Op momenten als deze is het vaak erg moeilijk om de juiste beslissingen te nemen. Ik ben bezig met mijn voorbereidingen voor onze trouw en dan denk je aan alles en iedereen. Ik wil al de mensen aanwezig die iets betekenen voor mij. Ik wil mijn familie erbij en ik wil liefst dat die allemaal samen overeen komen! Ik weet echter dat er veel mensen nogal wat moeilijkheden hebben met elkaar, en ik wil niet dat dat uitmond in ruzies of spanningen. Het moeilijkste va al is goed doen voor mijn mama.... Logisch zeker? moeder dochter.... is vaak erg moeilijk he. Mijn mama is en blijft mijn mama en ik heb heel veel respect voor haar. heel veel want wat zij verwezenlijkt heeft... Ik kan alleen maar hopen dat als ik in zo'n situatie zou komen ik het even goed zou doen als zij. Maar ze maakt het ons niet makkelijk. Zij en haar broer en zus komen niet goed overeen, en daarin is zij de moeilijkste. Ik wil mensen bedanken die voor mij veel betekend hebben, en waar ik op momenten dat ik het heel erg moeilijk had altijd kon op rekenen, maar als ik dat doe dan trap ik mss op haar tenen. Ik weet dat het mijn dag is en dat ik mag kiezen, en dat ik met hen eigenlijk niet zoveel rekening moet houden. Maar dit vind ik erg moeilijk.
wat gebeurt er allemaal.... soon to be miss Robbrecht.
ik ga proberen vanaf nu wat vaker te schrijven. Er is alweer zoveel gebeurd intussen. Ik voel me hoe langer hoe beter, het is of er een zware last van me af is. Het is ook zichtbaar, familie en vrienden zeggen allemaal dat ik straal, ikzelf voel het niet altijd zo, maar ik heb dan ook nog het één en ander waar ik over pieker, wat ervoor zorgt dat ik nog steeds niet helemaal hier en nu ben, of wat me belemmert om ten volle te genieten van alles wat er gebeurt. Ik wil echt meer moeite doen om minder te piekeren, en daardoor meer te kunnen genieten. Zoals ik in mijn vorige berichtje reeds schreef heb ik dus begin november iemand(D) leren kennen, en hij is super! Hij heeft geduld, heeft zoveel aandacht voor mij, is respectvol, attent, behulpzaam, gho.... ja wat heeft hij niet... In den beginne had ik het er heel erg moeilijk mee, ik kon soms niet verdragen dat hij in mijn buurt was, ik wou ook steeds maar afstand creeren, en duwde hem bijna letterlijk weg. Hij bleef liefdevol en geduldig, ook al was ik soms echt niet lief. Ik was bang om het toe te laten, ik was bang weer gekwetst te worden, ik was bang dat het niet zo zou blijven, dat hij zou veranderen, zoals ik gewoon was. Ik ging hem onbewust testen, ik deed lastig , echt dom soms, ik negeerde hem soms echt helemaal, maar hij bleef toch lief attent, geduldig, en zacht. Vorige week op 8 mei heeft hij op het einde van het communie feest van zijn zoon en neef, mij voor bijna de hele familie ten huwelijk gevraagd. hij had een grote schilderij gemaakt. Een stukje uit het liedje: i'd rather be with you van joshua radin. wat overigens een beetje ons verhaal is, en wat ik al lang een prachtig nummer vind. het liedje stond ineens te spelen, en de kindjes hielden de schilderij vast, ik blozen natuurlijk.... hij wachtte tot het liedje voorbij was en zei dan: schatteke, ge weet dat ik heel veel van je hou en dat de kindjes jou ook heel graag hebben. en daarom zou ik u willen vragen : wil je met mij trouwen. ............... amaai mijn hartje...."ja schatie ja, ja, ja,...... ik was zo blij.... dat hij me dat vraagt na alles wat wij reeds doorstaan hebben, dat wil zeggen dat hij mij echt graag ziet. dat kan niet anders. Maar toen kwam de opdracht he, het vertellen aan ons moeke.... vandaag komt ze, en dat zal nog moeilijk worden. allé dat we gaan trouwen weet ze al, maar de financiele problemen, en het feit dat ik dus berchem wil verkopen om dat recht te trekken, is iets anders. het is vooral moeilijk voor mij om erover te beginnen, ik weet ook niet goed waarom, ik ben een beetje bang voor haar reactie. ik moet gewoon onthouden om mezelf te blijven, en niet te proberen te zijn wie ik denk dat zei wil dat ik ben..... moeilijk uitgelegd....ik weet het. ach gewoon vertrouwen het komt allemaal goed.
Sinds lange tijd heb ik veel moeite met slapen. Ik val moeilijk in slaap ben bij het minste weer wakker, en wordt s' morgens vaak vermoeider wakker dan ik ga slapen. Ook emotioneel heb ik het erg moeilijk, en ik verdraag niets. Bij het minste begin ik te wenen, van het minste ben ik enorm geïrriteerd, ik verdraag niets en doe alleen maar lastig of zaag. Zo ken ik mezelf niet, en ik werd er dan ook heel erg neerslachtig van, en soms zelfs echt boos op mezelf. Ik heb nu een hele lieve vriend die erg begripvol is , me steunt waar hij kan, en dit ook allemaal verdraagt, alleen laat hij me soms niet genoeg met rust, maar ook dat begrijp ik niet van mezelf. Vroeger kon ik niet voldoende aandacht krijgen. Enkele weken geleden ging ik op consultatie bij Juta Borms. Ze heeft een dokterspraktijk waar ze ook alternatievere geneeswijzen toepast. Hoofdzakelijk Biopunctuur. Zei raadde me aan bij één van haar collega's te gaan voor een sessie Holistic pulsing om de druk wat van de ketel te halen. Dat is ook echt het gevoel dat ik had. Net of ik al maanden in een drukketel zit, en dat Katia nu een beetje druk eraf heeft gelaten. Het voelde aan alsof er terug voldoende plek was in mijn lijf voor mezelf. Ik besefte ook dat heel wat van dat plaatsgebrek vooral komt door angsten. Angsten die ontstaan zijn in mijn verleden, en die nog steeds mijn dagelijks leven beïnvloeden. Ik hoop tijdens de SD of tijdens de volgende sessie (holistic pulsing)HP hieraan te kunnen werken. Maar ja toen die sessie gisteren voorbij was was ik even helemaal van de kaart, ik was wat verward, vergatbijna te betalen, vergat nadien mijn jas en sjaal, en stond redelijk wankel op mijn benen. Over benen gesproken het was de eerste keer sinds lang dat ik mijn benen echt volledig voelde, en dat was een fijn gevoel. Thuis gekomen was ik zo ontspannen, en zo relaxt, dat ik eigenlijk voor niets zin had behalve dan verder geniten van dat gevoel. Dat deed ik dan ook en al heel gauw viel ik in slaap. Ik heb de hele nacht aan één stuk doorgeslapen, en toen mijn ventje deze morgen om zes uur moest vertrekken wou ik hem persé een knuffeltje geven, hij stond er helemaal versteld van, en ik eerlijk gezegd ook. Ik heb nadien nog twee uur geslapen en ben om 8 uur opgestaan. Ik ben even buiten gegaan, om een frisse neus te halen en was gelijk helemaal wakker, en voor het eerst sinds lang echt uitgerust. Ik heb me voorgenomen om dagelijks een kwartier tijd te maken om goed te ademen, en volledig mijn lichaam te voelen. De ruimte die ik nu voel die wil ik niet meer verliezen. en zeker ook het feit dat ik mijn benen voel en daardoor beter gegrond ben, dat is een wonder.
Between Heaven and earth,
there is a place.
where darkness and light,
come together in one.
where balance and flexability,
are needed to survive.
balance to always remember,
right from wrong.
flexability to always rise again,
after bending in the wind.
In een hoekje zit een meisje van ongeveer een jaar of 12/13. Moeilijk te zeggen tegenwoordig. Ze zien er zo snel volwassen uit. Het meisje leest in een roze schriftje, een handgeschreven tekst. Het moet redelijk groot geschreven zijn. Twee zitjes verder aan de overkant zit een jongen, haren netjes in de plooi. Hij moet een jaar of 13/14 zijn, (weerom moeilijk te zeggen). Nogal geconsentreerd kijkt hij in de richting van het meisje. Ooh hij leest mee. Met momenten verschijnt er een glimlach op zijn gelaat. Plots kijkt het meisje om. Snel slaan zijn ogen naar de grond en verschijnt er een licht blozende kleur op zijn gelaat. Nog twee zitjes verder zit een jonge dame, een jaar of 25/26 een beetje verdrietig te dromen. Plots krijgt ze de jongen in het oog en volgt zijn handelingen. Al snel heeft ze door wat er gebeurt. Het meisje sluit het schriftje en stopt het in haar schooltas. Ze drukt op het knopje. "Ting" en het rode lampje gaat branden. Ze staat op en gaat naar de deur. De jongen volgt haar stiekem met z'n ogen. De deur gaat open, ze is weg... Nu is het zijn beurt, hij drukt op het knopje, "ting" en het rode lampje gaat aan. Ook hij begeeft zich een beetje dromerig naar de deur. De jonge vrouw, niet meer zo verdrietig, staart een beetje voor zich uit. Ze vind het vast jammer dat ze niets tegen elkaar zeiden. Als ze afstapt hoopt ze stiekem dat die twee morgen weer bij elkaar op de bus zitten. Misschien naast elkaar,? En hopelijk praten ze dan tegen elkaar. Ze drukt op het knopje, "ting" het rode lampje gaat aan. Ze staat op en gaat naar de deur......
Ik zou jullie net als altijd kunnen zeggen:
beste wensen voor het nieuwe jaar , en dat het liefde, gezondheid, licht en geluk mag brengen...
Maar dat komt dan misschien weer niet uit en in deze tijden is er nood aan wat anders .
Ik wens ons allen inzichten.
Inzichten zodat we zien dat al die discuties in de loop van het jaar,
eigenlijk niets anders zijn dan mogelijkheden tot het oplossen van zaken.
zodat we begrijpen dat de ziekten die we krijgen,
ons leren om voor onszelf en onze omgeving te zorgen.
Dat we inzien dat duisternis niets anders is dan
leren het licht zien in onszelf en onze medemensen.
En zodat we inzien dat geluk er altijd geweest is,
het is alleen zo dat we verblind zijn geweest door al het geluk om ons heen.
Het is pas vanop een hoge besneeuwde bergtop dat we kunnen zien hoe mooi het is in het dal.
In liefde en licht wens ik jullie en verrijkend nieuwjaar
Ik ben een kind zoals je ziet, ik ben een kind, maar toch ook weer niet. Mijn aardse bestaan vind ik niet altijd fijn, veel te bekrompen veel t klein.
Ik ben een kind zoals je ziet, maar een heleboel mensen begrijpen mij niet. Niemand luisterd naar mijn verhaal, men beschouwd mij als een vreemde, niet normaal.
Ik ben een mens zoals je ziet, maar mezelf zijn dat mag ik niet. Ik blink uit in ongrijpbaar zijn voor anderen, Met als gevolg dat iedreen mij steeds wil veranderen.
Ik ben een kind uit het aardse paradijs, een nieuweling, maar het leven hier brengt me van de wijs. Ook al geef ik steeds een duidelijk signaal, ik spreek blijkbaar een andere taal.
Ik ben een kind met een eigen gezicht, mijn blik op de wereld gericht. Help me om me op mijn missie te begeleiden zodat ik langzaam in mijn kracht kan glijden.
Carry me away from this dark and lonely road, let me in your arms, all i want to know is you. you chase away the darkness, with all that you are. I will find my strength in the beat'n of your heart.
Picture book of memories, of how it used to be. Some peoples spend a a lifetime, waiting for there dreams. I won't find the answers , by looking at the stars, I can find my strength in the beat'n of your heart.
Time , a little while, will change into years, gone by If i can hold on to you, i'll leave all my fears behind. Holding on we drift, like 2 flowers on the sea. Riding on the waves letting go of what will be. I wont find the answers by staring at the stars. i found all my dreams in the beat'n of your heart.
i found all my dreams in the beat'n... Beat'n of your heart.
het gaat eigenlijk ook niet zo goed met me. Het ging tot dit weekend eigenlijk super goed, ik had weer zin om dingen te doen, ik ben dan ook op weekend geweest met de tent naar de ardennen met een vriendin. Ik heb daar ayauhasca gedronken, een drankje waar je visioenen van kan krijgen, nu die kreeg ik niet maar ik voelde zulk een innerlijke rust! die had ik echt nodig. tijdens de ceremonie heb ik gevraagd om ervoor te zorgen dat ik een fijne goede evenwichtige relatie zou krijgen. omdat je dit steeds met een intentie drinkt! en wat ik vroeg heeft zijn weerslag gehad. Mijn relatie was niet evenwichtig, was niet goed ze was ronduit vernielend kleinerend, en destructief. Maandag is mijn vriend niet zonder reden maar ik kan het toch niet verklaren, ineens uitzinnig razend geworden, hij heeft hier vanalles stuk gemaakt waaronder een schilderij van mijn beste vriendin, en een afrikaans beeldje (wat het enige nog was dat ik had van mijn papa) . Ik werd hierdoor echt hysterisch... ik heb geroepen als een dier, ik weet niet wat ik nog allemaal gedaan heb, en toen hij zijn spullen pakte werd het nog erger, ik was uitzinnig ik was diep verdrietig, ik heb pijnen gevoeld die ik nooit eerder gevoeld heb, ik had een kracht in me waar ik het bestaan niet van wist, ik heb met stoelen gegooid uit onmacht, ik......pfffff en nu is er een gat een leegte, geen energie, niets is nog interessant, ik wil op m'n terrasje een boekje lezen, maar gelijk heb ik er al geen zin meer in, ik wil mandala's kleuren, maar tegen dat ik papier heb heb ik al geen zin meer, mijn afwas van 14 dagen staat er nog steeds en ik kom er maar niet aan toe. Ik ga van m'n zetel naar m'n bed en van bed even achter de pc, en dan terug... Ik wil gaan wandelen in het bos , met m'n voeten in de grond ploeteren, maar in de stad kan dat niet. ik wil weg ver weg, ik weet niet waarheen, ik denke dat niets ver genoeg is, ik vrees dat ik eigenlijk wil vluchten van mezelf.
Remember those walls I built Well Baby they are turning down And they didn't even put up a fight They didn't even make a sound I found a way to let you in But I never really had a doubt Standing in the light of your halo I got my angel now
It's like I've been awaken Every rule I had to break It's the risk that I'm taking I ain't never gonna shut you out
Everywhere I'm looking now I'm surrounded by your embrace Baby I can see your halo You know you're my saving grace You're everything I need and more It's written all over your face Baby I can feel your halo Pray won't fade away
I can do your halo I can see your halo I can be your halo I can see your halo
Hit me like a ray of sun Burning through my darkness night You're the only one that I want You got addicted to your lie I swore I'd never fall again But this don't even feel like falling Gravity camed again To pull me back to the ground again
It's like I've been awaken Every rule I had to break It's the risk that I'm taking I'm never gonna shut you out
Everywhere I'm looking now I'm surrounded by your embrace Baby I can see your halo You know you're my saving grace You're everything I need and more It's written all over your face Baby I can feel your halo Pray won't fade away
I can do your halo I can see your halo I can be your halo I can see your halo
it started out as a feeling, witch then grew into a hope. witch then turned into a quiet tought witch then turned into a quiet word. And then that word grew louder and louder, till it was a battle cry
I'll come back when you call me, no need to say goodbye
Just because everything is changing, doesn't meen it's never been this way before All you can do is try to know who you're friends are as you're hading to the war. pick a star on the dark horizon, and folow the light
you'll come back when it's over, no need to say goodbye you'll come back when it's over no need to say goodbye
now we're back to the begining it's just the feeling and no one knows yet but just because they can't feel it to, doesn't mean that you have to forget, let your memories grow stonger and stronger, till the're before your eyes
you'll come back when they call you no need to say goodbye, you'll come back when they call you, no need to say goodbye
song by Regina Spector.
toen ik dit liedje hoor de moest ik denken aan mijn kinderwens en wat die met mijn relatie gedaan heeft.
Bij elk liedje dat ik hoor, denk ik aan wat ooit " ons" was. Ik luister naar de tekst en vind telkens wel iets, van wat ooit "ons" was. Als ik over straat loop en een koppel zie, denk ik aan wat ooit "ons" was. Elke keer als ik naar of van m'n werk kom, denk ik aan wat ooit "ons" was. ik bedenk dat ik reeds heimwee had, of juist blij was, om terug te komen naar wat ooit "ons" was. Op straat staat een man te praten, ik hoor z'n stem ondanks het feit dat ik m'n m3 aan heb, het lijkt of het jou stem is, die hoorde ik ook altijd, en denk weerom aan wat ooit "ons" was. in m'n appartement voel ik me niet thuis overal zit een herinnering aan vast van wat ooit "ons" was.
Written by Regina Brett, 90 years old, of the Plain Dealer,Cleveland,Ohio
"To celebrate growing older, I once wrote the 45 lessons life taught me. It is the most-requested column I've ever written. My odometer rolled over to 90 in August, so here goes:
1. Life isn't fair, but it's still good. 2. When in doubt, just take the next small step. 3. Life is too short to waste time hating anyone. 4. Don't take yourself so seriously. No one else does. 5. Pay off your credit cards every month. 6. You don't have to win every argument. Agree to disagree. Both of you could be right at the same time. 7. Cry with someone. It's more healing than crying alone. 8 It's OK to get angry with God. He can take it. 9. Save for retirement starting with your first paycheck. 10. Love your parents because they will be gone before you know it. 11. Make peace with your past so it won't screw up the present. 12. It's OK to let your children see you cry. 13. Don't compare your life to others' lives. You have no idea what their journey is all about. 14. If a relationship has to be a secret, you shouldn't be in it. 15. Everything can change in the blink of an eye. But don't worry; God never blinks. 16. Take a deep breath. It calms the mind. 17. Get rid of anything that isn't useful, beautiful, or joyful. 18. Whatever doesn't kill you really does make you stronger. 19. It's never too late to have a happy childhood. But the second one is up to you and no one else. 20. When it comes to going after what you love in life, don't take no for an answer. 21. Burn the candles, use the nice sheets, wear the fancy lingerie. Don't save it for a special occasion. Today is special. 22. Over prepare, then go with the flow. 23. Be eccentric now. Don't wait for old age to wear purple. 24. The most important sex organ is the brain. 25. No one is in charge of your happiness but you. 26. Frame every so-called disaster with these words: 'In five years, will this matter?' 27. Always choose to be happy, then you will. 28. Forgive everyone everything. 29. What other people think of you is none of your business. 30. Time heals almost everything. Give time time. 31. However good or bad a situation is, it will change. 32. Your job won't take care of you when you are sick. Your friends and parents will. Stay in touch. 33. Believe in miracles. Then you see when they happen. 34. God loves you because of who God is, not because of anything you did or didn't do. 35. Don't audit life. Show up and make the most of it now. 36. Growing old beats the alternative -- dying young. 37. Your children get only one childhood. 38. All that truly matters in the end is that you loved. 39. Get outside every day. Miracles are waiting everywhere. Besides, sunshine makes you feel happy. 40. If we all threw our problems in a pile and saw everyone else's, we'd grab ours back. 41. Envy is a waste of time. You already have all you need. 42. The best is yet to come. 43. No matter how you feel, get up, dress up, and show up. 44. Yield. 45. Life isn't tied with a bow, but it's still a gift. Open it and say 'Thank you.'
why do you look at me that way? what has the world done to you? scared eyes like a child. why do you feel so alone with all these peoples around you. why does love make you blind?
don't cry, it doesn't serve you. there 's sadness in your eyes. raindrops in spring. don't cry... one day you will find love.
don't ask what someone else brings you. love is something you give. the imagination of a dream.
For a long time in my life i've seen love and relations as a sort of slavery. a kind of slavery, in witch the slave aproves. I was told to be someone else, someone i'me not. but now i'me afraid, that i've made so many plans that i've forgotten to live. Now i wanna be the one we all are if we listen to our heart, our true feelings. because the one who surrenders, feels free, has the most intense love. One who has the most intense love, is free. Now i wonder what i'll do with this because, Knowledge without change is no wisdom. Running before trying is the worst. worse than losing. From the humiliation of losing we can still learn something. But if one runs away from it, is the same as calling the enemy the winner.
Met kleine ogen kom ik de trap af. Het is nog veel te vroeg als ik m'n neus buitensteek. De deur is zwaar en opent traag. Maar de lucht is fris en komt heel snel binnen.. Ik moet er toch door, ik kan dan maar beter doorbijten. Wat is het nog stil op straat.Geen auto's of bussen maar ook geen mensen. Ik stap goed door, en plots hoor ik in de verte vogeltjes fluiten... Heerlijk toch??? Mijn ogen zijn niet meer zo klein, de koude lucht heeft z'n werk gedaan. Fris , wakker en monter loop ik verder, eigenlijk is het wel mooi zo, de stad die ontwaakt op een frisse wintermorgend. En wie had ooit gedacht dat je ook vogeltjes kan horen fluiten in het midden van de stad? De voordelen van een koude vroege morgend.
Als het misgaat en dat gaat het soms, Als de weg alleen maar steil naar boven lijkt te gaan, Als uw middelen beperkt en uw schulden groot zijn, En u wilt glimlachen, maar moet zuchten, En zorgen en getob u bedrukken en beklemmen, Rust als het moet, maar geef niet op.
Dat vreemde leven zit vol bochten en wendingen Zoals ieder aan den lijve moet ervaren, Vele draaien om en laten het erbij, Terwijl ze gewonnen hadden als ze hadden doorgezet. Geef niet op, ook al lijkt het tempo nergens op, Een volgende poging kan succes hebben.
Vaak is het doel dichterbij dan gedacht, Hoe slap en weifelend u zich ook voel; Vaak heeft de knokker net opgegeven, Als de beker voor het grijpen ligt; Vaak ziet de bedrukte da nacht te vroeg vallen, En mist hij de kroon op zijn werk op een haar na.
Succes is een ondersteboven binnenstebuiten mislukking, Het zilveren randje rond de wolken van twijfel, En je weet nooit hoe dichtbij je bent, Het kan ver lijken en dichtbij zijn. Vecht als u het hardst getroffen bent, Juist wanneer het hopeloos lijkt mag u niet opgeven
Maar heb je de laatste tijd nog door een grote winkelstraat, of grote winkelketen gelopen? En natuurlijk heb je dan ook eens rond je gekeken? Je kan er bijna niet naast zien hoor, moest je dat wel doen zal je er wel tegen lopen. Mensen met winkelwagentjes overladen zodanig dat ze bijna door hun wieltjes zakken. Mensen met winkeltassen, zo overladen dat ze bijna door hun benen zakken, of een echtgenoot moeten meenemen om te helpen dragen... Natuurlijk heb ik ook onlangs een flatscreen tv gekocht, maar mijn oude was tweedehands al 10jaar oud, nog geen 30cm diagonaal scherm , loodzwaar en!!! het belangrijkste, hij was stuk! Ik dacht ik neem de proef op de som. Ik loop zo'n grote winkel binnen, en vraag om hulp, maar het was er zo druk dat ik een nummertje moest trekken. Na een 20 tal minuten komt er een man die vraagt wat het zal zijn. Dus ik laat mijn partner uitleggen dat we een nieuwe tv zoeken. Ik ben braaf en volg, luister en observeer... Hij vraagt hoe ver we van de tv afzitten, en we zeggen een 4tal meter mss iets meer. Oh "mevrouw" dan moet u toch wel zeker deze nemen hoor. Een van meer dan een meter breed... terwijl hij aan mijn partner de nog grotere modellen toonde, ben ik eens op ongeveer 4 meter afstand gaan staan, en het leek of ik op de eerste rij in de cinema zat... Uiteindelijk hebben we de kleinste genomen die er was, en ook bijna de goedkoopste, en ik vind hem nog reuze hoor. zou die man zo slecht zien?
Een weekendje relaxen. Ik dacht ik ga lekker rustig naar de ardennen bij mijn mama. En om er echt een tripje van te maken ging ik met de trein. Men zecht toch altijd , de trein is altijd een beetje reizen. Een belevenis was het zeker. zondag voormiddag nog gaan wandelen, het was koud maar leuk. toen we thuis kwamen, nog wat gepraat en gelezen. echt relaxen!!! rond drie a vier in de namiddag begon het te sneeuwen! ik zei nog tegen mijn mama ik denk dat we beter wat vroeger naar het station gaan, want het blijft serieus sneeuwen, straks raken we er niet meer door. mijn mama lief als ze is, maakt nog eerst wat te eten. dus rond de vijfen vertrekken we met de bedoeling het station te halen . in normale omstandigeheden is het een half uurtje rijden maximum. Maar dat was buiten de sneeuw gerekend. de wegen waren dicht gesneeuwd, ik heb nog nooit zoiets gezien in ons belgie landje. door de wind ontstonden er ware sneeuwhopen op de weg. het was spekglad, en bergop .... ja je raadt het al, we hebben verschillende keren kunnen duwen. uiteindelijk heb ik nog net de laatste trein gehaald. maar wat we onderweg zagen, was gewoonweg grappig, en erg tegelijk. sneeuwruimers die niet wilden voorsteken, een jeep die in de kant reed. mensen te voet, wij door de sneeuw ploeteren. gelukkig heb je altijd mensen in zo'n omstandigheden die willen helpen.
zweven door de lucht, over versteende en verzande wegen, tussen bezwaarde en verlichte hoofden, door drukte of door stilte, langs lege wagens en overvolle bussen, over kalende velden of geurige bloemperken, over bruin wordende kruinen ov goed gevulde groene bladerdekken, rakelings langs kolkend water of over de stilte van een ziltig meer,
nooit stoppen, steeds weer verder.... de wind is vrij
ik ga proberen vanaf nu wat vaker te schrijven. 
