In hoog tempo naar onze volgende plaats gestapt.  Vertrokken om 09:00 uur Aangekomen om 13:45. En 21 km afgehandeld. Blog bijgewerkt om jullie van onze frustratie te laten genieten. 

Morgen veel regen,  geen slaapplaats en geen eten. Pelgrim zijn is toch zo plezant. 

Voor diegene die naar de Morvan wil komen voor een B&b te starten, doe het niet.  Kom eens naar hier tussen november en april.  zo dood als een pier. 

Wij naar le puy wil via de Morvan,  doe het niet,  geen eten geen slapen, slechte wegwijzers etc. Geen sympathie voor pelgrims niets. Wie het boekje van lepere heeft, gooi maar weg. Klopt niks van.

Voila dat is er van af.

T&R

Indien u niet op Gmail raakt Owv geen code, graag een seintje. 

Eerst even langs de bakker gepasseerd,  wat foto's van de mooie brug met de Cure gemaakt en terug ribbedebie.

We doken al snel het bos in, waar we de ontmoeting van de dag of zelfs de hele trektocht hadden.  Een groep everzwijnen staken op 10 meter afstand al knorrend en krijsend ons pad over. Gelukkig waren ze bamger van ons dan wij van hen. We verzekeren jullie dat we blij waren toen we wat verder uit de buurt waren. 

Verder was het bos weer prachtig,  dicht kreupelhout,  behangen met korst en andere mossen. Voor ons een prachtig zicht. 

Uit het bos, een klein dorpje gepasseerd,  waar we moesten afwijken van de gr. Om er terug op te komen ontbrak de bewegwijzering Volledig en de omschrijving hielp ook al niet veel.  Op zulke momenten zijn we toch blij met de gps.  Langs een alternatieve route kwamen we in een klein gehucht,  les heradats, waar we terug aanpikten op de gr. 

Bij het begin van de afdaling zagen we de basiliek van vezelay liggen.  Deed toch wel iets.  De afdaling steil en vol stenen was toch niet zonder gevaar.  Na nog wat dorpjes gepasseerd te zijn begonnen we aan de beklimming.  

Boven aangekomen was beetje afknapper.  Basiliek in restauratie,  non die ons de toegang ontzegde en enkel geïnteresseerd was of we naar de mis kwamen.  

Onze slaapplaats, Cabalus, was ook niksen niks. Niet zo vriendelijke gastvrouw,  geen bier, geen wifi, toilet 2 verdiepingen lager en een kamer waar de vloer niet bestand was tegen pelgrims met hun rugzak.  We liepen precies over een waterbed. Snel andere oplossing gezocht En gevonden. 

We verwachtten hier andere pelgrims te zien.  Ook nougatbollen. We liepen hier moederziel alleen rond in een pelgrimstad met een basiliek waar we niet in mogen. 

We laten het niet aan ons hart komen.  Avond was al gezellig met een lekkere maaltijd.  Morgen (vandaag dus) rustdaG. 

TijD om wat te rusten,  toegang tot de basiliek te forceren,  blog bij te werken etc. We gaan ook de dagindeling van de volgende weken herbekijken, wegens te zwaar.  We houden jullie op de hoogte. 

T & r

Nog iets over onze kamer. er was een speciale optie op de kamer.  In plaats van een doodgewone muur tussen douche,  wastafel en toilet,  hadden we een prachtig gordijn. Toch een beetje wennen.  

In ieder geval wij in de regen vertrokken en jawel wij zaten snel tussen de wijngaarden.  We dachten ook vertrokken te zijn voor een trip van 29 km. Helaas.u 

Na veel berg op en bergaf door de wijngaarden,  kwamen we via een oude Romeinse heirbaan in de natuur. Er zijn hier echt nog lange stukken van deze heirbanen. Als liefhebber van geschiedenis doet mij dit telkens iets.

 

De wandeling was echt mooi. Afwisselend bossen en velden.  Het was wel wat frisser en veel wind. De regen was een buitje van een half uurtje,  in de namiddag hebben we er nog zo een gehad.

De lucht werkte wel, met af en toe donderwolken.

Het stukje bos langs de Cure was prachtig. Net zoals de vele leuke stadjes als Cravant, vermenton etc. De Cure is mooi. Echt nog een wilde meanderende rivier.  Deze keer hebben we boshyacinten kunnen fotograferen.  Met een rugzak van 12 kg op de rug en een sluimerende hernia is het geen goed idee close ups te maken.  

Ondertussen dreigden de wolken meer en meer.  Langzaam maar zeker begon het ook te rommelen.  Rommelen ging over in gedonder en gebliksem. Wij onze wandelstokken maar niet omhoog gestoken En flink doorgestapt. Net in een stadje aangekomen,  barstte de bui goed los. HaHagel inclusief. Gelukkig hadden we net op tijd een schuilplaats gevonden,  nl een afgedankte garage met een kapotte deur. Toen we onze gastvrouw belden,  was ze dadelijk bereid ons te komen halen.  Een wandeling van normaliter 29 km, had op 3 km van het einde toch nog 32 km geduurd. 

Mevrouw was ex pelgrim.  Dit helpt ook altijd. 

Gesprek was vandaag wel meer spiritueel. Ontvangst was hartelijk en warm,  in een leuk huisje met een goed bed en douche. 

Tot morgen.  Wel rustdag,  maar we kunnen de blog bijwerken. 

Wij al gapend naar de bakker en vertrokken.  Opnieuw langs Bourgondisch kanaal.  Eigenlijk was dit een dag veel tussen de velde velden en op de weg. Het weer was wel prachtig.  Je hebt hier niet zoveel aan, als geen café vind om een terrasje te doen.  

' s Middags aten we in een rustig dorpje.  Allez op de tgv na die alle 3 minuten door het dorp raasde. Verder zalige picknickplaats.  

Na de middag nog maar eens een pijltje gemist. Dankzij de samenwerking van de gps, de kaart en de tekst,  toch weer onze weg gevonden.  graan, kool en andere velden gingen plots over in wijngaarden.  Chablis was in aantocht.  de manier van snoeien en opbinden was heel anders dan in de champagne.  Alles lijkt meer machinaal te gebeuren.  Als je de foto's van de champagne nog hebt, kun je de methodes met elkaar vergelijken. Ik zou zeggen zoek de verschillen. 

Toen we een draai om kwamen,  zagen we chablis plots liggen in de zon.  De activiteit in de velden was groot.  Om te laten zien dat onze link met de natuur verbetert, gaan we op basis van de info een weersvoorspelling doen. We vermoeden dat het gaat regenen.  De boeren willen waarschijnlijk klaar zijn,  zodat water kan indringen. Het is maar een gok.

In chablis aangekomen,  terras in de zon gezocht.  Niet te vinden.  Echt erg was dit.  Na onze dagelijkse pintjes,  naar het hotel gegaan. Alles zo dood als een pier. Antwoordapparaat stond op om 17:00. Wij bepakt en bezakt terug naar toeristische dienst. Daar gehoord dat baas beetje raar was, en mevrouw beginnen bellen voor andere plaats. Na tijdje zoeken,  iets gevonden.  Ondertussen was het half 6 al lang voorbij.  Wij naar nieuw hotel maar toch maar even gebeld omdat prijsverschil toch pittig was. Bleek dat de brave man hotel pas open deed om half 6. Veel paniek voor niks. Hotel zag er niet uiT. Deuren stonden scheef, alles zag er versleten uit.  Het eten was echter heerlijk,  het bed was ok en ontbijt mocht er ook zijn.  Een heerlijke chablis gedronken. 

Zo moe als wij waren ons bed in.

Groetjes t&r

Voor de eerste keer van ons leven waren we ook echt opgesloten.  Diverse hekken waren dicht. Raar gevoel toch wel. 

Wat het weer betreft, koud maar droog. Zon erdoor jassen uit,  zon weg jassen aaN. Vervelend als je met de rugzak moet stappen. 

Naast de vogels nog maar eens een troep reetjes gezien.  Prachtig zicht. 

Na lang stappen kwamen we in ons dorpje aan. De bewegwijzering was vandaag top. Mag ook eens gezegd worden.  in het centrum aangekomen,  wij de burgemeester gebeld.  Wij de brave man weggehaald uit een of andere verkiezingsmeeting. Wij met onze vuile kleren in de man zijn dikke auto en hij onsafgezet aan de voetbalclub.  Samen met de thuisploeg nog een paar pinten gedronken en toen hadden wij het rijk voor ons. Allez rijk. Bekijk de foto's maar.  Het was duidelijk dat slapen niet top zou zijn. 

Nog een heerlijke pizza gaan eten in het centrum (nog maar eens een km of zo op en terug) en we waren klaar voor de nacht.