het laatste moment. Een grote vlucht tsjakkers (vogels die tsjak roepen) zien passeren. naast een massa patrijzen niet veel beestjes meer gezien. Anglure zagen we al ver liggen. Allez de graansilo's dan toch. Er was toch nog een stuk te gaan. We werden opgevangen bij particulieren. Een klein pittig vrouwtje van 1.5 meter ontving ons. Ze maakte eten, deed onze was etc. Naast hotels is dit toch weer eens wat anders.
Morgen nog eens een lange tocht van 30 km. Men voorspelt iets lagere temperatuur. We zien wel.
Ps om de taalpuristen ook wat bezigheid te geven, hebben we gisteren een dikke taalfout in de blog gestopt. Breien is natuurlijk met korte ei. Andere taalfouten en eventuele dt fouten zijn wel per vergissing gemaakt. ;-))
Wat een prachtige dag vandaag. Na een pelgrimsmaaltijd (boterham met gelei, waren we weer weg. Eerst nog wat brood en kaas ingeslagen voor onderweg. Toen we onze gps aan het starten waren, stopte er een vriendelijke Fransman om de weg naar compostella te wijzen. Daarna bos in. Nog wat leuke foto's gemaakt van landschap in de mist En dan de cadans erin. Het deed wel wat pijn na de trip van gisteren. Aangekomen aan een kerkje van de 11de eeuw, zochten we een bank om een tussendoortje te nuttigen. Opnieuw een vriendelijke Fransman die de weg naar compostella wees. Bleek dat de brave man trucker was en België goed kende. Hij wou ons verleiden om zijn visvijver te bezoeken. Gezien het tijdverlies hebben we dit toch maar geweigerd. Dan nog maar eens een berg op. Tussen de sporen van herten, everzwijnen en God weet wat nog allemaal zijn we naar boven geklauterd. Boven hadden de evers geweldig hun best gedaan. Eens op een vlak stuk hebben we onze croissantjes opgegeten. We raakten vandaag moeilijk in ons ritme. Voor de rest van de dag hadden we vooral een bosrand wandeling. Gelukkig vaak met schaduw want de eerste warmte woog toch wel. De kilometers en de dorpen passeerden onder onze voeten. We waren wel verbaasd dat we geen dieren zagen. Waarschijnlijk ook last van de warmte. We passeerden nog een dorpje met een slotgracht zonder kasteel uit de 11de eeuw. Een beetje verder een engelse mevrouw die een prachtig paard liet grazen op een weide. De bosrand wandeling ging weer verder. Plots zaten we weer tussen de wijngaarden. Van sezanne deze keer. Ook hier hebben ze champagne. De kathedraal zagen we al van ver liggen. Na een trip tussen de druiven kwamen we in sezanne aan. Een welverdiende pint gedronken op een terrasje en dan naar het hotel. Hier was de verantwoordelijke van het compostellagenootschap. De brave man voelde zich geroepen om de beste slaapplaatsen tot vezelay aan te duiden. Helaas kwam het zo snel dat we maar de helft verstaan hebben. 's avonds nog een lekkere maaltijd en bedtijd. Kwam daar geen limburger uit bilzen binnen. Voor de dames onder ons, hij was groothandelaar in brijwol. Hij bekloeg zich wel dat in Hasselt niet veel gebreid werd. We liepen achter. Dus dames geef er een lap op.
Vandaag hebben we in totaal 382.16 km achter de kiezen. We zijn fier op ons zelf. Ondanks de pogingen van de hondeneigenaars hebben we nog niet in een str..... getrapt. Pittig detail in het geheel.
Vandaag hebben we geen wifi. Daarom geen foto's op g mail. Wel een ellendig trage computer om dit verhaal in te geven. Na een beetje gepluimd te zijn in ons hotel, zijn we terug vertrokken.Deze keer voor een lange, vandaar vertrek om 08:30. we begonnen direct met boem klets erop met een pittig klimmetje. Het uitzicht was wel weer om vingers en duimen af te likken. We werden dadelijk overdonderd met de mooiste picknickplaatsen. Helaas waren we er niks mee, wegens te vroeg. de dag begon tussen de wijngaarden en bossen. Gelukkig moesten we niet te fel klimmen en dalen. Het verkeerd lopen liep deze keer goed af. ergens een pijltje gemist, maar de weg werd snel een paar 100 meter korter. Voor de middag moesten we ca 5 km door het bos van Argensolle. We hebben de weg herdoopt in avenue des sangliers. De wilde varkens (ik bedoel niet wij) hebben de hele bosweg omgewroet. Voor ons ook wroeten om deze weg af te leggen. Constant uitkijken dat we niet mistrapten, onze voet niet omsloegen etc. Waar de evers niet geweest waren stond alles onder water. Echt een zwaar parcours. Bij een grote vijver zagen we 6 ooievaars (of iets anders). We probeerden deze vogels op de gevoeilige plaat vast te leggen. De vogels hebben we niet, maar groot was onze verbazing toen we de foto uitvergrootten. We hebben onverwachts een uil gefotografeerd. Morgen krijgen jullie de zoekopdracht op de gmail.
's Middags nogmaals op een heerlijke picknickplaats gezeten. Over weer beginnen heeft geen zin. Blog wordt dan te saai. Weeral prachtig weer gehad. Zon schijnt, alles uit moeten doen. In het zonnetje ca 19.5 graden. Vandaag ook onze eerste hagedis gezien. Teken dat het al lekker warm is. Ook onze eerste konijn gespot. Bleef zitten tot we een halve meter van hem af waren.
Iets na de middag arriveerden we in Montmort Lucy. Zoals steeds was er niets te vinden. geen winkeltje of niets, en we hadden water nodig. We hebben een vriendelijk vrouwtje om water gevraagd en gekregen. Een fles Louize water (zou stoelgang bevorderen we zien wel) gekregen van mevrouw in ruil voor een praatje. Toen de velden in voor 11 km. Weer een stuk recht toe recht aan. Onderweg weer veel trekvogels gezien. Ook een grote wolk kleine vogels (spreeuwen of zo). Morgen ook hier een zoekopdracht : zoek de vogels. Dit is wel een makkie. Ook een zeer grote vogel gezien, namelijk een Awacs vliegtuig dat laag overvloog. Na nog wat bos en velden gezien te hebben arriveerden we in Baye. Een deel werkmannen gezien die een praatje maakten over onze tocht. Hotel is gene grand luxe. De tijd heeft hier wat stilgestaan. De mensen zijn wel vriendelijk en het eten is lekker. Bij aankomst ontspon er zich met wat stamgasten een boeiende discussie over de kwaliteit van onze schoenen, en hoe het in het leger er aan toeging. Ik heb het niet goed begrepen maar het had iets te maken met te grote schoenen en 2 paar sokken.
Voor degenen die dit als bedverhaaltje lezen : oogjes dicht en snaveltjes toe. Anders geen verhaaltje meer van Mijnheer de Uil.
). Kanaal lag er ook onbevaarbaar bij. Bomen die de doorgang versperden, sluizen die geblokkeerd waren etc. Het water was wel mooi blauw groen. Omdat de zon verstek gaf hebben we 's middags toch maar een fleece aangedaan. Voor de rest, perfect wandelweer. In het stadje waar we brood kochten, werden we aangeklampt door een mevrouw die ons bij de pastoor wilde.slapen leggen. Enthousiast was ze wel. 
