Waar zich nu de fabriek van Trebos bevindt, stond vroeger het kasteel Ter Elst. Dit kasteel bleef echter in een brand in 1837.  Op dezelfde plaats werd in 1848 een nieuw landhuis opgericht. Maar ook dit gebouw was geen eeuwenlang leven beschoren, in 1981 moest het wijken voor een uitbreiding van de staalfabriek.

13-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

Bernadette Soubirous zag op 7 januari 1844 te Lourdes het levenslicht. Zij overleed op 16 april 1879 te Nevers. Op 11 februari 1858 verscheen de Maagd Maria aan de 14-jarige Bernadette. Nadien zou ze nog 17 andere verschijningen ervaren.  Op 8 december 1933 verklaarde paus Pius XI Bernadette heilig.

Lourdes werd de belangrijkste katholieke bedevaartplaats. Ook vanuit Tildonk ondernamen doorheen de tijd talloze bedevaarders, meestal georganiseerd (door Boerinnengilde-KVLV, KWB, Ziekenzorg), een tocht naar het verre oord aan de voet van de Pyreneeën. Sporadisch gebeurde dit ook wel eens individueel (zie bijdrage nr. 471 dd. 29/6/08; zie ook de foto bij bijdrage nr. 500 dd. 21/8/08).


Paus Benedictus XVI is vandaag in Parijs aangekomen voor een vierdaags bezoek aan Frankrijk. De kerkleider bezoekt onder andere het Zuid-Franse bedevaartsoord Lourdes, waar 150 jaar geleden Mariaverschijningen werden gezien.

12-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

Een diamanten bruiloft in 1961

Het feest werd in Wespelaar gevierd, alwaar de jubilarissen woonden, hun wieg stond echter in Tildonk.

Zij zagen alhier het levenslicht op exact dezelfde dag van het jaar, weliswaar met een jaartje verschil.

Fille Aerts (°Tildonk 15 oktober 1876, zoon van Louis Aerts, afkomstig van Wakkerzeel en Marie Bisschop, afkomstig van Tildonk) en Marie Winnepenninckx (°Tildonk 15 oktober 1877, dochter van Antoon Winnepenninckx, afkomstig van Buken en Maria Virginia De Keyser, afkomstig van Kampenhout) gaven mekaar het jawoord te Tildonk op 11 mei 1901.
De verdere hoofdpunten van hun leven lees je in onderstaand krantenartikel.

12-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

11-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

11-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

10-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

09-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

08-09-2008 om 00:20 geschreven door jg  

08-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

08-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

07-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

06-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

05-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

05-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

OPLOSSING 'fabrieksgebouw' (vraag 9/7/08)
Als je de foto vergroot en aandachtig bekijkt dan zie je bovenaan het gebouw in kleine lettertjes 'PERSOONS' staan, wat uiteraard meteen het juiste antwoord is!

Dynamotor Decoster	10 % (8)
Persoons	74 % (59)
La Corbeille	16 % (13)
Totaal aantal stemmen: 80

04-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

03-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

Op de bovenverdieping van het hoofdgebouw van het klooster bevond zich een museum dat door de brand volledig verwoest werd.






DE GROTE KLOOSTERBRAND TE TILDONK IN 1928    (6)

VI. HET VERDWENEN MUSEUM.

We kunnen deze bijdrage moeilijk afsluiten zonder verder in te gaan op het museum dat eens onderdak vond in het klooster.
De inboedel ervan is, voor zover we konden nagaan, nooit gemaakt geweest.
Zuster Dorothée had al opgemerkt: er lag van alles uit de missies en er waren bovendien lachspiegels!  
In de krantenartikels die verschenen n.a.v. de brand werd dit museum ook vermeld: 
“Het museum bevatte unieke collecties van de fauna en de flora van Congo en Engels Indië, herinneringen aan de 1^ste Wereldoorlog, wetenschappelijke apparatuur, een collectie exotische vogels…” [30];
“Er is verwoest… een laboratorium, een museum waarvan de collecties voornamelijk kwamen van Congo en Indië"[31]; "Jammerlijk dat men het mooie en welingerichte museum niet kon redden, de gedurende zoo lange jaren en moeilijk bijeengebrachte verzamelingen van faunen en flora, uit de kolonie China en meer andere landen.  Ook bezat het museum nog kostbare gedenkenissen uit den wereldoorlog en zeldzame voorwerpen die moeilijk te vervangen zijn”[32].

Op de postkaarten die indertijd van dit museum werden gemaakt zien we een vrij geordend geheel van opgezette reptielen en vogels, Afrikaanse wapens, dierenhuiden, borstbeelden van o.m. koning Leopold II. Langs de muren staan talrijke vitrinekasten waarvan we de inhoud echter niet kunnen herkennen.
Duidelijk is echter wel dat met het teloorgaan van dit museum zich een kleine ramp voltrokken heeft. Op enkele objecten na is alles onherroepelijk verloren gegaan.
De “kostbare gedenkenissen uit de 1^ste Wereldoorlog” die er tentoongesteld lagen intrigeren ons. Wat stelden ze voor ? We weten dat het klooster tijdens die oorlog een zekere rol heeft gespeeld: het werd in 1914 door de Duitsers gebruikt als lazaret en als hoofdkwartier van Generaal von Beseler, die vanuit Tildonk het beleg van Antwerpen leidde en er de onderhandelingen voerde tot de overgave van Antwerpen[33]…  Hadden de geëxposeerde voorwerpen hierop betrekking?
Ook het verdwenen laboratorium en de “zeldzame voorwerpen die moeilijk te vervangen zijn” verdienen onze interesse.

De brand heeft, voor zover we weten, weinig afbreuk gedaan aan de verdere ontwikkeling van het klooster met zijn scholen.

Dank zij het moedig optreden van de bewoners van het klooster en de plaatselijke bevolking, alsook de vlugge en gepaste interventies van de betrokken brandweerkorpsen werden belangrijke gedeelten van het vuur gevrijwaard, we denken o.m. aan de unieke Art nouveau-zaal en de neogotische kloosterkerk...

Uiteraard heeft de brand op iedereen een diepe indruk nagelaten en zo zien we tot op vandaag nog in het patroon van de gebouwen de littekens die hij naliet.

Verder verloor Tildonk een - voor de streek - toch wel uniek museum, waarvan we momenteel wegens het ontbreken van gegevens de echte waarde niet goed kunnen achterhalen. Gelukkig waren er geen dodelijke slachtoffers te betreuren. De schade was dan wel enorm, doch dat heeft de zusters niet weerhouden om het klooster en de scholen verder uit te bouwen tot het complex zoals we het vandaag kennen. Zo is het schooljaar 1928-29 normaal van start kunnen gaan...

VIII.   BRONNEN.

 

-         Le Patriot illustré,  2 september 1928.

2.  De Annalen van de Ursulinen van Tildonk, Archief Ursulinenklooster Tildonk[34].

3. R. Casteels, G. Vandegoor, 1914 in de regio Haacht–Kleine dorpen in de Grote Oorlog, HAGOK, Haacht, 1993.

4. M. Rosier, Beschermingsdossier Art Nouveau zaal en neo-gotische kloosterkerk Ursulinenklooster Tildonk, tesis 5^e Arch. St.-Lukas Brussel, 1993/94.

5. M. Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk : een bouwhistorisch en iconografisch overzicht, HOGT, jaargang 10, februari 1995 ; M. Rosier, Het Ursulinenklooster te Tildonk : de Art Nouveau zaal uit 1903, HOGT, jaargang 10, november 1995. 

6. L' Echo de Thildonck, tijdschrift uitgegeven door de Ursulinen van Tildonk.

7. De Morgen, 9 september 1992 : Monumentale voornaamheid, verfijnde interieurs  – Driemaal Art Nouveau-schoolarchitectuur (Open Monumentendag 13/9/1992).

8. Het Nieuwsblad, 7 september 1989 : Kloosterkerk in Tildonk voor het eerst toegankelijk (Open Monumentendag 10/9/1989).

9. A. Ver Elst, Wespelaer-Tildonk in oude prentkaarten – deel 2, Europese Bibliotheek–Zaltbommel (NL), 1982.
10. E. H. Fr. Holemans, De Heilige Pastoor van Thildonck, Joannes C. M. Lambertz, Druk. A. De Bievre – Brasschaat, 1922.

(einde)

[30] La Libre Belgique, 26 augustus 1928 (vertaling uit het Frans).
[31] Le Patriot illustré, 2 september 1928 (vertaling uit het Frans).
[32] Het Nieuws van den Dag, 28 augustus 1928; De Haechtenaar, 1 september 1928.
[33] R. Casteels, G. Vandegoor, 1914 in de regio Haacht – Kleine dorpen in de Grote Oorlog, HAGOK – Haacht, 1993.
[34] Deze Annalen (12 registers) schetsen de dagelijkse geschiedenis van het klooster van de beginperiode tot nu. Zij werden aangevangen in 1875, heel waarschijnlijk o.l.v. mère Cathérine Vanden Schrieck (1793-1888), één der eerste zusters van Tildonk.

02-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

 

Nanana naa na naa
Na nana nana naa nanaa
Nanananana nana na naa na
Nana naa na nananananananananananaa...

01-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

Jules Vandenheuvel, de stoker van het klooster, die zich samen met de anderen fel inzette bij de eerste bluswerken.






DE GROTE KLOOSTERBRAND TE TILDONK IN 1928    (5)

IV.  FIGUREN.

Iedereen die hielp bij de evacuatie van de oude en zieke zusters en bij de eerste reddings- en bluswerken werd in de bloemetjes gezet door de media.  Dit gold voor de vele dorpsbewoners en ook de zusters en de geestelijkheid.
Bepaalde personen werden uitdrukkelijk met naam vermeld in de Annalen van het klooster en in de diverse krantenartikelen.

- Emiel Lens [21]: « Een dorpsbewoner, met name Emile Lens, had opgemerkt dat de verbindingstrap, tussen het museum boven de kerk en het gebouw dat het  gesloten gedeelte van het klooster bevatte, bovenaan reeds vuur had gevat. Met de hulp van een pompier heeft hij de trap met een bijl weggehakt, en heeft op die manier de « clôture » gered ! », Annalen.

- Jules Vandenheuvel [22]: « Onze stoker is de eerste die toekomt. Geheel buiten zichzelve neemt hij de trap met 4 treden tegelijk, en dat 5 verdiepingen hoog, met op zijn rug een brandblustoestel van 50 liter inhoud… ; wanneer hij inziet dat dit niet echt helpt, rent hij naar beneden om het vuur aan te steken van een verwarmingsketel, teneinde de pomp te activeren waardoor de reservoirs gevuld geraken» , Annalen.

- François Mertens (Suske) [23]: « Een van onze oudste werklieden, François Mertens, beter gekend met de naam Suske, had reeds vele glazen deuren [24] gered van de gang waar zich de klassen van de groten bevinden. Toen hij de brandende ingangsdeur van de kerk bemerkte begaf hij zich ondanks de dichte rook naar binnen en verwijderde de brandbare lambrizeringen… », Annalen.

- Jules Persoons [25]: « Te Thildonck is iedereen het er over eens om hulde te brengen aan den achtbaren burgemeester, M. Persoons… », Het Nieuws van den Dag. 

- Dokter Petit [26]: « Men moet dr. Petit feliciteren dat hij zo vlug hulp zocht bij de pompiers van Leuven en Wijgmaal… », La Libre Belgique. 

- Mère Caroline [27]: « Heel den nacht heeft de Moeder-Overste Zuster Caroline – in den wereld mej. Peters – bewijzen gegeven van een onverstoorbare koelbloedigheid. Zij zelf leidde de reddingswerken zoo kranig als gold het ook het normale bestuur van de instelling… », Het Nieuws van den Dag.

V. OOGGETUIGE

Een heel speciale ooggetuige is wel de thans 92-jarige zuster Dorothée (°Tildonk, 18/05/1906, als Maria Julia Engelborghs) die het jaar vóór de brand ingetreden was in het klooster. Zij herinnert zich nog als gisteren de turbulente gebeurtenissen van eind augustus 1928.

Hier haar verhaal [28]:

« Ik was een der oudsten van de novicen en ik sliep bij de kinderen. Ik moest ‘s morgens de bel luiden.
Die bewuste nacht van 24 op 25 augustus luidde de klok heel vroeg in de morgen, ik dacht nog : dat moet een vergissing zijn.
Mère Herman Joseph had als eerste onraad geroken, ze had iets horen vallen en was gaan zien. Ze zag dat er vuur was. Ze is dan beginnen de klok te luiden en heeft niet opgehouden tot de koord van de klok doorgebrand was.
Van de dortoir van de novicen zijn we langs het museum gegaan en langs de dortoir van de kleintjes die al vol rook was. Die slaapzaal was pas afgewerkt, we hebben nog wel de lopers kunnen redden. Ook hebben we een en ander uit het museum kunnen wegdragen. Deze zaken bevonden zich later in de klas van mère Alberte (dierenkoppen, huiden,…).
Dat museum werd indertijd druk bezocht, alle bezoekers van het klooster vroegen ernaar. Opzij bevonden zich glazen kasten, daar lag van alles in uit de missies. Er waren ook van die spiegels, waarin men zichzelve vervormd zag. De bezoekers hadden steeds veel pret met deze lachspiegels. Ik denk dat die in de brand zijn gebleven, nadien heb ik ze niet meer opgemerkt in het klooster.

Die brandramp was een verschrikking, we zagen de balken naar beneden vallen. We waren echt ziek van deze zaak, we zijn naar ‘t externaat gegaan en hebben daar onze boterham met een stukske peperkoek opgegeten. Als ik de gezichten van de andere zusters zag, ‘t was precies of zij van ‘t graf waren teruggekomen, zo een schrik hadden ze.
Er zijn veel mensen van het dorp afgekomen om te helpen, zo ook mijn vader die in de Lipsestraat woonde en daar de klok had horen luiden. Wetende dat ik me in het klooster bevond, is hij tot daar gelopen om te helpen.
De pompiers zijn gekomen, maar het duurde enige tijd eer ze water hadden.
Ik herinner me nog dat de noodklok door de « paljé » is terecht gekomen en  gesmolten is van de hitte. Die dortoirs, klassen, zalen en trappen waren allemaal van hout en parket, kurkdroog.
Er is ook een pompier door het plafond gevallen. De zieke zusters zijn naar mijnheer Holemans gedragen.»[29]

01-09-2008 om 00:00 geschreven door jg  

31-08-2008 om 00:00 geschreven door jg