Bill pov:

‘say cheeese!!’ wordt er hatelijk geroepen. Ik wilde net mijn ogen open doen maar dat was zeker geen goed idee. Weer doe ik een poging en zie Sara hatelijk naar ons kijken. ‘de fans zullen heel graag zien dat hun idolen zo CLOSE met elkaar zijn!’ Ik kijk op en zie Tom verstrengelt met mij liggen. Zijn hoofd ligt op mijn buik. ‘Sara..’ zeg ik bang. ‘Oh maar ik publiceer hem niet… toch niet als jullie braaf zijn!’ ze lacht haar tanden bloot en verdwijnt zo snel dat ze was gekomen. ‘wakker worden.. tom wakker wooorden!!’ Ik schud tom helemaal door elkaar. Hij kijkt boos op maar ziet me dan kijken. Ik vertel hem het hele verhaal. Hij balt zijn vuisten en gaat helemaal naakt de kamer uit. Ik in mijn sportbroek en oude T-shirt volg hem. ‘Sara!’ wordt er luid geroepen. ‘TOM!’ wordt er nog luider geroepen. Gustav kijkt boos naar Tom. ‘doe iets aan Gek!!’ Hij kijkt even naar beneden en dan weer naar Sara. ‘geef die foto teru..’ Ik geef Tom een welverdiende mep tegen zijn borst. ‘hij bedoelt het niet slecht!! Kom Tom we moeten ons aankleden, we zijn er bijna!’ Ik neem hem mee aan enkele dreads waardoor hij schaapachtig volgt. ‘niet trekken!’ zegt hij bang. Ik laat ze los als we in de kamer staan. ‘als we haar niet verklikken zal zij de foto niet publiceren stommie!’ Het was een scheldwoord van onze jeugd. Ik weet niet hoe vaak ik tegen hem riep: ‘STOM STOMMER TOM!!’ Hij haalt zijn schouders op en doet een nieuwe boxershort aan. ‘Mijn beste Tom, voor u nog eens zo een streken uithaalt. Ik heb een plan om die feeks van het toneel te laten verdwijnen voor Vanavond…’

16-08-2008 om 18:11 geschreven door lyanne  

Tom pov:

Na een paar liedjes te spelen kijk ik hoopvol naar Bill die zijn microfoon weg legt. Alles liep als gepland. ‘wij gaan even iets drinken!’ zegt Bill tegen Georg en Gustav. ‘Zou je niet nog even blijven Bill?’ vraagt Georg terwijl hij een andere basgitaar neemt. ‘waarom dan?’ vraagt Bill die nu bij mij staat. ‘die laatste noten waren vals!’ Hij kijkt Georg aan alsof hij iets goed fout heeft gezegd. ‘laat jij je oren eens checken jongen. Ik zing mooi!’ in zich zelf pratend loopt hij met mij naar onze kamer waar de cola koel staat. En net zoals Bill verwachte zou Sara daar zitten. Ze was op pad gegaan met een kleine sponsering van Gustav. Tot vier uur had ze kleren gekocht. Zakken en zakken stonden naast haar. Ze kijkt verveeld naar de televisie en ziet ons aankomen. ‘heey’ zegt ze enkel. Het plan, het plan ging in werking. ‘en hoe zit het tussen jou en Gustav?’ vraag ik terwijl ik een cola uit de koelkast haal. Bill gaat opzettelijk naast haar zitten en kijkt haar geïnteresseerd aan. ‘goed’ zegt ze enkel. Dit was niet het antwoord dat we hadden verwacht. We wilden haar laten betrappen door Gustav. Ze zou op ons roepen en als dan Gustav er aan zou komen dan…!! Bill had het allemaal heel enthousiast uitgelegd. Op de manier dat hij het zei was ik meteen verkocht. Nu wist ik dat het één van zijn domste ideeën ooit was. Sara was niet dom, ze wist dat de repetities gedaan waren. Dat Gustav door die deur ging komen en haar een kus op haar wang zou geven. Ze wist het, dus waarom zou ze niet lief willen overkomen? ‘he Sara, denk je dat Gustav nog altijd wil stoppen?’ probeert Bill nog eens. ‘ik hoop van niet!’ zegt ze poeslief. Ik wenk naar de deur maar Bill schudt van nee. ‘zou Gustav..’ Opeens komt Gustav ook werkelijk binnen. Hij loopt naar Sara en kust haar op haar wang, zoals voorspelt. ‘he Bill, ik heb een klein cadeautje voor je!’ zegt Georg. Bill kijkt naar een klein blauw pakje. ‘doe nu open!’ zegt hij opgewekt. Hij kijkt even naar mij maar ik kan enkel mijn schouders ophalen. Hij opent het en ziet meteen wat er in zit. Een spraakrecorder. ‘zo kun je jezelf opnemen en zien of je vals zingt of niet!’ Bill kijkt hem boos aan. ‘IK ZING NIET VALS!!’


mil: dus ze had hen door... komen ze ooit nog van Sara af?

17-08-2008 om 19:42 geschreven door mélanie  

Bill pov:

We gaan nogmaals op om nog een liedje te spelen. Het was geweldig! Zo veel meisjes die hysterisch stonden te springen! Gustav speelt ondertussen nog op zijn drum. Georg staat voor ons om op te gaan. Tom neemt mijn hand vast en geeft er een kneepje in. Ik kijk naar hem en er komt een lach op mijn gezicht. Ik weet wat hij wilt zeggen, maar toch vormt hij het met zijn lippen. Ik hou van je….

Ik zit in de tourbus naar televisie te kijken. Tom zit naast me met zijn ogen dicht. Hij slaapt rustig. Ik kijk hem vertederd aan. Gustav rekt zich uit en fluistert dan naar Sara dat hij gaat slapen. Hij knikt naar me en verlaat dan de kamer. Georg zat te douchen en ging dan ook slapen. Vreemd, Georg die zich douchte… ‘en… hoe zit het me de liefde’ zegt Sara op een arrogante toon. Ik schrik op en kijk haar rustig aan. ‘stil’ lieg ik. ze knikt. Ze gaat naast me zitten. ‘weet je dat jij echt op een meisje lijkt?’ zegt ze en lacht dan eens. ‘dan wel een serieus manwijf.’ ‘tja, we kunnen er niet allemaal als een wanna-be huppelkut uitzien zeker.’ Ze kijkt me boos aan. Nu is het oorlog. Ze begon over mijn stijl godverdomme! ‘Jij denkt toch ook wel dat je het helemaal hebt gemaakt he! Ik kan je bandje zo stoppen Bill! Je weet niet met wie je het hier te maken hebt!’ ‘als je wat van Gustav houdt neem je hem zijn droom niet af!’ zeg ik weer snel terug. ze lacht even. ‘denk je nu echt dat ik van hem hou? Ik had je toch iets slimmer verwacht. Bill, ik ben hier enkel voor jou tommie te breken!’ ‘nooit’ zeg ik met mijn tanden op elkaar geklemd. Je kan over mijn stijl beginnen, dan zit je al niet op de goede weg. Maar nooit… en dan zeg ik nooit. NOOIT over MIJN tommie beginnen! ‘Tot morgen Bill!’ zegt ze met een air van een opgezette Britney Spears. Ze verlaat de kamer en zwaait nog eens als ze de deur sluit. Ik kan gewoon uitbarsten! En dat terwijl Tom gewoon verder slaapt! Ik ga recht staan en gooi een kussen uit de zetel. Ik zou haar wel kunnen vermoorden, wat een bitch wat een… Tom doet één oog open en kijkt me met een grote grijns aan. Uit zijn gesloten hand laat hij me de spraakrecorder zien. Nu is het mijn beurt om een grote grijns op te zetten. ‘tom, je bent een fucking genie!’ zeg ik lachend. Ik neem zijn hand en trek hem naar me toe. Hij kijkt me met een uitdagende grijns aan en drukt op afspelen. Uit het kleine machientje komt Sara haar eerste vraag uit. ‘hoe zit het met de liefde?’ ‘stil?’ vraagt Tom en kijkt me ongelovig aan. ‘stil in de vorm van, we moeten het stil houden tijdens de seks!’ ‘aha’ zegt hij droog en steekt dan de recorder in zijn zak.

mil:wauw, vandaag heb ik mijn eerste werkdag er op zitten! het duurde heeeeel lang dus ben ik blij dat ik kan posten. spijtig dat ik niet meer zoveel tijd heb als vroeger om twee keer te posten maar jah... dit was toch ook heel leuk?:D
xx

18-08-2008 om 19:30 geschreven door mélanie  

Bill pov

De volgende dag gaat alles sneller als ik het zelf besef. Tom heef de volgende morgen subtiel samen met de hele groep het bandje laten draaien. Gustav kon amper zijn tranen bedwingen. De ‘ik zei het toch’ van tom vond ik een beetje te ver gaan maar het was wel zo. Nu wist hij het tenminste. Hij had zich afgezonderd. Met een hoop kabaal is Sara vertrokken naar de luchthaven. Toen ze van de tourbus afstapte stond ik samen met Tom smalend aan de deur. Tom liet het stukje ‘je weet niet met wie je te maken hebt’ draaien en we zeiden samen. ‘jij precies ook niet!’ ze was woedend met haar koffers verdwenen. Georg zei dat hij het moeilijk vond om iemand zijn kant te kiezen, dus hield hij maar zijn mond. ‘voor één keer dat jij je mond houdt en dan..’ lachte tom. We waren aan de luchthaven aan gekomen en gingen met onze nieuwe privé jet terug naar Europa. Terug naar Duitsland, terug naar Mama en Gordon en… ons appartement. Terug alleen waar we samen konden genieten van elkaar! het vooruitzicht zag er geweldig uit. Meteen voor een nieuwe tour in Europa met als eerste stop België zodat we de volgende dag naar Nederland gingen. Niets kreeg ons kapot. Het gevoel dat ik iets vergeten was heb ik nog altijd maar het zal wel niets belangrijk zijn, toch?

Unknown pov:

‘ik bel hem, ik bel hem niet, ik bel hem, ik bel hem niet. Nog niet’

Tom pov:

3 maart, België. De show was geweldig. Nog even en we konden terug uitblazen op het appartement. Rustig, samen met Bill. Nu zaten we samen voor het concert van Nederland. Mijn broertje is moe, zijn stem doet het niet al te goed. Ik heb al gezegd dat hij zijn stem eens zou moeten nakijken maar dat wilt hij niet. ‘Gaat het gaan?’ vraagt Gustav terwijl die al zit te oefenen met enkel zijn drumstokken. Bill knikt, hij wilt niet dat iemand zich zou druk maken om zijn stem. Ik aai hem even in zijn haren maar stop al snel als ik iedereen vreemd naar me zie kijken. ‘Gustav, denk je nog altijd te stoppen?’ vraag ik om op een onderwerp te gaan. Er valt een akelige stilte. ‘nee, ik wilde wel maar…’ ‘waarom dan?’ vraagt Georg die zijn basgitaar nog altijd zit te bespelen. ‘omdat we worden gemaakt.’ Ik kijk hem verbluft aan, ook Bill kijkt niet begrijpend. ‘ik geef een voorbeeld. Bill moest steeds maar weer zijn T-shirt omhoog trekken, jij moet steeds maar weer je gitaar neuken!’ ‘dat doe ik met plezier!’ zeg ik lachend. Bill kijkt naar mij.Gustav had gelijk, ik wilde het enkel niet toegeven. ‘we hebben er toch alles voorover om beroemd te zijn?’ vraagt Bill. Dat zeiden we al van toen we klein waren en daar moesten we ons ook aan houden. ‘showbizz zit raar in elkaar’ zegt Gustav twijfelend. ‘jongens, jullie moeten op!’ zegt onze manager opgewonden. ‘klaar om je gitaar te neuken, tom?’ vraagt Gustav serieus. ‘ik heb het er voorover, en jij ook!’

Tom pov:

‘gaat het?’ vraag ik bezorgd in de tourbus. Bill knikt van nee. Hij is helemaal hees. Hij komt tegen me aangekropen en ik leg mijn arm om zijn borst. Het maakt me niet uit of Georg en Gustav vreemd kijken, hij is toch ziek? Je zou denken dat het moeilijk is om onze relatie te verbergen. Soms wel maar eigenlijk de meeste tijd niet. Niemand denkt er aan dat wij zouden samen zijn, ze zoeken er niets achter! Bill kijkt me twijfelend aan maar ik stel hem gerust met één van mijn blikken. Hij hoest eventjes en ik kijk hem al bezorgd aan. Hij wil iets zeggen maar ik leg mijn vinger op zijn mond. ‘je moet rusten!’ zeg ik braaf. Hij geeft me een glimlachje en neemt mijn arm weer om rond zich heen te slagen. Gustav komt binnen die net was gaan douchen. ‘sinds wanneer zijn jullie zo close? Jullie maken echt nooit meer ruzie de laatste tijd!’ ‘Bill is ziek!’ zeg ik bezorgd. Er komt een kleine ‘ah’ uit zijn mond en hij gaat dan verder met naar de televisie te kijken. Bill zijn Gsm rinkelt. Hij neemt op en staat daar bij recht. ‘hallo?’ vraagt hij hees. Ik schud mijn hoofd, hij mag van mij helemaal niet praten! ‘wat?’ de tijd gaat trager. Het ene moment staat hij te telefoneren, de andere moment valt hij met een smak op de grond. Bewusteloos voor mijn voeten met zijn Gsm die op de grond gevallen is. Gustav schudt Bill door elkaar. Ik kan enkel kijken naar de telefoon. Er is iets ergs gebeurd! Ik neem de Gsm vast. ‘biep biep biep’ dode lijn.

mil: waarom vandaag zoveel tekst? ik heb Sarah nog al nieuwsgierig gemaakt met gisteren de laatste zinnen te tonen. Ze vond het ni zo leuk !

19-08-2008 om 18:17 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘bill?’ ‘Bill?’ Ik schud hem door elkaar maar al snel word ik door Gustav aan de kant getrokken. ‘geef me dat kussen aan!’ zegt hij rustig. Hij blijft er kalm bij, iets te kalm naar mijn zin. Ik geef hem snel een kussen aan en Gustav steekt het onder zijn hoofd. Opeens doet hij Bill zijn mond open. ‘ik zal dat wel doen!’ zeg ik iets te boos naar hem. Hij kijkt me aan maar grijnst dan snel. Ik ga hem geen mond op mond beademing geven! Hij kijkt even in zijn mond maar sluit die dan terug. ‘waarom deed je dat nu?’ vraag ik prikkelbaar maar dan schieten mijn ogen ogenblikkelijk naar Bill zijn open ogen die meteen beginnen te tranen.’ik moest kijken of zijn tong niet in zijn keel stak ofzo. Zo kan hij stikken.’ Ik geef geen acht meer aan Gustav, Bill is alles. ‘Bill, wat is er?’ vraag ik en ik neem zonder enige schaamte zijn hand beet. Hij wilt recht staan maar Gustav houdt hem tegen. ‘niet te snel. Blijf hier liggen, ik ga cola voor je halen.’ Hij kreunt en fluistert. ‘tom, ik moet die fucking cola niet. Ik moet je spreken!’ Hij zegt het nog steeds hees met zijn ogen schuw op alles gericht. ‘maar wat is er dan?’ Hij begint sneller te ademen en krijgt zo te zien een krop in zijn keel. Ik merk dat zo bij Bill, dan begint hij sneller te slikken en probeert hij me niet aan te kijken. ‘waar heeft het mee te maken?’ vraag ik nog maar Gustav komt terug met een glas cola. Bill drinkt er kleine slokjes van. Georg komt binnen en die krijgt de volgende minuten het hele verhaal te horen. ‘wie was er dan aan de telefoon?’ vraagt hij aan Bill. ‘verkeerd verbonden’ reutelt hij zachtjes. Ik kijk hem geschrokken aan. Zijn stem is zo kwetsbaar. Ik heb nog zo gezegd dat hij elke dag zijn thee moest drinken! O jee, ik klink net als mama… ‘tom?’ vraagt hij hees en drinkt dan nog een klein slokje. ‘ja?’ ‘weet je nog, het gevoel dat we iets vergeten zijn?’ ‚ja ja, wat is het dan?’ ‘het was aan de telefoon. Ik weet het nu…’

mil: hey iedereen! morgen weten jullie dus wat er met Bill aan de hand is! ik had ooit in een ver verleden verteld dat er iets ging gebeuren in mijn verhaal dat in geen enkel twincest verhaal zou gebeuren. (je moet wel de hele situatie er bij nemen want er zijn zo veel twincest verhalen) maar jullie zullen dus ook zien dat het echt wel vreemd gaat worden de volgende weken voor onze tweeling.ook ga je merken dat ons verhaal op een einde gaat lopen. nog niet wenen, het zal immers mss nog een maand (of twee) duren. geen nood voor de echte die hards! ik heb een geheel nieuw verhaal in mijn broekzak zitten dat vele beter als deze wordt! greetz,
working girl ---> verslaafd aan koffie vanaf nu

20-08-2008 om 19:48 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘bill?’ ‘Bill?’ Ik schud hem door elkaar maar al snel word ik door Gustav aan de kant getrokken. ‘geef me dat kussen aan!’ zegt hij rustig. Hij blijft er kalm bij, iets te kalm naar mijn zin. Ik geef hem snel een kussen aan en Gustav steekt het onder zijn hoofd. Opeens doet hij Bill zijn mond open. ‘ik zal dat wel doen!’ zeg ik iets te boos naar hem. Hij kijkt me aan maar grijnst dan snel. Ik ga hem geen mond op mond beademing geven! Hij kijkt even in zijn mond maar sluit die dan terug. ‘waarom deed je dat nu?’ vraag ik prikkelbaar maar dan schieten mijn ogen ogenblikkelijk naar Bill zijn open ogen die meteen beginnen te tranen.’ik moest kijken of zijn tong niet in zijn keel stak ofzo. Zo kan hij stikken.’ Ik geef geen acht meer aan Gustav, Bill is alles. ‘Bill, wat is er?’ vraag ik en ik neem zonder enige schaamte zijn hand beet. Hij wilt recht staan maar Gustav houdt hem tegen. ‘niet te snel. Blijf hier liggen, ik ga cola voor je halen.’ Hij kreunt en fluistert. ‘tom, ik moet die fucking cola niet. Ik moet je spreken!’ Hij zegt het nog steeds hees met zijn ogen schuw op alles gericht. ‘maar wat is er dan?’ Hij begint sneller te ademen en krijgt zo te zien een krop in zijn keel. Ik merk dat zo bij Bill, dan begint hij sneller te slikken en probeert hij me niet aan te kijken. ‘waar heeft het mee te maken?’ vraag ik nog maar Gustav komt terug met een glas cola. Bill drinkt er kleine slokjes van. Georg komt binnen en die krijgt de volgende minuten het hele verhaal te horen. ‘wie was er dan aan de telefoon?’ vraagt hij aan Bill. ‘verkeerd verbonden’ reutelt hij zachtjes. Ik kijk hem geschrokken aan. Zijn stem is zo kwetsbaar. Ik heb nog zo gezegd dat hij elke dag zijn thee moest drinken! O jee, ik klink net als mama… ‘tom?’ vraagt hij hees en drinkt dan nog een klein slokje. ‘ja?’ ‘weet je nog, het gevoel dat we iets vergeten zijn?’ ‚ja ja, wat is het dan?’ ‘het was aan de telefoon. Ik weet het nu…’

mil: hey iedereen! morgen weten jullie wat er met onze lieve Bill is. het zal voor onze tweeling moeilijke wekek worden dat is zeker.in een ver verleden zei ik dat er iets in mijn verhaal ging gebeuren dat in geen enkel verhaal al is gebeurd (twincest verhalen). natuurlijk moet je wel de situatie en alles mee tellen want er zijn ook zoveel twincest verhalen! je zal ook volgende weken merken dat het verhaal aan een einde gaat graken. Geen nood weners, het zal nog een maand (of twee???) duren. dan zal je kunnen kiezen tussen:
voor de dromers: het goede einde
voor de realisten en depris: het slechte einde
greetz,
Mil

20-08-2008 om 19:53 geschreven door mélanie  

20-08-2008 om 20:54 geschreven door lyanne  

20-08-2008 om 21:00 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Met mijn been koortsig op en neer te bewegen kijk ik hoe Tom door de tourbus zit te lopen. Georg en Gustav zitten samen te kijken hoe hij als een opgewonden speelgoedje niet meer kan stoppen met verder lopen. ‘het zit zo… we willen het gewoon… het is moeilijk’ begin ik. Georg kijkt me vreemd aan met een grote handdoek in zijn natte haren. Met een nijdige ruk gooit Tom die van zijn hoofd af, groot gelijk het was immers een stom zicht. ‘ga nu verder!’ zegt Gustav ongeduldig. ‘het is niet makkelijk om te..’ ‘BILL WORDT PAPA!!’ roept Tom hysterisch. Ik krijg het helemaal warm en mijn adem stopt even. Gustav zijn mond valt open en Georg begint spontaan te lachen. Waarom zei hij het nu zo droog? Wat als het eigenlijk Tom zijn kind is. We zijn eerlijk, maar nog niet helemaal. Dat moet hier in de band, toch voor zo een dingen. ‘het kan ook jou kind zijn Tom’ zeg ik terug. Georg begint nog harder te lachen en Gustav kijkt naar rechts waar tom stokstijf en geschrokken staat. ‘Bill!’ sist hij. ‘we hebben het zo een beetje per ongeluk met het zelfde meisje gedaan.’ Zeg ik ongemakkelijk. Ik krijg het warm, dat ik dit moet zeggen. ‘menen jullie het nu echt?’ vraagt Georg terwijl hij de tranen uit zijn ogen wrijft. Ik knik en Tom haalt zijn schouders op. ‘ik heb het al met vele meisjes gedaan maar sinds Bill eens eentje neemt is die zwanger. Nee, ik ben niet die kleine zijn papa!’ Ik slaag mezelf tegen het hoofd. ‘gott’ roep ik hees. ‘hoe lang is ze al zwanger?’ vraagt Gustav en klakt daar zijn tong mee als teken dat hij het niet zo leuk vindt. Ik haal mijn schouders op. ‘eigenlijk ben ik al flauwgevallen toen ze zei dat ze zwanger was.’ ‘maar dat betekend dat…’ Ik kijk naar Georg die nu voor de eerste keer serieus doet. ‘dat jij niet langer de eeuwige maagd bent!!’ Georg krijgt een slag tegen zijn hoofd en gaat dan weer aan zijn handdoek prutsen. ‘Maar hoe kunnen jullie weten of ze het echt meent? Je weet hoe fans zijn!’ Ik schud mijn hoofd. ‘de deze is een echte vriendin, Lyanne toen van de Malediven?’ zeg ik als herinnering. Gustav knikt. ‘ik wil naar haar toe’ zeg ik half tegen Tom half als mededeling. ‘hoe gaan we dat dan ooit doen?’ zegt Tom zacht. Hij is bang, ik merk het wel. ‘Ik heb een plan maar daar voor hebben we de toelating van de manager nodig.’

Tom pov:

‘we moeten naar haar toe’ zegt Bill half smekend. David zit alles behalve geamuseerd op zijn stoel. ‘wacht, wie zijn kind was het nu weer?’ zegt hij en kraakt zijn vingers. ‘dat weten ze niet’ zegt Georg als poging het grappig te doen klinken. ‘maar ze kan het toch laten weg halen. Dan moeten we niet per se gaan Bill!’ Hij kijkt me naast me in de zetel boos aan. ‘ik ga er naar toe!’ zegt hij en draait zich daar voor naar de manager. ‘jullie hebben optredens!’ zegt hij koppig. ‘het kan echt niet, maar eigenlijk… weet de pers er van? Jullie imago zal-..’ ‘daar geven we nu even niet om david, ze krijgen godverdomme een kind!’ zegt Gustav. Zoals altijd is gustav het zat dat het imago voor gaat. Voor dat David er op in kan gaan zeg ik vlug: ‘maar Gustav had een plan, toch?’ Hij knikt. David gaat anders zitten als teken dat hij het mag vertellen. ‘Bill is hees. Zoals vele zangers kan hij stemproblemen krijgen. Wat als we de pers zeggen dat hij ziek is, een cyste heeft ofzo!’ Bill kijkt hem onzeker aan. Ik vind het wel een goed plan. ‘dat is perfect! Zo kunnen we tijd rekken en verliezen we niet al te veel fans.’ ‘het zou niet goed zijn, weten jullie wel niet hoeveel geld dat gaat kosten!’ zegt David bruut. ‘jaaah, maar je komt wel in het nieuws omdat de zanger stemproblemen heeft!’ zegt Georg opgewonden. Gustav,Georg en ik zien het al helemaal voor ons. Nu bill nog. ‘misschien, als ik daar voor naar Lyanne kan.’ ‘morgen gaan we het aan de pers vertellen. Ondertussen kan Bill al rustig vertrekken naar Duitsland. Ik kijk even op, tot hier toe vond ik het een goed plan. Bill weg van me? Ik mis hem nu al! ‘jullie zijn zo dom geweest! Ik help jullie nu, maar de volgende keer mag je een nieuwe manager zoeken!’ Hij stapt weg en begint weer koortsig te bellen.’wanneer is de volgende vlucht naar Duitsland?’ zegt Gustav naar Georg die zijn laptop neemt. Ik kijk naar Bill die ook onzeker kijkt. Met zijn vingers streelt hij mijn handen en fluistert: ‘we zien elkaar morgen,toch?’

mil: sorry, ik was een weekendje weg naar een festival (boerenrock). Omdat jullie niets wisten krijgen jullie nu 2 tekstjes

24-08-2008 om 16:28 geschreven door mélanie  

Tom pov:

Met angstige ogen loopt hij weg van me richting het vliegtuig. Hij had me in het wc mee genomen. Zijn warme adem voel ik nog steeds op mijn wang. ‘ik ga je missen’. Hij is weg, voor de eerste keer zonder mij. Ik zwaai nog hoopvol met een grijns die kan vertellen dat ik het moeilijk heb. Een hand valt op mijn schouder en ik kijk dankbaar naar zijn eigenaar. Georg lacht bemoedigend. ‘ze hebben al een dokter die een nep interview wil doen’ Ik knik, slik even. Als ik in de tourbus naar buiten kijk denk ik aan zijn kus die me nog steeds achtervolgt. Mijn angst voor vliegtuigen overmeestert me, wat als het vliegtuig neer stort? Wat als hij zich niet goed voelt? Als hij nu echt ziek is? Het speelt me parten, ik ga er kapot aan. Ik voel me zo alleen, zo dodelijk alleen. ‘ we zouden nu moeten repeteren’ zegt Gustav om de stilte te breken. Ik kijk niet op. Als ik hem ooit zou moeten verliezen zou ik kapot gaan, dat merk ik nu. Als er ooit iets met hem gebeurd… wie gaat mij dan opvangen? Ik heb enkel Bill. ‘Sara heeft een job bij de pers, een roddelboekje’ zegt Gustav om nog eens mijn aandacht te wekken. Met tegenzin kijk ik om. ‘hoe heeft die freak dat voor elkaar gekregen?’ ‘het brave meisje spelen en mooie foto’s van haar ex laten zien…’ ‘wat voor een foto’s Gustav? Vraagt Georg te serieus naar mijn zin. ‘ze gaat ze niet laten zien als ik een interview met haar doe’ Georg slaagt zich zelf tegen het hoofd. ‘dom!’ Ik kan enkel terug naar buiten kijken. De liefde heeft me te pakken. Ik heb hem ontlopen maar nu heeft hij me vast, en ik geraak nooit meer weg.

Bill pov:

‘koffie?’ ‘een dubbele’ zeg ik hees. Met tranen in mijn ogen denk ik aan Tom. Ik heb een voorgevoel dat ik papa ga worden. Dat het van mij is, maar toch… toch kan ik enkel aan Tom denken. Ik zucht, hoe zullen de fans reageren?


mil: tot morgen!!

25-08-2008 om 20:44 geschreven door mélanie  

Tom pov:

Duizenden fans waren hevig aan het huilen voor Bill. Ze stonden recht uit hun stoel en riepen zo luid dat je hun beschuldigingen kon horen tot aan het podium. Ik heb het woord gevoerd. Het was even slikken om iedereen zo te zien. Ik kende ze niet en toch voelde ik dat ze wisten dat het niet waar was. De pers mocht er nooit achter komen, nooit… nu zitten we weer in dat verdomde vliegtuig. Ik zit angstvallig te kijken hoe we binnen vijf minuten gaan landen. Bill sms’te dat alles goed ging. Hij had een probleem met de poetsvrouw, meer niet. De fans waren overal ter wereld al op de hoogte want ook op de luchthaven vroegen ze hoe het met mijn broer was. Opeens kwam er een hels lawaai uit het vliegtuig. Het was net achter me. Geïrriteerd keek ik om. Het was een vrouw met een baby. Mijn kwaaie blik verdween toen ik zag hoe de vrouw voor de baby zorgde. Ik zou het nooit kunnen, hoe zorgzaam en hoe lief. Ik draai me om en er komt een akelig gevoel in me op. Wat als het kind van Bill is en hij me verlaat om bij zijn gezin te zijn?

mil: een stom, saai tekstje... ik weet het. hopelijk heb ik morgen meer tijd voor jullie. Ik hoop van wel want.. Jullie zijn de beste!

26-08-2008 om 20:58 geschreven door mélanie  

Bill pov:

‘TOM!’ roep ik hees. Hij sluit de deur met zijn voet en zet snel zijn koffer in de gang om vervolgens naar me toe te lopen. Onderweg smijt hij zijn gsm nog op tafel en kijkt me liefdevol aan. In zijn sterke armen tilt hij me omhoog en automatisch vouw ik mijn benen om hem heen. Hij lacht even zachtjes en kust me dan liefdevol op de mond. Ik laat mijn tong langst zijn lippen gaan als teken dat ik mee ben. ‘het is al zo lang geleden’ kreunt hij tussen mijn kussen door. ‘ik wil liever…’ Ik kijk hem zwoel aan. ‘als jij wilt seks hebben waar een poetsvrouw bij is,oke!’ Hij laat me snel in de zetel vallen. ‘is ze hier?’ sist hij bang. Ik wrijf over mijn hoofd en haal mijn schouders op. ‘ja maar relax, ze zit boven.’ Hij gaat zitten en wrijft over mijn been. ‘we moeten voorzichtig zijn, we zijn al twee keer betrapt.’ Wat maakt het mij uit? Ik… het maakt me uit. We hebben niets meer van papa gehoord, niets… hoe zou het met hem gaan? ‘papa’ mompel ik zachtjes terwijl ik naar mijn schoenen staar. Tom die even keek of papa misschien aan mijn voeten lag kijkt weer op. ‘hij draait wel bij, hij..’ ‘je hoeft niet te liegen’ zucht ik en laat hem een klein glimlachje zien. ‘oke dan… ik weet niet of hij ons wilt zien.’ Het is moeilijk om alles zo te horen. Het staat nu zwart op wit, mijn vader wil me niet zien. ‘gaan we naar Lyanne toe?’ ‘oke maar… wat was nu het probleem met de poetsvrouw?’ ‘ze vond het geweldig om de handboeien op mijn bed te zien liggen.’ Hij krijgt grote ogen. ‘ik heb de autosleutels, heb jij je gezond verstand mee?’ Ik ga naar de deur en vraag hem waarom ik dat nodig heb. ‘je moest die wegdoen!!’ ‘ach wat, nu houdt ze nog meer van me. Ik denk dat ze wel van stoute spelletjes houdt!’ met een duw wordt ik uit de deur gegooid, het is me weer gelukt om hem jaloers te maken. Macht is mijn zwakste punt.

mil: beste mensen, vandaag heb ik de eindes uit geschreven. Ik zal je al vage puntjes geven:

goede einde: het mysterie, 18 jaar later, wereld, interview,eiland,liefde,..
slechte einde: wraak, liedje, allesbehalve drugs, moord,liefde,tranen,bloed,tragisch,papa,geluk,ongeluk,gebouw,regen,...

27-08-2008 om 21:39 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘de gps zei naar links, idioot!’ roept Bill met zijn handtas die fel naar mijn gezicht zwaait. ‘hou je kop nou eens!’ bijt ik hem toe. ‘ach man, leer eerst rijden voor je iemand anders commandeert!’ We kijken elkaar doodserieus aan, niemand wilt toegeven. Ik kijk terug op de weg en pers het er dan met tegenzin uit. ‘oh my god, ik hou zo fucking veel van je!’ Ik zak onderuit en wacht op Bill’s victoriekreet. ‘hah! Ik wist het!’ zegt hij met een wijzende vinger. Ik zucht boos en sla weer links in. ‘weet je zeker dat het hier is?’ ‘zo stond het op internet.’ Ik rij behendig de oprit op en ga achter een mooie glanzende auto staan. ‘Ga jij?’ zeg ik met moeite om niet te laten zien dat ik bang heb. Hij knikt en loopt met zijn handtas en veel te veel sterallures naar buiten. Mijn ogen concentreren zich op de deur die na een paar seconden open gaat. Een vrouw staat in de deur en met een paar gebaren doet ze ook snel de deur terug dicht. Morrend klopt Bill de autodeur dicht. ‘he pas op, het is een dure auto!’ Mijn auto, mijn trots verdient beter! ‘ze hebben haar buiten gegooid! Ze woont nu ergens in een appartement aan die ene supermarkt verder op!’ Ik kijk even voor me om me de supermarkt voor me te zien. Het was aan een drukke snelweg met een paar appartementsblokken waar veel werk aan was. Het waren krotten. Ik was moe, we waren nog maar net van Amerika terug. Ik kijk naar Bill die duidelijk wil vertrekken. ‘kunnen we niet beter morgen gaan?’ Hij slaat tegen mijn schouder en zegt op een heel bekakte toon: ‘allez jean-luc rijden met die kar!’ Ik kijk hem even serieus aan maar moet dan lachen, zelfs in zo een situatie kan hij je opbeuren.’

mil: whaha jean-luc rijden met die kar! ik vind jean-luc persoonlijk wel lekker personeel!
lien haar vraag: jullie moeten niet kiezen. ik denk dat ik eerst met het goede einde ga beginnen (iedereen behalve lyanne wilt dat precies) en dan het slechte einde. je mag dus kiezen wat je wilt lezen maar ik denk dat iedereen wel alles gaat lezen,nee?
xx

30-08-2008 om 11:24 geschreven door mélanie  

Bill pov:

‘woow…’ ‘ja, woow’ samen kijken we naar de oude appartementsblok voor ons. ‘het zou me niets verbazen als het ineens begon te donderen’ Ik knik. ‘of een kraai of iets anders eng.’ Net naast de mooie supermarkt stond er een appartementsblok, hoog en zeer verlaten. Tom zijn lippiercing gaat heen en weer, dit is het teken dat we verder gaan. Als hij het nog eens zou doen, zou ik hem bespringen. Die jongen krijgt me vanavond wel….- Bill, concentreren!! Oke, het is hier echt vies. We lopen het appartement in waar alle deuren gewoon open staan. het doet me denken aan een goedkoop motel in Amerika. ‘hoe weten we in hemelsnaam waar ze is?’ ‘ach kweeni, ik denk dat we naar rechts moeten kijken en dan gewoon de namen op de bel moeten lezen.’ Ik kijk naar rechts en zie haar naam staan. ‘goed nagedacht!’ zeg ik een beetje blond. We gaan de trappen op omdat de lift niet meer werkt. Op de tweede verdieping staan we stil bij nummer 4. ‘Bill klop dan!’ zegt Tom die naast me staat. ‘doe jij maar’ ‘ben je zo bang om te kloppen of wat?’ ‘als jij zo dapper bent waarom klop jij dan niet gewoon.’ ‘goed’ zegt hij snel. ‘oke, fijn’ zeg ik nog sneller. Na twintig seconden staan we er nog steeds. Ik kijk even naar Tom die dan zuchtend op de deur klopt. Na een paar seconden worden de sloten geopend en komt het gezicht van Lyanne naar buiten. Ze is weer veranderd, maar daarom niet op een slechte manier. ‘hallo’ zeg ik. tom blijft gewoon staan en ik geef hem een mep zodat hij ook iets zegt. ‘willen jullie binnen komen?’ vraagt ze en opent de deur wat meer.’ Ik knik en Tom loopt achter me alsof hij elk moment kan worden aan gevallen. ‘ik had jullie niet verwacht!’ zegt ze en gaat in de zetel zitten. ‘jullie waren op het nieuws, Bill jij hebt toch iets aan je stem, nee?’ Ik schud mijn hoofd. ‘nee, het is allemaal verzonnen om in Duitsland te geraken.’ De kamer is overal wit met tapijt op de grond. In het midden staat een zetel en in de hoek blijkbaar een bed dat kan worden omgevormd tot een zetel. Ik sta nog steeds aan de deur samen met Tom. ‘Willen jullie iets drinken?’ vraagt ze als er een stilte valt. Ik knik en ga in de zetel zitten. Tom blijft gewoon staan en zegt dat hij niets hoeft. ‘waarom zijn jullie hier? Ik dacht dat…’ ‘ben je echt zwanger?’ flap ik er uit. ‘ik vrees van wel’ zegt ze verdrietig. ‘wil je het houden?’ ‘ik wil wel, jullie zeker niet? Met jullie reputatie en zo..’ Ik schud mijn hoofd. ‘je mag het houden hoor. Wij hebben daar niet over te beslissen.’ ‘maar jullie moeten niet.. het is gewoon dat..’ het was moeilijk, we hadden samen leuke tijden gehad maar nu was het anders. Ze was onzeker, dat zag je niet vaak. ‘je kunt hier niet blijven’ zeg ik fel. ‘je mag bij ons even komen wonen.’ Twee gezichten kijken me geschrokken aan. ‘Die van Lyanne en die van Tom. wat?’ is het eerste deftige woord dat Tom zegt. Dit hadden we nog niet besproken, maar wat hebben we voor keuze? ‘ben je zeker dat het van één van ons twee is?’ ‘ja, 100 procent.’ Zegt ze zelfzeker. ‘dan wil ik het beste voor die baby.’

mil: hye!! weer een nieuw tekstje pour toi!!

31-08-2008 om 22:50 geschreven door mélanie  

Tom pov:

‘zo hier is het dan, je kan je eigen kamer krijgen en…’ Bill ratelt aan één stuk door en ik zit hier maar te zitten. papa, ik word nooit papa. Het voelt nu al aan of Bill vader wordt. Hij zou het zo geweldig doen. De baby zijn eerste haartjes zouden omhoog staan en zou zoveel sterallures hebben dat de andere baby’s jaloers zouden zijn. Hij/zij zou merkkleding dragen en van zoet houden. Iedereen zou het weten, dat is de baby van Bill kaulitz. ‘ik wil jullie echt niet tot last zijn. Jullie bedotten de hele wereld voor..’ ze stopt haar zin en slikt dan. ‘ik zal je je kamer laten zien.’ Bill geeft me een boze blik als hij samen met Lyanne naar boven gaat. Ik kan het gewoon niet, hoe zou ik het ooit kunnen? Ik heb seks met haar gehad maar… Nu achtervolgt het me om elke hoek! ‘bill, kan ik je even spreken?’ roep ik als ik ook naar boven loop. Hij draait zich om. ‘tuurlijk!’ We gaan samen naar mijn kamer en sluiten de deur. ‘waarom heb je ze hier gebracht?’ hij zucht en gaat op bed zitten. ‘omdat… omdat we moeten volwassen worden nu, we moeten de gevolgen dragen voor wat we gedaan hebben.’ Ik kijk rond me en knik dan. ‘we gaan morgen naar het ziekenhuis,dan zullen we het wel allemaal officieel krijgen zeker?’ ‘hoe.. hoe lang is ze zwanger?’ ‘3 maanden.’ ‘Bill?’ Hij wilt de deur bijna open doen maar stopt dan en kijkt me aan. ‘ik hou van je.’

01-09-2008 om 21:29 geschreven door mélanie  

Tom pov:

Op televisie worden interviews gegeven over de plotse ziekte van Bill. Brieven komen aan en medicijnen worden opgestuurd. Met mijn gitaar speel ik een deuntje terwijl Lyanne een boek leest. Het voelt net als op tour zijn, niet helemaal vertrouwd en weinig privacy. ‘Tom?’ zegt ze van achter het boek. Ik kijk op maar blijf verder spelen. Bill is even weg naar Andreas, dit is de eerste keer dat ze met me praat. ‘je vind het verschrikkelijk, nee?’ Ik kijk haar even aan maar schud mijn hoofd dan. ‘ik ben gewoon niet goed met dit soort dingen.’ Ze knikt even en leest dan verder. Ik denk even over mijn vraag, schraap dan pijnlijk mijn keel en stel ze zorgvuldig: ‘Gaan we morgen weten wie de vader is?’ ‘ja, waarschijnlijk wel.’ Dit gesprek wordt voor mij vreemder met de seconde dus beslis ik wat te gaan drinken. Morgen weten we het, morgen zal het zijn.

Bill pov:

Samen met Andreas zitten we bij zijn thuis. We praatte over de voorbije weken maar de zwangerschap was op een bepaald moment er aan gekomen. Na een hoop verwijten en ongelovige woorden van Andreas zegt hij uiteindelijk: ‘wauw, jij blijft me echt verbazen. Je hebt een relatie met je broer, bent voor de hele wereld zogezegd ziek en word misschien papie!’ ‘misschien, ik kan ook oom worden. Morgen weten we het, ik zal je iets laten weten.’ Hij knikt en giet nog wat cola in. ‘nu ben ik aan de beurt! Ik ben verliefd!’

Bill pov:

‘dus’ dus…’ samen zitten we in de wachtkamer op een lange gang. De klok tikt steeds trager wat me nog zenuwachtiger maakt. ‘Van wie denk jij dat het is?’ vraagt Tom opeens als hij zijn gsm terug in zijn zak doet. ‘wie denk jij?’ Hij haalt zijn schouders op en gaat terug zenuwachtig doen. Niet enkel dit speelt hem parten. Ik zie het aan hem ook al lijkt het belachelijk. Gisteren hebben we het weer niet gedaan. We hebben het niet meer gedaan sinds Sara is vertrokken. Het wordt steeds moeilijker om er iets over te zeggen. In het begin was alles nog ok maar nu begint het zwaarder te wegen, ook bij hem. ‘Tom, het is al lang geleden dat..’ ‘gaat het nog lang duren?’ Ik haal mijn schouders op en ga terug wat verder in mijn stoel zitten. de tjdschriften die in de hoek op een tafeltje liggen gaan over baby’s. Ik neem er één op en begin te bladeren. Na een paar bladzijden kan ik zeggen dat ik officieel niets over baby’s weet. Enkel dat ze huilen en blijkbaar negen maanden groeien in de buik. ‘negen maanden?’ mompel ik als ik het lees. ‘wat?’ zegt Tom die uit zijn gedachten op schrikt. ‘duurt het echt negen maanden?’ ‘dat meen je toch niet!’


mil: voila 3 tekstjes!
gok nu van wie de baby gaat zijn en welk geslacht!!

02-09-2008 om 20:14 geschreven door mélanie  

Bill pov:

Ze stapt buiten en bekijkt in stilte een foto. ‘en?’ vraag ik. we staan allebei recht en lopen haar achterna. Ze versnelt haar pas en loopt gebogen richting de uitgang. ‘Lyanne?’ Ze reageert niet en loopt snel verder. Ik neem haar bij haar arm vast en eindelijk stopt ze. Ze kijkt op en de tranen lopen over haar wangen. Ik schrik. Tom staat achter me, zo bang dat hij zou kunnen weg lopen. We kunnen het niet aan, we zijn kinderen. Hoe kunnen we nu al een kind aan? Ze trekt haar arm weg en veegt de tranen van haar gezicht. Ze loopt op haar hakken naar de escalade. Tom gaat verder en ik blijf staan. Mijn adem stokt in mijn keel, de pers staat al te fotograferen. Gelukkig aan een ziekenhuis. Ook een huilende Lyanne mag op de foto. Tom opent snel de auto en iedereen springt er in.

Op de achterbank kijkt ze naar buiten met nog steeds de foto in haar handen. Ze kijkt op en ziet me naar de foto kijken. Ze geeft hem en met ongelovige ogen kijk ik naar de baby. ‘Weet je van wie het is?’ ze knikt. Ik hoop zo dat het niet van mij is, ook niet van Tom. Dat het gewoon een vergissing is en we kunnen uitstappen en vrolijk verder gaan met ons leven. ‘ik zeg het liever als we binnen gaan.’ Het zou verschrikkelijk zijn mocht het kind van mij zijn. Het zou een verschrikkelijke vader zijn. Nee, als het van Tom is zou het een mooie baby zijn. Zijn eerste haartjes in kleine dreads en een te grote pet die bijna over zijn ogen valt.

mil: laatste kans om te gokken van wie en welk geslacht!!
en dit is al de zoveeeelste keer dat ik hoor: een tweeling en één van elk. Nee, het is niet elk van één. een tweeling sluit ik niet uit!
xx

03-09-2008 om 17:31 geschreven door mélanie  

Bill pov:

04-09-2008 om 20:00 geschreven door mélanie  

Bill pov: Ik ben vandaag naar mama gegaan samen met Tom. We hebben haar verteld Van Lyanne. Ze kon het niet geloven, keek haar zoon aan. ‘hou je van haar?’ was een vraag die ik niet had verwacht. Tom schudde zijn hoofd wat mij terug hoop gaf. Hij zou me niet verlaten voor een baby. Hij zou dat nooit doen, nooit. Lyanne had eten gemaakt maar enkel het gerinkel van bestek kon de stilte doorbreken. Nu zit ik op bed om de dekens weg te trekken. Tom zit zijn tanden te poetsen waar weer zeer veel gorgelende geluiden moeten te pas komen. Ik kijk naar de spiegel aan de muur. Zonder make-up voel ik me naakt, mezelf. Ik wil iemand anders zijn, dit ben ik in ieder geval niet. Met enkel een boxershort kruipt hij onder de dekens. Hij gaat liggen terwijl ik hem bestudeer. Vanavond wil ik seks, punt uit. Voor de eerste keer draait hij zich op zijn zij om me de rug toe te keren. Even ben ik van slag maar dan herpak ik me weer. Ik kruip naar hem toe en neem zijn arm om hem op zijn rug te leggen. Gewillig gaat hij op zijn rug liggen en kijkt me aan. Stil, enkel stil. Ik weet dat hij niets liever wil. Ik kus hem op zijn borst en ga over op zijn nek. Met mijn handen streel ik zijn zachte buik die zo mooi gespierd is. Als ik mijn lippen zachtjes op zijn wangen zet, smaak ik tranen die zo te zien in stilte hevig vloeien uit zijn ooghoeken. Ik wil hem troosten, hem vast nemen, hem opvrolijken, zeggen dat hij niet bang moet zijn. Maar hij is me voor ‘niet vanavond Bill’ Hij draait zich terug op zijn zij. Ik mag niet boos zijn, ik moet er voor hem zijn. Ik ga tegen hem aanliggen en leg mijn arm om zijn buik. Hij slaapt nog lang niet. Hij kijkt naar de muur en wacht…

mil: waarschijnlijk hebben jullie iets vreemd gemerkt aan dit tesktje. Ik zal het even verklaren...
1. tom die geen seks wilt
2. tom die serieus is
3.tom die zo geduldig genoeg is om te wachten
4. Bill die voor zich zelf uitkiest wanneer hij seks heeft of niet
5.TOM DIE GEEN SEKS WILT!!!

05-09-2008 om 23:08 geschreven door mélanie  

Bill pov:

‘waar is Tom?’ zeg ik al hoestend terwijl ik een kop warme koffie in giet. ‘die is voor Tokio hotel tv gaan rond rijden in debiele karretjes samen met Gustav en Georg.’ Ze kijkt op van haar modemagazine, twijfelt even en richt haar ogen weer op het magazine. ‘zei hij iets?’ ze schudt haar hoofd. ‘Ik weet niet of dit allemaal zo een goed idee is.’ Ik kijk op en knik. ‘ik ga een paar maanden bij een vriendin blijven. De laatste maand kom ik terug.’ Ik knik weer. Wat moet ik doen? Tom is zich zelf niet meer sinds ze hier is. ‘Tom is geen goede vader, hij moet het kind niet zien. Het zal nooit van hem zijn, ik zorg er zelf voor. Hij is te onvolwassen om hier mee om te gaan.’ ‘hij..’ ik wil hem verdedigen maar weet niet goed hoe. ‘hij is meer volwassen als je denkt!’ ze zucht en staat recht. ‘als hij echt zo volwassen is als je denkt zou hij met me praten.’ Ze staat recht en geeft me in het voorbij gaan een kus op de wang. ‘ik zal je op de hoogte houden.’

Tom pov:

Hij zit in de zetel zijn fanmail te lezen. Ik strijk mijn vingers door zijn haren waardoor hij op kijkt. ‘waar is ze?’ vraag ik zachtjes. ‘ze is naar een vriendin door dat jij zo onnozel doet.’ Ik kijk even weg. Misschien is het beter zo. ‘Ik word geen vader, nooit.’ Koppig loop ik naar de keuken waar ik mijn speciale spaghettisaus ga maken. Na een kwartiertje begint het geweldig te ruiken. ‘We kunnen een apotheker openen met al die medicamenten!’ roept Bill van uit de woonkamer. Ik grijns even en maak de saus verder. ‘ik heb gewonnen van Georg en Gustav!’ roep ik terug. Ik laat mijn lepel in de saus vallen waardoor er spatten saus door de hele keuken vliegen. ‘Je hebt toch een beker gekregen?’ vraagt Bill die nu in de deuropening staat. Ik schud hevig mijn hoofd als ik zijn blik zie. Hij komt dichter bij en doopt zijn vinger in de saus die hij dan in zijn mond steekt. Jup, het is overduidelijk. Bill kaulitz probeert te flirten. ‘genoeg zout?’ vraag ik om niet op zijn pogingen in te gaan. Hij knikt maar komt meteen tegen me staan. Ik kus hem zachtjes op zijn lippen die ook weer meteen meer willen. Het geeft me een zacht gevoel die zich verspreid door mijn hele lijf. Hij is geweldig als hij zo kust. Zo teder en zacht dat je hem zou in schrijven voor een reclame spotje “lippenbalsem zachte lippen!” of iets dergelijks. ‘bill?’ probeer ik de zeggen met zijn lippen op de mijne. ‘hmm’ zegt hij zachtjes. ‘de saus loowpt owver.’ ‘hmm’ zegt hij weer met gesloten ogen. ‘Bill!’ ‘WAT?’ ‘de saus loopt over!’ Hij kijkt naar de saus en rolt met zijn ogen. ‘ik denk dat hij klaar is, nee?’ ‘ik voel me net een ondertrouwd koppel.’ Zucht hij en gaat aan tafel zitten. Ik lach even met in mijn achterhoofd dat negen maanden niet lang duurt.

mil: wauw sarah kon niet meer wachten!! je kon het ook beleefd zeggen hr;) en zo braaf als ik ben zet ik er dan meteen twee op! morgen seks? wie weet???

07-09-2008 om 15:09 geschreven door mélanie