In ons kamer voor 1 waar we met 4 kampeerden hebben we toch nog behoorlijk geslapen. Nachtelijk verkeer reed soms precies door de kamer maar voor de rest cava. Ontbijt gekocht in de supermarkt en we mochten het op eten in de tabakszaak. Tasje koffie erbij en we zijn ermee weg. Ons vrouwelijk gezelschap heeft het precies moeilijker. weinig of geen mogelijkheid tot overnachting in het volgende eindpunt en een pijnlijke voet is niet direct motiverend. we horen waarschijnlijk later hoe het afloopt. De dag begon mooi. Aan een riviertje zagen we 2 gele kwikstaartjes. Herinneren we ons nog van eerdere wandelingen. vogeltrek is volop begonnen. Verschillende groepen zien overkomen. Verder een discussie tussen een buizerd en een kraai gezien en een rij bomen vol nesten met kraaien. Naar het einde toe een groep van 9 hertjes gezien. Zoek ze allemaal op de foto's van ons email. vogelgezang ontbrak op een paar dappere leeuwerikken na. Voor de rest velden met of zonder tractoren. De vergezichten waren soms mooi met een lange weg die zich voor ons ontrolde. Alles samen gene vette qua natuur. Hoop op beterschap maar het zal niet voor direct zijn. Aangekomen in Bazancourt gingen we de sleutel halen. Eerste keer dat we onze geloofsbrieven moesten laten zien. kamer is proper met mogelijkheid tot slapen op het podium. Bed is wel niet voorzien op pelgrims van meer dan 100 kg. Resultaat te zien op Gmail. Douche was ok, rest zien we wel. Morgen dag 13 en dan rust.
We hebben nog eens apart geslapen. Was weer wat wennen zo zonder gesnurk. Voor de eerste keer in mijn leven de nachtemmer moeten meenemen. Terug naar grootmoeders tijd. Na nog wat vrijblijvende filosofie geluisterd te hebben zijn we vertrokken. Croissantje voor onderweg ingeslagen en weg waren we. Vandaag een korte etappe. Rustig gestapt en af en toe gepauzeerd. Onze eerste ontmoeting was met een groep reetjes. Grappig als je die witte kontjes ziet weglopen en rondspringen. Om 11.30u zagen we de eerste auto. Voor de rest geen Kat gezien. Vandaag was het mistig. Natuur heeft dan iets speciaals. De stilte hoor je dan beter. ardennen liggen achter ons, champagne komt er aan. Natuur verandert in velden, zo ver je kan kijken. vandaag ook de eerste refuges gezien. we slApen zelf ook in een kleintje. we hebben ons ondertussen geïnstalleerd, we lagen rustig op ons bed. Plots horen we gerammel aan de deur. De 2 Nederlandse dames van een paar dagen eerder komen binnengestommelD. Dit gaat wat geven vannacht. Met 4 in een klein kameRtje. Het is bijlange niet zeker of we nog aan het toilet geraken. Ook dit is pelgrimeren. We zien wel.
Om eens met iets anders te beginnen, allemaal hartelijk bedankt voor de vele hits op onze blog. We zijn echt aangenaam verrast door de aandacht die onze schrijfsels krijgEn. Geloof het of niet, dit geeft energiE En goesting om verder te doen. Ondertussen zijn we dag 10, sommige spieren en gewrichten doen een beetje vervelend, een hernia laat van zich horen, blaren met de massa, maar het gaat en we blijven goed op schema. Om meer foto's te kunnen zien, kan je WhatsApp op de smartphone zetten, gsm nr hier beneden in je contacten zetten en een mail sturen dat je foto's wil via WhatsApp. Zo kunnen we meer foto's bezorgen. Nu de wandeling. We missen de vogelkenners een beetje. We hebben zelf een indeling gemaakt. Klein vogels die we niet kennen of herkennen noemen we gewoon klein vogels. Vandaag dus verschillende groepen klein vogels zien passeren. Leuk om te zien hoe ze van boom tot boom vliegen. Ook een gefluit van jewelste. Overal waar kreupelhout is hoor je ze kwetteren en tetteren. Sommigen hebben echt al koppeltjes gevormd, bij andere is het gevecht nog bezig. Ook een paar keer een grote zilverreiger gezien die vlak voor ons opvloog. Van buizerds wil ik zelfs niet meer spreken, zoveel. We denken dat we in het bos zelfs een uil hebben zien opvliegen. Verder was dit zeker een van de mooiere wandelingen. Veel klimmen en dalen, mooie bossen en niet teveel asfalt. Modder mocht niet ontbreken natuurlijk. Ook veel leegstaande huizen gezien, huizen die op instorten staan etc. Een gehucht dat meer dan half leeg staat is niet ongewoon. Ook heel veel te koop hier. Overnachten doen we bij een uitgeweken Nederlander. Beetje ne speciale zullen we maar zeggen met stevig alternatieve ideeën en gedachten. Zo moeten er ook zijn. Vanaf morgen 3 korte etappes en dan rust. Zal ons deugd doen.
Rocroi is een leuk vestingstadje. Vanuit onze b&b trokken we erdoor. Na rocroi trokken we door de velden en daarna de bossen in. Vroege vlinders fladderden over ons pad. Af en toe huppelden eekhoorntjes over. De verrassing van de dag was een grote groep kraanvogels. Ze waren met honderden. Een tweede groep hoorden we wel, maar we zagen ze niet. Nadeel van in de bossen te zitten. Vandaag was het grotendeels een macadam wandeling. Een welgekome afwisseling met de modderpoel van gisteren. Ondertussen een paar Nederlandse pelgrimas voorbij gestapt. Er zijn er nog onderweg. Een weetje, er overnachten meer dan 400 pelgrims per jaar in rocroi. Over het decor valt er niet veel te vertellen. De foto's zeggen genoeg. Heuvelachtig landschap met veel groen en af en toe een dorpje zonder cafe bakker of winkel. Voor onze picknick hadden we een wereldplaats. Riviertje, groen en een bankje. De Nederlandse dames kwamen de boterebij ons nuttigen blijkt dat we op dezelfde plaats overnachten, dezelfde routE volgen en hetzelfde tijdschema hanteren. We zijn er nog niet van af. Na de middag weer verder tot we in onze slaapplaats arriveerden. Men zegt dat het venijn in de staart zit, hier zeker ook. Wat een klim Op het einde van de dag. De ontvangst was hartelijk, de leffe fris en de douche heerlijk. Samen met de familie avondeten genuttigd. De wijn vloeide hevig. Na een voor, hoofdgerecht, kaasschotel en 3 nagerechten was ons buikje weer rond. Klaar voor de volgende trip. Onze Nederlandse metgezellen waren in het begin wat stroef, maar de wijn deed zijn werk. De combinatie van rosé en kaas verbaasde een beetje maar voor de rest ca va.
Dit was het weer voor vanavond. Groetjes en slaapwel.
Na een, tegen alle verwachtingen in, rustige Nacht, opgestaan om 07 uur. 8 uur waren we weg. Brood en beleg gaan kopen en op weg. Nu nog een tas koffie. In het midden van het bos zagen we visvijvers met een kantine. Beleefd gevraagd of we koffie konden krijgen. En ja hoor. Man maakte zelf elektriciteit zodat eerst wat dingen afgezet diende te wordenOm koffie te kunnen zetten. Prijs 1 euro. En we kregen nog eenwaalse kus van de zonen die binnenkwamen. Toen te goei op weg. Voormiddag ging lekker. Eifelsteiggevoel was nooit ver weg. Bijna ganse dag in de ardeense bossen rondgewandeld. Best is wel dit te doen na een droge periode. Wandelwegen zeer vaak overstroomd en nog geen klein beetje. Later veranderde water in modder. Tot onze enkels gingen we er in. En dan spreken we nog van geluk dat onze schoenen niet bleven steken. Middageten genuttigd in een jachthut. Lekker uit de wind. Daarna verder de modderpoel in. Trop is teveel zei ooit iemand. Hier was het ook zo. Na een spectaculaire duik in een holle weg kwamen we allebei ongedeerd, op een kromme wandelstok na, uit het bos. Gisteren en vandaag hadden we vaak op de kruispunten geen enkele schelp gezien. Op wegen waar we moesten volgen stond dan alle 10 meter een teken. En plots jawel wel 10 schelpen en aanwijzingen op hetzelfde bord. Maar goed we konden weer verder tot de fameuze aanwijzer van rocroi. 2543 km te gaan tot compostella. Nog wat te gaan, maar we hebben er toch al 200 km opzitte. we werden stevig afgeblaft. Honden, honden en nog eens honden in alle maten en gewichten. Uiteindelijk kwamen we via kleine wegen in rocroi. Gelukkig werden we van de straat geplukt door een vriendelijke mevrouw. Vermoeid als we waren hadden we geen oog voor de straatnaam en bijbehorende b&b. Mevrouw deed direct onze was en ons buikje lekker rond gegeten met couscous,kaas, ijs met gecarameliseerde appelen En tot slot een pruimen schnaps. Voila het zit er weer op. Tony ligt hier al te snurken, dus we zullen er ok maar aan beginnen. Tot morgen en een Waalse kus voor iedereen.
Deze morgen vroeg opgestaan, stevig ontbijt en om half negen wij foetsie. Het was koud en mistig. We zagen amper de andere kant van de maas. Wel leuke foto's kunnen maken. In de buurt van chooz volgden we het maaskanaal tot in aubrives. Brood voor onderweg gekocht bij, de verplichte dagelijkse vergissing en weer verder. Buiten aubrives namen we afscheid van de maas. Hier trokken we de bossen in tot in hierges. Leuk stadje om eens te bezoeken. Korte maar stevige klim, voor de rest prachtig wandelpad met mooie uitzichten. Onze boterhammen opgegeten aan zulk uitzicht. Verder gestapt tot in België via de gewone weg tot we in Treigne ArriveerdeN. Hier hebben we een Toine gedronken. We konden bijna niet anders. Weer verder door natuurgebied met de Viroin als metgezel. Stevig stromend riviertje met veel meanders tussen en langs het groen. Aangename wandelweg voor een pelgrim. Niet te veel klimmen en dalen, maar toch mooie naTuuR. Iets na 4 kwamen we in onze slaapplaats. Een kamer voor 14 helemaal voor ons alleen. Verblijf zoals 40 jaar geleden bij de ziekenkas. We gaan ook het gezelschap hebben van ettelijke tientallen jongeren. On vera. Ontbijt morgen zelf te versieren.
Morgen cruciale dag. Geen van beiden heeft ooit langer dan een week gestapt. Morgen onze 8ste dag. Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Donderdag morgen 6 uur. Carillon begint te spelen in de AbdiJ. De stilte en de nachtrust was voorbij. We bleven volharden en probeerden nog een uiltje te vangen. Helaas om 06:15 begon het opnieuw. En ook de volgende kwartieren. Puur genieten. De vroomste van ons 2 is dan maar naar de mis gegaan en mocht nog eens meezingen over Israël en mozes. Daarna een eenvoudig ontbijt en weg waren we. Een stel clochards wou ons overtuigen dat compostella de andere kant op was. We hadden echter onze kaarten en de gps. Opnieuw weer langs de maas met gezelschap van ganzen en de rest. Wandeling was heel wat avontuurlijker. Ook prachtige rotspartijen gezien, gebruikt door alpinisten. Af en toe moesten we de maas verlaten en dat hadden we geweten. Steil omhoog door modderig parcours. En natuurlijk terug omlaag. Eens ferm gevallen met als gevolg weer was. picknick hebben we op een aanlegsteiger voor kleine bootjes genuttigd. Zon en zicht op de maas maakte het volledig. Leven als God in Frankrijk. Namiddag verder gestapt en de weg afgesneden. Was geeeen goed idee. Misschien minder kilometers maar meer hoogtemeters en veel meer zweet. Wel mooie natuur en op het einde een mooi douanehuisje. Aangekomen in givet direct ons bed op. Maar niet voor lang. Toch maar een welverdiende pint gaan drinken. Tot morgen en slaapwel. Bij ons gaat dit niet ontbreken.
Vandaag vroeg weg. Om 20:40 de deur uit. Voor de thuisblijvers met goesting, fantastische dag. De ganse dag langs gewandeld met de zon van de partij. Na 10 minuten al een ex pelgrim tegengekomen en een mevrouw die ons een buen camino. wensen als succ
Bon courage goede moed waren niet van de lucht. Je voelt je toch speciaal met een speciaal project. Enfin de zon was van de partij, allerlei koppeltjes ganzen. Machtig als 2 zwanen laag voorbijvliegen met de echo tussen de rotsformaties. Ook aan buizerds geen gebrek. Zeker moment waren er 3 aan het vechten op relatief lage hoogte. Ondertussen hebben we met zicht op de maas een eclairke gegeten. Heerlijk gewoon. Om 12:00 uur hebben we onze boterhammen opgegeten. Zeker moment kregen we gezelschap van verschillende koppeltjes ganzen. namiddag weer verder. Om lange afstanden te stappen ideaal. Links de meanderende maas, rechts en aan de andere kant van maas prachtige rotsformaties. Boven ons de zon met af en toe een wolkje. Uiteindelijk kwamen we in leffe. Eerst ene gaan drinken. Mag niet mankeren. Daarna naar onze slaapplaats in de AbdiJ. We slApen in privé cellen. Amai mijn oren. Nog nooit zo een slaapkamer gezien. Hemelbed, donsdeken, open haar, wel 8 antieke stoelen, kunst etc. Eten was simpel en lekker. Na het eten toch maar naar de avondgezangen. We mochten van voor in de loges gaan zitten. Toch beetje speciaal. Zeker in een kerk die niet open is voor publiek. Voila we gaan van ons donsdeken genieten
Aardperensoep 2 dagen achtereen en dan wandelen is niet ideaal. Zuiverende werking is niet te onderschatten. Zonnetje schijnt op naar dinant. We hebben er zin in.
Na een lekker ontbijt waren we weer foetsie. Onze gastheer hielp ons op weg om een kortere weg te vinden. Bij de eerste twijfel stopte er een vriendelijke Waal om te vragen of we problemen hadden en weer verder.in longchamps gingen we de ravel op. Alweer altijd rechtdoor tot in namen. Onderweg kwamen we een 🚴 tegen die lid was van het compostellagenootschap. We zien ze echt overal. Ondertussen weten we dat met een dag verschil een Nederlands koppel achter ons zit. Vandaag iets minder zon en iets minder 💨. Af en toe werden we echt opzij geblazen. Rond 1 uur begon de rege. Niet te erg maar toch genoeg. Vandaag de eerste rotsen gezien. Landschap begint mooier te worden. Namen gepasseerd maar een pelgrim die de dag ervoor zwaar gestapt heeft, is vooral geïnteresseerd in platte rUst. Avondeten was opgewarmde kost. Niet veel soeps. Morgen bij de paters. Hopelijk is de leffe ok.
Foto's toevoegen lukt niet zo goed. Bestanden zijn vaak te zwaar. Voorlopig mail ik ze naar ons email adres. Tonyenrudi@gmail.com. Voor wie het nog niet door heeft, je moet je aanmelden met het paswoord om de mails te lezen. Paswoord is Compostella2015. Op dit adres staan ook de routes. Bij vragen hoor ik het wel.
Na afscheid genomen te hebben van ons gastgezin gingen we weer op weg. We trokken door het provinciaal domein, een aanrader. De route terugvinden was wel wat anders. Uiteindelijk waren we toch gelanceerd. Door de velden trokken we over de via gallia belgica. Aan de kasseien te zien was ze ook echt historisch. Af en toe zaten we precies op parijs roubaix. We arriveerden droog in jodoigne. Onder het buitje dronken we een theetje en een warme chocolademelk. Bij het verlaten van jodoigne werden we opgewacht door een compostella gangster. Ze smeekte ons om een koffie te komen drinken en om naar haar verhalen te luisteren. Ondertussen was de regen voorbij. Onder escorte verlieten we jodoigne. We werden begeleid tot de ravel. De hele namiddag bijna geen kat gezien. wie van altijd rechtdoor houdt, de ravel moet je hebben.ondertussen begon de tijd wel te dringen. Langzaam maar zeker ging de zon onder. Net voor het donker kwamen we aan. Ook hier werdeewe weer warm ontvangen in een mooie ben b. Toch een beetje schade opgelopen. Blaren, stijve spieren etcetera. We zien morgen wel weer.
Zoals ze in de tour zeggen een tussenerappe. 16 km bij behoorlijk weer en een fraai landschap. In Zoutleeuw stond ons steuncomite met nest als ouderdomsdeken ons al op te wachten. We volgden grote stukken van de Gete. Glooiende akkers met leeuwerikken werden afgewisseld met een meanderend beekje met valkjes of zilverreigers. Na de obligate modderbad kwamen we in helecine aan. Tony voelde zich eventjes geweldig in zijn sas toen we op een werf konden eten. Na samen nog iets gedronken te hebben in helecine waren we onder ons tweetjes. We werden fantastisch ontvangen door een ex pelgrim onze was werd gedaan en we kregen een heerlijke maaltijd. Laat ons hopen dat de soepb ons geen parten speelt.
Het afscheidscomite was overweldigend. Veel meer volk dan verwacht is ons komen uitwuiven. Dit deed wel iets. Allemaal hartelijk bedankt. Het was een echte steun. Rond 09:10 ving de tocht dan aan. Samen met 6 compagnons werd de eerste dag aangevat. Het weer was goed en de rest Ook. In nieuwerkerken werden we vergast op een tas lekkere soep. Deedcecht deugd. Langs fietspaden en gewone wegen namen we een modderbad aan het vinne. Uiteindelijk kwamen we in zoutleeuw. We dronken hier een dorre. Met zijn 10 hebben we nog lekker getafeld. Het afscheid van onze vrouwtjes was onherroepelijk. Wij trokken ieder naar onze eigen slaapplaats. Groeten van Tony en Rudi en allemaal bedankt voor de steun.
