Ondanks het feit dat we met veel volk op de kamer lagen, toch goed geslapen. Geen snurkers, geen vroege vogels niets. Onze wekker liep nog eens af. Ondertussen beleefde tony een emotioneel moment. Hij kreeg bericht dat zijn familie op bezoek kwam. Afspraak om 0820 om te ontbijten. Na warm weerzien ontbijt genomen en vertrokken. Om kwart over 9 waren we weg. Vandaag nog eens een mooie wandeling. Veel bos met zeer brede paden. Met 10 makkelijk naast elkaar, maar bij zon geen enkele bescherming. Zeer veel brem in bloei en de heide. Wel heide van 1.5 meter hoog. Gek om te zien. Soms was het precies een zware afdaling met klim. Eenmaal kortbij viel het mee. We zijn al wat gewend.
Op het einde van het bos zagen we Burgos liggen. Heel in de verte. Een paar stadjes verder in Arges gestopt. Hier lag een gezellig café, met een eigenaar en eigenaresse die er vol voor gingen. Tappas gekregen bij ons pintje, de eerste keer. Lekkere kaas en ham gegeten. Onderweg een paar gekke Brazilianen tegengekomen. In onze albergue kwamen we hen weer tegen. Na het avondeten wat verbroederd met een stel Italianen. Beetje Italiaanse, Braziliaanse en Belgische muziek gespeeld. Met de Brazilianen zelfs heftig verbroederd. Behoorlijk tipsy gaan slapen. Ook dit is de Camino.
De Camino is iets speciaal. Als een meisje van 29 tegen je zegt dat ze dankzij ons zich normaal voelt. Een man die 50 wordt en die je eerst wil voorbijsteken, een gesprek aanknoopt en plots vertelt dat zijn vader een maand geleden overleden is. Plots vraagt hij of mensen van nature slecht zijn. Na wat nadenken mijn mening gegeven. Als ik naar de reden van zijn vraag informeer, blijkt dat vader op zijn sterfbed verklaarde dat alle mensen van nature slecht zijn. Effe slikken. Later ontmoeten we een jonge Duitse ingenieur. Heeft zijn Job opgegeven omdat hij zich niet goed voelde in zijn werk. Hij weet nu niet hoe verder te gaan. Straffe kost allemaal. Opvallend is het aantal bankiers die de druk niet meer verwerkt krijgen En een uitlaatklep zoeken Op de Camino. Weer effe slikken.
In ieder geval voor 5 euro een slaapplaats gevonden en lekker gegeten.
Goed geslapen na het avondje stappen. Geen gekken die om 06 uur willen vertrekken. Rustig opgestaan en vertrokken rond 07:30. Ontbijt genomen en weer weg. Vandaag rustig gestapt om te kijken hoe we de 42km verteerden. In het begin hadden we ieder onze pijntjes, maar naarmate de dag vorderde, beterde dit. We zijn al wat gewoon.
Onderweg distelvinken gezien. Echt mooie vogeltjes. Ze hebben hier eten genoeg. Vandaag ook een beetje spannend om dit slaapplaatsen na het einde van de etappe uit de boekjes, schaars zijn.
Dat het belangrijk is na deze etappes te stoppen werd nog maar eens bewezen. Onder de middag liep weer een hoop volk rond met de schrik in de ogen, dat ze toch maar die ene ideale slaapplaats zouden vinden. Gewoon gekkenwerk. Wat ontstressend zou moeten zijn, wordt toch weer stressgevend op deze manier. Onderweg kwamen we Mitte en Pi tegen die nu samen stappen. Even overlegd wat te doen, gezien we in zelfde dorpje zouden slapen. Pi stelde voor om te reserveren. Zij spreekt Spaans. Zo gezegd zo gedaan. Gelukkig ging dit. Wandeling werd zo minder stressvol. Vandaag was regenachtig. regelmatig regenkleding aan en uit. Onderweg nog wat vale gieren gezien en andere opportunisten. Ooievaars zitten hier ook overal.
Wandeling zou in totaal 30 km zijn, maar het werden er 35. We kwamen door een nieuwe woonwijk met niet volledig afgewerkte appartementen. Velen stonden gewoon leeg. Echt een spookdorp. Na vele kronkels in de weg, kwamen we aan. Gelukkig hebben wij gereserveerd. Albergue zat vol.
Avondeten was weer als steeds. Pasta als voorgerecht en wat kip of varkensvlees met een pepertje als hoofdgerecht. Gelukkig deze middag een slaatje gegeten, kwestie de vitaminen op peil te houden.
's Avonds nog een gezellige babbel gehad met 2 Duitsers, die bij een bank werkten en Mitte. Leuke avond. Het is wel gek hoeveel bankiers hier rondlopen, de meeste liggen overhoop met zichzelf.
Slecht geslapen vannacht. Iedere keer als er zich iemand draaide, een gepiep van hier tot in Tokyo. Ook snurkers op de kamer. Om half 6 een hoop kabaal. Mensen die al vroeg willen vertrekken. Wat drijft hen zou Jambers zeggen. Toen iedereen weg was zijn we ook maar vertrokken. Vandaag zou het warm worden. Ons ingesmeerd tegen de zon.
Onderweg een troep zwaluwen tegengekomen die leem kwamen halen om nestjes te bouwen. Nooit gezien. Voor de rest was het kilometers afmalen. Bij een splitsing kozen we voor de korte weg. Ging wat meer berg op en af, maar veel in de schaduw. Mooi meegenomen. Iets voor de middag werden we ingehaald door John. Een uberamerikaan met wie we al geslapen hadden in Hounto. Alles was awesome, maar voor de rest een geweldige kerel. Onder de middag een pintje gedronken en iets gegeten. Na de middag haalden we mitte in en ontmoetten we ook nog Jeannete, een Nederlandse pelgrim met wie we ook in Hounto waren. Na de middag hebben we er een pittige mars van gemaakt in de hitte. Bij aankomst allemaal samen een pint gedronken. Wij gingen slapen in een albergue uitgebaat door Vlaams compostella genootschap. De andere 3 wilden nog verderstappen in de hitte. Het was een leuke namiddag. Voor herhaling vatbaar. Wij zijn wat gaan luisteren naar straffe verhalen (waar of niet waar) van de uitbaters en daarna gaan eten. Voor 12 euro ons buikje vol gegeten. Hopelijk een betere nachtrust.
Nachtrust was weer niet goed. We lagen met iemand die een zonneslag gehad heeft. De hele nacht snurken, zuchten en blazen. Tevens is 's Nachts naar toilet gaan als je boven op een stapelbed ligt is niet zo simpel. Om 05 uur begonnen de eersten rond te wandelen. Van ellende zijn we maar opgestaan. Na een ontbijt genomen te hebben, vertrokken we om 07 uur. Als een van de laatsten.
Vandaag zaten we op een vertrekpunt uit de boekjes. Dit was duidelijk te zien. Massa's Japanners, koreanen en God weet wat nog allemaal.
Een lange rij mensen wandelde voor ons. De Camino was hier recht, je kon iedereen van ver zien lopen. Een speciale ervaring, zeker als je uit de Morvan komt, waar je geen kat zag.
Het guitige aan de Japanners is dat ze te pas en te onpas "Buen Camino " heel enthousiast roepen.
D wandeling ging tussen de rioja velden door. Wijnvelden wisselden af met graanvelden.
Alles zeer goed onderhouden. Opvallend waren naast de poppys de vele distels. Qua natuur moeten we tevreden zijn met wat in de berm groeit.
Rond 11 uur kwamen we in ons eerste stadje. Hier een hapje gegeten en kerk bezocht. De pracht en praal is er vaak echt over in deze kerken. Je ziet dat er geen revolutie geweest is.
Even verder kwamen we in Logrono. Om 14 uur leek ons wat vroeg om al te stoppen. we hadden 30 km, dan nog maar 12,5 erbij gedaan.
Onderweg zagen we de stier van Osborne, voor de rest niet veel bijzonders. Op het einde werd het wel zwaar. Aangekomen hadden we nog energie om de kerk te bekijken. in de auberge zagen we Mitte en in de kerk John. Het is ongelooflijk hoe er onderweg, als je samen stapt een band ontstaat.
We zijn dan samen iets gaan drinken en eten. Deze keer voor 10 euro lekker gegeten en gedronken. 3 flessen rioja inbegrepen.
Die dag waren we de 2000 km voorbij. Het gaat hard. We hoorden ook dat Jeannete het zwaar had met de hitte en al na 20 km gestopt is. Stappen in de hitte nekt zelfs ervaren wandelaars.
Toen we in onze albergue aankwamen was iedereen al bed in. In het donker ons omgekleed en laat ons duimen dat er geen vroege vogels of lawaaierige slapers zijn.
