Als het misgaat en dat gaat het soms, Als de weg alleen maar steil naar boven lijkt te gaan, Als uw middelen beperkt en uw schulden groot zijn, En u wilt glimlachen, maar moet zuchten, En zorgen en getob u bedrukken en beklemmen, Rust als het moet, maar geef niet op.
Dat vreemde leven zit vol bochten en wendingen Zoals ieder aan den lijve moet ervaren, Vele draaien om en laten het erbij, Terwijl ze gewonnen hadden als ze hadden doorgezet. Geef niet op, ook al lijkt het tempo nergens op, Een volgende poging kan succes hebben.
Vaak is het doel dichterbij dan gedacht, Hoe slap en weifelend u zich ook voel; Vaak heeft de knokker net opgegeven, Als de beker voor het grijpen ligt; Vaak ziet de bedrukte da nacht te vroeg vallen, En mist hij de kroon op zijn werk op een haar na.
Succes is een ondersteboven binnenstebuiten mislukking, Het zilveren randje rond de wolken van twijfel, En je weet nooit hoe dichtbij je bent, Het kan ver lijken en dichtbij zijn. Vecht als u het hardst getroffen bent, Juist wanneer het hopeloos lijkt mag u niet opgeven
Maar heb je de laatste tijd nog door een grote winkelstraat, of grote winkelketen gelopen? En natuurlijk heb je dan ook eens rond je gekeken? Je kan er bijna niet naast zien hoor, moest je dat wel doen zal je er wel tegen lopen. Mensen met winkelwagentjes overladen zodanig dat ze bijna door hun wieltjes zakken. Mensen met winkeltassen, zo overladen dat ze bijna door hun benen zakken, of een echtgenoot moeten meenemen om te helpen dragen... Natuurlijk heb ik ook onlangs een flatscreen tv gekocht, maar mijn oude was tweedehands al 10jaar oud, nog geen 30cm diagonaal scherm , loodzwaar en!!! het belangrijkste, hij was stuk! Ik dacht ik neem de proef op de som. Ik loop zo'n grote winkel binnen, en vraag om hulp, maar het was er zo druk dat ik een nummertje moest trekken. Na een 20 tal minuten komt er een man die vraagt wat het zal zijn. Dus ik laat mijn partner uitleggen dat we een nieuwe tv zoeken. Ik ben braaf en volg, luister en observeer... Hij vraagt hoe ver we van de tv afzitten, en we zeggen een 4tal meter mss iets meer. Oh "mevrouw" dan moet u toch wel zeker deze nemen hoor. Een van meer dan een meter breed... terwijl hij aan mijn partner de nog grotere modellen toonde, ben ik eens op ongeveer 4 meter afstand gaan staan, en het leek of ik op de eerste rij in de cinema zat... Uiteindelijk hebben we de kleinste genomen die er was, en ook bijna de goedkoopste, en ik vind hem nog reuze hoor. zou die man zo slecht zien?
Een weekendje relaxen. Ik dacht ik ga lekker rustig naar de ardennen bij mijn mama. En om er echt een tripje van te maken ging ik met de trein. Men zecht toch altijd , de trein is altijd een beetje reizen. Een belevenis was het zeker. zondag voormiddag nog gaan wandelen, het was koud maar leuk. toen we thuis kwamen, nog wat gepraat en gelezen. echt relaxen!!! rond drie a vier in de namiddag begon het te sneeuwen! ik zei nog tegen mijn mama ik denk dat we beter wat vroeger naar het station gaan, want het blijft serieus sneeuwen, straks raken we er niet meer door. mijn mama lief als ze is, maakt nog eerst wat te eten. dus rond de vijfen vertrekken we met de bedoeling het station te halen . in normale omstandigeheden is het een half uurtje rijden maximum. Maar dat was buiten de sneeuw gerekend. de wegen waren dicht gesneeuwd, ik heb nog nooit zoiets gezien in ons belgie landje. door de wind ontstonden er ware sneeuwhopen op de weg. het was spekglad, en bergop .... ja je raadt het al, we hebben verschillende keren kunnen duwen. uiteindelijk heb ik nog net de laatste trein gehaald. maar wat we onderweg zagen, was gewoonweg grappig, en erg tegelijk. sneeuwruimers die niet wilden voorsteken, een jeep die in de kant reed. mensen te voet, wij door de sneeuw ploeteren. gelukkig heb je altijd mensen in zo'n omstandigheden die willen helpen.
zweven door de lucht, over versteende en verzande wegen, tussen bezwaarde en verlichte hoofden, door drukte of door stilte, langs lege wagens en overvolle bussen, over kalende velden of geurige bloemperken, over bruin wordende kruinen ov goed gevulde groene bladerdekken, rakelings langs kolkend water of over de stilte van een ziltig meer,
nooit stoppen, steeds weer verder.... de wind is vrij
vandaag is een dag van zowel afscheid als van een nieuw begin. hoewel daar een tijd van rouw aan te pas komt mogen we niet vergeten dat: wanneer er zoveel liefde is, we dankbaar moeten zijn voor wat we hebben. en wanneer het tijd is om daarvan afscheid te nemen moeten we niet treuren. het is het moment om verder te gaan met de liefde die we kregen, en deze te gebruiken voor de verdere toekomst. het is het moment om te kijken naar de mogelijkheden die ons geboden worden. en elke kans aan te nemen die ons geboden wordt. zonder te vergeten dat we ook dankbaar moeten zijn voor wat was, en dus: "altijd zal zijn".
i leave home for an unknown road, aldough it frightens me, it's also a releaf. i go to folow the moon, and see so many ligths. the road is coverd with them, they guide me the way. just like the stars, help me trough the dark night. i love the road, not knowing where she will bring me. but after a few hours she shows me a beatyfull sunrise. she leaded me trough the dark night. got me safe at the unknown destiny. and i love it. but i leave it for a new destiny, not knowing where to go...
*het geluid van een piano bespeeld door een kind. *op blote voeten door nat gras lopen *warm zand tussen je tenen *het gevoel en de geur van een fris parfum net aangebracht. *dansen in een regenbui op een warme zomerse dag. *fietsen met je haren los in de wind. *het schitteren van de zon in de schelde bij zons ondergang *iemand die een verhaaltje vertelt in bed, net voor het slapen gaan. *schrijven met een vulpen, op een leeg wit blad. *wandelen in het bos op een late herfst namiddag, met de zon die door de bladeren tracht te schijnen. *het gevoel van een baby die groeit in je buik. *mensen die leven vanuit het gevoel in hun hart. *kinderen die spelen op de speelplaats , net voor de schooldag begint. *het inpakken van een kadootje, met linten en strikken , en uit liefde geven. *kijken naar de sterren in de armen van mijn geliefde.en elkaar een ster geven voor de eeuwigheid. *wakker worden met de zon in je gezicht, op een frisse wintermorgend. *de geur van seringen op een warme zomeravond. *de moment s'morgend net voor je wakker wordt.of s'avonds net voor je slaapt. *een glaasje wijn op het terras, met kaarsjes en een houtvuurtje. *een wandeling, dik ingepakt, als het superdikke vlokken sneeuwt en je alles wit ziet worden *een kind dat in slaap valt als je voorleest, en hun vredige rust dan *het geluid van de zee, een waterval,.... *storm, lekker veel wind, daar ben ik gek op(zolang je er niet door moet fietsen); de kracht van de natuur *een warme kom heerlijke soep bij de kachel in de winter *de eerste nieuwjaarsbrief van je kind *de ogen als ze een kadootje uitpakken en hun lach als ze blij zijn *iets moois creëren *de geur van veldbloemen *lopen door een veld met heel hoog gras. *kampen bouwen *de streling van de zon bij een briesje *iemand die aan je oorlelletje zuigt *het gevoel van een heerlijk warme zachte dikke trui *je vriend/vriendin die je wakker kust bij het opstaan *de geur van versgebakken brood *de geur van een warme heerlijke ovenschotel *het openen van een kado waarvan je weet wat er inzit en er al zo lang op wacht *de zondsondergang tussen de witte bergtoppen op wintervakentie bovenaan de top vlak voor je laatste afdaling *zaterdags wakker worden en beseffen dat je niet hoeft te gaan werken *na een lekker etentje achterover zakken in je stoel en je bovenste knop losmaken *.......
Veel mensen vinden dingen die ze niet kennen vreemd raar, ongewoon, of hebben er zelfs bang van. Nu moet je je maar eens inbeelden wat het leven zou inhouden als we NOOIT iets zouden doen, dat we NOG niet kennen??? Neen geef mij dan maar uitdagingen, en ontdekkingen. Dat maakt het leven juist interessant boeiend en spannend. Vandaag niet wetend wat er morgen gaat gebeuren, iets zots doen , of iets wat niet iedereen doet.. Wees eerlijk, het is toch veel leuker om te praten over ongewone zaken die je als hobby doet, dan te praten over familie , of thuis of wat de bomma of simonneke nu weer hebben gedaan of gezegd....
ik hoorde verleden weekend een heel mooie manier om dit te verklaren. " misschien komt het doordat ik opgevoed ben zonder coca cola, niet dat ik tegen cola ben, maar iedereen drinkt cola. dat is zooo gewoon. gewoon kan je nog lang genoeg zijn als je dood bent: doodgewoon"
Grote aankopen doen is voor niemand evident. We geven dagelijks kleine bedragen uit die als we ze optellen soms ook grote bedragen vormen, maar als we een groot bedrag in één keer moeten of willen uitgeven... daar moet eerst tijd over gaan.
En gelukkig maar.
Remember dat ik mijn appartement ging kopen? Wel , een dag voordien krijg ik de eindafrekening van de notaris en blijkt dat het vooropgestelde totaal bedrag bijna verdubbeld is, neen zelfs meer dan verdubbeld. Die notarisassistent had gewoon de bedragen allemaal samen geteld en gezegd dat ik daar met een bedrag moest komen opdagen..... pfff ik werd er gewoon misselijk en hypernerveus van. Ik moest het exacte bedrag diezelfde dag nog weten omdat ik het moest vrijmaken voor de cheque. En ondertussen was het al na de zessen en dus was er niks meer open.... uiteindelijk heeft mijn gezonde verstand het gehaald door de hulp van jerry.
Nu blijkt dat ik niet de enige ben die vreemde zaken meemaakt met de aankoop van het appartement. Toen ik gisteren bij mijn buurvrouw langs ging om eens kennis te maken en af te spreken voor de eerste vergadering, kwam ook zij met een verhaal opzetten. Ze had het hele bedrag geleend en de cheque was naar haar notaris gestuurd. dus op de dag van de ondertekening gaat zij vol vertrouwen naar het kantoor van de verkopende notaris en haar notaris komt ook naar daar. Ze beginnen aan de ondertekening en blijkt dat haar notaris de cheque voor de verkoop niet bij heeft!!!!! Wat voor dokes zijn da eigenlijk???? moeten die zo lang studeren voor die zaken.???? geloof mij ik ste mij daar toch vragen bij? en ik ben niet de enige!!!!
Toen Shanti de laatste keer bij ons was, en ik met haar papa in de keuken stond kwam ze ineens bij ons staan. Ze was net daarvoor tv aan't kijken en verveelde zich een beetje.
Ik stond met Jerry in de keuken te praten en was gelijktijdig eten aan't maken.
Shanti komt de keuken binnen, en kijkt ons een beetje vreemd aan. Ik kon haar zien denken.
Ze komt naar mij, pakt mij vast en zegt: "Tinneke zorgt voor eten, lekker eten!" Ze gaat naar Jerry pakt hem vast en kruipt heel dicht tegen hem aan, en zegt: " Papa, zorgt voor warmte!"
We lachen erom, en vragen haar: "En wat doe jij?"
"Ik, ik heb de meest vermoeiende job, ik zorg voor luiheid! das pas echt vermoeiend. ge kunt u niet inbeelden hoe moe ge wordt van nen hele dag voor de tv te hangen ice tea te drinken, en verder niks doen."
We gingen beiden bijna tegen de grond van het lachen, het grappigste van de zaak was, ze meende het nog ook. De kinderen van tegenwoordig zijn ook niet meer wat ze geweest zijn he.
Ze moeten zo snel groot zijn, en dat zorgt voor grappige taferelen, maar natuurlijk ook voor minder leuke zaken. Ik kan me nog herinneren, als ik negen jaar was, dan speelde ik op de speelplaats met andere kindjes , in plaats van te sms'en naar vriendjes, ik ging te voet naar school samen met m'n broer en zussen, en thuis maakte ik huiswerk, en speelde met de poppen of bouwde een kamp.
maar praat???.... zoiets kan ik me niet inbeelden dat ik dat gedaan heb???
Deze morgend in mijn stamkroeg op de meir mijn ochtendlijke koffie gehaald. Aangezien de koffie bij ons op het werk niet te drinken is. Haha stamkroeg, de greggs!
Voor het eerst zag ik dat ze daar van die leuke kaartjes hebben. Er was er eentje bij grandioos goed!!!
Een jong koppel , lekker romantisch op de boeg van een schip. Met hun haren in de wind, en de armen wijd open. Afgezien van "the titanic". Enkel is er op dit kaartje ook een meeuw te zien, en die vliegt wel recht in haar gezicht! Onderaan op het kaartje staat in het groot: "REALITY SUCKS"
Zo ziet ge maar sprookjes bestaan niet, en je kan ze ook niet naspelen! Eigenlijk wel jammer. Wie wil er niet in een sprookje leven, of alleszins het af en toe eens naspelen? Mannen vinden dat vrouwen daarin te dromerig zijn, en vrouwen worden dan nog gestraft als ze het toch proberen....
s' morgends stap ik op de bus, de chauffeur is niet goed gezind. De reizigers zitten allen een beetje te dromen, en staren in het niets. Hun gezichten verraden dat ze tobben, of denken, of...god mag het weten. Alleszins zijn ze niet echt happy.
De regen stroomt over de ramen, en druipt van m'n jas op m'n broek. In m'n oren de dopjes van m'n gsm die een liedje speelt van Ammanda Marshall: I'll be ok!
Op straat allemaal mensen, ze kijken niet ze lopen maar. Tot er opeens een mama met twee kindjes op de bus stapt.
Een meisje en een jongen,... Gelijk zie je vele gezichten opklaren, de mensen lachen terug. Enig om te zien.
de jongen wijst naar buiten , naar een reclamebord. het is van een reisbureau, een spierwit strand, een hemelsblauwe zee, en een rode lucht door de zonsondergang...
en dan besef ik ineen hoeveel ik naar de zon verlang
2007 het jaar van de afwerking en relaties!!!!! 20/12/2007
Iedereen zal het wel gemerkt hebben dat 2007 het jaar van de relaties was en vooral ook van afwerking.
zware tijden hebben we allen doorgemaakt t is maar te hopen dat het voor 2008 andes is. maar als we de spirituele wereld mogen geloven dan zal het het jaar van onze eigen creaties worden. dus lieve mensen allemaal veel liefde en mooie dingen creeeren he.
moest je nog niet weten hoe je dat doet: gewoon eens heel diep gaan in je gevoel, en voelen wat je echt graag wil. of mss eerst uitmaken wat je niet wil en dat in het positieve omzetten. eens je dat doorhebt leven alsof het reeds is zoels je het graag zou hebben.
kinderspel niet?
jaja makkelijk gezegd maar doe dat maar eens, en dan nog geloven dat het werkt ook he. En toch is het leven mooi en zal je allemaal wel gemerkt hebben dat er reeds veel veranderd is. dat iedereen vooruit gegaan is en dat de vooruigang zich nog even zal voortzetten.
soms heb ik letterlijk het gevoel of ik op hete kolen zit. net of er elke moment iets heel spannends gaat gebeuren, ben benieuwd wat het is....
Mijn kerstboom is eindelijk klaar. Ik had hem al langer gezet, maar toen was ik er aan begonnen in een gespannen sfeer, en de boom was ook niet zo mooi, hij straalde niet. Als je binnen kwam was het zeker niet het eerste wat je zag.
Toen ik op een avond bij mijn buurvrouw kwam zag ik haar boom en die was zooooo mooi!!!! Ik heb er uren naar zitten staren. Gelukkig was het die avond redelijk laat geworden anders had ik mijn boom toen nog veranderd.
In ieder geval, ik ben gaan slapen en heb mezelf voorgenomen om de dag nadien mijn boom helemaal terug opnieuw te versieren. Ik stond de volgende morgend op heb eerst ontbeten en ben dan begonnen. ik ben er de hele dag mee bezig geweest tot s'avonds 22 u En toen was hij nog niet helemaal mijn zin. De volgende dag ben ik naar van uytsel geweest en heb ik daar nog elfjes gevonden. En ja hoor nu is hij héééééééélll mooi. ik ben er fier op!
trouwens de koop is bijna rond... begin volgende maand is het officieel mijn appartement!!! hiep hoi, hoeraaaaa waarvoor een welgemeende "dank u wel!!!"
Mensen die dit lezen zullen denken : "Die is bezeten zeker???"
Neen dat ben ik niet, maar ik vind kerst heel leuk, en ik wil het ook altijd heel gezellig maken. het is ook een moment dat ik begin met allerlei in elkaar te knutselen enz... gewoon leuke kleine dingen... kaartjes zoeken, en schrijven..., versieringen in elkaar steken..., kaarsjes, lichtjes pakjes kopen, pakjes inpakken... het liefst van al zou ik de hele dag pakjes kopen en inpakken, met het mooiste inpakpapier en strikjes, ... voor de openhaard.
steren avond een heel gezellig avondje gehad. Zowel Judith als Nazha kwamen langs. haha lachen hoor. De hele avond tateren over gezondheid, en gezonde voeding, en meditatie, en... noem maar op. Hehe, en dan halverwege, een pak lekker ongezonde koekjes en chokolade open doen.... moet kunnen niet?(heerlijk trouwens pure chokolade met gember ) In ieder geval, ...ik was zeker niet de enige die al aan kerstbomen en cadeaus denkt, Judith vond mijn boom prachtig, en dat is hij ook. Ik mis enkel de elfjes die ik wou. Ja ik heb er tot vandaag nog geen gevonden. Er hangen ter compensatie enkele zilveren traditionele engeltjes in. Maar ik geef nog niet op, ik ga er nog vinden. trouwens ik krijg er nog van mijn mama een paar ook;-) Er liggen zelfs al drie pakjes onder, kleintjes hoor. Judith zal nu één van de dagen haar boom ook wel zetten. Of hoe beinvloedbaar we zijn he, eentje begint ermee en de rest volgt vanzelf. Soms denk ik zo, ik heb te veel bevestiging en goedkeuring nodig, maar mijn boom staat er toch , ondanks het feit dat Jerry vind dat dat niet kan zolang de sint niet geweest is. IK had nu zoiets van, ik heb zin om er eentje te zetten.... dan doe ik dat. En kijk ik deed het gewoon en de rest volgt.
wat die pakjes betreft, het is het eerste jaar dat ik voor niemand echt een idee heb . Ik weet dat ik zei dat er al drie onder liggen, maar dat zijn niet echt pakjes, dat zijn late andere cadeautjes, of prutsen. Vreemd, want andere jaren weet ik al lang opvoorhand wat ik ga kopen. Dit jaar is het anders, Ik weet nu voor mezelf wat ik wil, maar heb geen enkel idee wat te doen voor anderen. Haha al een wonder op zich, dat ik eens weet wat "ik" wil.
Ik ben al helemaal in de stemming... Vanmorgend opgestaan en ik had echt zin om de kerstboom al te zetten.
Dit jaar wil ik er wel weer eens wat nieuws inhangen, en ik ga deze middag de stad in om dus nog wat spulletjes te kopen. Niet te veel, maar ik wil graag iets met engeltjes of elfjes. Dat wil ik al heel lang. Ik ga dus zoeken naar mooie dingen , die hoeven niet duur te zijn. En als ik dan straks weer thuis ben ga ik , ook al is het nog vroeg, mijn boompje uithalen.
Haha, de sint is nog niet geweest en ik ga mijn kerstboom al zetten... Ja als het s'avonds zo vroeg donker is , wees eerlijk, dan is het toch gezellig om die lichtjes aan te doen. Ik heb kerst altijd al een heel leuke tijd gevonden. Allé lieve mensen, ik ga nog even van de zon genieten , en de stad in. misschien dat er nog wel een tekstje komt over de boom
Ik las dit ergens op het internet en vond het zo goed dat ik het aan zoveel mogelijk mensen wil laten lezen:
Het leven is hard voor zei die authoriteit eerder als waarheid zien, dan waarheid als authoriteit.
Ik was vandaag van plan om naar schriek te gaan, om op het land te gaan werken, maar met mijn verkoudheid en met die vermoeiende week achter de rug... dacht ik dat het beter was om wat te rusten en lekker warm binnen te zitten. Ergens vind ik het wel jammer want ik keek er zo naar uit.En het beloofde zeker leuk te worden. Lekker wroeten in de aarde, spitten, enz... en dan s'avonds heerlijk eten en feesten. Anderzijds moet ik echt aan de gezondheid denken dus...
Het heeft mij vandaag in ieder geval goed gedaan, al is het nog niet over, mijn stem is al veel beter. Ik hoop dat het zo blijft, want vorige week is het ook de hele week met ups en downs geweest. Ik hoop in ieder geval dat ik vannacht beter ga slapen. dat mijn buren ook nog eens kunnen slapen want de laatste nachten.... telkens ik ga liggen moet ik heel hard hoesten, en met die siroop die ik nu heb is het even beter, maar na een paar uurtjes is die uitgewerkt. Nu ja het zal wel weer beter worden. Ik denk dat ik een beetje meer het leven in me moet opnemen, en er ten volle moet van leren genieten.
Deze week met Cathérine gebeld. Ooh wat was dat fijn, ze sms'te mij of het nog niet te laat was, en het was idd al laat maar ik wou zo graag met haar praten... En bleek uit het gesprek dat iedereen dus zijn goede en minder goede tijden heeft. Iedereen heeft zijn tegenslagen en zijn geluk...
Al mag ik de laatste tijd echt niet klagen hoor. Als ik zie wat andere mensen in mijn buurt doormaken, arme zielen... Ik ben echt gelukkig, en ik ben heel bij met al het geluk dat eindelijk op mijn pad komt. Ooit heeft iemand tegen mij gezegd dat iedereen zijn deel krijgt, en ik heb toen gedacht: " dan staat er mij nog veel goeds te wachten..." Wel ik denk dat dat goede nu aan't komen is, en ik vind het echt wel leuk. Het mag nog lang zo doorgaan. Ik ben gelukkig met de mensen in mijn buurt, vrienden familie, partner, collega's , buren. Sommigen hoor of zie ik vaak , anderen minder, maar dat wil zeker niet zeggen dat ik minder geniet van de momenten die we hebben. Al de mensen die nu in mijn leven zijn zijn mensen die bijgedragen hebben aan het geluk dat ik nu ken. Al denk ik dat er daarvoor nog enkelen ontbreken. Maar ik ben er zeker van dat die nog zullen komen, zoals ik de laatste tijd mensen terug tegenkom, en anderen leer kennen... Nog even geduld en er komen er nog wel enkele bij. En zoniet ... ik ben tevreden met degene die er tot vandaag zijn.
In het bijzonder mijn mama, aan haar heb ik héél veel te danken.
De laatste tijd krijg ik steeds weer goed nieuws. En toch blijf ik bij twijfel steeds weer stressen.
Ik wil mijn appartement kopen, aangezien ik er anders niet kan blijven wonen, en natuurlijk omdat ik het een fantastisch appartement vind. Het is fantastisch gelegen, het is gezellig en mooi. Ik woon er nu iets meer dan twee jaar. en woon er nog altijd even graag, zoniet nog liever dan eerst. Ik heb me zelden zo thuis gevoeld als hier.
Ik had enkele weken geleden een aanvraag gedaan voor een lening , en guess... Jepaaahhhh, ze is goed gekeurd. Eigenlijk wist ik wel dat het in orde kwam, maar ik had nog geen officiele bevestiging. Pffffff en maar twijfelen, en stressen..... Maar het was voor niets. Het is in orde, ik kreeg vandaag bevestiging!!!
Hip Hoi lalalalalalalaaaaaalalalaaalalllalaaal
Haha grappig eigenlijk hoe zo'n nieuws weer zoveel verlichting kan brengen.
Nu wat mijn buren betreft is er wel wat veranderd, mijn bovenburen gaan uit elkaar, en dus zal Judith het alleen kopen, wat het natuurlijk voor haar zwaarder en moeilijker maakt. Maar ze heeft een goede buurvrouw he(al zeg ik het zelf!!!) De rollen kunnen eens omkeren he, nu kan zij naar hier komen als ze zich eenzaam voelt. Net als bij Nazha, daar zijn de rollen nu ook omgekeerd. zij blijft thuis, en ik ga werken, vroeger kwam zij hier langs , nu ga ik bij haar langs. grappig hoe het leven van ne mens in 1 2 3 kan veranderen.
Ooooh ik kijk al uit naar zaterdag, dan ga ik weer naar het land, in schriek. Het vreemde is, ik doe mijn job bij proximus heel graag, maar vorige keer toen ik naar het land geweest was voelde ik heimwee, en had ik ineens geen zin meer om te gaan werken. Nu ondertussen heb ik het een beetje kunnen relativeren, en weet ik dat het ook fijn is om te werken, en dat dan de ontspanning op het land eens zo fijn is. Vandaar dat ik dus nu zaterdag weer mee ga, en er is s'avonds dan ook nog eens een feest voor de verjaardag van Martine en Frank. Het belooft weer heel leuk te worden.
ik was deze week niet zo goed, ik had last met m'n ademhaling. omdat ik niet volgende week heel de week thuis wou zijn, nam ik een halve dag verlof om naar de dokter te gaan en wat uit te rusten. ik wou nl volgende week niet de rest van m'n opleiding voor het werk missen. dus ging ik op de middag naar huis en kort na de middag naar de dokter. blijkt het een mengeling te zijn van een bronchit met een zware allergische en astmatische reactie te zijn. nu dat laatste kunnen ze niks aan doen voor de bronchit genezen is. dus nog even afzien.
maar ja in ieder geval, ik ging na de afspraak met de dokter dus naar de apotheek om de medicijnen te halen die ze had voorgeschreven. ik stond daar en de puffer die de dokter had voorgeschreven kon ze me niet geven, maar ze zou eens horen bij de apotheek om de hoek en die had hem wel. dus ze zei ik zal hem even halen voor u. dus ik stond daar te wachten en kwam er daar een jufrouw binnen met een kinderwagen en een kindje aan haar arm. ik keek haar aan en herkende haar meteen. Cathérine. catherine van felix, ja... ik keek en keek nog eens en ondertussen was de vrouw van de apotheek terug. ze was tegen mij bezig over hoe en hoeveel, maar ik hoorde er niet veel van. ik was maar steeds aant kijken en aan't luisteren, en op een bepaald moment zei ik: Cathérine??? en ze keek. en zei: Martine...??? we vlogen elkaar om de hals het was hartelijk en warm...... zoooooooo lang geleden..... meer dan dertien jaar!!! ze is ondertussen al 11 jaar getrouwd met bokul. een hele lieve man. ze heeft een zoontje van zes en een dochtertje dat nog geen jaar is. we praatten in sneltempo en wisselden telefoon nummers uit. we spraken af om met elkaar te bellen. hmm ik kijk er al naar uit.....
Gisteren namiddag zoals gezegd naar Schriek geweest om op het land te gaan werken. In de voormiddag was het grauw en grijs, en ik dacht ooohh neen dat wordt niet leuk! Maar het tegendeel was waar. Tegen de tijd dat we vertrokken was het zonnetje van de partij, en was het best nog gezellig. Met de wagen vol geladen met het verschriekelijk bio team ;-) vertrokken we richting Schriek. Eerst gingen we nog langs booischot, om Alexander op te halen, en bleek dat ik daar vlakbij nog gewoond had.
Daar aangekomen was het even onwennig omdat Frank en Martine er blijkbaar niet waren. Maar dankzij de reeds vergaarde kennis van Stef , Nazha en Michel, konden we toch al gauw aan de slag. Frank had ook een paar instrukties achter gelaten, en dat hielp ons ook al aardig op weg.
We zijn in twee teams begonnen eentje in de serre en eentje buiten. Buiten hebben we het eerste bed al aardig verder opgekuist. en we hebben ook een klein eikje gered van de mesthoop. We plantten het naast een van de anderen die er op het terein staan.
We konden ook nog enkele verstopte pompoenen oogsten. En van reuma zullen we de eerste dagen ook geen last hebben. Er stonden aardig wat netels, en ze waren niet echt zacht. Michel en ik hadden handschoenen aan, maar de netels prikten er los doorheen. De eerste pijn was verschrikkeleijk, maar enkele minuten later was het eigenlijk nog redelijk welkom, ik kreeg er warme handen van, ondanks het feit dat het toch wel redelijk koud was.
Later bekeken had ik eigenlijk nog spijt dat ik er niet een deel geplukt had om soep van te maken, mijn mama deed dat vroeger ook, en dat is best wel lekker en nog gezond ook!
Na een tijdje gingen we de kinderen terug halen van het attelier, waar ze zich nog heel goed geamuzeerd hadden en nadien hebben we in de serre verder gewerkt. Het volledige rechter bed hebben we proper gemaakt, en geoogst wat er te oogsten viel, de boontjes opgekuist en geoogst, een hele mand vol augurken en een hele hoop kruiden zoals peterselie en pijpajuintjes konden we ook nog meenemen.
Toen het te donker werd om nog verder te werken hebben we alle spulletjes en oogstgoed bijeen genomen en zijn we naar de wagen terug gekeerd, net op dat moment kwamen Frank en Martine thuis. Zodat we de avond knden afsluiten met een fijne babbel, en nog wat info onden delen. Martine en Frank nodigden ons ook uit voor het verjaardagsfeest van hen beiden binnen 14 dagen.
Het was een fijne dag en ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg dat het vermoeiend maar rustgevend was en ons een voldaan gevoel heeft gegeven
vanmorgend heel vroeg opgestaan, ik was al om half zeven op. ben jerry naar zijn werk gaan doen, omdat ik de wagen wou gebruiken om straks naar schriek te gaan met het verschriekelijk bio team. nadien mijn nederige stulpje nog wat aan kant gezet en opgeruimd. Toen begon ik terug te denken aan de voorbije periode en ontdekte dat ik eigenlijk al veel tegenslag heb gehad in mijn leven, maar dat ik de laatste twee jaar toch wel veeeeeel verbeterd ben, en echt wel veel geluk heb gehad!
ik was aant denken aan twee jaar geleden toen ik hier ben komen wonen, hoe mijn appartementje er toen uit zag en hoe het er nu uitziet. wat ik ondertussen allemaal heb meegemaakt en veranderd heb. je houdt het niet voor mogelijk! het ging (en zal nog zo gaan) soms van hipper aktief, over verdrietig en dolgelukkig, naar de kalmte zelf en dat allemaal op een paar uur tijd!
het vreemde is dat ik dat op de moment zelf niet ervaar, maar pas nadien merk.
mijn appartementje was nog niets toen ik erin kwam, en is stillekes aan met de hulp van vrienden en familie uitgegroeid tot een echt gezellig stulpje. we hebben er heel hard in gewerkt en dat zal er nog niet op beteren! want onlangs stond het te koop, en dankzij heel wat hulp van verschillende aard, heb ik de mogelijkheid gekregen om het te kopen. nu de koop is nog niet rond dus daar houd ik jullie nog van op de hoogte. vorige donderdag ben ik het krediet onderzoek gaan laten opstarten. dus binnen de tien dagen heb ik antwoord.
ik ben ook heel blij dat tim en judith hier boven blijven wonen, en heel erg benieuwd naar de nieuwe mensen van onder mij en van helemaal beneden! we branden kaarsjes op de goede afloop, en op het feit dat we hier goede buren krijgen. ik houd jullie op de hoogte
nu ga ik me klaarmaken om op het land te gaan werken in schriek;-) daar volgt ook nog een verslagje van
Beyond the shadows of the sun Where countless alien realms are hung The lord of earth reached out in dread To claim his tribute from the dead His horn sounds out his warning cry The wild hunt thunders across the sky.
Mage and Lorelord combine their might To crush the chaos of the night With cunning craft they forge for war The sword of power, Caliburn The Amulet of Evermore, The Wraithbane, rod of lore. Upon a bier of burning gold They set the cup of power untold.
Before the radiant host they fly To chasms deep below the sky Within the crystal Isle of Glass The destiny of men must pass. The earth is rent as powers collide, Victors and vanquished sealed inside. Warriors, Lorelords, all are gone - Lost, entombed in Avalon.
It doesnt interest me what you do for a living. I want to know what you ache for and if you dare to dream of meeting your hearts longing.
It doesnt interest me how old you are. I want to know if you will risk looking like a fool for love for your dream for the adventure of being alive. It doesnt interest me what planets are squaring your moon... I want to know if you have touched the centre of your own sorrow if you have been opened by lifes betrayals or have become shrivelled and closed from fear of further pain.
I want to know if you can sit with pain mine or your own without moving to hide it or fade it or fix it.
I want to know if you can be with joy mine or your own if you can dance with wildness and let the ecstasy fill you to the tips of your fingers and toes without cautioning us to be careful be realistic remember the limitations of being human.
It doesnt interest me if the story you are telling me is true. I want to know if you can disappoint another to be true to yourself. If you can bear the accusation of betrayal and not betray your own soul. If you can be faithless and therefore trustworthy.
I want to know if you can see Beauty even when it is not pretty every day. And if you can source your own life from its presence.
I want to know if you can live with failure yours and mine and still stand at the edge of the lake and shout to the silver of the full moon, Yes.
It doesnt interest me to know where you live or how much money you have. I want to know if you can get up after the night of grief and despair weary and bruised to the bone and do what needs to be done to feed the children.
It doesnt interest me who you know or how you came to be here. I want to know if you will stand in the centre of the fire with me and not shrink back.
It doesnt interest me where or what or with whom you have studied. I want to know what sustains you from the inside when all else falls away.
I want to know if you can be alone with yourself and if you truly like the company you keep in the empty moments.
Deliver me, out of my sadness. Deliver me, from all of the madness. Deliver me, courage to guide me. Deliver me, strength from inside me.
All of my life I've been in hiding. Wishing there was someone just like you. Now that you're here, now that I've found you, I know that you're the one to pull me through.
Deliver me, loving and caring. Deliver me, giving and sharing. Deliver me, the cross that I'm bearing.
All of my life I was in hiding. Wishing there was someone just like you. Now that you're here, now that I've found you, I know that you're the one to pull me through.
All of my life I was in hiding. Wishing there was someone just like you. Now that you're here, now that I've found you, I know that you're the one to pull me through.
It's time for our humanity to begin planting the most precious seed of all ... The Love Seed" - Valerie J. Elly
Here are the key elements:
LOVE SEED: Is our unconditional gift of love we give to another human being.
LOVE SOIL: Is a human being's heart, mind and soul.
LOVE TREE: Is the peace loving love machine that you help to nurture through your LOVE SEED.
LOVE FRUIT: Is the fruit that your LOVE TREEs produce over time, which in turn produce even more LOVE TREEs.
GOAL OF THE GAME: Is to invest each day of your precious life to see how many LOVE SEEDS that you can plant all over the place, in such places as your own family, your neighborhood, your home town, your nation and around the world.
POINT SYSTEM: You earn more points when you plant a LOVE SEED in the LOVE SOIL of an enemy, rival or someone who you find difficult to understand or forgive, and convert them into a LOVE TREE over time.
THE GOLDEN RULE: You must make sure that you tell as few people as possible of the LOVE SEEDS that you plant each day. The more LOVE SEEDS that you plant without telling anyone, the more powerful and the more joyous you will become over time as you develop the ultimate and most precious habit of UNCONDITIONAL GIVING.
yesterday was a terible day, i was overstressed, and had a mager argue with my mom!
i asked her nicely to leave but she made it worse and started breaking me down, everything i had desided about MY appartment, the colours, the floor, the way i cleaned it up, everything i had done wrong!
i told her that it is MY appaertment and asked her to leave .
she didn't want to, i said her that if she would'nt leave in half an hour she could do the rest on her own, and i would leave! that she could go and live there, and make everything like she wants it!
ooooohhhh stupid me! why in the first place did i let her help! i could have known it would end like this!
finaly after four times saying that i would leave she left!
so i could go on with painting and cleaning!
but now the badroom is done, the toilet is complete(thanx to erik!).
the meditationroom is done! and only the entrence and the coridor have to be done , that should be finished today!
the old floor in the meditationroom is out, the old floor in the coridor is out and all that has to happen is waiting for the new floor!
i hope they come soon to put him in!
i cant wait to move! i will be so glad to have my own place!!!
the spots in the badroom where now problem, they dissapeared like snow for the sun!
the tiles are beatifil, it looks all like new!!!!!
yesterday i've been cleening all the walls of the badroom and toilet!
it was a terible job, my arms still hurt!
afterwards i started painting the walls from the toilet!
thats the smalest room of the house , but soon it will ass wel be the darkest room of the house!
the colour i chose is a little darker than i expected!
we where laughing with it, and i said , it might be a dark room, but it wil be calming!
a friend of mine who was helping( erik) said : hey cool, then you can make your meditation room of it!
we laughed with it!
i said: soon it will not only be the smalest room of the house (thats how we caal the toilet) but also the darkest room! erik siad: even cooler , now you can also develop your pictures there! it will be a multi finctional room!
so peoples i have the most multi functional toilet of the world!!!
if you think that painting a toilet is an easy job your wrong!
it is a terible job! you have to be careful not to paint the pot! make sure you don't touch the pipes!
all kinds of corners! damn! not easy!!!
but it a beaty!
next to the toilet is the badroom!
that will be the lightest room of the house!
she will be completely white! not easy cause there were blue tiles in there, so i had to paint them ass well!
it will be like heaven!
not yet finished , but today she will be ready!
i hope the workers kome to put my new floor soon, ones he is laid i can start moving!
most of the appartment is done, exept for the hall and the meditationroom!
Earth is our mother Just turning around With her trees in the forest And roots underground Our father above us Whose sigh is the wind Paint us a rainbow Without any end
As the river runs freely The mountain does rise Let me touch with my fingers And see with my eyes In the hearts of the children A pure love still grows Like a bright star in Heaven That lights our way home Like the flower that shattered the stone
A sparrow finds freedom Beholding the sun In the infinite beauty We're all joined in one I reach out before me And look to the sky Did I hear someone whisper Did something pass by
As the river runs freely The mountain does rise Let me touch with my fingers And see with my eyes In the hearts of the children A pure love still grows Like a bright star in Heaven That lights our way home Like the flower that shattered the stone
Like a bright star in Heaven That lights our way home Like the flower that shattered the ston
The valley green was so serene In the middle ran a stream so blue... A maiden fair, in despair, once had met her true love there and she told him... She would say... "Promise me , when you see, a white rose you'll think of me I love you so, Never let go, I will be your ghost of a rose..."
Her eyes believed in mysteries She would lay amongst the leaves of amber Her spirit wild, heart of a child, yet gentle still and quiet and mild and he loved her... When she would say... "Promise me , when you see, a white rose you'll think of me I love you so, Never let go, I will be your ghost of a rose..."
When all was done, she turned to run Dancing to the setting sun as he watched her And ever more he thought he saw A glimpse of her upon the moors forever He'd hear her say... "Promise me , when you see, a white rose you'll think of me I love you so, Never let go, I will be your ghost of a rose..."
Neem een kopje opgeruimdheid, met een lepel goede moed, dagelijks twee lepels zelfbeheersing, waar je een beetje kalmte in doet, twintig druppels geest van vreugde met een poeder levenszoet en wat balsem van vertroosting, 't is een raad als goud zo goed. Vind je dan in dit receptje je wens nog niet vervuld, neem dan voor het allerlaatste nog een pleister van geduld
alles wat ik deed, deed ik voor anderen, of omdat ik dacht dat ze dit of dat van me verwachtten.
in realiteit, verwachtten ze dat eigenlijk niet, maar ik dacht van wel.
ik volgde een bepaalde richting op school omdat ik dacht dat m'n ma dat wilde, ik deed die hobby, omdat ik dacht da m'n pa da tof zou vinden, ik nam een bepaalde job, ik droeg kleren, ik luisterde naar muziek, ik keek tv, ik deed activiteiten, ... allemaal omdat ik dacht dat anderen dat zouden apprecieren, of verwachtten.
die anderen die doen er nu niet meer toe, of alleszins al veel minder.
en wat blijkt, anderen apprecieren nu meer wat ik doe, en zeer weinig mensen hebben een oordeel, of comentaar over wat ik doe.
ik had gedacht dat ik veel meer comentaar zou krijgen , of dat mensen raar zouden staan kijken.
maar in tegendeel, sinds ik meer mezelf ben, zijn ook andere mensen in mijn omgeving gekomen, die zelf ook die interessen hebben en die kijk op het leven delen.
net of samen met mij een hele wereld ontwaakt is. mooi, niet?
nu probeer ik zoveel mogelijk te doen wat voor mij goed voelt, wat ik denk dat goed is, of gewoon waar ik zin in heb. t' is niet alle dagen even makkelijk hoor.
maar peoples, please wake up, and live youre dream!!!! please
de boom kan niet van de aarde geschijden worden , de vis niet ven de rivier, de arend niet van de lucht!
de rivier kan niet van de aarde geschijden worden, en de aarde niet van de lucht!
zie je dat alles in mindere of in meerdere maten in elkaar verweven is?
waar je ook bent op je reis, de reis van het leven,nooit is er een einde, altijd ben je onderweg! overal kan je leren!
ook al kom je nu enkel tegenslagen tegen en lijkt het erop of je voor negatieve energie geboren bent, vergeet nooit , dat overal, eenvoud, liefde en geluk aanwezig is!
Denk niet dat het wacht tot je er klaar voor bent!
grijp het en sluit het in je hart!
einde bestaat niet, hoogstens een beeindiging van , maar dat is enkel het begin van het volgende.
alles in ons leven is een onderdeel van een steeds weerkerende cyclus!
kijk maar naar dag en nacht!
mooi toch, de dag eindigt , maar gaat toch over in nacht, en waar licht de grens?
mooi voorbeeld , van zowel einde en geheel!
zomer en winter, seizoenen, waar ligt de grens?
ja ok , wij hebben er een grens op geplakt, maar waar licht de wezenlijke grens?
wanneer stopt de lente en begint de zomer?
waar is het einde en het nieuwe begin , er is geen einde!
hooguit een beeindiging, die dan weer plaats maakt voor een nieuw begin en later wordt de draad toch weer opgenomen!
Ik ben even wakker geschud. Ik wist wel dat het belangrijk was,
Maar ik wilde niet in mijn kracht staan. Het was dikwijls zo pijnlijk.
Letterlijk pijnlijk! Het deed echt pijn, mijn spieren waren verkrampt,
Om van mijn geest nog maar te zwijgen. Mijn gezondheid liet te wensen
Over. En mijn biologische klok was volledig ontregeld.
Dag werd nacht, met alle gevolgen van dien, waardoor vooral mijn nachtrust
Het zwaar te verduren kreeg. Ook weer met alle gevolgen van dien.
Het universum, onze gidsen, mijn beschermengel, hoe je het ook wil noemen,
heeft ervoor gezorgd dat ik nu wel moet rusten en in mijn kracht moet staan!
Ik heb de kans gekregen om naar mezelf te luisteren. En mijn lichaam, mijn geest,
mijn ziel, hebben er samen voor gezorgd dat ik tot inzichten ben gekomen!
Ik kan en wil niet verder met mijn leven zoals het was!
Ik wil me niet meer verstoppen achter mijn werk, ik wil weer mezelf kunnen zijn.
Daarom vraag ik nu:
geef mij de kracht, en de mogelijkheden om mezelf te zijn en te blijven in alle
omstandigheden. Rijk me mogelijkheden die me helpen mijn creativiteit te ontwikkelen
en te uiten. Geef me kansen om te veranderen. En geef me moed en daadkracht om
het heft in eigen handen te nemen en er ten volle voor te gaan!
Geef me de mogelijkheid om deze mogelijkheden te zien en te benutten. Zonder vrees!
Ik weet dat het heel moeilijk is om de juiste dingen te vragen, want je krijgt altijd wat je vraagt en wij mensen formuleren onze vragen soms te vaag of niet compleet!
Maar ik vertrouw erop dat het universum me zal geven wat ik nodig heb, en niets meer of minder.
Ik heb al enkele kansen gekregen, en die neem ik !
Ik zal met de komende zeker hetzelfde doen!
Geef me de kracht om vol te houden zoals ik bezig ben en misschien nog iets meer, als dat goed voor me is!
Wat het leven als een elfje gemeen heeft met het leven als een hoog sensitief persoon?
Ik zal het je even uitleggen.
Ik voel me dikwijls als een elfje, ik kan me nog verwonderen over kleine mooie dingen , als het ontwaken van een tuin vol bloemen bv, of een lieve heersbeestje dat de bloemen kriebelt, of een vogel die danst met de wolken aan de blauwe hemel. Ik kan genieten van zachte muziek, of de geuren , kleuren en bewegingen van de natuur! zalig vind ik het om te kijken te luisteren en te voelen, hele kleine ,zacht en mooie dingen aanraken en koesteren.
Verschrikkelijk vind ik het, als de "grote mensen" deze wereld komen storen met hun bulderende auto's , razende bezigheden en oorverdovende muziek! Als ze je zeggen dat je een dromer bent en daarmee niets berijkt.zoals johan verminnen ooit zei in een van zijn liedjes : als politiekers die het testbeeld komen storen, als wolven in een schapenvacht!Erger nog vind ik het feit dat een kind geen kind meer kan zijn, je moet al zo snel zo veel!
Laat ons toch nog even genieten! Zou het niet zalig zijn om allemaal te kunnen genieten , als iedereen terug een beetje respect zou hebben voor zijn medemens, voor de natuur maar bovenal ook voor zichzelf? Is dat eigenlijk niet wat we allemaal willen? als we diep in ons even gaan kijken en luisteren, komen we wel zover en zal het voor iedereen, ook voor ons die het hoog gevoeligzijn niet ontkennen, veel aangenamer vertoeven zijn! want eigenlijk hebben al de mensen op aarde hetzelfde als wij, iedereen neemt waar wat wij waarnemen, maar verdringen het, ontkennen het of zijn zo naar buiten gericht , dat ze het niet merken! Wie is er dan de dupe? is de grote vraag.
dit is een klein beetje wat ik bedoel met leven als een elfje! ik denk dat ik een leven als een elfje of een heel jong kind heb, het is niet makkelijk hoor in een wereld van "grote mensen". maar enorm boeiend en je kan er zoveel mee doen!
Wat je ook voelt, ziet, ruikt, hoort of proeft, laat het zijn, jij bent jij en ik ben ik! wees tevreden met je gave, en leer anderen weer kijken, luisteren, voelen, proeven en horen als een elfje, en zie de verwondering in hun ogen. dit is mijn doel in dit leven!
In de hoop jullie te helpen te steunen, of gewoon er te zijn, wens ik ook jullie een aangename tijd hier en elders!
Ik zag in de spiegel, en alles werd ineens zo fel verlicht! Het deed pijn aan m'n ogen, zo fel was het licht.
Toen m'n ogen wat gewend waren, zag ik een wezen staan. Ze was oogverblindend mooi, zo mooi dat ze onmenselijk leek. Ze droeg een lang wit gewaad, en haar aura straalde alsof ze licht gaf! Helder hemelsblauw licht. Haar zilver goude haren vielen speels in lokken over haar schouders. een wondermooie verschijning! Ze straalde liefde, warmte, en genegenheid uit! Het gaf me een bijzonder gevoel!
De gedaante sprak niet tegen mij, en ze leek niet in het minste op iets menselijk, het was gewoon een gevoel. Het gevoel dat ik daar stond. Niet nu, Niet vroeger, waneer dan wel???
(de gedaante) Ik stond in een bijzonder mooie en rustgevende omgeving, en was omringd door honderde kleine en minder kleine wezentjes. Je weet wel als in de sprookjes!
Er waren er die vlogen, kropen, en anderen die gewoon wandelden! Ze zagen eruit als trolletjes, elfjes, vlinders, gnomen, eentje zag eruit als een aap! Maar allen hadden ze eenzelfde kenmerk! Ze hadden geen van allemaal een aangezicht, of ik kon het alleszins niet zien!
Ik daarentegen (de wondermooie figuur, ja zeg ik graag he)had het fijnste gezichtje dat je ooit gezien hebt. geen enkel rimpeltje, geen trekjes, of tekenen van welke negatieve aard ook!
Links van mij, was een waterval van het helderste sprankelende water dat je ooit zag! Het viel met alle elegantie naar beneden, en leek wel uit de hemel te komen. Rechtstreeks van de engelen afkomstig. Ik hoefde er niet aan te voelen, of van te proeven, of contact mee te hebben in welke vorm dan ook, om te weten dat het het zuiverste, frise en verkwikkendste water ooit was !
De oevers van het meer waar de waterval in uit kwam, was begroeid met de mooiste en welruikendste bloemen. Ze hadden de meest merkwaardige vormen, en leken in geen opzicht op de planten die ik kende van in de aardse wereld!
Er was een pad, bezaaid met heerlijk zacht, warm, en parelwit zand! Het eindigde in het meertje! Ik liep naar het meertje en schepte met m'n hand een beetje water om te drinken. Het ging bijzonder makkelijk, er lekte geen druppel uit mijn hand, en ik dronk. Het gaf me een uiterst fris gevoel, alsof en een beekje naar mijn binnenste vloeide met heerlijk fris, zacht bruisend, water! Mijn dorst was onmiddelijk gelest. Ik sprankelde wat over mijn gelaat, en het was of er een frisse wind waaide die me onmiddelijk verkoelde, en m'n vel ging er van schitteren. Ik voelde me enorm goed, en wilde er even in baden. als het nu al zulke effecten had, wat zou dat dan teweeg brengen?
Plots kroop er een van de wezentjes op mijn schouder, en er kwam een vreemd gevoel in mij op, een ongemakkelijk gevoel,licht beklemmend. mijn ademhaling ging iets sneller, mijn hart sloeg wat sneller, en ik kon niet helder meer denken! het was twijfel! Zou ik dit wel doen?
Het leek wel een kleine elf, met zijdeachtige vleugeltjes, en hele lange armpjes en beentjes! Terwijl ik ernaar keek, en werkelijk aandacht aan schonk, luisterde naar de gevoelens van dit wezen, eerder de gevoelens dat dit wezentje mij gaf! keerde de rust in mijzelf terug! En eens ik het erkend had, ging het elfje gewoon terug van mijn schouder. Met het weggaan van het elfje, was ook de twijfel volledig weg! Ik kon nu met een gerust gevoel, geweten en hart, het meer in!
Ik voelde mij geruster dan ooit en ging zonder twijfel het meertje in! Zodra ik er goed en wel in stond. kreeg ik een ander vreemd gevoel! Ik kon geen woord meer uitbrengen, een krob in m'n keel zorgde daar voor! En mijn hart leek wel in een gareel te zitten! Het bonsde in mijn keel. Tranen, liters tranen, mijn ogen brandden, ik kon ze niet stoppen! Ze bleven stromen. Het leek of het water steeg! Het steeg tot aan mijn hoofd, ik kon nauwelijks ademen! Toen besefte ik dat het verdriet was, verdriet voor onverwerkte gebeurtenissen uit het verleden . (mijn aardse verleden). Zodra ik dit besefte, zakte het water en verdween de drang om te wenen. Het gaf me een voldaan en warm gevoel!
Toen besefte ik dat elk wezen dat rond me was, alles in mijn omgeving , een gevoel was, een emotie! En tewijl ik dit besefte, sprong er een wonder mooi vlinder achtig wezentje op mijn hoofd! het gaf me een heelijk, warm en liefdevol gevoel! Een tinteling die tot in mijn tenen ging. Deze bracht me geluk, en ik dacht, heerlijk, vanaf nu bepaal ik lekker zelf welke emotie ik toelaat! Dit is mijn lijf, dit ben ik en ik bepaal welk wezen erop komt en welk niet! welke emotie er toegang krijgt en welk niet!
Toen ik dat dacht, kwam het aapachtige wezen mijn richting uit! Ik dacht, jij niet hoor! Want ik besefte dat hij de angst was!
Ik gaf hem een hand, en van die dag, van dat moment, is angst geen bedrijging meer, hij krijgt ook geen macht meer over mij, we lopen samen door het leven, vol kleur, en vol emoties!
gisteren ben ik begonnen met een healings proces van 21 dagen.
de eerste keer dat ik met lichtmeesters in contact kwam, en het was intens, maar heerlijk. het thuiskomen in je eigen lichaam, en dan die liefde en kennis doorgeven uit liefde en in vertrouwen. dat voelt zo heerlijk aan!
ik heb het altijd moeilijk om mijn eigen energie te laten stromen en om te stralen, maar gisteren ging het als vanzelf! mss waren het de meesters, die me hielpen , maar het was vooral omdat ik vanuit liefde ook tegelijk kon geven!
het is bijzonder dat tewijl je aan een ander geeft je jezelf toch ook healt!
vandaag begin ik aan de zelfhealing, en dat duurt 21 dagen!
ik heb mezelf voorgenomen om er een dagboekje over bij te houden , het zou heftig kunnen worden, maar uiteindelijk zal ik er sterker van worden! en ik vertrouw erop!
eerst stelen ze mijn gsm, fantastisch toch? nu kunnen ze mij niet meer storen, rust en stilte.
en volledig afgesloten van de sociale wereld!
dan ga ik naar de dokter en die vertelt mij dat als ik nog even zo door doe , ik geen zes maand meer te leven heb, dat ik moet rusten, en rusten en rusten! tof nog meer rust en stilte! en nog meer isolement!
en tot overmaat van ramp , vertelt tawnyn mij dat hij mij moet laten gaan, want dat hij weg moet, en dat hij mij anders alleen maar zou meesleuren in zijn ongelukkig zijn!
nog toffer! nog minder sociale contacten. mijn enige plekje waar ik tevreden en relaxed was, die ene persoon die toch wel om me gaf, dat bijzondere gevoel van iemand te zijn!
wist niet wat het was , wou niet opstaan, wilde niet lezen, gewoon niets ging me af!
tot ik plots naar het houtwerk keek in m'n kamer. ik lag daar zo naar te staren en ik kon m'n ogen er niet meer af houden.
twee ogen, net als van een kat , zo misterieus, keken mij aan. ik begreep het even niet, had ik dit nooit eerder gezien? hoe kan zoiets, jaren al slaap ik in die zelfde kamer en nooit had ik die ogen gezien.
ik kon niet ophouden te kijken, en begon precies te dromen, wist niet goed wat te doen, maar kon ook niet zo veel doen. ik kon enkel kijken, plots had ik het gevoel of ik niet alleen was, het was of er honderde wezens in mijn richting keken.
en geloof me of niet , maar elk plekje op het hout , leek op een oog. een oog dat in mijn richting keek.
ik had geen angst, neen in tegendeel, het gaf me een warm en vredig gevoel.
voor de rest van de dag heb ik liefde gegeven aan iedereen die het kon gebruiken,
in het bijzonder mijn vriend.
en toen ik s'avonds mijn space chekte las ik dat het vandaag een bijzondere dag is!
Ik heb een jaar gewerkt als opvoedster in een tehuis voor oudere mentaal en fisiek gehandicapte mensen.
ik moet eerlijk zeggen ik was daar de opvoedster, maar die mensen hebben mij meer opgevoed dan ik hen!
ik heb geleerd dat er zoveel meer is in het leven, dat je ook kan genieten van kleine dingen! dat het niet altijd om presteren draait, en dat uiterlijk vertoon meestal maar schijn is!
ze hebben mij geleerd om anders naar het leven en de wereld rondom mij te kijken. ze leerde me de keline dingen te zien, ik begon details te merken die ik voorheen nooit had gezien, ik keek door een volledig andere bril naar de wereld en de mensen rond mij!
ze leerden mij wat dankbaarheid is , en wat onvoorwaardelijke liefde is.
en dat dit niet wil zeggen altijd maar knikken en slikken, maar gewoon jezelf zijn en aanvaarden , wat je bent , wie je bent en hoe je bent!
maar ook de andere aanvaarden zoals die is , hoe die is en wat die ook doet!
dat het niet draait om wat je doet maar hoe en waarom je het doet!
ze leerden mij dat je geen groote dingen moet doen om heel groots te zijn!
ze leerden mij enorm veel heel waardevolle dingen!
ik probeer om die dingen zoveel mogelijk in de praktijk om te zetten , en in de maten van het mogelijke door te geven aan iedereeen die het maar wil weten!
hoe hard ik ook mijn best doe,het lijkt me niet te lukken. het blijft maar duren, en gaat steeds maar door.
de gedachten blijven maar komen, en blijven me bezig houden.
zelfs nu! nu ik gelukkig ben , en eindelijk een beetje rust kan vinden, niet enkel in mij maar vooral ook rond mij.
ik weet , mijn gevoel verteld me dat, dat dit goed is, maar m'n verstand probeert roet in het eten te gooien. mijn gevoel heeft me nog niet dikwijls in de steek gelaten. ik heb er altijd al op kunnen vertrouwen. en als ik dat niet deed, was het dik fout!
maar dit wetende kan het toch niet zo moeilijk zijn om gewoon m'n gevoel te volgen, en niet naar die blabla te luisteren. waarom blijft het dan zo moeilijk!????
ik heb ooit in school een bespreking moeten doen, van een nederlandstalig liedje.
de tekst ervan sprak mij zo erg aan dat het altijd is blijven hangen!
het is een liedje van johan verminnen.
soms soms heb ik zin om weg te gaan uit dit land van duivenmelkers van strevers met hun maatpak aan, die halve waarheden vertellen soms heb ik zin om weg te gaan, om andere zeeën te bezeilen, maar 'k laat mijn koffer altijd staan en gun het voordeel aan de twijfel. soms heb ik zin om weg te gaan als ik die onzin moet aanhoren, van wolven in een schapenvacht die het testbeeld komen storen. soms heb ik zin om weg te gaan, als naast het eitje bij 't ontbijt een briefje met een ruitje staat dat onheilspellend naar me kijkt. soms heb ik zin om weg te gaan uit dit land van mist en regen waar de kerk pal in het midden staat voor wie zijn kop uitsteekt wind tegen. soms heb ik zin om weg te gaan als fascisten hier heel dreigend als soldaten in de houding staan om toch nog hun gelijk te krijgen. als ik in een lange stoet van mensen vecht voor een verloren zaak en dan spreek ik niet van grenzen. soms heb ik zin om weg te gaan als ik lees tussen de regels dat de waarheid weer eens werd verdraaid en de werklijkheid verzwegen soms heb ik zin om weg te gaan om een andere koers te kiezen om mij op de wijde oceaan in de golven te verliezen soms heb ik zin om weg te gaan om andre zeeën te bezeilen maar 'k weet niet waar ik heen moet gaan dus ik blijf maar en ik twijfel
deze schreef ik niet zelf, maar ik vond hem geweldig!
Hij kwam op de aarde, om te doen wat hij wilde doen. Maar toen hij op de aarde kwam, was hij vergeten wat hij kwam doen. Hij merkte al gauw dat hij allemaal moeilijke dingen tegenkwam. Hij werd daar boos en verdrietig van. Hij zei: ik wil dit niet. Ik kwam hier om mooie dingen te doen, al ben ik vergeten wat dat was. Deze moeilijke dingen Wil ik niet! Hij ging zo Op in de moeilijke dingen en zijn eigen verdriet, dat hij vergat te Kijken. Hij vergat te kijken naar de Bomen. Hij vergat te kijken naar het blauw van de Lucht. Hij vergat te kijken naar de vogels in de bomen. Hij vergat te kijken naar het Wit van de wolken. Hij zag alleen nog maar pijn en verdriet. En moeilijke dingen.
Toen verscheen er een Grote Engel. De Grote Engel zei: Dag lieve Kleine Engel. Hoe gaat het met jou? De Kleine Engel zat voorovergebogen, zijn vleugels hingen op de grond. Hij keek niet eens op naar de Grote Engel. De Kleine Engel voelde zich moe. Moe van alle moeilijke dingen. Moe van alle pijn. Moe van alle verdriet.
Oh, goed, zei de Kleine Engel, zonder op te kijken. De Grote Engel ging naast de Kleine Engel zitten en zei: vertel mij jouw verdriet. De Kleine Engel vertelde; mijn ouders zijn gescheiden, zij maken ruzie. Ik zit op school, ik moet leren, maar ik Weet al zo veel. Ik wil spelen en genieten, maar ik weet niet meer hoe. Ik ben verdrietig. Ik ben boos. Ik wil dit niet. Ik heb het zo moeilijk. Het doet pijn. Ik wil dit niet meer. Ik wil terug naar de Hemel.
De Grote Engel sloeg zijn vleugels zacht om de schouders van de Kleine Engel, en de Kleine Engel huilde, dikke tranen van verdriet. Toen zei de Grote Engel: Maar lieve Kleine Engel kijk nou eens om je heen zie je de mooie bomen niet? Ja, zei de Kleine Engel, ik zie ze, maar hij keek helemaal niet, zo verdrietig was hij.
Kijk nou eens, zei de Grote Engel, kijk nou eens naar de bomen. Kijk eens naar het blauw van de lucht. Kijk eens naar het wit van de wolken. Kijk eens naar de vogels in de bomen. En de Kleine Engel keek. Hij zag bomen, met daarachter een mooie blauwe lucht. In de blauwe lucht waren witte wolken. In de bomen zaten vogels. Hij keek opzij. Naar de Grote Engel. Hij zag een Lief en Vriendelijk gezicht. Uit de prachtige blauw ogen straalde Liefde. Kleine Engel keek, en zag de schoonheid van Grote Engel.
De Grote Engel keek naar de Kleine Engel. Hij kuste de Kleine Engel en vroeg: wat kwam je nou eigenlijk doen hier op aarde? De Kleine Engel zei: ik ben het vergeten. Ik ben zo boos en verdrietig. Ik vind de dingen zo moeilijk. Ik kijk niet meer. De moeilijke dingen zijn lessen, zei de Grote Engel. Lessen die je wilde leren. Jij vindt ze zo moeilijk, dat je vergeet waarom je op aarde bent gekomen. Je bent zo opgegaan in je verdriet en in je pijn, dat je niet meer weet waarom je naar de aarde toegekomen bent.
Nu weet ik het weer, zei de Kleine Engel, ik kwam om mijn lessen te leren en om daarna mijn lessen te vertellen. Aan iedereen die het horen wil. Om te vertellen wat ik weet. Om te vertellen over God. Over de Engelen. Over Liefde.
De Grote Engel sloeg zijn vleugels zacht om de Kleine Engel heen en zei: ik ben Altijd bij jou. Ook als er moeilijke dingen zijn. Jij bent nooit alleen. Vraag mij maar als je het moeilijk hebt. Ik ben er direct. Vertel mij maar als je het fijn hebt. Ik zal er zijn. Ik ben altijd bij jou en zal er altijd zijn. Ik heb jou lief en zal dat altijd liefhebben.
Toen de Grote Engel klaar was met vertellen, legde hij de slapende Kleine Engel, terug in zijn bedje en zei: ik heb jou lief, altijd. En de Grote Engel gaf de Kleine Engel een kus en zei: slaap zacht, Kleine Engel. Ik heb jou lief. Voor altijd.
Al jaren schrijf ik heel veel van m'n gedachten en emoties neer. Eerst in schriftjes en nu deels op papier en deels hier op het net.
Het geeft mij een gevoel van tevredenheid. Het is net alsof er altijd wel iemand is die naar je luistert, al was het maar het papier. Net of je het een goede vriendin toevertrouwt. Nooit zal ze het vergeten. Nooit zal ze het verder vertellen, als je vraagt om een geheim te bewaren. Het brengt verlichting en opluchting. Je kan alles zeggen, zonder vrees voor comentaar. Zonder angst voor oordelen. gewoon heerlijk jezelf zijn. Het papier(of het net) is een van de weinige plaatsen waar ik volledig mezelf kan zijn. Het geeft mij een heerlijk en vertrouwd gevoel.op papier nog meer, kan ik volledig zonder schroom, zonder angsten, zonder twijfels mezelf zijn en alles zeggen wat ik in het dagelijkse leven niet altijd kan , durf of wil!
Het is voor mij een vorm van ontspanning. niet alleen als bezigheid, maar het geeft mij de kans om mijn gedachten even stil te zetten. alles wat ik heb opgeschreven, mag uit mijn hoofd. Alles wat op papier staat, moet ik niet meer onthouden. het staat op papier vereeuwigd, dus het hoeft niet langer in mijn hoofd te zitten! het bied de kans aan andere zaken om in mijn hoofd te komen, of gewoon even mijn hoofd leeg te maken. en even rust en ontspanning in mijn gedachten te creéeren.
ik ben heel erg een gevoels mens, mijn gedachten beinvloeden dan ook heel erg mijn emoties. daarom is het ook erg handig om die af en toe even op papier te zetten zodat alles in mij even tot rust kan komen! Als ik dan door eerlijk en open te zijn, (vooral dan op het net) anderen kan aanzetten om dat ook te doen, of anderen kan helpen door her-innering, of ervaringen te delen, dan help ik daar nog anderen mee ook. Dat geeft me een extra goed gevoel.
Ik heb dikwijls moeite om negatieve emoties te tonen. In mijn schrijven kan ik dat wel. verdriet, boosheid, en heel emotionele gedachten kan ik veel beter schrijven dan zeggen. Veel mensen denken als ze mijn space lezen , of wat ik schrijf, dat ik een heel negatieef iemand ben, maar als je me beter kent weet je dat dat helemaal niet zo is.
ik ben smartje, het eeuwig goedlachse elfje. Dat dansend door het leven gaat , en door niets of niemand klein te krijgen is!
ik weet niet wat me bezield, maar iets in mij maakt mij enorm emotioneel.
ik kan het ene moment uitgelaten van plezier, genieten van alles rondom mij, van gevoelens, van tederheid, van alles wat rondom mij is, ja soms zelfs van mijn gedachten!
enkele seconden later , denk ik aan iets en slaat het helemaal om! ben ik de bitterheid zelve! is alles tevergeeefs en kan niets me opvrolijken.
het is nog vreemder dat het niet enkel mentaal is, maar het slaat echt op m'n gestel.mijn ademhaling is volledig de kluts kwijt, mijn hartje raast dan als zot, en mijn hoofd staat dan op springen!
ik wil echt werken aan m'n goede voornemen, of creatie, of noem het wat je wil, maar mijn hoofd speelt me parten.m'n ego! mijn jepper!
de beste remedie hier tegen kwam van tawnyn(eigenlijk zei een vriend van hem dat ooit tegen hem) maar die is geweldig!
don't listen to de blabla in your head!
ma ja doe het maar he! is zo simpel ni!alhoewel! moet je eens proberen! stel je voor dat de blabla, de ratelende gedachten molen een manneke is, een figuurtje, geef het een vorm, en een naam. en als je merkt dat het weer bezig is , zeg je dat manneke, stop n eens even. ga zitten en zwijg effe! en je zal zien, het zal stoppen, probeer het maar eens!
behandel het manneke wel liefdevol, en respectvol, een beetje zoals je met een kindje zou doen! het leert snel, maar vraagt tijd!
hihi, hoor mij hier bezig! ik kan het wel goed uitleggen he!
vanaf vandaag, vanaf deze moment, vanaf het nu moment. laat ik niets of niemand nog mijn geluk verstoren of bepalen.
de enige die me nog ongelukkig kan maken ben ik zelf, ik kies vanaf vandaag voor een gelukkig en plezierig leven.
ik ben niet ongelukkig meer door wat anderen me zeggen of doen. ik ben enkele nog ongelukkig als ik mezelf toelaat ongelukkig te zijn, en in de mate dat ik ongelukkig wil zijn.(niet al te erg en veel dus).
als mensen denken me ongelukkig te moeten maken, is dat hun probleem! ik kan het me niet meer aantrekken! ik mag het me niet meer aantrekken, en als ze dan boos zijn hebben ze twee keer werk, ee keer om boos te worden en dan om weer terug goed gezind te worden.
iedereen heeft de keuze om te leren en te ervaren wat en hoe die wil, ik ook, en ik kies er voor om in alle plezier en geluk te leren.
ik kan niet beloven dat ik dit altijd even goed zal doen, maar het feit dat het hier staat en dat anderen het lezen, kunnen ze mij erop wijzen en kan ik het herlezen, en herlezen.
de mensen waar ik om geef, die ik het liefst in mijn omgeving heb, ziijn zo ver weg. ok ik kan met ze praten en smsen , ik kan contact met hen hebben.maar ze zijn zo ver weg. zo onberijkbaar ver weg.
op momenten als vandaag slaag ik er dan ook niet in om ander contact te maken met hen dan verbaal kontakt! en jammer is dat! want ik verlang zo naar dat begrip, die genegenheid, dat...
ik raak helemaal overstuur. ik barst in snikken uit en kruip weer in mijn hoekje! in m'n hoekje, waar ik veilig ben. het enige plekje waar ik momenteel rust vind. ik trek me terug en begin te tekenen. de mooiste creaties komen boven! met de tranen in m'n ogen en een heel klein hartje, maak ik de mooiste dingen! ik ben tevreden met m'n werk.
trots en weer een beetje in normale toestand, toon ik het aan de buitenwereld, blijkt dat ze het niet eens zien. ze zien niet wat ik maak, ze hebben geen komentaar, niets gewoon!!!niets, niets, niets!!!
dan geef ik mezelf maar een dikke proficiat, en een oscar voor het beste werkje ooit! mooi gedaan meid, sjiek, !
oooohhh, wat ben ik zielig!
neen da's niet waar, hoe kan ik nu verwachten dat anderen waarderen wat ik doe als ik dat zelf niet doe! mss ligt het wel aan mij! mss zie ik gewoon niet dat ze het eigenlijk wel waarderen.
pech, de tranen staan alweer in m'n ogen! mss tijd om nog eens wat te maken!
vroeger kon ik perfect toneel spelen. ik deed de mensen lachen en deed dat zelf ook constant.
ik heb altijd een masker opgehad , ik was altijd vriendelijk en lief, ik lachte en was het zonnetje in huis. maar diep in mij zat er een wezentje dat zich niet begrepen voelde! dat zich heel eenzaam en klein voelde, dat niet gewaardeerd werd om wat ze deed! dat niet eens opgemerkt werd, hoe ze ook haar best deed!
ze wilde naar buiten komen, en gewaardeerd worden, ze wilde laten zien wat haar mogelijkheden waren en deed dat ook, in het begin een beetje schuw , maar ze werd er beter in. ondanks al de moeite die ze deed , zag niemand haar zoals ze was!
niemand merkte haar gaven, en niemand zei , wauw, wat een mooi wezentje!
toen kroop ze in haar schulpje terug, en ze kreeg het moeilijk met de mensen, ze kon ze niet meer verdagen, en was verdrietig in hun bijzijn.
nu zit ze heel vaak heel alleen in een hoekje, ergens waar niemand haar kan zien! waar ze rust heeft en kan zijn wie ze is , zonder gekwetst te worden.
niemand die ziet wat een mooi wezen ze werkelijk is, niemand die weet wat ze allemaal kan, niemand die weet hoe of wie ze is!
sommigen denken haar te kennen, maar niemand weet wie ze werkelijk is!
dit is een wezentje dat diep in mij zit, en hunkert om naar buiten te komen, en gewaardeerd te worden , gezien te worden en aanvaard te worden , maar bovenal, geliefd te zijn!
ben ik echt zo onvriendelijk, en onbeleefd, doe ik dan iedereen pijn? lijkt wel of ik geboren ben om mensen pijn te doen, niet fysiek, maar met woorden. blijkbaar zeg ik heel dikwijls dingen die verkeerd aankomen, en dat enkel door open en eerlijk te zijn! maar mensen nemen wat ik zeg steeds weer verkeerd op! ben ik dan niet duidelijk?
als ik neen zeg, dan verstaan ze mij niet en doen ja, als ik zeg ik voel me niet goed, denken ze dat ik stervende ben! als ik zeg ik wil dit of dat, blijkt naderhand dat ze dat niet verstaan of gehoord hebben.
of beeld ik het mij in dat ik die dingen zeg? mss is het dat, ik denk dat ik het duidelijk zeg , maar zeg mss niets of iets anders dan wat ik denk gezegd te hebben! wow dit gaat te ver!!!
ik zeg dingen die mensen kwetsen, zonder dat ik het zelf weet! waarom???
ik wil dit niet, ik doe mijn uiterste best om vriendelijk en beleefd te zijn. ik ben hoffelijk, en aardig, en toch blijkt steeds weer dat het anders uitdraait!
gisteren avond, vroeg ik moeder aarde, de godin, en al de natuur wezens(waaronder de elfjesnatuurlijk), om me moed en sterkte te geven. om me te helpen goed voor mezelf te zijn, zodat ik me goed zou voelen en energie genoeg zou hebben om de dag door te komen , zonder me ergeren, moe of slap te voelen. eigenlijk om gewoon nog eens een hele dag normaal te kunnen doorkomen!
and guess what!
ze hebben me geholpen, ik heb me de hele dag goed gevoeld, ik heb me niet misselijk gevoeld, ik heb me niet verveeld , ik heb energie gehad tot de laatste seconde, ik heb al de klanten geholpen met een glimlach, ik heb me niet één keer geërgerd aan iemand, zelfs de moeilijke klanten heb ik met veel plezier hun verhaal laten doen, en geholpen waar ik kon!
dus als je wat wil? vraag het gewoon! en geloof dat het ook zo zal zijn!
we moeten enkel accepteren, dat het leven altijd de juiste weg neemt.hoe lang of hoe kort die ook is. het is altijd de juiste. wat we echt niet aankunnen krijgen we niet! we hebben al zoveel meegemaakt, en we zijn er nog steeds, als dat niet het mooiste bewijs is van deze stelling. accepteer dat je krijgt wat je aan kan en of nodig hebt om uit te leren!
respect,
respect voor ons zelf, en anderen. voor de omgeving, de natuur en alles om ons heen, van het kleinste steentje tot de hoogste boom, van het kleinste twijgje tot diepste zee, ja zelfs van het kleinste elfje tot de grootste draak(). respect voor anderen zorgt ook voor respect ten opzichte van ons zelf, en zorgt ervoor dat anderen ons gaan respecteren! hoe wil je gerespecteerd worden als je zelf geen respect toont! respectern van anderen hun mening, respecteren van privatie, en alles gewoon!
deze twee zorgen voor onvoorwaardelijke liefde, ja onvoorwaardelijk, want als je respect hebt en accepteerd zijn er geen voorwaarden, en ook geen verwachtingen! en dat is alles wat we nodig hebben om gelukkig te zijn.
als er geen verwachtingen en geen voorwaarden zijn , is alles goed zoals het is, als alles goed is zoals het is , ben je gelukkig toch???
haal me weg van deze plaats vol gekken.gekken die beweren dat andere gek zijn.
met slechts enkelen die begrijpen wat ik bedoel, en slechts een enkeleing die het niet begrijpt, maar toch probeert.
neem me mee naar de wereld van m'n dromen.
met velden vol bloemen, vogels en vlinders die de lucht kleuren, en geuren van gras, bloemen, en frisse lucht! heerlijk dromen, liggend langs een kabbelend beekje en starend naar de vogels vlinders en de helderblauwe lucht.
lopen door de velden van heerlijk kriebelend gras, met hier en daar een helder blauwe korenbloem die het veld siert!
hevige energie komt naar me toe. m'n gedachten zijn een soep! wisselend, dan weer vrolijk , dan weer afbrekend. m'n ego speelt me parten. het wil me niet laten genieten. gewoon genieten van wat ons gegeven wordt.
heerlijk die energie, ze maarkt me warm, warm vanbinnen. en tegelijk geeft het me koude rillingen, niet van angst of zo, gewoon van plezier.
een vreemd verlangen groeit diep in mij, gevoelens die mij vreemd zijn, komen de kop op steken, dit heb ik nog nooit mee gemaakt. velen zullen denken , dat kan niet, maar het is zo. ik heb dit nog nooit meegemaakt. het is me echt vreemd. ok verlangens heb ik reeds gehad, twijfels heb ik ook gehad, en al de andere gevoelens heb ik ook gehad, maar in deze contekst en in deze maten, neen dat is me vreemd.
heerlijk, dat is het wel. m'n hartje maakt sprongetjes als een dartel lammetje.
ja ok , het is lente aan't worden, maar dat heeft er weinig mee te maken vrees ik.
mooie ervaring hoor, wel konfronterend. soms moeilijk om toe te laten. Maar ooohhh zo heerlijk en verhelderend.
ik werd er gelijk heel vrolijk van en kreeg zelfs even de slappe lach.
de dansles dus! ja dat was de oorzaak van dit heerlijke gebeuren.
eerst een even tot rust komen en al de energie van de afgelopen dag laten bezinken en aan de kant zetten wat er in je hoofd zit! op zich al een hele ervaring , maar ondertussen al een gekend ritueel, tijdens de zonne dans. dan volgden de dansen elkaar op, er was een ontmoetingsdans, en die was heel erg moeilijk, vooral omdat mijn ego me dikwijls parten speelt. als je tegenstander je heel indringend aankijkt en bij wijze van spreken, hallo zegt via gedachten en zegt ik heb interesse in jou! amaai!!! havy hoor! maar heel fijn.als je tegenstander zegt , je bent bijzonder , zonder woorden! echt moeilijk!
toen na enkele heel actieve dansen en enkele om terug naar omlaag te komen, deden we een hele meditatieve dans! heerlijk, een meditatieve balet dans, heel rustige en sierlijke bewegingen, met de ogen dicht, en op eigen tempo. heerlijk, maar dan!
dan kom je jezelf tegen, en zeg je tegen jezelf: "hallo, jij bent bijzonder".
brrrr ik krijg kippevel bij de gedachte alleen al, maar het geeft je zo'n warm en heerlijk gevoel vanbinnen. weten dat je mag zijn wie je bent, met al je positieve en negatieve kantjes( of wat je zelf negatief vind althans). weten dat je ook maar een mens bent , die niet hoeft te streven naar perfectie, want je bent het al zoals je bent!
mooi , heerlijk, verhelderend, af gewoon!
zo vrij, elegant, energiek, en toch heel sterk, als een elfje! zo voel ik me nu.heerlijk na de afgelopen tijd.
ik was deze morgend allerlei karwijtjes aan't doen , en had eigenlijk helemaal geen zin.
toen dacht ik ineens aan repelsteeltje, en riep al de kaboutertjes elfjes en andere natuurwezentjes bij elkaar! ik vroeg ze of ze me even gezelschap wilden houden en eventueel een beetje wilden helpen. mijn hond verklaarde me gek, maar ach ook zij had er profijt van want we hebben gefeest terwijl we de afwas uitlaaden , en nog het ene en andere opruimden.het was echt gek!
neen er waren hier geen kleine wezentjes aanwezig, ik begin nog steeds niet te halucineren. maar het was wel veel aangenamer , en ik had ineens veel meer energie! het ging vooruit! echt was mega snel gedaan.
toen ik weer achter de pc zat , had ik een leuk gesprekje met marjanne, en vertelde haar dat het zo leuk was en zi snel gedaan was, ik zei ook dat m'n fantasie weer op hol sloeg! "neeen!!! " zei ze "je moet erin geloven".
en gelijk had ze ! geloof maar eens iets , je zal zien het is meteen waarheid voor jou! en zo heeft ieder zijn waarheid! simpel toch!
wat is het leven mooi als je er maar in gelooft! iedereen kan zo zijn/haar waarheid hebben zonder de anderen te beoordelen of veroordelen, het is dan zelfs veel makkelijker om samen te leven met ieder z'n waarheid.
neen, zie je mij al wenen? ikke toch niet dat altijd goedlachse lieve en vrolijke meisje.
ik ben niet triest, ik ben niet teleurgesteld, ik ben niet depressief, en ik zie het nog altijd zitten!
maar nu moet het wel gedaan zijn! gedaan met al het onrecht. al die arme mensen waar men nog meer van afneemt, al die brave en lieve mensen, die hun uitsloven voor anderen en nooit wat in de plaats krijgen, ja ook ik hoor bij die mensen. ik voel me gebruikt, overbodig, leeg gezogen!
gedaan met al de tegenslagen,altijd weer m'n best doen voor alles en iedereen en uiteindelijk bedrogen uitkomen. gedaan met liegen en bedriegen, ja ook als het voor bestwil is. gedaan met moeilijke mensen, en gedaan met al die negatieve energie!
tranen met tuiten heb ik geweend, heelder rivieren vol. samen met die tranen zijn er heel wat emoties uit mij weg gevloeid. samen met die tranen, is er veel woede uit mij gekomen. onverwerkte trauma's komen steeds weer de kop opsteken , en teisteren m'n geest en lichaam.ze houden mijn verstand bezig. m'n ego speelt hier heel tevreden op in en maakt het me nog een beetje moeilijker door op m'n gevoel te werken en me schuldgevoelens te geven waneer ik weiger dit spel mee te spelen!
weg , ga weg, laat me met rust, ik wil niet meer denken , ik wil rust! rust in m'n hoofd , rust in m'n gevoel en rust in heel m'n wezen!
blijkbaar zet ik de mensen op het verkeerde spoor! het was niet zo bedoeld!
ik voel me triest, en ik zou liever elders zijn dan hier , ik voel me niet begrepen en heel eenzaam, maar ik zeg geen vaarwel!
ik ben niet echt vrolijk, maar dat is nogal logisch denk ik! ik heb de laatste tijd ook zo veel aan m'n hoofd , en die gedachten molen krijg ik niet stil gezet!
maar vergeet niet dat ik een beetje als een elfje ben, ik geniet te veel van de kleine mooie dingen , om gewoon maar afscheid te nemen!
dus wees niet bevreesd! ik zeg geen vaarwel, ik hou te veel van de kleine mooie dingen!
ik hou te veel van het feit dat de zon schijnt op m'n neus, of van het beeld dat er vlinders door de tuin zweven alsof ze gedragen worden door de wind! spelend met de zonnestralen.ok dat is mss nog toekomst muziek, ('t is nl nog vollop winter)!
maar de tintelling van een sneeuwvlokje op je neus , of de wind die door je haren blaast! en langs de takken raast.neemt de bladeren en alles wat loszit mee!
neemt al wat je kwijt wil met zich mee om het te voeden aan moeder aarde ! die het nuttig zal gebruiken en verdelen zoals het een goede moeder betaamt, over de hele aarde! voor iedereen die het kan gebruiken , nodig heeft of kan doorgeven!
de wereld lijkt niet meer dezelfde, ook al weet ik dat er niets veranderd is. 't zit hem allemaal in mijn gedachten, en ik kan het niet achter laten, ze blijven me steeds weer volgen. ik moet sterker zijn! ik moet me bevrijden van mijn gedachten in mijn hoofd, de tijd die me rest , moet ik goed gebruiken. ik mag niet vaarwel zeggen, ik kan geen afscheid nemen, ik heb nog zoveel goed te maken.
ik moet vechten, want ik weet dat het uiteindelijk de moeite zal blijken, dat uiteindelijk de pijn en het verdriet zullen vervagen. het komt allemaal in orde! ik weet , zou me moeten realizeren, dat tijd kostbaar is en gekoesterd moet worden. ik haat hoe ik me nu voel binnen in mezelf, ik moet vertrouwen hebben. ik moet opstaan en sterker zijn. maar deze donkere tijd duurt voor mij te lang! ik heb de kracht niet om te blijven vechten , en door te gaan! ik wil geen pijn meer , ik ben zinkende. door de mist zie ik het gelaat van een engel; hij roept m'n naam en nodigt me uit, nodigt me uit mee naar de andere kant te gaan. en ooh wat is de verleiding groot!
vlak na nieuwjaar belde je me op, en vroeg om nog eens af te spreken. ik vond het goed en we spraken ineens een datum af.
we praatten nog uren , we praatten over de dagelijkse beslommeringen, en wat ons allemaal bezig hield. ondanks het feit dat je heel erg ziek was, bleef je toch enorm optimistisch, en je wees mij erop, dat er aan het einde van een tunnel toch steeds weer dat licht puntje is. je liet me heel even naar de wereld kijken met andere ogen.
k' heb me altijd enorm goed gevoeld bij jou, jij was mijn steun en toeverlaat. je hielp me altijd als dat kon, en als dat niet kon was je er toch! tot op zeker moment, toen het verdikt "kanker" bleek te zijn. maar je liet jezelf niet gaan, je bleef vechten!
zelden heb ik iemand gezien die zo sterk is als jij! nooit heb ik iemand gekend die ondanks al de tegenslagen in z'n leven zo sterk en positief bleef! zoals jij(klinkt mss cliché,maar is zo) zo zijn er geen twee!
en nu, nu ben je er niet meer , maar toch blijf je bij me , voor altijd!
weggaan is niet,
zachtjes de deur dicht trekken, en verdwijnen,
een leegte achterlatend bij de wachtende mensen.
weggaan is eerder een beetje je aanwezigheid vereeuwigen.
neen joh, waar haal je het? ikke smartieken, boos? ik ben een lief meiske zene!!!
TUURLIJK ben ik boos! ik ben zelfs razend!
boos op de wereld, omdat het allemaal zo onrechtvaardig is!
boos op vrouwen, omdat ze beter , mooier, interessanter zijn dan ik!
boos op mannen, omdat ze me misbruiken, gebruiken, kleineren, begeren, ...
boos op de mensen, omdat ze me beoordelen om wie ik ben, omdat ze niet eerlijk zijn, omdat ze harten breken, omdat ze me willen veranderen.
boos op mezelf, dat vooral!
boos op mezelf omdat ik dit allemeel toelaat en er niets uit leer! boos omdat ik het soms zelfs leuk vind, boos omdat ik niet weet hoe ermee om te gaan, of er wat aan te doen!boos op mezelf omdat ik mezelf kwets, of toelaat gekwetst te worden!
boos op mezelf omdat ik weiger te veranderen, omdat ik mezelf wil blijven zoals ik nu ben, en me daardoor steeds weer in de minderheid voel , in een hoekje geduwd, onbelangrijk!
de mensen zeggen, probeer het eens anders aan te pakken, leer het te aanvaarden, leer er mee leven,
mensen zeggen , zo erg is het toch allemeel niet , dat begrijp ik nou niet van jou, of trek het je toch niet zo aan.
mensen zeggen, laat ze links liggen, vermijd ze , doe of je ze niet ziet, en wees gewoon jezelf.
mensen zeggen, blijf jezelf, doe wat je hartje doet zingen, geniet van het leven en denk niet aan mindere dingen.
mensen kunnen nogal veel zeggen! maar doen ze het zelf wel? en weten ze dan ook hoe je dat allemaal doet? want da is allemaal gemakkelijk gezegd!
mensen zeggen ik ben er toch voor jou! je bent niet alleen!
maar denken ze er wel eens bij na dat het allemaal veel ingewikkelder is dan dat. dat een woord niet alles is!
weten ze wel dat het niet voldoende is om te zeggen ik ben er toch nog?
De berijdheid , om dingen in je leven te veranderen , kan heel veel doen veranderen , maar is nog steeds niet voldoende. ik wil wel , maar het resultaat blijft uit!
er komt wel verandering, maar niet zoals ik had verwacht!
reeds vier of vijf heb ik er achter de rug, en er staat er weer een nieuw voor de deur.
ik ben bang voor het onbekende, maar kijk er ook enorm naar uit. ik weet dat ik niet bang moet zijn, en gewoon moet vertrouwen in de gang van het leven. altijd is het al zo geweest, ik kende veel tegenslagen, of mindere periodes in mijn leven, maar deze periodes hebben er steeds voor gezorgd dat ik werd behoed voor ergere dingen.
Ik sta voor een periode van aanpassen aan het leven als alleenwonende jonge dame, en kijk er enorm naar uit. ik kijk enorm uit naar de vrijheid, en de rust. Maar tegelijk ben ik bang van de eenzaamheid, van diezelfde rust. ik heb twijfels , zal ik het wel aankunnen, zal ik geen domme dingen doen, en tegelijk weet ik dat ik enorm sterk ben en een uithouding heb van jewelste. anders was ik er al niet meer geweest.
waarom probeer ik toch steeds weer om erbij te horen, waarom probeer ik in het plaatje te passen? waarom probeer ik het iedereen naar de zin te maken en waarom doe ik altijd het onmogelijke om in de maatschappij te passen?
ik ben niet gemaakt om dat te doen, ik ben gemaakt om uit de toon te vallen, om mezelf te zijn, om anderen te leren wat het betekend om jezelf te zijn, ik ben gemaakt om de wereld te laten zien hoe mooi het leven kan zijn, zonder jezelf te overtreffen.
eigenlijk kan het leven pas mooi en leuk zijn als je jezelf bent, als je niet gevangen zit in een leven dat je beperkt! als je echt jezelf bent!
ik verlang zo naar die hand die me eruit trekt! een hand van verlichting.
hoe meer ik probeer mezelf eruit te wringen, hoe dieper ik zink! als in drijfzand!
ik verlang naar een redder, ik moet stil zitten en zwijgen, niet roepen niet schreeuwen, gewoon hulpeloos toekijken, en hopen dat iemand me tijdig zal redden."
dit is m'n innerchild, dat dat voelt.
ik als persoon van vlees en bloed en geest en ...alles, ben de enige die mijn innerchild kan redden.
ik kan het de hand rijken, en het eruit trekken, ik kan het de weg wijzen rondom het drijfzand. ik kan het steunen, en koesteren, zodat het zich niet meer eenzaam voelt en begrepen voelt!
ik kan het de kracht geven om door te gaan, ik kan het beschermen, ik kan...
ik heb het gevoel da ik enkel nog voor m'n werk leef, en goed dat ik dat dan met veel plezier doe.
jaja, weet ik wel, maar da brengt geen brood op tafel en daar door heb je nog geen interessante levens partner, en ...ach ik voel me gewoon zo alleen.
ja maar dan heb ik het wel over een interessante levenspartner he!
weet je ik wil niet zozeer iemand als partner, in die zin van een relatie, maar ik wil iemand zoals jij, maar dan in de buurt, waar ik in real terecht kan.
iemand die me eens vast pakt en zegt , ik zal je wel effe helpen!
iemand die zegt, kom hier, en me een stevige knuffel geeft! waar ik me volledig bij kan laten gaan
iemand, ...eigenlijk heb ik zo iemand, maar ik kan hem niet berijken!
ik zou gewoon willen dat ik de zekerheid heb , dat als ik m'n verdriet laat gaan, dat ik niet volledig verloren ben! dat die persoon me helpt en steunt! hoe dan ook!
iemand die me recht houd, als ik niet meer recht kan blijven, of me leid, als ik niet meer uit m'n ogen zie van de tranen!
ja zo iemand had ik graag bij me gehad, maar jammer genoeg sta je er in tijden dat je zo iemand nodig hebt , altijd gegarandeerd alleen voor!
Jammer genoeg, moet ik( zoals meestal) toegeven dat dat niets of niet veel is.
ik heb niet bepaald iemand gelukkig gemaakt.niet dat ik iemand verdriet heb gedaan.
ik heb geen bijzondere dingen gedaan, gewoon heel gewoon.
niemand zegt me , goed gedaan! doe zo voort! mooi werk geleverd! goed opgelost!...in tegendeel ze zeggen, doe niet dit, doe niet dat, heb jij dat gedaan , er is wat mis mee!wil je dit even voor me oplossen, en dan dat doen, en ik ...
ik doe dat natuurlijk, zoals altijd zeg ik niet neen. ik ben vriendelijk, ik ben toegevend en ik knik! ik zeg altijd maar ja , ik zeg niet neen , ik zeg niet , neen daar heb ik geen zin in, of ik weet niet hoe , ...
ik zeg gewoon, ok komt in orde , ik zoek het wel uit!
ik voel me zo ... alleen, ongewaardeerd, nutteloos, lusteloos, ...
ik weet niet wat ik aan moet vangen, ik weet dat het aan mezelf is om in deze situatie verandering te brengen, maar als er iemand is die me kan vertellen hoe? ...please zeg het mij dan , want ik weet het echt niet meer! ik weet niet meer wat ik nog kan doen, ik heb al zoveel geprobeerd. wat kan ik nog meer doen?
ik wil gelukkig zijn, zonder me schuldig te voelen.
Ik wil plezier maken, zonder nadien te denken, van ojee.
Ik wil mezelf zijn, zonder dat ik me aangekeken voel.
Ik wil rust in mezelf, zonder die stemmetjes die tegen elkaar zeuren(welles, nietes).
Ik weet dat het niet draait om zoeken, maar om zijn, om aanvaarden.
Ik weet dat ik me er moet bij neerleggen, beseffen dat ik er niets kan aan veranderen.
Enkel de manier waarop ik het bekijk kan ik veranderen en niet de feiten zelf!
ik kan er niets aan doen, dat de anderen niet denken zoals ik, ik kan er ook niets aan doen dat anderen niet zo hun best doen om het mij naar de zin te maken , zoals ik wel doe!
ik kan er niets aan doen dat ik suikerziekte heb. ik kan er niets aan doen dat mijn familie me haat, en kan er niets aan doen, dat ik ben wie ik ben!
ik weet dat het draait om aanvaarden, vergeven , en onvoorwaardelijke liefde!
en ik wil dat allemeel wel, maar hoe!!!!
ik ben het allemaal een beetje beu! ik doe enorm hard m'n best.
ik doe m'n best om voor m'n gezondheid te zorgen , ik doe m'n best om rust op tijd en stond te nemen, ik doe m'n best op m'n werk, ik doe m'n best in alles wat ik doe, ik doe m'n best voor anderen, ......
maar blijkbaar is het beste wat ik kan , niet goed genoeg, niet voor mezelf en niet voor anderen!
er is niemand die om je geeft, toch wel lieverd, tuurlijk zijn er wel mensen die om je geven.
je bent niets waard, maar jawel kijk eens wat je allemaal kan!
je bent te gevoelig en verlegen, maar neen je ben enkel heel gevoelig en voorzichtig!
SSSTTTOOOPPPP!!!
stop toch alle twee, jullie maken me gek! tracht eens overeen te komen he! alsof de buiten wereld nog niet frustrerend genoeg is. daar kan ik ook niets goed doen! wat willen jullie nu, dat ik ook nog binnenin mezelf nog eens in de knoop geraak! stop het gewoon.
zeg wa ist me u verkeerde been uit bed gestapt zeker!, maar neen gewoon een beetje overprikkeld!
ge moet naar andere niet zien, maar alé, jawel lieverd zie wel naar anderen , maar vergeet jezelf daarbij niet op de eerste plaats te zetten he!
"HEY, LEREN JULLIE HET DAN NOOIT! STOP! HAD IK GEZEGD!"
wanneer gaat da nu eindelijk eens stoppen in mijn hoofd!
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
)had het fijnste gezichtje dat je ooit gezien hebt. geen enkel rimpeltje, geen trekjes, of tekenen van welke negatieve aard ook!
).
, toch wel lieverd, tuurlijk zijn er wel mensen die om je geven.
