Bij ons ontbijt bleek dat onze chambre d'hotes mevrouw zelf ook een fervente compostella gangster is. Ze heeft al diverse pogingen achter de rug. Gisteren had ze op een feestje zelf te diep in het glas gekeken zodat hierover vertellen teveel gevraagd was.
We dachten deze morgen, 18 km we hebben tijd. Piece of cake. Niks was minder waar. De zon straalde pittig, in de schaduw 22 graden.
Weg ging eerst wat naar beneden en na Retournac terug omhoog. En hoe. Stappen over keien, manoeuvreren over stroompjes etc. Bijna de ganse dag. Constant uitkijken waar je de voeten zet, op steil
En soms gevaarlijke stukken.
Ik verdenk de mensen van de Gr ervan om linken te hebben met maatschappijen van reisbijstandsverzekeringen.
Onderweg zijn de schelpen wel gestopt. Waarschijnlijk andere route genomen. We zien wel of we ze terug tegenkomen voor Le Puy.
Het belang van water nog maar eens ontdekt, zeker als het geweigerd wordt. Gelukkig was iemand anders behulpzamer.
Morgen laatste etappe naar Le Puy, dagje rust en dan terug op de echte pelgrimsroute.
Onze versgebakken broodjes opgegeten en weg waren we. Begin ging vlotjes. Rustig naar beneden.
Helaas duren mooie liedjes ook hier niet lang. Afdaling werd straffer en straffer. Daarna weer terug naar boven voor ettelijke honderden meters. Soms was klim behoorlijk steil.
Daarna nog eens opnieuw van hetzelfde.
Wandeling was vrij kort tot ca 16 km. Om 15:00 uur waren we al binnen. Helaas was de uitbaatster er nog niet. Dus ons maar wat bezig gehouden met de blog.
Vandaag ook nog eens de kracht van de schelp gezien. Toen we bij de eerste beklimming boven kwamen hielden we halt bij de bla bla square. Toen we ons bekloegen dat er geen café was na dergelijke klim, kregen we dadelijk een pintje aangeboden. Er stond muziek van de jaren 30 op. Toen we aan het wachten waren op onze uitbaatster gingen we op zoek naar een cafe. Toen we iemand de weg vroegen kregen we opnieuw een pintje gepresenteerd. Zo is pelgrim zijn plezant en goedkoop.
Vandaag nog eens een bergetappe. We gaan tot ca 1675 meter. Veel hoger zullen wij niet meer gaan verwacht ik.
Door de slaapplaats problemen zitten we tot donderdag in een gite en werken we met een pendeldienst.
We werden gedropt waar we gisteren geëindigd waren. Vanaf Col du Béal gingen we verder naar boven. Opnieuw stevige wind en sneeuw. Soms tot 70 cm. Mijn hoogtevrees kwam stevig opzetten toen we een schuine helling met bevroren sneeuw moesten oversteken. Voor mij een bang moment, voor tony een speeltuin.
Uitzichten waren weer adembenemend. op een leeuwerik en een paar andere vogels na, was er geen beest te zien. Die zijn slimmer dan wij. Men noemt deze route, de historische route. Ik vraag mij echt af, of men vroeger over de top trok ipv door het dal te gaan. Wij met onze moderne uitrusting hadden het nog niks te warm, en het was constant uitkijken voor plassen die met dun ijs bedekt waren, voor sneeuw waarin je wegzakt etc. Met de schoenen van toen, niet simpel.
Plots om uit de wind, onze boterhammen op te eten was niet te vinden.
Dan maar ergens op een plek zonder sneeuw ons neergezet.
Na de boterhammen kwamen we nog maar eens een wandelaar tegen. Was weer lang geleden.
Na nog wat op en af kwamen wij aan onze potentiële slaapplaats. Helaas jaarlijks verlof tot eind april. Gelukkig hebben wij onze gite, anders stonden wij hier schoon te blinken.
Vandaag weer geen restaurant eten, maar Belgische kosT. Allez spaghetti op moeders wijze.
Morgen een tussenetappe. Gezien laatste dag met het thuisfront, even geen blog. Donderdag zijn we er weer, als er wifi is.
Beetje in vakantiestemming. Rustig opgestaan, rustig ontbeten, ingepakt en vertrokken. Vandaag een bergetappe. Kort, maar bijna allemaal klimmen. Goed om te kijken of tony terug klaar is voor het grote werk.
In volle zon vertrokken. Na wat zoeken de GR gevonden. Klimmen begon bijna direct. Tony, Miet en Rudi waren op pad terwijl Maryse en Marcella gingen shoppen. Jawel op paasmaandag zijn hier veel winkels open. Kwestie zelf eens te kokkerellen.
Na een paar 100 mt zagen we al de eerste ijskristallen. Waar beekjes spetterden, ontstonden mooie kristallen. Bij de eerste bomen begonnen we al de eerste sneeuw te zien. Een zomerse wandeling veranderde langzaam maar zeker in een winterse trip.
Soms was het glibberen, soms zakten we echt weg in de sneeuw.
Prachtige wandeling was het. Bos wisselde af met heidegebied, en af en toe kregen we een voorsmaakje van het landschap wat ons te wachten stond.
's Middags boterhammen opgegeten in het zonnetje en uit de wind op 1300 meter. heerlijk.
Verder gestapt naar ons eindpunt. Steeds hoger.
Aangekomen op de col was uitzicht echt adembenemend. 360 Graden uitzicht op onder andere de puy de dome, in de verte mont blanc en de zon maar schijnen. Helaas ook veel wind, wat het frisjes maakte. Bekijk de foto's maar en geniet van het uitzicht.
Na de wandeling een theetje, choco of iets anders gedronken met een bosbessen taart of pannenkoeken.
Het was ook leuk dat onze vrouwtjes al tegemoet gekomen waren.
Na de versnapering terug naar onze gite. Open haard aangestoken. Gezellig. Het is niet echt pelgrimeren maar wel geweldig plezant.
's Avonds genoten van een Belgische maaltijd. Heerlijk na al dat hotel eten.
Ps de afwas had een leuk accentje. Blokje waspoeder in een afwasmachine stoppen is echt geen goed idee. Vraag maar aan marcella.
Alles goed verlopen, hopelijk morgen van hetzelfde. Behalve de afwas dan. Slaapwel en geniet van de foto's.
